Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

16 Σεπτεμβρίου 2011

Προς Βενιζέλο & Ιερώνυμο! Ουκ αν λάβοις παρα του μη έχοντος!

Όπου Χάρος βάλτε τον Βενιζέλο, όπου Ερμής βάλτε τον Ιερώνυμο κι εγώ ο Μένιππος.

ΧΑΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΥ


Το ακάτιον του Χάρωνος φτάνει στην όχθη της Αχερουσίας (Τρόικας). Οι νεκροί (φορολογούμενοι)βγαίνουν ένας ένας πληρώνουν το ναύλο τους (έναν οβολό) στο Χάροντα (Βενιζέλο) και χάνονται δεξιά. Τελευταίος βγαίνει ο Μένιππος (εγώ), που πάει να φύγει χωρίς να πληρώσει. Ο Χάρων (Βενιζέλος) τον πιάνει από τον ώμο

Χ. Κατέβαινε, βρε καταραμένε, το ναύλο

Μ. Δε μπα να φωνάζεις Χάρε, αφού σ’ αρέσει

Χ. Πλήρωσε ρε σου λέω, για το ταξίδι που έκανες

Μ. Τι να πάρεις από έναν που δεν έχει μία

Χ. Καλά, υπάρχει άνθρωπος να μην έχει έναν οβολό;

Μ. Αν είναι και κάνας άλλος, δεν ξέρω. Εγώ μια φορά δεν έχω!

Χ. Βρωμιάρη. Θα σε πάω στον Πλούτωνα, αν δεν πληρώσεις

Μ. Και ΄γω θα σου κοπανήσω μία με το κουπί και θα σου διαλύσω το καύκαλο

Χ. Δηλαδή τζάμπα έκανες τόσο ταξίδι;

Μ. Ο Ερμής, που με κουβάλησε σε σένα, ας σε πληρώσει

Ε. Μα το θεό, θα΄πρεπε να πουληθώ ολόκληρος αν ήταν να πληρώνω τα ναύλα των πεθαμένων

Χ. Δε θα το κουνήσω ρούπι από δίπλα σου

Μ. Αν είν΄έτσι, τράβα έξω τη βάρκα και κάτσε. Αλλά αφού δεν έχω τι θα πάρεις;

Χ. Δεν ήξερες ρε πως έπρεπε να έχεις το ναύλο;

Μ. Το΄ξερα. Και λοιπόν; Αφού δεν είχα φράγκο. Τι να΄κανα; Να μην πέθαινα;

Χ. Δηλαδή μοναχα συ θα καυχιέσαι πως πέρασες τζάμπα;

Μ. Ε όχι και τζάμπα ρε φίλε! Και νερά έβγαζα και κουπί τράβηξα και μονάχα εγώ απ’ όλους τους επιβάτες δεν έκλαιγα

Χ. Αυτά δεν περνάνε σε βαρκάρη! Πλήρωσε το ναύλο σου. Δε μπορεί να γίνει αλλοιώς!

Μ. Ε τότε γύρνα με πίσω στη ζωή

Χ. Ωραία μας τα λές. Να φάω και ξύλο από πάνω από τον Αιακό!

Μ. Ε τότε μη μου κολλάς

Χ. Δείξε μου τι έχεις μεσ΄στο σακούλι

Μ. Λούπινα. Θες λίγα; Και ένα πρόσφορο

Χ. Από που μας κουβάλησες ρε Ερμή αυτό το κοπρόσκυλο; Το τι έλεγε στο ταξίδι δεν περιγράφεται! Πείραζε και κορόϊδευε όλους τους επιβάτες και ήταν ο μόνος που τραγουδούσε ενώ εκείνοι κλαίγανε

Ε. Δεν ξέρεις Χάρε ποιον είχες στη βάρκα σου; Ο Μένιππος είναι! Άνθρωπος τελείως ελεύθερος. Τίποτα δεν τον νοιάζει!

Ο Μένιππος βρίσκει αφορμή, που ο Χάρων μιλάει με τον Ερμή και το σκάει

Χ. Εχ και να σε πιάσω καμιά φορά...

Ακούγεται η φωνή του Μένιππου από μακρυά

Μ. Αν με πιάσεις φίλε. Δυο φορές δε μπορείς να με πιάσεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails