Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

26 Φεβρουαρίου 2011

Μήπως έχουμε χάσει το μέτρο και σ' αυτή την περίπτωση;

κλικ στην φωτο για μεγένθυση105

 

Η ακραία περίπτωση του Τζούλιαν Ασάνζ (βιασμός;) αλλά και του Μπερλουσκόνι (αποπλάνηση ανηλίκου;) είναι ένα καλό μάθημα ώστε να λάβουμε τα μέτρα μας διότι δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Καλού κακού λοιπόν για την μεν περίπτωση του βιασμού προτείνω στις "κυρίες" να κάνουν κάθε πρωί την κάτωθι δήλωση του νόμου 105 ώστε να είναι σίγουρες κι αυτές κι εμείς πως όλα θα είναι όπως πρέπει να είναι. Αν μετά από αυτό βρουν άντρα κι εραστή εμένα να μου τρυπήσουν την μύτη! Βέβαια μπορεί εραστή να μην βρουν αλλά πιθανότατα όλο και κάποια κυβέρνηση θα τις στηρίξει κι όλο και κάποιον βιομήχανο Μπερλουσκόνι θα βρουν να τις χρυσοπληρώνει κάθε φορά. Κι όσο για τις δήθεν φεμινιστικές οργανώσεις που διαδηλώνουν στην Ιταλία… μάλλον το πραγματικό πρόβλημά τους είναι η ταρίφα! Ολόκληρος Μπερλουσκόνι να "καθαρίζει" με ένα κωλόσπιτο ένα αυτοκίνητο και μερικές χιλιάδες ευρώ;; Απαπα κανονικά έπρεπε να πουλήσει ολόκληρη την Ιταλία για να χαρεί τις πόρνες. Και μην ακούσω τίποτα βλακείες περί ανήλικης 17 χρονών αλλιώς θα πρέπει να ζητάμε και ταυτότητα από τις πόρνες ή κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει γιατί είναι δίκαιο να διώκεται ο πελάτης μιας πόρνης που δεν γνωρίζει αν είναι ανήλικη κι όχι η ίδια η πόρνη που εκδίδεται όντας ανήλικη ή ακόμα χειρότερα ψεύδεται για την ηλικία της αλλά και οι κηδεμόνες της που σίγουρα γνωρίζουν την ηλικία της. Σιγά δηλαδή μην μας πουν πως την αποπλάνησε κιόλας… και γι αυτήν την περίπτωση της… αποπλάνησης ακούστε το τραγουδάκι διότι λίγο πολύ όλοι οι άντρες έχουμε πέσει θύματα ανάλογων περιπτώσεων ξαναμμένων "δεκαεφτάχρονων". 

Εν κατακλείδι: Διατείνονται πως το αυτοκίνητο είναι προέκταση του πέους και είναι έτσι, αλλά είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως το αυτοκίνητο είναι προέκταση του αιδοίου! Το έχω κάνει πείραμα ο ίδιος. Ντύθηκα με κουρέλια αξύριστος βγήκα βόλτα και δεν γύρισε καμιά να με κοιτάξει για να μην πω πως απομακρύνονταν κιόλας όταν πλησίαζα, ενώ την άλλη μέρα που φόρεσα ακριβό κουστούμι και βγήκα με ακριβό αυτοκίνητο βρέθηκα σε δυο ώρες με παρέα τριών γυναικών να μου κάνουν ΟΛΑ τα χατίρια! Και στις δύο περιπτώσεις πήγα στα ίδια μαγαζιά και χρησιμοποίησα τους ίδιους τρόπους προσέγγισης.

25 Φεβρουαρίου 2011

Ευρω-δίκη Ελλάδας για αποκλεισμό ζευγαριών ιδίου φύλου από σύμφωνο συμβίωσης

 

Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) ενημερώνει την κοινή γνώμη πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) αποφάσισε να συνενώσει δύο προσφυγές κατά του αποκλεισμού των ζευγαριών του ιδίου φύλου από το σύμφωνο συμβίωσης (Νόμος 3719/2008) και να τις κοινοποιήσει στην Ελλάδα με το ερώτημα αν η διάκριση αυτή παραβιάζει το Άρθρο 8 (δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) μόνο του ή σε συνδυασμό με το Άρθρο 14 (απαγόρευση των διακρίσεων), καθώς και το Άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Η πρώτη προσφυγή υποβλήθηκε στις 6 Μαΐου 2009 από τους Γρηγόρη Βαλλιανάτο και Νίκο Μυλωνά μέσω του ΕΠΣΕ και γνωστοποιήθηκε σε γενικό κοινό δελτίο τύπου των οργανώσεων Athens Pride, Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα Ελλάδας και ΕΠΣΕ στις 5 Μαΐου 2009. Η δεύτερη προσφυγή υποβλήθηκε στις 25 Μαΐου 2009 από δύο ζευγάρια γυναικών και ένα ζευγάρι ανδρών (που ζήτησαν να τηρηθεί η ανωνυμία τους) καθώς και τη ΜΚΟ «Σύνθεση» μέσω του Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκου Αλιβιζάτου και του Διδάκτορα Νομικής Βαγγέλη Μάλλιου και γνωστοποιήθηκε από τη «Σύνθεση» στις 26 Μαΐου 2009.

Ο Εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ Παναγιώτης Δημητράς δήλωσε: «Η κυβέρνηση καλείται σήμερα να απαντήσει στο ΕΔΔΑ μέχρι τις 31 Μαΐου 2011 είτε υπερασπιζόμενη ένα νόμο με τον οποίο διαφωνούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση όταν ψηφίστηκε είτε αναγγέλοντας πως προχωρεί στην νομοθετική άρση της διάκρισης, την οποία επανειλημμένα υποσχέθηκε αλλά μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να κάνει». Το ΕΠΣΕ και οι Γρηγόρης Βαλλιανάτος και Νίκος Μυλωνάς επίσης δηλώνουν πως πιστεύουν ότι η διεκδίκηση ενός τόσο θεμελιώδους δικαιώματος για την ΛΟΑΤ κοινότητα δεν είναι συμβατή με την ανωνυμία των προσφευγόντων ατόμων.

Επίσης, όπως φαίνεται στο επισυναπτόμενο τρισέλιδο σημείωμα του ΕΔΔΑ για την υπόθεση, την παραβίαση του Άρθρου 13 της ΕΣΔΑ επικαλέστηκε μόνο το ΕΠΣΕ. Στο σημείωμα αυτό είναι εμφανής επίσης η συνένωση των δύο προσφυγών. Είναι λοιπόν ατυχής ο ισχυρισμός πως «Η Ελλάδα δικάζεται για το σύμφωνο συμβίωσης που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια, μετά από προσφυγή της Σύνθεσης και 3 ζευγαριών».

Η προσφυγή του ΕΠΣΕ βασίστηκε σε απόφαση του ΕΔΔΑ τον Ιανουάριο 2008 στην Υπόθεση της E.B. κατά της Γαλλίας (παρουσίαση και μετάφραση της απόφασης στα ελληνικά στην ιστοσελίδα). Τότε το Τμήμα Ευρείας Σύνθεσης του ΕΔΔΑ καταδίκασε τη Γαλλία. Βασικά αποσπάσματα εκείνης της απόφασης: «Το Κράτος, το οποίο έχει υπερβεί τις υποχρεώσεις του Άρθρου 8 με τη δημιουργία ενός δικαιώματος [υιοθεσίας από μία ή ένα γονέα] (...) δεν μπορεί κατά την εφαρμογή αυτού του δικαιώματος, να λάβει μέτρα άνισης μεταχείρισης κατά την έννοια του Άρθρου 14... Το Δικαστήριο δεν μπορεί να μην παρατηρήσει ότι, απορρίπτοντας την αίτηση της προσφεύγουσας για άδεια υιοθεσίας, οι ημεδαπές αρχές προέβησαν σε διάκριση που βασίζεται στις κρίσεις τους όσον αφορά το σεξουαλικό προσανατολισμό της, μια διάκριση που δεν είναι ανεκτή σύμφωνα με τη Σύμβαση... Συνεπώς, παραβιάστηκε το άρθρο 14 της Σύμβασης σε συνδυασμό με το Άρθρο 8.»

24 Φεβρουαρίου 2011

Όχι άλλα αιχμάλωτα άγρια ζώα

clip_image002

Θεσσαλονίκη, 18/02/2001

Ανακοίνωση Τύπου

ΘΕΜΑ: Όχι άλλα αιχμάλωτα άγρια ζώα

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ ανακοίνωσε σε Συνέντευξη Τύπου την Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου, παρατηρήσεις και προτάσεις (Υπόμνημα) που κατέθεσε στα Υπουργεία ΠΕΚΑ και ΑΑΤ με θέμα «Αιχμάλωτα Ζώα στην Ελλάδα».

Συνοψίζοντας το πρόβλημα πρόκειται για χιλιάδες άγρια ζώα που ζουν αιχμάλωτα και αποτελούν αντικείμενο οικονομικής ή τουριστικής εκμετάλλευσης από ιδιώτες και άλλους φορείς, σε Ζωολογικούς Κήπους, Τσίρκα, Εκθέσεις και Ιδιωτικές Συλλογές, Εκτροφεία.

circus1

Στην Ευρώπη, ο επίσημος αριθμός είναι 2.000.000 αιχμάλωτα ζώα, ενώ ανεπίσημα υπολογίζονται διπλάσια.

Το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων αποτελεί το τρίτο σε τζίρο παράνομο εμπόριο στον κόσμο –μετά από αυτό των όπλων και των ναρκωτικών.

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ διεκδικεί:

1. Την απαγόρευση θεαμάτων με άγρια ζώα στην Ελλάδα.

Α. Την απαγόρευση εισόδου και λειτουργίας τσίρκων στην Ελλάδα

Β. Την καθολική απαγόρευση λειτουργίας δελφιναρίων

Γ. Την απαγόρευση δημόσιων επιδείξεων με άγρια ζώα από πλανόδιους.

2. Την τροποποίηση της νομοθεσίας σχετικά με εγκαταστάσεις Ζωολογικών Κήπων ώστε να εξασφαλίζεται η ευζωία των ζώων.

3. Την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας στην εθνική νομοθεσία

4. Τη δημιουργία μηχανισμού αδειοδότησης, ελέγχου και επιθεωρήσεων για τις εγκαταστάσεις όπου διαβιούν άγρια ζώα

5. Βελτίωση της νομοθεσίας για τα εκτροφεία ζώων

6. Αλλαγή χρήσης για τους Δημοτικούς Ζωολογικούς Κήπους σε Καταφύγια Κατασχεμένων Αιχμάλωτων Ζώων.

Η ανταπόκριση του ΥΠΕΚΑ ήταν άμεση και θετική, ενώ το ΥΠΑΑΤ δηλώνει θετικό στη θέσπιση νόμου για την κατάργηση των τσίρκων στην Ελλάδα.

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ καλεί την Πολιτεία να δραστηριοποιηθεί σε θέματα αιχμάλωτων Ζώων με θωράκιση και εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου αλλά και τους πολίτες με καταγγελίες των παραβάσεων που διαπιστώνουν σε επισκέψεις τους στους χώρους αυτούς.

Bears (Zoo)

Η πεποίθησή μας είναι ότι τα άγρια ζώα ανήκουν στο φυσικό τους περιβάλλον και όχι σε ανθρώπινες εγκαταστάσεις.

Η βιοποικιλότητα απειλείται και μαζί της η ζωή του πλανήτη.

Για περισσότερες πληροφορίες: Βάσω Πετρίδου, 2310 555920 & 6937 422537.

23 Φεβρουαρίου 2011

2459 ή 148 μΑΟ

                                                                                      Κρυφά χωμένος σε μία τρύπα στο υπόγειο του σπιτιού του άναψε το τσιγάρο. Με απόλαυση, σχεδόν ηδονική, "έπαιξε" με τον καπνό στο στόμα του και αμέσως "τον κατέβασε". Συνωμοτικά κοίταξε πίσω του και έβγαλε από το βαλιτσάκι τον υπολογιστή. Είχε συνεννοηθεί με την κεντρική μονάδα, τη Νταίζη όπως την αποκαλούσε, να κρατήσουν προς το παρόν τα πάντα ως μυστικό, αλλά να καταγράφονται στην αιώνια μνήμη της μονάδας.

Άνοιξε τον υπολογιστή και πλοηγήθηκε. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Τώρα όμως μπήκε γρήγορα στη σελίδα που τον εντυπωσίασε. Με εξαιρετική προσοχή διάβαζε εκείνα τα αρχαία κείμενα. Η ανακάλυψή του θα άλλαζε τον τρόπο που έβλεπαν τον κόσμο και την Ιστορία ως τότε. Οι αρχαίοι πρόγονοι είχαν ανακαλύψει πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύονταν την ηλεκτρονική επικοινωνία.

Το… web όπως το έλεγαν τότε, το διαδίκτυο, ήταν πολύ παλαιότερο και αυτό θα άλλαζε τα πάντα. Γρήγορα κατάλαβε ότι η εξέλιξη, μοναδικής σφοδρότητας και ταχύτητας για μία καθυστερημένη πολιτισμικά κοινωνία όπως η ανθρώπινη τον ΚΑ΄ αιώνα, έκανε τους ανθρώπους να μιλούν, να βλέπουν και να γράφουν για πρώτη φορά με τέτοιο τρόπο.

       Στην αρχή προβληματίστηκε από τον όρο “keyboard” ή “ clavier " ή  "Tastatur" ή πληκτρολόγιο. Είχε κάνει αναζήτηση του όρου σε όλες τις αρχαίες γλώσσες. Είχε βρει τη μετάφραση του όρου, αλλά τα ίχνη της έννοιας της λέξης είχαν χαθεί. Ούτε μία φωτογραφία δεν είχε βρει. Του έμοιαζε να σημαίνει κάτι το οποίο είχε κλειδιά ή πλήκτρα και βοηθούσε στο γράψιμο. "Θα ήταν σαν εκείνο το πιάνο που είδα στο μουσείο ή σαν κλειδοθήκη που μας έδειχναν όταν ήμασταν παιδιά στο σχολείο. Αλλά πώς έγραφαν με αυτό;"

Με τέτοιες σκέψεις πέρασαν οι πρώτοι μήνες μελέτης πάνω στην πρωτόγονη επικοινωνία. Όλα τα ιστορικά βιβλία έγραφαν ότι η ηλεκτρονική επικοινωνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά 150 χρόνια νωρίτερα, όταν έκανε την εμφάνισή του και το πρώτο "αυτόνομο ολόγραμμα". Κι όμως, εκείνος ήξερε ότι έκαναν λάθος. Ένα λάθος σχεδόν τριών αιώνων.

"Κύριε, κάποιος έρχεται…", ακούστηκε η Νταίζη. Ήταν η γυναίκα του που άνοιξε την πόρτα. Διέκρινε την όψη της, φανερά ενοχλημένη από τον καπνό του τσιγάρου.

-Θες να μας εντοπίσει κανείς και να έχουμε τρεχάματα; Δεν είπαμε μόνο στο βουνό που δεν έχουν ανιχνευτές;

-Έλα, μωρέ, ένα τσιγάρο μόνο. Κοίτα, προχωράω πολύ καλά. Στις αρχές του ΚΑ΄ αιώνα έκαναν το λεγόμενο web 2. Επικοινωνούσαν με κινούμενες εικόνες, με ήχο και κείμενα. Τώρα εξετάζω τα κείμενα κάποιου τύπου που κατηγορούσε την κυβέρνηση. Μάλλον τρομοκράτης, αλλά φαίνεται πολλοί να συμμερίζονταν τις θέσεις του. Ίσως το διαδίκτυο τότε να ήταν μέσο επικοινωνίας των παρανόμων.

-Ενδιαφέρον πολύ, όντως. Προφανώς βρήκες έναν όμοιό σου στις παρανομίες.

-Αν καταλαβαίνω καλά, η κυβέρνηση επιλέγονταν με ψήφο. Θυμάσαι τότε στο σχολείο στην Ιστορία που μας έλεγαν για τη δημοκρατία; Οι άνθρωποι επέλεγαν μια κυβέρνηση κι εκείνη έκανε ό,τι ήθελε. Μετά την άλλαζαν, έβγαινε μια άλλη κι έκανε κι εκείνη ό,τι ήθελε κ.ο.κ. Επειδή όμως δεν έμενε κανείς ευχαριστημένος άρχισαν να "τρώγονται" μεταξύ τους οι πολιτικοί και ο λαός αντέδρασε…

-Α, ναι, η εποχή της Τρομοκρατίας...

-Ακριβώς. Φαίνεται ότι από νωρίς κάποιοι αντιδρούσαν…

-Κύριε, ακούστηκε η μελωδική φωνή του μελαχρινού ολογράμματος…

-Ναι, Νταίζη…

-…μην ξεχνάτε την ανακάλυψη που κάνατε πριν  από λίγες μέρες. Έχω καταγράψει μερικά στοιχεία που σας έκαναν εντύπωση. Μονολογούσατε ότι έκλεβε ο ένας από τον άλλο κείμενα ή φράσεις και τις δημοσίευαν ως δικές τους. Προφανώς, είπατε, αυτό γινόταν πριν την αυτόματη αντιλογοκλοπή

-Έχει δίκιο... Κάπου στον ΚΑ΄ αιώνα (λίγες δεκαετίες μετά το web 3) ένα ειδικό πρόγραμμα, πρόγονος του Αυτόνομου Ολογράμματος και της Νταίζης μας, σκάναρε όλα τα κείμενα και ανακάλυπτε όλες τις περιπτώσεις λογοκλοπής. Τότε φαίνεται άρχισαν οι μεγάλες δίκες για το δικαίωμα στη γραφή και τη δημοσίευση. Έχω την εντύπωση ότι τότε απαγορεύτηκε και το διαδίκτυο. Μόνο οι επαγγελματίες είχαν το δικαίωμα να γράφουν.

-Είσαι βέβαιος; Αν ανακοινώσεις κάτι τέτοιο, θα σε συλλάβουν αμέσως. Κι εγώ φοβόμουν μόνο το τσιγάρο…

-…κάποιο ιστορικό κείμενο -με ημερομηνία στο 2086- αφηγείται ότι το διαδίκτυο σταμάτησε, απαγορεύτηκε, για τον πολύ κόσμο. Για να είναι σίγουροι όμως ότι δε θα μπορούν να γράφουν, σταμάτησαν τη λειτουργία των ηλεκτρονικών σχολείων και άρχισε ο κόσμος να γράφει μόνο με το χέρι. Όλα γίνονταν χειρόγραφα. Κάθε χρήση ηλεκτρονικής γραφής απαγορεύονταν εκτός αν κάποιος είχε ειδική άδεια. Τέτοιοι ήταν πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι. ..

-Και το κράτος πώς δούλευε;

-Επειδή η μεσαία τάξη -που είχε και τα κρατικά όργανα- σχεδίαζε ηλεκτρονική επανάσταση για να καταρρεύσουν τα μηχανήματα (ακόμα τότε μπορούσε κάποιος να τα καταστρέψει με ιούς), η ευρωπαϊκή πρώτα -και μετά η αμερικανική κι αργότερα κι η ασιατική- κυβέρνηση απαγόρευσαν  τα ηλεκτρονικά μηχανήματα στις κρατικές υπηρεσίες και τα σχολεία. Όλα χειρόγραφα. Μετά έκαιγαν τα χαρτιά που μάζευαν για να παράγουν ενέργεια…

Εκείνη γεμάτη απορία κι έκπληξη (δεν πίστευε τίποτα από όσα άκουγε, αλλά δεν ήθελε να φέρει αντίρρηση στις χαζομάρες του) άρχισε να κινείται προς την πόρτα. Ήθελε να πάει στο σπίτι. Εκεί ένιωθε ασφάλεια. Δίπλα στο ολόγραμμα όπου μπορούσε να συζητά στα σοβαρά για τις αστρονομικές προβλέψεις, τον καιρό, τους τρισδιάστατους καλλιτέχνες. Αναζητούσε με κάθε τρόπο να κάτσει δίπλα στους ανιχνευτές καπνίσματος που την προστάτευαν, μπροστά από τις κάμερες της κυβέρνησης που της επιβεβαίωναν την ασφάλεια που αναζητούσε από τους Τρομοκράτες του Καπνού και του αντικυβερνητικούς Τρομοκράτες του Λόγου.

Διαφωνούσε μαζί του, αλλά τον αγαπούσε. Φοβόταν για το μέλλον τους. Η σύλληψή του, όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν όλο και πιο βέβαιη.  Κάπου κι εκείνη ήθελε να πει τον πόνο της, να κατηγορήσει την κυβέρνηση που άφηνε ελεύθερους τόσους τρομοκράτες να καπνίζουν και να γράφουν. Αλλά ήταν κι εκείνος που… τόσο τον αγαπούσε.

Μόνος πια, γύρισε στον υπολογιστή. Κάποτε έγραφαν με πληκτρολόγιο αλλά ευτυχώς εμείς έχουμε το Αυτόνομο Ολόγραμμα που γράφει τα πάντα. Αν βέβαια, έπεφτε στα χέρια κάποιου πράκτορα η Νταίζη, αυτό θα κατέληγε σε κάποιο Απομνημονευτή. Αξίζει τον κόπο και την απώλεια μνήμης μια τέτοια ανακάλυψη.

- Νταίζη, φρόντισε σε παρακαλώ να αντιγραφούν σε τρία σημεία όσα καταγράφεις. Ίσως κάποιοι κάποτε ανακαλύψουν τη μνήμη σου και αντιληφθούν καλύτερα το παρελθόν. Η Κυβέρνηση θέλει να ξεχάσουμε με κάθε τρόπο την Περίοδο του Λόγου. Στείλε κωδικοποιημένες όλες τις σημειώσεις μας στους Τρομοκράτες για να ενημερώσουν τα μέλη τους.

Επέστρεψε ξανά στις σκέψεις του που καταγράφονταν στη μνήμη του Ολογράμματος.

"Ο κόσμος πρέπει να μάθει. Κάποτε όλοι έγραφαν κι επικοινωνούσαν. Σίγουρα δεν ήταν μόνο Τρομοκράτες. Ίσως η μεσαία τάξη από τότε να είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί τη δύναμή της και αντιδρώντας στην Κυβέρνηση και να επικοινωνούσαν όλοι για να ανταλλάσσουν ιδέες και πληροφορίες. Αν άκουγαν κάτι τέτοιο σήμερα…"

ο δείμος του πολίτη: 2459 ή 148 μΑΟ

20 Φεβρουαρίου 2011

Είναι παράδειγμα προς μίμηση!

 Ξεκίνησαν έτσι απλά ως μια παρέα ανθρώπων με κοινό ενδιαφέρον τους την επικούρεια φιλοσοφία. Πέρασαν από χίλια κύματα. Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι αρχαιολάτρες κι ελληνοκεντρικοί ή επανελληνιστές και λοιπά τέτοια περίεργα τους λοιδόρησαν ή και τους χλεύασαν. Κάποιοι άλλοι ελληναράδες «πατριώτες» εθνικοί ή εθνικιστές τους απείλησαν ή και τους εκδίωξαν. Κάποιοι άλλοι δωδεκαθεούσοι μύστες κάποιας απροσδιόριστης και κατά φαντασίαν «ελληνικής εθνικής θρησκείας» (έτσι κι άκουγε κανας αρχαίος πως οι έλληνες είχαν θρησκεία θα γέλαγε 20 αιώνες) τους έβρισαν τους λοιδόρησαν και τους κατασυκοφάντησαν. Αυτοί όμως ακολουθώντας τις προτροπές του Επίκουρου συνέχισαν απτόητοι προς αναζήτηση γνώσης και ηδονής και τελικά τα κατάφεραν. Δεν πρόκειται για θαύμα! Δεν πρόκειται για νικητήριο πόλεμο! Δεν συνέβη καμιά επανάσταση ούτε τίποτα καινοφανές. Πρόκειται απλά για το αποτέλεσμα εργασίας ανθρώπων φρονίμων που ξέρουν τι ζητούν ξέρουν ποιοι είναι τι θέλουν και πως θα το αποκτήσουν. Και τα κατάφεραν. Τα κατάφεραν έτσι απλά χωρίς φανφάρες βούκινα θεϊκές βοήθειες και δεν ξέρω γω τι άλλο. Τα κατάφεραν κι έτσι η φιλοσοφία του Eπίκουρου μετά από πολλούς αιώνες άγριου πανταχόθεν αλλά κυρίως χριστιανικού κυνηγητού ξαναβρίσκει τον κήπο της εν Ελλάδι στον 21ο αιώνα. Εύγε και πολλά συγχαρητήρια στους επικούρειους. Τ’ αξίζουν κι ελπίζω να γίνουν μάθημα προς όλους. Μάθημα πολιτισμού.

Δελτίου Τύπου Κοινωφελούς Επιχείρησης Γέρακα

Ένα ξεχωριστό ιστορικό και πολιτισμικό γεγονός συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο 12-13 Φεβρουαρίου 2011, στο Πολιτιστικό Κέντρο Γέρακα του Δήμου Παλλήνης. Πραγματοποιήθηκε το Πρώτο Πανελλήνιο Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας στον τόπο καταγωγής του Αθηναίου φιλοσόφου, τον αρχαίο Δήμο Γαργηττού, από τους Φίλους Επικούρειας Φιλοσοφίας, «Κήπος Αθηνών» και «Κήπος Θεσσαλονίκης», το φιλοσοφικό περιοδικό «Κήπος του Επίκουρου» και με τη συνδιοργάνωση του Δήμου Παλλήνης.

clip_image001

Το συμπόσιο στέφθηκε με επιτυχία, όπως φαίνεται από την ενθουσιώδη συμμετοχή των φίλων της φιλοσοφίας από όλη την Ελλάδα, καθώς και από το υψηλό επίπεδο όλων των ομιλητών οι παρουσιάσεις των οποίων έγιναν σε λόγο άμεσο με στόχο την επικοινωνία, και όχι σε ελιτίστικη διάλεκτο με στόχο την επίδειξη και τον πνευματικό αποκλεισμό των πολλών.

Με αυτό το φιλοσοφικό συμπόσιο, οι Φίλοι της Επικούρειας Φιλοσοφίας θέλησαν να τιμήσουν το μεγάλο διαφωτιστή και ανθρωπιστή φιλόσοφο, και ταυτόχρονα να προσφέρουν μια διαχρονική πρόταση πνευματικής θωράκισης απέναντι στα σημερινά αδιέξοδα.

clip_image002

Καθώς τα ευρήματα της σύγχρονης Επιστήμης έχουν αναδείξει την εγκυρότητα των βασικών σημείων της Φυσικής και Ηθικής φιλοσοφίας του μεγαλοφυούς Επίκουρου, ο οποίος είχε αντιληφθεί τη φύση του σύμπαντος και του ανθρώπου, αξίζει ίσως να αφουγκραστούμε το διαχρονικό ανθρωπιστικό μήνυμά του. Ένα μήνυμα, που εκφράζει με τον απλούστερο αλλά και αρτιότερο τρόπο το νόημα της ευτυχισμένης ζωής, την οποία μπορεί να επιτύχει ο καθένας από εμάς εφόσον συνδυάσει την προσωπική αρετή της φρόνησης με το συμμετοχικό αγαθό της φιλίας.

Μετά από πρόταση του Δημάρχου Παλλήνης Κου Αθανασίου Ζούτσου, το Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας καθιερώνεται ως θεσμός και θα διοργανώνεται σε ετήσια βάση στον τόπο καταγωγής του φιλοσόφου Επίκουρου και σε αντίστοιχη ημερομηνία. Επίσης μετά από πρόταση των Φίλων Επικούρειας Φιλοσοφίας «Κήπος Αθηνών», την οποία αποδέχθηκε ο Δήμαρχος, θα ονομαστεί και διαμορφωθεί ένας κοινόχρηστος χώρος πρασίνου της περιοχής ως Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, προς τιμήν του.

Σύνδεσμοι επικούρειων:

http://www.epicuros.gr/ 

http://www.verettasbooks.gr/index.php

ΥΓ. ακόμα ηχούν τα λόγια του στ' αυτιά μου:

"Εγώ θα συνεχίσω τον δικό μου δρόμο (…) Θα πάμε αλλού. Μακριά από υστερικούς εθνικόφρονες και «εμπαθείς βραδύνοες» (…) Εγώ θα επιμείνω να καλλιεργώ τον δημοκρατικό, τον φιλελεύθερο, τον υλιστικό, τον άθεο, τον ανεξάρτητο φιλοσοφικό στοχασμό, ακλουθώντας τα διδάγματα του Επίκουρου, παρέα με τους φίλους μου, μέσα από το περιοδικό μου και τις περιστασιακές πανελλαδικές συναθροίσεις μας".

Μάριος Βερέττας περιοδικό «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ» ΤΕΥΧΟΣ ΙΔ σελ. 08

7 Φεβρουαρίου 2011

Κατάλαβες κυρά Τασούλα;

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

Το ερώτημα είναι αν το άτομο σε εποχή κρίσης μπορεί να ολοκληρωθεί, όπως άλλοτε, στην ιδιώτευση. Η ισχυρή τάση της φυγάδευσης κεφαλαίων στο εξωτερικό δείχνει ότι δεν έχει συντελεστεί κάποια μεγάλη αλλαγή. Παραμένουμε ατομιστές, προσκολλημένοι στο σήμερα. Ομως, κάποιος, αποδεσμευμένος από κάθε συλλογικότητα και κάθε ιδεώδες, αποβαίνει ο κατεξοχήν μη χρήσιμος άνθρωπος (ακόμη κι αν διαθέτει εκατομμύρια σε καταθέσεις σε τράπεζα του εξωτερικού). Οριστικά μακριά από τη διανοητική εγρήγορση που χρειαζόμαστε όλοι για να αντισταθούμε στο κυνήγι των προσωπικών, μόνο, στόχων.

kathimerini.gr

Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει η κυρία Καραϊσκάκη και πολύ ευχαρίστως να της απαντήσω κατάμουτρα διότι με δουλεύει κανονικά. Κατηγορεί λοιπόν ευθέως πως ο ατομισμός μου και η προσκόλλησή μου στις σημερινές μου ανάγκες με καθιστά άχρηστο για το κράτος και πως στερούμαι διανοητικής εγρήγορσης (;!) επειδή κρύβω τα χρήματα μου. Το αστείο είναι πως ακριβώς γι αυτούς τους λόγους για τους οποίους με κατηγορεί η κυρία εγώ σήμερα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια έχοντας εξασφαλίσει την οικογένειά μου. Επειδή είμαι ατομιστής κι επειδή κρύβω τα εισοδήματά μου από τους φορομπήχτες που θέλουν να μου παίρνουν τα μισά κάθε φορά λες και τους τα χρωστάω ή τα βγάλαμε μαζί σήμερα μπορώ ακόμα να ζω αξιοπρεπώς χωρίς να χρωστάω σε καμιά τράπεζα και κανέναν τραπεζίτη τοκογλύφο. Φρίττω και μόνο στην σκέψη τι θα γινόταν και που θα βρισκόμουν σήμερα αν δεν ήμουν ατομιστής. Τα χρέη θα με είχαν πνίξει θα έμενα στο ενοίκιο θα έβλεπα μπιγκ μπράδερ τα βράδια, θα χτυπούσα κάρτα στο αφεντικό πρωί κι απόγευμα, θα έτρωγα θα έχεζα θα κοιμόμουν μ' εφιάλτες και θα περίμενα πότε θα έρθει η ώρα να πεθάνω να ησυχάσω από τα χρέη και την μιζέρια. Έτσι θα ήμουν σήμερα αν πλήρωνα κανονικά τους φόρους μου. Αλλά ας υποθέσουμε πως πλήρωνα κανονικά φόρους κι ενδιαφερόμουν για το κοινό καλό. Τι θα γινόταν τότε; Θα περνούσα εγώ καλύτερα; θα είχα καλύτερη ποιότητα ζωής; Η απάντηση βρίσκεται σε διπλανό δημοσίευμα.

Δρόμοι στρωμένοι με ευρώ, βεβαίως για τους εργολάβους, αποδεικνύονται οι αυτοκινητόδρομοι, είτε κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης είτε ως κλασικά δημόσια έργα. Διόδια για την πρώτη κατηγορία, υπερβάσεις και συμπληρωματικές συμβάσεις για τη δεύτερη, αποδεικνύουν απλώς ότι «μονά-ζυγά» είναι οι κερδισμένοι, αλλά και... διαμαρτυρόμενοι. Την Τρίτη οι ανάδοχοι και των πέντε αυτοκινητόδρομων έχουν προαναγγείλει συνέντευξη Τύπου για να πουν και επίσημα ότι τα έργα δεν βγαίνουν!

12 ΦΟΡΕΣ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟΙ

Πληρώνουμε μέχρι 65 εκατ. € το χιλιόμετρο όταν η Ισπανία με ίδιο γεωγραφικό ανάγλυφο πληρώνει 12 φορές λιγότερο

ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ

Είτε κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης είτε ως κλασικά δημόσια έργα οι σίγουρα κερδισμένοι είναι οι εργολάβοι

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=248403

Αυτό θα γινόταν! Θα δούλευα εγώ για να πλουτίζουν οι εργολάβοι κι όχι μόνο οι εργολάβοι. Θα δούλευα εγώ για να πληρώνω παπάδες, στρατιωτικούς, όπλα, φρεγάτες, κανόνια, και τανκς. Θα μοιραζόμουν την δουλειά μου για να τρώνε οι πολιτικοί τις μίζες τους, οι τραπεζίτες τις τοκογλυφίες τους, οι βιομήχανοι τις υπεραξίες τους, και οι δημόσιοι υπαλληλο-κοπρίτες (τσιράκια και γλύφτες διορισμένοι από τους Πάγκαλους) τα δώρα πάσχα και χριστουγέννων τους. Θα δούλευα για να έχω δήθεν ασφάλεια στο ΙΚΑ που ποτέ δεν λειτουργεί, για να έχω συγκοινωνίες που δεν λειτουργούν, για να έχω στρατό να με… φυλάει και μπάτσο να με βαράει. Για να έχω βατοπαίδια siemens χρηματιστήρια Κοσκωτάδες σκάνδαλα και δάνεια δάνεια δάνεια… Και να ήταν μόνο αυτό; Ακόμα και να πλήρωνα τα πράγματα δεν θα ήταν και τόσο εύκολα ούτε στο να πληρώσω. Ακολουθεί έτερο διπλανό δημοσίευμα:

Ησυχη και ανακουφισμένη που οι εργαζόμενοι στο μετρό ανέστειλαν για λίγο τις κινητοποιήσεις, κατευθύνθηκα χθες το πρωί στον σταθμό της Πανόρμου. Πάρκαρα ύστερα από δεκάδες κύκλους στη γύρω περιοχή και κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες για να μπω στον σταθμό, γιατί έβρεχε καταρρακτωδώς. Στη βιασύνη μου, δεν πρόσεξα τις δύο ανθρώπινες αλυσίδες που είχαν σχηματιστεί και συνεχίζονταν ακόμη κι εκεί που δεν έβλεπε το μάτι, δηλαδή, πίσω από το γκισέ των πληροφοριών. Στάθηκα μπροστά στην πρώτη μηχανή αυτόματης έκδοσης εισιτηρίου και αναζήτησα τη σχετική ένδειξη για τον τύπο του εισιτηρίου που ήθελα. Δεν τη βρήκα, αλλά και πάλι δεν κατάλαβα τι συνέβαινε, γιατί βιαζόμουν πολύ. Μετακινήθηκα, λοιπόν, στο δεύτερο εκδοτήριο. Ούτε εκεί δεν υπήρχε φωτεινή ένδειξη. Το ίδιο και στο επόμενο και στο μεθεπόμενο. Τότε μόλις συνειδητοποίησα ότι μπροστά από το πέμπτο εκδοτήριο ξεκινούσε μια απίστευτη ουρά ανθρώπων, η οποία ξεπερνούσε τα σαράντα άτομα. Δύο μέτρα πιο πέρα, στο γκισέ έκδοσης εισιτηρίων, άλλη μία ανθρώπινη αλυσίδα, σχεδόν διπλάσια από την προηγούμενη.

Στάθηκα στο τέλος της πρώτης, αυτής για την αυτόματη έκδοση, διότι τη διπλανή εξυπηρετούσε υπάλληλος -ένας και μοναδικός- και ήλπισα ότι θα τελειώσω πιο γρήγορα. Προσπαθούσα να καταλάβω τον λόγο για τον οποίον πέντε από τα έξι εκδοτήρια δεν λειτουργούσαν, ώσπου άκουσα τον νεαρό κύριο που στο μεταξύ είχε συνεχίσει την ουρά πίσω μου, να «εκρήγνυται» μιλώντας στο κινητό του. «Θ’ αργήσω πολύ! Μπες μέσα να μη βρέχεσαι. Χρειάζομαι τουλάχιστον είκοσι λεπτά με μισή ώρα μόνο για να βγάλω το εισιτήριο! Αύξησαν την τιμή τους, αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να ρυθμίσουν τις αυτόματες μηχανές και προτίμησαν να τις απενεργοποιήσουν. Ούτε φυσικά σκέφτηκαν να βάλουν δεύτερο υπάλληλο για να καλύψουν τις ανάγκες. Μας αντιμετωπίζουν ως κάφρους. Δεν αντέχω άλλο....». Η περιγραφή του νεαρού... μίλησε απευθείας στην ψυχή της κυρίας που ήταν δύο θέσεις πίσω. «Κι εγώ έχω να πάρω το εγγόνι μου από το σχολείο στη μία και κατεβαίνω μέχρι τα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ. Τα τελευταία φάρμακα που μου έχουν γράψει οι γιατροί του ΙΚΑ μού τελειώνουν και γύρευε πότε θα ξαναπάρω συνταγή.. Εσείς, μήπως έχετε καταλάβει γιατί απεργούν οι γιατροί του ΙΚΑ;» Στο ερώτημα βάλθηκε να απαντήσει κύριος από τη διπλανή ουρά. «Γιατί δεν θέλουν τον νόμο που προβλέπει τη δημιουργία ενιαίου μηχανισμού Πρωτοβάθμιας Υγείας, για να δημιουργήσει έναν υποτυπώδη, έστω, μηχανισμό ελέγχου των δαπανών». «Ναι, αλλά αυτό ήταν πάγιο αίτημα των ιατρικών συλλόγων. Τώρα, γιατί ακριβώς αντιδρούν;» παρεμβαίνει ξανά ο νεαρός που στέκεται πίσω μου.

«Tι τα θέλεις... Οπου φτωχός και η μοίρα του. Αλίμονο σε όσους από μας δεν τα φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο», πετάγεται ο παππούς από απέναντι. Η ολιγόλεπτη συζήτηση τελειώνει και όλοι αναχωρούν βυθισμένοι στις σκέψεις και στα προβλήματά τους.

Καθημερινές, πια, οι ιστορίες χιλιάδων μη προνομιούχων ανθρώπων που βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες είτε της συντήρησης ανορθολογικών συστημάτων διοίκησης είτε των καθυστερημένων και φαύλων καθεστώτων είτε των αποφάσεων που λαμβάνονται και δεν υλοποιούνται.

kathimerini.gr | Ιστορίες καθημερινής τρέλας

Ε λοιπόν όχι!!! Μαζί μου δεν θα παίξουν τα καθάρματα το λατρεμένο τους παιχνίδι του "όπου φτωχός και η μοίρα του"! Δεν έχω καμιά διάθεση να κάτσω να με κλέβουν για να τους είμαι αρεστός και καλός πολίτης και δεν θα παίξω το παιχνίδι τους . Διότι αυτοί δεν θέλουν πολίτες! Δούλους θέλουν αλλά δούλο δεν θα βρούν σ' εμένα όποιο κόστος κι αν πληρώσω. Τρείς φορές μ' εχει καλέσει φέτος η εφορία για να μου κάνει τρεις φορές την ίδια ερώτηση: "τα εισοδήματά σας κύριε είναι μικρά. Πως ζείτε;" Τον έπιασε η συμπόνια τον εφοριακό… Βεβαίως απάντηση δεν πήραν ούτε πρόκειται να πάρουν αλλά κάθε φορά που ο χοντρός ξασπρουλιάρης φαλακρός -όμοιος με γουρούνι- εφοριακός με ρωτούσε αναρωτιόμουν από μέσα μου πόσο μαλάκας μπορεί να είναι αφού δεν καταλαβαίνει πως είκοσι αιώνες σκλάβος έχω μάθει να κρύβομαι από τους εφοριακούς τόσο καλά που είναι αδύνατον να με βρει. Είκοσι αιώνες! Πέρασαν από δω όλες οι αυτοκρατορίες και όλοι οι κατακτητές του κόσμου και όλοι επί είκοσι αιώνες περνούσαν για να εισπράξουν φόρους. Είκοσι αιώνες μου ήταν αρκετοί για να μάθω να κρύβομαι απέναντι στον όποιον κατακτητή που ζητούσε βιός από το βιός μου κι αν αυτοί οι είκοσι αιώνες δεν μου είχαν μάθει το μάθημα δεν θα ήμουν άξιος να υπάρχω ακόμα.

Ο Προπάππος μου στην επανάσταση του '21 ήταν κλέφτης και δεν πολέμησε για να γλυτώσει τους φόρους του Πατριαρχείου αλλά να πληρώνει φόρους στον μητροπολίτη. Δεν πολέμησε για να γλυτώσει το χαράτσι του Οθωμανού και να πληρώνει χαράτσι στον τραπεζίτη! Πολέμησε για να είναι λεύτερος και να μην πληρώνει φόρους κι όσο εγώ δεν είμαι ελεύθερος φόρο δεν πληρώνω. Διότι ελεύθερος σημαίνει να παίρνω αυτό για το οποίο πληρώνω κι εγώ σήμερα πρέπει να πληρώνω χωρίς να παίρνω τίποτα. Εγώ σήμερα δεν είμαι ελεύθερος διότι πληρώνω παπάδες που δεν τους χρειάζομαι, μπάτσους που βαράνε τον διαδηλωτή κι αγνοούν τον δολοφόνο, με πάνε φαντάρο με το ζόρι κι αμισθί να υπηρετώ τεμπέληδες καραβανάδες, πληρώνω τραίνα και τραίνα δεν έχω, καράβια και καράβια δεν έχω, λεωφορεία και λεωφορεία δεν έχω, γιατρούς και γιατρό δεν έχω, φάρμακα και φάρμακα δεν έχω, δρόμους και δρόμους δεν έχω, κυβέρνηση και κυβέρνηση δεν έχω, δικαστές και δίκιο δεν μπορώ να βρώ, τραπεζίτες και λεφτά δεν έχω, βιομήχανους και δουλειά δεν έχω! Πληρώνω για όλα και δεν έχω τίποτα. Ό,τι έχω είναι μόνο όσα έχω καταφέρει ΜΟΝΟΣ μου όπως ακριβώς και οι πρόγονοί μου εδώ και είκοσι αιώνες! Εδώ ακόμα ζουν και βασιλεύουν όλοι οι κατακτητές μαζί! Ρωμαίοι βυζαντινοί Οθωμανοί, βενετοί, άγγλοι γάλλοι πορτογάλοι γερμανοί αμερικάνοι όλοι εδώ ακόμα, να με φορολογούν και να θέλουν να εισπράξουν!  

Ε λοιπόν κάποιοι πρέπει να το πάρουν επιτέλους χαμπάρι και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους πως για όσο εγώ δεν είμαι λεύτερος αυτοί δεν πρόκειται να πάρουν φράγκο. Δεν πρόκειται να πληρώσω εισιτήριο αν δεν έχω συγκοινωνίες, δεν πρόκειται να πληρώσω διόδια αν δεν έχω δρόμους δεν πρόκειται να πληρώσω εφορία αφού δεν έχω τίποτα. Όπως όταν πάω στον φούρνο και δίνω χρήματα αλλά παίρνω ψωμί έτσι και με αυτούς. Αφού διατείνονται πως δεν είναι κατακτητές φορομπήχτες τότε θα πληρώσω διόδια όταν θα έχω δρόμο, ΙΚΑ όταν θα έχω γιατρό και φάρμακα, εισιτήριο όταν θα έχω συγκοινωνίες και πάει λέγοντας. Αλλιώς θα παραμείνω κλέφτης όπως και ο προπάππος μου. Και αν χρειαστεί θα γίνω και αρματωλός όπως ο προπάππος μου. 

Διότι κυρία Καραϊσκάκη για να έχω αύριο πρέπει να επιβιώσω σήμερα. Εγώ! Για σας δεν με νοιάζει. Είναι δικό σας πρόβλημα κι αφού θέλετε να πληρώσετε τους απατεώνες πληρώστε τους εσείς, εγώ ιδιωτεύω! Διότι η έννοια της συλλογικότητας που υπερασπίζεστε μου θυμίζει την πανάρχαια ελληνική παροιμία. "στον αγώνα όλοι μαζί και στην μάσα χώρια" και εν κατακλείδι αν θέλετε να με πείσετε να αναρωτηθώ περί ιδιωτείας και "κοινού καλού" τότε φροντίστε κι εσείς πριν θέσετε το επόμενο ερώτημα να αποσαφηνίσετε τι εστί για εσάς "κοινό καλό" διότι μάλλον άλλο πράγμα θεωρείτε εσείς κοινό καλό κι άλλο πράγμα εγώ.

«Κοινό καλό» και ατομικότητα

Yπάρχει σήμερα μια μεγάλη πλάνη στην έννοια του πολιτικού ανθρώπου. Μιλώντας για Πολιτική ξεχνάμε, πως αυτή την κάνει ο άνθρωπος όχι ως απρόσωπο μέρος ενός συνόλου, αλλά ως μονάδα που επηρεάζει το σύνολο. Ακούμε συνεχώς τριγύρω μας για συμμετοχή στα κοινά. Διερωτώμαι, ποιό είναι αυτό το κοινό όφελος, αν αυτό δεν ωφελεί πρώτα απ’ όλα τον καθένα από εμάς ξεχωριστά; Σε τι αλήθεια χρησιμεύει ένα κοινό όφελος, που όμως βλάπτει τα πρόσωπα; Τούτες οι σκέψεις με κάνουν να καταλήγω στο συμπέρασμα, πως, όταν τελικά μιλάμε για κοινό όφελος, δεν εννοούμε τίποτα άλλο από το όφελος της εκάστοτε εξουσίας.

Οι εξουσίες, όλες οι εξουσίες, θέλουν να είναι ολοκληρωτικές, για να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στις μάζες. Ο τρόπος, για να επιτύχουν τον έλεγχο αυτό, είναι απλός αλλά δυσδιάκριτος στους πολλούς λόγω ελλειμματικής παιδείας. Το μυστικό κρύβεται σε δύο μικρές λέξεις: κοινό καλό.

Τι σημαίνει αυτό το κοινό καλό; Κατά την κρατούσα αντίληψη σημαίνει, πως θα περιορίσουμε τα προσωπικά μας ή τα οικογενειακά μας οφέλη προς όφελος όλων. Κατ’ αρχήν αυτή η σκέψη φαίνεται πράγματι σωστή, όμως και πάλι τίθεται ένα ερώτημα. Αν όλοι περιορίσουμε τα οφέλη μας, τότε ποιός πραγματικά ωφελείται, αφού όλοι είμαστε σε κατάσταση περιορισμού; Αν δηλαδή κανείς δεν έχει όφελος, τότε πως είναι δυνατόν να ωφελείται το σύνολο;

Σε αυτή την περίπτωση και αφού κανένα πρόσωπο δεν έχει όφελος, τότε το όφελος αυτό θα πρέπει να μεταβιβάζεται σε κάτι απρόσωπο, που όμως θα επηρεάζει είτε άμεσα είτε έμμεσα το κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο απρόσωπο πλην ενός· την εξουσία, η οποία, με την μορφή που έχει σήμερα, είναι πράγματι απρόσωπη μεν, αλλά επηρεάζει και άμεσα και έμμεσα τα εκτός αυτής πρόσωπα.

Πολλές φορές, όταν αυτή η απεμπόληση του προσωπικού οφέλους γίνεται δυσβάσταχτη, η ανθρωπότητα οδηγείται σε επανάσταση. Πραγματικά τότε νομίζουμε, πως κάτι πετύχαμε, αλλά και πάλι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν πετύχαμε. Εν καιρώ ο,τι κερδίζεται με τις επαναστάσεις θα αυτοκαταργηθεί από τους ίδιους τους επαναστατημένους, για να γίνει καθεστώς πολλές φορές χειρότερο του προηγούμενου. Η επανάσταση λοιπόν δεν είναι αυτή που φέρνει την αλλαγή στο σύστημα εξουσίας, αλλά είναι αυτή που δίνει την εξουσία αλλού. Επανάσταση σημαίνει αλλαγή νομής ή αλλαγή νόμων, αλλά οπωσδήποτε όχι κατάλυση της εξουσίας. Ας μην θεωρούμε λοιπόν, πως με την επανάσταση μπορεί ν’ αλλάξει κάτι σε σχέση με την όποια εξουσία. Συνεπώς και η κάθε επανάσταση δεν έχει σκοπό την προσωπική βελτίωση του υποκειμένου αλλά και πάλι το όφελος της εξουσίας κρυμμένο καλά πίσω από αυτές τις δύο μαγικές λέξεις, που τόσο δύσκολα αποκωδικοποιούνται: «Κοινό καλό».

Εάν παρατηρήσουμε λίγο πιο προσεκτικά όλες τις πολιτικές θεωρίες περί κοινού καλού, θα δούμε, ότι έχουν όλες μία βασική προϋπόθεση και απαίτηση: αυτή της υποταγής του προσώπου στο απρόσωπο. Η υποταγή είναι το βασικό ζητούμενο, διότι μόνο μέσα από αυτήν θα μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος του «κοινού καλού». Όμως ο πραγματικός στόχος δεν είναι άλλος από την ενδυνάμωση του συστήματος απρόσωπης εξουσίας.

* * *

Ας σκεφτούμε ελεύθερα και χωρίς κανέναν περιορισμό, ας επιλέξουμε αυτό που πραγματικά θέλει ο καθένας μας, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το αν αρέσει ή όχι στους άλλους, ας ταξιδέψουμε σε σκέψεις, που δεν ανήκουν σε κανέναν, και ας εφαρμόσουμε ο καθένας στην ζωή του όλα, όσα νομίζει πως θα τον κάνουν καλύτερο. Μόνο έτσι, μέσω της αυτοβελτίωσης δηλαδή, θα επιτύχουμε την καλύτερη και αξιώτερη εξέλιξη μακρυά από «πολιτικές συνταγές» και καλούπια περιορισμών, που μόνο για το κοινό καλό δεν είναι. Διότι εν τέλει το κοινό καλό βρίσκεται στο να γίνουμε ως άτομα ένας έκαστος χωριστά καλύτερος και όλοι όσο καλύτεροι μπορούμε. Αυτό είναι ανθρωπισμός κατά την γνώμη μου.

                                                                                                               Κλείτωρ

           Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα

Σκοτίστηκα λοιπόν αν θα σας είμαι χρήσιμος και κατά πόσο. Κρέας στην μηχανή σας δεν θα γίνω! Μου αρκεί να είμαι ασφαλής εγώ και η οικογένειά μου και πιστέψτε με, αυτοί με βρίσκουν και ιδιαιτέρως χρήσιμο! Κι όσο για τον σχεδιασμό του μέλλοντος ελπίζω να κατάλαβες πως ιδιωτεύω επειδή ακριβώς σχεδιάζω το μέλλον μου. Κατάλαβες κυρά Τασούλα;

5 Φεβρουαρίου 2011

Είσαι στο πάρκο; Πρόστιµο!

 

Με τριάντα έξι ψήφους υπέρ και δώδεκα κατά το συµβούλιο της Νέας Υόρκης ψήφισε χθες την εφαρµογή αντικαπνιστικών µέτρων στα δηµοτικά πάρκα και τις παραλίες της πόλης, επτά χρόνια µετά την απαγόρευση του καπνίσµατος σε µπαρ και εστιατόρια. Η απαγόρευση, που θα τεθεί σε εφαρµογή τρεις µήνες αφότου υπογραφεί απότον δήµαρχο της Νέας ΥόρκηςΜάικλ Μπλούµπεργκ, αφορά τα 1.700 πάρκα της πόλης, τα 23χιλιόµετρα παραλίας και χώρους πεζών, µεταξύ των οποίων και η Τάιµς Σκουέαρ. «Αυτό το καλοκαίρι οι Νεοϋορκέζοι που επισκέπτονται τις παραλίες και τα πάρκα για να πάρουν φρέσκο αέρα θα έχουν τη δυνατότητα να αναπνεύσουν ακόµα πιο καθαρό αέρα και να κάθονται σε απαλλαγµένες από αποτσίγαρα παραλίες», τονίζει ο δήµαρχος της πόλης, που αναµένεται να υπογράψει την επέκταση της καπνοαπαγόρευσης µέσα στις επόµενες 30 ηµέρες. Αντιδράσεις ωστόσο δενέλειψαν ούτε από τους τοπικούς αξιωµατούχους, µε τον δηµοτικό σύµβουλο Ντάνιελ Χάλοραν να υποστηρίζει πως, αν περάσουν τα νέα µέτρα, το επόµενο βήµα είναι η απαγόρευση του καπνίσµατος στα σπίτια και τα αυτοκίνητα των πολιτών. Για όσους αντισταθούν στο γράµµα του νόµου προβλέπεται πρόστιµο ύψους εκατό δολαρίων, ανάλογο µικρότερων παραπτωµάτων όπως η επαιτεία. Η Νέα Υόρκη πάντως δεν πρωτοτυπεί: η απαγόρευση του καπνίσµατος στα πάρκα εφαρµόζεται ήδη σε Λος Αντζελες και Σικάγο.

TA NEA

Καβγάς έχει ξεσπάσει μεταξύ δύο ανώτατων αξιωματούχων του Μαλάουι, οι οποίοι διαφωνούν για το κατά πόσο ένας νέος νόμος που απαγορεύει τη ρύπανση του αέρα καλύπτει και τα ανθρώπινα αέρια.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης Τζορτζ Τσαπόντα επιμένει ότι ο νόμος απαγορεύει και το πέρδεσθαι σε δημόσιους χώρους.
«Πηγαίνετε στην τουαλέτα αν θέλετε να την αμολήσετε» είπε στο ραδιοσταθμό Capital Radio.
Διαφορετική γνώμη έχει ο γενικός εισαγγελέας Άντονι Καμάρα, ο οποίος δεν δίνει τόσο ευρεία ερμηνεία στη νομοθεσία: «Δεν καταλαβαίνω πώς ένας λογικός άνθρωπος μπορεί να ερμηνεύει τη διάταξη έτσι ώστε να ποινικοποιεί το πέρδεσθαι σε δημόσιους χώρους» δήλωσε.
Σύμφωνα με το BBC, ο επίμαχος νόμος, που πρόκειται να ενεργοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα, αναφέρει: «Οποιοσδήποτε επιβαρύνει την ατμόσφαιρα σε οποιοδήποτε μέρος, έτσι ώστε να την καθιστά επιβλαβή για την υγεία ανθρώπων που βρίσκονται σε κατοικίες, σε επιχειρήσεις, σε γειτονιές, και κατά τη διάβαση από δημόσιους χώρους, είναι ένοχος πταίσματος».
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, απόφοιτος της Νομικής, επιμένει ότι το πέρδεσθαι συνιστά επιβλαβή ρύπανση. Όταν ρωτήθηκε για το πώς θα εφαρμόζεται ο νόμος, απάντησε ότι αυτό θα γίνεται όπως και στη περίπτωση της ούρησης σε δημόσιους χώρους.
«Είσαστε ευτυχείς να βλέπετε ανθρώπους να πέρδονται;» διερωτήθηκε.

ΤΑ ΝΕΑ

3 Φεβρουαρίου 2011

Alea jacta est (o κύβος ερρίφθη)!

Εδώ και πολλά χρόνια σε διάφορες συζητήσεις περί ανεξιθρησκίας που κατα καιρούς κάνω είχα και συνεχίζω να έχω την άποψη πως κάθε τι πρέπει να εκδηλώνεται την κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο. Ήρθε λοιπόν η ώρα να κατασκευαστεί στην Ελλάδα ο πρώτος ελληνικός ναός αλλά όχι όπως πολλοί τον φαντάζονται κι ακόμα περισσότεροι τον υποσκάπτουν όχι δηλαδή μέσα από το πρίσμα της γραφικότητας που θα ταπείνωνε το πνεύμα του ελληνικού πολιτισμού ανάγοντάς τον σε αστειότητα αλλά μέσα από την σοβαρότητα και την ευθύνη του ορθολογισμού των επιστημών και της εξέλιξης. Φυσικά οι αντιδράσεις ήταν αναμενόμενες και βεβαίως ως αναμενόμενες δεν θα δημιουργήσουν το πρόβλημα που θα ήθελαν οι αντιδρώντες παπάδες και παπαδοπαίδια. Πέρα όμως από αυτό (το οποίο επαναλαμβάνω ως αναμενόμενο έχει κατά το μάλλον ληφθεί υπ' όψιν) θέλω για όποιον έχει την διάθεση να συζητήσουμε τα τονισμένα και υπογραμμισμένα από μένα. Και μην αναρωτηθείτε γιατί κανείς μέχρι τώρα δεν είχε ακούσει τίποτα για το τι γίνεται στην Γαύδο… είναι αρκούντως αυτονόητο!

Ζητούν να φτιάξουν ναό προς τιμήν του… Απόλλωνα

Σάλος ξέσπασε με αφορμή την πρόταση για ίδρυση του Πυθαγόρειου Ινστιτούτου Φιλοσοφικών Ερευνών για την Αθανασία του Ανθρώπου (Π.Ι.Φ.Ε.Α.Α.) στη Γαύδο.

Η πρόταση διατυπώθηκε από ομάδα Ρώσων και άλλων ξένων, στην πλειοψηφία τους πυρηνικών επιστημόνων που πριν δέκα χρόνια επέλεξαν τη Γαύδο για να ζήσουν με οικολογικό τρόπο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το σπίτι τους, στον οικισμό Βατσιανά το έκτισαν οι ίδιοι. Εφτιαξαν ανεμόμυλο αξιοποιώντας την αιολική ενέργεια, ενώ νερό έχουν από αφαλάτωση του θαλασσινού νερού.

Ωστόσο, η πρότασή τους συναντά τις αντιδράσεις της Εκκλησίας όσο και του Δήμου Γαύδου. Ο βασικός λόγος των αντιδράσεων είναι ότι μέσα στην πρόταση περιλαμβάνεται και η ίδρυση ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα.

Ο δήμαρχος Γαύδου Στρατής Λαμπάκης μιλώντας στο enet, είπε ότι το θέμα θα συζητηθεί την ερχόμενη Κυριακή σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Γαύδου, αλλά η απόφαση θα είναι αρνητική. "Θα τους πούμε ότι δεν θα γίνει τίποτα", ανέφερε χαρακτηριστικά.

Η πρόταση

Η πρόταση αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα www.gavdosinstitute.org, που δημιουργήθηκε για το σκοπό αυτό.Στο γράμμα το οποίο έστειλαν προς το δήμαρχο και το δημοτικό συμβούλιο Γαύδου προτείνουν "την ίδρυση του Πυθαγόρειου Ινστιτούτου Φιλοσοφικών Ερευνών για την Αθανασία του Ανθρώπου – Π.Ι.Φ.Ε.Α.Α. – στη Γαύδο" και εξηγούν: "Σύμφωνα με την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία, υπήρξε μια περίοδος στην Ελλάδα όπου οι Θεοί με τους Ανθρώπους συνυπήρχαν. Το Ινστιτούτο θα μελετήσει τη δυνατότητα αυτής της ιδέας πέρα από το μύθο, να αποτελέσει σύγχρονο τρόπο ζωής. Για το λόγο αυτό θα πραγματοποιούνται διεθνή επιστημονικά και φιλοσοφικά συνέδρια και συμπόσια, φεστιβάλ τέχνης και θεατρικά μυστήρια. Ιδρυτές του Ινστιτούτου θα είναι εξέχουσες προσωπικότητες των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών της παγκόσμιας κοινότητας. Ήδη, επιστήμονες και καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Αμερική, την Ελβετία και τη Ρωσία έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να συμμετέχουν στο Π.Ι.Φ.Ε.Α.Α. Στα παραπάνω πλαίσια και προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του Ινστιτούτου, χρειάζεται να κατασκευαστούν ένα νέο κτιρίο με συνεδριακή αίθουσα και ένας νέος αρχαιοελληνικός ναός, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι θεατρικές παραστάσεις. Η ίδρυση του Π.Ι.Φ.Ε.Α.Α. θα δώσει τη Γαύδο τη μοναδική ευκαιρία να γίνει το πολιτιστικό κέντρο της πυθαγόρειας φιλοσοφίας παγκοσμίως. Επιπλέον, θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας τόνωσης και υποστήριξης της τοπικής οικονομίας, μέσω του πολιτιστικού τουρισμού. Οι δραστηριότητες του Ινστιτούτου θα συμβαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στο έτος και θα αποτελέσουν πόλο έλξης επιστημόνων και καλλιτεχνών, αλλά και του ευρύτερου κοινού, από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ελπίζουμε ο κ. Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο της Γαύδου να υποστηρίξετε σύσσωμοι αυτή την πρωτοβουλία. Θα είναι μεγάλη μας τιμή ο Δήμος της Γαύδου να είναι ανάμεσα στα πρώτα μέλη του Ινστιτούτου".
Σε επιστολή τους δε προς τον Περιφερειάρχη Κρήτης εξηγούν:  "Είμαστε μία ομάδα επιστημόνων από διαφορετικές χώρες, τις ΗΠΑ, την Ελβετία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Πολωνία και αλλού. Ζούμε στη Γαύδο για πάνω από 10 χρόνια και σταδιακά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γίναμε Έλληνες. Έτσι τώρα ανησυχούμε προσωπικά για τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα, την Κρήτη και τη Γαύδο. Για το λόγο αυτό, αποφασίσαμε να ιδρύσουμε στη Γαύδο το Πυθαγόρειο Ινστιτούτο Φιλοσοφικών Ερευνών για την Αθανασία του Ανθρώπου- ΠΙΦΕΑΑ".

Προσθέτουν επίσης ότι "η ίδρυση του Ινστιτούτου περιλαμβάνει την κατασκευή ενός κτιρίου με συνεδριακή αίθουσα για την διεξαγωγή σεμιναρίων και συνεδρίων και την κατασκευή του Ναού του Απόλλωνα για τη θεατρική αναβίωση αρχαίων μυστηρίων. Το νησί της Γαύδου προσφέρεται για την οργάνωση τέτοιων συναντήσεων. Σας ζητάμε να γίνετε ο προστάτης του εγχειρήματός μας και  επίτημος πρόεδρος του Συμβουλίου των Ιδρυτών του Ινστιτούτου. Επίσης, σας ζητάμε να παρέχετε υλική και οργανωτική υποστήριξη σε αυτό το εγχείρημα. Ελπίζουμε ότι το ΠΙΦΕΑΑ θα βοηθήσει τη Γαύδο να επιλύσει τα οικονομικά της προβλήματα και θα έλξει πολλές εξέχουσες προσωπικότητες του πολιτισμού και των επιστημών από την Ευρώπη. Με τη βοήθειά σας, ελπίζουμε να οργανώσουμε, στην αρχή του καλοκαιριού, ένα συνέδριο με θέμα “Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός: Η πηγή του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού”. Οι διασυνδέσεις μας στον επιστημονικό και πολιτιστικό χώρο δίνουν την ευκαιρία να καλέσουμε σε αυτές τις συναντήσεις τους καλύτερους ειδικούς στον κόσμο, ώστε να προσπαθήσουμε να συνδημιουργήσουμε μια σύγχρονη φιλοσοφία ζωής".
Την επιστολή υπογράφει η υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων του ΠΙΦΕΑΑ Αννα Σαμόχινα.

"Οχι" από την Μητρόπολη

Από την πλευρά της η Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου εξέδωσε προχθές ανακοίνωση στην οποία αναφέρει ότι "το τελευταίο διάστημα στη νήσο Γαύδο, η οποία υπάγεται εκκλησιαστικά στην ανωτέρω Ιερά Μητρόπολη, γίνεται προσπάθεια ανοικοδόμησης «ναού» αφιερωμένου στον Απόλλωνα. Σκοπός του ναού αυτού, όπως προκύπτει από πληροφορίες του διαδικτύου είναι: 'Η διεξαγωγή σε αυτόν μυστήρια στους Ελληνες θεούς για χάριν της Ελλάδας'. Σε μια εποχή βαθιάς ηθικής και πνευματικής ύφεσης και παρακμής, απόρροια της οποίας είναι η οικονομική κρίση ως και ό,τι άλλο βιώνουμε στη ζοφερή πραγματικότητα του σήμερα, έχοντας ως αποτέλεσμα να γίνεται ο βιο μας α-βίωτος, η Εκκλησία του Χριστού καλεί τα παιδιά Της και τον κόσμο όλο σε πνευματική αφύπνιση και εγρήγορση. Η προσπάθεια επιστροφής στην ειδωλολατρία, η αναβίωση του δωδεκάθεου και των διονυσιακών τελετών δεν δίδουν διέξοδο στα αλύτρωτα αδιέξοδα της καθημερινότητας μας, αλλά φανερώνουν και αποκαλύπτουν το βάθος και την ουσία του προβλήματος".

Ελευθεροτυπία

2 Φεβρουαρίου 2011

Δυο λόγια για τον επικείμενο διαχωρισμό

Επειδή πολλοί είδαν το τυρί αλλά λίγοι την φάκα διαβάστε το παρακάτω για να καταλάβετε που το πάνε. Και να συμπληρώσω πως δεν είναι μόνο τα βυζαντινά χρυσόβουλα και οι οθωμανικοί αχτιναμέδες που θέλουν οι ρασοφόροι να μας επιβάλουν αλλά είναι και όλα εκείνα τα κτήματα και τα χωράφια που οι τότε δούλοι γραικοί έδιναν στην εκκλησία για να μην τους τα πάρει ο Οθωμανός αφού η εκκλησία επί οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε δικαίωμα να κατέχει γη που κανείς σουλτάνος δεν είχε δικαίωμα να την πειράξει. έτσι έπειθε τους απελπισμένους αγρότες να της παραχωρήσουν τα κτήματά τους ώστε να μην τους τα πάρουν οι Οθωμανοί και με την ψεύτικη υπόσχεση πως αν και όταν απελευθερωθούμε όλα εκείνα θα επιστραφούν στον λαό. Αμ δε! Τα πήραν τότε για να είναι σήμερα οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ εναπομείναντες κοτζαμπάσηδες τσιφλικάδες στην Ελλάδα. 

Η φαιά περιοχή των φαιά φερόντων

Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο, ότι οσάκις η πολιτική εξουσία παρουσιάζει συμπτώματα εξασθένησης, η Εκκλησία επωφελείται τής ευκαιρίας, για να υψώσει τη φωνή και να αρθρώσει απρόσφορο νομιζόμενο πολιτικό λόγο. Χαρακτηριστικό πρόσφατο προηγούμενο έχει αποτελέσει η διέλευση τού αοιδίμου αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου Παρασκευαϊδη από την ηγεσία τής ελληνικής Εκκλησίας. Στα βήματά του έκρινε προφανώς σκόπιμο να κινηθεί προ ημερών η ελληνική ιεραρχία με αμετροεπείς βολές κατά των προσπαθειών τής πολιτείας να αντιμετωπίσει με έκτακτα και επείγοντα μεταρρυθμιστικά μέτρα την εξελισσόμενη οικονομική κρίση.

Το περιεχόμενο, η κατεύθυνση και το εθνικοπατερναλιστικό ήθος των δηλώσεων δεν χρήζουν νομίζουμε ουσιαστικού σχολιασμού. Επαναφέρουν όμως, αυτομάτως στο προσκήνιο το από μακρού εκκρεμές μείζον ζήτημα των σχέσεων Εκκλησίας και πολιτείας σε περίοδο μάλιστα γενικότερης ανασυγκρότησης τής πολιτείας και ευρύτατων οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.

Το ζήτημα είχε με σοβαρότητα τεθεί και επί αρχιεπισκοπικής θητείας Χριστοδούλου. Η πολιτική ηγεσία έκρινε τότε, μετά την επικράτηση των κυβερνητικών απόψεων επί τού ζητήματος των ταυτοτήτων, ότι η συνολική αντιμετώπιση τού θέματος μπορούσε να αναβληθεί. Κατά την μεταρρυθμιστική όμως φάση, που σήμερα διανύουμε, η αναθεώρηση των σχέσεων πολιτείας και Εκκλησίας εμφανίζεται κατ΄ εξοχήν επίκαιρη.

Χωρίς ειδικότερες αναφορές στο ελληνικό «κονκορδάτο», που ρυθμίζει το νομικό καθεστώς των σχέσεων, η ελληνική Εκκλησία αποτελεί μέχρι σήμερα ΝΠΔΔ με πλείστα ως εκ τούτου διασφαλιζόμενα προνόμια συμπερι- λαμβανομένης και τής μισθοδοσίας των κληρικών από το δημόσιο προϋπολογισμό.

Δεν υπάρχει νομίζουμε καταλληλότερη στιγμή για την οριστική επίλυση τού χρονίζοντος ζητήματος τού διαχωρισμού τής Εκκλησίας από το κράτος, την μετάπτωση τού εκκλησιαστικού νομικού καθεστώτος σε καθεστώς ΝΠΙΔ, όπως είναι και σε άλλες χριστιανικές χώρες ο κανών, και την πλήρη ιδιωτικοποίηση των εκκλησιαστικών δράσεων.

Συγκεκριμένα, ο προτεινόμενος δια τού παρόντος χωρισμός πολιτείας και Εκκλησίας επεκτείνεται, πέραν τού τυπικού νομικού διαχωρισμού των σχέσεων, και στη διακοπή τής μισθοδοσίας των κληρικών από το δημόσιο προϋπολογισμό. Οι τρέχουσες άλλωστε δημοσιονομικές περιστάσεις παρέχουν επαρκή αιτιολογία και νομιμοποίηση. Σε αντιστάθμισμα όμως, είναι σαφές, ότι η Εκκλησία θα αναλάβει τον πλήρη έλεγχο τής εκκλησιαστικής ακινήτου περιουσίας, με οριστική εκκαθάριση υπέρ αυτής τής φαιάς νομικά περιοχής των παρά πάσαν νομική δεοντολογία λεγομένων «διακατεχομένων» εκτάσεων ως και την πλήρη ευθύνη για την ελεύθερη αξιοποίησή τους.

Με τον τρόπο αυτό παρέχεται, νομίζουμε, και ανανεωμένο κίνητρο για ευρύτερη κοινωνική κινητοποίηση και υπευθυνοποίηση τής Εκκλησίας. Το δικαίωμα ελεύθερης ιδιωτικής δράσης ευλόγως θα επεκταθεί και στον τομέα τής ιδιωτικής εκπαίδευσης δια της συναφούς ανάληψης ευθύνης για τη λειτουργία θεολογικών και ιερατικών σχολών, των δημοσίων πανεπιστημίων απαλλασσομένων αντιστοίχως από την ευθύνη λειτουργίας θεολογικών τμημάτων.

Αυτονόητο είναι, ότι με το εύρος των συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων η κοινωνία θα αναλάβει η ίδια το κόστος διατήρησης τής θρησκείας και τής πίστης της. Η χρηματοδότηση τής Εκκλησίας στο σύνολό της θα ιδιωτικοποιηθεί, όπως συμβαίνει με τα κάθε είδους σωματεία. Με τον τρόπο αυτόν θα συντελεστεί για πρώτη φορά στην ιστορία τής κρατικοδίαιτης ελληνικής ανατολικής ορθόδοξης Εκκλησίας η κοινωνική αξιολόγηση της πίστης. Επί πλέον, θα παρασχεθεί και σε άλλες χριστιανικές εκκλησίες και χριστιανικά δόγματα η δυνατότητα να συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των θρησκευτικών και μεταφυσικών αναγκών τού ελληνικού λαού.

Παναγιώτης Γεννηματάς----------------

Επίτιμος αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων

«Ελεύθερη Έρευνα»

Εκτιμούμε, ότι η κριτική σας στην Εκκλησία χαρακτηρίζεται από οικονομίστικο (και όχι συνολικό φιλελεύθερο πολιτισμικό) πνεύμα. Στα σημερινά κοινωνικά πλαίσια, τα μέτρα τα οποία εισηγείστε το μόνο που θα επιτύχουν από μόνα τους, είναι το να καταστήσουν (και τυπικά) την Εκκλησία Α.Ε. -άλλον- έναν πανίσχυρο (απέναντι στούς αφαιμασσόμενους εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους) επιχειρηματικό «εταίρο» (και μάλιστα σε καθεστώς στυγνής νεοφιλελεύθερης οικονομίας).

Μάλιστα, η άποψή μας ενισχύεται από το γεγονός, ότι δέχεστε να παραμείνει στο εκκλησιαστικό ιδιοκτησιακό απυρόβλητο όλη αυτή η περιουσία, που αποκτήθηκε με βυζαντινά χρυσόβουλα και οθωμανικούς αχτιναμέδες και φιρμάνια. Είναι σα να ζητάτε να κρατήσουν οι κλέφτες τα κλεμμένα, οι άρπαγες τα αρπαγμένα και οι παραγραφέντες τα παραγραμμένα. Αν επιδιώκατε αληθινό (και όχι τριτοκοσμικό νεοφιλελεύθερο) κοινωνικό εκσυγχρονισμό και εκκοσμίκευση, θα είχατε θέσει το εφ΄ όλης τής ύλης πόθεν έσχες τής Εκκλησίας Α.Ε., τη δήμευση μέρους, ή όλης τής «ιερής» περιουσίας και την αξιοποίησή της με κοινωνικά και όχι νεοφιλελεύθερα κριτήρια.

Θεωρούμε επίσης, ότι η σύνδεση, που κάνετε μεταξύ των προσπαθειών τής κυβέρνησης «να αντιμετωπίσει με έκτακτα και επείγοντα μεταρρυθμιστικά μέτρα την εξελισσόμενη οικονομική κρίση» και τού ζητήματος των σχέσεων Εκκλησίας και πολιτείας, είναι τουλάχιστον καιροσκοπική (για να μην πούμε υποκριτική), αφού γίνεται με πρόσχημα τη σημερινή οικονομική συγκυρία: Όλοι όσοι κρατούσατε επί σειρά ετών νευραλγικές οικονομικές θέσεις, οφείλατε να έχετε επισημάνει τον παρασιτικό ρόλο τής Εκκλησίας Α.Ε. πολύ πρωτύτερα, από τη στιγμή μάλιστα, που είναι αδύνατον να μην γνωρίζατε το σοβαρότατο πρόβλημα (όπως επίσης μας φαίνεται αδύνατον να μην γνωρίζετε, ότι τα μέτρα τής κυβέρνησης δεν είναι ούτε «έκτακτα» ούτε «επείγοντα» ούτε «μεταρρυθμιστικά», όπως τα αποκαλείτε: είναι απλώς η νεοφιλελεύθερη συνταγή Σοκ και Δέους, όπως έχει εφαρμοστεί σε σειρά άλλων χωρών -και μάλιστα επί του ιδίου κατωτέρου κοινωνικού στρώματος).

Στην «Ελεύθερη Έρευνα» έχουμε επανειλημμένα επισημάνει, ότι το ζήτημα δεν έχει να κάνει με έναν απλοϊκό και συνθηματολογικό «διαχωρισμό» / παγίδα μεταξύ Εκκλησίας Α.Ε. και πολιτείας, αλλά με την πλήρη αποκρατικοποίηση τής Εκκλησίας Α.Ε. και την παράλληλη εκκοσμίκευση των θεσμών και τής κοινωνικής ζωής. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να ξεκινήσει πρωταρχικά από την απαλοιφή των διατάξεων τού Συντάγματος που προβλέπουν διάφορα σημαντικά προνομιακά καθεστώτα για την Εκκλησία Α.Ε. (βλ. άρθρα 3 παρ. 1 και 16 παρ. 2). Εν συνεχεία θα πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων σύμπας ο οικονομικός ρόλος και η οικονομική θέση τής Εκκλησίας Α.Ε. στην κοινωνία (και όχι απλά το πώς ο ρόλος και η θέση αυτή θα μεταφερθούν αυτούσια σε συνθήκες αγοράς.) Υπό οποιεσδήποτε άλλες προϋποθέσεις, ο «διαχωρισμός» θα γίνει επ΄ ωφελεία τής Εκκλησίας Α.Ε.

Γιατί, λειτουργώντας με όρους ιδιωτικού τομέα σε ένα νεοφιλελεύθερο καθεστώς, η Εκκλησία Α.Ε. θα σπεύσει αμέσως να καλύψει (κερδοσκοπικά) το κενό «αγοράς», που θα δημιουργηθεί με την επιχειρούμενη υπονόμευση και κατάρρευση τού όποιου κοινωνικού κράτους υπήρχε μέχρι σήμερα (και να «επενδύσει» στη γενικευμένη κοινωνική ένδεια τα άθικτα κεφάλαιά της - υπενθυμίζουμε, ότι και στην πλήρως ιδιωτικοποιημένη μεσαιωνική οικονομία, δηλαδή στην εποχή, που δημιουργήθηκε η σημερινή εκκλησιαστική περιουσία, η Εκκλησία λειτουργούσε εξ ίσου, αν όχι περισσότερο, κερδοφόρα). Κάτι, το οποίο, στα πλαίσια τής επιχειρούμενης στυγνής νεοφιλελευθεροποίησης τής νεοελληνικής οικονομίας, θα μεταβάλλει απλώς την Εκκλησία Α.Ε. σε πολύτιμο κορπορατικό δεκανίκι ενός τριτοκοσμικού νεοφιλελευθεροποιημένου κρατιδίου, το οποίο είναι ήδη καθ΄ οδόν να αγοραιοποιήσει την Παιδεία, την Κοινωνική Πρόνοια και τα άλλα κοινωνικά αγαθά, για τα οποία έχυσαν το αίμα τους οι ευρωπαϊκοί λαοί στη νεώτερη εποχή.

Θ.Λ.

Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails