Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

29 Ιανουαρίου 2015

και γελούν οι άσχετοι ελληναράδες…

διότι δεν ξέρουν, αγνοούν τι σημαίνει στην διπλωματική γλώσσα οι λέξη “ξεκούραση” και η προειδοποίηση πως θ’ “ασπρίσουν τα μαλλιά του”! Εγώ ρε ανεγκέφαλοι έλεγα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ μόνο και μόνο για να δω τα μαλλιά του Τσίπρα ν’ ασπρίζουν σε 48 ώρες (και πάλι όσοι δεν ξέρουν από διπλωματία δεν θα κατανοήσουν τι σημαίνει 48 ώρες) αλλά δεν χρειάστηκε, δεν το γλυτώνει το άσπρισμα. Περιμένω…

ο κ. Ομπάμα έδωσε και μια φιλική συμβουλή στον έλληνα πρωθυπουργό, να ξεκουραστεί τις επόμενες ημέρες γιατί αλλιώς κινδυνεύει να γκριζάρουν τα μαλλιά, όπως τα δικά του.

Ομπάμα σε Τσίπρα: Βοήθεια για την ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης - Πολιτικές ειδήσεις - Το Βήμα Online

27 Ιανουαρίου 2015

προς αρχι-παπά Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

ναι παπά ναι! για πρώτη φορά είναι όπως τα λες. Είδες η ψυχρολουσία πως σ’ επανέφερε στην πραγματικότητα; Το ξέρω πως δεν σου αρέσει, το ξέρω και χαίρομαι ιδιαίτερα που θα χάσεις τον ύπνο σου αλλά πιο πολύ απ’ όλα χαίρομαι που ΖΕΙΣ για να ΔΕΙΣ τους εφιάλτες σου να γίνονται πραγματικότητα και να γκρεμίζονται όλα όσα με το μαχαίρι ήθελες να επιβάλεις εδώ κι εβδομήντα χρόνια. Σου υπόσχομαι δε πως τα όσα σωστά προμηνύεις δεν είναι τίποτα μπροστά σ’ αυτά που σου ετοιμάζουμε. Εύχομαι να ζήσεις πέντε δέκα χρόνια ακόμα για να πεθάνεις από φρίκη βλέποντας την Ελλάδα να απελευθερώνεται από σένα και τους ομοίους σου!!! Σου επιτρέπω τώρα στα γεράματά σου να σκούζεις ελεύθερα. 

4. Το τέταρτο και τελευταίο βήμα θά είναι η τροποποίηση του Συντάγματος της Ελλάδος, οπότε θα αλλάξει οριστικά ο θρησκευτικός προσανατολισμός της Ελλάδος. Σήμερα και έως τώρα από της συστάσεως του Ελληνικού Κράτους το Σύνταγμα της Ελλάδος αρχίζει μέ τήν επίκληση: "Εις τό όνομα της Αγίας καί ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος". Το 3ο άρθρο διαλαμβάνει τά εξής: "Επικρατούσα θρησκεία εν Ελλάδι είναι η της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας". Το άρθρο 16 ορίζει, ότι η Παιδεία "σκοπόν έχει ...την ανάπτυξιν της εθνικής και θρησκευτικής συνειδήσεως" των Ελλήνων. Πολύ σύντομα όλα αυτά θα τα πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων! Τα νέα ήθη, τα οποία όχι απλώς προβάλλονται, αλλά και επιβάλλονται ήδη με περισσήν θρασύτητα, θα καταστρέψουν τήν Ελληνο- χριστιανική Ταυτότητα της Χώρας μας!

Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας

20 Ιανουαρίου 2015

Γέροντας Παΐσιος ο νέος θαυματουργός άγιος-προφήτης

που δεν μπορούσε ούτε στον εαυτό του να κάνει θαύματα και αντί του θεού έτρεχε από γιατρούς σε γιατρούς με την καταραμένη επιστήμη τους και τα χάπια τους και τα γιατροσόφια τους. Κρίμα, είχα την εντύπωση πως ένας τόσο… θαυματουργός άγιος θα μπορούσε τουλάχιστον να θεραπεύει τις αρρώστιες του που δεν ήταν και λίγες. Τέτοια… θαύματα επίσκεψης σε νοσοκομείο και χειρουργεία μπορώ να κάνω κι εγώ και ο καθένας αλλά βλέπετε η ακροδεξια χουντική ραγιάδικη νοοτροπία το να πηγαίνω στον γιατρό το θεωρεί θαύμα όπως και το χειρουργείο!  χαχαχαχαχα απίστευτοι χριστιαναραίοι τρέχουν στους γιατρούς για να τους σώσει ο θεός χαχαχαχα!!!

Οι ασθένειες του Γέροντα  και το θαύμα…. της ιατρικής (αμ ποιου νομίζατε; του θεού;)

Το 1966 ο γέροντας νοσηλεύθηκε στο Νοσοκομείο Παπανικολάου λόγω βρογχεκτασιών. Μετά την επέμβαση για την αφαίρεσή τους και λόγω της χρήσης ισχυρών αντιβιοτικών ο γέροντας έπαθε ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα, η οποία του άφησε μόνιμα δυσπεπτικά προβλήματα. Κάποια στιγμή, ενώ εργαζόταν στην πρέσα που είχε στο κελί του, έπαθε βουβωνοκήλη. Αρνήθηκε να νοσηλευτεί και υπέμεινε καρτερικά την ασθένεια, η οποία του έδινε φοβερούς πόνους για τέσσερα ή πέντε χρόνια. Κάποια μέρα σε μια επίσκεψή του στη Σουρωτή, κάποιοι γνωστοί του γιατροί κυριολεκτικά τον απήγαγαν και τον οδήγησαν στο Θεαγένειο νοσοκομείο, όπου και χειρουργήθηκε. Παρά την αντίθεση των γιατρών, ο γέροντας συνέχισε τη σκληρή ασκητική ζωή και τις χειρωνακτικές εργασίες κάτι που επιδείνωσε και άλλο την κατάσταση της υγείας του.

Το τέλος της ζωής του που του προφήτεψαν οι γιατροί διότι αυτός δεν (θαύμα καπούτ)

Μετά το 1993 παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Όρος και πήγε στη Σουρωτή, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου). Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε.

Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιο Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.

Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994

Γέροντας Παΐσιος - Βικιπαίδεια

16 Ιανουαρίου 2015

το ποίμνιο απαιτεί σεβασμό λέει, στο παραμύθι της θρησκείας του

κι ο πάπας λέει θα θυμώσει και θα μου ρίξει μπουνιά (κλικ) αμα του αναθεματίσω την παναγία του και τον χριστό του αλλά οι αναθεματισμένοι θεωρούν πως μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να αναθεματίζουν εμένα και μάλιστα θεσμικά! Δυο μέτρα και δυο σταθμά οι απατεώνες θεοκράτες. Θέλουν να σεβόμαστε την θρησκεία τους αλλά χωρίς αυτοί να σέβονται τίποτα απολύτως. Ρε άντε να ρουφήξετε κανα αυγό γαμώ τον χριστό μου! Ας τολμήσει κανα χριστιανό να μου ρίξει μπουνιά που γαμοσταυρίζω, ας τολμήσει κανα ισλαμοταλιμπαν να με στραβοκοιτάξει που χλευάζω τον μωάμεθ και θα του εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ (κλικ)…

Αναθεματισμός 1ος:

«Τοις ευσεβείς μεν επαγγελλομένοις τα των Ελλήνων δε δυσσεβή δόγματα τη ορθοδόξω και καθολική εκκλησία περί τε ψυχών ανθρωπίνων, και ουρανού και γης, και των άλλων κτισμάτων αναιδώς ή μάλλον ασεβώς επεισάγουσιν ανάθεμα τρεις».

«Σε όσους παριστάνουν τους ευσεβείς, ενώ, την ίδια στιγμή, εισάγουν με θράσος ή πολύ περισσότερο με ασέβεια στην Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία τις ασεβείς δοξασίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και για τις ανθρώπινες ψυχές και για τον ουρανό και τη γη και για τα άλλα κτίσματα».

Αναθεματισμός 2ος:

«Tοις την μωράν των έξωθεν (=Ελλήνων) φιλοσόφων λεγομένην σοφίαν προτιμώσι, και τοις καθηγηταίς αυτών επομένοις, και τας τε με­τεμψυχώσεις των ανθρωπίνων ψυχών, η και ομοίως τοις αλόγοις ζώοις ταύ­τας απόλλυσθαι, και εις το μηδέν χωρείν δεχομένοις και δια τούτο ανάστασιν, και κρίσιν, και την τελευταίαν των βεβιωμένων ανταπόδοσιν αθετούσιν ανάθεμα τρεις».

«Σε όσους προτιμούν τη λεγόμενη σοφία των εκτός χριστιανισμού ΕΛΛΗΝΩΝ την ανόητη και ακολουθούν τους δασκάλους τους και δέχονται ότι υπάρχει μετεμψύχωση ή ότι οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται όπως τα άλογα ζώα και ξεπέφτουν στην ανυπαρξία και εξαιτίας αυτών των ιδεών τους αθετούν την ανάσταση, την κρίση [κατά τη δευτέρα παρουσία] και την τελική ανταπόδοση σύμφωνα με όσα έπραξε στη ζωή του ο καθένας».

Αναθεματισμός 3ος:

«Τοις λέγουσιν ότι οι των Ελλήνων σοφοί και πρώτοι των αιρεσιαρχών, οι παρά των επτά αγίων και καθολικών συνόδων, και παρά πάντων των εν Ορθοδοξία λαμψάντων πατέρων αναθέματι καθυποβληθέντας, ως αλλό­τριοι της καθολικής εκκλησίας δια την εν λόγοις αυτών κίβδηλον και ρυπαράν περιουσίαν κρείττονες εισι κατά πολύ, και ενταύθα και εν τη μελλούση κρίσει, και των ευσεβών μεν και ορθοδόξων ανδρών, άλλως δε κατά πά­θος ανθρώπινον ή αγνόημα πλημμελησάντων ανάθεμα».

«Σε όσους λένε ότι είναι καλύτεροι κατά πολύ οι σοφοί των ΕΛΛΗΝΩΝ και οι πρωτοστάτες στις αιρέσεις, στους οποίους οι επτά άγιες και Καθολικές Σύνοδοι και όλοι οι Πατέρες που έλαμψαν μέσα στην Ορθοδοξία τους επέβαλαν ανάθεμα, ως ξένους στην Καθολική Εκκλησία, καθώς πλεόνασαν τα ψεύτικα και βρόμικα λόγια τους και εδώ και στη μέλλουσα κρίση, και σε κείνους που είναι ευσεβείς και ορθόδοξοι αλλά αμάρτησαν από ανθρώπινο πάθος ή από άγνοια».

Αναθεματισμός 4ος:

«Τοις τα ελληνικά διεξιούσι μαθήματα, και μη δια παίδευσιν μόνον ταύτα παιδευομένοις, αλλά και ταις δόξαις αυτών ταις ματαίαις επομένοις, και ως αληθέσι πιστεύουσι και ούτως αυταίς ως το βέβαιον εχούσαις εγκειμένοις, ώστε έτερους ποτέ μεν λάθρα, ποτέ δε φανερώς ενάγειν αυταϊς και διδάσκειν ανενδοιάστως ανάθεμα».

«Σε όσους αποδέχονται τις διδασκαλίες των ΕΛΛΗΝΩΝ και δεν τις σπουδάζουν μόνο για μόρφωση, αλλά ακολουθούν και τις ιδέες τους τις μάταιες και τις πιστεύουν ως αληθινές, και μάλιστα ωσάν αυτές να περιέχουν τη βεβαιότητα, και επιμένουν να παρασύρουν σ' αυτές άλλοτε κρυφά και άλλοτε φανερά και να τις διδάσκουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό».

Αναθεματισμός 5ος:

«Τοις μετά των άλλων μυθικών πλασμάτων, αφ' εαυτών και την καθ' ημάς κλίσιν μεταπλάττουσι, και τάς πλατωνικάς ιδέας ως αληθείς δεχομένοις και ως αυθυπόστατο την ύλην παρά των ιδίων μορφούσθαι λέγουσι, και προφανώς διαβάλλουσι το αυτεξούσιον τον Δημιουργού, τον από του μη όντος εις το είναι παραγαγόντος τα πάντα, και ως ποιητού πάσιν αρχήν και τέλος επιτιθέντος εξ-ουσιαστικώς και δεσποτικώς ανάθεμα».

«Σε όσους με δική τους πρωτοβουλία, μαζί με τα άλλα μυθικά πλάσματα, διαστρεβλώνουν τα της δημιουργίας του ανθρώπου και δέχονται ως αληθινές τις ΠΛΑΤΩΝΙΚΕΣ ιδέες και ισχυρίζονται ότι οι ίδιοι από μόνοι τους διαμορφώνουν άποψη και προφανώς αμφισβητούν την απόλυτη εξουσία του Δημιουργού, ο οποίος από την ανυπαρξία έφερε στην ύπαρξη τα πάντα και ως Ποιητής έθεσε σε όλα αρχή και τέλος με τη δύναμη του εξουσιαστή και δεσπότη».

Αναθεματισμός 6ος:

«Τοις δεχομένοις, και παραδίδουσι τα μάταια και ελληνικά ρήματα., ότι τε προύπαρξις εστί των ψυχών, και ουκ εκ τον μη όντος τα πάντα εγένετο, και παρήχθησαν, οτι τέλος εστί της κολάσεως η αποκατάστασις αύθις της κτίσεως, και των ανθρωπίνων πραγμάτων, και διά των τοιούτων λόγων την βασιλείαν των ουρανών λυομένην πάντως, και παράγουσαν εισάγουσιν, ην αιωνίαν και ακατάλυτον αυτός τε ό Χριστός και Θεός ημών εδίδαξε, και παρέδοτο και διά πάσης της Παλαιάς και Νέας Γραφής ημείς παρελάβομεν οτι και η κόλασις ατελεύτητος και ή βασιλεία αΐδιος, διά δε των τοιούτων λό­γων εαυτούς τε απολλύουσι, και ετέροις αιωνίας καταδίκης προξένοις γινομένοις ανάθεμα».

«Σε όσους δέχονται και διαδίδουν τις μάταιες αντιλήψεις των ΕΛΛΗΝΩΝ, και ότι οι ψυχές προϋπήρχαν και ότι δεν προήλθαν ούτε προέκυψαν από την ανυπαρξία τα πάντα και ότι ήρθε το τέλος της κολάσεως από τη στιγμή που δημιουργήθηκε και η κτίση και το ανθρώπινο είδος, και διαδίδουν με τέτοια λόγια ότι η Βασιλεία των Ουρανών έχει τελείως καταργηθεί και εκλείψει, την οποία και ο ίδιος ο Χριστός και Θεός μας δίδαξε ως αιώνια και ακατάλυτη, παρέδωσε και εμείς από την Παλαιά και Καινή Διαθήκη παραλάβαμε ότι και η Κόλαση είναι ατέλειωτη και η Βασιλεία παντοτινή, καταστρέφουν με τέτοια λόγια και τους εαυτούς τους και προξενούν σε άλλους αιώνια καταδίκη».

Αναθεματισμός 7ος:

«Έτι, τοις φρονούσι και λέγουσι κτιστήν είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυπόστατου θεότητος, ως κτιστήν εκ τούτου πάντως και αυτήν την θείαν ονσίαν αναγκαξομένοις δοξάζειν. Κτιστή γαρ κατά τους Αγίους ενέργεια, κτιστήν δηλώσει και φύσιν άκτιστον δέ, άκτιστον χαρακτηρίζει ουσίαν. Καντεύθεν ήδη κινδυνεύουσι εις θείαν παντελή περιπίπτειν, και την ελληνικήν μυθολογίαν και την των κτισμάτων λατρείαν, τη καθαρά και αμώμω των χριστιανών πίστει προστριβομένοις, μη ομολογοϋσι δε κατά τας αγίας θεοπνεύστους θεολογίας, και το της Εκκλησίας ευσεβές φρόνημα, άκτιστον είναι πάσαν φυσικήν δύναμιν και ενέργειαν της τρισυ­πόστατου θεότητος ανάθεμα».

«Σε όσους ακόμη φρονούν και λένε ότι κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη, αναγκάζονται ως εκ τούτου να δεχτούν ότι θεία ουσία είναι χωρίς άλλο εκ των υστέρων δημιουργημένη· γιατί αν εκ των υστέρων δημιουργημένη ενέργεια κατά τους Αγίους, θα φανερώσει ότι είναι εκ των υστέρων δημιουργημένη και η φύση. Αυτή όμως είναι άκτιστη, θα τη χαρακτηρίσει κανείς άκτιστη ουσία και εξ αυτού του λόγου και όσοι ζουν με την καθαρή και αμόλυντη χριστιανική πίστη κινδυνεύουν να περιπέσουν σε πλήρη αθεΐα και να δεχτούν την ελληνική μυθολογία και τη λατρεία των δημιουργημάτων.

Σε όσους άρα δεν ομολογούν, σύμφωνα με τις θεόπνευστες θεολογικές ερμηνείες των Αγίων και το ευσεβές φρόνημα της Εκκλησίας, ότι είναι άκτιστη κάθε φυσική δύναμη και ενέργεια της τρισυπόστατης Θεότητας».

Αντίδραση από τον τ. πρόεδρο Κωστή Στεφανόπουλο

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι αναθεματισμοί προκάλεσαν το 2008 την έντονη αντίδραση του τότε προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.

Ιδού η σχετική είδηση όπως δημοσιεύθηκε τότε:

«Ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωστής Στεφανόπουλος, έκφρασε τη θέση ότι «οι αναθεματισμοί κλπ. κατά των Ελλήνων», που ψάλλονται κάθε χρόνο στις ορθόδοξες εκκλησίες την Κυριακή της Ορθοδοξίας, «πρέπει να παραλείπονται». Η ιστορική-εθνική αυτή τοποθέτηση του κ. Κωστή Στεφανόπουλου αποτελεί την πρώτη και μοναδική αντίδραση της ηγεσίας του Ελληνισμού μετά από 1215 χρόνια, αφ’ ότου η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος Νικαίας το 787 υπό την προεδρία του οικουμενικού πατριάρχη Ταρασίου διατύπωσε τα κείμενα των αφορισμών αυτών στο «Συνοδικόν» της (= Πρακτικά αποφάσεων) και τα καθιέρωσε ως μέρος της επίσημης ακολουθίας, μαζί με δύο ακόμη υβριστικά κατά του ελληνικού έθνους, που τελείται την Α΄ Κυριακή της Σαρακοστής, στην οποία παραβρίσκονταν κατ’ έθιμο η πολιτική, στρατιωτική και πνευματική ηγεσία του ελληνικού κράτους από της ιδρύσεώς του έως σήμερα».

Παντος Καιρου: Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

εκλογικό κουτόχορτο για τα ζώα

αφού οι ψηφοφόροι είναι ίδιοι γιατί ν’ αλλάξουν οι εξουσιαστές τροπάρι;

13 Ιανουαρίου 2015

Ο Μεγάλος Μουφτής προειδοποιεί το Charlie Hebdo να μην δημοσιεύσει "ρατσιστικές" γελοιογραφίες

πείτε στον μεγαλομουφτή να ‘πα να γαμηθεί!

Ο Μεγάλος Μουφτής της Αιγύπτου προειδοποίησε σήμερα τη γαλλική σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo να μην δημοσιεύσει μια νέα γελοιογραφία του Προφήτη Μωάμεθ, λέγοντας πως κάτι τέτοιο θα ήταν μια ρατσιστική πράξη που θα υποκινούσε το μίσος και θα αναστάτωνε μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο.

"Η έκδοση αυτή θα προκαλέσει ένα νέο κύμα μίσους στη γαλλική και τη δυτική κοινωνία γενικά και αυτό που κάνει το περιοδικό δεν εξυπηρετεί τη συνύπαρξη ή ένα διάλογο μεταξύ πολιτισμών", αναφέρει σε δήλωσή του το γραφείο του Μεγάλου Μουφτή Σάουκι Άλαμ, ενός από τους μουσουλμάνους ιερωμένους με τη μεγαλύτερη επιρροή.
"Αυτό είναι μια αδικαιολόγητη πρόκληση κατά των αισθημάτων των μουσουλμάνων σε όλο τον κόσμο", προστίθεται στη δήλωση.

LUZ kai COCO

NewsIt.gr

Ο δήμαρχος που είπε σε όποιον δεν αρέσει ο τρόπος ζωής στην Δύση να τα μαζέψει και να πάει να γαμηθεί

 

Ο, μαροκινής καταγωγής, δήμαρχος του Ρότερνταμ ξεσπάθωσε εναντίον των φανατικών ισλαμιστών όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία.

Ο Αχμέτ Αμπουταλέμπ μίλησε στην ολλανδική τηλεόραση λίγες ώρες μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία. Ιδιαίτερα εκνευρισμένος από τους φανατικούς ομοθρήσκους του δήλωσε χαρακτηριστικά: «Είναι ακατανόητο ότι κάποιος μπορεί να στραφεί εναντίον της ελευθερίας Αυτό είναι ηλίθιο, αν δεν σας αρέσει η ελευθερία, για όνομα του Θεού ετοιμάστε τις βαλίτσες σας και να φύγετε. Αν δεν σας αρέσει η Δύση γιατί κάποιοι χιουμορίστες, που δεν εγκρίνετε, εκδίδουν  μια εφημερίδα, σας λέω ότι μπορείτε να πάτε να γα@@@θειτε.  Εξαφανιστείτε από εδω γιατί εξαιτίας σας θα κοιτούν όλους τους μουσουλμάνους με μισό μάτι».

Ο Αμπουτάλεμπ, που είναι γιος ιμάμη, μεγάλωσε στο Βόρειο Μαρόκο και ήρθε στην Ολλανδία σε ηλικία 15 ετών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος πριν ασχοληθεί με την πολιτική και ενταχθεί στο Εργατικό Κόμμα και διοριστεί υφυπουργός κοινωνικών υποθέσεων και απασχόλησης το 2007. Οταν εκλέχθηκε δήμαρχος του Ρότερνταμ, της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της χώρας, ήταν ο πρώτος μετανάστης που εκλέχθηκε σε τόσο σημαντική θέση. Κρατά πάντα μια ουδέτερη στάση απέναντι στους ολλανδούς μουσουλμάνους και τους προτρέπει πάντα να σταματήσουν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως θύματα και να ενταχθούν στην κοινωνία.

iefimerida.gr

11 Ιανουαρίου 2015

απελάστε-εξορίστε τον ΤΑΛΙΜΠΆΝ πρόεδρο των Μουσουλμάνων ΤΩΡΑ!!!

¨Η θ’ αποδεχτεί τον πολιτισμό μας και τους νόμους μας ή απελάστε τον ΤΩΡΑ κι αυτόν και τους ομοίους του!

Ανατριχιαστικό μνημείο σταλινικής παραφροσύνης αποτελούν οι δηλώσεις του προέδρου της Μουσουλμανικής Ένωσης Ελλάδας Ναΐμ Ελγαντούρ που, στην ουσία, δικαιώνουν τη σφαγή στο Παρίσι.

Στις δηλώσεις του ο ηγέτης των ντόπιων Μουσουλμάνων αρνείται ότι για τις δολοφονίες των Γάλλων σκιτσογράφων ευθύνονται οι Ισλαμιστές. Αντίθετα, ακολουθώντας την τόσο προσφιλή στους σταλινιστές-λενινιστές λογική αποδίδει το τερατούργημα των ομοδόξων του σε «σκοτεινές δυνάμεις» και συγκεκριμένα στις δυτικές μυστικές υπηρεσίες και στον... Ολάντ:

«Δεν πιστεύω», λέει, «πως το συγκεκριμένο τρομοκρατικό χτύπημα έγινε από Ισλαμιστές, αλλά πιθανότατα από μυστικές υπηρεσίες και ο λόγος είναι ότι ο κ. Ολάντ ψάχνει τρόπο να ανακάμψει δημοσκοπικά, αφού βρίσκεται κάτω από το 20%, καταπολεμώντας δήθεν την τρομοκρατία».(!)

Όπως υποθέτω ότι το χτύπημα της 9/11 δεν το έκαναν Ισλαμιστές. Όπως δεν έκαναν και την πρόσφατη σφαγή δεκάδων παιδιών στο Πακιστάν, τη δολοφονία του σκηνοθέτη Τεό Βαν Γκογκ στην Ολλανδία, τις βομβιστικές επιθέσεις στο μετρό του Λονδίνου κ.λπ. Α, μπα, όλα αυτά τα έκαναν οι «μυστικές υπηρεσίες» και -γιατί όχι;-οι «Εβραίοι». Ούτε φυσικά η Μπόκο Χαράμ που έχει ως σήμα κατατεθέν το σκλαβοπάζαρο γυναικών ή η ISIS με σπεσιαλιτέ τους αποκεφαλισμούς είναι ισλαμικές οργανώσεις. Υποθέτω ότι και αυτές τις έχει στήσει ο Ολαντ μαζί με τις «μυστικές υπηρεσίες»...

Στις δηλώσεις του ο πρόεδρος των Μουσουλμάνων στην Ελλάδα δεν αναφέρει ούτε έναν θετικό λόγο, ούτε ένα εγκώμιο για τους δολοφονηθέντες για την ελευθερία του λόγου σκιτσογράφους. Αντίθετα, το μόνο πού έχει να πει είναι να καταδικάσει τη δραστηριότητά τους επειδή θίγουν το Ισλάμ. Έτσι, σχετικά με τα σκίτσα που έχει δημοσιεύσει κατά καιρούς το γαλλικό περιοδικό, Charlie Hebdo, κατά του Ισλάμ, τονίζει ότι «δεν θεωρώ πως στα πλαίσια του ελεύθερου λόγου και της ελευθεροτυπίας πρέπει να προσβάλλονται με τέτοιο τρόπο τα σύμβολα μιας θρησκείας, αφού κάτι τέτοιο δείχνει έλλειψη σεβασμού».

Όμως ο εκπρόσωπος των Μουσουλμάνων δεν σταματάει εδώ. Προχωρεί ένα βήμα ακόμα δικαιώνοντας, στην ουσία, τις αποκρουστικές δολοφονίες. Αυτό το κάνει προσπαθώντας να καθησυχάσει τους Έλληνες διαβεβαιώνοντάς τους ότι στην Ελλάδα δεν πρόκειται να συμβεί ένα ανάλογο γεγονός.

«Η Ελλάδα», λέει, «δεν ήταν ποτέ και ούτε θα αποτελέσει στόχο για πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα. Δεν μπορούμε να συγχέουμε την Ελλάδα με τη Γαλλία, γιατί οι Έλληνες διατηρούν ένα επίπεδο λόγω της ιστορίας που έχουν στον ισλαμικό και αραβικό κόσμο, ενώ οι Γάλλοι είναι αποικιοκράτες».

Με άλλα λόγια το μακελειό των σκιτσογράφων ήταν το αποτέλεσμα της «αποικιοκρατικής» πολιτικής της Γαλλίας και, κατά συνέπεια, δικαιολογημένο! Nα γιατί οι Ρωμιοί δημοσιογράφοι δεν πρόκειται να έχουν τη μοίρα των σκιτσογράφων της Charlie Hebdo και, άρα, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι!

Με τέτοιες δηλώσεις ελάχιστα μάς εκπλήσσει ότι ο πρόεδρος και το σωματείο του είναι σταθερά παρόντες στα «αντιρατσιστικά συλλαλητήρια» και στα πλιάτσικα που οργανώνουν κάθε τόσο τα νεοσταλινοειδή που συγκροτούν την εγχώρια Αριστερά.

Μα, τι λέει ο πρόεδρος των Μουσουλμάνων; | ΕΛΛΑΔΑ | Protagon

Willem: «Θα κάνουμε εμετό» με τη «στήριξη» του Ολλανδού ακροδεξιού Βίλντερς

 

O Ολλανδός σκιτσογράφος της εφημερίδας Σαρλί Εμπντό, Βίλεμ, δήλωσε σήμερα στον ολλανδικό Τύπο ότι νιώθει αηδία για εκείνους που «ξαφνικά, υποστηρίζουν ότι είναι φίλοι μας» στον απόηχο της επίθεσης εναντίον των γραφείων του σατιρικού εντύπου και καταφέρθηκε μεταξύ άλλων εναντίον της προέδρου του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν.

Willem: «Θα κάνουμε εμετό» με τη «στήριξη» του Ολλανδού ακροδεξιού Βίλντερς

«Αποκτήσαμε πολλούς καινούργιους φίλους, όπως τον πάπα, τη βασίλισσα Ελισάβετ ή (τον πρόεδρο της Ρωσίας) Πούτιν: αυτό με κάνει να γελάω πολύ» είπε με ειρωνική διάθεση σε μία συνέντευξη που παραχώρησε στην ολλανδική εφημερίδα της κεντροαριστεράς Volkskrant: «η Μαρίν Λεπέν είναι ενθουσιασμένη καθώς οι ισλαμιστές άρχισαν να πυροβολούν λίγο πολύ παντού» τόνισε ο ίδιος.
Ερωτηθείς σχετικά με τη υποστήριξη που εξέφρασε ο αρχηγός της ακροδεξιάς στην Ολλανδία, ο Γκέρτ Βίλντερς, ο Βίλεμ απάντησε: «θα κάνουμε εμετό σε εκείνους που, ξαφνικά, δηλώνουν ότι είναι φίλοι μας».
Στην ερώτηση που του τέθηκε σχετικά με την παγκόσμια συμπαράσταση που έχει εκδηλωθεί μετά την επίθεση εναντίον της εφημερίδας, ο 73χρονος σκιτσογράφος, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Μπέρναρντ Χόλτροπ, εκείνος υπογράμμισε ειρωνευόμενος: «δεν έχουν ποτέ δει τη Σαρλί Εμπντό».
«Πριν από μερικά χρόνια χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους του Πακιστάν για να διαδηλώσουν εναντίον της Σαρλί Εμπντό. Δε γνώριζαν τι ακριβώς ήταν» υποστήριξε.
«Τώρα είναι το αντίθετο, όμως εάν ο κόσμος διαδηλώνει προκειμένου να υπερασπιστεί την ελευθερία του λόγου, είναι φυσικά ένα καλό πράγμα» κατέληξε.
Ο Βίλεμ ταξίδευε με το τρένο την Τετάρτη και βρισκόταν μεταξύ Λοριάν και Παρισιού όταν έμαθε τα νέα της επίθεσης εναντίον της Σαρλί Εμπντό.
«Δεν πήγαινα ποτέ στις συσκέψεις της συντακτικής ομάδας καθώς δε μου άρεσε» είχε δηλώσει στην εφημερίδα Liberation. «Αυτό μου έσωσε την ζωή, πιθανόν».
Ο ίδιος είχε επιμείνει στη σημασία να συνεχιστεί η έκδοση της εφημερίδας και η δημοσίευση των σκίτσων της: «εάν όχι, εκείνοι έχουν κερδίσει», είχε υπογραμμίσει.
Πηγή: ΑΜΠΕ

10 Ιανουαρίου 2015

Άλλος για το κόμμα μου; έχουμε εκλογές!

 

Έχω τη γνώμη ότι οι εκλογές της 25ης Ιαν ’15, θα καταγραφούν στην ιστορία μας ως φαινόμενο πρωτοφανούς πολιτικής ευκαιριακότητας και επιπολαιότητας. Ίσως και να πρόκειται για την αναπόφευκτη συνέπεια των σειριακών αξιακών μεταλλάξεων από τις οποίες υποφέρει το πολιτικό σύστημα. Σε αυτό το άρθρο επιχειρώ να προσεγγίσω, με γνώσεις δανεικές από την επιστήμη μου, την προέλευση του κυρίαρχου χαρακτηριστικού αυτών των εκλογών: του κυνισμού και της ιδιοτέλειας πολλών από τους πρωταγωνιστές τους.

Αρκετοί υποτιμούν τη σημειολογία που έχουν οι εσωτερικές διαδικασίες των κομμάτων. Κι όμως, η εσωκομματική λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος είναι μικρογραφία του μοντέλου διακυβέρνησης που θα ασκήσει όταν έρθει στην εξουσία. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά πως έχει η οργάνωσή τους, αν διαβάσει τα καταστατικά τους και συνεκτιμήσει το βαθμό στον οποίο αυτά εφαρμόζονται, αν παρακολουθήσει τις σχέσεις του ηγέτη τους με τους συνεργάτες του, θα σχηματίσει μια αρκετά ασφαλή άποψη σχετικά με τις ρεαλιστικές προσδοκίες που μπορεί να έχει από αυτά. Κυρίως, όμως, θα βρει τα οδηγά σημεία στην πορεία της ερμηνείας παράδοξων συμπτωμάτων, όπως οι αναπάντεχες μετεγγραφές πολιτικών, η ανάβλυση κομμάτων από το πουθενά, κ.α. Παρόλα αυτά, οι ίδιοι οι οπαδοί των κομμάτων δείχνουν συχνά να εθελοτυφλούν, να αποφεύγουν, ή ακόμη και να ενοχλούνται από την κριτική που εστιάζει σε όλα τα παραπάνω. Τι εξηγεί αυτή την ιδιότυπη άρνηση που επιτρέπει σε πολιτικούς ηγέτες και στελέχη να περιφρονούν τους κανόνες και την ηθική τάξη, με ελάχιστες συνέπειες για τους ίδιους; Η απάντηση στην ερώτηση είναι προαπαιτούμενη γνώση για την υπόθεση αυτού του άρθρου.

Στη μονογραφία του “Ομαδική ψυχολογία και ανάλυση του Εγώ”, ο Freud γράφει ότι σε συνθήκες ομάδας τα άτομα υπόκεινται σε υποβολή και επηρεάζονται εύκολα από άλλους. Μάλιστα, το επίπεδο της ευαισθησίας τους είναι τόσο υψηλό, ώστε μοιάζουν να βυθίζονται σε μια κατάσταση έκστασης, συγκρίσιμη με εκείνη των ατόμων που υπνωτίζονται. O Freud υποστηρίζει ότι αυτή η κατάσταση του νου εμπλέκει μια “παλινδρόμηση” σε ένα κατώτερο επίπεδο νοητικής αντίληψης, όπου τα άτομα καθοδηγούνται εύκολα από τα λόγια και τα έργα των ηγετών προς δραματικές ενέργειες και με ταχέως εναλλασσόμενα συναισθήματα. Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο παράδειγμα σε αυτό από τη μαζική συμπαράταξη της Γερμανικής κοινωνίας με τους Ναζί, στη δεκαετία του ’30. Μολονότι ακραία εκδήλωση, η ίδια ακριβώς χειριστική λειτουργία παρατηρείται με διάφορες εκφράσεις σε όλες τις εποχές και στα περισσότερα πολιτικά σχήματα (και όχι μόνο).

Ο Goethals1 σημειώνει ότι οι άνθρωποι έχουν την αρχαϊκή μνήμη ενός άνδρα αρχηγού, που τον φοβούνταν και τον αγαπούσαν ταυτόχρονα. Πράγματι, η “ηγεσία” φαίνεται να αναδύεται ως φυσική συνέπεια της δίψας μιας ομάδας για υπακοή και της προθυμίας των ατόμων να υποτάσσονται, ενστικτωδώς, σε εκείνον που διορίζει τον εαυτό του ως αρχηγό. Αυτό το σχεδόν ενστικτώδες πάθος για την εξουσία είναι εξάλλου αρκετά συναφές με την πρόταση του Δαρβίνου ότι η πρωταρχική μορφή της ανθρώπινης κοινωνίας ήταν εκείνη μιας ορδής που την κυβερνούσε δεσποτικά ένα ισχυρό αρσενικό. Ο Freud πίστευε ότι αυτή η πρωταρχική μορφή έχει αφήσει άφθαρτα ίχνη στην εξέλιξη του είδους και ότι τα άτομα βιώνουν μια υποσυνείδητη, νοσταλγική, επιθυμία να υπακούουν σε κανόνες και να ακολουθούν ηγέτες.

Στο πλαίσιο της κοινωνικής ψυχολογίας, η επιστημονική μελέτη του φαινομένου της ηγεσίας έχει καταλήξει σε τρία μοτίβα:

1. Χαρισματική ηγεσία. Ο ηγέτης με οραματισμό και την ικανότητα να κινητοποιεί και να εμπνέει αισιοδοξία στους άλλους 2, με εξαιρετικές επικοινωνιακές δεξιότητες, όπως ο συναρπαστικός τόνος της φωνής και κυρίως η διαρκής αλληλεπίδραση με τους υφισταμένους που δημιουργεί εμπιστοσύνη και πραγματική συμμετοχικότητα.3

2. Μεταρρυθμιστική ηγεσία. Ο χαρισματικός ηγέτης που υιοθετεί, επιπλέον, ηθικά κριτήρια και χρησιμοποιεί την επικοινωνία για τη μετάδοση ενός οράματος ικανού να επιφέρει αλλαγές στις αξίες, στις προσδοκίες και στα κίνητρα των οπαδών, με αποτέλεσμα εκείνοι να θυσιάζουν τα προσωπικά τους συμφέροντα υπέρ των συλλογικών.4

3. Συναλλακτική ηγεσία. Ο ηγέτης με την τάση να ελέγχει τις συμπεριφορές των οπαδών και να ασκεί επιρροή προσφέροντας αμοιβές (διαφόρων ειδών) έναντι της συμμόρφωσης. Σε αυτή την περίπτωση οι οπαδοί, ή οι “υφιστάμενοι”, εκχωρούν την ηγεσία στον αρχηγό έναντι ανταλλάγματος. Ο δε ηγέτης είναι μάλλον απρόθυμος να παραχωρεί ευθύνες στη λήψη αποφάσεων σε τρίτους.5 Πρόκειται για μια πραγματική σχέση συναλλαγής μεταξύ ηγέτη και οπαδών, η οποία μοιάζει με μια εμπορική ή επιχειρηματική συμφωνία. Σε αυτό το μοτίβο παρατηρείται, ωστόσο, η εξής “παρενέργεια”. Τόσο οι οπαδοί, όσο και οι συνεργάτες εγκαταλείπουν εύκολα τον ηγέτη και κατ’ επέκταση την ομάδα. Όπως ακριβώς οι υπάλληλοι που εργάζονται με την ανταπόδοση του μισθού τους και ακολουθούν τις οδηγίες και τους κανόνες για όσο διάστημα παραμένουν ικανοποιημένοι από το προσφερόμενο αντάλλαγμα. Όταν ο μισθός γίνει πολύ μικρός, ή τα ανταλλάγματα περιορίζονται, ενδέχεται να επιλέξουν να σπάσουν τη συμφωνία και να δώσουν τέλος στη συναλλακτική σχέση τους με τον ηγέτη, μετακινούμενοι σε μια άλλη …”εταιρία”.

Είμαι βέβαιος ότι η τελευταία παράγραφος σας θυμίζει κατί. Η Ελληνική κοινωνία αποτελεί, το δίχως άλλο, θύμα – κατά συρροή – συναλλακτικών ηγεσιών. Εκείνο που αρκετοί χαρακτηρίζουν ως “πελατειακό κράτος”, είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα αυτού του μοτίβου καθοδήγησης. Η ίδια πελατειακή σχέση διέπει και τις συνεργασίες των ηγετών στο εσωτερικό των κομμάτων τους. Επομένως, καλά καταλαβαίνετε. Το τέλος των απολαβών ενός κομματικού στελέχους, ή αν προτιμάτε η ματαίωση της προσωπικής του φιλοδοξίας λόγω της αδυναμίας του ηγέτη, ή του κόμματος, να την ικανοποιήσουν περαιτέρω, ή ακόμη η υπόσχεση – αν όχι η εγγύηση – της ικανοποίησής της από ένα άλλο κόμμα με καλύτερες προοπτικές εκλογιμότητας, οδηγεί με τεράστια ευκολία στη μετεγγραφή του σε αυτό το άλλο κόμμα.

money_maga-gr
Δυσκολεύομαι να απαντήσω αν τα συναλλακτικά ήθη είναι κυρίαρχα αυτή την εποχή λόγω της απουσίας χαρισματικών ηγεσιών, ή αν ο κομήτης των ισχυρών επιχειρηματιών εξαφάνισε αποτελεσματικά τις χαρισματικές ηγεσίες από την επιφάνεια της πολιτικής ζωής, χρίζοντας τους ηγέτες. Αυτό για το οποίο είμαι βέβαιος, είναι ότι ζούμε τη δική μας εποχή μεταδημοκρατίας, στην οποία οι συναλλακτικές πρακτικές του επιχειρηματικού κλάδου εφαρμόζονται απόλυτα και στις σχέσεις των πολιτών με τα κόμματα, των πολιτικών μεταξύ τους και πρώτιστα των ίδιων των κομμάτων με το πολιτικό τους προσωπικό. Πάντως, οι μετεγγραφές πολιτικών ακολουθούν διαδικασίες ανάλογες με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ή πιο σωστά με τη μεταπήδηση στελεχών από τη μία εταιρεία στην άλλη και οπωσδήποτε στερούνται πολιτικού στοχασμού ή πολιτικής τεκμηρίωσης και αξιακής συνέπειας. Υπηρετούν, επομένως, την ατομική εξέλιξη και όχι το κοινό όφελος, αποστερούμενοι σταθερής ιδεολογίας.

Το εξωφρενικό παράδοξο είναι ότι οι συναλλακτικές ηγεσίες που μετεγγράφουν στελέχη, επιμένουν να υποστηρίζουν ότι πολεμούν το πελατειακό καθεστώς, μολονότι την ίδια ακριβώς στιγμή εφαρμόζουν τους κανόνες του. Οι πολίτες, μοιραία, οδηγούνται σε σύγχυση. Ακόμη και αν βρίσκονται σε άρνηση στην αρχή, όπως περιέγραψα προηγούμενα σε αυτό το άρθρο, η ανάγκη του ανήκειν και η εξειδανίκευση του ηγέτη, ή του συνόλου της ομάδας, ισορροπούν ακροβατικά πάνω στο ετερόκλητο μίγμα που προκύπτει. Οι συγκρουσιακές σχέσεις του πολιτικού προσωπικού, που είναι αναπόφευκτες ως απόρροια της συναλλακτικής φύσης της δικής του συμμετοχής, ματαιώνουν αργά ή γρήγορα τις πραγματικές επιθυμίες των πολιτών, γιατί εκείνες αφορούν στο συλλογικό καλό. Τότε, η συναλλακτική ηγεσία κλονίζεται και το παιχνίδι αρχίζει και πάλι από την αρχή, δυστυχώς με κόστος στην εμπιστοσύνη των κοινωνιών για την ίδια τη δημοκρατία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Άλλος για το κόμμα μου;

9 Ιανουαρίου 2015

πιτσουνάκια στο λαδόχαρτο

untitled

Εύκολο, γρήγορο ελαφρύ και πεντανόστιμο. Είναι ψηλός (λεπτός) μεζές για καλοφαγάδες που τους αρέσει η ποιότητα και όχι η ποσότητα και συνοδεύει άριστα τα Θεοφάνεια και τα ποδοσφαιρικά βράδια στην T.V.

Υλικά:
  • 4 πιτσουνάκια σαν του τσίπρα-πρα-πρα
  • 1 κουταλιά σ. βούτυρο πρόβειο
  • πιπέρι,ρίγανη,αλάτι
  • λαδόχαρτο (το SANITAS δεν καίγεται!).
  • σπάγκο ψησίματος.
  • παπά να τα ευλογήσει (προαιρετικό)

Αν τα πουλιά είναι παχουλά (εκκλησιαστικά-μοναστηριακά), παραλείψτε το βούτυρο.
Αν έχετε δικά σας πιτσουνάκια (λαφαζανη μηλιο κλπ συνιστώσες), να τα ψήσετε την επόμενη μέρα απο τα θεοφάνεια που θα τα σφάξετε, να σιτέψουν.

Εκτέλεση κατόπιν εορτής:
  • Καθαρίζουμε,πλένουμε τα πουλιά και τα βάζουμε σε ένα σουρωτό στο ψυγείο για 1-2 ώρες να στραγγίξουν.
  • Μετά βάζουμε το λαδόχαρτο στον πάγκο, βάζουμε τα πουλιά απάνω και τα πασπαλίζουμε με το αλάτι,το πιπέρι,τη ρίγανη και τα αλείφουμε με το βούτυρο.
  • Τα τυλίγουμε δύο βόλτες με το λαδόχαρτο μαζεύοντας τα κοντά και σφιχτά στη μέση και διπλώνουμε στις άκριες το χαρτί να γίνει ένα πακέτο.
  • Τα δένουμε σταυρωτά (κύριε ελέησον) με το σπάγκο και τα βάζουμε σε ένα ταψάκι.

Αν θέλουμε να ψήσουμε περισσότερα, φτιάχνουμε δύο πακέτα γιατί όταν είναι πολλά μαζί γίνονται σαν βραστά με αυτοδυναμία.

  • Τα βάζουμε στο φούρνο λίγο πιο κάτω από τη μέση και τα ψήνουμε στην αρχή στους 250 c και όταν πάρουν να ψήνονται στους 220 c για 2 ώρες περίπου ή μέχρι να τελειώσει το τρισάγιο.
  • Στη μιάμιση ώρα περίπου τα γυρίζουμε, αδειάζουμε τα ζουμιά κουβέλη και σια αν έχει το ταψί και σκίζουμε λίγο το χαρτί από πάνω να στεγνώνουν και να ελέγχουμε το ψήσιμο μην γίνουν σαν την μακρη και να μην είναι ούτε σαν βραστά ούτε να καούν.

8 Ιανουαρίου 2015

μην ξεχνάμε τους δικούς μας μουτζαχεντιν ταλιμπαν χριστιανοφασίστες…!

 

Να μην λέμε μόνο των ξένων, να λέμε και τα δικά μας. Όπως κάποιοι Μουσουλμάνοι ανέβασαν γράδα με τα σκίτσα του Charlie Hebdo για τον Μωάμεθ (και παλαιότερα με τα αντίστοιχα δανέζικα σκίτσα), έτσι και κάποια δικά μας παιδιά είχαν πάρει ανάποδες στροφές με γελοιογραφίες για τον Ιησού.

Με το βιβλίο «Η ζωή του Ιησού» συγκεκριμένα, του Αυστριακού δημιουργού Γκέρχαρντ Χάντερερ, που κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2003 από τις εκδόσεις «Οξυ». Δεν βγήκαν ευτυχώς πιστόλια στην υπόθεση, δεν βγήκαν καλάσνικωφ, αλλά έφτασε η ιστορία στα δικαστήρια, έπεσε ποινή και χρειάστηκε η τοπική και η διεθνής κατακραυγή για να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Εν τέλει η δικαιοσύνη αθώωσε τόσο τον κομίστα όσο και τον εκδοτικό οίκο και πήραν όλοι μια βαθιά αναπνοή. Αφού πρώτα, όμως, κοντέψαμε να γίνουμε ρεζίλι παγκοσμίως…

Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή; Να τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Γκέρχαρντ Χάντερερ είναι παγκοσμίως γνωστός γελοιογράφος και πολύ γουστάρει να προκαλεί με το έργο του. Μέσα στο πλαίσιο λοιπόν της αιχμηρής ματιάς του, έβαλε στο στόχαστρο και τον Ιησού. Του οποίου Ιησού τη ζωή και τα θαύματα, φρόντισε να διακωμωδήσει με έναν πολύ μοντέρνο και ασεβή τρόπο. Ποιον τρόπο; Βλέπε το πρωτοσέλιδο της “Espresso”, που αποφάσισε να το τραβήξει το θέμα κι έγραφε τότε: «Η απόλυτη πρόκληση, ο Χριστός πάει με γυναίκες, καπνίζει χασίς και κάνει σέρφινγκ». Μια πρόκληση που θα ήταν μάλλον αδύνατον να μείνει αναπάντητη…


Κι έτσι, ενώ στην Αυστρία οι δικαστικές αρχές τη χώρας έβαλαν στο αρχείο την καταγγελία της καθολικής εκκλησίας για το «βλάσφημο» βιβλίο του Χάντερερ, στην Ελλάδα ζήτησαν από τις αρχές ασφαλείας να προβούν σε κατάσχεσή του από τέσσερα βιβλιοπωλεία στα οποία κυκλοφορούσε. Από την «Πολιτεία» δηλαδή, την «Πρωτοπορία», τον «Χριστάκη» και το «Comicon». Όπερ και εγένετο, με τον τότε εκπρόσωπο της Αρχιεπισκοπής, αρχιμανδρίτη Επιφάνιο Οικονόμου, να επιδοκιμάζει σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Έπραξε καλώς ο εισαγγελεύς. Διότι δεν είναι δυνατόν να διακωμωδούνται τα ιερά και τα όσια και μάλιστα στο πρόσωπο του αρχηγού της Εκκλησίας μας.» Σαν να μην έφθανε αυτό, στις 18 Ιανουαρίου του 2005, ο Χάντερερ, ο Έλληνας εκδότης του Νίκος Χατζόπουλος και οι 4 ιδιοκτήτες των βιβλιοπωλείων καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών σε φυλάκιση έξι μηνών «για την πράξη της καθύβρισης θρησκευμάτων δια του Τύπου».

Είχε δηλώσει τότε σχετικά ο Αυστριακός κομίστας: «Είμαι δύσπιστος όταν η Εκκλησία και το κράτος συμπορεύονται προκειμένου να καθιερώσουν νόρμες οικουμενικής αξίας σε θέματα ηθικής και δημόσιας συμπεριφοράς. Σατιρίζω με αγάπη το μονοπάτι της ζωής του Ιησού. Αντίθετα, αντιμετωπίζω λιγότερο ευγενικά τους επί γης εκπροσώπους του. Ο πυρήνας του κόμικ μου είναι η διαφορά ανάμεσα στις προθέσεις του Ιησού και των ανθρώπων της Εκκλησίας που αντλούν πλούτο και ισχύ επί 2000 χρόνια. Στα 25 χρόνια της καριέρας μου πρώτη φορά μου συμβαίνει κάτι τέτοιο…Η καταδίκη μου από τα ελληνικά δικαστήρια είναι, κατά την άποψή μου, σημάδι έλλειψης ανεκτικότητας. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε 10 χώρες και κυκλοφορεί παντού ελεύθερα. Δεν περίμενα ότι σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, την οποία θεωρούσα κοιτίδα της δημοκρατίας, θα υπάρξουν τέτοιες μεσαιωνικές αντιδράσεις. Θεωρώ ότι η δίκη της Αθήνας μας δίνει μια μεγάλη ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε εάν ζούμε στον 21ο ή τον 16ο αιώνα!»

Ακολούθησε ένας γενικός χαμός εντός και εκτός Ελλάδος, με διανοούμενους και δημιουργούς κόμικς να διαμαρτύρονται για την ποινή και την λογοκρισία και τελικά, όπως γίνεται συνήθως στην χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, κουκουλώθηκε το πράγμα. Τον Απρίλιο του 2005, το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων αθώωσε τους κατηγορούμενους και διέταξε να επιστραφούν στην κυκλοφορία τα αντίτυπα που είχαν κατασχεθεί.

Έκτοτε δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα διαφθοράς με πρωταγωνιστές τα σκίτσα του Χάντερερ και οι ελληνικές οικογένειες μπορούν να κοιμούνται ήσυχες τα βράδια. Τα βλαστάρια τους δεν θα αποκτήσουν κακές συνήθειες και δεν θα ξεχάσουν ούτε μια στιγμή τη χρηστομάθειά τους…

Σκίτσα που προκάλεσαν αντιδράσεις στην Ελλάδα - Provocateur

7 Ιανουαρίου 2015

εξαφανίστε τον καριόλη τον Μωάμεθ και τους φανατικούς του από την ευρώπη

 

1348097203448958630

adrian1f

images

Οι δυτικές χώρες πληρώνουν την πολιτική τους –και την απουσία πολιτικής– έναντι των εθνοτικών, φυλετικών και θρησκευτικών διαφορών που ανέχτηκαν και τροφοδότησαν στο έδαφός τους. Η εθελοτυφλία, η καλοπροαίρετη, ενοχική ή φοβική άρνηση να παραδεχτούν ότι δεν μοιράζονται τις ίδιες αξίες με όλον τον κόσμο τις φέρνει τώρα μπροστά σε μια πολύ συγκεκριμένη απειλή: το Ισλάμ δεν είναι απλώς μια διαφορετική θρησκεία με ελαφρώς αλλόκοτες ενδυματολογικές και διατροφικές συνήθειες· είναι μια επιθετική πολιτική και μια πολεμική μηχανή.

Πριν από λίγες μέρες είδα στο Channel 4 ένα ντοκιμαντέρ για την πολυγαμία των μουσουλμάνων στη Βρετανία – στην ουσία για το πώς οι μουσουλμάνοι επιβάλλουν τους δικούς τους νόμους στη χώρα που τους φιλοξενεί. Το εντυπωσιακό στοιχείο σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ δεν ήταν ότι στη Βρετανία υπάρχουν 20.000 πολυγαμικές ενώσεις, αλλά ότι πολλές από αυτές –οι μισές σχεδόν– περιλαμβάνουν προσηλυτισμένες γυναίκες, μετανάστριες τρίτης και τέταρτης γενιάς ή Βρετανίδες που επέλεξαν να γίνουν μουσουλμάνες.

Αλλά η πραγματικότητα δεν φαίνεται αποτέλεσμα επιλογής όπως την αντιλαμβανόμαστε στη Δύση: πρόκειται για ένα είδος συμβολαίου σύμφωνα με το οποίο ο άνδρας παρέχει τα απαραίτητα υλικά μέσα σε όλες τις συζύγους και τα παιδιά του, ενώ, συγχρόνως, τις αντιμετωπίζει με «δικαιοσύνη». Τι σημαίνει άραγε δικαιοσύνη σ’ αυτή την περίπτωση; Ένας μουσουλμάνος από το Σέφιλντ, ονόματι Μοχάμεντ ελ Γκανέι, λέει: «Έχω τρεις γυναίκες και έντεκα παιδιά: είμαστε οικογένεια», αλλά παραλείπει να αναφέρει ότι είναι χρονίως άνεργος κι ότι η πολυμελής οικογένειά του ζει από τα κρατικά επιδόματα.

Στη συνέχεια, ο Χασάν Φίλιπς λέει, με βρετανική προφορά: «Φέρομαι καλά στις γυναίκες μου για να με ανταμείψει ο Αλλάχ». Και ισχυρίζεται ότι οι τέσσερις γυναίκες του είναι φίλες όπως η Κάρι, η Σάρλοτ, η Σαμάνθα και η Μιράντα στο “Sex and the City”. (Κάτι τέτοιο έχω ακούσει κι από Αμερικανούς μορμόνους που είναι τρελοί για δέσιμο αλλά που, προς το παρόν, δεν έχουν κηρύξει πόλεμο εναντίον των αλλοθρήσκων.) Ο Ομάρ, ένας φυσικός, στην ερώτηση γιατί έχει δύο συζύγους απαντά: «Διότι επιτρέπεται», ενώ η δεύτερη σύζυγός του επαυξάνει: «Θέλουμε να αναβιώσουμε κάτι που πεθαίνει». Βρίσκω αχτύπητα αμφότερα τα επιχειρήματα.

Οι φανατικοί μουσουλμάνοι παραβιάζουν τον βρετανικό νόμο όχι μόνο εφαρμόζοντας την πολυγαμία αλλά και αφαιρώντας από τις γυναίκες τη νομική προστασία σε περίπτωση εγκατάλειψης ή διαζυγίου. Και μολονότι η πολυγαμία τιμωρείται (θεωρητικά μέχρι επτά χρόνια κράτηση) τα πρόσωπα στο ντοκιμαντέρ μιλούσαν ελεύθερα χρησιμοποιώντας τα αληθινά τους ονόματα. Όσο για το βρετανικό κοινό φαίνεται, ως συνήθως, αμήχανο: ένα μέρος του αποτροπιάζεται (όπως εγώ), ένα άλλο βλέπει το όλο ζήτημα σαν μια γελοία υπόθεση – στον “Guardian” ο Τιμ Ντάουλινγκ σχολιάζει το πώς πολλαπλασιάζονται τα μοντέλα μπούρκας τα οποία θα μπορούμε στο εξής να βρούμε σε οποιοδήποτε πολυκατάστημα. «Μερικοί άνθρωποι καλύπτουν τα αυτοκίνητά τους» λέει ο Χασάν. «Εγώ καλύπτω τα πρόσωπα των γυναικών μου».

Σύγχυση επικρατεί και στο εσωτερικό της μουσουλμανικής κοινότητας: μια μορφή ψυχικού διχασμού – πώς να συνδυάσει κανείς την πίστη στο Κοράνι με τα εγκλήματα, τις εκδηλώσεις σκοταδισμού και φαιδρότητας; Είναι αυτονόητο ότι υπάρχει πλήθος εκκοσμικευμένων μουσουλμάνων που δεν σχετίζονται με τις παραδοσιακές πρακτικές, αλλά δεν παίζουν σοβαρό ρόλο στην παγκόσμια στρατηγική· είναι απλώς ουδέτεροι. Το πρόβλημά μας σήμερα είναι ότι έχουμε περικυκλωθεί από φονταμενταλιστές οι οποίοι στρατολογούν με ξέφρενο τρόπο στο εσωτερικό της Ευρώπης. Ολόκληρη η μεταναστευτική πολιτική ήταν λανθασμένη, όπως λανθασμένη ήταν η παγκόσμια πολιτική· οι ΗΠΑ ενθάρρυναν τους Ταλιμπάν και επέδειξαν ασυγχώρητη προχειρότητα στη σύναψη συμμαχιών. Ωστόσο, τώρα είναι κάπως αργά – η ειρήνη και η συμφιλίωση δεν θα επιτευχθούν ούτε αν το Ισραήλ αλλάξει στάση, όπως οφείλει, και αναγνωρίσει το παλαιστινιακό κράτος. Βρισκόμαστε ήδη σε μια επικίνδυνη αντιπαράθεση πολιτισμών που, αυτή τη φορά, μπορεί να εξελιχθεί σε θερμό, όχι σε ψυχρό, πόλεμο.

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/498/%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%AC%CE%BC-%CF%89%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE

5 Ιανουαρίου 2015

Πέτρος Κροπότκιν: Η Γαλλική Επανάσταση και το σήμερα

 

Πιο επίκαιρο από ποτέ το βιβλίο του Πέτρου Κροπότκιν που αναφέρεται στην μεγάλη Γαλλική Επανάσταση και το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ελεύθερος Τύπος» με μια εξαιρετική μετάφραση της Άντας Γαρμπή...

Διάλεξα το συγκεκριμένο βιβλίο καθώς η άρνηση του Κροπότκιν στον Λένιν (ο οποίος του είχε προτείνει αντιλαμβανόμενος την σπουδαιότητα του έργου να μεταφραστεί στα ρώσικα και να εκδοθεί κρατική δαπάνη προκειμένου να διδαχθεί στα σχολεία, κάτι που ο Κροπότκιν πιστός στις αντικρατικές του ιδέες δεν δέχθηκε), προσομοιάζει με τις τωρινές πολιτικές εξελίξεις. Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου και την εισαγωγή του εκδότη είναι φανερό το πώς ζούμε σήμερα αντίστοιχες στιγμές κοινωνικών αλλαγών με το τότε... Κρίνω δε, ότι η πρόσέγγιση του συγγραφέα θα αποκαλύψει σε όσους αναρωτιέστε «τι κάνουμε;» τον ρόλο των εμπλεκόμενων ομάδων εξουσίας, των ηγετών, αλλά κι εκείνων που υπόσχονται στους λαούς κοινωνική ανατροπή.

Όσοι επιλέξετε να διαβάσετε τις απόψεις του αριστοκράτη Ρώσου, ο οποίος υπηρέτησε ως αξιωματικός στην Σιβηρία, επιδόθηκε σε γεωγραφικές και ανθρωπολογικές έρευνες για να θεωρηθεί ο σημαντικότερος θεωρητικός αναρχικός της εποχής του, θα σοκαριστείτε από τις κοινωνικοπολιτικοοικονομικές συνθήκες της εποχής του, καθώς επίσης και τις δραματικές ομοιότητες με αυτό που ζούμε τώρα, για να επιβεβαιωθεί η φράση του Καρλ Μαρξ ότι "η Ιστορία επαναλαμβάνεται πότε σαν φάρσα και πότε σαν τραγωδία" (18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη).

Ό,τι συνέβη πριν από δύο αιώνες, αναπαράγεται σήμερα, αλλά με αντίθετη φορά. «Οι κληρονόμοι της νύχτας της 4ης Αυγούστου του 1789, έδωσαν βαρύτητα οικόσημου στον τραπεζικό λογαριασμό και στον δείκτη πωλήσεων, κάνοντας το μυστήριο του χρήματος, λογιστική», γράφει ο Ραούλ Βανεγκέμ στο «Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής». Ο Θεός πέθανε, ζήτω ο νέος Θεός: Οι αγορές, μια αόρατη, απρόσιτη, σχεδόν μεταφυσική οντότητα, ο βηματοδότης των εμπορευματικών και χρηματικών ροών, που προκαλεί φόβο και δέος...

Ο σύγχρονος καπιταλισμός γυρίζει τους δείκτες του ρολογιού της ιστορίας πίσω, οδηγώντας την σημερινή κοινωνία στο προ της Γαλλικής Επανάστασης καθεστώς, μόνο που αυτή την φορά:

  • το πεδίο δράσης δεν είναι εθνικό, αλλά παγκόσμιο
  • ο νέος μονάρχης είναι ο πλανητάρχης
  • οι νέοι φεουδάρχες είναι η διεθνής ελίτ με τις πολυεθνικές και τις μεγάλες τράπεζες
  • τα κέντρα εξουσίας είναι διάχυτα και αθέατα. Δεν υπάρχουν πλέον Βαστίλλες και Βερσαλλίες, ούτε και χειμερινά ανάκτορα
  • το κύριο όπλο της καθυπόταξης δεν είναι πλέον η αποκλειστική χρήση της ωμής βίας (αν και αυτή χρησιμοποιείται επικουρικά, όποτε και σε όποιον βαθμό χρειαστεί), αλλά η εφαρμογή της συντονισμένης πλύσης εγκεφάλου από τα μέσα «ενημέρωσης» και από άλλες υπερσύγχρονες μεθόδους χειραγώγησης και
  • το σύγχρονο «οργανωμένο» επαναστατικό κίνημα, έχοντας αφομοιώσει τα στοιχεία από την ίδια ακριβώς κοινωνία την οποία διατείνεται ότι αντιμάχεται και μη έχοντας σαφή προσδιορισμό των στόχων του, συνεχίζει να είναι καθηλωμένο στις πολιτικοοικονομικές κατηγορίες του παρελθόντος, αδυνατώντας έτσι να κατανοήσει και να αναλύσει την σύγχρονη πραγματικότητα.

Ο Πέτρος Κροπότκιν διακηρύσσει και αποδεικνύει πως «μια παρατεταμένη περίοδος εξαθλίωσης δεν οδηγεί στην επανάσταση αλλά στον ολοκληρωτισμό, δίνοντας τα παραδείγματα του Ναπολέοντα, του Χίτλερ και του Στάλιν. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η ρήξη έρχεται πάντα όταν η διάσταση σε αυτό που θα μπορούσε να υπάρχει φθάνει σε τέτοιο σημείο, ώστε αυτό που υπάρχει να θεωρείται παράλογο».

Ο Χέγκελ, από την πλευρά του, αναφερόμενος στην επανάσταση γράφει ότι αυτή «υπερβαίνει» τα άτομα και «αποσπά» την κάθε ξεχωριστή συνείδηση από την σφαίρα που της είχε αποδοθεί στην παλιά τάξη των πραγμάτων» («Φαινομενολογία του πνεύματος», εκδόσεις Δωδώνη). Με αυτό τον τρόπο ο λαός απομαζοποιείται και αποκτά συνείδηση του εαυτού του και τον επιδιώξεων του. Οι άνθρωποι δρουν πλέον ως προσωπικότητες που έχουν αφυπνιστεί και όχι ως μάζα.

Το ασήμαντο γεγονός που οδηγεί στην επανάσταση

«Ο εξαθλιωμένος δεν βλέπει τον κόσμο όπως ο κοινωνιολόγος. Ο εξαθλιωμένος βρίσκεται μέσα στην εξαθλίωσή του… Είναι η καθολική διείσδυση του θανάτου μέσα στην ζωή, είναι μια πρώιμη γεύση θανάτου αναμεμιγμένη σε κάθε ζωή» (Σαρλ Πεγκύ).

Κυνικά ο Ναπολέων σχολίαζε ότι «σε κάθε Επανάσταση υπάρχουν εκείνοι που την κάνουν και εκείνοι που επωφελούνται από αυτή». Η Γαλλική Επανάσταση, για παράδειγμα, εξελίχθηκε σε τρεις φάσεις: α) την πάλη του λαού, των ευγενών και των αστών εναντίον της μοναρχίας, β) την πάλη του λαού και των αστών εναντίον των ευγενών και της μοναρχίας και γ) την πάλη των αστών εναντίον του λαού, που κατέληξε στην κατάλυση της Δημοκρατίας και στην Παλινόρθωση. Τελικά δεν ήταν ούτε η πρώτη φορά, ούτε η τελευταία που μια Επανάσταση, η οποία έγινε από τον λαό και για τον λαό, δεν ωφέλησε τελικώς παρά μόνο μια νέα κυρίαρχη μειοψηφία. Μια νέα τάξη, που θα εμφάνιζε την κυριαρχία της ως φορέα του γενικού συμφέροντος.

Ο Κροπότκιν, αποκαλύπτει και τον πραγματικό ρόλο των Ιακωβίνων, οι οποίοι μετατράπηκαν σε όργανα του συγκεντρωτικού μηχανισμού στέλνοντας στη λαιμητόμο τους αληθινούς υπερασπιστές της Επανάστασης, τους οποίους ο γιρονδίνος Μπρισό αποκαλούσε «αναρχικούς».  Η νίκη των Ιακωβίνων και η 9η Θερμιδώρ θα είναι τα δύο ορόσημα της νίκης της αντίδρασης. Ήδη με την εγκαθίδρυση του Καθεστώτος της Τρομοκρατίας (που δεν ήταν η αντίδραση της αποτυχημένης ολοκλήρωσης του επαναστατικού σχεδίου μιας τελματωμένης Επανάστασης, αφού οι Ιακωβίνοι εξόντωσαν όλα τα σημαίνοντα πρόσωπα της πρώτης Επανάστασης),  ως γνήσιοι ολοκληρωτικοί αποτέλειωσαν όχι μόνο τους αντιπάλους των κυβερνητικών επιτροπών, αλλά και τυχαία θύματα, χωρίς να υπάρχει εναντίον τους κανένα επιβαρυντικό στοιχείο για αντεπαναστατική δράση. Ο Προυντόν γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του "Confession d’ un revolutionnaire" ότι «είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι από τα 300.000 δύστυχα θύματα την θηριωδών της Γαλλικής Επανάστασης μόνο 3000 ανήκαν στην αριστοκρατία. Όσο για το πώς έβλεπαν οι Ιακωβίνοι την ελευθερία, ο αφορισμός του Σαιν Ζυστ δίνει την απάντηση: «Όχι ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας».

Αναμφίβολα, η ζωή είναι απείρως περιπλοκότερη από οτιδήποτε μπορεί να προβλεφθεί. Όμως η γενική εικόνα της μελλοντικής κοινωνίας μορφοποιείται. Μπορούμε ήδη να δούμε αυτό που γεννιέται . Το μόνο που χρειάζεται είναι να το παρατηρήσουμε.

Διαβάζοντας το συγκεκριμένο βιβλίο, το οποίο θεωρώ επιεικώς εξαιρετικό, κατανοούμε απολύτως το έργο του Κροπότκιν στην προσέγγιση του να αναλύσει μια κοινωνική κατάσταση που οδήγησε στην επανάσταση. Αποδεικνύει ότι όλες οι επαναστάσεις ξεκινάνε από τον λαό, παραθέτει τα ιστορικά γεγονότα, ξεγυμνώνει τον ρόλο των «καθοδηγητών». Το συγκεκριμένο ιστορικό του έργο αποτελεί θεμέλιο για όσους θέλουν να κατανοήσουν το οικοδόμημα του αναρχοκομμουνισμού το οποίο ο Κροπότκιν αρχίζει να κατασκευάζει το 1870.

Εξαιρετικά παράδοξο ότι τούτο το βιβλίο είχε τεράστια αποδοχή ανάμεσα στους κύκλους των μαρξιστών (αν και διαδόθηκε ευρέως στους αναρχικούς κύκλους), καθώς ο Λένιν ήταν εκείνος που το εγκωμίασε, μιας και ήθελε να διαδώσει την κλασσική αυτή μελέτη, επανεκδίδοντάς την (100.000 αντίτυπα). Την θεωρούσε, βλέπετε, μοναδική για το ρόλο που έπαιξαν οι λαϊκές μάζες στην επανάσταση.

Θα κλείσω με την φράση του Λουδοβίκου του IΔ « Αν ήμουν υπήκοος σίγουρα θα επαναστατούσα»...

ΥΓ: Συγχαρητήρια στον εκδότη, ο οποίος μας καλωσορίζει γράφοντας τα εξής: «Σε αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους για την Ελευθερία και την Ισότητα, αγωνιζόμενοι ενάντια στον ολοκληρωτισμό με όποια μορφή –αντιδραστική ή «προοδευτική»- κι αν εμφανίστηκε στην Ιστορία.

Πέτρος Κροπότκιν: Η Γαλλική Επανάσταση και το σήμερα - Provocateur

3 Ιανουαρίου 2015

Η εκδίκηση της γυφτιάς!

Με πήρε σήμερα φίλος τηλέφωνο για τα χρόνια πολλά κι εκεί που τα λέγαμε έπεσε και η ερώτηση κρίσεως αν θα ψηφίσω και τι.

Οκ ως γνωστό εγώ δεν ψηφίζω διότι δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο για να ψηφίσω και δεν είμαι ο τύπος του “μεταξύ δύο κακών” αλλά αυτή την φορά καλό μου ημερολογιάκι αυτή την φορά και για πρώτη φορά λέω να ψηφίσω αφού έτσι κι αλλιώς διατηρώ με οποιοδήποτε κόστος το δικαίωμα του εκλέγειν.

Έλεγα λοιπόν να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ όχι για κανένα άλλο λόγο (είναι περισσότερα αυτά που μας χωρίζουν από αυτά που μας ενώνουν) αλλά γιατί θέλω να δω τον Τσίπρα πρωθυπουργό και ει δυνατόν αυτοδύναμο για ν’ απολαύσω κατόπιν πρώτα τα μαλλιά του ν’ ασπρίζουν σε 24 ώρες και μετά τις απίθανες κωλοτούμπες που σαφώς θα κάνει όπως και ο πολιτικός του πρόγονος ο αντρέας παπαντρέου.

Όμως! Όμως καλό μου ημερολογιάκι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο κι αφού όλη μου την ζωή φώναζα κι έλεγα να μην ψηφίζουμε μαλάκες αλλά κανένας δεν μ’ άκουγε κι όχι μόνο δεν με άκουγαν αλλά με χλεύαζαν κιόλας κι αφού μου δίνει την ευκαιρία της εκδίκηση ο μέγιστος ε, θα ψηφίσω ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ! Ναι ναι καλό μου ημερολογιάκι! Θα ψηφίσω Παπανδρέου και ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ κι είμαι περίεργος να δω ποιος θα έχει το θράσος να μου πει να μην το κάνω γιατί είναι μαλάκας και καλύτερα να μην ψηφίσω καθόλου παρά παπανδρέου και γενικώς είμαι περίεργος να δω ποιος θα έχει το θράσος να μου πει όλα εκείνα που έλεγα εγώ όλη μου την ζωή αλλά κανείς δεν άκουγε.

Ναι λοιπόν θα ψηφίσω παπανδρέου έτσι για εκδίκηση για να νοιώσουν οι ραγιάδες ό,τι ένοιωθα εγώ τόοοοοσα χρόνια. Ναι, είναι η εκδίκηση της γυφτιάς!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails