ΝΑ ΚΑΕΙ, ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

                     

Εδώ http://www.antinews.gr/2011/10/22/129148/ μπορεί κάποιος να διαβάσει ένα κείμενο ΚΑΤΑ του αναρχικού χώρου, το οποίο όμως κατά παράδοξο τρόπο διέπεται από σωστή (δηλαδή επιστημονική) μεθοδολογία.

Για του λόγου το αληθές αντιγράφω δυο απολύτως εύστοχα αποσπάσματα:

 

α)«Υπάρχουν δυο βασικές αντιλήψεις για την Ιστορία :

Η μια αναφέρεται σε ανθρωπολογικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα για να εξηγήσει τις ιστορικές εξελίξεις, τις ανατροπές, την φαινομενικά χαοτική Ιστορία της ανθρωπότητος.

Η άλλη, η αντίληψη των πάσης φύσεως συντηρητικών ομάδων, μηχανισμών και γραφειοκρατιών είναι εξαιρετικά γραμμικότερη και απλοϊκή : Όλα τα κάνουν υποκινητές, πράκτορες, αρχηγοί και τα τσιράκια τους !

Αυτή η αντίληψη κάνει καταρχήν καλό στους διάφορους “μηχανισμούς” : Δικαιολογεί την αυτονόμηση τους από την κοινωνία, τον ασφυκτικό έλεγχο της και την εξασφάλιση παχυλών απολαβών και συνεχούς παρουσίας.»

 

β) Ομοθυμαδόν λοιπόν, ΚΚΕ, λοιπά κόμματα, ανιστόρητοι δημοσιογράφοι και εσχάτως ιστοσελίδες μπουρδολογούν για τους «γνωστούς – αγνώστους», για προβοκάτορες, για «αστυνομικούς σε ειδικές αποστολές».

Όμως η προβοκάτσια γίνεται …από μόνη της ! Αφού συσσωρευμένα πάθη τριάντα χρόνων όπου το ΚΚΕ επιβάλλεται manu military σε  Άκρα Αριστερά / Αναρχικούς, αφού 65 χρόνια δίψας για εκδίκηση στοιχειώνουν θολά ανιστόρητα μυαλά τί χρειάζεται ο αστυνομικός – προβοκάτορας ;

Ας γίνει λοιπόν αντιληπτό ότι ο αυτόνομος, αναρχικός η ελευθεριακός η αντεξουσιαστικός η όπως αλλιώς λέγεται  χώρος ΥΠΑΡΧΕΙ και λειτουργεί με τις δικές του ορίζουσες.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα για δημοκρατίες, συντάγματα και συλλογικές συμβάσεις. Δεν δίνουν δεκάρα για εκπροσωπήσεις, «κοινωνικούς εταίρους», «διαλόγους» και …παραμονή στο Ευρώ !

Τα θέλουν όλα τώρα, θέλουν ανατροπή και «ξέσπασμα της βίας των μαζών». Ποσώς τους ενδιαφέρει εάν φάνε μερικές ψιλές αγανακτισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχασαν 200 – 300 € από τα 4,000 που έπαιρναν η καθημερινά φασίζοντες λόγω και τρόπω ταξιτζήδες χάνουν τα προνόμια τους.»

 

Τα παραπάνω θα έπρεπε να τα διαβάσουν προσεκτικά  οι πιστοί που προσέρχονται καθ’ εκάστην  στον ειδησεογραφικό εσπερινό των «μνημονιακών», ή «αντιμνημονιακών» μπατσοκάναλων και μπατσοκαναλαρχών.

Άλλωστε για ΔΕΥΤΕΡΗ φορά μετά την εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008, ακούσαμε τους γνωστούς εξαγορασμένους δημοσιογραφιάδες να παραδέχονται ότι τις ταραχές τής βραδιάς ψήφισης του Μνημονίου νο.2 (12-2-2012), δεν τις προκάλεσαν οι πολυφορεμένοι «γνωστοί-άγνωστοι» (της γνωστής δημοσιογραφικής μπατσοπροπαγάνδας), αλλά ότι επρόκειτο για … δύο χιλιάδες τουλάχιστον εξαγριωμένους «κουκουλοφόρων».

Τώρα λοιπόν που παραδέχτηκαν ότι ο αναρχικός χώρος υπάρχει,  δεν φαίνεται να είναι  πολύ μακριά η εποχή όπου θα ακολουθήσουν κι άλλες παραδοχές. Όπως για παράδειγμα ότι τα χτυπήματα των αναρχικών στις διαδηλώσεις είναι στοχευμένα. Ας πούμε στις τελευταίες ταραχές χτυπήθηκαν τράπεζες, εισπρακτικές εταιρείες, και πολυκαταστήματα. Στα τελευταία μάλιστα έγινε και «λεηλασία» από άνεργους πολίτες, ή εξαθλιωμένους μετανάστες.

Φυσικά μέσα στην αναμπουμπούλα έδρασε και η παραδοσιακή αστυνομική προβοκάτσια, την οποία εδώ και καιρό ούτε οι εξαγορασμένοι δημοσιογραφιάδες μπορούν να προσποιηθούν ότι δεν υπάρχει και την οποία κάθε λίγο και λιγάκι απολαμβάνουμε σε ερασιτεχνικά βιντεάκια στο διαδίκτυο. Έδρασε επίσης και η νεοεμφανιζόμενη στις κοινωνικές κινητοποιήσεις κλίκα των «κατασκευαστών» και άλλων προσφιλών στην κυβέρνηση μαφιοζοεπενδυτών. Οι εν λόγω φιλοδοξούν να εξαφανίσουν μερικά οικοδομικά «φιλέτα» στο κέντρο της Αθήνας για να χτίσουν εμπορικά κέντρα και άλλες «επενδύσεις», που θα φέρουν ανάπτυξη, δουλειά για όλους, ευημερία και εθνική υπερηφάνεια.

 

Φυσικά οι αναρχικοί δεν δείχνουν –και πολύ καλά κάνουν- καμία διάθεση να απολογηθούν  για τις παραπάνω παρενέργειες. Ας γίνει αντιληπτό σε κάθε ανίδεο, ότι ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κάποιος για τον αναρχισμό, η ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ συνιστά την βασική πολιτική πρακτική του από ιδρύσεώς του. Η απαλλοτρίωση του καπιταλιστικού εμπορεύματος και η μετατροπή του σε κοινωνικό αγαθό –και ειδικά σε εποχές σαν αυτή- είναι επίσης πολιτική πρακτική του αναρχισμού. Η αστυνομική, ή άλλη προβοκάτσια είναι φυσικά αναμενόμενη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αναρχικοί θα αλλάξουν τον πολιτικό τρόπο τους για να μην γίνονται προβοκάτσιες, ή/και  για να μπορεί  η καταγέλαστη γραφική αριστερά να διοργανώνει ανενόχλητη τις κομματοσυνδικαλιστικές ξεπέτες της, ή να παρατάσσει τα ποίμνιά της στο Σύνταγμα σε ανέξοδους λεονταρισμούς και επιδείξεις εκλόγιμης δύναμης. Ή ακόμα για να μπορούν οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι να έρχονται στις διαδηλώσεις με τα παιδιά και τα σκυλιά τους, να εκτονώνονται και μετά να επιστρέφουν σπίτι τους για να δούνε το ποδόσφαιρο.

Ειδικά οι τελευταίοι, αν φοβούνται την προβοκάτσια, ας πάρουν ένα μαδέρι, ή μια πέτρα στο χέρι και ας βγουν να δηλώσουν έμπρακτα την αντίδρασή τους στον εξευτελισμό που θεωρούν ότι δέχονται. Γιατί η μόνη πιθανότητα να αποδυναμώσεις την προβοκάτσια είναι να αφαιρέσεις από το Κράτος το μονοπώλιο της βίας, πληρώνοντας με το ίδιο νόμισμα και κάνοντας την κοινωνική αυτοδικία συλλογική πολιτική πρακτική. Αλλιώς ας κάτσουν να πεθάνουν εν σιωπή, όπως άλλωστε τους υπέδειξε υπό μορφή διλήμματος ο τραπεζοϋπάλληλος που έχει ντυθεί πρωθυπουργός της χώρας τους («ή κάποιοι δεν θα έχουν γάλα για τα παιδιά τους, ή δεν θα έχει κανένας»).

Ένας στοχευμένος γενικευμένος εμπρησμός από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες (αντί  από μόνο δύο -δημοσιογραφικώς εκτιμώμενες- χιλιάδες) των τραπεζικών καταστημάτων της χώρας, των πολυκαταστημάτων, των κομματικών γραφείων, των αστυνομικών τμημάτων, των εφημερίδων, των ραδιοτηλεκαναλιών και κάθε πράγματος που συνιστά πλέον πρόκληση και κοροϊδία στη δεδομένη κοινωνική κατάσταση, θα καθιστούσε όχι μόνο αμελητέα και απαρατήρητη κάθε προβοκάτσια, αλλά και παντελώς άχρηστη.

Και τότε κανένα δημοσιογραφικό παπαγαλάκι, κανένας Sky, Mega, Πρετεντέρης, ή Μανδραβέλης δεν θα μπορούν να παίζουν τις  γατούλες που  λιποθυμούν μπροστά στα καμένα (από τους μαφιοζοεπενδυτές) νεοκλασσικά του αθηναϊκού κέντρου.  

Θα είναι μια όμορφη μέρα όπου οι εξαγορασμένοι  γραφιάδες και τηλεπαρλαπίπες θα το έχουν επιτέλους  βουλώσει μπροστά στα καπνίζοντα ερείπια  του καθεστώτος που στήριζαν, όσο δεν μπόρεσε  να στηρίξει καμιά αστυνομία και κανένα κόμμα. Και το καλύτερο: θα έχουν μείνει μακροχρόνια άνεργοι. Και τότε θα δούμε αν θα ακολουθήσουν το δίλημμα που υποδεικνύει σήμερα στους τηλεθεατές τους ο τραπεζοϋπάλληλος πρωθυπουργός τους.

                                                                                                                       Θ.Λ.

 

 

 

 

 

 

 

 

Κατάργησαν τους μεσάζοντες στις πατάτες [ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!]

Με σκοπό να βοηθήσουν τόσο τους έλληνες παραγωγούς πατάτας να διαθέσουν το προϊόν τους, όσο και τους καταναλωτές να εξασφαλίσουν χαμηλές τιμές, μία ομάδα εθελοντών από την Κατερίνη αποφάσισαν να … καταργήσουν τους μεσάζοντες μέσω του Διαδικτύου.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Ηλίας Τσολακίδης, μέλος της Ομάδας Εθελοντικής Δράσης νομού Πιερίας (www.otoposmou.gr) η ιδέα γεννήθηκε όταν είδαν στα δελτία ειδήσεων πριν λίγες ημέρες μία ανάλογη πρωτοβουλία στη Θεσσαλονίκη, όπου περισσότεροι από 10 τόνους πατάτες Νευροκοπίου μοιράστηκαν στους περαστικούς από παραγωγούς της Δράμας. Να θυμίσουμε ότι σκοπός των παραγωγών ήταν να διαμαρτυρηθούν για την πολύ χαμηλή τιμή, που αγοράζουν την πατάτα οι έμποροι που κυμαίνεται σχεδόν στο 50% του κόστους παραγωγής και για το γεγονός ότι οι ελληνικές πατάτες παραμένουν αδιάθετες, ενώ την ίδια στιγμή εισάγονται στην χώρα μας πατάτες από την Αίγυπτο.

«Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς κάτι ανάλογο στην περιοχή μας, Πήραμε τηλέφωνο στον αγροτικό συνεταιρισμό στο Νευροκόπι και τους ζητήσαμε ονόματα παραγωγών τους οποίους παρακαλέσαμε να έρθουν στην Κατερίνη για να μας πουλήσουν πατάτες. Ρωτήσαμε πόσο θα κόστιζε το κιλό αν μας έφερναν ένα φορτηγό με 24 τόνους. Μας απάντησαν ότι θα μπορούσαν να μας φέρουν αυτή την ποσότητα αντί 23 λεπτών το κιλό. Τους είπαμε όχι, θα σας δώσουμε 25 λεπτά το κιλό», αναφέρει ο κ. Τσολακίδης.

Στη συνέχεια τα μέλη της ομάδας δημιούργησαν μια διαδικτυακή εφαρμογή όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να παραγγείλουν τις ποσότητες πατάτας που επιθυμούσαν. Η εφαρμογή άρχισε να λειτουργεί από χθες Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου και μέσα σε δέκα μόνο ώρες οι παραγγελίες είχαν καλύψει την διατιθέμενη ποσότητα.

Η παράδοση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012, από τις 09:00 το πρωί στην Κατερίνη. Το σημείο διανομής θα είναι το πάρκιν των δικαστηρίων στην οδό Φλέμινγκ στο κέντρο της Κατερίνης. Οι πατάτες θα διατεθούν κατευθείαν από τον παραγωγό, ο οποίος και θα κόβει τις νόμιμες αποδείξεις.

Τα μέλη της ομάδας τονίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο βοηθούν στην αλλαγή των καταναλωτικών μας συνηθειών. Όπως αναφέρουν στη σημερινή δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας οι καταναλωτικές μας συνήθειες μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στα πράγματα βοηθώντας τους έλληνες παραγωγούς, τους καταναλωτές και να σώσουν θέσεις εργασίας. Με αυτόν τον τρόπο, όπως σημειώνουν, συμβάλλουν στη ζήτηση των ελληνικών προϊόντων άρα και σε περισσότερες επενδύσεις, άρα και σε κίνητρα για περισσότερες και πιο ποιοτικές καλλιέργειες των δικών μας αγροτικών προϊόντων.

«Η επιτυχία της πρωτοβουλίας και η ανταπόκριση του κόσμου μας κάνει να αισθανόμαστε πολύ υπερήφανοι. Είναι συγκινητικό να βλέπουμε του συμπολίτες μας να ενώνονται και να βοηθούν ο ένας τον άλλον. Είναι πολύ σημαντικό να μπορούν με μια απλή κίνηση οι κάτοικοι της Πιερίας να βοηθούν τους παραγωγούς από το Νευροκόπι. Να μπορούμε να σταματήσουμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας τις εισαγωγές από άλλες χώρες προϊόντων, τη στιγμή που τα ελληνικά αποθέματα παραμένουν αδιάθετα. Με λίγα λόγια να βλέπουμε ότι αυτό που δεν κατάφεραν οι πολιτικοί, μπορούν να το καταφέρουν οι πολίτες» λέει ο κ. Τσολακίδης.

Όπως υπογραμμίζει η ανταπόκριση στην πρωτοβουλία τους υποχρεώνει τα μέλη της ομάδας να κάνουν κάτι περισσότερο. «Δεχόμαστε καθημερινά δεκάδες τηλεφωνήματα από παραγωγούς από διάφορα μέρη της Ελλάδας οι οποίοι θέλουν να διαθέσουν τα προϊόντα τους με τον ίδιο τρόπο. Κυρίως έχουμε επαφές με παραγωγούς ρυζιού, λαδιού και οσπρίων. Η επόμενη πρωτοβουλία μας θα έχει κατά πάσα πιθανότητα να κάνει με διάθεση ρυζιού. Ήδη έχουμε έρθει σε συμφωνία με παραγωγούς από την Αλεξάνδρεια έξω από τη Θεσσαλονίκη», εξηγεί

Ποια είναι η ομάδα δράσης

Η Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ) ιδρύθηκε το Σεπτέμβριο του 2007, λίγο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου, είναι μια ανοιχτή κίνηση πολιτών, δεν εξαρτάται από κανένα πολιτικό φορέα και αποτελεί σημείο επαφής πολιτών, οι οποίοι μέσω της εθελοντικής προσφοράς επιδιώκουν την ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και δραστηριοποίηση των πολιτών σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και την ανάδειξη των οικολογικών, οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών ζητημάτων μέσα από την κοινωνική, οικονομική και την πολιτική τους διάσταση.

Η ομάδα αρνείται να οργανωθεί στη βάση ενός κλασσικού συλλόγου, σωματείου ή ΜΚΟ και δεν διαθέτει Διοικητικό Συμβούλιο και γραφεία. Τα μέλη της είναι ισότιμα, δεν υπάρχουν οργανωτικά επίπεδα και μόνιμος διαχωρισμός καθηκόντων. Έχει μηδενικό budget, αρνείται να διαχειριστεί χρήματα ή να δεχτεί οποιαδήποτε οικονομική ενίσχυση. Οι υλικές ανάγκες των δράσεών της καλύπτονται ή από τα ίδια της τα μέλη ή από τη διάθεση των απαιτούμενων μέσων από τρίτους. «Πάγια αρχή της ΕΟΔνΠ είναι η πολιτική της ανεξαρτησία, κάτι που μέχρι τώρα έχει διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού» επισημαίνει ο κ. Τσολακίδης .

ΤΟ ΒΗΜΑ

ΚΑΘΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΟΡΚΟΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

 

"Η τροποποίηση αυτή αναγγέλθηκε με παρατηρήσεις της Ελλάδας στο ΕΔΔΑ στην απάντηση της 23/1/2012 στις τρεις προσφυγές Δημητράς και λοιποί κατά Ελλάδας που αυτή τη στιγμή εκδικάζεται από το ΕΔΔΑ. Εισάγει στην ποινική δικονομία τη διάταξη της πολιτικής δικονομίας (άρθρο 408 ΚΠολΔ) για την εναλλακτική όρκιση. Η απόφαση του ΕΔΔΑ δεν είναι κατά του όρκου γενικά ενώ η εναλλακτική μορφή που εισάγεται δεν μας ικανοποιεί.
Πάντως, ας ληφθεί υπόψη πως η αλλαγή αυτή είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά των προσφυγών μας αφού παρά τις επανειλημμένης εκκλήσεις μας σε όλα τα κόμματα και στην κοινωνία των πολιτών μετά τις αποφάσεις στις προσφυγές Δημητράς και λοιποί (1) και Δημητράς και λοιποί (2) κατά Ελλάδας (του Ιουνίου 2010 και του Νοεμβρίου 2011) κανένα δεν πήρε θέση και ιδίως δεν προχώρησε να καταθέσει παρόμοια τροπολογία ούτε καν όταν συζητήθηκαν αλλαγές στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Αν δεν υπήρχαν οι τρεις προαναφερθείσες προσφυγές που είχαν κοινοποιηθεί το Σεπτέμβριο 2011 και άλλη μια Δημητράς και λοιποί που μόλις κοινοποιήθηκε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο 2012, δεν θα είχε υποχρεωθεί η κυβέρνηση να προχωρήσει στην κατάθεση των τροπολογιών”.

Ένωση Ουμανιστών/-τριών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε)

---

Με την αλλαγή για τον όρκο, ενώπιον δικαστηρίου, καθένας (μάρτυρας, ένορκος, πραγματογνώμονας κ.λπ.) μπορεί να επιλέγει ανάμεσα στον θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο με τέτοιο τρόπο που να μην αποκαλύπτονται αναγκαία οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Η τροποποίηση έρχεται μετά πολλές καταδίκες της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

ΕΘΝΟΣ

Στις υπηρεσίες του Εφραίμ ο Κορυδαλλός

Κατηγορούμενος για τρία κακουργήματα έχει βάλει μια φυλακή να κάνει υπερωρίες για να τον εξυπηρετεί.

Ο λόγος για τον ηγούμενο Εφραίμ ο οποίος από την μια πλευρά δέχεται τις επισκέψεις δεκάδων πιστών και όχι συγγενών του (όπως ορίζει ο νόμος) κατά την διάρκεια του επίσημου επισκεπτηρίου του Κορυδαλλού και από την άλλη μετά το πέρας του επισκεπτηρίου δέχεται τις επισκέψεις μητροπολιτών, κληρικών και μοναχών της μονής Βατοπεδίου.

Συγκεκριμένα καθημερινά αυξάνονται οι καταγγελίες και οι διαμαρτυρίες κρατούμενων του Κορυδαλλού καθώς στις φυλακές ισχύουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Οι φίλοι του ηγούμενου επισκέπτονται το ρασοφόρο κρατούμενο οποιαδήποτε ώρα και στιγμή .

Με λίγα λόγια οι κρατούμενοι καταγγέλλουν ότι κατά την διάρκεια του επισκεπτηρίου και όχι μόνο, στις φυλακές παρελαύνουν φίλοι και ρασοφόροι που επισκέπτονται τον ηγούμενο χωρίς να τηρηθεί κανένας κανόνας και κυρίως το επίσημο ωράριο του επισκεπτηρίου.

Επειδή ο Εφραίμ δεν έχει καθαιρεθεί από το Συνοδικό Δικαστήριο διατηρεί το δικαίωμα του να εξομολογεί τα «πνευματικά του παιδιά» αυτό όπως αποδεικνύεται λειτουργεί ως «μέσο» ώστε τον ηγούμενο Εφραίμ να μπορούν να το επισκέπτονται πιστοί και φίλοι με σκοπό να του εξομολογήσει.

Άλλωστε αυτό αναφέρουν και ιστοσελίδες που ενημερώνουν τους πιστούς για την διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουν με σκοπό να δουν από κοντά τον προφυλακισμένο Εφραίμ.

Δείτε την πρόσκληση

Όπως αναφέρουν οι κρατούμενοι αλλά και το θυρωρείο του Κορυδαλλού, το επισκεπτήριο είναι δύο φορές την εβδομάδα κάθε Δευτέρα και Τετάρτη. Όπως αποδεικνύεται όμως στην περίπτωση του Εφραίμ το επισκεπτήριο ξεπερνά τους κανόνες και δίνει το δικαίωμα στους…φίλους του ρασοφόρου να τον βλέπουν οπότε θέλουν.

Με λίγα λόγια την ώρα που ό Εφραιμ απολαμβάνει ειδικής μεταχείρισης οι υπόλοιποι κρατούμενοι δεν μπορούν να δεχθούν επισκέψεις πέρα από τους στενούς συγγενείς τους. Κρατούμενος αναφέρει στο www.koutipandoras.gr ότι «μου απαγορεύουν να δω την σύντροφο μου επειδή δεν είμαστε παντρεμένοι».

Να σημειωθεί στις 10 Φεβρουαρίου την ημέρα του Αγίου Χαραλάμπους οι ιερείς –φίλοι του Εφραίμ αποφάσισαν να γυρίσουν το ημερολόγιο 13 μέρες πίσω (παλιό ημερολόγιο) και να γιορτάσουν στο εκκλησάκι του Κορυδαλλού την ονομαστική γιορτή του παλιο-ημερολογίτη ηγουμένου Εφραίμ.

Η άδικη μεταχείριση των υπολοίπων κρατουμένων έχει δημιουργήσει πολλά ερωτήματα καθώς οι αυστηροί σωφρονιστικοί κανόνες ισχύουν μόνο για τους υπόλοιπους και όχι για τον Εφραίμ.
Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει κανένας νόμος ή άρθρο στον σωφρονιστικό κώδικα που να ορίζει ότι οι ιερείς έχουν διαφορετική μεταχείριση από τους υπόλοιπους κρατούμενους.
Να υπενθυμίσουμε ότι ρασοφόροι κρατούμενοι έχουν φυλακιστεί στο παρελθόν αλλά δεν είχαν σε καμία περίπτωση όλες αυτές τις «παροχές».Τόσο ο Γιοσάκης του παραδικαστικού όσο και ο πρώην μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμον κρατήθηκαν στις φυλακές Κορυδαλλού χωρίς όμως να μπορούν να τους επισκέπτονται ανά πάσα ώρα και στιγμή συγγενείς φίλοι και πιστοί.

Διαβάστε τι αναφέρει ο Σωφρονιστικός Κώδικας στο άρθρο 3 περί «ισότητας στην μεταχείριση των κρατουμένων»

Άρθρο 3
Ισότητα στη μεταχείριση των κρατουμένων

2. Ειδική μεταχείριση των κρατουμένων επιφυλάσσεται, όταν
δικαιολογείται από τη νομική ή πραγματική κατάστασή τους, όπως υποδίκων
και καταδίκων, εγγάμων και αγάμων, ανηλίκων και ενηλίκων, γυναικών και
ανδρών, ατόμων με ειδικές ανάγκες ή για τις Θρησκευτικές ή άλλες
πεποιθήσεις, εφόσον γίνεται υπέρ του κρατουμένου και προς εξυπηρέτηση
των ειδικών αναγκών που απορρέουν από την κατάσταση στην οποία
ευρίσκεται.

Στο άρθρο 39 του Σωφρονιστικού Κώδικα αναφέρεται επίσης ότι «Οι προϋποθέσεις και η διαδικασία ασκήσεως των παραπάνω δικαιωμάτων καθορίζονται στον εσωτερικό κανονισμό του καταστήματος.»
Άρθρο 39
Άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων

1. Η θρησκευτική αγωγή είναι προαιρετική και περιλαμβάνει το δικαίωμα
του κρατουμένου να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να
επικοινωνεί με αναγνωρισμένο εκπρόσωπο του θρησκεύματος ή του δόγματός
του. Οι προϋποθέσεις και η διαδικασία ασκήσεως των παραπάνω δικαιωμάτων
καθορίζονται στον εσωτερικό κανονισμό του καταστήματος.

Με λίγα λόγια ο σωφρονιστικός κώδικας λέει ξεκάθαρα περί ισότητας των έγκλειστων και όσον αφορά το δικαίωμα του κρατουμένου να ασκεί τα θρησκευτικά του καθήκοντα και να επικοινωνεί με αναγνωρισμένο εκπρόσωπο του θρησκεύματος αναφέρεται ότι αυτό, ορίζεται από τον εσωτερικό κανονισμό του καταστήματος.

Δηλαδή είναι στην διακριτική ευκαιρία του διοικητή του καταστήματος να ορίζει τον τρόπο και την συχνότητα της επικοινωνίας του κρατουμένου με τον αναγνωρισμένο εκπρόσωπο του θρησκεύματος του.

Η δικηγόρος Τασία Χριστοδουλοπούλου σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «ούτε ένας ή πολύ περισσότερο χιλιάδες δεν μπορούν να επισκέπτονται κάποιον εάν δεν είναι συγγενείς πρώτου βαθμού, δεν έχουν κάποια ειδική σχέση και δεν έχει δώσει άδεια το υπουργείο Δικαιοσύνης. Άρα λοιπόν ζητάμε να μας πει το υπουργείο Δικαιοσύνης εάν έχουν άδεια όλοι αυτοί να επισκέπτονται τον ηγούμενο Εφραίμ. Προφανώς παραβιάζεται η ισότητα των κρατουμένων».

Όπως αναφέρει το υπουργείο δικαιοσύνης στο www.koutipandoras.gr έχει συνεδριάσει το συμβούλιο των φυλακών για την «περίπτωση» Εφραίμ και έχει ληφθεί απόφαση σύμφωνα με την οποία για την εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος μπορούν από τις 17:30 και μετά (όπου ολοκληρώνεται το επίσημο επισκεπτήριο των φυλακισμένων) να επισκέπτονται τον Εφραίμ μητροπολίτες κληρικοί και μοναχοί της Μονής Βατοπεδίου.

Όπως ενημερωθήκαμε από το υπουργείο μέχρι στιγμής εκτός ωραρίου του επισκεπτηρίου επισκέπτονται τον ηγούμενο τόσο ο μητροπολίτης Μεσόγειας και ο μητροπολίτης Γλυφάδας αλλά και πολλοί μοναχοί του Βατοπεδίου .

Περιμένουμε την απάντηση από τον διευθυντή των φυλακών κ Ιωάννη Ανέστη.

Το ερώτημα που θέτουμε  προς το Συμβούλιο των Φυλακών Κορυδαλλού είναι, πως επιτρέπει την ώρα  που έχει ομολογήσει πως υπάρχουν ανυπέρβλητα προβλήματα στις φυλακές και γενικότερα στο σωφρονιστικό σύστημα να έχει μετατρέψει ένας κατηγορούμενος για τρία κακουργήματα τον χώρο της φυλακής σε πριβέ. και παράλληλα να ερμηνεύει τον σωφρονιστικό κώδικα προς οφελος του Εφραίμ, ο οποίος θεωρεί πως η φυλακή είναι παράρτημα του Βατοπεδίου.

Στις υπηρεσίες του Εφραίμ ο Κορυδαλλός

Αγαπητέ Αγανακτισμένε Που Απεργείς Και Φωνάζεις: Φταις

Κάνε πορείες.

Βρίσε τον Πάγκαλο, αν θες. Βρίσε και το Βενιζέλο. Βρίσε τον Καραμανλή, τον Αντρέα, τον Τσοβόλα, πήγαινε και πιο πίσω (γιατί όχι), βρίσε τη χούντα, τον εμφύλιο, το Βενιζέλο (όποιο Βενιζέλο), τον Καποδίστρια, τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, το Ρήγα το Φεραίο.

Βρίσε όποιον να ‘ναι.

Βρίσε την τρόικα, τη Μέρκελ και τους Αμερικάνους.

Αλλά ό,τι και να κάνεις, όσους κι αν τσουβαλιάσεις στο τσουβάλι της ευθύνης, η πραγματικότητα δεν αλλάζει.

Φταις.

ΕΣΥ, φταις.

Κι ο Πάγκαλος, κι η Μέρκελ και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, κι αυτοί φταίνε, πάρα πολύ. Αλλά φταις κι εσύ.

Αν διορίστηκες σε κάποια από τις εκατοντάδες υπηρεσίες του Δημοσίου χωρίς αντικείμενο, και πληρώνεσαι χωρίς να κάνεις τίποτα, φταις.

Αν παίρνεις δεκαέξι μισθούς για να δουλεύεις στη Βουλή, φταις

Αν πληρώνεσαι για πάντα χωρίς να ελέγχει κανένας την παραγωγικότητά σου, φταις

Αν έχεις πάρει χαμηλότοκο δάνειο από τράπεζα επειδή δουλεύεις στο δημόσιο, φταις.

Αν παίρνεις επιδόματα που δεν δικαιούσαι, φταις.

Αν δεν ζητάς απόδειξη, φταις

Αν δεν κόβεις απόδειξη, φταις

Αν έχεις φέρει αυτοκίνητο απ’ έξω για να γλιτώσεις δασμούς, φταις.

Αν έχεις γράψει τα σπίτια σου σε offshore για να μην πληρώνεις φόρους, φταις.

Αν έχεις κρύψει έστω και ένα ευρώ από την εφορία, φταις

Αν έχεις ψηφίσει με αντάλλαγμα διορισμούς ή διευκολύνσεις, φταις

Αν έχεις λαδώσει σε εφορίες, τελωνεία, πολεοδομίες «για να κάνεις τη δουλειά σου», φταις

Αν έχεις βάλει μέσον να σου σβήσουν την κλήση, φταις

Αν έχεις χτίσει αυθαίρετο, φταις

Αν έχεις πληρωθεί «μαύρα», φταις

Αν έχεις πληρώσει «μαύρα», φταις

Αν εισπράττεις σύνταξη πεθαμένου, φταις

Αν πήρες φακελάκι, φταις

Αν έδωσες φακελάκι, φταις

Αν απεργείς για να πας για καφέ, κι ενώ απεργείς πληρώνεσαι, φταις

Αν είσαι στο δρόμο αυτή τη στιγμή και διεκδικείς κεκτημένα που αδικούν κι επιβαρύνουν όλη την υπόλοιπη κοινωνία, φταις

Η κατάρρευση της Ελλάδας δεν είναι συνομωσία των ξένων ούτε μια περίπλοκη οικονομικοτεχνική συγκυρία. Είναι η ολοκληρωτική, παταγώδης αποτυχία μιας κοινωνίας να ζήσει ορθολογικά. Είναι κοινωνική αποτυχία, και είναι δικιά μας. Εμείς αποτύχαμε. Εμείς φταίμε.

Σου είναι δύσκολο να το χωνέψεις, το ξέρω, η μανούλα σου σ’ έχει διδάξει καλά ότι είσαι ένα ενάρετο αγγελούδι που αξίζει όλα τ’ αγαθά του Θεού μόνο και μόνο επειδή αναπνέεις, και ξέρω ότι το πρώτο ένστικτό σου είναι να αντιδράσεις σε όλα τα παραπάνω και να απαντήσεις με ένα «ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ» και είναι κατανοητή αυτή η ανάγκη, να στρέψεις όλα τα βέλη προς τα έξω, κανένα να μη μπηχτεί προς τα μέσα (γιατί τσούζει), μια αντίδραση εξίσου ώριμη μ’ αυτό που λέγαμε στο προαύλιο του δημοτικού, «καθρεφτάκι».

Φυσικά και φταίνε αυτοί, φυσικά φταίνε περισσότερο (και ποιος τους ψήφισε, αλήθεια; Α ναι: ΦΤΑΙΣ).

Το ‘παμε, φταίνε, είναι άχρηστοι, να πάνε στα σπίτια τους, να φέρουμε άλλους. Το ξαναείπαμε. Συνέχεια το λέμε. 15 μήνες τώρα όλο αυτό λέμε. Σύμφωνοι.

Μα κάποτε πρέπει να καταλάβεις ότι φταις κι εσύ. Να επιμείνεις λίγο σ’ αυτό, πριν σπεύσεις στα φωναχτά «ΝΑΙ ΑΛΛΑ». Να το σκεφτείς λιγάκι.

Τους τελευταίους 15 μήνες, αντί να εγκαινιαστεί μια νέα εποχή αυτογνωσίας και αυτοκριτικής, εξαπλώνεται όλο και περισσότερο το κύμα της αγανάκτησης ενός «αγνού», «ανεύθυνου» λαού, που είναι (ήταν, και θα είναι) θύμα των άλλων, που δε φταίει σε τίποτα. Εγκαθιδρύεται αυτή η αυτοαθώωση του λαού ως το νέο Εθνικό κόμπλεξ που θα γαλουχήσει τις επόμενες γενιές, κι έτσι περνάμε τις μέρες μας βρίζοντας Πάγκαλους, Βενιζέλους και Σαμαράδες (δημιουργήματα ατόφια δικά μας, όλοι τους), αλλά χωρίς να μαθαίνουμε απολύτως τίποτα για τους εαυτούς μας και για το μέλλον.

Ποιο είναι το μάθημα αυτής της καταστροφής; Τί μάθαμε, δηλαδή, ώς Έλληνες, για να μη την ξαναπατήσουμε έτσι;

Κοίταξέ τους στους δρόμους. Κοίτα τους. Άκου τί φωνάζουν, αφουγκράσου τί λένε.

(να φύγουν οι πολιτικοί, να γίνουν εκλογές, να μην πληρώσουμε το χρέος, να μην αλλάξει τίποτα, να ξαναγίνει ξαφνικά, μαγικά, 2002 και να πληρωνόμαστε όλοι από το κράτος και να μην πληρώνει κανένας φόρους για πάντα)

Τί έχουν μάθει οι Έλληνες από την Ελληνική Πτώχευση;

Απολύτως τίποτα.

Η διαλυμένη κοινωνία μας, αυτή ή μη-κοινωνία εγωιστών που τα ξέρουν όλα και μισιούνται με πάθος, φτάνει πλέον στο τέλος της. Δεν έχει άλλο. Ό,τι κι αν γίνει με την έκτη δόση και με τις απεργίες (θα κάψουν τα σκουπίδια τα σκουπίδια;), και με το αν θα πέσει η κυβέρνηση και με το κούρεμα (μήπως μας συμφέρει να το πάμε στο 130% ας πούμε, να μας χρωστάνε κι όλας;), εμείς εδώ τελειώνουμε.

Και το χειρότερο είναι πως την «επόμενη μέρα», όπως κι αν θα είναι αυτή, εμείς θα την υποδεχτούμε με τα ίδια μυαλά που είχαμε πριν, χωρίς να έχουμε διδαχτεί τίποτα.

Και γι’ αυτό δεν φταίει κανείς άλλος.

Real-Politics

Σφάξε, Τόμσεν, σφάξε!

του Γιώργου Νικολόπουλου

Απαράβατη αρχή στο νέο Μνημόνιο ήταν λέει «η προστασία του μέλλοντος των παιδιών μας». Γι’ αυτό και οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Ο Υπουργός Οικονομικών Βενιζέλος έμοιαζε σαν να παρακαλάει τη γενιά του να κόψουν κι εκείνοι κάτι. Επιτέλους! «300 δισεκατομμύρια πήραμε σε δανεικά τα τελευταία 38 χρόνια» ήταν σαν να λεγε, «δεν πρέπει να αφήσουμε κάτι και για τα παιδιά μας; Θα τα φάμε όλα εμείς;»
Μόνοι τους φυσικά δεν θα το έκαναν. Ποτέ. Γιατί η περιθρύλητη «Γενιά του Πολυτεχνείου», είναι κακομαθημένη μέχρι το κόκκαλο. Με πατεράδες αγράμματους αλλά ολιγαρκείς, με το σύστημα χρεοκοπημένο μετά τη Χούντα, και με έναν μύθο-φλέβα χρυσού, οι πέντε χρόνια πάνω κάτω σημερινοί εξηντάρηδες τα ήθελαν όλα. Και τα πήραν όλα. Δεν χορταίνουν, όσο κι αν τρώνε 38 χρόνια τώρα. Γαντζωμένοι στην καρέκλα, αντιστέκονται ακόμη. Είναι τυχαίο που ο εξηντάρης Σαμαράς παραμένει ο νεότερος βουλευτής στην Ιστορία, «Πα-τέρας του Έθνους» από το μακρινό 1977; Αν ψάχνεις poster boy για τους ιερείς του συστήματος της Μεταπολίτευσης τον έχεις βρει. Ο Παπανδρέου; 60 κι αυτός φέτος. Ο Παπαδήμος; 64. Η Τρέμη; 60. Ο Τσίμας; 59. Ο Πρετεντέρης 58 και ούτω καθεξής, η λίστα είναι ατελείωτη. Ανοίγεις δηλαδή την τηλεόραση σου καθημερινά στο πρώτο δελτίο της χώρας και ακούς τους τρεις βασικούς πολιτικούς παίχτες και τους τρεις κύριους πολιτικούς σχολιαστές και όλοι μα όλοι να έχουν ακριβώς την ίδια οπτική. Προϊόντα της ίδιας γενιάς, με τις ίδιες ιερές αγελάδες (της γενιά τους) και τις ίδιες ψευδαισθήσεις. Καρμπόν του καρμπόν ω καρμπόν! Δεν σε ξενίζει;  
Εμένα ας πούμε με ξενίζουν άλλα. Δεν με ενοχλεί που το Μνημόνιο κόβει τόσο μισθούς και συντάξεις, με ενοχλεί που δεν τους κόβει πολύ περισσότερο. Δεν με ενοχλεί που απολύει 15 χιλιάδες υπαλλήλους. Με ενοχλεί που δεν απολύει 150 χιλιάδες. Αν ο πατέρας μου παίρνει 3 χιλιάδες σύνταξη από τα 53 ως στρατιωτικός ιατρός ενώ δουλεύει ακόμη, δεν με ενοχλεί που του κόβουν τώρα 500 ευρώ. Με ενοχλεί πρώτον που την έπαιρνε τόσα χρόνια ενώ δούλευε και δεύτερον που δεν του την κόβουν, τώρα έστω, κατά 50%. 
Το Μνημόνιο για εμάς τα παιδιά σας τους τριαντάρηδες δεν είναι κακό επειδή σας τα κόβει. Ως προς αυτό είναι καλό αλλά λίγο. Έπρεπε να σας κόψει πολύ περισσότερα. Όσα δεν σας κόβει η Τρόικα, όσα εξακολουθείτε να τρώτε 40 χρόνια μετά, για όσο θα τα τρώτε, τα χρεώνετε σε εμάς. Τα δανείζεστε από εμάς. 
Το μόνο πρόβλημα σε αυτό που λέει ο Βενιζέλος είναι πως κόβει για να προστατέψει «το μέλλον των παιδιών μας». Και το παρόν; Τα παιδιά σας που μέχρι 25 χρόνων είμαστε οι μισοί άνεργοι, και μέχρι 35 ένας στους τέσσερις; Εμείς τι θα απογίνουμε; Η Χαμένη Γενιά; Για αυτό σου λέω, σφάξε Τόμσεν, σφάξε! Δεν με λυπηθήκατε όταν τα τρώγατε, δεν σας λυπάμαι ούτε εγώ πια. Δεν ξέρω αν ο δρόμος προς την ενηλικίωση περνάει από την πατροκτονία. Ξέρω όμως αυτό: όσο δεν μας ζητάτε κάθε μέρα συγγνώμη, όσο δεν αλλάζετε έστω και τώρα, σκατά γονείς μας είσαστε

Protagon

Το «κατηγορώ» ενός μαύρου σκλάβου 147 χρόνια μετά

Η επιστολή που γράφτηκε το καλοκαίρι του 1865 προκαλεί συζητήσεις στις ΗΠΑ

Ενα ειρωνικό, σχεδόν σαρκαστικό γράμμα ενός πρώην μαύρου σκλάβου προς τον πρώην λευκό αφέντη του, αμέσως μετα τη λήξη του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου (1861-1865), έχει γίνει το επίκεντρο των συζητήσεων στις ΗΠΑ αυτές τις ημέρες, που γιορτάζεται ο λεγόμενος Μήνας Μαύρης Ιστορίας (Black History Month), επέτειος που τιμά τους αγώνες εκατομμυρίων μαύρων Αμερικανών ενάντια στη σκλαβιά.

Η επιστολή, την οποία εχουν ήδη διαβάσει στο διαδίκτυο πάνω από δυο εκατομμύρια Αμερικανοί πολίτες, αποτελεί την απάντηση του Τζούρντον Αντερσον στον πρώην αφέντη του, συνταγματάρχη Πάτρικ Χένεσι Αντερσον στην πρόσκλησή του τελευταίου να επιστρέψει στο σπίτι του στο Τενεσί, ώστε να συνεχίσει να δουλεύει γι' αυτόν.

Το γράμμα, που γράφτηκε το καλοκαίρι του 1865 από τον νεαρό σκλάβο με τη βοήθεια ενός λευκού δικηγόρου, αναρτήθηκε στην αμερικανική ιστοσελίδα lettersofnote.com, το οποίο δημοσιεύει ιστορική αλληλογραφία του 19^ου και 20^ου αιώνα.

«Δεν ξέρω πόσα από τα λόγια του είναι δικά του και πόσα συμπληρώθηκαν από το δικηγόρο του, αλλά ο Αντερσον στα μάτια μου φαίνεται ένας γενναίος και έξυπνος άνθρωπος, παρά τα όσα δείνα έχει περάσει στη ζωή του, μέχρι τότε», σημειώνει ο διαχειριστής της ιστοσελίδας, Σον Ασερ.

Ιδού τι γράφει αναλυτικά ο Αντερσον:

Ντέιτον, Οχάιο

7 Αυγούστου 1865

Στον παλιό μου αφέντη, συνταγματάρχη Π. Χ. Αντερσον, Μπιγκ Σπρινγκ, Τενεσί

Κύριε,

πήρα την επιστολή σας και είμαι χαρούμενος που δεν έχετε ξεχάσει τον Τζούρντον και που θέλετε να επιστρέψω και να ζήσω και πάλι μαζί σας, με την υπόσχεση να κάνετε το καλύτερο για μένα σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον.

Συχνά ανησυχούσα για σας. Πίστευα πως οι Γιάνκηδες (σ.σ: οι Βόρειοι) θα σας έχουν κρεμάσει ως αντίποινα γιατί κρύβατε στρατιώτες της επανάστασης στο σπίτι σας. Υποθέτω ότι δεν έμαθαν ποτέ ότι πήγατε στον συνταγματάρχη Μάρτιν για να σκοτώσετε τον στρατιώτη της Ένωσης που έμενε στον στάβλο του.

Αν και με πυροβολήσατε δυο φορές πριν φύγω και σας αφήσω, δεν ήθελα να ακούσω ότι σας έχει συμβεί κάτι και χαίρομαι που είστε ακόμα ζωντανός. Θα μου έκανε καλό να γυρίσω στο αγαπημένο σπίτι και να δω την κυρία Μαίρη και την κυρία Μάρθα και τον Aλεν, την Eστερ, τον Γκριν και τον Λι. Δώστε την αγάπη μου σε όλους και πείτε τους ότι ελπίζω να συναντηθούμε και πάλι σε έναν καλύτερο κόσμο, αν όχι σε αυτόν. Θα ερχόμουν να σας δω όλους, όταν δούλευα στο νοσοκομείο του Νάσβιλ, αλλά ένας από τους γείτονες μου είπε ότι ο Χένρι είχε σκοπό να με πυροβολήσει ξανά αν του δινόταν η ευκαιρία.

Θα ήθελα να ξέρω ποια ακριβώς είναι η καλή ευκαιρία που προτίθεστε να μου δώσετε. Τα πηγαίνω αρκετά καλά εδώ. Παίρνω 25 δολάρια το μήνα, φαγητό και ρούχα. Έχω ένα άνετο σπίτι εδώ για την Μάντι (σ.σ: εννοεί τη γυναίκα του) -που οι άνθρωποι εδώ την φωνάζουν κυρία Αντερσον- και τα παιδιά, η Μίλι, η Τζέιν και ο Γκράντι, πηγαίνουν στο σχολείο και τα πάνε αρκετά καλά.

[…] Κάποιες φορές ακούμε τους άλλους να λένε για εμάς στο Τενεσί «Αυτοί οι έγχρωμοι ήταν κάποτε σκλάβοι».Τα παιδιά στεναχωριούνται όταν ακούνε τέτοια σχόλια, αλλά τους λέμε ότι στο Τενεσί δεν ήταν ντροπή να ανήκεις στον συνταγματάρχη Αντερσον. Και πολλοί σκουρόχρωμοι θα ήταν περήφανοι, όπως εγώ, να σε αποκαλούν «αφέντη». Τώρα, αν μου πεις τι μεροκάματο θα μου δίνεις, θα μπορούσα να αποφασίσω καλύτερα αν είναι προς όφελός μου να επιστρέψω. Ωστόσο, σχετικά με την ελευθερία μου, που μου λέτε ότι μπορώ να έχω, δεν μου προσφέρετε κάτι καινούργιο, καθώς πήρα τα χαρτιά της ελευθερίας μου το 1864 από το τμήμα στο Νάσβιλ.

Η Μάντι λέει πως φοβάται να γυρίσει πίσω χωρίς κάποια απόδειξη από εσάς ότι θα μας συμπεριφέρεστε δίκαια και με καλοσύνη και καταλήξαμε πως πρέπει να ελέγξουμε την ειλικρίνειά σας ζητώντας σας να μας στείλετε τους μισθούς μας για τα χρόνια που σας υπηρετήσαμε. Αυτό θα μας κάνει να ξεχάσουμε και να σας συγχωρέσουμε για όλα όσα έχουν γίνει και να βασιστούμε σε μία δίκαιη σχέση και στη φιλία σας στο μέλλον. Σας υπηρέτησα πιστά για 32 χρόνια, ενώ η γυναίκα μου για άλλα 20. Με 25 δολάρια το μήνα για εμένα και δύο δολάρια για την Mάντι την εβδομάδα, οι μισθοί μας φτάνουν στα 11.680 δολάρια. Σε αυτά προσθέστε τους τόκους για την καθυστέρηση της καταβολής των μισθών μας και αφαιρέστε τα ρούχα που μας δώσατε, τις τρεις ιατρικές επισκέψεις για εμένα και το ένα δόντι που έβγαλε στη Μάντι. Το υπόλοιπο είναι το δίκαιο ποσό που πρέπει να λάβουμε.

[…] Αν δεν μπορείτε να μας πληρώσετε για την αφοσιωμένη δουλειά μας στο παρελθόν, δεν μπορούμε να πιστέψουμε της υποσχέσεις σου για το μέλλον. Ελπίζουμε πως ο καλός Δημιουργός σας έχει ανοίξει τα μάτια και μπορείτε να δείτε όλες τις αδικίες που διαπράξατε, εσείς και οι πρόγονοί σας, σε μένα και τους πρόγονούς μου, αναγκάζοντάς μας να δουλεύουμε για εσάς για πολλές γενιές χωρίς ανταμοιβή.

[…] Θα προτιμούσα να μείνω εδώ και να λιμοκτονήσω -ή ακόμη και να πεθάνω- από το να ντροπιαστούν τα κορίτσια μου από τη βία και την κακία των αφεντικών τους.

[…] Χαιρετίστε τον Τζόρτζ Κάρτερ εκ μέρους μου και πείτε του πως τον ευχαριστώ που πήρε το πιστόλι από τα χέρια σας όταν ήσασταν έτοιμος να με πυροβολήσετε.

Από τον παλιό σας υπηρέτη,

Τζούρντον Αντερσον

ΤΟ ΒΗΜΑ

παπάδες και μουφτήδες, πηδάλιο και σαρία. Ξηλώστε τα θρησκευτικά δικαστήρια ο μεσαίωνας τελείωσε εδώ κι αιώνες!

Φυλακισμένες στην Ιστορία

Θυμήθηκα σήμερα την Εμινέ που κεραυνοβολήθηκε από έρωτα στα δεκατρία της. Τίποτε το περίεργο σ' αυτό· συμβαίνει σ' όλες τις συνομήλικές της. Μόνο που η Εμινέ είναι Ελληνίδα της μουσουλμανικής μειονότητας. Κι έτσι, χωρίς καλά καλά να το καταλάβει, βρέθηκε στην εφηβεία της έγγαμη και μητέρα. Αφορμή να τη θυμηθώ στάθηκαν οι δηλώσεις εκπροσώπων της μειονότητας εναντίον της αφαίρεσης από τον, χωρίς νομικές γνώσεις, μουφτή των δικαστικών του αρμοδιοτήτων, η οποία αποτελεί προϋπόθεση εκλογής του από τα μέλη της μειονότητας.

Το ζήτημα συνδέεται άμεσα με την εφαρμογή στους Ελληνες Μουσουλμάνους της Θράκης του ιερού ισλαμικού νόμου, της Σαρία, παρά την κατάργησή της στην Τουρκία το 1926, παρότι δεν εφαρμόζεται σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα και δεν επιβάλλεται από τη Συνθήκη της Λοζάνης (1923), η οποία δεσμεύει τη χώρα μας απλώς να σέβεται τα έθιμα της μειονότητας για τα οικογενειακά ή προσωπικά ζητήματα των μελών της. Το πρόβλημα με τη σαρία είναι ότι οι ρυθμίσεις της, οικογενειακού και κληρονομικού δικαίου, προσβάλλουν ευθέως πολλά θεμελιώδη δικαιώματα: την αρχή της ισότητας των φύλων, τη θρησκευτική ελευθερία, το συμφέρον των ανηλίκων, το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Η άγραφη σαρία παραμένει αδιαφανής και διερμηνεύεται μόνο από τους μουφτήδες.

Οι γιοι παίρνουν διπλό κληρονομικό μερίδιο από τις κόρες. Διαζύγιο δικαιούται μόνο ο άνδρας με απλή δήλωσή του, ενώ η γυναίκα σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις (σχιζοφρένεια, στειρότητα, εγκατάλειψη). Η ασήμαντη διατροφή αναγκάζει τις διαζευγμένες γυναίκες να καταφύγουν σε έναν νέο γάμο, χάνοντας έτσι άμεσα την επιμέλεια των παιδιών τους, η οποία σε κάθε περίπτωση από τα 7 έτη για τα αγόρια και από τα 9 για τα κορίτσια περνάει αυτομάτως στον πατέρα. Οι γάμοι ανηλίκων όχι μόνο επιτρέπονται, αλλά μέχρι το 2002 τελούνταν και διά αντιπροσώπου. Ανήλικες μουσουλμάνες Ελληνίδες έπαιρναν, έναν αιώνα μετά τις «Νύφες» του Βούλγαρη, τον δρόμο προς τη Γερμανία για να ενωθούν με τον άγνωστο σύζυγο. Σπανίως τα δικαστήρια ελέγχουν τις βάσει της σαρία ειλημμένες αποφάσεις του μουφτή για αντισυνταγματικότητα, παρότι υποχρεούνται να το κάνουν. Σπανίως οι μουσουλμάνοι επιλέγουν να υπαχθούν σε αυτά, παρότι δικαιούνται να το κάνουν, καθώς αυτό θα σήμαινε εξοβελισμό από την κοινότητα. Η ελεύθερη βούληση καταργείται μαζί με την ισότητα, τη θρησκευτική ελευθερία και τη δυνατότητα του δικαίου να εξελίσσεται .

Με τον τρόπο αυτό, η Εμινέ και οι άλλες μουσουλμάνες, Ελληνίδες και Ευρωπαίες πολίτιδες χωρίς δικαιώματα, κρατούνται φυλακισμένες σε μια Ιστορία που δεν κινείται. Σε ένα παρελθόν που δεν παρέρχεται. Ο δικαιικός χρόνος μένει παγωμένος. Και μαζί του μένει παγωμένη η σταθερή φωνή της Εμινέ, που δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει, στην ημερίδα όπου τη συνάντησα, πως μόνη λύση για τις γυναίκες της μειονότητας είναι η κατάργηση της σαρία με υποχρεωτική υπαγωγή όλων στα αστικά δικαστήρια. Και έτσι η, νομική τουλάχιστον, εξίσωση πέρα από θρησκευτικές διακρίσεις.

Φυλακισμένες στην Ιστορία | αρθρογραφια , αρθρογραφοι , επωνυμως | ethnos.gr

Ενας αναρχικός λέει «ναι» στον Παπαδήμο - Ελλάδα

ΤΕΟ ΡΟΜΒΟΣ

Συγγραφέας, έζησε χρόνια σε κοινόβια, άνοιξε το πρώτο αναρχικό βιβλιοπωλείο αμέσως μετά την εξέγερση στο Πολυτεχνείο και πλέον έχει βρει καταφύγιο στη Σύρο

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 04 Φεβρουαρίου 2012

Στο ραντεβού ήρθε με τη Χαρά. Πάντα με τη Χαρά είναι. Από τότε που συναντήθηκαν στο κοινόβιο της οδού Μπενάκη. Μην ψάχνετε... Δεκαετία του '70, μόλις του είχαν κάψει το βιβλιοπωλείο. «Οκτάπους», αν το έχετε ακουστά. Μαύροι τοίχοι, αναρχικά βιβλία. Αλλά τι σας λέω τώρα; Πάμε στα σύγχρονα. Ηρθε φουρτουνιασμένος. «Οι ελιές στους δρόμους πάνε να σπάσουν. Κανένας δεν τις μαζεύει». Στη «φωλιά» τους στον μεσαιωνικό οικισμό της Ανω Σύρας δεν έχω πάει. Και από τα βιβλία του έχω μόνο δύο: «Τρία φεγγάρια στην πλατεία» και «Πλωτίνος Ροδοκανάκης - Ενας Ελληνας αναρχικός». Οι συναντήσεις μας είναι πάντα κοντά στα Εξάρχεια. «Πέφτουν οι ελιές και χάνονται». Δεν του απαντώ, επίτηδες, μήπως και συνεχίσει. Οπως τότε με τους «Αγανακτισμένους», που είχε πάρει φόρα. «Ναι, αγανακτώ με τους πολιτικούς που έβγαλαν την τάπα από τη βάρκα, αλλά αγανακτώ επίσης σφόδρα και με όλους εκείνους που στριμώχνονταν στα βουλευτικά γραφεία για διορισμούς, με τους αγρότες που κατάντησαν επιδοτούμενοι επαίτες και με τους απίθανους μισθούς στις ΔΕΚΟ που προέκυπταν από υπόγεια παζάρια».

Αυτή τη φορά δεν συνεχίζει. Στα χέρια του είχε σελίδες άδετες από το τελευταίο του βιβλίο, που θα βγει σε λίγες εβδομάδες. «Γεώργιος Νέγρος - Ο Τίγρης του Αιγαίου». Η ιστορία του τελευταίου πειρατή.

Τραβάω μια σελίδα και πέφτω στην αφιέρωση:

«Το βιβλίο αυτό αφιερώνεται στο τσούρμο του κοινόβιου της οδού Μπενάκη 87.

Στον Νίκο Μπαλή, τον Αγγελο Μαστοράκη, τη Σοφίτσα Βλάχου,

τον Γιώργο Κακουλίδη, στη σύντροφο της ζωής μου Χαρά Πελεκάνου,

στον Ρολφ Πόλε, (...)

σ' όλους εκείνους τους αγαπημένους

που μαζί ονειρευτήκαμε ότι κάποτε

θα πλέαμε μ' ένα θαλασσινό σκαρί

πειρατεύοντας στο Αιγαίο.

Δεν έγινε, ίσως σε μιαν άλλη ζωή...».

Ωραίοι τύποι τελικά οι πειρατές;

Δέκα χρόνια με βασάνισε. Δέκα χρόνια στο μυαλό ενός διεστραμμένου, αιμοσταγούς ανθρώπου. Πήγα να τον αγαπήσω, αλλά δεν μπόρεσα. Ηθελα να δώσω έναν ιδεολογικό χαρακτήρα στην πειρατεία, στην αρπαγή, διαπίστωσα όμως ότι υπήρχε απίστευτη βία και εκεί κοκάλωσα. Τελικά έκανα ένα άλλο βιβλίο από αυτό που ξεκίνησα.

Σας ενοχλεί πλέον η βία;

Πάντα με ενοχλούσε. Στη Γερμανία ζούσα σε κοινόβια. Τα είχαν ξεκινήσει οι σοσιαλιστές. Αλληλεγγύη στους εργάτες, στο Βιετνάμ, στη Λατινική Αμερική. Κάποια στιγμή όμως μπήκαν παιδιά από διαλυμένες οικογένειες, μετανάστες, κόσμος που δεν ήταν πολιτικοποιημένος, και άρχισαν οι κλοπές, οι ληστείες... Κάπου εκεί το κίνημα διαλύθηκε.

Πότε επιστρέψατε στην Ελλάδα;

Γύρισα από τη Γερμανία το '74. Δεν απογοητεύτηκα, έζησα πολύ ωραία χρόνια.

Και ανοίξατε αμέσως το βιβλιοπωλείο;

Το '74, τον Νοέμβριο, μετά τις 17 το άνοιξα. Είχα πάει στην πρώτη μεγάλη πορεία και συνάντησα πολλούς πιτσιρικάδες• εγώ ήμουν τότε 29 και αυτοί ήταν 18άρηδες, 20άρηδες. Και λέω «εδώ γεννιέται ένα κίνημα». Επειτα από λίγες μέρες άνοιξα το βιβλιοπωλείο - μαύρο, κατάμαυρο.

Το μαύρο της αναρχίας;

Ναι, αναρχικός ήμουν. Και ακόμα είμαι δηλαδή. Κωλέττη 9, «Οκτάπους». Επειτα από μερικούς μήνες όμως μου το κάψανε οι φασίστες. Σε μια διαδήλωση στην Ιταλία σκότωσαν έναν έλληνα νεοταξίτη, Μάντακας λεγόταν. Θεωρώντας ότι τον σκότωσαν αναρχικοί, για αντεκδίκηση έκαψαν το βιβλιοπωλείο μου.

Οταν λέτε αναρχικός;

Ανθρωπος που ζει χωρίς αφεντικά και διαθέτει τον εαυτό του μόνος του, χωρίς νταβατζή και εξουσία. Αλλά δεν είμαι μόνο αναρχικός. Είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται.

Και τι κάνει ένας αναρχικός σήμερα, και μάλιστα στη Σύρο;

Κυνηγάει τους «κακούς». Με τα παιδιά στο Δίκτυο Αιγαίου και στην Εύπλοια προσπαθούμε να κάνουμε δύσκολη τη ζωή σε αυτούς που διαταράσσουν την ισορροπία στα νησιά. Τους πάμε στα δικαστήρια, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αυτές τις ημέρες καταδικάσαμε έναν άθλιο άνθρωπο και το χάρηκα πολύ. Και χθες πήγαμε μια άλλη υπόθεση στον Συνήγορο του Πολίτη. Ο Καραμανλής διέλυσε οικιστικά τη χώρα με την αντιπαροχή και τη λοκομοτίβα της ανάπτυξης, την οικοδομή. Μυαλό δεν βάλαμε και η «άγρια ανάπτυξη» συνεχίζεται.

Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε;

Για μένα λες τώρα; Ο πατέρας μου ήταν γλύπτης, για να μπορέσει να ζήσει έγινε σχεδιαστής σε διαφημιστική εταιρεία, στην Ολυμπιακή αργότερα και προς το γέρμα της ζωής άρχισε να ζωγραφίζει. Αυτός μας δίδαξε ότι είμαστε ίσοι με όλους τους ανθρώπους και ότι πρέπει να βοηθάμε. Αριστερός ήταν ο άνθρωπος. Δεν είχε βγει με οπλοπολυβόλα πουθενά - το λέω γιατί τότε το συνήθιζαν ορισμένοι αριστεροί -, βοηθούσε όμως τη γειτονιά και δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τα χρήματα.

Αναρωτιέμαι όμως γιατί εσείς γίνατε αναρχικός. Ποιον ακολουθήσατε;

Από τη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί έχει απέναντί του τις υποδείξεις των μεγάλων. Του λένε «μη». Η σύγκρουση δηλαδή γεννιέται εκεί, όταν το παιδί βλέπει το δάχτυλο υψωμένο.

Και σε εσάς έλεγαν πολλά «μη»; Ησασταν άτακτος δηλαδή;

Εγώ έχω υποστεί διώξεις από τους μπάτσους σαν «κωλόπαιδο» ή σαν «αληταράς» από 14 χρόνων. Κάθε τρεις και λίγο με μαζεύανε στην Ασφάλεια, τους ξέρω σαν κάλπικες δεκάρες. Τα σαλόνια του Κολωνακίου δεν τα ξέρω, αλλά αυτόν τον κόσμο τον ξέρω.

Να υποθέσω ότι αυτή η σύγκρουση έγινε πιο σφοδρή όταν ωριμάσατε, στα χρόνια της Μεταπολίτευσης;

Ναι, επειδή ζούσαμε με τη Χαρά σε κοινόβιο, κάθε λίγο και λιγάκι μας μάζευε η Ασφάλεια. Οχι μόνο εμάς. Ολους τους ανεπιθύμητους στην εξουσία. Εγώ όμως συνειδητοποίησα κάποια στιγμή ότι δεν έχω να κρύψω τίποτα, και από 'κεί και πέρα εξαφανίστηκαν όλα αυτά τα τέρατα γύρω μου. Αλλοι μπήκαν στη λογική της ανταπόδοσης. Τι εκφράζει την εξουσία; Ο μπάτσος. Βαράτε τον. Και άρχισε μια κόντρα, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Βέβαια σήμερα η εξουσία έχει σημαντικότερους κρίκους από τους «μπάτσους». Δικαστές, καθηγητές, τραπεζίτες, δημοσιογράφοι - για να μην εξαιρέσω το σινάφι μου.

Ο τελευταίος στην αλυσίδα είναι πια ο μπάτσος. Επειδή έχω τις δίκες με τα οικολογικά, έρχονται και μου αφήνουν σημειώματα: «Κύριε Ρόμβο, σας παρακαλώ, επικοινωνήστε μαζί μας. Αστυνόμος Αλέξης». Ενας χαριτωμένος άνθρωπος είναι ο Αλέξης• άλλοι είναι βλάκες, ανόητοι, όπως είναι και στην υπόλοιπη κοινωνία. Τέλος πάντων. Δεν με χωρίζει τίποτε από αυτούς τους ανθρώπους. Αν βρεθούμε σε μια σύγκρουση, εντάξει, εκείνη τη στιγμή μπορεί να συγκρουστώ, αλλά σε αυτόν τον αγώνα ξέρω ποιος είναι ο εχθρός μου - αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάποιος εχθρός.

Ποιος είναι ο εχθρός;

Ο εχθρός μου είναι η απίστευτη λύσσα που υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, η απληστία. Υπάρχει μια καταπληκτική ταινία του Στροχάιμ. Ηταν γερμανός ηθοποιός, ο οποίος πήγε στο Χόλιγουντ και προσπάθησε να κάνει μια ταινία το '23 - βωβός κινηματογράφος -, την «Greed» («Απληστία»). Δεν την τελείωσε, συγκρούστηκε με την εταιρεία, του πήραν το υλικό, όμως κάποια στιγμή μονταρίστηκε κακήν κακώς και δείχνει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ποιος είναι ο εχθρός. Δεν είναι δηλαδή ούτε ο καπιταλισμός ούτε το άθλιο εκείνο σοβιετικό σύστημα.

Δεν σας γοήτευσε ποτέ ο «υπαρκτός σοσιαλισμός»;

Μα τι λες; Εχω δουλέψει στα εργοστάσια της Γερμανίας και κατάλαβα ότι οι εργάτες ήταν οι πρώτοι που αλλοτριώνονται και εκεί τελείωσε για μένα το παραμύθι της εργατικής τάξης. Στην Ανατολική Γερμανία για να εντοπίσουν ποιοι έβλεπαν δυτικά κανάλια ζητούσαν από τα παιδιά του Δημοτικού να τους σχεδιάσουν το ρολόι της τηλεόρασης. Το ρολόι της Ανατολικής Γερμανίας ήταν με λατινικούς αριθμούς• αν λοιπόν σχεδίαζαν ρολόι με νούμερα, τότε έβλεπαν δυτική τηλεόραση και αναλάμβανε η Στάζι.

Κανέναν πιο πρακτικό εχθρό από την απληστία δεν έχετε να μου πείτε;

Κοίταξε, οι ιεράρχες είναι εχθροί. Οι θρησκείες είναι σεβαστές, αλλά η εξουσία των ιεραρχών δεν χρειάζεται πια στην ανθρωπότητα.

Οι πολιτικοί;

Ε, χρειάζονται κάποιοι να διαχειρίζονται την εξουσία, όπως καληώρα τώρα αυτός ο Παπαδήμος.

Το «καληώρα» είναι σχήμα λόγου;

Δεν τον ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο αλλά, ναι, πιστεύω ότι χρειάζεται ένας Παπαδήμος.

Τον προτιμάτε από τους πολιτικούς ηγέτες...

Ναι, θεωρώ τα κόμματά μας ξεπερασμένα και όχι μόνο γι' αυτή τη χώρα. Σιγά σιγά, πολύ σιγά όμως, ξεφτίζουν.

Το σύνθημα της άμεσης δημοκρατίας, που εκφράστηκε πέρυσι στις πλατείες, πώς το ακούσατε;

Αμεση δημοκρατία πρέπει να κάνεις πρώτα στο σπίτι σου και μετά στη γειτονιά σου. Δεν θα βγεις στο Σύνταγμα να κάνεις άμεση δημοκρατία. Μπορεί να μαζέψει κάποιος 500 στο Σύνταγμα και να πάρει αποφάσεις για όλη τη χώρα; Κάποιοι που δεν είναι εκλεγμένοι να αποφασίσουν για όλους εμάς; Αυτά έχουν νόημα στη γειτονιά. Να μαζευτούν 100 και να πουν «θα το κάνουμε».

Να κάνουν τι όμως;

Να βρεθούν άνθρωποι που σκέφτονται παρόμοια, «μεγάλες οικογένειες», και να κάνουν μικρούς συνεταιρισμούς τώρα με την κρίση. Να δράσουμε. Χθες περπατήσαμε στην Κυψέλη... Είναι ένας φούρνος που του έχουν κόψει το ρεύμα και δούλευε με ντίζελ μηχανές που τις έχει στήσει στον δρόμο! Δεν μπορείς να σταθείς από τον θόρυβο και τη μόλυνση, αλλά κανένας δεν αντιδρά. Δε θέλω να γενικεύσω, υπάρχουν νησίδες όπου γίνονται πράγματα και μερικά από αυτά τα έχω γευτεί κιόλας. Στο Nosotros, για παράδειγμα, αλλά και κάποιες καταλήψεις και κοινόβια.

Επιμένετε στις καταλήψεις.

Βεβαίως, όταν οι άνθρωποι έρχονται μαζί, η λύση είναι κοντά.

Στις μολότοφ πιστεύετε;

Ποτέ δεν έχω πιστέψει. Ποτέ δεν είπα «εμπρός να πάρουμε την εξουσία, την οποιαδήποτε εξουσία, να τους γαμήσουμε». Εχω έρθει και σε σύγκρουση με τους ανθρώπους του δικού μας χώρου, με φίλους μου κιόλας.

Δεν είναι εύκολο να διαφωνεί κανείς με τους φίλους του.

Εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ μέρος μιας αγέλης. Εχω παίξει κάποιο μικρό, ελάχιστο ρόλο στον αντιεξουσιαστικό ελευθεριακό χώρο. Οχι σαν καθοδηγητής, ποτέ, γιατί δεν είναι στη φύση μου. Ούτε μικρός μ' ενδιέφερε ο ανταγωνισμός, δεν μ' ενδιέφερε να βγάλουμε τα τσουτσούνια μας να τα μετρήσουμε.

Πώς εξηγείτε ότι τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν οι μολότοφ, αλλά λιγοστεύουν τα έξυπνα συνθήματα;

Ανακάλυψες όμως εσύ ένα σε έναν δρόμο και καλά έκανες και το πρόβαλες. «Ελευθερώστε την ευφυΐα». Οι άνθρωποι σε αυτόν τον χώρο, οι περισσότεροι πλέον, δεν διαβάζουν. Πρώτα πράττουν και μετά σκέφτονται.

Η κρίση έχει αλλάξει τη ζωή στη Σύρο;

Εγώ τι να χάσω από την κρίση; Ούτε επιχορηγήσεις έπαιρνα ούτε αργομισθίες. Αυτοί που είχαν στρογγυλοκαθήσει, ξαφνιαστήκανε. Στη Σύρο οι νέοι είχαν γίνει σεμιναριάδες. Τα τελευταία 15-20 χρόνια πήγαιναν από σεμινάριο σε σεμινάριο επιδοτούμενοι. Ηταν σαν επιδημία... Τους δίδαξαν κινηματογράφο. Θα κάνει κανείς στη Σύρο κινηματογράφο; Μετά τους έμαθαν «αναστήλωση ξερολιθιών». Πηγαίνουν οι κοπέλες και μαθαίνουν να στοιβάζουν πέτρες! Πού θα το χρησιμοποιήσουν; Απίθανα πράγματα μόνο και μόνο για να παίρνουν λεφτά και να μη δουλεύουν.

Αναρωτιέστε ποτέ η παρέα εκείνη του βιβλιοπωλείου τι απέγινε;

Κάποιοι χάθηκαν στην πρέζα. Αλλοι αντιστέκονται ακόμη. Ο Νίκος, ας πούμε, ο ψυχίατρος, σπούδασε έξω και πήγε στο Δαφνί και δούλεψε. Εκανε το πρώτο θέατρο με ανθρώπους που ήταν ασθενείς. Μετά στα Εξάρχεια έκανε προγράμματα - πήραν χρήματα από την κυβέρνηση - για κατ' οίκον νοσηλεία σε πρεζόνια. Τώρα είναι στη Θήβα, βοηθά τους εξαρτημένους των φυλακών. Ενας αφιερωμένος άνθρωπος, που δεν παίζει, δεν κοροϊδεύει. Αναρχικός ουσίας δηλαδή.

ΤΑ ΝΕΑ

Η κοινωνία φωνάζει πως σύντομα θα τρώνε παπάδες…

Βγήκε κι ο τραγόπαπας να κάνει... πολιτική ενημέρωση δήθεν αλλά η αλήθεια είναι άλλη, για όσους από εμάς διαβάζουμε κι ανάμεσα από τις γραμμές ο Ιερώνυμος είπε με λίγα λόγια τα εξής: "Έχει πέσει πείνα και οι παπάδες κινδυνεύουμε να μας φάει ο κόσμος ζωντανούς, ήδη οι πεινασμένοι αποψιλώνουν τον χρυσό από τις εκκλησίες και πια ούτε τα χρυσά μας κοσμήματα σταυρούς και πετραχήλια δεν μπορούμε να φορέσουμε χωρίς φόβο. Κάνε κάτι κύριε πρωθυπουργέ η κοινωνία φωνάζει πως σύντομα θα τρώνε παπάδες" Να και δύο γεγονότα που επαληθεύουν ό,τι λέω. ΠΑΝΙΚΟΣ!!!!!

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό κ. Λ. Παπαδήμο απέστειλε σήμερα, Πέμπτη, το πρωί ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος.

Στην επιστολή του ο κ. Ιερώνυμος ασκεί κριτική στις «αποτυχημένες συνταγές» και στις «προκλητικές αξιώσεις σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας» εκ μέρους ξένων δυνάμεων και υπογραμμίζει ότι οι Ελληνες «δεν βρίσκουν απάντηση ούτε στα όσα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται, ούτε στα όσα ζητούνται από τους ξένους», αν και όχι με το ύφος που χρησιμοποίησε σε ανάλογες επιστολές πρόσφατα, ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ.

«Το φαινόμενο των αστέγων, αλλά και των πεινασμένων - φαινόμενο κατοχικών εποχών - παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις», αναφέρει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών. «Οι άνεργοι αυξάνονται κατά χιλιάδες μέρα με τη μέρα. Το ίδιο και τα λουκέτα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Τα νέα παιδιά, τα καλύτερα μυαλά του Τόπου, παίρνουν τον δρόμο της μετανάστευσης. Οικογενειάρχες και ιδίως οι πιο φτωχοί, οι πολύτεκνοι, οι μεροκαματιάρηδες, βρίσκονται σε απόγνωση, μετά τις αλλεπάλληλες περικοπές των μισθών τους και τους αβάσταχτους νέους φόρους», πρόσθέτει.

Ενόψει της δεινής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, η Εκκλησία της Ελλάδος αξιοποιεί, σύμφωνα με τον κ. Ιερώνυμο, κάθε δυνατότητα αλληλεγγύης και επαφίεται στην ευαισθησία, στο φιλότιμο και στον αγνό πατριωτισμό των Ελλήνων.

Ο Αρχιεπίσκοπος υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι ζητούνται «ακόμη σκληρότερα, ακόμη πιο επώδυνα, ακόμη πιο άδικα μέτρα, στην ίδια αδιέξοδη και αποτυχημένη γραμμή του πρόσφατου παρελθόντος μας». Με αυτό το σκεπτικό ο κ. Ιερώνυμος ασκεί δριμύτατη κριτική για τα νέα μέτρα, τονίζοντας ότι «δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά αναβάλλουν μόνο προσωρινά τον προαναγγελθέντα θάνατο της Οικονομίας μας. Και υποθηκεύουν, ταυτόχρονα, την εθνική μας κυριαρχία. Υποθηκεύουν τον πλούτο που έχουμε, αλλά και αυτόν που μπορεί να αποκτήσουμε στα εδάφη και τις θάλασσές μας. Υποθηκεύουν την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Εθνική μας Αξιοπρέπεια».

Τέλος, ο Αρχιεπίσκοπος αφήνει αιχμές για τις αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς να εισακουσθεί ο ελληνικός λαός. «Στη διαμόρφωση των αποφάσεων, οι φωνές των απελπισμένων, οι φωνές των Ελλήνων, αγνοούνται προκλητικά. Δυστυχώς, σήμερα, οι Ελληνες δεν βρίσκουμε απάντηση ούτε στα όσα έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται, ούτε στα όσα ζητούνται από τους ξένους. Είναι, μάλιστα, τουλάχιστον ύποπτη η εμμονή τους σε αποτυχημένες συνταγές. Και είναι προκλητικές οι αξιώσεις τους σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Και αυτό είναι, ίσως, το πιο ανησυχητικό», καταλήγει

ΤΟ ΒΗΜΑ

 

Κλείδωσαν τους ιερείς και τους πιστούς στην αίθουσα του συσσιτίου, ώστε ανενόχλητοι να κλέψουν τα τάματα από την εικόνα της Παναγίας, στον Ιερό Ναό Γεννήσεως της Θεοτόκου στην περιοχή του Μπεντεβή Ηρακλείου.

Το απίστευτο περιστατικό συνέβη προχθές μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, όταν ιερείς και πιστοί μετέβησαν σε ημιυπόγεια αίθουσα του ναού για να πιουν καφέ.

Οπως δήλωσε ο πατήρ Ιωάννης Νικόλαου, κάποια στιγμή χρειάστηκε να βγει από την αίθουσα η νεωκόρος και τότε αντιλήφθηκε ότι τους είχαν κλειδώσει. «Μέσα σε πέντε λεπτά η διάρρηξη είχε γίνει.

Ο δράστης είχε σπάσει το τζάμι της εικόνας, είχε πάρει τα τάματα και είχε εξαφανιστεί» είπε ο ιερέας. Οπως ανέφερε, υπάρχουν υποψίες για τον δράστη.

Ο επίτροπος της εκκλησίας αντιλήφθηκε να περιφέρεται στον περίβολο ένας άνδρας περίπου 40 ετών, τον οποίο δεν είχαν ξαναδεί.

ΤΟ ΒΗΜΑ