Ντριιιιιν το τηλέφωνο. Γεια σου κουμπάρε, τι κάνεις;
-Κατέβα τώρα, σε θέλω.
-Αδύνατον, σηκώνομαι μόνο για κατούρημα, τρώω εργαζόμενος, λιποθυμάω στον καναπέ, σηκώνομαι και συνεχίζω. Τι θες;
-κι εσένα θα σε φορολογήσουν…
-στ’ αρχίδια μου κουμπάρε, θα κόψω έναν πρίνο από εκείνους που κάποτε με παρακαλάγατε να χαλάσω για να βοσκάτε τα γίδια κι έχουν γίνει πια δέντρα θεόρατα, με τον μισό θα ζεσταθώ και με τον άλλο μισό θα πληρώσω τον φόρο. Άλλο…
-ρε κουμπάρε δεν βγαίνουμε πια. Όσα και να βγάζω δεν φτάνουν, κατέβα βάζω το τραπέζι βάζεις τον τρόπο…
-για ποιο θέμα;
-να εξοικονομήσουμε κανά ευρώ ρε κουμπάρε… στεγνώσαμε
-και γιατί δεν ξεκινάτε να κάνετε όσα σου έλεγα τόσα χρόνια και τα βρίσκατε… ε… χμμμμ… κάπως; Να στα γράψω και να στα στείλω σε σειρά;
-α γειά σου, γράψε μας και ξαναβάλε μας να τσακωθούμε, ξέρεις εσύ!
-πίτα ολόκληρη και σκύλο χορτάτο εγώ δεν κουμπάρε, απευθύνσου στον θεό σου για κάνα θαύμα, κατά τα’ άλλα τι νέα; Από υγεία όλοι καλά;
-μια χαρά κουμπάρε δόξα τον θεό μπλα μπλα μπλα γειά.
Όμως τι του έλεγα τόσα χρόνια καλό μου ημερολογιάκι; Τι ήταν αυτά που τους έλεγα κι επέφεραν καυγάδες και διχόνοιες;
Για τους συνεταιρισμούς τους έλεγα. Προσπαθούσα να εξηγήσω στο ποίμνιο ότι συνεταιρισμός δεν είναι το ρουσφέτι οι διορισμοί και οι επιδοτήσεις. Συνεταιρισμός είναι η χρυσή τομή μεταξύ κοινοκτημοσύνης και ιδιοκτησίας με σκοπό να εργαζόμαστε λιγότερο και να παράγουμε περισσότερο και ποιοτικότερο. Που είναι οι συνεταιριστικές αποθήκες εργαλείων; Γιατί να έχει ο καθένας το δικό του τρακτέρ, φορτηγό, τσάπα κλπ αντί να χρησιμοποιούν συνεταιριστικά; Γιατί να φυτεύει ο καθείς ό,τι του καπνίσει και όχι βάση συνεταιριστικού σχεδίου χωρίς μονοκαλλιέργειες; Ξέρετε τι λεφτά θα γλύτωναν και τι ποιότητα θα έβγαζαν; Μοναδικά! Που είναι οι οργανωμένες εργασίες, που οι οργανωμένοι περιοδικοί εργάτες, που το οργανωμένο μάρκετινγκ, οι οργανωμένες βοσκές, αγραναπαύσεις, σφαγεία, ψυγεία, συσκευαστήρια κλπ; Που είναι όλα αυτά τα βασικά ενός συνεταιρισμού που θέλει να λέγεται συνεταιρισμός; Γιατί ποτέ δεν οργανώθηκαν όπως πρέπει για να μεγιστοποιήσουν και να βελτιστοποιήσουν τις δυνατότητες του τόπου; Γιατί ο καθένας βαράει τον δικό του ζουρνά αντί να φτιάξουν ορχήστρα; Κι είναι στις απαντήσεις αυτών των γιατί που τσακώνονται μεταξύ τους και αν και η απάντηση είναι απλούστατη όταν την ακούν γίνονται τούρκοι! Διότι η απάντηση είναι πως δεν λειτουργούν ως ελεύθεροι πολίτες αφού είναι ακόμα ραγιάδες! Ραγιάδες του βουλευτή του έμπορα και του παπά. Ραγιάδες των κοτζαμπάσηδων.
Μεγάλε καλησπέρα, ξέρω πολλούς + εμένα που έχουν παρόμοιες απόψεις για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς αλλά κανένας μας δεν είναι αγρότης..και αναρωτιέμαι μήπως οι αγρότες έχουν "διαλέξει" λάθος επάγγελμα, και μήπως και εγώ δεν είμαι και τόσο καλός στο επάγγελμά μου για τους άλλους; Με τι κριτήρια γίνεται ο επαγγελματικός προσανατολισμός, αφού συνήθως επιλέγουμε το οικονομικά αποδοτικότερο, το οικογενειακό, το "εποχιακό" κλπ κλπ και όχι αυτό που θα έιμαστε καλύτεροι θα το αγαπάμε κοκ, και αν αυτό είναι μεγαλύτερο πρόβλημα από τον ραγιαδισμό που αναφέρεις....
ΑπάντησηΔιαγραφή(χμμμ! τώρα που το ξανασκέφτομαι και όλα αυτά είδος ραγιαδισμού είναι! χαχα)
Τέλος πάντων γνώμη μου είναι ότι θα έπρεπε να δίνετε διαφορετική προσέγγιση στον επαγγελματικό προσανατολισμό γενικότερα και ουσιαστικότερα, είναι μεγάλο το πρόβλημα.
Αποκέντρωση τώρα...Νίκος
(Σ'αρέσει ο Μιχάλης); http://www.youtube.com/watch?v=x0rVi6KdtwE
οι αγρότες μια χαρά την ξέρουν την δουλεία τους αλλά νομίζουν ότι ξέρουν και τις δουλειές των άλλων κι έτσι έχουμε τον ελληναρά που δεν θα πληρώσει για μεταποίηση (για παράδειγμα το λέω, ισχύει σε όλα) αλλά θα προσπαθήσει όντας άσχετος να την κάνει μόνος του "για να μην έχει κανέναν ανάγκη" και φυσικά τα κάνει σκατά. Έτσι και ο τσοπάνης δεν θα φτιάξουν σφαγείο ούτε θα πληρώσουν χασάπηδες και θα προτιμήσουν να τα σφάζουν πίσω από το μαντρί όπως ο προπάππος τους πριν 200 χρόνια κι αυτό για να μην δώσει χρήματα σε υποδομές και προσωπικό αγνοώντας ο τσοπάνης πως έτσι και λιγότερο θα κουραστεί και περισσότερα θα βγάλει και ποιοτικότερα. Κλασσικός ελληναράς που επειδή βγάζει ντομάτα νομίζει ότι τα ξέρει όλα γύρω από την ντομάτα κι όχι μόνο την καλλιέργεια. Νομίζει ότι μπορεί να την προωθήσει να την συσκευάσει να την κάνει κέτσαπ κι ό,τι άλλο του καπνίσει του καθένα. Και δεν είναι μόνο στον πρωτογενή αγροτικό τομέα που συμβαίνει αυτό. Παντού τα ίδια συμβαίνουν. Κι εμένα που δεν είμαι αγρότης κάποιος με οργανώνει και κάποιος με προωθεί-τροφοδοτεί, δεν τα κάνω όλα μόνος μου αλλά άντε να το καταλάβουν. Παντού ακούς το ίδιο πράγμα "άντε ρε που θα σε πληρώσω για να με οργανώσεις, άσε ρε μεγάλε οργανώνομαι και μόνος μου" κι έτσι πέφτει στον λάκκο με τ' αγγούρια που φύτεψε (ενώ κανείς δεν του ζήτησε να φυτέψει αγγούρια) και μετά του φταίει η μέρκελ. Κατάλαβες; τους φταίει η μέρκελ όταν αυτός έχει ας πούμε εκατό στρέμματα και είναι και ιδιοκτήτης τρακτέρ που είναι φτιαγμένο για 10.000 στρέμματα και το 'χει και το ταΐζει πετρέλαιο και μετά αναρωτιέται γιατί δεν βγάζει όσο κέρδος θα 'πρεπε. Και ξαναλέω αυτό συμβαίνει σ' όλες τις δουλειές. έλλειμα αλληλεγγύης αγαπητέ. Αλληλεγγύη για τον Έλληνα είναι να βοηθήσει με τις... γνωριμίες να πάρεις επιδότηση να έχουν όλοι το δικό τους τρακτέρ κι όχι ένας απλος πολλαπλασιασμός χ στρέμματα ο καθένας επί ψ νοματαίοι ίσον ν στρέμματα άρα όλοι μαζί χρειαζόμαστε ένα (1) ανάλογο τρακτέρ για ν στρέμματα κι όχι ο καθένας το δικό του και ποιος έχει το(ν) πιο μεγάλο. Κατά τ' άλλα όπως το λες: και όλα αυτά είδος ραγιαδισμού είναι! χαχα ναι μου αρέσει ο Μιχάλης.
ΑπάντησηΔιαγραφή