Στις αρχές του 2011 ένας αστυνομικός στο Τορόντο συνέστησε στις νεαρές φοιτήτριες να αποφεύγουν να ντύνονται σαν πόρνες για να μη γίνουν θύματα σεξουαλικής επίθεσης. Πολλοί θεώρησαν προσβλητική αυτή τη σύσταση και μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης εξαπλώθηκε η αντίδραση σε πολλές πόλεις του κόσμου και γεννήθηκε το κίνημα “Slutwalks”.
Στις 13 Αυγούστου οι Slutwalks έκαναν πορεία στην Ουάσιγκτον κατά της σεξουαλικής βίας και κατά της συνήθειας να ρίχνουν το φταίξιμο στα θύματα. Πάνω από χίλια άτομα πήραν μέρος, νέοι, μεγάλοι, γυναίκες, άντρες, γονείς με τα παιδιά τους, ετεροφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι. Πολλοί ήταν ντυμένοι προκλητικά, όπως η Tracy Regal που φορούσε μαύρο, στενό, σούπερ μίνι φόρεμα, ψηλοτάκουνες μπότες και είχε πολύ έντονο μακιγιάζ. Στο πέτο της μια ετικέτα έγραφε: «Είμαι καθηγήτρια, όχι πόρνη».
«Είμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι δεν έχει σημασία πώς φαινόμαστε. Δεν επιδιώκουμε να γίνουμε θύματα», είπε η Tracy. Άλλες πρόσθεσαν: «Το γεγονός ότι έχουμε αυτή την εμφάνιση, επειδή έτσι μας αρέσει, δεν μας μετατρέπει σε αντικείμενα, ώστε κάποιος να έρθει και να μας αφαιρέσει τη βούληση. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για σεξουαλική επίθεση».
http://www.elmundo.es/america/2011/08/13/estados_unidos/1313267670.html
Ασφαλώς. Καμιά δικαιολογία δεν υπάρχει για τις σεξουαλικές επιθέσεις που υφίστανται οι γυναίκες παντού στον κόσμο. Αλλά, αν κυκλοφορούμε με σούπερ μίνι στενά φορέματα, ψηλοτάκουνες μπότες, έντονο μακιγιάζ και φανταχτερά κοσμήματα, άντε μετά να πείσουμε το βιαστή μας ότι είμαστε καθηγήτριες και διδάσκουμε Αριστοτέλη στο κολλέγιο.
Γιατί οι γυναίκες ντύνονται προκλητικά; Επειδή έτσι θέλει η μόδα, είναι η αυτονόητη απάντηση. Και γιατί θέλει η μόδα να ντύνονται προκλητικά οι γυναίκες; Εδώ οι απαντήσεις ποικίλλουν:
Επειδή σήμερα η γυναίκα είναι απελευθερωμένη. (Ναι, αλλά γιατί τότε δεν ντύνονται προκλητικά και οι άντρες;)
Επειδή σήμερα οι άντρες δεν είναι σεξουαλικά πεινασμένοι και πρέπει να τονώσουμε κάπως το ενδιαφέρον τους.
Επειδή παραδοσιακά η γυναίκα προκαλεί και προσκαλεί τον άντρα.
Στο παιχνίδι των δύο φύλων η γυναίκα έχει αναλάβει έναν ύπουλα παθητικό ρόλο προσκαλώντας και προκαλώντας τον άντρα με διάφορους σιωπηλούς τρόπους, με το βλέμμα, το χαμόγελο, τις κινήσεις του σώματος κι ακόμα με το μακιγιάζ, την κόμμωση και το ντύσιμό της. Το νόημα όλων αυτών είναι μια σαφής πρόσκληση: «Έλα!».
Θεωρητικά η πρόσκληση απευθύνεται σε όλους τους άντρες, στην πράξη όμως η γυναίκα ενδιαφέρεται να εντοπίσει και τελικά να επιλέξει αυτόν που της αρέσει και της ταιριάζει. Ο άντρας από τη μεριά του με τον παραδοσιακό ρόλο του ενεργητικού αρσενικού θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα ελπίζοντας να είναι αυτός ο εκλεκτός. Κατά κανόνα το πλησίασμα γίνεται με λόγια, με υπονοούμενα, με εύγλωττες ματιές και χαμόγελα. Αν όλα πάνε καλά, ακολουθεί το ζευγάρωμα. Αν όχι, όλα σταματούν σ’ αυτό σημείο και η γυναίκα και ο άντρας στρέφονται προς άλλους υποψήφιους. Το παιχνίδι αυτό παίζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια και από ένστικτο πια οι γυναίκες και οι άντρες αναλαμβάνουν το ρόλο τους, χωρίς κανείς να τους τον έχει διδάξει από πριν.
Στην εποχή μας οι γυναίκες έχουν γίνει πάντως πιο επιθετικές. Αυτό είναι ένα πρόβλημα, επειδή μια επιθετική γυναίκα αφαιρεί από τον άντρα το πλεονέκτημά του, δηλαδή την πρωτοβουλία και την ενεργητική δράση. Και καθώς σήμερα τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον, οι νεαροί άντρες συχνά σαστίζουν και δεν ξέρουν πώς να φερθούν. Πρόκειται για μια μεταβατική, υποθέτω, κατάσταση και κάποια στιγμή τα δύο φύλα θα σταθεροποιηθούν στους νέους τους ρόλους και όλα θα ταχτοποιηθούν.
Παρά την εξέλιξη όμως αυτή που φαίνεται να έχει μετακινήσει κάπως τη γυναίκα από τον παραδοσιακό της ρόλο, εξακολουθούν να ισχύουν δύο παραδοσιακές συνήθειες:
α)Το ντύσιμο των γυναικών που γίνεται όλο και πιο προκλητικό και
β)οι βιασμοί των γυναικών.
Ένα προκλητικό ντύσιμο δεν έχει άλλο σκοπό από το να προκαλέσει, νομίζω ότι αυτό είναι σαφές. Μια και οι άντρες εμφανίζονται σήμερα διστακτικοί και αμήχανοι, καλό είναι να τους κινήσουμε το ενδιαφέρον αποκαλύπτοντάς τους το σώμα μας λίγο περισσότερο. Μια γυμνή πλάτη, ένα βαθύ ντεκολτέ, μια κοντή φούστα είναι ό,τι πρέπει για να τραβήξει πάνω μας τα αντρικά βλέμματα.
Δυστυχώς οι άντρες που καρφώνουν πάνω μας τα μάτια τους δεν είναι όλοι το ίδιο ψύχραιμοι και δεν διαθέτουν όλοι την κοινή λογική που λέει «κοιτάτε, αλλά μην αγγίζετε». Αρκετοί από αυτούς -που προφανώς δεν ανήκουν στους σαστισμένους και αμήχανους- παρερμηνεύουν ένα τέτοιο ντύσιμο και η δική τους λογική λέει: «Αυτή τα θέλει».
Αρκετές φορές πράγματι αυτή τα θέλει. Άλλες φορές δεν τα θέλει ακριβώς, απλά ακολουθεί τη μόδα και χαίρεται να προσελκύει τα αντρικά βλέμματα. Γυναίκες με υπερβολικά τολμηρό ντύσιμο τάχα αγανακτούν, όταν οι άντρες τις κοιτάζουν επίμονα. «Τι κοιτάζει έτσι αυτός; Δεν έχει ξαναδεί γυναίκα;» λένε στην παρέα τους. Όμως ξέρουν πολύ καλά γιατί συμβαίνει αυτό και κατά βάθος νιώθουν πολύ κολακευμένες.
Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο συμπεριφορές, στις γυναίκες που απλώς κολακεύονται να τις κοιτάζουν και στις γυναίκες που πράγματι τα θέλουν. Κάποιοι άντρες ωστόσο δεν μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά. Γίνονται τότε επιθετικοί και ενοχλητικοί και οι γυναίκες -με το μισό κορμί τους έξω- απορούν και δυσανασχετούν..
Όμως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το περιμένουν. Δεν κυκλοφορούμε σε ένα κόσμο ανηδονικών αντρών. Πολλοί από αυτούς έχουν παραμείνει στον παραδοσιακό ρόλο του κυνηγού και αυτοί θα αναλάβουν αμέσως πρωτοβουλίες. Η άρνηση της γυναίκας δεν θα τους αποθαρρύνει. «Τα θέλει», σκέφτονται, «αλλά κάνει τώρα τα νάζια της». Κάποιοι που δεν είναι και πολύ στα καλά τους ενδέχεται να προχωρήσουν ακόμα περισσότερο. Θα επιχειρήσουν να απομονώσουν τη γυναίκα και να τη βιάσουν. Αργότερα στο δικαστήριο θα δικαιολογηθούν ότι η γυναίκα τούς είχε προκαλέσει, το ίδιο θα υποστηρίξουν και οι συνήγοροί τους.
Ο βιασμός φυσικά δεν δικαιολογείται με τίποτε και πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά, αλλά εδώ το θέμα μας δεν είναι ο βιαστής, είναι η γυναίκα που άθελά της προκαλεί το ενδιαφέρον του βιαστή.
Μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να ντύνεται, όπως της αρέσει, αρκεί να μην προσβάλει το δημόσιο αίσθημα. Η μόδα μπορεί να είναι προκλητική, αλλά δεν προσβάλλει το δημόσιο αίσθημα και οι γυναίκες την ακολουθούμε γιατί πιστεύουμε ότι έτσι γινόμαστε πιο ελκυστικές. Με το προκλητικό ντύσιμο όμως τραβάμε και την προσοχή των ανώμαλων, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να πιει το ποτό της με κάποιον που γνώρισε πριν λίγα λεπτά. Αν είναι προκλητικά ντυμένη, μάλλον του έχει στείλει σήμα ότι είναι εύκολη. Μπορεί να μην είναι, αλλά ο μελλοντικός βιαστής θα μείνει στην αρχική εντύπωση, ας μην το ξεχνάμε κι αυτό.
Μια γυναίκα έχει το δικαίωμα να δεχτεί την πρόσκληση κάποιου να πάνε στο σπίτι του και έχει το δικαίωμα επίσης να αλλάξει γνώμη την τελευταία στιγμή και να μη θέλει να κάνει σεξ μαζί του. Ο φυσιολογικός άντρας θα το δεχτεί αυτό, όσο κι αν δεν του αρέσει. Ο υποψήφιος βιαστής όμως θα εκμανεί με την άρνησή της και θα τη βιάσει, ας μην το ξεχνάμε ούτε κι αυτό.
Σε ένα κόσμο που δεν είναι αγγελικός, που κυκλοφορούν κάθε λογής προβληματικοί άνθρωποι, που ακόμα η γυναίκα αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο ηδονής, το προκλητικό ντύσιμο είναι τελικά ένα κάλεσμα που μπορεί καμιά φορά να μη μας βγει σε καλό. Είναι σαν να έχουμε διάπλατες τις πόρτες του σπιτιού μας με όλα τα αγαθά του Θεού σε κοινή θέα και μετά να διαμαρτυρόμαστε, επειδή μπήκαν μέσα κλέφτες και μας έκλεψαν.
Να πω την προσωπική μου άποψη ως άντρας; Καταρχήν μου αρέσει πολύ που οι γυναίκες μπορουν να ντύνονται όπως θέλουν και μου αρέσει να ντύνονται προκλητικά όταν βέβαια έχουν το κατάλληλο σώμα που πράγματι να προκαλεί. Είμαι επίσης της άποψης πως και οι γυναίκες κυνηγούν τους άντρες και δεν περιορίζονται να κουνούν τον θάμνο αλλά κυριολεκτικά κυνηγούν το θύμα τους και κάνουν ότι τους είναι δυνατόν για να το θηρευσουν. Το προκλητικό ντύσιμο κατά την γνώμη μου δεν είναι κούνημα του θάμνου αλλά ο κράχτης η σφυρίχτρα εκείνη που προσελκύσει τα υποψήφια θύματα από τα οποία η γυναίκα θα επιλέξει όποιο της αρέσει και θα το ντουφεκίσει όπως ακριβώς κάνει κάθε κυνηγός που στήνει παγάνα ή καρτέρι και κάθε ψαροντουφεκάς που επιλέγει ποιο ψάρι θα καμακώσει. Το αν τελικά θα θηρευσει η γυναίκα το καλό θήραμα ή αν θ’ αστοχήσει και θα πετύχει κάποιο καχεκτικό αρρωστιάρικο διπλανό εξαρτάται από το πόσο καλή κυνηγός είναι τι είδους δόλωμα χρησιμοποιεί και άρα τι είδους θηραματα θα προσελκύσει αλλά και από το πλήθος των θηραμάτων και την τύχη. Κι εμείς οι άντρες επίσης προκαλούμε και με το ντύσιμο και με το κορμί μας το οποίο επίσης επιδεικνύουμε και γυμνάζουμε και καλλωπίζουμε κλπ κλπ ώστε να προσελκύσουμε τις γυναίκες γύρω μας όπως επίσης κι εμείς οι άντρες πολλές φορές πέφτουμε θύματα βιασμού από ξαναμμένες γυναίκες που έτυχε ή επιδιώξαμε να πέσουμε στην παγίδα τους ή απλώς επίσης προσελκύσαμε το λάθος θήραμα με το δικό μας λάθος δόλωμα. Για να το πω πιο απλά όταν δολώνεις σκέτο ψωμί και ψαρευεις στον αφρό ε, μην περιμένεις να πιάσεις λαυράκι! Το πολύ καλά σκατοφάγο κεφαλόπουλο και πάλι καλά να λες. Η πείρα μου λέει ότι ένας άντρας που δεν θα γυρίσει καν να κοιτάξει μια προκλητικά ντυμένη γυναίκα έχει τις περισσότερες πιθανότητες να γαμηθεί μαζί της διότι είναι η υπέρτατη προσβολή στο κυνηγετικό εγώ μιας γυναίκας να μην γυρίζεις να την κοιτάξεις ακόμα και προκλητικά ντυμένη και τούτο οι γυναίκες δεν το ανέχονται με τίποτα (στην ελληνική μυθολογία η Άρτεμις είναι η γυναίκα κυνηγός). Το θύμα άντρας πρέπει να υποκύψει οπωσδήποτε στην παγίδα και αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί τότε ουαί κι αλίμονο στο αρσενικό εκείνο. Παιχνίδι εξουσίας γαρ όπου δυστυχώς οι γυναίκες που δεν έχουν τι άλλο να χρησιμοποιήσουν χρησιμοποιούν την γύμνια τους και την πρόκληση. Διότι κακά τα ψέματα η γυναίκα και ο άντρας που έχει προσωπικότητα δεν χρειάζεται ούτε έχει ανάγκη να βγάλει τον κώλο της-του έξω για να θηρεύσει. Στην περίπτωση δε όπου ο άντρας επιμένει να μην γυρίζει να την κοιτάξει τότε υπόκειται ο άντρας σε βιασμό προσωπικότητας χαρακτηριζόμενος ως μαλάκας ανίκανος μικροτσουτσουνος ομοφυλόφιλος (αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί κάτι κακό) κλπ ωραία που πιστέψτε με είναι αν όχι το ίδιο πάντως πολύ οδυνηρά (ειδικά σε βάθος χρόνου). Είμαι λοιπόν της άποψης πως τα ίδια ισχύουν και για τα δύο φύλα και από κει και πέρα είναι θέμα προσωπικότητας το αν θα ψαρεψει κάποια-ος σε καθαρά νερά οπότε και θα φάει νόστιμο γλυκό ψαράκι ή αν θα ρίξει τα δίχτυα του στον βούρκο οπότε θα φάει βουρκόψαρο ή γλαρόσουπα. Τα ξέκολα είτε αρσενικά είτε θηλυκά θα προ(σ)καλέσουν και το ανάλογο θήραμα και είναι κανόνας απαράβατος πως ο-η ψαράς που κυνηγάει σκορπίνες και σμέρνες κινδυνεύει να πληγωθεί πολύ άσχημα σε σχέση με τον ψαρά που κυνηγάει τσιπούρες και γόπες γι αυτό λοιπόν αυτή-ος που ψαρεύουν σκορπίνες ή αυτός-η που κυνηγούν αγριογούρουνα θα πρέπει να λαμβάνουν και τ’ απαραίτητα μέτρα προστασίας διότι άλλο το κυνήγι του αγριογούρουνου κι άλλο του λαγού. Το αγριογούρουνο ανα πάσα στιγμή μπορεί να επιτεθεί και να σκοτώσει ενώ ο λαγός επ’ ουδενί! Συμπέρασμα δικό μου: Όποιος-α ντύνεται ή γδύνεται ιδιαζόντως προκλητικά συμπεριφέρεται όπως ο οδηγός που τρέχει με χίλια και τρακάρει. Ε δεν φταίει πάντα η κακή ποιότητα του οδοστρώματος ούτε η λάθος τοποθέτηση της κολώνας τα οπόια πράγματι μπορεί να είναι και το οδόστρωμα χάλια και η κολώνα λάθος τοποθετημένη αλλά… έτρεχες και με χίλια όμως. Ξέρετε φίλοι μου, δεν είναι όλα τέλεια ούτε είμαστε όλοι τέλειοι υπάρχουν πολλοί γύρω μας που έχουμε διάφορα προβλήματα και ο σώφρων άνθρωπος οφείλει να το γνωρίζει αυτό και να μην περιμένει πάντα τις τέλειες αντιδράσεις απ’ όλους ανεξαιρέτως. Είναι ωραίο να προκαλούμε αλλά όχι την τύχη μας κι αν το κάνουμε ας έχουμε επίγνωση πως προκαλούμε την τύχη μας (κι εγώ την προκαλώ όταν κρέμομαι από βράχια και πηδώ από αεροπλάνα παίζοντας με τα κλάσματα του δευτερολέπτου και με την σωστή κίνηση στην σωστή στιγμή αλλά αν τσακιστώ ευθύνη δεν έχει κανείς παρά μόνο εγώ και όχι ο κατασκευαστής των σχοινιών ούτε ο πιλότος). Είναι εξωφρενικά παράλογο να τις προκαλείς όλες για να σε γαμήσει μόνο μία και μου έχει τύχει αρκετές φορές ν’ ακούσω το περίφημο ¨μα εγώ γι άλλη πήγαινα¨! Εμ μεγάλε αφού πήγαινες για άλλη γιατί τις προκαλούσες όλες; Ε; ΥΓ. προσωπικά έχω λύσει το πρόβλημα απλώς με το να μην τσιμπάω στην όποια κωλοπρόκληση αλλά εγώ είμαι έτσι κι αλλιώς γνωστός μαλάκας ανίκανος ψωνάρα δειλός (ναι ναι το έχω ακούσει και αυτό) μαμόθρευτος μαμάκιας και γκέι κι όλα αυτά επειδή δεν τσιμπάω. Αν όμως τσίμπαγα κάθε φορά ίσως τώρα να ήμουν βιαστής οπότε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!