(με βάση την ελληνική μυθολογία)
Τις προάλλες, σε κεντρικό σημείο της πόλης, καθόμανε ξημερώματα με κάτι άλλουνούς που λέγανε ανέκδοτα για μαύρους (ξέρεις, από κείνα που δεν είναι πολιτικώς ορθά, αλλά το γέλιο ουδέποτε ήτο πολιτικώς ορθόν, είναι έννοιες αντίθετες, διότι το γέλιο ελευθερώνει ενώ το πολιτικώς ορθόν περιορίζει, κι εγώ είμαι αναφανδόν υπέρ του γέλιου), μέχρι που κάποια στιγμή λέω "ρε συ εδωνανά πιο κάτω δεν ήντονε εκειός εκεί ο βωμός του ελέους? Ε, έλεος".
Μου λέει ένας εκεί πέρα "μα ο βωμός του ελέους είχε να κάνει με έλεος σε Έλληνες, δεν ίσχυε για τους ξένους. Έπρεπε να είσαι ελληνικής καταγωγής".
Ω ρε λέω τι δεν είχα σκεφτεί τόσα χρόνιάάά.
Ω ρε λέω που μπλέξαμέέέ, τόσα χρόνια ήταν μπροστά στα μάτια μου η αλήθεια και δεν την έβλεπάάά.
Ω ρε λέω, τόσα χρόνια μου το'χαν πει κι άλλοι, αλλά εγώ δεν ήθελα ν' ακούσώώώ.
Τελοσπάντων, ήμαρτον, και για να διορθώσω την άγνοιά μου, θα συνεισφέρω δυο λιθαράκια στην κατανόηση του όρου "άνθρωποι ελληνικής καταγωγής" όπως τον εννοούσαν οι αρχαίοι.
Θα το γυρίσουμε στις απόψεις των αρχαίων πάλι, μπας και βρούμε γιατρειά.
Είναι γνωστό ότι οι από δω, οι Έλληνες, ας πούμε, στα ομηρικά έπη ονομάζονται Δαναοί.
Δαναοί, ως απόγονοι του Δαναού.
Πήγαινες ας πούμε στην αγορά της αρχαίας Αθήνας, κι αν έλεγες "οι Δαναοί ήταν αντρειωμένοι", όλοι καταλάβαιναν ότι μίλαγες για τους Δαναούς του Ομήρου. Για τους Αργείους, δηλαδή, για τους Αχαιούς δηλαδή, για τους Πανέλληνες ρε παιδί μου, αυτούς εννοούσες με τη λέξη "Δαναοί". Γι' αυτούς που είχαν πάρει το όνομά τους προς τιμήν του Δαναού, δηλαδή. Όλοι αυτό καταλάβαιναν: Οι Δαναοί ήταν οι Πανέλληνες και κρατούσαν τ' όνομά τους από τον Δαναό.
Αυτός ο Δαναός, ήταν από καλή γενιά:
Ήταν γιος του Βήλου με τ' όνομα. Αυτός ο Βήλος, ήταν γιος του Ποσειδώνα και της Λιβύης (όχι ρε γμτ... οκέϋ του Ποσειδώνα, αλλά... της Λιβύης?...)
Επομένως, ο Δαναός (που εξ αιτίας του οι Έλληνες του Ομήρου αποκαλούνται Δαναοί), είναι εγγονάκι του Ποσειδώνα (και της Λιβύης, ωιμέ! κι άλλο εθνικό χαστούκι! άθλια μυθολογία, πόσο σε μισώ!), οκέϋ?
Αυτή η Λιβύη, ήταν κόρη του Έπαφου με τ' όνομα, ο οποίος κάποια δόση "γαμεί Μέμφιν" που λέει κι ο Απολλόδωρος, και αφού γάμησε τη Μέμφιδα (όχι τη Memphis με τα μπλούζ again, εδώ μιλάμε για τη Μέμφιδα-Μισραϊμ, που λένε, τη Μέμφιδα απ' το Μισίρι, τη Μισιρλού, της Αιγύπτου δηλαδή) γεννήθηκε η Λιβύη. Την είδε ο Ποσειδώνας τη Λιβύη, του άρεσε, κι έκαναν μαζί δυό χαριτωμένα αγοράκια: Τον Αγήνορα και τον Βήλο που λέγαμε παραπάνω.
Κι ενώ ο Βήλος θεώρησε σκόπιμο να γίνει βασιλιάς στην Αίγυπτο, ο αδερφός του ο Αγήνωρ, πήρε των ομματιών του και πήγε κι έγινε βασιλιάς στην (φτου-φτου-ξορκισμένη) Φοινίκη.
Μαμά του βασιλιά της Φοινίκης η Λιβύη, η γιαγιά του Δαναού, λοιπόν (φτού, πάλι οι βρωμο-φοίνικες προηγούνται... υποψιάζομαι σιωνιστικό δάκτυλο πίσω απ' την ελληνική μυθολογία).
Αυτός ο Βήλος τώρα, σε κάποια δόση που είχε εξάψεις, "γαμεί την Αγχινόην, την θυγατέρα του Νείλου" με το δροσερό το κορμί, και αποχτάνε δύο υγιέστατα και ΔΙΔΥΜΑ παρακαλώ, αγοράκια: Τον Αίγυπτο και τον Δαναό. Ο Αίγυπτος δηλαδή ήταν δίδυμος αδερφός του Δαναού, που εξαιτίας του ονομάζονταν Δαναοί οι Δαναοί.
Κι όπως όλοι οι δίδυμοι, θα είχαν τρελλή ομοιότητα, φαντάζομαι. Δε μπορεί ο ένας να ήταν ξανθός και ο άλλος μαυροτσούκαλος, ξέχνα το. Αν ήταν έτσι, θα ανέφερε ο μύθος ότι "αν και δίδυμοι δεν έμοιαζαν" ή κάτι τέτοιο. Δεν λέει κάτι τέτοιο.
Στο μόνο που διέφεραν ήταν ότι ο Αίγυπτος είχε πάρει σερνικοβότανο κι αποχτούσε μόνο αγόρια, ενώ ο Δαναός αποχτούσε μόνο κόρες.
(Πέρα από τα δύο δίδυμα τέκνα, υπήρξε κι ένα άλλο τέκνο, ο Κηφεύς. Αυτός πήρε των ομματιών του και πήγε κι έγινε βασιλιάς στην Αιθιοπία, που λέγαμε στο αμέσως προηγούμενο ποστ.
Όμως με την περίπτωση του Κηφέα θα ασχοληθούμε στο επόμενο, όπου θα πληροφορηθούμε πως και ο Κηφέας ήταν εγγονός του Ποσειδώνα, αλλά ο Ποσειδώνας είναι σοβαρός και δε σηκώνει πολλά-πολλά.
Η περίπτωση του Κηφέα θα μας φανεί χρήσιμη προκειμένου να καταδείξουμε πως -κατά βάθος- ουδέποτε υπήρξε ελληνοπερσική έχθρα. Όλα είναι μια παρεξήγηση μεταξύ αδελφών, εφόσον κατά βάθος μέσα στους Πέρσες ρέει αίμα ελληνικό. Και Αιθιοπικό, βέβαια -διότι αυτά τα δυο πάνε μαζί.
Όμως αυτά θα τα δούμε στο επόμενο).
Ο Αίγυπτος λοιπόν έκατσε στην Αίγυπτο κι έπαιζε μπάλα με κάτι μαυροπόδαρους τους οποίους νίκησε 8-0, πήρε το μουντιάλ και ονόμασε Αίγυπτο την Αίγυπτο, θέλοντας να τιμήσει τον εαυτό του ο Αίγυπτος.
Το αν από το όνομα "Αιγύπτιος" προκύπτει η παρεφθαρμένη ονομασία "γύφτος" δεν το γνωρίζω, πάντως ο Αίγυπτος ήταν αδερφός του Δαναού, του οποίου τ' όνομα τιμούσαν οι Δαναοί.
Από την άλλη, ο Δαναός έπαιζε μπάλα στη Λιβύη που την είχε κρατήσει ως βασίλειό του ο μπαμπάς Βήλος. Κάποια δόση τα δύο αδέρφια, Αίγυπτος και Δαναός τσακώθηκαν, οπότε ο Δαναός παίρνει το γυναικοκρατούμενο σόϊ του και εμφανίζεται μέσα σ' ένα καράβι με πάνω από πενήντα λαθρομετανάστες στο Άργος.
Ξέρεις, αυτό έξω απ' τ' Ανάπλι, εκεί που παίζει μπάλα ο Παναργειακός.
Σκάει μύτη στο Άργος, λοιπόν, με τις κόρες του τις Δαναϊδες και ας μην τα πολυλογούμε, γίνεται αυτό που γίνεται παντού όπου υπάρχει μαζική και ανεξέλεγκτη εισροή μεταναστών:
Στήνουν μια αρκετά μεγάλη μεταναστευτική κοινότητα, ένα γκέτο στη μέση της πόλης του πανέμορφου Άργους, όπου με την άφιξή τους η εγκληματικότητα εκτινάσσεται στα ύψη και το κοινό φρίττει με τα ήθη των μεταναστών όταν 49 από τις 50 Δαναϊδες σκοτώνουν τους αιγύπτιους συζύγους τους αμέσως αφού τους παντρεύτηκαν σε ομαδικό γάμο!!! Τα δελτία ειδήσεων έχουν σοκαριστεί, χρυσαυγίτες καταλαμβάνουν τον Άγιο Παντελεήμονα του Άργους, ο δήμαρχος του Άργους (ονόματι Γελάνωρ ή Ελλάνωρ) κλείνει την παιδική χαρά...
Ο κόσμος τρομοκρατείται από τα εγκλήματα, η Χρυσή Αυγή παίρνει 5% στις δημοτικές εκλογές του Άργους, αλλά, σιγά-σιγά ο Δαναός καταφέρνει και γίνεται βασιλιάς του Άργους και οι χρυσαυγίτες μπαίνουν στη φυσική τους θέση, δηλαδή στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας -και της μυθολογίας, εν προκειμένω.
Διότι οι χρυσαυγίτες ήξεραν μόνο να μαχαιρώνουν, ενώ οι Λίβυοι ήξεραν ν' ανοίγουν πηγάδια, κι έτσι οι ντόπιοι αντιμετώπισαν μια λειψυδρία που τους έτυχε, οπότε αντιλήφθηκαν πως οι Λίβυοι είναι πιο χρήσιμοι από τα ζόμπι.
Άμα τυχόν πας στην Ακρόπολη του Άργους, έχε υπόψη σου ότι αυτός ο Δαναός από τη Λιβύη ήταν που την έχτισε, εκτός κι αν αυτό είναι μια ψεύτικη φήμη που προωθούν οι εχθροί του ελληνισμού -παίζεται.
Εξ αιτίας αυτού του Δαναού, λοιπόν, ήταν που οι Αχαιοί, οι Έλληνες, στον Τρωικό πόλεμο αποκαλούνται Δαναοί: αποκαλούνται έτσι προκειμένου να τιμήσουν τον πρόγονό τους, τον Δαναό από τη Λιβύη, τον βασιλιά του Άργους.
Είτε τους πεις "Αργείους", δηλαδή, είτε τους πεις "Δαναούς" είναι το ίδιο, εφόσον το Άργος είχε ταυτιστεί με τον θρυλικό βασιλιά του, τον Δαναό και τους Λίβυους λαθρομετανάστες του.
Οπότε, παίρνω την πρωτοβουλία και φωνάζω -κι όποιος είναι πραγματικός πατριώτης ας σταθεί στο πλευρό μου:
ΕΛΛΗΝΕΣ, ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΑΙ!!!
ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ Ο,ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΙΛΘΟΝ:
ΘΑ ΟΝΟΜΑΖΟΜΑΣΤΑΙ ΔΑΝΑΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΧΤΑΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΑ!!!
ΘΑ ΓΡΑΦΤΟΥΝ ΕΠΟΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ, ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΘΑ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ ΗΡΟΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΙΘΕΟΥΣ!!!
ΕΛΛΗΝΝΑ:
ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΗΜΒΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΤΙΜΩΣΗ???
ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΘΕΣΕ ΜΕ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ???
ΞΗΠΝΑ!!!
ΑΡΝΗΣΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΥΤΩ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ!!!
ΑΡΝΗΣΟΥ ΝΑ ΓΥΝΕΙΣ ΗΡΩΑΣ!!!
ΑΡΝΗΣΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΟΞΑΣΤΗΚΑΝ!!!
ΕΞΩ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!!!
ΖΗΤΩ Ο ΦΡΑΠΕΣ!!!
ΑΑΑΑρε τι μου θύμισες... Γειτονιά του παππού μου (παλιά πόλη Ηρακλείου) σύνθημα στον μισογκρεμισμένο τοίχο: "OI ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ" με την γνωστό άβαταρ ζωγραφισμένο στον τοίχο πριν βγει η έννοια "άβαταρ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι τέτοιο λέει και ο γίγαντας εδώ http://adf.ly/166h2