Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

3 Αυγούστου 2008

Δέκα ερωτήσεις στον Μάριο Βερέττα

Έκανα δέκα ερωτήσεις στον Μάριο Βερέττα για θέματα που άπτονται των ενδιαφερόντων.

Είχε την ευχαρίστηση και μου έδωσε δέκα απαντήσεις. Σχεδόν σε όλα συμφωνώ και οι διαφωνίες μου είναι καθαρά φιλοσοφικές, είναι δηλαδή διαφωνίες που περισσότερο αφορούν προσωπικές απόψεις παρά κοινωνικό γίγνεσθαι. Είμαι της γνώμης για παράδειγμα πως και η φιλοσοφία και ο άνθρωπος έχουν οπωσδήποτε εξελιχθεί και συνεχίζουν να εξελίσσονται.

Αυτές οι διαφωνίες όμως είναι το αλατοπίπερο για την συζήτηση αφού στα ουσιώδη συμφωνούμε.

Μάριε από Σεπτέμβρη να κανονίσουμε ένα φιλοσοφικό δείπνο ρεφενέ.

Παραθέτω τις ερωταπαντήσεις.

  1. Υπάρχει κάποιος χώρος μέσα στον οποίο κινείσαι ως πρόσωπο; Πως ορίζεις ή πως απορρίπτεις τον χώρο αυτό; (κατά περίπτωση το διαζευκτικό στην απάντηση)

Ως πρόσωπο κινούμαι καθημερινά από τη δουλειά στο σπίτι κι από το σπίτι στη δουλειά. Αυτός ο χώρος ορίζεται από τις μετακινήσεις μου. Άλλο χώρο δεν ξέρω, ούτε εννοώ…

Εάν τώρα εσύ εννοείς κάποιον ομοιογενή ιδεολογικό ή ιδεοληπτικό χώρο, θα έλεγα ότι ο καθένας έχει τους φίλους του και τους ανθρώπους με τους οποίους προτιμά να κάνει παρέα, αλλά όπως είναι διαμορφωμένη η καθημερινότητα οι συναντήσεις με τους ανθρώπους αυτούς είναι λιγότερες απ’ όσο θα ήθελα. Πάντως είμαι ευχαριστημένος διότι σαν μικροεκδότης και συγγραφέας καταφέρνω να επιβιώνω κουτσά στραβά κάνοντας πράγματα που μου αρέσουν – δημιουργία βιβλίων – κι αυτό είναι πολύ σπουδαία κατάκτηση. Έτσι ο χώρος μου είναι ο χώρος του μικρού βιβλιοπωλείου μου κι εδώ μέσα κινούμαι εγώ αλλά και οι φίλοι μου.

Εάν τώρα θέλεις έναν ορισμό, θα σου έλεγα ότι διαμέσου του έργου μου τόσα χρόνια επιδιώκω την δημοκρατική προσέγγιση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αποβλέποντας στην βελτίωση του σήμερα με τα αποστάγματα της διδασκαλίας του τότε. Κι αυτό το τότε δεν είναι άλλο για μένα παρά η επικούρεια φιλοσοφία, χάρη στην οποία βελτιώνω την ποιότητα της ζωής μου σήμερα.

  1. Υπάρχει συνέχεια του Ελληνικού τρόπου στην Ελλάδα και τον κόσμο ή ο χριστιανισμός κατάφερε τελικά να τον εξαλείψει;

Ποιος έιναι ο ελληνικός τρόπος; Ο φονικός των αρχαίων ετήσιων πολέμων ή ο δουλοκτητικός των αρχαίων γαιοκτημόνων και των πολεμοκάπηλων μεγαλεμπόρων;

Τα εκλεκτότερα πράγματα που έχει να μας προσφέρει ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι ο ιωνικός υλισμός, ο οποίος έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη της επιστήμης και την εξάλειψη της δειδιδαιμονίας, η δημοκρατία, ως το καλύτερο μέσο διακυβέρνησης των ανθρώπων, και οι καλές τέχνες που ομορφαίνουν τη ζωή.

Κατά συνέπεια «ελληνικός τρόπος» για μένα είναι ο διαφωτισμός, η δημοκρατία και η τέχνη. Αυτά αποτελούν τα εργαλεία για την βελτίωση της σημερινής ζωής και όχι βέβαια οι κατάπτυστες όψεις του αρχαίου πολιτισμού όπως οι εμφύλιοι πόλεμοι και το δουλοκτητικό σύστημα, που πρέπει να λησμονηθούν για πάντα.

Ο χριστιανισμός, σαν ένα θρησκοπολιτικό κόμμα εξουσίας κατάφερε με πάρα πολλούς τρόπους να εκτοπίσει τον ανθρώπινο πόθο για ελευθερία, δημοκρατία, ισότητα, διαφωτισμό, καλλιτεχνική μέθεξη. Αποτελόντας ένα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας εργαλείο επιβολής και εκμετάλλευσης των πολλών προς όφελος των ολίγων υιοθέτησε από τον ελληνικό πολιτισμό κάθε σκοτεινή πλευρά του, όπως τον πλατωνικό ιδεαλισμό ή το δουλοκτητικό σύστημα και παρέκαμψε την ατομική θεωρία, την επικούρεια φιλοσοφία, την δημοκρατία, την ελευθερία, την αγάπη για το ωραίο.

Ο χριστιανισμός είναι το ιδεολόγημα μιας συμμορίας τσοπάνηδων που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε πρόβατα για να τους εκμεταλλεύονται. Ως γνωστόν κανένας τσοπάνης δεν διατηρεί το κοπάδι προς όφελος των προβάτων αλλά για το δικό του όφελος. Κι όταν ο άνθρωπος γίνεται πρόβατο τότε κάθε στιγμή είναι υποχρεωμένος να προσφέρει στον εκμεταλλευτή του (τον ιερωμένο και με ειλικρίνεια αυτοαποκαλούμενο «ποιμένα») το γάλα του, το μαλλί του, το δέρμα του, το παιδί του, το κρέας του… Τι άλλο λοιπόν να διατηρήσει ο χριστιανισμός από τον ελληνικό τρόπο ζωής και αντίληψης πέρα από τα στοιχεία εκείνα που εξυπηρετούν τις επιδιώξεις των ανθρωποτσοπάνηδων;

  1. Ποιά κατα την γνώμη σου αξία έχει η έννοια του προσώπου και κατα πόσο ο Ελληνικός τρόπος αποδέχεται αυτή την έννοια του προσώπου;

Όπως που σου είπα και πριν ο «ελληνικός τρόπος» δεν είναι ούτε ένας, ούτε ενιαίος, ούτε δογματικός. Διαμορφώνεται ανάλογα με τις αντιλήψεις του καθενός σήμερα. Σύμφωνα με την επικούρεια ή την κυνική παράδοση το πρόσωπο έχει κεφαλαιώδη σημασία. Είναι το κέντρο του αντιληπτού κόσμου. Αντίθετα άλλες διδασκαλίες ελληνικής επίσης προέλευσης κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων ανάλογα με το φύλο, την καταγωγή, την προέλευση, την περιουσία και πολύ συχνά (δυστυχώς) βάζουν το πρόσωπο σε δεύτερη μοίρα και θεωρούν ανώτερο από το πρόσωπο τον άλφα ή βήτα «σκοπό». Αυτή η αντίληψη με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Κανένας σκοπός και καμία συλλογική επιδίωξη δεν μπορεί να είναι ανώτερη από την ευδαιμονία του προσώπου.

  1. Τι είναι κατά την γνώμη σου ο συλλογικός αγώνας;

Ένα εξαίρετο πρόσχημα για όσους τον ευαγγελίζονται, προκειμένου να επιτύχουν τις δικές τους προσωπικές επιδιώξεις. Κάθε συλλογικός αγώνας είναι καταδικασμένος να εκτραπεί από τον αρχικό του «σκοπό» εφόσον οι άνθρωποι που στρατεύονται σ’ αυτόν, τον βλέπουν ως μέσο πραγματοποίησης των δικών τους επιδιώξεων, ανεξάρτητα εάν το ομολογούν ή όχι. Αυτά δεν είναι λόγια δικά μου αλλά αποστάγματα μελέτης της ιστορίας.

Μόνον ο προσωπικός αγώνας μετράει, κι αυτός μεταστρέφει τον ρου της ιστορίας. Κι αυτός ο προσωπικός αγώνας δεν είναι ανάγκη να είναι ενταγμένος στα πλαίσια κάποιου συλλογικού αγώνα όπου οι καλοπρόθετοι θα συμβάλλουν με την καρδιά τους και οι πονηροί θα δρέπουν δάφνες και οφέλη.

  1. Πως μπορεί σήμερα να οργανωθεί χωρίς να καθοδηγηθεί ένας συλλογικός αγώνας και τι ρόλο παίζουν τα πρόσωπα σε αυτόν;

Η απάντησή μου στην προηγούμενη ερώτηση αποκλείει κάθε απάντηση σε τούτη. Είμαι κατά των συλλογικών αγώνων. Ας κάνει ο καθένας από μόνος του ότι θέλει κι ότι μπορεί. Κι αυτό είναι υπεραρκετό.

  1. υπάρχουν κατά την γνώμη σου σήμερα Έλληνες πανθεϊστές και πολυθεϊστές και κατά πόσο θεωρείς το πλήθος τους ικανό;

Και πανθεϊστές υπάρχουν, και πολυθεϊστές υπάρχουν και άθεοι υπάρχουν (ευτυχώς) αλλά και ψώνια, και «ούφο» και πονηροί και χαμούρες και φασίστες (δυστυχώς). Το πλήθος των ελεεινών είναι όπως πάντα μεγαλύτερο από το πλήθος των καλοπρόθετων. Ως εκ τούτου όλα υπόκεινται στα άξια έργα των προσώπων και σε καμία περίπτωση στις «συλλογικές» προσπάθειες.

  1. τι θεωρείς ως ιερό (αν θεωρείς κάτι αλλιώς, γιατί δεν θεωρείς) και τι ως ιεροπραξία.

Ιερή είναι η ζωή το κάθε ανθρώπου. Ιερό είναι το κάθε τι που συμβάλλει στη ζωή. Ιερός είναι ο έρωτας που διαιωνίζει τη Ζωή. Ιερή είναι η Ηδονή.

  1. Τι θεωρείς ως άξια πολιτική και γιατί;

Η πολιτική που διασφαλίζει την ευδαιμονία των ανθρώπων είναι η μόνη άξια πολιτική. Κι όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, άξια πολιτική σήμερα είναι αυτή που καταργεί τους πολιτικούς και την πολιτική. Οι πολιτικοί είναι άλλη μια συμμορία τσοπάνηδων κατά τα πρότυπα του χριστιανικού ιερατείου. Βλέπουν τους πολίτες σαν πρόβατα. Δηλαδή υποκείμενα άγριας εκμετάλλευσης. Άξια πολιτική λοιπόν είναι εκείνη που διδάσκει στους πολίτες να αποφασίζουν μόνοι τους για την αντιμετώπιση των αναγκών τους χωρίς την μεσολάβηση των «πολιτικών» ή «ρασοφόρων» ποιμένων.

  1. Η φιλοσοφία εξελίσσεται μαζί με τους ανθρώπους. Σε ποιό σημείο βρίσκεται κατά την γνώμη σου η φιλοσοφία; Τι ερευνά σήμερα και ποιά τα ερωτήματα στα οποία ψάχνει να δώσει απαντήσεις;

Ούτε ο άνθρωπος εξελίσσεται ούτε η φιλοσοφία. Ο άνθρωπος παραμένει ένα δίποδο θηλαστικό και η φιλοσοφία μία ενασχόληση του νου, που απασχολεί ελάχιστα δίποδα θηλαστικά. Ένα και μόνον ζητούμενο υπάρχει για την ειλικρινή φιλοσοφία. Η ευδαιμονία του ανθρώπου. Και το ζητούμενο τούτο έχει ήδη απαντηθεί με την επικούρεια διδασκαλία. Αυτή προσφέρεται σε όποιον την επιδιώξει. Και δεν φταίει αυτή εάν οι άνθρωποι αδιαφορούν για τη φιλοσοφία και νοιάζονται περισσότερο πώς θα μολύλουν τον πλανήτη ή πώς θα πλουτίσουν τις τράπεζες.

  1. Θα μπορούσες να ονομάσεις κάποιο σύγχρονο φιλοσοφικό ρεύμα το οποίο σε εκφράζει περισσότερο;

Η μόνη φιλοσοφία που με εκφράζει είναι η Επικούρεια φιλοσοφία και ευρύτερα ο αρχαίος ιωνικός υλισμός. Χάρη σ’ αυτά προσεγγίζω κάθε ώρα και κάθε λεπτό την Ηδονή, όπως ορίζεται από την επικούρεια διδασκαλία.

67 σχόλια:

  1. Καλώς τον, τόν -αρκετά αλλαγμένο, αφού αν δεν κάνω λάθος έχει περάσει από "οργανώσεις" "ελληνοπρεπών"- Μάριο Βερέττα. Πάντα τον συμπαθούσα γιατί είναι ένας άνθρωπος ανήσυχος με μυαλό που κινείται.
    Αλλά αφού πλέον τάσσεται -ορθώς- κατά της "συλλογικής" (βλ. αγελαίας) "δράσης", τότε γιατί τρέχει στα διάφορα cargo cult χλαμυδοπανηγύρια τύπου "Προμήθεια" κλπ.;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καμμία θεωρία, καμμία φιλοσοφική σχολή δεν αποτελεί θέσφατο. Καθένας ακολουθεί το δρόμο που διάλεξε προκειμένου να δημιουργήση ή να καταστρέψη, σύμφωνα με το αξίωμα «καθείς εφ' ο ετάχθη». Έτσι κι η επικούρεια θέση δεν είναι ασφαλής μπροστά στον κίνδυνο να τη δούμε μια μέρα παραλλαγμένη και εφαρμοσμένη εκτρωματικά από τους γνωστούς, αλλά και άλλους αγνώστους, πάσχοντες από πνευματική δυσπεψία.

    Τίποτα δεν υπάρχει πέρα από την Ιδέα, αλλά κι αυτή δεν αποφεύγει πάντα το σκόπελο να γίνη ιδεοληψία.

    Αφού το γέλιο ομορφαίνει τη ζωή κι αφού ο Βερέττας είναι άνθρωπος που ξέρει να γελά, πότε να γελά, με ποιούς να γελά και κυρίως - και σπουδαιότερο- γιατί γελά, και συνυπολογιζομένου ότι οι θέσεις του ήταν πάντα απολύτως ξεκάθαρες και ποτέ δεν πούλησε κανένα φίλο, προσβλέποντας σε οποιοδήποτε όφελος (πάντα του προσήπτα ότι πάσχει από κακοήθη εντιμότητα, σε αντίθεση με άλλους «ρομαντικούς» της Αναβίωσης που είχα την ατυχία να γνωρίσω, οι οποίοι δεν διστάζουν να εξοντώσουν ηθικά όποιον αντιτίθεται στο αλάνθαστό τους) τον βρίσκω σωστό και άξιο φίλο.

    Οι διαφωνίες τι σημασία μπορούν να έχουν, άλλη από εκείνη που δημιουργεί τις προϋποθέσεις διαλόγου, βήμα δηλαδή μπροστά προς την άνοδο και το αίτημα της προσωπικής ωρίμανσης για περαιτέρω πρόοδο.

    Αλίμονο μόνο σε όσους έμαθαν μόνο να συνδιαλέγονται σαν χούλιγκαν σε ξαναμμένο πέταλο, νομίζοντας ότι έτσι φιλοσοφούν, προκαλώντας στην πραγματικότητα το χάος. Κι ακόμα χειρότερα, σε όσους μετέρχονται το μέσο της ρουφιανιάς για να αποστομώσουν όποιον τους (κατα)κρίνει, απεμπολώντας έτσι και το τελευταίο ελαφρυντικό που θα μπορούσε να τους αναγνωριστή.

    _____________
    Τώρα τα παραπειστικά ερωτηματάκια «ανωνύμων», περί της συνέπειας του Μ.Β. μόνο χαμογελάκια συγκατάβασης προκαλούν, αφού στο χώρο αυτό ακόμα κι οι μάσκες είναι διαφανείς. Τέτοια «δηλητηριάκια» γίνονται βάλσαμο ιλαρό για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα.

    Αααυτά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. An sto filosofiko deipno provlepetai kai pagoto, tha ertho ki ego :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. [Κάθε συλλογικός αγώνας είναι καταδικασμένος να εκτραπεί ...οι άνθρωποι που στρατεύονται σ’ αυτόν, τον βλέπουν ως μέσο πραγματοποίησης των δικών τους επιδιώξεων, ... Αυτά δεν είναι λόγια δικά μου αλλά αποστάγματα μελέτης της ιστορίας.]

    Kύριε Βερέττα,
    είμαι φοιτητής και δραστηριοποιούμαι στην νεολαία του ΣΥΝ. Απορώ πως ένας άνθρωπος με το δικό σας δημοκρατικό και γνωστικό υπόβαθρο εκφέρει τέτοιες αντιλήψεις. Νομίζω πως εκφράζετε μια ακραία άρνηση της συλλογικότητας και μια στείρα τάση ιδιώτευσης. Οι ομαδικοί αγώνες είναι τόσο αναγκαίοι όσο και ωραίοι. Μόνος του κανείς δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα. Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν.
    Μπορεί πολλοί συλλογικοί αγώνες να εκτράπηκαν αλλά το ίδιο συνέβη και σε μεμονωμένες προσωπικότητες. Δεν ήταν η συλλογικότητα υπεύθυνη για την εκτροπή αλλά οι ατομικές φιλοδοξίες που διογκώνονται υπέρμετρα όσο περισσότερο μοναχικά ζει ή δρα κάποιος.
    Μπορεί η Γαλλική Επανάσταση, η Οκτωβριανή επανάσταση και δεκάδες ομαδικές κινήσεις, εξεγέρσεις, ρεύματα να άλλαξαν κοίτη, αλλά το τελικό αποτέλεσμά τους ήταν θετικό και δεν θα συνέβαιναν ποτέ με ατομικές προσπάθειες. Πάρτε την Επανάσταση του 1917. Όσο κι αν ο υπαρκτός σοσιαλισμός εξελίχτηκε σε τυραννία, η πτώση του οδήγησε στην ανεξέλεγκτη ηγεμονία του καπιταλισμού που αδηφάγος ορμάει και καταβροχθίζει δικαιώματα και κατακτήσεις των λαών. Μπορεί αυτή η επέλαση να αναχαιτιστεί με ατομικές προσπάθειες; Μου φαίνεται αστείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Ποιος έιναι ο ελληνικός τρόπος; Ο φονικός των αρχαίων ετήσιων πολέμων ή ο δουλοκτητικός των αρχαίων γαιοκτημόνων και των πολεμοκάπηλων μεγαλεμπόρων;»

    Ο πόλεμος και η δουλοκτησία δεν ξεκίνησαν από τους Έλληνες. Όλοι οι γνωστοί λαοί στην περιοχή της Μεσογείου πολεμούσαν και είχανε δούλους. Και πριν εμφανιστούν οι Έλληνες.
    Όπως επίσης οι λαοί της Αφρικής και της Αμερικής.
    Ή μήπως όταν οι Έλληνες εξαφανίστηκαν από το ιστορικό προσκήνιο σταμάτησαν οι πόλεμοι ή η δουλοκτησία;
    Οι συγκεκριμένες συμπεριφορές δεν έχουν να κάνουν με ελληνικό ή κινέζικο ή γαλλικό τρόπο.

    «Αντίθετα άλλες διδασκαλίες ελληνικής επίσης προέλευσης κάνουν διακρίσεις εις βάρος των ανθρώπων ανάλογα με το φύλο, την καταγωγή, την προέλευση, την περιουσία και πολύ συχνά (δυστυχώς) βάζουν το πρόσωπο σε δεύτερη μοίρα και θεωρούν ανώτερο από το πρόσωπο τον άλφα ή βήτα «σκοπό».»

    Ναι, ισχύει αυτό. Αλλά γιατί θα πρέπει κάποιος να περίμενε από κάποιους ανθρώπου που έζησαν πριν από χιλιάδες χρόνια να έχουν πει και σκεφτέι τα πάντα; Γιατί να είναι το τέλος οι πολιτικές, φιλοσοφικες και κοινωνικές απόψεις που επικρατούσαν κατά εποχές στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και όχι μια σημαντική αρχή;

    Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες άφησαν διαθήκη για τις μελλοντικές γενιές για το τι θα πρέπει να σκέφτονται ή τι να κάνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δύο επισημάνσεις,
    @ανώνυμε φοιτητή, η γαλλική και η οκτωβριανή επανάσταση δεν έγιναν επειδή υπήρχαν κάποιες συλλογικότητες αλλά επειδή οι περισσότεροι ως πρόσωπα πεινούσαν και φυτοζωούσαν. Οι συλλογικότητες φτιάχτηκαν αφού είχαν ξεκινήσει οι επαναστάσεις και ήταν αυτές ακριβώς οι συλλογικότητες που παρέκτρεψαν από το ζητούμενο. Εμένα μου φαίνεται αστείο να περιμένεις από τον Τσίπρα.

    @Πάρη, σαφώς η δουλεία και οι πόλεμοι υπήρχαν και πριν τους Έλληνες αλλά δεν έκαναν και πολλά για να τα σταματήσουν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, έτσι δεν είναι;
    Σαφώς ήταν η αρχή (ή καλύτερα η εφηβεία) επίσης, αλλά είχε και αυτή τα λάθη της τα οποία η συνέχεια θα όφειλε να εξαλείψει κατά το δυνατόν. Να βλέπουμε και τα στραβά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @sfrang χωρίς παγωτάκι επιδόρπιο δεν γίνεται τίποτις. Μου μυρίζει εκλεκτή παρέα!

    @αναμοχλευτή καλά τα λές γι αυτό επικηρύχτηκες κι εσύ.

    @ανώνυμε 6:37 δεν ξέρω αν άλλαξε ή αν ήταν έτσι από γεννησιμιού του αλλά όπως αναφέρει ο ίδιος τον έλκει ότι τον ηδονίζει συνεπώς μάλλον κάτι τον ηδονίζει για να πηγαίνει. Φιλήδονος γαρ... όπως κι εγώ. Μπορεί δηλαδή απλώς να περνάει καλά εκεί. Δεν αρκεί αυτό ειδικά όταν συνοδευεται απο μπόλικο γέλιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. [Οι συλλογικότητες φτιάχτηκαν αφού είχαν ξεκινήσει οι επαναστάσεις και ήταν αυτές ακριβώς οι συλλογικότητες που παρέκτρεψαν από το ζητούμενο. Εμένα μου φαίνεται αστείο να περιμένεις από τον Τσίπρα].

    Ώστε πρώτα ξεκίνησαν οι Επαναστάσεις κι ύστερα οι επαναστάτες που συμπτωματικά είχαν πάρει ο καθένας χωριστά τα όπλα, γνωρίστηκαν μεταξύ τους και άρχισαν να συγκροτούν επαναστατικές ομάδες. Πολύ πρωτότυπη άποψη.
    Δεν ελπίζω στον Τσίπρα. Ελπίζω στην συλλογικότητα ΣΥΡΙΖΑ. Εσύ ελπίζεις σε άτομα, όχι εγώ. Μην κάνεις το μαύρο άσπρο.
    Φοιτητής (Ανώνυμος όπως προσθέτεις, γιατί φαίνεται πως οι υπόλοιποι δω μέσα είναι επώνυμοι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ τι κακό κάναν
    του Λεωνίδα οι 300
    και ο Ιερός ο Λόχος
    κι η Φιλική η Εταιρεία
    και το ΕΑΜ
    και οι αντιστασιακές ομάδες,
    και τα εργατικά τα συνδικάτα
    τι μπανάλ
    και τα ιατρικά συμβούλια
    πόσο περιττά
    κι οι ποδοσφαιρικές ομάδες
    τι γυφτιά,
    το τέννις αγαπώ εγώ
    κι όταν πεθάνω στην κηδεία μου,
    κανένας να μην έλθει,
    με ενοχλούνε οι πολλοί που συγκεντρώνονται μαζί,
    κάνουνε θόρυβο πολύ,
    τη Χούντα νοσταλγώ που μέχρι 5 επέτρεπε.
    Του Κλείτορα και του σοφού Βερέτα
    το λαμπρό παράδειγμα ακολουθώ
    και του ασκητή του όσιου Ονούφρη,
    που μόνος του ατομικά ευχαριστείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κλείτορα δεν εννοούσα να τα παραβλέπουμε. Απεναντίας θα πρέπει να τα γνωρίζουμε για να ξέρουμε ότι δεν υπήρξε κανένας πολιτισμός όπου διαφορές λύνονταν αποκλειστικά με ανταλλαγή...λουλουδιών.

    Εννοούσα ότι ο πόλεμος και η δουλοκτησία δεν ήτανε ελληνική ιδιαιτερότητα για να γίνεται η όποια συσχέτιση με τον όποιον «ελληνικό τρόπο».
    Π.χ κάποιος θα μπορούσε να υποστήριζε ότι όντως ο πόλεμος και η δουλοκτησία ήτανε ελληνικός τρόπος άρα πρέπει και εμείς σήμερα να κάνμουμε το ίδιο (διάφοροι κύκλοι ακραίων λενε κάτι τέτοια).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ανώνυμε φοιτητή, έτσι ακριβώς έγινε όσο και αν σου φαίνεται παράξενο. Πρώτα ξεκίνησαν οι επαναστάτες μετά οι επαναστάσεις και στο τέλος ήρθαν οι συλλογικότητες να τα κάνουν σκατά.

    @ανώνυμε 12:36 ο πατέρας μου ήτανε ο 18ος που βγήκε στο αντάρτικο στην πελλοπόνησοο και ξέρω πολύ καλά πώς κατέληξε να γίνει το ΕΑΜ για να προδώσει τελικά όλους εκείνους που σαν τον πατέρα μου είχαν πάρει τα βουνά ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ. Γκέκε;
    Τα στιχάκια στα ημερολόγια εσύ τα γράφεις;

    @ Πάρη, χαιρομαι που υπάρχεις, διάβασα και το μπλογκ σου χθες και μου άρεσε.
    Οι ακραίοι λένε πολλές ακραίες αηδίες γενικότερα. Και κάνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αν, όταν λέμε "συλλογικότητες" εννοούμε κόμματα, θρησκευτικά σωματεία και άλλες αγελαίες καταστάσεις, τότε καλά κρασιά. Οι αποτελεσματικότερες και ουσιωδέστερες συλλογικότητες της Ιστορίας υπήρξαν πεισματικά άτυπες και συγκροτήθηκαν από αυτοτελείς προσωπικότητες (βλ. αρχαίες ελληνικές πολιτείες).

    Ανώνυμε 3.50 που είσαι και φοιτητής και πιστεύεις στη συλλογικότητα του ΣΥΡΙΖΑ, σου υπενθυμίζω ότι το ίδιο πίστευαν στις δικές τους συλλογικότητες και οι ναζί και οι μπολσεβίκοι και οι μαοϊκοί και όλα τα αποβράσματα της ανθρωπότητας. Τα κόμματα και οι οργανώσεις ΠΑΝΤΟΤΕ έποντο, ακολουθούσαν και τελικά κατέστρεφαν και καπηλεύονταν ό,τι έχτιζαν τα, συνδρώντα σε ισότιμη βάση, ΑΤΟΜΑ-ΠΡΟΣΩΠΑ.
    Άλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ καπηλεύεται τα σύχγρονα κινήματα από τον Μάη του '68 μέχρι τα πιό πρόσφατα. Και προσπαθεί να αυτοπαρουσιαστεί σαν ο ... κληρονόμος τους.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλά τα λέει ο Βερεττας.
    Στην πραγματικότητα όμως επαναλαμβάνει τις γνωστές του θέσεις.

    Διακρίνω όμως μια ελαφρά σκοπιμότητα στις ερωτήσεις προκειμένου ίσως να αντληθεί από τις απαντήσεις κάποιου είδους υπεραξία, προς ενίσχυση θέσεων που προβάλλονται κατά κόρον εδω μέσα.

    Είναι φαντάζομαι προφανές πως κανείς δεν καταδικάζει συλήβδην όλες τις συλλογικότητες, μόνο και μόνο επειδή είναι τέτοιες.
    Κατι τέτοιο θα ήταν αφελές και ανιστόρητο.

    Απλως δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπουμε τον πραγματικό συσχετισμό των δυνάμεων:
    "Το πλήθος των ελεεινών είναι όπως πάντα μεγαλύτερο από το πλήθος των καλοπρόθετων" Μ.Β.

    ΓΙΑΤΑΚΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ΓΙΑΤΑΚΗ, άσκοπες ερωτήσεις κάνουν οι ηλίθιοι και όσο για την υπεραξία ψάξε να την βρεις αλλού. Οι θέσεις που εκφράζονται εδώ έχουν εκφραστεί καταρχήν απο ανθρώπους απείρως μεγαλύτερου βεληνεκούς απο εμένα και δεν έχουν καμία ανάγκη υπεραξίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δύο πράγματα να ρωτήσω φίλοι, γιατί είτε ο γιαλός είναι στραβός είτε.........
    Πώς ταυτίζεστε καταρχάς με έναν ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ (όπως ήθελε ο Ιός να τον παρουσιάσει πριν από 10 χρόνια αν θυμάμαι καλά) την ίδια ώρα που τον εδώ και πολύ καιρό συνεργάτη του Βλάση Ρασιά τον λούζετε με αυτή την συκοφαντία σε άλλα σχόλιά σας; Δηλαδή κάποιος γίνεται ή ξεγίνεται ΟΜΟΤΡΑΠΕΖΟΣ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΗ σύμφωνα με το εάν συμφωνεί ή διαφωνεί με την οργανωμένη δράση; Παρακαλώ εξηγείστε μου, εάν είναι δυνατόν δίχως το εριστικό πνεύμα που βλέπω ότι χρησιμοποιείτε απέναντι στον καθένα που αποκλίνει λίγο από τις απόψεις σας (λ.χ. Γιατάκης, αμέσως παραπάνω).
    Το δεύτερο που θέλω να ρωτήσω είναι πόσο καλά διαβάσατε την συνέντευξη που σας έδωσε ο Μάριος Βερέτας; Ο άνθρωπος απλώς εκφράζει την επιθυμία του να είναι μοναχικός αγωνιστής και, ίσως, την πίκρα του από παλαιότερες εμπειρίες του που μάλλον ήταν αρκετά άσχημες για να εκδηλώνει τέτοια άρνηση για την συλλογική δράση την ίδια ώρα που ο ίδιος ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ενεργά στον χώρο των εκδοτών βιβλίου. Αδικείται από την εντύπωση που πάτε να περάσετε ότι ασπάζεται καταγέλαστες ανιστόρητες θεωρίες ότι τάχα (εδώ κρατιόμαστε να μην γελάσουμε) πρώτα εκδηλώνονται οι επαναστάσεις και μετά ιδρύονται οι επαναστατικές οργανώσεις. Τι τρέλα! Κάντε τον κόπο να τον ξαναρωτήσετε επ' αυτού. Μην τον αδικείτε τον άνθρωπο και τον παρουσιάζετε για ανιστόρητο και φαιδρό, γιατί απλώς..... δεν είναι.

    ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Επικούριε πάλι τον Ρασσιά θυμήθηκες; Στραβά αρμενίζεις δόλιε. Καταρχήν σε αυτό το μπλογκ θα μιλάω με όποιο πνεύμα μου γουστάρει και δεν σου αρέσει... το πούλο μεγάλε. Οκ; Όμως να σου εξηγήσω που βλέπω εγώ την διαφορά. Στην πράξη. Σου λέει τίποτα αυτή η μαγική λεξούλα “πράξη”; Ο μεν ουδέποτε απείλησε με πυροβολισμούς στον κρόταφο και εκτελέσεις ενώ ο δε το διατυμπανίζει ακόμα μέσω των τσιρακίων του. Δες στον παρακάτω σύνδεσμο τι γράφει ο “ιπτάμενος ελέφας” εκ Θεσσαλονίκης για να καταλάβεις τι εννοώ.

    http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=8&t=108891&st=0&sk=t&sd=a&start=375
    Και λίγο λοιπόν είναι η εκτέλεση των κατα Ρασιά διεστραμένων, βλακών απατεώνων. Εκτέλεση λοιπόν ή όπως έγραφε ο ίδιος ο Ρασιάς πριν χρόνια απειλώντας με:
    -------------------------------------------
    {Επιπροσθέτως... τα περί αναρχισμού και κυνισμού ως άλλοθι για κακοήθεια, αλλού, όχι εδώ, ιδίως όχι σε εμένα.
    Τέτοιους "κυνισμούς" ο Αντισθένης τους πέταγε κλωτσηδόν από το Κυνόσαργες.
    Ακόμα χειρότερα: τέτοιες "αναρχίες" ο Ντουρρούτι τις τελείωνε με μία σφαίρα στον κρόταφο.}-------------------------------------έγραφε τότε για μένα ο Ρασσιάς αλλά και άλλα πολλά απίστευτα γλειώδη.

    Ο Βερέττας λοιπόν εξ΄ όσων γνωρίζω ουδέποτε προσπάθησε να φτιάξει κόμμα ή οργάνωση ή εταιρία ή ή ή με καταστατικό φασιστικότερο των φασιστικών, άνευ ουσίας και περιεχομένου όμως κατ' τ' άλλα.

    Αυτές λοιπόν οι πράξεις και άλλες πολλές τον διαχωρίζουν απο τον Πλευρη. Για τον άλλο τον... λεβέντη... τι να πούμε; Ότι και να πω για τις πράξεις του λίγο θα είναι αλλά θα σταθώ στο κωμικότερο όλων.
    Δηλώνει δημοκρατικός αλλά στωϊκός πράγμα που ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει πως γίνεται. Δηλώνει δημοκρατικός αλλά ιδρύει κόμμα λενινιστικού τύπου πράγμα που και πάλι ούτε ο ίδιος δεν ξέρει πως γίνεται. Απειλεί με ντουφεκιές και κλωτσιές αλλά πάλι δηλώνει δημοκράτικός πράγμα που και πάλι ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει πως γίνεται. Εσύ κατάλαβες τώρα πως γίνεται να διαφέρουν δυό άνθρωποι; Από τις πράξεις τους.

    Την συνεντευξη την διαβάσαμε πολύ καλά και είσαι ο μοναδικός που δεν κατάλαβε τίποτα όπως δεν κατάλαβες όταν διάβαζες ιστορία για το πως ξεκίνησαν οι επαναστάσεις. Οπότε ξαναδιαβασέ την καμιά εκατοστή φορές την συνέντευξη και ξαναπέρνα αύριο να μου πείς τι κατάλαβες. Ιστορία μην διαβάσεις διότι αφου δέκα απαντήσεις και δεν μπορείς να τις καταλάβεις τότε δεν έχεις ελπίδα με την ιστορία.
    Το τι ασπάζεται ο Βερέτας και το τι όχι το αναφέρει στις απαντήσεις του και μάλιστα ξεκάθαρα. Πιό ξεκάθαρα δεν γίνεται.
    ----------------------------------------
    {Ένα εξαίρετο πρόσχημα για όσους τον ευαγγελίζονται, προκειμένου να επιτύχουν τις δικές τους προσωπικές επιδιώξεις. Κάθε συλλογικός αγώνας είναι καταδικασμένος να εκτραπεί από τον αρχικό του «σκοπό» εφόσον οι άνθρωποι που στρατεύονται σ’ αυτόν, τον βλέπουν ως μέσο πραγματοποίησης των δικών τους επιδιώξεων, ανεξάρτητα εάν το ομολογούν ή όχι. Αυτά δεν είναι λόγια δικά μου αλλά αποστάγματα μελέτης της ιστορίας.....Μόνον ο προσωπικός αγώνας μετράει, κι αυτός μεταστρέφει τον ρου της ιστορίας. Κι αυτός ο προσωπικός αγώνας δεν είναι ανάγκη να είναι ενταγμένος στα πλαίσια κάποιου συλλογικού αγώνα όπου οι καλοπρόθετοι θα συμβάλλουν με την καρδιά τους και οι πονηροί θα δρέπουν δάφνες και οφέλη}

    Αυτά ως απάντηση και πολλά σου είναι ΕΠΙΚΟΥΡΙΕ.

    ΥΣ. Άλλα σχόλια που τυχόν θα αναφέρονται στον Ρασσιά ή στον Πλέυρη θα διαγράφονται. Όποιος γουστάρει Ρασσιά και Πλέυρη να τους αναφέρει στο σπίτι του όχι εδώ. Το έχω ξαναπεί αλλά πάλι δεν κατάλαβες. Ως συνήθως όπως φαίνεται.
    Αν πάλι αδικούμε τον Βερέττα θα μας το πει ο ίδιος ο Βερέττας. Ή μήπως έβαλε εσένα δικηγόρο του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλτατε Κλείτορα, με το παρόν ηλεκτρονικό μήνυμά μου, επειδή διάβασα τόσον το αναφερόμενον μήνυμα του χρήστου Chucky29 όσον καί του χρήστου "Ιπτάμενος Ελέφας", επισημαίνω απλώς κάποια χρήσιμα καί κρίσιμα στοιχεία επί του θέματος, χωρίς να τοποθετηθώ επί άλλων θεμάτων, επί του παρόντος.
      (1) Ο Chucky29, επισημαίνει, ορθώς επί του προκειμένου, ότι ο Ρασσιάς, δεν παραθέτει πρωτογενείς πηγές, αλλά δευτερεύουσες αναφορές. Ενδεικτικώς, ας αναφέρω επί ενός αποδεκτού ιστορικού γεγονότος, ότι εφ' όσον κάποιος επιθυμήσει να συγγράψει καί να εκδώσει μίαν εργασίαν του, χάριν της μάχης του Μαραθώνος το 490π.α.χ.χ., ως πρωτογενείς πηγές, θα χρησιμοποιήσει τα κάτωθι τεκμήρια:
      (α) το κείμενον του Ηροδότου,
      (β) τα υλικά τεκμήρια της εποχής(π.χ. λόγχες ακοντίων, αιχμές βελών, ξίφη, ασπίδες ή τελαμώνες/αορτές ασπίδων, χαλινούς ίππων, ενδύματα-πανοπλίες πολεμιστών, αγγεία της εποχής, τύμβον Αθηναίων, τύμβον Πλαταιέων, ενδεχομένως πτώματα εκ της παρακειμένης ελώδους λίμνης, εφ' όσον υπάρχει ακόμα, ή εναλλακτικώς από της ευρυτέρας ακτής, μέσω των ευρεθέντων πμιγέντων εχθρών εκ της τοπικής εφορίας των εναλίων αρχαιοτήτων κ.ά.),
      (γ) την επίδρασιν επί της τέχνης της εποχής, επί των ποιημάτων, τραγωδιών, κωμωδιών, επιγραμμάτων κ.ά. πηγών, εφ' όσον υπάρχουν αναφορές,
      (δ) τις όποιες δευτερογενείς πηγές, περί της επιδράσεως της μάχης του Μαραθώνος το 490π.α.χ.χ., επί των μεταγενεστέρων εποχών.
      Αν δεν υπάρχει αυτό, αλλά υπάρχει μία καταγραφή κάποιων γεγονότων εν είδει χρονολογικής σειράς, πέραν του γεγονότος ότι αποτελεί ένα ξηρόν χρονικόν καί όχι προφανώς μίαν ιστορικήν έρευνα, ταυτοχρόνως παραχωρεί καί το άγραφον δικαίωμα επί των αντιπάλων εκάστου συγγραφέως, περί αμφισβητήσεως των λεγομένων του καί άρα, περί κατηγοριών εναντίον του. Άρα, τέτοιες ατραποί θα πρέπει να τις αποφεύγουν οι όποιοι/όποιες συγγραφείς.
      Μάλιστα, επί του συγκεκριμένου θέματος, ομιλώ εκ γνώσεως, καθώς απόφοιτος ων του Τμήματος Ιστορίας καί Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ιστορικός, επιθυμώ να προφυλάξω το σύνολον των διαφόρων ομοφρόνων μας, των ενασχολουμένων προς τέτοια θέματα.
      (2) Οι θέσεις του χρήστου Chusky29, ότι τα έργα του Βλασσίου Ρασσιά, όσον αφορά τον Στωικισμό καί το "Θύραθεν φιλοσοφικό λεξικό", δεν προσκομίζουν κάτι το καινοτόμον, προφανώς είναι προσωπικές κρίσεις του καί απολύτως αξιοσέβαστες, υπό αυτήν ακριβώς την οπτικήν. Αλλά καί πάλι, θα πρέπει να σκεπτόμαστε, ότι πολλές φορές, το "καινούργιον", δεν είναι η εφεύρεση νέων πραγμάτων, αλλά η νέα οπτική επί των παλαιών πραγμάτων.
      Λόγου χάριν, οι χερσαίες συγκοινωνίες υπήρχαν ανέκαθεν, ασχέτως αν ήσαν ίπποι-τέθριππα-άμαξες ή τώρα εάν είναι αυτοκίνητα-μηχανές-λεωφορεία-ταξί-σιδηρόδρομοι-μητροπολιτικοί σιδηρόδρομοι. Άρα, μπορεί προφανώς ο Ρασσιάς να μη προσέφερε το "καινούργιον" με την έννοια της εφεύρεσης του καινοτόμου προϊόντος, αλλά μέσω της προσφοράς της εκλαϊκευμένης περιλήψεως κάποιων ιστορικών φαινομένων. Αυτό βεβαίως καί το σέβομαι, αποδεχόμενος κάτι τέτοιο πλήρως.
      Οι όποιες ενστάσεις μου, επί ορισμένων βιβλίων του, τα οποία καί αγόρασα, έγκεινται αποκλειστικώς επί συγκεκριμένων ιστορικών ανακριβειών, καθώς καί στην απουσία σαφών παραπομπών καί πηγών, όπως θα ήταν απαραίτητον, έστω μέσω αριμθμημένων παραπομπών, στο τέλος των βιβλίων του, χάριν ενημερώσεως των αναγνωστών/αναγνώστιδών του. Όλες οι άλλες παρανοήσεις, αφορούν αποκλειστικώς τους άλλους, ως φορείς τους, επί των οποίων ουδόλως ευθύνομαι.-

      Διαγραφή
  17. @α ΕΠΙΚΟΥΡΙΕ και κάτι άλλο. Τι εννοείς συνεργάτες; Μαζί το έχουν το βιβλιοπωλείο; Εγώ δεν ξέρω κάτι τέτοιο εκτός αν εννοείς πως ο Βερέττας πουλάει στο βιβλιοπωλείο του και τις εκδόσεις ανοιχτή πόλη. Ε αν με αυτό εννοείς συνεργάτες.... πάλι δεν κατάλαβες... ως συνήθως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. διεγράφη ένα.
    @ΕΠΙΚΟΥΡΙΕ αν θες κουβέντα για τον ΒουΡούτι να πας αλλού να την κάνεις και το τι θα κάνω εγώ στην κηδεία μου να μην σε νοιάζει εκτός αν είσαι σκουλίκι οπότε κλάψε γιατί θα με κάψουν μετά θάνατο αφού πρώτα πάρουν ότι ακόμα ύπάρχει χρήσιμο απο μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Επικούριε" επειδή ανεφέρθης περί "οργανωμένης δράσης", ταυτίζοντάς την με την "συλλογική δράση" έχω να επισημάνω τα εξής:

    Οργανωμένη δράση και συλλογική δράση δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζονται. Οργανωμένη δράση μπορεί να προέλθει κι από ένα μόνο άτομο. Ενώ η συλλογική δράση όταν "οργανώνεται", το συνηθέστερο είναι να καταλήξει σε "δράση" όχλων, ή ποιμνίων , ή οχλοποιμνίων.
    Η Ιστορία δείχνει ότι μόνο όταν η συλλογική δράση παραμένει άτυπη και αυθόρμητη (δηλ. αυτοορμώμενη), είναι αυθεντικά συλλογική και αποτελεσματική. Για να συμβεί αυτό πρέπει οι συλλογικότητες που συγκροτούνται να αποτελούνται από αυτοτελή και ώριμα ΑΤΟΜΑ/ΠΡΟΣΩΠΑ (και όχι από ποίμνια, ή όχλους, ή οχλοποίμνια). Και σε μια τέτοια περίπτωση οι συλλογικότητες που δημιουργούνται παρακάμπτουν επιδεικτικά τις κάθε είδους "οργανώσεις" (βλ. κόμματα, συνδικάτα, σωματεία και γενικώς οχλοκρατούμενες στρούγκες). Αυτό συνέβαινε ανέκαθεν, με όλες τις καταστάσεις που άλλαξαν για πάντα προς το καλύτερο την ανθρώπινη οπτική, είτε μιλάμε για τις αρχαίες ελληνικές πολιτείες, είτε για τον γαλλικό Μάη.

    Μεταβίβασε τα συλλυπητήριά μου, στην -ιδεολογική- οικογένεια τού -ιδεολογικώς- αποθανόντος, τόν οποίο λιβανίζεις.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μα Διόδοτε μην πας μακρυά, εδώ οι άνθρωποι θέλουν να μας πείσουν πως πρώτα (για παράδειγμα) ξεκίνησε η επανάσταση του '21 και μετά εμφανίστηκαν οι κλέφτες και οι αρματωλοί. Αν είναι δυνατόν δηλαδή. Προσπαθούν να μας πείσουν (και βρίσκουν αστείο λέει το αντίθετο)πως πρώτα ξεκίνησε η οκτωβριανή επανάσταση ή η γαλλική επανάσταση με κόμματα και οργανώσεις και μετά βρέθηκαν και οι επαναστάτες. Τι να πεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Συμπαθέστατες οι ερωτήσεις του Οικοδεσπότη, απολαυστικές οι απαντήσεις του κου Βερέττα. Και οι περισσότερες απαντήσεις του , συνιστούν εφαλτήριο ολόκληρης αλλά και εξειδικευμένης θεματικά συζήτησης. Από κει και πέρα δεν κατανοώ την τάση ορισμένων να εμμένουν σε αυστηρές κατηγοριοποίησεις, όπου η μία επιλογή για παράδειγμα αποκλείει (με τον τρόπο που προσδιορίζεται) κάποια άλλη. Θέλω να πω, πως μπορεί μεν η Γαλλική Επανάσταση να πυροδοτήθηκε από μία χούφτα πεινασμένων, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά απλοϊκή ερμηνεία στο πως εξελίσσεται τόσο η Ιστορία όσο και η διαδρομή των Κοινωνικών Κινημάτων (Συλλογική Δράση). Τα οποία δεν είναι κατ΄ανάγκη εργαλεία στην υπηρεσία κάποιων μεμονωμένων, αλλά, υπακούουν και αυτά στους νόμους που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις, όπου πάντα υπάρχουν πιο ενεργοί και πιο παθητικοί κρίκοι. Σε αυτό το σημείο θα υπερασπιστώ τον σχολιαστή σας που τοποθετεί τον εαυτό του στο χώρο του Συνασπισμού, ο οποίος, κακά τα ψέματα είναι το μόνο ζωντανό κοινωνικό-πολιτικό κύτταρο που έχει απομείνει στη νεοελληνική κοινωνία-στο πλαίσιο τουλάχιστον της επιδρώσας πολιτικής.

    A.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @Α. χαίρομαι καταρχήν που δείχνεις πως ξέρεις να κουβεντιάζεις και λέω να το εκμεταλλευτώ λίγο αυτό το σπάνιο φαινόμενο. :))
    σαφώς είναι απλοϊκή η ερμηνεία στην εξέλιξη αλλά αν δεν κατανοήσουμε το πόσο απλή είναι η βάση- αρχή τότε προχωρώντας θα βουλιάξουμε στον βούρκο πράγμα που συμβαίνει συνήθως. Μια άλλη επίσης απλή ερμηνεία είναι πως όπου υπάρχει ελεγχόμενη δράση τότε αυτή αργά ή γρήγορα θα περάσει (η δράση) στα χέρια των εξουσιομανών οι οποίοι θα κάνουν οτιδήποτε δυνατόν για να πάρουν αυτό τον έλεγχο στα χέρια τους. Η απάντηση βρίσκεται κατά την γνώμη μου στην ελεύθερη βούληση και ο κοινός στόχος αρκεί για να αποδώση αυτή η ελεύθερη δράση. Αλλιώς μπορεί μεν να απαλλαγούμε από τον τσάρο αλλά θα μας καθίσει ο Στάλιν και πες μου εσύ τι άλλαξε για την κοινωνία. Από τσάρο σε Στάλιν δεν άλλαξε τίποτα πάρα μόνο ο τίτλος. Τσάμπα τόσο αίμα τσάμπα τόσοι αγώνες...!
    Οι νόμοι που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι αμετάβλητοι οπότε και κρίνω σκόπιμο να το εξετάζουμε κατά περίπτωση και όχι γενικά και αόριστα.
    Η γνώμη μου τώρα για τον συνασπισμό δεν είναι και τόσο καλή. Δεν είμαι της λογικής του μεταξύ δύο κακών το μη χείρον βέλτιστο και για μένα ο ΣΥΝ είναι απλώς το μη χείρον. Άλλωστε αν ήθελε κάποιο άλλο σύστημα δεν θα ήταν εντός του ίδιου συστήματος που καταπολεμά υποτίθεται. Ίσως να γνωρίζεις πως τέτοιες αντιδράσεις είναι θετές από το σύστημα ακριβώς για να απορροφήσει τους κραδασμούς όσο το δυνατόν ανώδυνα. Για μένα λοιπόν ο ΣΥΝ δεν είναι τίποτα παραπάνω από τ' αμορτισέρ του συστήματος που απορροφούν τους κραδασμούς.
    Συμφωνώ δηλαδή με τον Βερέττα πως “άξια πολιτική σήμερα είναι αυτή που καταργεί τους πολιτικούς και την πολιτική”

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Η ύπαρξη οργανώσεων και κομμάτων ή συνδικάτων δεν είναι εξ ορισμού αγελαία δράση ή αντίθετη με την παραγωγή καλού αποτελέσματος.
    Το βασικό είναι η οριοθέτηση στόχων ενός συλλογικού οργάνου π.χ κόμματος.
    Θα μπορούσε ένα κόμμα να προβλέπει πολύ περισσότερες αρμοδιότητες για τα μέλη του ή μοίρασμα ρόλων αλλά αυτό έχει να κάνει ακριβώς με τους στόχους που έχει ένα κόμμα. Πώς οι άνθρωποί του αντιλαμβάνονται το άτομο και την κοινωνία.
    Στην Ελλάδα σαφώς και υπάρχει πρόβλημα αλλά η νεοελληνική κοινωνία είναι προϊόν της χριστιανοορθόδοξης λογικής και αυτή έχει εμποτίσει κάθε άλλο πολιτικό σχηματισμό. Τα κόμματα και τα συνδικάτα στην Ελλάδα έιναι κακέκτυπα της εκκλησίας.

    Αλλά δεν πιστεύω ότι η αυθόρμητη δράση είναι πάντα η κατάλληλη. Π.χ η Γαλλική επανάσταση καλώς έγινε αλλά σε μια τέτοια περίπτωση η ερώτηση είναι τι έγινε μετά. Το προϊόν της γαλλικής επανάστασης έπρεπε σε κάποια φάση να ελεγχθεί και επειδή δε συνέβη κατέληξε στην παρίοδο της Τρομοκρατίας.

    Δεν αρκεί να γίνει μια επανάσταση ή μια αλλαγή. Σημαντικό είναι και η διαχείρηση της εποχής στο μετά την επανάσταση ή της αλλαγής.

    Οι κοινωνίες χρειάζονται σημεία αναφοράς που όλοι θα σέβονται ανεξάρτητα από προσωπικά πιστεύω ή προσωπικές εμπειρίες. Στην αστική δημακρατία έχουμε τα Συντάγματα.
    Το «αυτοορμώμενο» που έγραψε ο Διόδοτος μπορέι να έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση της ελληνικής πόλης κράτους (δεν ξέρω αν ισχύει αυτό, τπόθεση κάνω), αλλά τα περισσότερα που ίσχυαν σε μία ελληνική πόλη-κράτος σήμερα είναι ανεφάρμοστα.

    Αν και θα μπορούσε να αντικρούσει κάποιος ότι δεν έχουμε μπροστά μας κανένα ζωντανό παράδειγμα της πιθανής πολιτικής και κοινωνικής εξέλιξης της ελληνικής πόλης-κράτους αν η ιστορία είχε τρέξει αλλιώς. Αλλά βέβαια με τα «αν» δε παράγεται ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. «Μια άλλη επίσης απλή ερμηνεία είναι πως όπου υπάρχει ελεγχόμενη δράση τότε αυτή αργά ή γρήγορα θα περάσει (η δράση) στα χέρια των εξουσιομανών οι οποίοι θα κάνουν οτιδήποτε δυνατόν για να πάρουν αυτό τον έλεγχο στα χέρια τους. Η απάντηση βρίσκεται κατά την γνώμη μου στην ελεύθερη βούληση και ο κοινός στόχος αρκεί για να αποδώση αυτή η ελεύθερη δράση. Αλλιώς μπορεί μεν να απαλλαγούμε από τον τσάρο αλλά θα μας καθίσει ο Στάλιν και πες μου εσύ τι άλλαξε για την κοινωνία. Από τσάρο σε Στάλιν δεν άλλαξε τίποτα πάρα μόνο ο τίτλος. Τσάμπα τόσο αίμα τσάμπα τόσοι αγώνες...!»

    Σε αυτό Κλείτορ έχεις δίκιο αλλά το πρόβλημα με τη ρωσική επανάσταση ήταν ότι ήταν ήδη καπελωμένη αν όχι από το κόμμα πάντως από ιδεοληψίες. Το μεγάλο πρόβλημα ξεκινάει όταν κάποιος ή κάποιοι σκέφτονται έχουμε μοναδικές εξηγήσεις, μοναδικούς κανόνες και μοναδικές λύσεις για το οτιδήποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @Πάρη, για το κόμμα δεν νομίζω πως μπορεί να είναι κάτι άλλο πέρα απο αγελαία δράση. Τούτο διότι όταν λέμε κόμμα τότε εξ' ορισμού δημιουργούμε κάτι το οποίο δεν είναι εν δυνάμη να τους δεχτεί όλους. Κόμμα σημαίνει ένα κομμάτι και ω μη γένοιτω ένα τέτοιο κομμάτι απορροφήσει το μεγαλύτερο πλήθος ευκολα εξελίσσεται σε καθεστώς. Πολύ εύκολα. Επ' ουδενί όμως δεν μπορεί να ικανοποιήσει το σύνολο παρά μόνο μέρος του συνόλου. Και όλα αυτά μάλιστα στην ιδανική περίπτωση κόμματος διότι αν ακόμα χειρότερα έχει και πρόεδρο και γραμματέα και δεν ξέρω γω τι άλλου είδους ιεραρχήσεις τότε όχι μόνο μπορεί να γίνει καθεστώς αλλά ξεκινάει με την προϋπόθεση πως θα γίνει.
    Από κει και πέρα η κοινωνία σαφώς λειτουργεί οργανωμένα και σαφώς υπάρχον συλλογικότητες όμως οι συλλογικότητες που έχουν πιθανότητας επιτυχίας στο έργο τους (όποιο και αν είναι αυτό) έχουν τις εξής δύο προϋποθέσεις.
    Α) έχουν συγκεκριμένο σκοπό
    Β) επηρεάζουν και όχι ορίζουν τα μέλη τους και μόνο επί του συγκεκριμένου σκοπού.
    Έτσι λοιπόν όταν λέμε ολυμπιακός (που ανέφερε ο ποιητής φανφάρας παραπάνω) ενοούμε μια συλλογικότητα η οποία έχει συγκεκριμένο σκοπο και επηρεάζει τους φιλάθλους και τους οπαδούς μόνο στον τομέα του αθλητισμού. Ο ολυμπιακός δηλαδή δεν θ' ασχοληθεί με το Μακεδονικό ούτε επηρεάζει τους οπαδούς του στο τι θα ψηφίσουν. Έτσι ναι, λειτουργεί και μάλιστα μια χαρά. Όταν όμως μια συλλογικότητα θέλει να έχει λόγο παντώς επιστητού τότε έχουμε πρόβλημα.
    Και για να στο δώσω και ειδικότερα μιας και μου αρέσει η συζήτηση μαζί σου, θα υποστήριζα μια βουλή άμεσα ανακλητών ΕΚπροσώπων και χωρίς κόμματα. Θα ψήφιζα όποιον εκπρόσωπο έθετε υποψηφιότητα για μια συγκεκριμένη εργασία και που θα τελίωνε είτε με το πέρας αυτής είτε με την ανάκλησή του. Γιατί δηλαδή να επιλέγω μεταξύ ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ΣΥΝ ή ΚΚΕ και όχι μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων για συγκεκριμένες θέσεις με συγκεκριμένο πρόγραμμα επί συγκεκριμένου θέματος οι οποίοι κάλλιστα μπορουν να έχουν ομάδες εργασίας και μπλα μπλα μπλα.... ώρες να λέμε αλλά τι να λέμε εδώ ακόμα δεν μπορούμε να ξεπεράσουμε το ΚΚΕ και τον ΛΑΟΣ. Δεν είναι Πάρη μόνο στην Ελλάδα το φαινόμενο. Παντού γίνεται. Αν σου δείξω την αλληλογραφία μου με ΗΠΑ και τι γίνεται με τον Ομπάμα θα φρικάρεις για το πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι ΚΑΙ ο μέσος Αμερικάνος. Το ίδιο και με τον Άγγλο και με τον Κινέζο και με τον Γάλλο και με όλους. Διαίρει και βασίλευε πάει το σύστημα, όπου διαίρει βλέπε κόμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. «...θα υποστήριζα μια βουλή άμεσα ανακλητών ΕΚπροσώπων και χωρίς κόμματα. Θα ψήφιζα όποιον εκπρόσωπο έθετε υποψηφιότητα για μια συγκεκριμένη εργασία και που θα τελίωνε είτε με το πέρας αυτής είτε με την ανάκλησή του. Γιατί δηλαδή να επιλέγω μεταξύ ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή ΣΥΝ ή ΚΚΕ και όχι μεταξύ συγκεκριμένων ανθρώπων για συγκεκριμένες θέσεις με συγκεκριμένο πρόγραμμα επί συγκεκριμένου θέματος οι οποίοι κάλλιστα μπορουν να έχουν ομάδες εργασίας και μπλα μπλα μπλα...»

    Τώρα το κατάλαβα καλύτερα πώς το εννοείς.
    Θα μπορούσε να είναι μια ίδέα. Από την άλλη βέβαια οι σημερινές κοινωνίες πρεπει να διαχειριστούν πολύ περισσότερες και πολυπλοκότερες καταστάσεις που θα σήμαινε ίσως ένα πολύ μεγάλο αριθμό τέτοιων εκπροσώπων.
    Θα μου πεις βέβαια και στο σημερινό πολιτικό σύστημα υπάρχουν εκτός από τους βουλευτές και χιλιάδες άλλοι αργόσχολοι που συντηρούνται από τους κομματικούς μηχανισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ναι χιλιάδες αργόσχολοι τεμπέληδες ενώ σε άλλη περίπτωση θα ανακαλούνταν στο πρώτο τρίμηνο.
    είναι και το άλλο θέμα της ταμπέλας που αποφευγεται αλλά και της δολιότητας και της παραπλάνησης που προσφέρουν τα κόμματα. Παράδειγμα: Κάποιος μπορεί να συμφωνεί στην οικονομική πολιτική με το ένα κόμμα και στην εξωτερική πολιτική με το άλλο. Τι διαλέγει; Έτσι κάνουν οι μάγκες κυριολεκτικά ότι γουστάρουν με το σύστημα της στρούγκας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. γυρισε ο τεντζερες και βρηκε το καπακι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. @ανώνυμε 1:39
    θα το δεχτώ αν μου προσδιορίσεις επαρκώς και με αποδείξεις, απο που γύρισε ο τέντζερης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Πιστεύω ότι, σε ό,τι αφορά την κοινωνική εξέλιξη και αλλαγή (και όχι τις παντός τύπου μεμονωμένες διεκδικήσεις), το ζήτημα με την αυθόρμητη δράση, δεν έχει να κάνει με τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματά της (τα οποία, όπως σωστά επισημαίνει ο Πάρης, μπορεί να μην είναι τα ευκταία) αλλά, με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της. Π.χ. η αυθόρμητη και άτυπη συλλογική δράση, στην περίπτωση των αρχαίων ελληνικών πολιτειών, της Γαλλικής Επανάστασης, ή των κινημάτων της δεκαετίας του 1960, άλλαξε για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα καθώς και τους στόχους μας. Μετά από αυτά τα γεγονότα ο κόσμος δεν ήταν πιά ο ίδιος αλλά, κάθε φορά βρέθηκε να έχει πραγματοποιήσει ένα ποιοτικό άλμα.
    Αντίθετα, στην περίπτωση της αυτοαποκαλούμενης "οργανωμένης" δράσης, πιστεύω ότι μια ματιά θα μας πείσει ότι, το αποτέλεσμα ήταν πάντα προς όφελος μιας μειοψηφίας, που κατάφερε να στρατεύσει στους στόχους της ένα νεοφώτιστο οχλοποίμνιο.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @ Κλείτωρ, χαίρομαι που κάνεις αυτή τη διαπίστωση στο πρόσωπό μου. Γενικώς αποφεύγω να «συνομιλώ» στο διαδίκτυο διότι η ανωνυμία ή η μασκοφορία –το κρύψιμο πίσω από ένα ψευδώνυμο- παράγει πολύ τακτικά…παθολογικές συμπεριφορές που καταντούν κουραστικές πάρα πολύ γρήγορα. Υπογράφω βέβαια και εγώ σκέτα ως «Α» και όχι με το πλήρες μου όνομα και κατά συνέπεια δεν έχω το δικαίωμα να γίνομαι τιμητής. Τέλος πάντων.

    Παρατηρώ όμως, πως αντί να συζητείται η ουσία των όσων είπε ο Βερέττας και να γίνεται ένας Διασκεδαστικός Διάλογος (ελπίζω να είναι κατανοητός ο προσδιορισμός του Διασκεδασμού) με απολαυστική ανταλλαγή επιχειρημάτων (που θα τιμούσε στο κάτω κάτω της γραφής και τον Ηδονιστή Βερέττα γίνονται μάλλον μικροί μονόλογοι αυτιστικού χαρακτήρα με εξαίρεση τη συζήτηση Πάρη και Κλείτωρος.

    Λέει ο Βερέττας: Είμαι κατά των συλλογικών αγώνων. Ας κάνει ο καθένας από μόνος του ότι θέλει κι ότι μπορεί. Κι αυτό είναι υπεραρκετό.

    Είναι νομίζω σαφής. Και ο λόγος του –κατά τη γνώμη μου- είναι ο αληθινός λόγος ενός ανθρώπου δημιουργού ή δημιουργικού. Όταν ένας άνθρωπος παράγει Έργο –το οποίο διαρκώς μάλιστα προσπαθεί πάντα να το πάει ένα βήμα πιο πέρα από το προηγούμενο, κάνει κυριολεκτικά αυτό που θέλει και αυτό που μπορεί. Διευρύνει δε συστηματικά και τις δύο παραμέτρους (θέλω+μπορώ) στο βέλτιστο, με αποτέλεσμα να προσφέρει συνεχώς στη Συλλογικότητα με την έννοια ότι πως ανεβάζει τον Ποιοτικό Πήχη που διέπει όλους μας. Φανταστείτε λοιπόν, αν –ΑΝ- ο κάθε ένας έκανε αυτό που ΘΕΛΕΙ όσο ΜΠΟΡΕΙ.

    Η Συλλογικότητα τότε, αποκτά μία τελείως διαφορετική έννοια, καθίσταται πλέον μία Συνειδητή (ή άραγε Υπερσυνείδητη;) Αξία που αφορά κάθε επί μέρους μέλος της Κοινωνίας , μίας Κοινωνίας που λειτουργεί σε κάποια επίπεδα πιο πάνω από ότι γνωρίζουμε ως τώρα. Πρόκειται για μία Μη Αυταρχική Συλλογικότητα που στηρίζεται στην αυτάρκεια –a society of individuals-των ανθρώπων και στην δίκαιη μεταξύ τους συνδιαλλαγή. Και λέω Δίκαιη και όχι Ισότιμη γιατί οι «Ισοτιμίες» λειτουργούν κατά κανόνα πιεστικά προς τα κάτω (ποιοτικά).

    Όμως.

    Παράλληλα-και χωρίς ποτέ να ξεχνάμε πως ζούμε σε μία Αγορά διαποτισμένη έως το μεδούλι από την Ορθοδοξία ως νοοτροπία ((που την είδα και σε κάποιους σχολιαστές εδώ) οι Συλλογικότητες, έστω και με τους τρέχοντες όρους, από τη στιγμή που έρχονται σε αντίθεση με τη καθεστηκυία νοοτροπία καλό κάνουν.

    Απλό παράδειγμα, από την καθημερινότητα, την οποία οφείλουμε να μην υποτιμούμε, μιας που σε αυτή όλοι τυρβάζουμε: Είναι γνωστό υποθέτω σε όλους το θέμα της παλιάς αγοράς της Κυψέλης η οποία και αρχιτεκτονική αξία έχει και παρέχει μια ανάσα στην ασφυκτικά πηγμένη περιοχή. Η Αγορά της Κυψέλης διασώθηκε, συντηρήθηκε καλλωπίστηκε και τώρα έχει γίνει ένα πολύ ωραίο στέκι για τη γειτονιά από Συλλογικό Αγώνα των κατοίκων της ταλαίπωρης περιοχής, αγώνας όμως που ξεκίνησε-θέλουμε δε θέλουμε- από μέλη του Συνασπισμού που ζουν εκεί, στη συνέχεια υποστηρίχτηκε από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ με κινητοποιήσεις και στο τέλος, υπήρξε αποτέλεσμα. Και είναι πια ένα από τα πολύ ζωντανά αστικά κύτταρα της κατά τα λοιπά κωματώδους πρωτεύουσας.

    Θέλω να πω με αυτό, ή μάλλον θέλω να κάνω πιο λιανό ότι είπα στην πρώτη μου παρέμβαση. Νιώθω πως στα λόγια του Βερέττα αλλά και στο σύνολο του ιστολογίου που βρισκόμαστε ένα έντονο αντιαυταρχικό άρωμα, το οποίο πολύ το χαίρομαι και το εισπνέω. Θέλουν όμως προσοχή οι αντιαυταρχικοί αφορισμοί, ώστε να μην εκπίπτουν σε έναν εκ νέου αυταρχισμό από την…ανάποδη…ε;

    A.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Πάντως αξίζει να προσεχθεί ότι -προς τιμήν του- ο Μάριος Βερέττας αναπαράγει σχεδόν αυτολεξί και δικαιώνει στα βασικά σημεία, το περσινό εκδοτικό σημείωμα του Δαυλού (τεύχος 301, Απρίλιος 2007 "Όταν το ελληνικό πνεύμα γίνεται θεοκρατία και η Ελλάδα ...κόμμα"
    http://www.davlos.gr/pdf/07-03-07.doc). Ένα κείμενο, το οποίο, όπως θυμόμαστε, είχε κάνει τούς στρουγκάρχες του "χώρου" να αφηνιάσουν.

    Καλό Τριέσπερο σε όλους τους πικραμένους.

    Ο ΑΠΑΤΗΜΕΝΟΣ ΤΡΙΕΣΠΕΡΙΣΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. "Α", το πρόβλημα (γιατί περί προβλήματος πρόκειται) είναι ότι ο -κάθε- ΣΥΡΙΖΑ, κάνει ό,τι κάνει για να το εγγράψει στο κομματικό (βλ. "αγωνιστικό") βιογραφικό του. Αντίθετα, ό,τι κάνει κακό στο βιογραφικό του, το κρύβει κάτω από το χαλί, προσποιούμενος ότι δεν τρέχει τίποτα. Δεν είναι τυχαίες οι αγαστές σχέσεις τού εν λόγω κόμματος με την εκκλησία, παρά την δημαγωγική ρητορεία του περί χωρισμού εκκλησίας-κράτους. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι επιδιώκει ό,τι και οι κοινοί πολιτικάντηδες: και τούτο ποιείν, κακείνο μή αφιέναι (ή, όπως το λέει ο λαός "και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο"). Αυτή η υποκρισία είναι το πρόβλημα, στο οποίο αναφέρθηκα στην αρχή.

    Κι εγώ έχω προσπαθήσει για να φύγουν από τις ταράτσες τής γειτονιάς μου οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας (ή, παλαιότερα, για να μην γίνει πάρκιν κάποια, γεμάτη δέντρα, πλατεία) αλλά το έκανα ως επώνυμο άτομο, που συνδρούσε ισότιμα με άλλα επώνυμα άτομα και όχι ως... "φορέας", που θα χρησιμοποιήσει αυτή τη δράση για να ψαρέψει ψήφους στις όποιες εκλογές (μάλιστα είχαμε εκπαραθυρώσει τους κομματισμένους ΟΛΩΝ των κομμάτων, τόσο για να αποφευχθούν κρούσματα κομματικής, ή άλλης καπηλείας, όσο και επειδή ήταν κοινός τόπος για όλους μας ότι, η ιδιότητα του μέλους κόμματος είναι ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ με την ιδιότητα τού πολίτη).

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Διόδοτε, μπορεί να έχετε δίκιο, ωστόσο προσωπικά αδυνατώ να παρακολουθήσω το ύφος σας γιατί βρίθει επιθέτων και χαρακτηρισμών-τρόπος συνήθης μεν πλην όμως για μένα ξένος. Άριστα πράξατε ασφαλώς για τις κεραίες και όσα άλλα, άλλοι πράττουν αλλιώς από εσάς. Ωστόσο θα σας καταλογίσω προσωπικά αυτό που έγραφα νωρίτερα γενικώς. Λόγο αφοριστικό που εκπίπτει σε εξουσιαστικούς αφορισμούς, αναφορικά με το πως ο καθείς επιλέγει να δράσει.

    Με πιο απλά λόγια, το παράδειγμα που ανέφερα πιο πάνω, έχει να κάνει με το πως κινήθηκαν κάποιοι άνθρωποι για τη γειτονιά τους, μέσα στη γειτονιά τους. Αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν μέλη ή φίλα διακείμενοι του Συνασπισμού-κάποιοι ήταν κάποιοι όχι- δεν με αφορά. Το αν στη συνέχεια έσπευσε ο "μηχανισμός" ενός Φορέα να στηρίξει την προσπάθειά τους ΄, με γεια του και χαρά του. Και ο "μηχανισμός" από ανθρώπους συνίσταται. Κάποιοι, ίσως το έκαναν για το...βιογραφικό που λέτε. Κάποιοι άλλοι απλά γιατί βρήκαν την προσπάθεια άξια στήριξης. Το αποτέλεσμα μετράει, και στο τέλος, ο κάθε ένας, προσπαθεί να εμπλουτίσει το...βιογραφικό του.

    Οι σχέσεις αυτού του κόμματος με την εκκλησία δεν γνωρίζω αν είναι...αγαστές. Θεωρώ τον χαρακτηρισμό επιπόλαιο. Θα τις προσδιόριζα ως "διπλωματικές". Και ως ένα σημείο, είναι εύλογο αυτό μιας που ως κοινοβουλευτικό κόμμα απευθύνεται σε μία μεγάλη Αγορά προκειμένου να αποκτήσει την ευρύτερη δυνατή βάση και να επηρεάσει κατά το δοκούν τα πράγματα.

    Παράλληλα όμως, όσο "διπλωματικά" συμπεριφέρεται προς την εκκλησία και τους χριστιανούς -τη βάση την οποία ενδεχομένως να μη θέλει να σοκάρει- ταυτόχρονα έχει πρακτικές στήριξης τόσο στον Πολιτισμό όσο και στο Περιβάλλον που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις πρακτικές της Α.Ε. Εκκλησία.

    Και εγώ θα ήθελα ως Πολίτης με συγκεκριμένες αρχές να δω μία πολύ πιο σαφή και αν θέλετε πιο πολεμική στάση έναντι του ιερατείου. Και στο βαθμό που μπορώ να το πω αυτό σε φίλες και φίλους που είναι εντός του "μηχανισμού" το λέω. (δεν είμαι μέλος, δεν υπήρξα ουδέποτε μέλος κανενός-εκτος της οικογενείας μου).

    Ωστόσο αυτό δεν θα με κάνει να μηδενίσω το οτιδήποτε και κυρίως δεν θα μπω στη λογική του άσπρου μαύρου την οποία εκφράζετε άθελά σας ίσως, μια λογική που τη νιώθω ως δογματική και αντιδιαλεκτική. (χριστιανική με άλλα λόγια)

    Α.

    Υστερόγραφον: Γιατί η ιδιότητα του Πολίτη είναι ασυμβίβαστη με την ιδιότητα μέλους μίας ομάδας; Οι ομάδες, τα σύνολα, συντίθενται από άτομα. Και σε κάθε περίπτωση, όταν αγαπητέ Διόδοτε βάζετε τέτοια απόλυτα αξιώματα, κάντε χρήση εκείνου του απλού, ταπεινού και βαθύτατα πολιτισμένου "...κατά τη γνώμη μου..." Καλό κάνει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Η ιδιότητα του πολίτη δεν είναι φυσικά ασυμβίβαστη με την ιδιότητα του μέλους μιας ομάδας. Τα κόμματα όμως επ' ουδενί δεν είναι ομάδες (ας μην ευτελίζουμε την έννοια της ομάδας και της ισότιμης και ισόνομης συλλογικότητας), αλλά στρατοί με θεόπνευστες ηγεσίες/ιερατεία και με στρατευμένους, που πρέπει να εκτελούν τις άνωθεν θεόπνευστες αποφάσεις και "γραμμές".

    Επιπλέον οι στρατευμένοι/μέλη κομμάτων είναι "δίσκεπτοι" και, άρα, δίγλωσσοι (και προπάντων ανειλικρινείς) αφού, ως γνωστόν, στην περίπτωση που η προσωπική τους γνώμη (ή και ηθική)-αν έχουν- συγκρούεται με αυτή του κόμματος, πρέπει να τήν υποτάξουν στην κομματική "γραμμή" (δηλ. στην γραμμή τής κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενης "συλλογικότητας"). Αυτή η ανειλικρίνεια, αλλά και η έλλειψη προσωπικότητας και ταυτότητας τών κάθε είδους στρατευμένων, τούς καθιστά παντελώς αναξιόπιστους και ανεπαρκείς για να συμμετάσχουν ανιδιοτελώς σε μια αυθεντική συλλογικότητα. Γιατί οι ίδιοι,με τούς όρους που αποδέχτηκαν για να ενταχθούν σε ένα κόμμα, έχουν πάψει προ πολλού να είναι άτομα/πρόσωπα και, φυσικά, πολίτες.

    Όταν τέτοιοι στρατευμένοι επιδιώκουν την συμμετοχή τους σε μια αυθεντική συλλογικότητα, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για το τί πιστεύουν πραγματικά, ή για το ποιές είναι οι προθέσεις τους, ή οι εντολές που εκτελούν. Είναι δηλ. εκ των προτέρων αναξιόπιστοι και, όπως έχει δείξει η Ιστορία, καλό είναι να αποτάσσονται από τα διάφορα "μικρά" ή "μεγάλα" κινήματα.
    Γιατί η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ προπαγανδιστική τακτική τών κάθε είδους στρατευμένων, να εισχωρούν σε ένα κίνημα, ή κίνηση κλπ. και να την εκτρέπουν από τους στόχους της, προς όφελος τού κόμματός τους (γιατί το κόμμα είναι που επωφελείται ΠΑΝΤΑ από τέτοιες καταστάσεις)έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κρυστάλλινη ειλικρίνεια και ανιδιοτέλεια των ατόμων/προσώπων/πολιτών, που διεκδικούν κάτι, χωρίς να επιδιώκουν αναβάθμιση του "αγωνιστικού" βιογραφικού τους.

    Και βέβαια η ιδιότητα του οποιουδήποτε στρατευμένου (σε κόμματα, ή σε οποιεσδήποτε άλλες κλίκες) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ιδιότητα του πολίτη για ένα ακόμα λόγο:
    Ο πολίτης βλέπει την κοινωνία (παρά τις συγκρούσεις της) σαν κάτι ενιαίο εντός τού οποίου πρέπει να (αλληλεπι)δράσει και όχι σαν κάτι κομμα-τιασμένο απέναντι στο οποίο πρέπει να περιχαρακωθεί.
    Γι' αυτό στις αυθεντικά πολιτικές κοινωνίες και κινήματα, τα κόμματα ήσαν ανύπαρκτα (αρχαίες ελληνικές πολιτείες, γαλλικός Μάης κλπ.).
    Αντίθετα, οι στρατευμένοι και οι ηγεσίες που τούς χειρίζονται, έχουν απωλέσει προ πολλού κάθε διάθεση αλληλεπίδρασης με την κοινωνία: να υπενθυμίσω ότι σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Shcooligan ο κ. Τσίπρας υπεραμύνθηκε την "Πολιτιστικής" Επανάστασης στην Κίνα, προσπερνώτας ελαφρά τη καρδία τίς επισημάνσεις του δημοσιογράφου για τις δεκάδες εκατομμύρια θυμάτων της. Ο κ. Τσίπρας υπήρξε έτσι συνεπέστατος στην παπική ρήση "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα". Είπατε τίποτα για χριστιανισμό;

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Και κάτι που μού διέφυγε.

    Η ...διπλωματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην εκκλησία σε τί διαφέρει από την διπλωματικότητα του ΠΑΣΟΚ, ή της ΝΔ, ή του ΚΚΕ, ή οποιουδήποτε άλλου;
    Ή μήπως δεν πρόκειται για διπλωματικότητα αλλά για κομματική διγλωσσία και υποκρισία; Για να μην θιγούν,ή "τρομάξουν" ενδεχόμενοι ψηφοφόροι μας; Δηλ. η γνωστή τακτική "και τούτο ποιείν κακείνο μή αφιέναι";
    Αφήστε το καλύτερα. Οι αρχαίοι τα έχουν πει όλα.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Αυτό με την «Πολιτιστική Επανάσταση» του Μάο που λέτε, είναι εξοργιστικό και δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω πως είναι όπως τα λέτε. Θα ήθελα πολύ να δω τη συνέντευξη…

    Η λεγόμενη Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο είναι ένα από τα θηριωδέστερα εγκλήματα κατά της Ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, που έγινα ποτέ στην ιστορία.
    Τέλος πάντων, στην ουσία των όσων λέτε, δεν διαφωνώ, απλά ορισμένες συμβάσεις όταν ειδωθούν μέσα σε συγκεκριμένο πλαίσιο και επίπεδο προσωπικά τις θεωρώ θεμιτές αν όχι αναγκαίες. Και όσο κι αν φανεί περίεργο, η απόλυτη και στείρα κατά τη γνώμη μου άρνησή τους, δεν βοηθά στο ξεπέρασμά τους. Οι Αρχαίοι τα έχουν πει όλα-λέτε. Δεν αντιλέγω, οι Αρχαίοι, έδωσαν περίπου όλες τις βάσεις, για να συνεχίσει να εξελίσσεται ο ανθρώπινος στοχασμός. Και ο χριστιανισμός, ή μάλλον ο μονοθεϊσμός ουσιαστικά δυναμίτισε ακριβώς αυτή τη διαδρομή του ανθρώπινου στοχασμού. Την ακύρωσε για πολύ καιρό και προκάλεσε στην εξέλιξη εξαιρετικά μεγάλες βλάβες, οι οποίες ακόμα είναι όχι απλά ορατές αλλά δυσβάστακτες. Αυτό όμως πουθενά δεν μπορεί να σημαίνει παράλληλα τον μηδενισμό και την ακύρωση του Πολιτισμού που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο παράχθηκε και συνεχίζει να παράγεται.

    A.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. έγραψα μια σελίδα κείμενο αλλά με κάλυψε ο Διόδοτος οπότε ανώφελο να το αναρτήσω.
    Να σημαιώσω όμως πως δεν τίθεται θέμα μηδενισμού της εξέλιξης του πολιτισμού αλλά ανάπτυξης ταχύτητας στην οποία ο χριστιανισμός λειτούργησε και λειτουργεί ως τροχοπέδη. χάθηκαν αρκετοί αιώνες και τα περιθώρια έχουν πλέον στενέψει τόσο που δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου πλέον.

    ΚΛΕΙΤΩΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ενδιαφέρουσα η συζήτηση και διακρίνω μετριοπάθεια στον Κλείτωρα, πράγμα που είναι καλό.

    Θέλω να επανέλθω σε σχόλιο του εριστικού Διοδοτου που συμπεριφέρεται σαν τυπικό πρωτοπαλήκαρο, και ισως γίνω κακός:

    -Ρωτήσατε τη γνώμη του Βερέττα για το περιοδικό ΔΑΥΛΟΣ;
    Ή αν βρίσκει τέλος πάντων κάποια συνάφεια ανάμεσα στις απόψεις του και τις θέσεις του περιοδικού, ώστε να δικαιολογηθούν οι τραβηγμένοι πανηγυρισμοί του Διοδοτου..


    Διότι αγαπητοί μου οι μίσες αλήθειες είναι ολόκληρα ψέμματα.

    Εκεί βλέπω την αγωνιώδη μάλιστα αναζήτηση "υπεραξίας" από τη σκόπιμη επιμονή σε κάποιες ερωτήσεις.

    ΓΙΑΤΑΚΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @ΓΙΑΤΑΚΗ μετριο-πάθεια εγώ δεν έχω αλλά υπάρχουν και άνθρωποι που ξέρουν να συζητάνε κι εσύ αυτό το βλέπεις σαν μετριοπάθεια. Απεχθάνομαι και την μετριοπάθεια και τους μετριοπαθείς αλλά περισσότερο απ' όλους απεχθάνομαι αυτούς που αντί ν' ασχολούνται με το θέμα μιας συζήτησης κάνουν ψυχογραφήματα στους συνομιλούντες. Απεχθάνομαι δηλαδή αυτό που κάνεις εσύ τώρα και στον χώρο μου δεν σου επιτρέπω να το επαναλάβεις. Σύμφωνοι;

    Όπως βλέπεις στις ερωταπαντήσεις δεν έθεσα ερώτηση στον Βερέττα για τον Δαυλό. Δεν το σκέφτηκα να τον ρωτήσω και τώρα που το σκέφτομαι γιατί δεν το σκέφτηκα να τον ρωτήσω η απάντηση είναι πως μου είναι αδιάφορη η γνώμη του Βερέττα για τον ΔΑΥΛΟ όπως μου είναι αδιάφορο και ποια εφημερίδα διαβάζει, πράγμα επίσης που δεν τον ρώτησα. Δεν τον ρώτησα ακόμα αν ξυπνάει τα βράδια για κατούρημα...παράληψη.
    Εσύ όμως που σκέφτηκες την ερώτηση γιατί δεν πας να ρωτήσεις τον ίδιο να σου απαντήσει αλλά την θέτεις εδώ;
    Ακου γιατάκη, τέτοιες πονηριές σε μένα δεν περνάνε, έτσι; Κόψε λοιπόν τα γκεμπελίστικα που σου μάθανε στην στρούγκα και προσπάθησε να εκφέρεις γνώμη επί του θέματος διότι δεν γίνεσαι κακός, ρουφιάνος γίνεσαι ή άλλως σιώπα διότι γελοιποιήσαι εσύ και χαλάς και την συζήτηση εδώ όταν ψάχνεις κατ' επανάληψη κι εναγωνίως για “αγωνιώδη αναζήτηση υπεραξίας". Οκ;

    ΥΣ και μην ξεχνάς, αν δεν σου αρέσει απλώς δεν κάνεις κλικ εδώ. Απλά πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Μη βαράτε παρακαλώ!

    Γνωριζω γράμματα και καταλαβαίνω τι γράφετε και τι εννοείτε.

    Επίσης τυχαίνει να γνωρίζω τη γνώμη του Βερέττα, για τον ΔΑΥΛΟ, όπως φαντάζομαι τη γνωρίζεις & εσύ και φυσικά δεν σου είναι καθόλου αδιάφορη.

    ....

    Τι να κάνουμε, είναι και αυτό μια (γνωστή) μέθοδος δημιουργίας εντυπώσεων...

    Τα άλλα για ρουφιάνους, στρούγκες και γκαίμπελς (!) δεν τα καταλαβαίνω και δεν με αφορούν.


    Θα κάνω κλικ "όπου γουστάρω" -για να μιλήσω τη γλώσσα σας- και εσύ μπορείς να απαντάς, αν θέλεις, με τον τρόπο που νομίζεις...

    Είναι τόσο παράξενο το ότι διαπίστωσα μια προσπάθεια να εμφανίσετε τον Βερέττα πως συμφωνεί μαζί σας εν γένει;

    Θα μπορούσατε επίσης να ρωτήσετε τον Βερέττα και για το ΥΣΕΕ. Ούτε αυτό σου πέρασε από το μυαλό;;

    Εκτός και αν απλως θεωρητικολογούσατε περί ανέμων και υδάτων και ακόμη από ευγένεια και διακριτικότητα δεν θέλατε να θίξετε "πρόσωπα και καταστάσεις".

    Για να είμαι ειλικρινής χαίρομαι τις θέσεις σου σε ορισμένα θέματα ("οικολογικά" & "εκκλησιαστικά" κυρίως), αλλά σε άλλα που έχεις εμμονή, δεν μπορώ να μη σου καταλογίζω (και οχι μόνο εγώ) εμπάθεια (αφού το "μετριοπαθής" σε ενόχλησε τόσο).

    ΓΙΑΤΑΚΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Βρε Κλείτωρα!
    Αφού δεν τον ρώτησες για το ΥΣΕΕ, θα μπορούσες τουλάχιστον να τον ρωτήσεις την άποψή του για τον Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Για να δουν μερικοί πικραμένοι ότι δεν είμαι καθόλου εριστικός, τούς εύχομαι εκ βαθέων καλό Τριέσπερο, που λέει κι ο άλλος.

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @ωρέ Γιατάκη, πλάκα έχεις τελικά. Βρε το θέμα μας δεν είναι το υσεε και όχι, δεν σκέφτηκα ποτέ να ρωτήσω τον Βερέττα για τον ΔΑΥΛΟ. μήπως θα έπρεπε για να σου φύγει εσένα το άγχος;
    Όσο για το ποιός αγωνίζεται για εντυπώσεις αφήνω τους αναγνώστες να το κρίνουν που δεν είναι και λίγοι, 1832 κλικ μέχρι τώρα σε αυτό το θέμα αυγουστο μήνα...

    @κουπάκια για τον ντουρούττι θα ρωτήσω τον ΒουΡούττι :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. προέγκριση σχολίων προς το παρόν διότι εδώ δεν είναι ξέφραγο αμπέλι να γράφει το κάθε πρόβατο τα βελάσματά του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @κουπάκια για τον ντουρούττι θα ρωτήσω τον ΒουΡούττι :))

    ΑΝ ΠΡΟΚΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΣΤΡΑΨΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΣΤΟΝ ΚΡΟΤΑΦΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Επειδή γνώριζα, ότι ο συνεντευξιαζόμενος ήταν ένας εκ των περιφερομένων σε χλαμυδοφοροστρούγκες (ΥΣΕΕ, ΕΑΡ κτλ) θεώρησα χάσιμο χρόνου να διαβάσω τη συνέντευξή του.
    Ποσώς με ενδιέφεραν οι απόψεις ενός τέτοιου.

    Τη διάβασα τελικά τη συνέντευξη μόνο και μόνο επειδή δημοσιεύτηκε στο blog του Κλείτορα, αλλά δυστυχώς επαληθεύτηκα.

    Με κούφανε: Ένας εκ των πρωτοστατών
    της αγελαίας δράσης τώρα τα βάζει με τις οργανώσεις!

    Καλά του τα λέει ο πρώτος ανώνυμος στο πάνω - πάνω σχόλιο.

    Πρόκειται για ένα ακόμα θλιβερό ιδεολογικό ναυάγιο του "χώρου".

    Ας πάει να γιορτάσει το Τριέσπερό του μαζί με τον ομοϊδεάτη του,
    που διέσχιζε τη λεωφόρο πεζός ως άλλος Ιησούς" (http://www.rassias.gr/EINAIAYRIO8.jpg πάνω αριστερά παράγραφος)
    κι ας αφήσει τα "βαθυστόχαστα"...

    ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΖΗΜΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ο κύριος Τζήμας είναι εκτός τόπου και χρόνου. Ο Βερέττας ήταν και είναι πάντοτε εναντίον κάθε οργάνωσης γιατι απλώς δεν ασχολήθηκε ποτέ κι ας του προτάθηκε επανειλημμένως. Τυχαίνει να γνωρίζω πολύ καλά τις αποψεις του οι οποίες είναι πάντα σταθερές και τις δημοσιεύει και στα βιβλία του και στις συνεντέυξεις του. Ο κύριος Τζήμας λοιπόν ή είναι παραπληροφορημένος ή η εμπάθεια του προέρχεται από παραεκκλησιαστική ή φασιστική κατήχηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. "ή η εμπάθεια του προέρχεται από παραεκκλησιαστική ή φασιστική κατήχηση".

    Μας τα πήρες με την ψιλή, ανώνυμε...

    Kαλό Τριέσπερο!

    ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΖΗΜΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Δεν ήξερα ότι οι φασίστες έχουν και κατηχητικό και ότι, μαζί με τους παραεκκλησιαστικούς, ασχολούνται με τον Μάριο Βερέττα.

    Πάντως, αυτή η "συλλογικότητα" τού Τριέσπερου(R) έχει καταντήσει
    τέτοιο ανέκδοτο, που μού είναι αδύνατον να αντισταθώ:
    Καλό Τριέσπερο και τα μυαλά στα κάγκελα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ανώνυμε 11.55 πμ.
    Αναφέρθηκες στους φασίστες και παραεκκλησιαστικούς κατηχητές, που "παραπληροφορούν" σχετικά με τις παλαιότερες δραστηριότητες τού κ. Βερέττα αλλά, για τους επίσημους εκκλησιαστικούς κατηχητές δεν βλέπω να λες κάτι. Γιατί; Μήπως έχεις κανένα ειδύλλιο μαζί τους, ή μήπως απλώς έχεις πρόβλημα στην έκφραση;

    Ο ΑΠΑΤΗΜΕΝΟΣ ΤΡΙΕΠΕΡΙΣΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Επειδή η συζήτησις στο Θέμα μάλλον εξαντλήθηκε -ο διάλογος είναι πια προσωπικός από ότι βλέπω- ρωτάω τον αγαπητό "Μπλογκοικοδεσπότη" πότε θα αναρτήσει το επόμενο ποστ;

    Σκεφτόμουν πως αν κάνω ένα ιστολόγιο, θα ήθελα να είναι τελείως ανοιχτό, χωρίς μετριασμούς σχολίων κλπ...Αλλά τελικά, πόσο εφικτό είναι;

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Επειδή μού ζητήθηκε, θαυμάστε και τίς απόψεις του κ. Τσίπρα περί Μάο και "Πολιτιστικής" Επανάστασης:

    "SCHOOLIGAN:Πρόσφατα έκανες μια δήλωση στα «ΝΕΑ» που ξεσήκωσε αντιδράσεις. Είπες ότι θαυμάζεις τη «διαχρονική σκέψη του Μάο». Πώς μπορείς να θαυμάζεις μια σκέψη που η εφαρμογή της στην Κίνα έφερε λογοκρισία, φυλακίσεις, δολοφονίες;
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Παιδιά, εγώ δεν είπα ότι θαυμάζω τον Μάο. Είπα ότι η σκέψη του Μάο -όχι ο Μάο ως προσωπικότητα, όχι ο Μάο ως διοίκηση, όχι ο Μάο ως καθεστώς- αλλά η σκέψη του Μάο σε πολλά σημεία της αξίζει. Το πιστεύω αυτό.
    SCHOOLIGAN:Ένα παράδειγμα;
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Ας πούμε, η σκέψη πίσω από την Πολιτιστική Επανάσταση του Μάο είναι ότι πρέπει συνεχώς να αμφισβητούμε τις δομές και την νομενκλατούρα, ακόμα και όταν είμαστε μέσα στην «επαναστατική» διαδικασία. Αυτή είναι μια σημαντική σκέψη.
    SCHOOLIGAN:Μα αυτό είναι αστείο! Δηλαδή ο Μάο στη θεωρία ενθάρρυνε την αμφισβήτηση και στην πράξη επέβαλε τη λογοκρισία;
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Είναι πολύ αντιφατικό, το ξέρω. Ο Μάο εκτιμούσε ότι αυτό που κάνει είναι ένα βήμα προς τη σοσιαλιστική κοινωνία. Και πίστευε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αλλά, ο σκοπός του, η πρόθεσή του ήταν καλή.
    SCHOOLIGAN:Απ’ αυτή την καλή πρόθεση πέθαναν 38 εκατομμύρια άνθρωποι! Περισσότεροι απ’ όσους σκότωσε και ο Χίτλερ!
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Ε, τώρα δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τον Χίτλερ με τον Μάο! Μπορεί τα κομμουνιστικά καθεστώτα να είχαν αυτό το τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας, αλλά τουλάχιστον είχαν στο κέντρο της σκέψης τους τον άνθρωπο.
    SCHOOLIGAN:Αυτό λίγο ενδιαφέρει τον άνθρωπο που πεθαίνει...
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Όχι, δεν είναι έτσι. Και τέλος πάντων δεν είχαν ούτε κρεματόρια ούτε φούρνους με Εβραίους...
    SCHOOLIGAN:Νεκρούς πάντως είχαν περισσότερους!
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Καταρχάς, αυτοί οι αριθμοί αμφισβητούνται. Μένει να αποδειχθούν ιστορικά και τότε να το ξανασυζητήσουμε.
    Έτσι κι αλλιώς, η πραγματική του πρόθεση φάνηκε στην πράξη! Προτεραιότητα ήταν ο εαυτός του και όχι η κοινωνία!
    Δεν μπορώ να σας πείσω να εκτιμήσετε την σκέψη του Μάο.
    SCHOOLIGAN:Εσύ, πάντως, δέχεσαι ότι το καθεστώς του Μάο ήταν απολυταρχικό;
    ΤΣΙΠΡΑΣ:Ναι, βέβαια, διότι ήταν ένα καθεστώς ανελευθερίας. Αλλά σας είπα, πρέπει να απομονώσουμε τη σκέψη από την ιστορική περίοδο και το αποτέλεσμα. Και αυτό ισχύει για πολλές προσωπικότητες - από τον Λένιν μέχρι τον Τσε.

    (από εδώ: http://www.theschooligans.gr/site/index.php?option=com_content&task=view&id=566&Itemid=28)

    ΔΙΟΔΟΤΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. @Α, η επόμενη δημοσίευση μόλις επιστρέψω απο διακοπές αλλά η μεθεπόμενη θα είναι ιδιαίτερα σημαντική.
    Δεν είναι εφικτός ο ελευθερος σχολιασμός όταν έχεις να κάνεις με ηλίθιους φανατικούς. Μια δοκιμή θα σε πείσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Υπάρχουν και άλλες λιγότερο γνωστές αλλά πολύ συμαντικές προσωπικότητες .
    Περιμένουμε από τον κλείτωρα και άλλες συνεντεύξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Σαφώς και μάλιστα λίαν συντόμως θα υπάρξουν κι άλλες συνεντεύξεις απ' όσους κρίνω πως έχουν κάτι να πούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Τιμώ τον Μάριο και το έργο του. Αν θέλεις όμως να είσαι αντικειμενικός, που πιστεύω πως είσαι, και αν είσαι και συνδρομητ΄ςη στον "ΚΗΠΟ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ" το περιοδικό που εκδίδει ο Βερέττας, τότε θα πρέπει και να αναφέρεις πως στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού (Ε') υπάρχει συνέντευξη που παίρνει ο Μάριος στον πολύ καλό του φίλο ΒΛΑΣΗ ΡΑΣΣΙΑ όπως λέει στο άρθρο ο ίδιος ο Μάριος Βερέττας ο οποίος μάλιστα και δηλώνει πως ο Ρασσιάς έχει τεράστιο έργο πίσω του. Όλα αυτά βρίσκονται στη σελ.52-61. Ενδεχομένως να έχουν διαφορές πολιτικές και φιλοσοφικές. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να είναι φίλοι και κόσμιοι. Επειδή πιστεύω πως και εσύ είσαι αντικειμενικός, άσχετα αν διαφωνείς με τον Ρασσιά, πιστεύω πως τουλάχιστον θα μπεις στον κόπο να κάνεις μνεία στην παρούσα συνέντευξη και να γράψεις λίγα λόγια για το περιεχόμενό της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Κύριε Άκη Γεωργίου,
    Έθεσα στον Μάριο ΒΕΡΕΤΤΑ δέκα ερωτήσεις και είχε την καλοσύνη να μου δώσει δέκα απαντήσεις που όπως φαίνεται πόνεσαν πολύ. Ήταν αναμενόμενο άλλωστε αφού πάντα ο ΒΕΡΕΤΤΑΣ πονάει τους ιδιοτελείς και τους φασίστες.
    Αν όπως υποστηρίζετε για λόγους αντικειμενικότητας παρουσιάσω μια συνέντευξη που μου είναι αδιάφορη για ένα πρόσωπο που μου είναι αντιπαθέστατο τότε και πάλι για λόγους αντικειμενικότητας θα πρέπει να παρουσιάζω όλα τα θέματα του περιοδικού «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ» είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ πράγμα που όπως καταλαβαίνετε είναι εκτός σκοπών αυτού του ιστολογίου. Είναι δηλαδή αστείο το επιχείρημα πως ΒΕΡΕΤΤΑ επειδή παρουσίασα τον ΒΕΡΕΤΤΑ πρέπει να παρουσιάσω και τον Ρασσιά ή οποιονδήποτε άλλον.
    Όπως επίσης θα έχετε ήδη παρατηρήσει κύριε Γεωργίου δεν ασχολούμαι καθόλου και ποτέ με τα προσωπικά κανενός και ως εκ τούτου αδιαφορώ ποιοι είναι φίλοι και εχθροί τόσο όσον αφορά τον ΒΕΡΕΤΤΑ όσο και για οποιονδήποτε άλλο. Αδιαφορώ επίσης για την γνώμη του ΒΕΡΕΤΤΑ όσον αφορά την άποψή του για οποιονδήποτε συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ρασσιά. Έχω τις δικές μου απόψεις τις οποίες δέχομαι να συζητήσω χωρίς όμως να επηρεάζω το αμερόληπτο της κρίσης μου. Αν και όπου κάνω λάθος το δέχομαι βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και όχι βάση προσωπικών σχέσεων μεταξύ τινών προσώπων. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν πως θα βοηθούσε την αντικειμενικότητά μου η παρουσίαση μιας συνέντευξης η οποία μου είναι παντελώς αδιάφορη σε σημείο που ούτε καν την ανέγνωσα. Είδατε άλλωστε ποτέ να κάνω μνεία για συνεντεύξεις του Πλέυρη (φτου) ή του Καρατζαφέρη; (φτου) Όχι διότι απλώς δεν τις διαβάζω, διότι μου είναι οι μεν συνεντεύξεις αδιάφορες τα δε πρόσωπα αντιπαθέστατα επίσης και για τους ίδιους λόγους.
    Θα μπορούσατε να με κατηγορήσετε για έλλειψη αντικειμενικότητας αν για παράδειγμα δεν δημοσίευα αυτούσιες τις απαντήσεις που μου έδωσε ο ΒΕΡΕΤΤΑΣ αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη, οπότε ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε όταν μιλάτε για αντικειμενικότητα ζητώντας την παρουσίαση μιας συνέντευξης που δεν δόθηκε σε μένα και η οποία επαναλαμβάνω μου είναι αδιάφορη.
    Επειδή όμως κύριε Γεωργίου δεν μου αρέσει να μασάω τα λόγια μου θα σας πω τι σκέφτομαι για το άτοπο του αιτήματός σας.
    Επειδή αυτός ο ιστότοπος έχει ιδιαίτερα μεγάλη αναγνωσιμότητα (άνω των έντεκα χιλιάδων αναγνώσεων τον μήνα) ζητάτε να παρουσιάσω τον κ. Ρασσιά προς αντιστάθμισμα της παρουσίασης των απόψεων του ΒΕΡΕΤΤΑ.
    Όπως όμως προείπα, εδώ θα παρουσιάζω πρόσωπα τα οποία εκτιμώ πως έχουν κάτι να πουν και ο κ. Ρασσιάς δεν έχει τίποτα να πεί κατά την γνώμη μου. Ότι είχε να πει το είπε και κρίνεται γι αυτά. Οπωσδήποτε όμως δεν χαίρει της εκτίμησής μου συνεπώς δεν πρόκειται ποτέ από εδώ να του ζητηθεί να πει την γνώμη του. Το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι η κριτική μου για την δημόσια δράση του, αμερόληπτη φυσικά αλλά σκληρή όπως άλλωστε ισχύει για τον καθένα. Όπως κρίνω τους παπάδες και τους πολιτικάντηδες έτσι κρίνω και τον κ. Ρασσιά και πέραν τούτου ουδέν, διότι όπως δεν θέλω σχέσεις με παππάδες και πολιτικάντηδες έτσι δεν θέλω και με τον εν λόγω κύριο. Να είστε όμως βέβαιος κύριε Γεωργίου πως αν δω μια θετική κίνηση εκ μέρους του σαφώς θα την σημειώσω ως τέτοια και μπορείτε εσείς αν θέλετε να μου προσδιορίσετε κάτι θετικό περί του έργου του (αρνητικού και ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΟΥ κατά την γνώμη μου) που ίσως να μου έχει ξεφύγει. Αναμένω σας.
    ΥΣ. Εκτός αν θεωρείτε μέγα έργο του την αντιγραφή ξένων ιστορικών συγγραφέων (για να είμαστε αντικειμενικοί) οπότε δεν έχουμε τίποτα να πούμε και ούτε περιμένω απάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Δεν έχω τίποτα απολύτως να προσθέσω μιας και φαίνεται πως εσείς γνωρίζετε τον χώρο καλύτερα από μένα. Διαβάζω και τους δύο μνημονευόμενους αλλά δεν έχω τις πληροφορίες ή τις αποδείξεις ότι ο ένας εκ των δύο αντιγράφει. Ίσως εσείς να γνωρίζετε περισσότερα. Πάντως μιας και αναφέρεσθε σε καρατζαφέρη και πλεύρη που σωστά τους χαρακτηρίζετε ως φασίστες, αδυνατώ να βρω τα κοινά τους με τον Κο Ρασσιά. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά και δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. Δεν κατανοώ όμως την ταύτιση που υπαινίσεσθε.
    Δεν χρειάζεται να απαντήσετε.Δεν θέλω να σας κλέβω τον χρόνο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. αδυνατείτε να βρείτε τα κοινά επειδή δεν ψάξατε να τα βρείτε κύριε Γεωργίου. Αν ασχοληθείτε θα βρείτε όχι μόνο κοινά αλλά και σημεία ταυτισης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. ελληνας εθνικιστηςΦεβρουαρίου 06, 2012 10:58 μ.μ.

    ε ρε πλυση εγκεφαλου που σας κανουν στις στοες

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails