Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

31 Μαρτίου 2009

Ο μεγαλύτερος καραγκιόζης IV

Προηγούμενα I, II, III
alex karagioz Πολλές πράγματι οι ελληνικές πόλεις που συνθηκολόγησαν με τον Αλέξανδρο. Κι εμένα κάποτε μου προκαλούσε εντύπωση όταν στο σχολείο με δίδασκαν πως οι Ελληνικές πόλεις συνθηκολογούσαν οικιοθελώς με τον Αλέξανδρο για το καλό της Ελλάδας. Ξεχνούσαν όμως να με διδάξουν την περίπτωση της Θήβας και ακόμα όταν στο λύκειο πιά η καταστροφή της Θήβας έμπαινε στο μάθημα αυτό ήταν με μια πρόταση μόνο: «Η Θήβα εξεγέρθηκε αλλά ηττήθηκε και καταστράφηκε».
Αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Η καταστροφή ήταν τέτοια που όμοια της δεν είχε υπάρξει. Η φρίκη σκέπασε την Ελλάδα για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό. Μιλάμε για ολοκληρωτισμό αλλά ας δούμε πως τα λέει ο Σιμόπουλος.
«Ο Αλέξανδρος φθάνει στον Ίστρο σφάζοντας διαγουμίζοντας εξανδραποδίζοντας και πυρπολώντας. και ξαφνικά διαδίδεται στην Ελλάδα η ψευδής είδηση ότι έπεσε σε κάποια μάχη. Αμέσως εξεγείρονται οι Θηβαίοι εξαιτίας της τυραννικής και αρπακτικής συμπεριφοράς της μακεδονικής φρουράς που είχε εγκατασταθεί στην πόλη μετά το συνέδριο της Κορίνθου. Πράγματι οι Μακεδονικές φρουρές αποτελούσαν στρατό κατοχής με δικαιώματα ζωής και θανάτου στις ελληνικές πόλεις. Καταδίκαζαν ανεπιθύμητους πολίτες σε θάνατο εξόριζαν αυθαιρέτως, δήμευαν περιουσίες. Το πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας καταλύθηκε, οι ελεύθεροι θεσμοί στραγγαλίστηκαν, η εξουσία πέρασε στα χέρια της εντόπιας ολιγαρχίας και των Μακεδόνων προστατών της.
Πληροφορείται την ανταρσία ο Αλέξανδρος σπεύδει στη Βοιωτία και πολιορκεί τη Θήβα. Οι πολίτες της πολέμησαν ηρωικά μέχρις εσχάτων. Μετά την άλωση δεν ζήτησε κανείς έλεος γονατίζοντας μπροστά στους εισβολείς. Ύστερα από τη σφαγή και τη λεηλασία ο Αλέξανδρος έσυρε στην αιχμαλωσία όλα τα παιδιά της πόλης αγόρια και κορίτσια. Για να τρομοκράτηση τις ελληνικές πόλεις και να αποθαρρύνει κάθε ένοπλη εξέγερση ο Αλέξανδρος που ξεπέρασε το Φίλιππο σε βαρβαρότητα και απανθρωπιά, έδωσε εντολή να ξεθεμελιωθεί η Θήβα. Κατέσφαξε 6000 άνδρες και πούλησε τα γυναικόπαιδα - 30.000 ψυχές- στις δουλαγορές. εξαίρεση έγινε μόνο για τους φίλους και πράκτορες του Φιλίππου και του Αλέξανδρου. Η πόλη ισοπεδώθηκε ιστορεί ο Αρριανός. Από την πώληση των αιχμαλώτων στά σκλαβοπάζαρα θα εισπραχθούν 440 τάλαντα δηλαδή ενάμιση τόνος αργύρου. Ήταν η πιο αποτρόπαιη βαρβαρότητα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.
Αμέσως μετά το ολοκαύτωμα ο νέος δυνάστης του ελληνισμού με τά κακούργα ένστικτα, όπως θα αποκαλύψει την κατοπινή ολέθρια δράση του, έδωσε εντολή στις ελληνικές πόλεις να μη δέχονται τους Θηβαίους που σώθηκαν ή να τους παραδίδουν για εκτέλεση. Και γενικά οι Θηβαίοι φυγάδες να διώκονται σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Έτσι ησύχασε από τους… διαφωνούντες αχάριστους. Απλώς δεν άφησε κανέναν ο ψυχοπαθής.
συνεχίζεται>>>

27 Μαρτίου 2009

Από το Τεύχος Ζ του περιοδικού Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ

Η τελευταία παράγραφος χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και περεταίρω συζήτησης αλλά αξίζει κατά την γνώμη μου τον κόπο, οπότε θα ασχοληθώ διεξοδικότερα με αυτήν σε επόμενή μου δημοσίευση.

Αναδημοσίευση με την άδεια του εκδότη.

 

ΚΗΠΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ

Γιώργος Καπλάνης

Α΄ Μία περίπτωση από την Ελληνική Θεολογία

Κυττάξτε τι γράφει ένας Νεοπλατωνικός, ο Ιάμβλιχος, περίπου το 300 μ.Χ.: «. . . .οι εμφανείς και αφανείς θεοί έχουν συγκεντρώσει στους εαυτούς τους την καθολική διακυβέρνηση των όντων σε ολόκληρο τον ουρανό και τον κόσμο. . .», παρακάτω: «.. . τα των αρχαγγέλων αν και πλησιάζουν τα των θεών υπολείπονται αυτών. . . . .τα των αγγέλων είναι ακόμη υποδεέστερα αυτών, . . . » , «.. . .το δαιμόνιον είναι υπηρετικό και δέχεται προθύμως όσα τυχόν παραγγείλουν οι θεοί. . .», «...ακολουθεί η ψυχή , η οποία καταλήγει στο τέλος των θείων τάξεων. . .» (1).

Δεν θα ασχοληθώ με το θεολογικό μέρος των παραπάνω δογμάτων της Ελληνικής Θρησκείας. Μου είναι αδιάφορα έως ενοχλητικά.

Εχει όμως ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με τα παραπάνω από την σκοπιά των σχέσεων εξουσίας – υποταγής. Πρόκειται περί πυραμίδας εξουσίας. Η ιεραρχική σχέση είναι ολοφάνερη: Κάτω – κάτω οι άνθρωποι με τις ψυχές τους. Στους ανθρώπους (ή στις ψυχές τους) επιβαίνουν οι δαίμονες. Πιο πάνω οι άγγελοι. Πιο πάνω οι αρχάγγελοι. Πιο πάνω οι θεοί.

Η εξουσία αυτή ασκείται μόνο από πάνω προς τα κάτω. Ετσι πχ οι δαίμονες δεν μπορούν να πάρουν κάποια απόφαση και να καταργήσουν κάποια αρμοδιότητα των θεών, ούτε και οι άγγελοι να αποκτήσουν κάποια ιδιότητα των αρχαγγέλων. Πράγματι πρόκειται περί πυραμίδας εξουσίας.

Β΄ Η Πορεία.

Η παραπάνω θεολογική περίπτωση είναι ένα παράδειγμα:

α) Για να ψάξουμε τις σχέσεις που συν-έχουν τις διάφορες κατηγορίες των παραπάνω οντοτήτων μεταξύ τους. Να ερευνήσουμε τους κανόνες βάσει των οποίων συν-έχονται. Να εξετάσουμε αν οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται με συνέπεια ή όχι και συνεπώς αν οι κατηγορίες αυτές σχηματίζουν κάποια δομή, σφιχτή ή χαλαρή). Με άλλα λόγια να ερευνήσουμε αν εφαρμόζεται η Αρχή της Συνοχής.

β) Επίσης για να ελέγξουμε αν τα όσα περιγράφει με τόση σιγουριά ο Ιάμβλιχος, είναι αληθή ή ψευδή και σε ποιό ποσοστό. Γι’ αυτό θα πρέπει να ερευνήσουμε αν αυτά που γράφει αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Με άλλα λόγια να ερευνήσουμε αν εφαρμόζεται η Αρχή της Αντιστοιχίας. Μόνο που τον έλεγχο θα τον κάνουμε εμείς. Δεν θα τον αναθέσουμε σε κάποιον άλλο. Οι πονηροί και ξιπασμένοι που εμφανίζονται για να μας πληροφορήσουν τις διάφορες αλήθειες ας μείνουν στην ανεργία. Δεν πρόκειται για κάτι δύσκολο: Η Αρχή της Αντιστοιχίας εφαρμόζεται πχ αν πούμε ότι έξω χιονίζει και αυτό αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, δηλαδή αν κυττάξουμε από το παράθυρο και δούμε ότι έξω χιονίζει. Τόσο απλά και είναι παράξενο που υπάρχουν τόσοι μεσίτες της αλήθειας.

Μόνο που το παράδειγμα με τα γραφόμενα του Ιάμβλιχου είναι ακραίο. Δεν τίθεται καν θέμα εφαρμογής της Αρχής της Αντιστοιχίας. Οι οντότητες που περιγράφονται δεν γίνονται αντιληπτές από τα ανθρώπινα εποπτικά μέσα. Συνεπώς θα θεωρηθούν ως ελάχιστα πιθανά ενδεχόμενα ή ως απλές συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, που υπάρχουν μόνο στον εγκέφαλο αυτών που τα πιστεύουν και πουθενά αλλού.

Για να ξαναγυρίσω στο παράδειγμα , θα ήθελα να τονίσω τρία ακόμα πράγματα:

α) Ότι οι άγγελοι αποτελούν και ένα σύνολο, και με την έννοια που χρησιμοποιείται στα μαθηματικά. (2) Το ίδιο και οι δαίμονες κλπ. Δηλαδή μία ομάδα που αποτελείται από στοιχεία, δηλαδή άτομα, που έχουν κοινές ιδιότητες.

β) Ότι στην αρχή θεωρήσαμε την γενική εικόνα (πυραμίδα) , μετά εξετάσαμε τα επί μέρους και τις σχέσεις τους και τέλος με τα επί μέρους επιβεβαιώσαμε την γενική εικόνα.

γ) Ότι δεν κυνηγάμε την απόλυτη και ολοκληρωτική αλήθεια, αλλά αυτό που θα είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό η αλήθεια, που θα είναι όμως ικανό να στρέψει τα πράγματα προς μία κατεύθυνση, που θα λειτουργεί δηλαδή ως η κύρια αιτία για την παραγωγή ενός αποτελέσματος.

Αυτή η πορεία της σκέψης δεν είναι κάτι το δύσκολο. Με κάποια μικρή πρακτική εξάσκηση γίνεται αυτοματοποιημένη πρακτική συμπεριφορά, που μπορεί με εύκολο τρόπο και άμεσα να μας οδηγήσει στην πραγματικότητα, δηλαδή στην φύση των πραγμάτων

Βέβαια οι επικούρειοι έχουν καταλάβει ότι όλα αυτά δεν είναι ούτε δικά μου, ούτε κάτι καινούργιο. Όλα αυτά βασίζονται στην φυσική (ατομική θεωρία – κριτήρια της αληθείας ) και τον κανόνα, του δασκάλου. Αυτό που με κάνει να τα γράφω και να επιμένω σε αυτά είναι ένα πνιγηρό συναίσθημα. Ένα ασφυκτικά πνιγηρό συναίσθημα που προέρχεται από το γεγονός ότι, αυτή η συστηματική σκέψη, η ανάλυση, η εφαρμογή κανόνων και γενικά η επιστημονική σκέψη του Επίκουρου, χρησιμοποιείται ως εργαλείο από τραπεζίτες, χρηματιστές, πολιτικούς, πνευματικούς τσομπάνηδες και γενικά από τους ικανούς εξουσιαστές. Γιατί η όλη διαχείριση του συνόλου των εξουσιαζομένων, δηλαδή του «εξουσιάσματος», γίνεται μέσω ψευδών και παραπλανητικών πληροφοριών κατόπιν λεπτομερούς σχεδιασμού. Οι εξουσιαστές παρατηρούν και αναλύουν την συμπεριφορά των ατόμων και του συνόλου και κατασκευάζουν μοντέλα που προκαλούν συναισθηματικές εξάρσεις. Γνωστά τα παραδείγματα: το σπίτι των ονείρων σας, το αυτοκίνητο των ονείρων σας, σοσιαλισμός στις 17, αυξήσεις και όχι απολύσεις και πολλά άλλα γεμάτα μιζέρια και συναισθηματική απάτη. Τα άτομα, έχοντας μπροστά τους μία παραπλανητική εικόνα της πραγματικότητας και μπόλικο συναίσθημα που αποκλείει σε αρκετό βαθμό την λογική, οδηγούνται σε μία γνωστή και προκαθορισμένη πορεία.

Υπάρχουν όμως και αποτυχημένοι εξουσιαστές. Όπως στις δύο παρακάτω περιπτώσεις. Ας τις δούμε, έτσι για εξάσκηση και για διασκεδάσουμε εξασκούμενοι.

ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ

Περίπτωση 1η.

Πρόκειται για μία συσσωμάτωση του Ελληνοκεντρικού χώρου που έχει μορφή κόμματος, το ΕΑΡ. Δεν πρόκειται να κάνω κριτική , γιατί κάτι τέτοιο θα με στενοχωρούσε. Είναι όμως αδιανόητο αλλά και προκλητικά αντιφατικό να μην επισημαίνουμε την έλλειψη του Ελληνικού Λόγου σε μία Ελληνοκεντρική οργάνωση. Είναι επίσης αδιανόητο να θυσιάζουμε ακόμα και την κοινή λογική χάριν της συμπαθείας.

Γι’ αυτό θα περιοριστώ μόνο σε δύο σημεία που θα τα ελέγξω από την σκοπιά των κριτηρίων της αληθείας – της εμπειρικής αλήθειας.

α) Διαβάζοντας το άρθρο 8 παρ. 7 του καταστατικού βρισκόμαστε σε μία τεράστια έκπληξη. Αφορά την εκλογή των 100 μελών της Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του συνεδρίου καθώς και των 12 μελών του Πολιτικού Συμβουλίου από την Κ.Ε. Ορίζεται ότι όσοι θέλουν να είναι υποψήφιοι για την Κ.Ε. προσέρχονται, το δηλώνουν στον εκλογικό γραμματέα (Εκλ.Γραμμ.) που γράφει τα ονόματά τους σε ένα πίνακα με αλφαβητική σειρά. Στην συνέχεια κάθε σύνεδρος προσέρχεται δηλώνει φωναχτά ποιους ψηφίζει – μέχρι 5 ονόματα, και ο Εκλ. Γραμμ. τραβάει δίπλα στο όνομα του υποψηφίου μία γραμμή. Το ίδιο γίνεται μετά για να εκλέξουν οι 100 της Κ.Ε. τους 12 του Π.Σ.

Ας κάνουμε την αντιστοίχιση:

Πόσοι ψηφίζουν; 1.000 σύνεδροι συν 220 ιδρυτικά μέλη συν 100 μέλη της Κ.Ε. – αλλά επειδή πολλοί θα είναι και ιδρυτικά μέλη και μέλη της Κ.Ε., θα λείπουν κλπ, ας υποθέσουμε ότι ψηφίζουν τελικά 1.200 σύνεδροι.

Πόσοι θα είναι οι υποψήφιοι; Δεν γνωρίζουμε , ας υποθέσουμε ότι θα είναι 300.

Πόσο μεγάλος θα είναι ο πίνακας με τα ονόματα των υποψηφίων;

Αν δεχτούμε ότι για κάθε όνομα θα χρειαστεί ένα περιθώριο πλάτους 5 εκατοστών και για κάθε γραμμή – ψήφο που θα χαραχθεί 2 εκ., τότε, για να έχουμε μία εικόνα , αν τα ονόματα γραφούν το ένα κάτω από το άλλο και δίπλα από το καθένα υπάρχει χώρος για 1.200 γραμμές, έχουμε: α. 300 υποψήφιοι επί 5 εκ. ίσον 1.500 εκ.(300Χ5=1.500). ήτοι 15,00 μέτρα. β. 1.200 γραμμές επί 2 εκ. ίσον 2.400 εκ, (1.200Χ2=2.400), ήτοι 24,00 μέτρα.

Η απάντηση λοιπόν στο παραπάνω ερώτημα, (που θυμίζει έντονα πρόβλημα αριθμητικής της Γ΄ τάξης του Δημοτικού σχολείου), είναι ότι ο πίνακας αυτός θα έχει ύψος 15,00 μέτρων και μήκος 24,00 μέτρων. Δηλαδή ύψος όσο μία πενταόροφη πολυκατοικία και μήκος όσο μία οκταόροφη πολυκατοικία πεσμένη στο πλάϊ. Το εμβαδόν του πίνακα θα είναι 15Χ24=360τ.μ. Θα πρόκειται για έναν πίνακα μυθολογικών διαστάσεων.

Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για την ψηφοφορία;

Ας το υπολογίσουμε: Καλείται ονομαστικά ο ψηφοφόρος, εμφανίζεται αμέσως ή τον μαζεύουν από τον διάδρομο που βγήκε να καπνίσει, πιστοποιείται η ταυτότητά του, ανακοινώνει το 1ο όνομα υποψηφίου, ο εκλ.γραμμ. το ψάχνει (στα 360τ.μ.), το βρίσκει και τραβάει μία γραμμή δίπλα του, ανακοινώνει το 2ο όνομα, το ψάχνει ο εκλ.γραμμ. κλπ, το 3ο, 4ο,5ο όνομα με την ίδια διαδικασία κλπ. Αν δεχθούμε ότι η διαδικασία για κάθε ψηφοφόρο θα χρειαστεί κατά μέσο όρο 3 λεπτά (με διαλείμματα , καθυστερήσεις κλπ), τότε έχουμε: 1.200 ψηφοφόροι επί 3 λεπτά ο καθένας , 1.200Χ3= 3.600 λεπτά ή 60 ώρες, δηλ. με δουλειά 12 ώρες την ημέρα έχουμε 60:12=5 ημέρες. Στην συνέχεια ο φουκαράς εκλ.γραμμ. θα μετρήσει 6.000 γραμμές (γιατί 1.200Χ5=6.000). Ούτε τον Πάππα να εκλέγανε. Αλλά ο εφιάλτης συνεχίζεται: Οι 100 της Κ.Ε. θα εκλέξουν τους 12 του Π.Σ.. Και μετά ο εκλογικός γραμματέας θα αναληφθεί στον Ολυμπο πλάϊ στον Δία , ως ημίθεος πλέον , διότι ως άνθρωπος θα τα έχει τινάξει χτυπημένος κατακέφαλα από τον Ορθό Λόγο.

β) Το κόμμα αυτό διακηρύσσει την Αμεση Δημοκρατία. (άρθρ..4- σκοποί, διακήρυξη κλπ). Ας προσπαθήσουμε να την ξετρυπώσουμε:

1) Το 12μελές Π.Σ. παίρνει όλες τις αποφάσεις που είναι υποχρεωτικές για τα μέλη. Αυτό το κάνει 363 ημέρες τον χρόνο. Τις άλλες 2 ημέρες αποφασίζει η Κ.Ε., και μόνο αν την ρωτήσουνε. (αρθρ.15 του Κανονισμού κλπ).

2) Τα μέλη του κόμματος δεν αποφασίζουν. Εξειδικεύουν τις αποφάσεις των 12 του Π.Σ. (αρθρ.10, παρ.3 και 11παρ.4 Κανονισμού).

(Μαντέψτε μόνοι σας με ποιόν τρόπο (κανόνες) άραγε συν-έχονται τα δύο αυτά σύνολα).

Αλλά , προσπαθώντας να αντιστοιχήσουμε τα πράγματα, βρίσκουμε τα εξής: 1) Οι 12 του Π.Σ. που αποφασίζουν, εκλέγονται, δηλαδή είναι αντιπρόσωποι των 100 της Κ.Ε. 2) Οι 100 της Κ.Ε. είναι αντιπρόσωποι των 1.200 μελών του συνεδρίου. 3) Τα 1.200 μέλη του συνεδρίου είναι αντιπρόσωποι όλων των μελών του κόμματος.

Δηλαδή οι 12 που αποφασίζουν είναι αντιπρόσωποι των αντιπροσώπων . . . .τοις αντιπροσώποις των αντιπροσωπευομένων. Φαντάσου τι χαμός θα γινόταν αν δεν επρόκειτο για σύστημα Αμεσης Δημοκρατίας, αλλά για σύστημα αντιπροσωπευομένης δημοκρατίας.

Συμπέρασμα: Δεν φθάνει μόνο να θέλεις να γίνεις το αφεντικό και να εξουσιάζεις τους άλλους, Χρειάζονται και οι αντίστοιχες ικανότητες.

Περίπτωση 2η.

Πρόκειται για μία θρησκευτική συσσωμάτωση, το ΥΣΕΕ. Τα πράγματα και εδώ είναι απλά, αλλά πιο πολύπλοκα από ότι στην προηγούμενη περίπτωση. Ας εξετάσουμε τα σύνολα, τα υποσύνολα, τα άτομα – στοιχεία των συνόλων, τις ιδιότητές τους και τις σχέσεις συνοχής. Η εικόνα που προσπαθεί να περάσει ο κανονισμός τους είναι μία εικόνα ισότητας (όλοι όμοιοι), αλλά:

1)"Στο ΥΣΕΕ ως «πολίτες» (ή «ΟΜΟΙΟΙ») θεωρούνται τα καταστατικά μέλη και κάθε άλλο οικονομικά αρωγό μέλος που οικειοθελώς έχει «πολιτογραφήσει» τον εαυτό του ως «μέλος δράσης»"

Πόσες κατηγορίες "Ομοίων" βλέπετε εδώ;

Πρόκειται γιά δύο κατηγορίες:

α) Τα καταστατικά μέλη ΚΑΙ β) τα "μέλη δράσης".

Και εξηγώ: Τα καταστατικά μέλη είναι τα μέλη της Αστικής Εταιρίας που εμφανίστηκαν στο Πρωτοδικείο και περιλαμβάνονται στο καταστατικό. Αυτά μπορεί να είναι πχ 3 εταιρικά μέλη. Γιά να ληφθεί νόμιμη απόφαση της οργάνωσης αυτής , χρειάζεται η πλειοψηφία των καταστατικών - ιδρυτικών μελών. Δηλαδή να αποφασίσουν με πλειοψηφία 2-1, κοντολογίς χρειάζονται 2 άτομα.

Αν όμως "πολιτογραφήσουν" 10 νέους "ομοίους" (μέλη δράσης), τοτε η οργάνωση στο σύνολό της θα εχει συνολικά 13 ομοίους, αλλά δικαίωμα να αποφασίζουν δεν έχουν και οι 13, αλλά μόνο οι 2.

Με άλλα λόγια 2 άτομα θα κατευθύνουν ένα σύνολο 13 ατόμων.Τα 2 αυτά άτομα θα είναι πιό όμοια από τα άλλα όμοια 11 άτομα.

2) Οι νομικές οντότητες (αστικές εταιρίες) όμως είναι ισότιμες μεταξύ τους;

Προσέξτε:

Η Αστική Εταιρία που εδρεύει στην Αθήνα μπορεί να διαγράφει οποιαδήποτε άλλη με σύμφωνη γνώμη άλλων δύο Αστικών Εταιριών. Με άλλα λόγια 6 ομοιοι (2 από κάθε εταιρία που δημιουργούν την πλειοψηφία 2-1), μπορούν να διαγράψουν πχ 10 άλλες εταιρίες. Αυτές οι 10 εταιρίες μπορεί να έχουν από 10 μέλη η κάθε μία (10Χ10=100). Δηλαδή 6 άτομα (όμοιοι) μπορούν να διαγράψουν 100 άτομα (ομοίους). [αλλά οι 100 όμοιοι δεν μπορούν να διαγράψουν τους 6 όμοιους!!!] Τα 6 αυτά άτομα μπορεί να είμαστε εγώ, η γυναίκα μου, ο μπατζανάκης μου και κάτι υπάλληλοί μου.

Αρα οι όμοιοι δεν είναι καν 2 κατηγορίες. Οχι αγαπητοί φίλοι, είναι 3 κατηγορίες (μέχρι στιγμής): α) εκείνοι που ψηφίζουν και διαγράφουν, β) εκείνοι που ψηφίζουν αλλά δεν διαγράφουν και γ) εκείνοι που ούτε ψηφίζουν αλλά ούτε και διαγράφουν. Δηλαδή έχουμε "όμοιους", "πιό όμοιους" και "πολύ πιό όμοιους".

Ομως ανάμεσα στους παραπάνω (α) ομοίους και (β) ομοίους υπάρχει το κοινό στοιχείο οτι και οι δύο κατηγορίες ψηφίζουν. Είναι άραγε όμοιοι τουλάχιστον ως προς αυτό; Γιά να δούμε:

3) Είπαμε οτι η Αστική Εταιρία που εδρεύει στην Αθήνα, μπορεί να διαγράφει οποιαδήποτε άλλη (με σύμφωνη γνώμη κλπ) "όταν αποδειχθεί εκτροπή από τους σκοπούς του ΟΛΟΥ".

Ποιός όμως καθορίζει τους σκοπούς του ΟΛΟΥ;

Απάντηση: το αρχικό καταστατικό της Αστικής Εταιρίας ΥΣΕΕ (της Αθήνας δηλ.), στο οποίο δεσμεύονται και ορκίζονται κλπ.

Μέσα όμως στους σκοπούς περιλαμβάνεται και η "ΠΛΗΡΗΣ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ".

Και φτάνουμε σιγά - σιγά στον πυρήνα της υπόθεσης.

Γιατί από την σκοπιά του Ηράκλειτου αυτό είναι αδύνατο να γίνει.

Γιατί η ΠΛΗΡΗΣ περιγραφή της πολιτιστικής ταυτότητας είναι αδύνατο να γίνει.

Γιατί δεν καθορίζεται σε ποιά εποχή θα ψάξουμε να βρούμε αυτή την πολιτιστική ταυτότητα.

Γιατί δεν καθορίζεται σε ποιά μεριά θα την ψάξουμε, μήπως θα ψάξουμε την πολιτιστική ταυτότητα των Μακεδόνων ή των Κυπρίων;

Γιατί πως θα καταλάβουμε ότι έγινε πλήρης παλινόρθωση; Αν στην τηλεόραση συνεχίζουν να μιλάν αστρολόγοι γιά τα ζώδια, θα έχει γίνει;

Γιατί αν υπάρχουν 20.000 Ιεχωβάδες, θα έχει γίνει πλήρης παλινόρθωση; Αν υπάρχουν 3 Ιεχωβάδες και 5 βουδιστές, θα είναι πλήρης ή ελλιπής η παλινόρθωση;

Γιατί, γιατί, γιατί, . . .

.Γιατί ο παραπάνω σκοπός είναι τόσο θολός και ανέφικτος που επιδέχεται κάθε αυθαίρετη ερμηνία.

Εδώ ο σκοπός χάνεται και στην θέση του μπαίνει η εξουσία αυτού που έχει το δικαίωμα να δόσει όποιο περιεχόμενο θέλει στον σκοπό. Η ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Γιατί όταν ο πιστός θρησκευόμενος λέει οτι υπακούει στα λόγια του Θεού, στην ουσία υπακούει σ' αυτόν που του μεταφέρει τα λόγια του Θεού και που φυσικά του πουλάει ότι θέλει.

Εδώ φτάσαμε στο κρίσιμο ερώτημα: Αν το ΟΛΟΝ των Ελλήνων Εθνικών αποτελείται πχ από 30.000 άτομα, ποίος θα βεβαιώσει οτι έχουν επιτευχθεί οι σκοποί; Μήπως τα 30.000 άτομα;

Απάντηση: Οχι βέβαια, δεν προβλέπεται τέτοιο πράγμα από τον κανονισμό.

Θα αποφασίσουμε εγώ και ο μπατζανάκης μου, που είμαστε τα 2 από τα 3 μέλη της Αστικής Εταιρίας που εδρεύει στην Αθήνα..

Που η ψήφος μας είναι πιό ψήφος από την ψήφο των άλλων ομοίων.

Ο ΚΗΠΟΣ

Ο Κήπος θα είναι μία ζωντανή φυσική διαδικασία. Αυτή την στιγμή αυτό που θα πρότεινα είναι, ανάμεσα στις άλλες σκέψεις μας, να παρεμβάλουμε την Λογική της Ασάφειας. Γιατί ανήκουμε στην παράδοση σπουδαίων Ελλήνων που εισήγαγαν αυτή την Λογική στην Ελληνική σκέψη. Στην παράδοση του Ζήνωνα του Ελεάτη, του Ηράκλειτου, των σοφιστών, του Επίκουρου. Ας έχουμε την συνείδηση ότι δεν αναβιώνουμε τίποτε. Συνεχίζουμε. Στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης το αισθανθήκαμε όλοι. Συνεχίζουμε την παράδοση. Και σε κάθε βήμα μας έχουμε την συνείδηση ότι προχωράμε πάνω στον ίδιο άξονα με τους μαθητές του δασκάλου μας του Επίκουρου, με τους μαθητές του Φιλόδημου και των άλλων. Βλέπουμε τις πατημασιές τους. Πάνω στον ίδιο δρόμο. Πάνω στον ίδιο άξονα της καθημερινής δράσης, δηλ. της Ηθικής, στην Αρχή της Ηδονής.

Και κλείνω εδώ, αλλά δεν θα παραλείψω να επισημάνω αυτό που έγραψε ο Δημήτρης Δημητριάδης: «. . .δεν είμαστε μία πεφωτισμένη πρωτοπορία, απλά είμαστε γεννήματα της κοινωνίας και των καιρών» (3) .

Γεώργιος Καπλάνης

Θεσσαλονίκη

(1) Ιαμβλίχου «Περί Μυστηρίων» Εκδόσεις Ιδεοθέατρον, σελ.115 κ.ε.

(2) Ετσι, για παράδειγμα, μπορεί να εντοπίσουμε τομή συνόλων, υποσύνολα κλπ.

(3)Τεύχος Α του περιοδικού Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, σελ. 23

Ο Γιώργος Καπλάνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και εργάζεται ως συμβολαιογράφος στη συμπρωτεύουσα. Είναι μέλος της Ομάδας Φίλων της Επικούρειας Φιλοσοφίας «Ο Κήπος της Θεσσαλονίκης».

 

 

25 Μαρτίου 2009

Ο μεγαλύτερος καραγκιόζης III

Διαβάστε το Ι και το ΙΙ

alex karagioz Οι δάσκαλοι στα σχολεία μας μαθαίνουν πως ο Αλέξανδρος μετέδωσε τον Ελληνικό πολιτισμό. Μας μαθαίνουν δηλαδή πως μετέδωσε το ήδη μεταδομένο προ πολλού. Με τέτοια γελοία εφευρήματα προσπαθούν να μας δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα όπως το ότι ίδρυσε πόλεις προς τιμήν του… αλόγου του και του… σκύλου του. Τον Αλέξανδρο περίμενε ο ελληνικός πολιτισμός για να διαδοθεί. Πφφφ! Για να δούμε όμως και την άλλη άποψη από το ίδιο βιβλίο.

Ιστορικοί και πολιτικοί εξιδανικεύουν επί αιώνες τον Αλέξανδρο. Καλλιεργούν τον μύθο για τους πολεμικούς άθλους του και τον εξεικονίζουν ως ενσαρκωτή ψευδοθεωριών που επικαλύπτουν άνομα συμφέροντα.  Είναι «τιτανική μορφή», «μεγαλοφυής στρατηλάτης», «ήρωας», «γενναίος», «κατακτητής», «υπεράνθρωπος», «οραματιστή της παγκόσμιας συμφιλίωσης», «εκπολιτιστής της ανατολής»,  «χαρισματικός ηγέτης»,  «υπόδειγμα ήθους και αρετής»,  ακόμα και «φιλόσοφος»!   Τον αποκαλούν «όργανο της θείας πρόνοιας», «οδηγό και ρυθμιστή των πεπρωμένων του Ελληνισμού»!

 

Είναι ο μύθος που έπλασαν αρχικά η κουστωδία των αυλοκολάκων και εξωνημένων υμνωδών και αργότερα οι δυνάστες και σφαγείς λαών, οι μηχανισμοί της απολυταρχίας και της πολιτικής διαφθοράς. Ειδικά στην ξένη ιστοριογραφία η δοξαστική αποτίμηση των κατακτήσεων του Αλέξανδρου εξυπηρετούσε πάντοτε δόλιους δυναστικούς και ιμπεριαλιστικούς σκοπούς και ανεδαφικές αντεπιστημονικές σκοπιμότητες. Υμνήθηκε από τους αυλικούς, αξιωματούχους και εντεταλμένους «γραμματικούς» της ακολουθίας του και ύστερα από τους ρωμαιόδουλους Έλληνες συγγραφείς και Λατίνους ιστορικούς επειδή αποτελούσε το ίνδαλμα του ρωμαϊκού ιμπεριαλισμού και το ζηλευτό πρότυπο των αυτοκρατόρων.

 

  Για τους ιστορικούς της δύσης που υπερασπίζονται τα μοναχικά καθεστώτα και την αυταρχική εξουσία ο Αλέξανδρος είναι ο «σκαπανέας του χριστιανισμού», ο πρόδρομος των ρωμαίων και βυζαντινών αυτοκρατόρων, το σύμβολο των νικηφόρων πολέμων της δύσης κατά της Ανατολής, ο εμπνευστής των αγώνων του σταυρού κατά της ημισελήνου πρότυπο του Ηρακλείου που ύψωσε το χριστιανικό λάβαρο στα περσικά εδάφη και του Λέοντος Ισαύρου που κατατρόπωσε τους άραβες! Παραδέχονται ότι ο Αλέξανδρος αφάνισε την κυρίως Ελλάδα υποτάσσοντας τις αυτόνομες πόλεις και καταλύοντας τους παραδοσιακούς δημοκρατικούς θεσμούς.

 

Υποστηρίζουν όμως ότι διέδωσε τον ελληνικό πολιτισμό! Προκλητικό και γελοίο ψεύδος. Οι ίδιοι ιστορικοί, πλαστογραφώντας τα γεγονότα, ωραιοποιούν την υποδούλωση των ασιατικών λαών με το παρανοϊκό επιχείρημα ότι ο Αλέξανδρος οραματιζόταν τη συναδέλφωση όλων των λαών της οικουμένης! Έγινε ένδοξος μετά θάνατον. Εν ζωή συγκεντρώνει το μίσος όλων των εθνών και δικαίως. Υπήρξε εξολοθρευτής λαών και ο χείριστος εχθρός των Ελλήνων.

Σαφώς ρεαλιστικότερη ιστορία, δεν νομίζετε;

συνεχίζεται>>>

23 Μαρτίου 2009

Ο μεγαλύτερος καραγκιόζης II

alex karagioz   Αναρωτιέται λοιπόν ο ευγενικός σχολιαστής στην προηγούμενη ανάρτηση, πως εξηγείται το γεγονός οι απόγονοι των σφαγιασθέντων να καυχώνται σαν απόγονοι του Αλέξανδρου. Το ίδιο όμως αναρωτιέμαι κι εγώ. Πως εξηγείται να υπάρχουν σήμερα θαυμαστές του Χίτλερ και του Μουσολίνι; Πως εξηγείται το γεγονός ύπαρξης θαυμαστών του Στάλιν ή του Βασιλιά

Κατά την γνώμη μου αυτό εξηγείται για δύο λόγους. Πρώτον διότι τότε (και πάντα) επιβίωσαν μόνο οι λάτρεις του διεστραμμένου σφαγέα ενώ όλοι σχεδόν οι “αντιφρονούντες” πέρασαν από το λεπίδι των Μακεδόνων και ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος είναι πως εκείνοι ακριβώς οι σπιούνοι φιλο-αλεξανδρινοί μοναρχικοί, επέβαλλαν στα σχολεία τις ψευδοδιδαχές εκείνες που ακόμα μέχρι σήμερα διδάσκονται τα παιδιά μας.

Για να πειστείτε βρείτε οποιοδήποτε δεκάχρονο και ρωτήστε το αν γνωρίζει την άποψη έστω, πως ο Αλέξανδρος δεν ήταν παρά ένας Χίτλερ της εποχής του. Να είστε βέβαιοι πως αυτή η άποψη θα είναι για τον μαθητή πρωτάκουστη. Η συνήθης και αληθής απάντηση είναι “μα εμείς στο σχολείο δεν τα μαθαίνουμε έτσι…!!!”

Εμ βέβαια δεν τα μαθαίνουμε έτσι. Τα μαθαίνουμε αλλιώς, κατά πως δηλαδή τους συμφέρει. Δεν προάγουμε την αμφισβήτηση και την έρευνα αλλά την πίστη και την υποταγή στην θρησκεία και την εξουσία.

Για να δούμε λοιπόν πως είχαν γενικότερα τα πράγματα τότε. Από το ίδιο βιβλίο.

Η εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ασία εμφανίζεται ως εκδικητική επιχείρηση  κατά των περσών των «προαιώνιων εχθρών των ελλήνων». Στην πραγματικότητα αποτελούσε μια κατακτητική επιδρομή σφαγής και δηώσεων. Ο πρώτος και κυριότερος εχθρός των ελλήνων του Δ’ αιώνα π.χ. δεν ήταν οι πέρσες αλλά η μακεδονική μοναρχία που επιβουλευόταν την ανεξαρτησία των ελληνικών πόλεων και το δημοκρατικό πολίτευμα. Ο ασιατικός εχθρός ήταν μακρινός και ακίνδυνος. Άλλωστε είχαν αναπτυχθεί ελληνοπερσικές σχέσεις σε όλους τους τομείς. Και ο ελληνικός πολιτισμός είχε διεισδύσει ευρύτατα στις χώρες της ανατολής. Το ότι ο Φίλλιπος δεν αποτόλμησε εκστρατεία για την καθυπόταξη του ελληνικού νότου οφείλεται στον φόβο για ένοπλη περσική παρέμβαση στο πλευρό των ελλήνων.

Ξαφνικά όλοι οι έλληνες πατριώτες είδαν τον πριν ενάμιση αιώνα εισβολέα ως φίλο και σύμμαχο και τον Αλέξανδρο τον τύραννο του βορρά, ως θανάσιμο εχθρό. Γνώριζαν ότι η επιτυχία της εκστρατείας θα μετέβαλλε αργά η γρήγορα την Ελλάδα σε σατραπεία και τους έλληνες σε ανδράποδα. Για τους έλληνες η νίκη του Αλέξανδρου στα Γαυγάμηλα ισοδυναμούσε με περσική νίκη στον Μαραθώνα και την Σαλαμίνα. Αν ομονοούσαν και αποφάσιζαν ενωμένοι να υπερασπιστούν την ελευθερία και τους δημοκρατικούς θεσμούς θα πολεμούσαν όχι εναντίον του τυράννου των Σούσων αλλά εναντίον των δυναστών της Μακεδονίας του Φιλίππου και του Αλέξανδρου.

Η οργή των ελλήνων δεν στρεφόταν εναντίον των μακεδόνων αλλά εναντίον της μοναρχίας. Οι μακεδόνες ήταν έλληνες και διαποτισμένοι με ελληνική παιδεία. Ο τραχύς και καταφρονητικός λόγος του Δημοσθένη αναφέρεται στον Φίλιππο και τους μισθοφόρους του, που εξαχρειωμένοι ρίχνονταν με εντολή του αυθέντη τους στην λεηλασία και ολοκληρωτική καταστροφή των ελληνικών πόλεων, όπως δύο αιώνες αργότερα οι ρωμαίοι. Και είναι εύστοχη η παρατήρηση του άγγλου ιστορικού George Grote ότι ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνες επειδή ήταν μονάρχες.

συνεχίζεται>>>

22 Μαρτίου 2009

ο μεγαλύτερος καραγκιόζης

alex karagioz Η γραικία για άλλη μια φορά ψηφίζει. Αν μέχρι τώρα απορούσα για τους πολιτικούς που ψηφίζονται, τώρα με την περίπτωση του μεγαλύτερου Έλληνα έχω πάθει κυριολεκτικώς "την πλάκα μου". Οι πολίτες του ελλαδιστάν σε μια πρωτοφανή επιβεβαίωση της ολοκληρωτικής τους ποιμνιοποίησης, καλούμενοι να επιλέξουν τον κατ' αυτούς μεγαλύτερο Έλληνα, επιλέγουν ως πρώτο και καλύτερο μέχρι στιγμής τον... Αλέξανδρο του Φιλίππου. Επιλογή απολύτως συμβατή με το θεό που πιστεύουν, τους αγίους που λατρεύουν και το κράτος που πρεσβεύουν.

Ο Αλέξανδρος του φιλίππου ως γνωστόν ήταν ένας μονάρχης που δια της βίας κατέκτησε τον τότε γνωστό κόσμο. Διδάσκεται στα σχολεία του ελλαδιστάν ως "μέγας" αγνοώντας την απλή λογική που λέει πως, δεν γίνεται να κάνεις κατακτητικό πόλεμο και να μην είσαι παρά απλώς ένα ακόμα ιμπεριαλιστικό κάθαρμα. Ένας ακόμα διεστραμένος πολεμοχαρής χασάπης.

Αντί απάντησης λοιπόν σε όλο αυτό το ποίμνιο που εκπαιδεύτηκε να λατρεύει την διαστροφή θα σημειώσω σε συνέχειες σε αυτό εδώ το διαδικτυακό μου ημερολόγιο αποσπάσματα για τον... "μεγαλύτερο έλληνα" από το βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου "ο μύθος των μεγάλων της ιστορίας".

Όσοι θυμούνται τι μας έμαθαν στο "σχολείο", καλούνται να είναι καθιστοί.

Ο Δ’ αιώνας π.χ.χ. υπήρξε μοιραίος για την ιστορία του ελληνισμού του κλασσικού πολιτισμού και της δημοκρατίας. Αιτία η μακεδονική στρατοκρατική δυναστεία του Φιλλίπου και του Αλεξάνδρου που υποδούλωσε, οδήγησε σε παρακμή και τελικά αφάνισε τις ανεξάρτητες και αυτόνομες πόλεις – κράτη.
Ο άγριος επεκτατισμός της μακεδονικής μοναρχίας ξέσπασε σε μια εποχή που οι ελεύθερες ελληνικές πόλεις αντιμετώπιζαν δεινή πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση συνέπεια των συμφορών που προκάλεσε στον ελληνικό κόσμο ο πελοποννησιακός πόλεμος. Ο Δημοσθένης υπενθυμίζει στους αθηναίους την εποχή της άμεσης δημοκρατίας και καταγγέλλει την πολιτική διαφθορά που ακολούθησε τον αδελφοκτόνο πόλεμο. «η σημερινοί ρήτορες επαινούν τους πολιτικούς άντρες εκείνων των χρόνων αλλά δεν τους μιμούνται. Τους ρωτούν: τι επιθυμείτε τι να προτείνω; Τι να κάνω για να σας ευχαριστήσω»;

Κατά τον Αριστοτέλη οι έλληνες θα μπορούσαν, χάρη στους ελεύθερους θεσμούς και την δημοκρατική παράδοση να μεταλαμπαδεύσουν στην οικουμένη το δημοκρατικό τους πολίτευμα και να ηγηθούμε αν ήταν ενωμένοι στο ενιαίο κράτος – «και δυνάμενων αρχήν πάντων, μιας τυχγάνων πολιτείας». Και θα γινόταν πραγματικότητα ή, παγκόσμια ίσως, διάδοση των ελεύθερων θεσμών και της άμεσης δημοκρατίας που άνθισαν στην Ελλάδα του κλασσικού πολιτισμού, αν δεν μεσολαβούσε ο ολέθριος ιμπεριαλισμός της μακεδονικής μοναρχίας.

Ο Φίλλιπος και ο Αλέξανδρος, που φιλοδοξούσαν να προσαρτήσουν στο βασίλειό τους ολόκληρη την ελληνική χερσόνησο, θα υποτάξουν τις ελληνικές πόλεις, θα καταλύσουν το δημοκρατικό πολίτευμα και θα ανοίξουν τον δρόμο για την ρωμαιοκρατία.
Οι δύο δυνάστες της Μακεδονίας ήταν ολότελα ξένοι προς τις πολιτικές και πολιτιστικές πραγματώσεις των ανεξάρτητων ελληνικών πόλεων. Με την μακεδονική απολυταρχία κυρίαρχη ο ελληνικός χώρος θα εντασσόταν σ’ ένα κράτος με επικυρίαρχο τον μονάρχη. Αυτό ακριβώς συνέβη.

Η Ελλάδα έπεσε θύμα των κατακτητικών σχεδίων της μακεδονικής δυναστείας. Από το 338 π.χ.χ. μετά την μάχη στην Χαιρώνεια οι περισσότερες ελληνικές πόλεις έχασαν την ανεξαρτησία τους. Άλλες με την βία και άλλες με εκβιασμό και απάτη. Σφαγές και εξανδραποδισμοί στην Ήπειρο, Θεσσαλία, Χαλκιδική, Θράκη. Ο Φίλλιπος καταδίωξε και εξόντωσε τους δημοκρατικούς ηγέτες και εγκατέστησε μακεδονικές φρουρές στις περισσότερες περιοχές.

Τα ίδια και χειρότερα με τον Αλέξανδρο. Ο νέος μονάρχης θα ισοπεδώσει την Θήβα εξανδραποδίζοντας τους κατοίκους και θα αξιώσει από τους αθηναίους να του παραδώσουν για εκτέλεση τους ρήτορες που αντιστάθηκαν στην εισβολή και τις βαρβαρότητες του.

Η εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ασία θα ολοκληρώσει τον όλεθρο του ελληνισμού. Στο αποκορύφωμα των κατακτήσεών του θα αιματοκυλήσει και πάλι, με ένοπλες επεμβάσεις την Ελλάδα, θα ανατρέψει το δημοκρατικό πολίτευμα, θα εγκαταστήσει στις πόλεις ολιγαρχικά καθεστώτα με τύραννους πράκτορές του και θα αξιώσει από τους έλληνες να τον λατρέψουν ως θεό.
Κάθε απόπειρα για ανεξαρτησία πνιγόταν στο αίμα. Για τους έλληνες η μακεδονική δυναστεία ήταν ο κυριότερος και πιο επικίνδυνος εχθρός. Η ωμότητες και ο ανθελληνισμός του Αλέξανδρου τον κατέστησαν περισσότερο λαομίσητο από τον Φίλλιπο.

συνεχίζεται>>>

20 Μαρτίου 2009

Ομαδικές ταφές νεογέννητων

Η Μήδεια είναι μέρος της φύσης μας και η φύση μας αφ’ ενός δεν αφορά αποκλειστικά τις γυναίκες αφ’ ετέρου εκτείνεται σ’ ολόκληρο το φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Ένα νεκρό σώμα δεν έχει καμιά αξία. Σωστό ή λάθος; Ούτε σωστό ούτε λάθος; Θέτω το ερώτημα.

« Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι γονείς είναι άγνωστοι είτε αδιαφορούν για την τύχη της σορού (...) αλλά και σε αυτές ακόμη τις περιπτώσεις κατά τις οποίες οι οικείοι έχουν απλώς δηλώσει ότι για οποιονδήποτε λόγο δεν πρόκειται να παρευρεθούν στον ενταφιασμό,οι σοροί των εμβρύων (...) συλλέγονται,καταψύχονται,τοποθετούνται ομαδικά ανά τρεις- τέσσερις ή και περισσότεροι σε πλαστικό σάκο και κρατούνται στο νεκροτομείο του μαιευτηρίου ώσπου να παραλειφθούν από το συμβεβλημένο γραφείο τελετών», τονίζει ο Συνήγορος. « Η φύλαξή τους δε στο νεκροτομείο μπορεί να υπερβαίνει και τους τρεις- τέσσερις μήνες».

TO BHMA

18 Μαρτίου 2009

Χωρίς λόγια.

sygkentrosi-syntagma1 

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επαναφέρει από «το παράθυρο» την καταργημένη εδώ και χρόνια περιβόητη περιύβριση αρχής, που είχε χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο «φίμωσης» συνδικαλιστών, του Τύπου και απλών πολιτών που ασκούν έντονη κριτική ή διαδηλώνουν φωνάζοντας σκληρά συνθήματα ή αναρτώντας τα σε πανό.

Με πρόσχημα την ανάγκη στήριξης της αστυνομίας, ο υπουργός Δικαιοσύνης γνωστοποίησε ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να θεσπίσει την αυτεπάγγελτη δίωξη για εξύβριση δημόσιων λειτουργών.

Βέβαια στην έννοια των δημόσιων λειτουργών δεν ανήκουν οι αστυνομικοί (που είναι υπάλληλοι) και από τις καταιγιστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων προέκυψε ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να επισείσει την απειλή διώξεων σε βάρος οποιουδήποτε εκφράζεται άσχημα για κάθε δημόσιο λειτουργό ή και υπάλληλο όπως είναι οι αστυνομικοί.

 

ethnos.gr

17 Μαρτίου 2009

από κει που μας χρωστούσαν μας πήραν και τον γάιδαρο;

Το γεγονός επιβεβαιώνεται και από το ΥΠΕΧΩΔΕ το οποίο γνωστοποίησε ότι "θα ακολουθήσει επεξεργασία των συλλεχθέντων στοιχείων", προκειμένου να αποφανθεί τελικά για την κυριότητα κοινόχρηστων χώρων όπως οι πλατείες, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να κατακυρωθεί η κυριότητά τους στην Εκκλησία της Ελλάδας. Να σημειωθεί επίσης ότι σε πολλές περιπτώσεις τις ίδιες πλατείες διεκδικεί και ο Δήμος Αθηναίων.

Το θέμα ανέδειξε με επίκαιρη ερώτησή του στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης ο οποίος ερωτά:

  • Από πού και ως που είναι δυνατόν η Εκκλησία της Ελλάδας να διεκδικεί, με τη "βούλα" του κράτους, κοινόχρηστους χώρους όπως η πλατείες ή και τυχόν αφορολόγητα έσοδα επ’ αυτών;
  • Ποιες και πόσες τελικά πλατείες σε όλη την Ελλάδα έχουν κατακυρωθεί ως ιδιοκτησία της Εκκλησίας;
  • Εθνος

Δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας τώρα μέχρι και το τελευταίο χρυσό δισκοπότηρο. Που τα βρήκαν οι κοπρίτες που δεν έχουνε δουλέψει ποτέ στην ζωή τους; Κλεμμένα και... "δανεικά" απο τον λαό είναι. Ληστείες, κατασχέσεις και αναγκαστικές "δωρεές" είναι όλη τους η περιουσία που ειδικά εν μέσω κρίσης οικονομικής πρέπει πάραυτα να επιστραφεί.

13 Μαρτίου 2009

Ληστές, κλέφτες και αρματολοί, κεχαχιάδες, χωροφύλακες και Ιαβέρηδες, ΜΗΝ ΒΑΡΑΤΕ ΤΟΝ ΠΙΑΝΙΣΤΑ

                                                                                      Του Διόδοτου

Εχθές, 12/3/09, μπάτσος εκτός υπηρεσίας με πολιτικά και φέρων το όπλο του, εξανάγκασε σε πιστολίδι ληστή, εντός τού υποκαταστήματος τού «Γερμανού» στον Βύρωνα. Από το πιστολίδι (σύνολο εννέα σφαίρες εκ των οποίων έξι από το όπλο του επίδοξου Κλουζώ) σκοτώθηκε μια πωλήτρια.

Η ανακοίνωση της αστυνομίας προσπάθησε ως συνήθως να συγκαλύψει το συμβάν λέγοντας ότι η συμπλοκή διεξήχθη εκτός του καταστήματος. Ωστόσο οι κάμερες του καταστήματος έδειξαν ξεκάθαρα τί συνέβη, κάτι που καθιστά τους συντάκτες της αστυνομικής ανακοίνωσης συνειδητούς ψεύτες.

Πριν λίγες ημέρες ένας άλλος Κλουζώ, πάλι εκτός υπηρεσίας, είχε επιχειρήσει να «καταδιώξει» ληστή ΑΤΜ τράπεζας σε νυχτερινή ώρα. Ο ληστής πυροβόλησε και κατόρθωσε (μάλλον εύκολα) να σκοτώσει τον επίδοξο Κλουζώ, σε άλλο ένα δημόσιο -και εξίσου αναίτιο- πιστολίδι.

Το τηλεορασόπληκτο και εφημεριδόπληκτο fan club των μπατσοδημοσιογράφων αστέρων, ίσως αποφανθεί -για άλλη μια φορά, όπως άλλωστε είναι προγραμματισμένο να κάνει- ότι, οι δύο Κλουζώ φέρθηκαν σαν «ανεγκέφαλοι», ότι η αστυνομία είναι «ελλειπώς εκπαιδευμένη» και άλλες τέτοιες καραμέλες, που έχουν φτιαχτεί για να απασχολούνται με κάτι οι νήπιοι τώ πνεύματι.

Ωστόσο, το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα από τα δύο περιστατικά είναι το υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και η συνείδηση του καθήκοντος των νεοελλήνων κλώνων τού Κλουζώ. Και στις δύο περιπτώσεις αντέδρασαν σαν καλοεκπαιδευμένα μαντρόσκυλα και επιχείρησαν να προστατέψουν το… ΤΑΜΕΙΟ (αλλά; τί νομίζατε ότι έχουν εκπαιδευθεί να προστατεύουν; τις ζωές των πολιτών;). Για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους δεν δίστασαν προ ουδενός, ούτε τών ληστών, ούτε φυσικά τών … ασήμαντων πολιτών.

Μάλιστα ο ένας τους, σαν πιστό μαντρόσκυλο, έδωσε, όπως προαναφέραμε, και τη ζωή του (για το ΤΑΜΕΙΟ) και δεν υπολόγισε ούτε καν το νεογέννητο –και τώρα πια ορφανό- παιδί του. Και σαν άριστα εκπαιδευμένο πιστό μαντρόσκυλο, είχε το τέλος που συνήθως έχουν τα υποδειγματικότερα μαντρόσκυλα.

Μάλιστα, όπως αποδεικνύουν περιστατικά, όπως το προ δεκαετίας περίφημο μακελειό πολιτών στην οδό Νιόβης και ο προ τριμήνου εν ψυχρώ φόνος δεκαπεντάχρονου μαθητή στα Εξάρχεια (τα περιστατικά έχουν ληφθεί ενδεικτικά από μια πληθώρα, όπου όλα τους έχουν προκληθεί από ένστολα μαντρόσκυλα), δεν είναι ανάγκη να υπάρχει καν ΤΑΜΕΙΟ για να δολοφονηθούν «ασήμαντοι» πολίτες: τα μαντρόσκυλα μπορεί να σε δαγκώσουν θανάσιμα απλώς και μόνο αν περάσεις από μπροστά τους.

Μήπως, τουλάχιστον, να τα «εμβολιάσουμε»;

10 Μαρτίου 2009

Ηγούμενος ασελγούσε σε ανήλικους

Σιγά το νέο λες και δεν ξέρουμε τι κάνουν μέρα νύχτα.

Και φυσικά θα αθωωθεί και αυτός για να συνεχίσει τα εγκλήματά του. Τον άλλο τον απατεώνα που είναι στον Κορυδαλλό τον βάλανε στο αρχείο. Σε λίγο θα τον δούμε να αγορεύει από άμβωνος με τον Εφραίμ παρέα. Τέτοιοι είμαστε...

Για ασέλγεια κατ' εξακολούθηση σε βάρος ανηλίκων κατηγορείται ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής της Αγίας Σκέπης Κερατέας Αττικής, κατά κόσμον Ελευθέριος Αναστασόπουλος.

Ο 68χρονος κληρικός συνελήφθη το βράδυ της Δευτέρας μετά από καταγγελίες νεαρών 18 έως 34 ετών που είχαν παλαιότερα εγκατασταθεί στην Ιερά Μονή ως δόκιμοι μοναχοί και οι οποίοι υπέστησαν στο διάστημα από το 1988 μέχρι και το 2007, όντας τότε ανήλικοι, κακοποίηση από τον ηγούμενο στα κελιά τους και το ηγουμενείο..

Ο ίδιος φέρεται να έχει ασελγήσει κατά δεκαεπτά νεαρών οι οποίοι κατά το παρελθόν διέμεναν προσωρινά ή και μόνιμα στη μονή.

Ο ηγούμενος οδηγήθηκε σήμερα το πρωΐ στον εισαγγελέα και αύριο αναμένεται να οδηγηθεί ενώπιον της 25ης τακτικής ανακρίτριας.

Από την έρευνα προέκυψε ότι και άλλα δεκαεφτά άτομα έχουν καταγγείλει για τον ίδιο λόγο τον ηγούμενο, πολλοί από τους οποίους εγκατέλειψαν την ιεροσύνη για το λόγο αυτό.

Από την αστυνομία ερευνάται αν ο ηγούμενος έχει ασελγήσει σε ανήλικους και σε άλλα μοναστήρια, που έχει περάσει στο παρελθόν.

ethnos.gr

9 Μαρτίου 2009

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 1.221 ΧΡΟΝΙΑ

Η κάτωθι επιστολή είναι του κ. Λάμπρου πρώην εκδότη του περιοδικού ΔΑΥΛΟΣ και μου κοινοποιήθηκε ως έχει. Είναι πράγματι μια πολύ σοβαρή εξέλιξη αυτή που καταδεικνύει βασικά δύο πράγματα κατά την γνώμη μου:

α) η χριστιανική εκκλησία καταρρέει γρηγορότερα απ' όσο φαίνεται

β) προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν το μέγεθος της δήμευσης της εκκλησιαστικής περιουσίας κάνοντας υποχωρήσεις επί του δόγματος.

Οπωσδήποτε το πράγμα αρχίζει να έχει ενδιαφέρον αλλά τώρα χρειάζεται να έχουμε περισσότερες (τις μέγιστες) απαιτήσεις μπας και γίνουμε άνθρωποι. Το ποίμνιο έχει πάντως ήδη κλονιστεί και οι ποιμένες θ' αρχίσουν να ξεπουλάνε. Ολοσχερής δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας τώρα και μέχρι το τελευταίο χρυσό κουταλάκι. Να δεις για πότε ξεχρεώνει και ανακάμπτει οικονομικά η χώρα. Οι παπάδες δεν τα χρειάζονται, μόνο αν ασκητέψουν πραγματικά θα σώσουν την ψυχή τους, έτσι δεν πρεσβεύουν; Ε καιρός να το κάνουν πράξη. Κατάργηση της μισθοδοσίας των παπάδων από το δημόσιο ταμείο λοιπόν, για ν’ αγιάσουν.

 

Ιστορική δικαίωση του «Δαυλού»:

Μεγάλη είδηση: Στις 8 Μαρτίου, εορτή της «Κυριακής της Ορθοδοξίας», στην σχετική τελετή παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια, ο αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος αποσιώπησε το κείμενο των Επτά Αναθεματισμών κατά των Ελλήνων, το οποίο διαβαζόταν κάθε χρόνο την ημέρα αυτή σʼ όλες τις ορθόδοξες εκκλησίες και τα μοναστήρια μέχρι το 2008 μ.Χ., από το 787 μ.Χ., όταν το καθιέρωσε η εν Νικαία Οικουμενική Σύνοδος ως «Κανόνα». Η σιωπηλή αυτή κατάργηση των Αναθεματισμών κατά των Ελλήνων, που έσπασε μια ιστορική παράδοση 1221 ετών, συντελέσθηκε ύστερα από τον 12χρονο αγώνα του «Δαυλού» (βλ. τεύχη 224-225, 247, 285), στον οποίο έλαβε θετική στάση και ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος. Περισσότερα για τις ύβρεις της Ορθοδοξίας κατά των Ελλήνων ως λαού και του Ελληνικού Πολιτισμού βλέπετε: «Τα υβριστικά κατά των Ελλήνων επίσημα κείμενα της Ορθοδοξίας.- Όσα εγκρίνει και χρησιμοποιεί σήμερα η Εκκλησία της Ελλάδος», εκδ. «Δαυλός», 2007 (http://www.davlos.gr/webfiles/pdf/ybristika.pdf)

Ο δρ. Θεολογίας-Κοινωνιολογίας Γ. Μουστάκης δήλωσε, ότι το ιστορικό αυτό γεγονός της 8/3/2009 αποτελεί συνέπεια του κλονισμού της βυζαντινής δομής της σημερινής ελληνικής κοινωνίας στις τελευταίες δεκαετίες, ενός κλονισμού στον οποίο συνέβαλε τα μέγιστα η 27χρονη (1982-2008) προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή του περιοδικού «Δαυλός» (http://www.davlos.gr)

8 Μαρτίου 2009

Οινοποίηση με Αρχαιοελληνικά Πρότυπα

Σύνδεση παράδοσης και επιστημονικής προόδου
Μία παραδοσιακή λευκή «λαϊκή» ποικιλία, το Σαββατιανό σταφύλι, οινοποιείται με σύγχρονα μέσα και με αρχαιοελληνικά πρότυπα

Η εξόρμηση σε Γκιώνα και Οίτη μας εφοδίασε με γενετικό υλικό.
Δύο ομάδες εθελοντών του οργανισμού «ΗΛΕΣΙΟΝ», παρά τις κακές καιρικές συνθήκες…
Εξόρμησε στα δύο βουνά...
Χαρτογράφησε άγρια αμπέλια...
Πήρε γενετικό υλικό και ελάχιστα διασωθέντα σταφύλια.
Οι φθινοπωρινές βροχές και η πολύ μεγάλη αύξηση των άγριων σφηκών δεν άφησαν παρά μόνο τσαμπιά με φαγωμένες ρόγες.
Ξέροντας ότι με τα άγρια σταφύλια δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για τις ποσότητες, η κοινότητα του ΗΛΕΣΙΟΝ είχε αποφασίσει να βρει βιολογικό αμπελώνα σε φυσικές συνθήκες.
Έτσι, εντοπίσαμε στα υψίπεδα της Θήβας κοντά στο χωριό Ασωπία (το αρχαίο Eιλέσιον) ένα λόφο, όπου υπήρχε σε εντελώς φυσική κατάσταση ο βιολογικός αμπελώνας του Βασίλη Πανούση, με 45 ετών κλίματα.
Μέσα στον αμπελώνα υπήρχαν κυκλάμινα, κέδροι, το βότανο βάλσαμο (υπέρικο) και πολλά άλλα άγρια φυτά.
Η βιοποικιλότητα μας άρεσε και το αμπέλι συμβίωνε αρμονικά με την φύση.
...Ήταν αυτό που θέλαμε!
Τρυγήσαμε στο τέλος της περιόδου του τρύγου, ώστε οι σπόροι των σταφυλιών να ωριμάσουν καλά και να αποκτήσουν την «δύναμη του σπόρου».
Πατήσαμε στο οινοποιείο της Οικογένειας Γεώργα στα Σπάτα. Ένα παραδοσιακό μικρό οινοποιείο, που οινοποιεί φυσικά βιολογικά σταφύλια πάνω από 10 χρόνια.
Η διαδικασία οινοποίησης
Στην αρχή απομακρύνθηκαν τα τσαμπιά, γιατί το ξύλο παράγει πολλές ουσίες στυφάδας και μικρή ποσότητα ξυλοπνεύματος, πού δεν είναι συμβατή με τον ανθρώπινο οργανισμό.
Κατά την διαδικασία της απομάκρυνσης των τσαμπιών (τσάμπουρα) πολλές ρόγες έσπασαν και δημιουργήθηκε μούστος. Αυτός ο μούστος μαζί με τα στέμφυλα και τις υπόλοιπες ολόκληρες ρόγες οδηγήθηκε σε μια μεγάλη δεξαμενή για μερικές εβδομάδες.
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε, βασίστηκε στα πρότυπα της ερυθράς οινοποίησης. Δηλαδή, παρ' ότι το σταφύλι ανήκει στις λευκές ποικιλίες... οι ρόγες και τα στέμφυλα παρέμειναν μαζί με το μούστο και οδηγήθηκαν στην δεξαμενή οινοποίησης, ώστε με την όσμωση να περάσει το μεγαλύτερο μέρος των ουσιών του φλοιού στο βασικό σώμα του οίνου.
Έκτοτε...
Ο μούστος ζυμώνεται φυσικά χωρίς χημική παρέμβαση και χωρίς επιπρόσθετα θειώδη. Απλά, αφαιρέσαμε σε χαμηλή θερμοκρασία νερό για να μπορέσουμε να φτάσουμε τους 15 οινοποιητικούς βαθμούς του άκρατου οίνου.
Η θερμοκρασία οινοποίησης διατηρείται στους 16-17 βαθμούς Κελσίου σε θάλαμο με διπλά τοιχώματα και οι ρόγες με τα στέμφυλα παρέμειναν μέσα για τρεις εβδομάδες. Μετά χωρίσαμε τον μούστο από τα στέμφυλα και βάλαμε έναν τόνο μούστο σε μια δεξαμενή για δυο μέρες, με ραγισμένους σπόρους και στέμφυλα.
Έτσι, σήμερα ζυμώνονται δύο ίδιοι μούστοι, με την διαφορά ότι ο δεύτερος έχει πιο έντονη μέσα του την «δύναμη του σπόρου».
Λευκός ή Ερυθρός οίνος; Ένα δίλημμα, που στην ουσία... δεν έχει μελετηθεί επαρκώς
Το γαλλικό παράδοξο μας οδήγησε στην ψευδαίσθηση ότι το κόκκινο κρασί έχει ουσιαστικές διαφορές από το λευκό, άρα και το κόκκινο σταφύλι έχει ουσιαστικές διαφορές από το λευκό.
Βέβαια, το λευκό και το κόκκινο έχουν διαφορές... Το κόκκινο σταφύλι εσωτερικά είναι λευκό και οι διαφορές είναι στον φλοιό. Σε μια έρευνα που έκανε ο καθηγητής του Θεσσαλικού Πανεπιστημίου, κ. Δημήτρης Κουρέτας, απέδειξε ότι και οι ουσίες, που έχει το λευκό σταφύλι είναι ισάξιες με αυτές του κόκκινου.
Οι έρευνες συνεχίζονται και τα αποτελέσματα της οινοποίησής μας θα δείξουν πολλές νέες πραγματικότητες.
Η τεχνογνωσία αυτή θα διαχυθεί μέσα στους οινοποιούς και οινολόγους κυρίως φυσικής και βιολογικής αντίληψης.
Ο οίνος που θα παραχθεί θα ελεγχθεί σε πολλά σημεία και θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα.
...Γιατί το ΗΛΕΣΙΟΝ δημιουργεί τεκμηριωμένες διαδικασίες και αποδείξεις με παραδοσιακές μεθόδους και γνώσεις για αρχαιοελληνική οινοποίηση, αξιοποιώντας τα τελειότερα σύγχρονα μηχανήματα.
Όπως έχουμε πει, δεν είναι «εμπορική» κερδοσκοπική επιχείρηση. Είναι μια ομάδα ανθρώπων, που αγαπούν τον άνθρωπο, την φύση, και θεωρούν ότι υπάρχουν λύσεις στα σημερινά μεγάλα αδιέξοδα.
Οι προσπάθειες της κοινότητας του ΗΛΕΣΙΟΝ δεν χρηματοδοτούνται παρά μόνον από τις συνδρομές και τις ενισχύσεις των μελών και των υποστηρικτών του.
Γι' αυτό ο οίνος που θα παραχθεί δεν θα πωληθεί στο εμπόριο, αλλά θα δοθεί δωρεάν στα μέλη και στους ενεργούς υποστηρικτές του οργανισμού.
Εσείς θα το συνδράμετε;
Ελάτε στην μεγάλη συντροφιά μας και γίνετε μέλη ή ενεργοί υποστηρικτές της ιδέας μας. Βοηθείστε με την παρουσία και τη δράση σας την αναβίωση ντόπιων αρχαίων ποικιλιών αμπέλου και βάλτε στο τραπέζι σας τον άκρατο οίνο και πολλά άλλα...
Υιοθετείστε την διαδικασία οινοποίησης με αρχαιοελληνικά πρότυπα!
Νοέμβριος 2008
Για την κοινότητα του ΗΛΕΣΙΟΝ
Έμμη Πανούση, 6945358916
Νίκος Ρουμελιώτης, 6909748808
ΗΛΕΣΙΟΝ - Μη Κυβερνητικός Οργανισμός Περιβάλλοντος
Ηλ.Ταχ: helession@gmail.com , Τηλ/Φαξ: 210-2116224

Πρόσθετες πληροφορίες για τον οργανισμό ΗΛΕΣΙΟΝ [1] [2]

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails