Από το Τεύχος Ζ του περιοδικού Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ

Η τελευταία παράγραφος χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και περεταίρω συζήτησης αλλά αξίζει κατά την γνώμη μου τον κόπο, οπότε θα ασχοληθώ διεξοδικότερα με αυτήν σε επόμενή μου δημοσίευση.

Αναδημοσίευση με την άδεια του εκδότη.

 

ΚΗΠΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ

Γιώργος Καπλάνης

Α΄ Μία περίπτωση από την Ελληνική Θεολογία

Κυττάξτε τι γράφει ένας Νεοπλατωνικός, ο Ιάμβλιχος, περίπου το 300 μ.Χ.: «. . . .οι εμφανείς και αφανείς θεοί έχουν συγκεντρώσει στους εαυτούς τους την καθολική διακυβέρνηση των όντων σε ολόκληρο τον ουρανό και τον κόσμο. . .», παρακάτω: «.. . τα των αρχαγγέλων αν και πλησιάζουν τα των θεών υπολείπονται αυτών. . . . .τα των αγγέλων είναι ακόμη υποδεέστερα αυτών, . . . » , «.. . .το δαιμόνιον είναι υπηρετικό και δέχεται προθύμως όσα τυχόν παραγγείλουν οι θεοί. . .», «...ακολουθεί η ψυχή , η οποία καταλήγει στο τέλος των θείων τάξεων. . .» (1).

Δεν θα ασχοληθώ με το θεολογικό μέρος των παραπάνω δογμάτων της Ελληνικής Θρησκείας. Μου είναι αδιάφορα έως ενοχλητικά.

Εχει όμως ενδιαφέρον να ασχοληθούμε με τα παραπάνω από την σκοπιά των σχέσεων εξουσίας – υποταγής. Πρόκειται περί πυραμίδας εξουσίας. Η ιεραρχική σχέση είναι ολοφάνερη: Κάτω – κάτω οι άνθρωποι με τις ψυχές τους. Στους ανθρώπους (ή στις ψυχές τους) επιβαίνουν οι δαίμονες. Πιο πάνω οι άγγελοι. Πιο πάνω οι αρχάγγελοι. Πιο πάνω οι θεοί.

Η εξουσία αυτή ασκείται μόνο από πάνω προς τα κάτω. Ετσι πχ οι δαίμονες δεν μπορούν να πάρουν κάποια απόφαση και να καταργήσουν κάποια αρμοδιότητα των θεών, ούτε και οι άγγελοι να αποκτήσουν κάποια ιδιότητα των αρχαγγέλων. Πράγματι πρόκειται περί πυραμίδας εξουσίας.

Β΄ Η Πορεία.

Η παραπάνω θεολογική περίπτωση είναι ένα παράδειγμα:

α) Για να ψάξουμε τις σχέσεις που συν-έχουν τις διάφορες κατηγορίες των παραπάνω οντοτήτων μεταξύ τους. Να ερευνήσουμε τους κανόνες βάσει των οποίων συν-έχονται. Να εξετάσουμε αν οι κανόνες αυτοί εφαρμόζονται με συνέπεια ή όχι και συνεπώς αν οι κατηγορίες αυτές σχηματίζουν κάποια δομή, σφιχτή ή χαλαρή). Με άλλα λόγια να ερευνήσουμε αν εφαρμόζεται η Αρχή της Συνοχής.

β) Επίσης για να ελέγξουμε αν τα όσα περιγράφει με τόση σιγουριά ο Ιάμβλιχος, είναι αληθή ή ψευδή και σε ποιό ποσοστό. Γι’ αυτό θα πρέπει να ερευνήσουμε αν αυτά που γράφει αντιστοιχούν στην πραγματικότητα. Με άλλα λόγια να ερευνήσουμε αν εφαρμόζεται η Αρχή της Αντιστοιχίας. Μόνο που τον έλεγχο θα τον κάνουμε εμείς. Δεν θα τον αναθέσουμε σε κάποιον άλλο. Οι πονηροί και ξιπασμένοι που εμφανίζονται για να μας πληροφορήσουν τις διάφορες αλήθειες ας μείνουν στην ανεργία. Δεν πρόκειται για κάτι δύσκολο: Η Αρχή της Αντιστοιχίας εφαρμόζεται πχ αν πούμε ότι έξω χιονίζει και αυτό αντιστοιχεί στην πραγματικότητα, δηλαδή αν κυττάξουμε από το παράθυρο και δούμε ότι έξω χιονίζει. Τόσο απλά και είναι παράξενο που υπάρχουν τόσοι μεσίτες της αλήθειας.

Μόνο που το παράδειγμα με τα γραφόμενα του Ιάμβλιχου είναι ακραίο. Δεν τίθεται καν θέμα εφαρμογής της Αρχής της Αντιστοιχίας. Οι οντότητες που περιγράφονται δεν γίνονται αντιληπτές από τα ανθρώπινα εποπτικά μέσα. Συνεπώς θα θεωρηθούν ως ελάχιστα πιθανά ενδεχόμενα ή ως απλές συνδέσεις μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, που υπάρχουν μόνο στον εγκέφαλο αυτών που τα πιστεύουν και πουθενά αλλού.

Για να ξαναγυρίσω στο παράδειγμα , θα ήθελα να τονίσω τρία ακόμα πράγματα:

α) Ότι οι άγγελοι αποτελούν και ένα σύνολο, και με την έννοια που χρησιμοποιείται στα μαθηματικά. (2) Το ίδιο και οι δαίμονες κλπ. Δηλαδή μία ομάδα που αποτελείται από στοιχεία, δηλαδή άτομα, που έχουν κοινές ιδιότητες.

β) Ότι στην αρχή θεωρήσαμε την γενική εικόνα (πυραμίδα) , μετά εξετάσαμε τα επί μέρους και τις σχέσεις τους και τέλος με τα επί μέρους επιβεβαιώσαμε την γενική εικόνα.

γ) Ότι δεν κυνηγάμε την απόλυτη και ολοκληρωτική αλήθεια, αλλά αυτό που θα είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό η αλήθεια, που θα είναι όμως ικανό να στρέψει τα πράγματα προς μία κατεύθυνση, που θα λειτουργεί δηλαδή ως η κύρια αιτία για την παραγωγή ενός αποτελέσματος.

Αυτή η πορεία της σκέψης δεν είναι κάτι το δύσκολο. Με κάποια μικρή πρακτική εξάσκηση γίνεται αυτοματοποιημένη πρακτική συμπεριφορά, που μπορεί με εύκολο τρόπο και άμεσα να μας οδηγήσει στην πραγματικότητα, δηλαδή στην φύση των πραγμάτων

Βέβαια οι επικούρειοι έχουν καταλάβει ότι όλα αυτά δεν είναι ούτε δικά μου, ούτε κάτι καινούργιο. Όλα αυτά βασίζονται στην φυσική (ατομική θεωρία – κριτήρια της αληθείας ) και τον κανόνα, του δασκάλου. Αυτό που με κάνει να τα γράφω και να επιμένω σε αυτά είναι ένα πνιγηρό συναίσθημα. Ένα ασφυκτικά πνιγηρό συναίσθημα που προέρχεται από το γεγονός ότι, αυτή η συστηματική σκέψη, η ανάλυση, η εφαρμογή κανόνων και γενικά η επιστημονική σκέψη του Επίκουρου, χρησιμοποιείται ως εργαλείο από τραπεζίτες, χρηματιστές, πολιτικούς, πνευματικούς τσομπάνηδες και γενικά από τους ικανούς εξουσιαστές. Γιατί η όλη διαχείριση του συνόλου των εξουσιαζομένων, δηλαδή του «εξουσιάσματος», γίνεται μέσω ψευδών και παραπλανητικών πληροφοριών κατόπιν λεπτομερούς σχεδιασμού. Οι εξουσιαστές παρατηρούν και αναλύουν την συμπεριφορά των ατόμων και του συνόλου και κατασκευάζουν μοντέλα που προκαλούν συναισθηματικές εξάρσεις. Γνωστά τα παραδείγματα: το σπίτι των ονείρων σας, το αυτοκίνητο των ονείρων σας, σοσιαλισμός στις 17, αυξήσεις και όχι απολύσεις και πολλά άλλα γεμάτα μιζέρια και συναισθηματική απάτη. Τα άτομα, έχοντας μπροστά τους μία παραπλανητική εικόνα της πραγματικότητας και μπόλικο συναίσθημα που αποκλείει σε αρκετό βαθμό την λογική, οδηγούνται σε μία γνωστή και προκαθορισμένη πορεία.

Υπάρχουν όμως και αποτυχημένοι εξουσιαστές. Όπως στις δύο παρακάτω περιπτώσεις. Ας τις δούμε, έτσι για εξάσκηση και για διασκεδάσουμε εξασκούμενοι.

ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ

Περίπτωση 1^η.

Πρόκειται για μία συσσωμάτωση του Ελληνοκεντρικού χώρου που έχει μορφή κόμματος, το ΕΑΡ. Δεν πρόκειται να κάνω κριτική , γιατί κάτι τέτοιο θα με στενοχωρούσε. Είναι όμως αδιανόητο αλλά και προκλητικά αντιφατικό να μην επισημαίνουμε την έλλειψη του Ελληνικού Λόγου σε μία Ελληνοκεντρική οργάνωση. Είναι επίσης αδιανόητο να θυσιάζουμε ακόμα και την κοινή λογική χάριν της συμπαθείας.

Γι’ αυτό θα περιοριστώ μόνο σε δύο σημεία που θα τα ελέγξω από την σκοπιά των κριτηρίων της αληθείας – της εμπειρικής αλήθειας.

α) Διαβάζοντας το άρθρο 8 παρ. 7 του καταστατικού βρισκόμαστε σε μία τεράστια έκπληξη. Αφορά την εκλογή των 100 μελών της Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του συνεδρίου καθώς και των 12 μελών του Πολιτικού Συμβουλίου από την Κ.Ε. Ορίζεται ότι όσοι θέλουν να είναι υποψήφιοι για την Κ.Ε. προσέρχονται, το δηλώνουν στον εκλογικό γραμματέα (Εκλ.Γραμμ.) που γράφει τα ονόματά τους σε ένα πίνακα με αλφαβητική σειρά. Στην συνέχεια κάθε σύνεδρος προσέρχεται δηλώνει φωναχτά ποιους ψηφίζει – μέχρι 5 ονόματα, και ο Εκλ. Γραμμ. τραβάει δίπλα στο όνομα του υποψηφίου μία γραμμή. Το ίδιο γίνεται μετά για να εκλέξουν οι 100 της Κ.Ε. τους 12 του Π.Σ.

Ας κάνουμε την αντιστοίχιση:

Πόσοι ψηφίζουν; 1.000 σύνεδροι συν 220 ιδρυτικά μέλη συν 100 μέλη της Κ.Ε. – αλλά επειδή πολλοί θα είναι και ιδρυτικά μέλη και μέλη της Κ.Ε., θα λείπουν κλπ, ας υποθέσουμε ότι ψηφίζουν τελικά 1.200 σύνεδροι.

Πόσοι θα είναι οι υποψήφιοι; Δεν γνωρίζουμε , ας υποθέσουμε ότι θα είναι 300.

Πόσο μεγάλος θα είναι ο πίνακας με τα ονόματα των υποψηφίων;

Αν δεχτούμε ότι για κάθε όνομα θα χρειαστεί ένα περιθώριο πλάτους 5 εκατοστών και για κάθε γραμμή – ψήφο που θα χαραχθεί 2 εκ., τότε, για να έχουμε μία εικόνα , αν τα ονόματα γραφούν το ένα κάτω από το άλλο και δίπλα από το καθένα υπάρχει χώρος για 1.200 γραμμές, έχουμε: α. 300 υποψήφιοι επί 5 εκ. ίσον 1.500 εκ.(300Χ5=1.500). ήτοι 15,00 μέτρα. β. 1.200 γραμμές επί 2 εκ. ίσον 2.400 εκ, (1.200Χ2=2.400), ήτοι 24,00 μέτρα.

Η απάντηση λοιπόν στο παραπάνω ερώτημα, (που θυμίζει έντονα πρόβλημα αριθμητικής της Γ΄ τάξης του Δημοτικού σχολείου), είναι ότι ο πίνακας αυτός θα έχει ύψος 15,00 μέτρων και μήκος 24,00 μέτρων. Δηλαδή ύψος όσο μία πενταόροφη πολυκατοικία και μήκος όσο μία οκταόροφη πολυκατοικία πεσμένη στο πλάϊ. Το εμβαδόν του πίνακα θα είναι 15Χ24=360τ.μ. Θα πρόκειται για έναν πίνακα μυθολογικών διαστάσεων.

Πόσος χρόνος θα χρειαστεί για την ψηφοφορία;

Ας το υπολογίσουμε: Καλείται ονομαστικά ο ψηφοφόρος, εμφανίζεται αμέσως ή τον μαζεύουν από τον διάδρομο που βγήκε να καπνίσει, πιστοποιείται η ταυτότητά του, ανακοινώνει το 1^ο όνομα υποψηφίου, ο εκλ.γραμμ. το ψάχνει (στα 360τ.μ.), το βρίσκει και τραβάει μία γραμμή δίπλα του, ανακοινώνει το 2^ο όνομα, το ψάχνει ο εκλ.γραμμ. κλπ, το 3^ο, 4^ο,5^ο όνομα με την ίδια διαδικασία κλπ. Αν δεχθούμε ότι η διαδικασία για κάθε ψηφοφόρο θα χρειαστεί κατά μέσο όρο 3 λεπτά (με διαλείμματα , καθυστερήσεις κλπ), τότε έχουμε: 1.200 ψηφοφόροι επί 3 λεπτά ο καθένας , 1.200Χ3= 3.600 λεπτά ή 60 ώρες, δηλ. με δουλειά 12 ώρες την ημέρα έχουμε 60:12=5 ημέρες. Στην συνέχεια ο φουκαράς εκλ.γραμμ. θα μετρήσει 6.000 γραμμές (γιατί 1.200Χ5=6.000). Ούτε τον Πάππα να εκλέγανε. Αλλά ο εφιάλτης συνεχίζεται: Οι 100 της Κ.Ε. θα εκλέξουν τους 12 του Π.Σ.. Και μετά ο εκλογικός γραμματέας θα αναληφθεί στον Ολυμπο πλάϊ στον Δία , ως ημίθεος πλέον , διότι ως άνθρωπος θα τα έχει τινάξει χτυπημένος κατακέφαλα από τον Ορθό Λόγο.

β) Το κόμμα αυτό διακηρύσσει την Αμεση Δημοκρατία. (άρθρ..4- σκοποί, διακήρυξη κλπ). Ας προσπαθήσουμε να την ξετρυπώσουμε:

1) Το 12μελές Π.Σ. παίρνει όλες τις αποφάσεις που είναι υποχρεωτικές για τα μέλη. Αυτό το κάνει 363 ημέρες τον χρόνο. Τις άλλες 2 ημέρες αποφασίζει η Κ.Ε., και μόνο αν την ρωτήσουνε. (αρθρ.15 του Κανονισμού κλπ).

2) Τα μέλη του κόμματος δεν αποφασίζουν. Εξειδικεύουν τις αποφάσεις των 12 του Π.Σ. (αρθρ.10, παρ.3 και 11παρ.4 Κανονισμού).

(Μαντέψτε μόνοι σας με ποιόν τρόπο (κανόνες) άραγε συν-έχονται τα δύο αυτά σύνολα).

Αλλά , προσπαθώντας να αντιστοιχήσουμε τα πράγματα, βρίσκουμε τα εξής: 1) Οι 12 του Π.Σ. που αποφασίζουν, εκλέγονται, δηλαδή είναι αντιπρόσωποι των 100 της Κ.Ε. 2) Οι 100 της Κ.Ε. είναι αντιπρόσωποι των 1.200 μελών του συνεδρίου. 3) Τα 1.200 μέλη του συνεδρίου είναι αντιπρόσωποι όλων των μελών του κόμματος.

Δηλαδή οι 12 που αποφασίζουν είναι αντιπρόσωποι των αντιπροσώπων . . . .τοις αντιπροσώποις των αντιπροσωπευομένων. Φαντάσου τι χαμός θα γινόταν αν δεν επρόκειτο για σύστημα Αμεσης Δημοκρατίας, αλλά για σύστημα αντιπροσωπευομένης δημοκρατίας.

Συμπέρασμα: Δεν φθάνει μόνο να θέλεις να γίνεις το αφεντικό και να εξουσιάζεις τους άλλους, Χρειάζονται και οι αντίστοιχες ικανότητες.

Περίπτωση 2^η.

Πρόκειται για μία θρησκευτική συσσωμάτωση, το ΥΣΕΕ. Τα πράγματα και εδώ είναι απλά, αλλά πιο πολύπλοκα από ότι στην προηγούμενη περίπτωση. Ας εξετάσουμε τα σύνολα, τα υποσύνολα, τα άτομα – στοιχεία των συνόλων, τις ιδιότητές τους και τις σχέσεις συνοχής. Η εικόνα που προσπαθεί να περάσει ο κανονισμός τους είναι μία εικόνα ισότητας (όλοι όμοιοι), αλλά:

1)"Στο ΥΣΕΕ ως «πολίτες» (ή «ΟΜΟΙΟΙ») θεωρούνται τα καταστατικά μέλη και κάθε άλλο οικονομικά αρωγό μέλος που οικειοθελώς έχει «πολιτογραφήσει» τον εαυτό του ως «μέλος δράσης»"

Πόσες κατηγορίες "Ομοίων" βλέπετε εδώ;

Πρόκειται γιά δύο κατηγορίες:

α) Τα καταστατικά μέλη ΚΑΙ β) τα "μέλη δράσης".

Και εξηγώ: Τα καταστατικά μέλη είναι τα μέλη της Αστικής Εταιρίας που εμφανίστηκαν στο Πρωτοδικείο και περιλαμβάνονται στο καταστατικό. Αυτά μπορεί να είναι πχ 3 εταιρικά μέλη. Γιά να ληφθεί νόμιμη απόφαση της οργάνωσης αυτής , χρειάζεται η πλειοψηφία των καταστατικών - ιδρυτικών μελών. Δηλαδή να αποφασίσουν με πλειοψηφία 2-1, κοντολογίς χρειάζονται 2 άτομα.

Αν όμως "πολιτογραφήσουν" 10 νέους "ομοίους" (μέλη δράσης), τοτε η οργάνωση στο σύνολό της θα εχει συνολικά 13 ομοίους, αλλά δικαίωμα να αποφασίζουν δεν έχουν και οι 13, αλλά μόνο οι 2.

Με άλλα λόγια 2 άτομα θα κατευθύνουν ένα σύνολο 13 ατόμων.Τα 2 αυτά άτομα θα είναι πιό όμοια από τα άλλα όμοια 11 άτομα.

2) Οι νομικές οντότητες (αστικές εταιρίες) όμως είναι ισότιμες μεταξύ τους;

Προσέξτε:

Η Αστική Εταιρία που εδρεύει στην Αθήνα μπορεί να διαγράφει οποιαδήποτε άλλη με σύμφωνη γνώμη άλλων δύο Αστικών Εταιριών. Με άλλα λόγια 6 ομοιοι (2 από κάθε εταιρία που δημιουργούν την πλειοψηφία 2-1), μπορούν να διαγράψουν πχ 10 άλλες εταιρίες. Αυτές οι 10 εταιρίες μπορεί να έχουν από 10 μέλη η κάθε μία (10Χ10=100). Δηλαδή 6 άτομα (όμοιοι) μπορούν να διαγράψουν 100 άτομα (ομοίους). [αλλά οι 100 όμοιοι δεν μπορούν να διαγράψουν τους 6 όμοιους!!!] Τα 6 αυτά άτομα μπορεί να είμαστε εγώ, η γυναίκα μου, ο μπατζανάκης μου και κάτι υπάλληλοί μου.

Αρα οι όμοιοι δεν είναι καν 2 κατηγορίες. Οχι αγαπητοί φίλοι, είναι 3 κατηγορίες (μέχρι στιγμής): α) εκείνοι που ψηφίζουν και διαγράφουν, β) εκείνοι που ψηφίζουν αλλά δεν διαγράφουν και γ) εκείνοι που ούτε ψηφίζουν αλλά ούτε και διαγράφουν. Δηλαδή έχουμε "όμοιους", "πιό όμοιους" και "πολύ πιό όμοιους".

Ομως ανάμεσα στους παραπάνω (α) ομοίους και (β) ομοίους υπάρχει το κοινό στοιχείο οτι και οι δύο κατηγορίες ψηφίζουν. Είναι άραγε όμοιοι τουλάχιστον ως προς αυτό; Γιά να δούμε:

3) Είπαμε οτι η Αστική Εταιρία που εδρεύει στην Αθήνα, μπορεί να διαγράφει οποιαδήποτε άλλη (με σύμφωνη γνώμη κλπ) "όταν αποδειχθεί εκτροπή από τους σκοπούς του ΟΛΟΥ".

Ποιός όμως καθορίζει τους σκοπούς του ΟΛΟΥ;

Απάντηση: το αρχικό καταστατικό της Αστικής Εταιρίας ΥΣΕΕ (της Αθήνας δηλ.), στο οποίο δεσμεύονται και ορκίζονται κλπ.

Μέσα όμως στους σκοπούς περιλαμβάνεται και η "ΠΛΗΡΗΣ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ".

Και φτάνουμε σιγά - σιγά στον πυρήνα της υπόθεσης.

Γιατί από την σκοπιά του Ηράκλειτου αυτό είναι αδύνατο να γίνει.

Γιατί η ΠΛΗΡΗΣ περιγραφή της πολιτιστικής ταυτότητας είναι αδύνατο να γίνει.

Γιατί δεν καθορίζεται σε ποιά εποχή θα ψάξουμε να βρούμε αυτή την πολιτιστική ταυτότητα.

Γιατί δεν καθορίζεται σε ποιά μεριά θα την ψάξουμε, μήπως θα ψάξουμε την πολιτιστική ταυτότητα των Μακεδόνων ή των Κυπρίων;

Γιατί πως θα καταλάβουμε ότι έγινε πλήρης παλινόρθωση; Αν στην τηλεόραση συνεχίζουν να μιλάν αστρολόγοι γιά τα ζώδια, θα έχει γίνει;

Γιατί αν υπάρχουν 20.000 Ιεχωβάδες, θα έχει γίνει πλήρης παλινόρθωση; Αν υπάρχουν 3 Ιεχωβάδες και 5 βουδιστές, θα είναι πλήρης ή ελλιπής η παλινόρθωση;

Γιατί, γιατί, γιατί, . . .

.Γιατί ο παραπάνω σκοπός είναι τόσο θολός και ανέφικτος που επιδέχεται κάθε αυθαίρετη ερμηνία.

Εδώ ο σκοπός χάνεται και στην θέση του μπαίνει η εξουσία αυτού που έχει το δικαίωμα να δόσει όποιο περιεχόμενο θέλει στον σκοπό. Η ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Γιατί όταν ο πιστός θρησκευόμενος λέει οτι υπακούει στα λόγια του Θεού, στην ουσία υπακούει σ' αυτόν που του μεταφέρει τα λόγια του Θεού και που φυσικά του πουλάει ότι θέλει.

Εδώ φτάσαμε στο κρίσιμο ερώτημα: Αν το ΟΛΟΝ των Ελλήνων Εθνικών αποτελείται πχ από 30.000 άτομα, ποίος θα βεβαιώσει οτι έχουν επιτευχθεί οι σκοποί; Μήπως τα 30.000 άτομα;

Απάντηση: Οχι βέβαια, δεν προβλέπεται τέτοιο πράγμα από τον κανονισμό.

Θα αποφασίσουμε εγώ και ο μπατζανάκης μου, που είμαστε τα 2 από τα 3 μέλη της Αστικής Εταιρίας που εδρεύει στην Αθήνα..

Που η ψήφος μας είναι πιό ψήφος από την ψήφο των άλλων ομοίων.

Ο ΚΗΠΟΣ

Ο Κήπος θα είναι μία ζωντανή φυσική διαδικασία. Αυτή την στιγμή αυτό που θα πρότεινα είναι, ανάμεσα στις άλλες σκέψεις μας, να παρεμβάλουμε την Λογική της Ασάφειας. Γιατί ανήκουμε στην παράδοση σπουδαίων Ελλήνων που εισήγαγαν αυτή την Λογική στην Ελληνική σκέψη. Στην παράδοση του Ζήνωνα του Ελεάτη, του Ηράκλειτου, των σοφιστών, του Επίκουρου. Ας έχουμε την συνείδηση ότι δεν αναβιώνουμε τίποτε. Συνεχίζουμε. Στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης το αισθανθήκαμε όλοι. Συνεχίζουμε την παράδοση. Και σε κάθε βήμα μας έχουμε την συνείδηση ότι προχωράμε πάνω στον ίδιο άξονα με τους μαθητές του δασκάλου μας του Επίκουρου, με τους μαθητές του Φιλόδημου και των άλλων. Βλέπουμε τις πατημασιές τους. Πάνω στον ίδιο δρόμο. Πάνω στον ίδιο άξονα της καθημερινής δράσης, δηλ. της Ηθικής, στην Αρχή της Ηδονής.

Και κλείνω εδώ, αλλά δεν θα παραλείψω να επισημάνω αυτό που έγραψε ο Δημήτρης Δημητριάδης: «. . .δεν είμαστε μία πεφωτισμένη πρωτοπορία, απλά είμαστε γεννήματα της κοινωνίας και των καιρών» (3) .

Γεώργιος Καπλάνης

Θεσσαλονίκη

(1) Ιαμβλίχου «Περί Μυστηρίων» Εκδόσεις Ιδεοθέατρον, σελ.115 κ.ε.

(2) Ετσι, για παράδειγμα, μπορεί να εντοπίσουμε τομή συνόλων, υποσύνολα κλπ.

(3)Τεύχος Α του περιοδικού Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, σελ. 23

Ο Γιώργος Καπλάνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε νομικά και εργάζεται ως συμβολαιογράφος στη συμπρωτεύουσα. Είναι μέλος της Ομάδας Φίλων της Επικούρειας Φιλοσοφίας «Ο Κήπος της Θεσσαλονίκης».