Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

5 Μαρτίου 2009

Ημέρα της εξέλιξης

Να μια πολύ καλή σκέψη στο blog του φίλου sfrang η οποία αξίζει να προωθηθεί και να γίνει πραγματικότητα. Κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουμε να εορτάζουμε αυτά που υπάρχουν και αυτά στα οποία πράγματι οφείλουμε την ύπαρξή μας και όχι τις διάφορες βλακείες που μας σερβίρουν οι απανταχού παπάδες. Θα ήθελα και το βρίσκω σωστότερο να γιορτάζαμε την ημέρα των γραμμάτων των τεχνών της εξέλιξης και τόσα μα τόσα άλλα που όντως καθορίζουν τόσο τις ζωές μας όσο και την ύπαρξη του κόσμου ετούτου.

Βέβαια θα διαφοροποιηθώ από εορτές στην μνήμη κάποιον ιστορικών προσώπων όσο σπουδαία και αν θεωρούνται αυτά από κάποιους. Προτιμώ ως ορθότερο τον εορτασμό αυτών καθαυτών των γεγονότων και των φυσικών νόμων. Για παράδειγμα θεωρώ άστοχη την συσχέτιση των ελληνικών γραμμάτων στο πρόσωπο της Υπατίας της Αλεξανδρινής. Σαφώς προτιμότερη της κοροϊδίας των τριών ιεραρχών αλλά πάντως άστοχη και υποκρίπτουσα αρκετούς κινδύνους. Αντίθετα ο εορτασμός των γραμμάτων γενικά (και όχι μόνο των ελληνικών και κατ’ αποκλειστικότητα), είναι κατ’ εμέ σωστότερος.

Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν την λογική ο εορτασμός της ημέρας της εξέλιξης είναι τόσο αναγκαίος όσο πραγματική είναι η εξέλιξη. Ελπίζω μια μέρα να την εορτάσω και επίσημα αυτή την εορτή.

                                

Η επιστήμη της εξέλιξης που διατυπώθηκε με το γνωστό βιβλίο του Δαρβίνου πριν από 15O χρόνια, έφερε ριζικές ανατροπές στην αντίληψη των ανθρώπων για το ρόλο και τη σημασία τους στο σύμπαν.
Ο Αρίσταρχος, ο Κοπέρνικος και ο Γαλιλαίος διέβλεψαν και καθιέρωσαν με την επιστημονική γνώση και επιμονή τους το ηλιοκεντρικό σύστημα. Η Γη δεν ήταν πια το κέντρο του «κόσμου» - πράγμα που οδήγησε στην καταρράκωση της κοσμικής και θρησκευτικής αυτοπεποίθησης αυτού του «κέντρου» και όλου του «κόσμου».
Στη συνέχεια, ο Μπελόν, ο Κυβιέ, ο Λαμάρκ, ο Δαρβίνος και ο Γουάλας διατύπωσαν την αντίληψη ότι ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε εξ υπαρχής πάνω στη Γη, αλλά προέκυψε στην πορεία, σύμφωνα με τους κανόνες μιας μακρόχρονης εξέλιξης. Ο σημερινός άνθρωπος είναι ο Νεάντερταλ του αύριο και οι κάθε είδους «ηγεσίες» του δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα και εκ θεού εντολή να βρίσκονται επικεφαλής, αλλά ηγούνται περιστασιακά μιας εξελισσόμενης αγέλης συντρόφων.
Το τρίτο και, προς το παρόν, τελευταίο κτύπημα στα «αυτονόητα» για τη φύση και το ρόλο του ανθρώπου στη Γη και στη θρησκόληπτη αλαζονεία, έδωσαν ο Σίγκμουντ Φρόιντ (Freud) με την επιστημονική ψυχανάλυση και η σύγχρονη Βιοχημεία, από τις οποίες προκύπτει ότι ο άνθρωπος, όπως και τα άλλα πρωτεύοντα είδη, αποτελεί δημιούργημα και έκφραση μιας βιοχημικής συγκυρίας και ισορροπίας, η οποία μπορεί να ρυθμιστεί με μεθοδευμένη επιρροή στα συναισθήματα, αλλά και μέσω χημικών ουσιών.
Αυτοί οι τρεις πυλώνες για την αυτογνωσία του ανθρώπου σε επιστημονική βάση είναι απαραίτητο να τύχουν ευρύτερης κοινωνικής αναγνώρισης και αποδοχής ώστε, αφενός να μάθουν οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται, ανεξάρτητα από μορφωτικό επίπεδο, ορθολογικά και, αφετέρου, να προσανατολίζονται στην κοινωνική ζωή τους αναλόγως - κατά τεκμήριον αισιόδοξα και δημιουργικά και όχι φοβικά και παθητικά.
Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να καθιερωθούν γι’ αυτά τα πολύ σημαντικά γεγονότα του ανθρώπινου πολιτισμού ετήσιες τυπικές, πανηγυρικές εκδηλώσεις, με τον τύπο των εθνικών γιορτασμών. Στις εθνικές γιορτές γίνονται πανηγυρισμοί για εθνικά κατορθώματα ή μνημόσυνα για εθνικές απώλειες. Στις επιστημονικές γιορτές θα γίνονται πανηγυρισμοί για τις επιστημονικές επιτυχίες όλου του ανθρώπινου γένους, εκδρομές σε μουσεία φυσικής ιστορίας και στην ύπαιθρο, καθώς και διδασκαλίες για την πραγματική φύση της επιστήμης και των τριών επιστημονικών ανακαλύψεων που λαμπρύνουν τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Στην Ελλάδα πρέπει, επιπλέον, να αντικατασταθουν αργά ή γρήγορα ως τιμόμενα πρόσωπα κατά την «Ημέρα της Παιδείας» οι σκοταδιστές «τρεις ιεράρχες» του μισελληνισμού, με την τελευταία Ελληνίδα μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία, η οποία για κακή της τύχη δολοφονήθηκε από τις ορδές Αιγύπτιων χριστιανών καλογήρων με καθοδήγηση του λαμπρού πατριάρχη και «άγιου» Κύριλλου.
Με αυτό το σκεπτικό αποφάσισαν οι Γερμανοί brights του Ιδρύματος φυσιοκρατικών στόχων «Giordano Bruno» να εισηγηθούν την καθιέρωση καταρχάς μιας γιορτής, όχι αργίας, για την «Ημέρα της Εξέλιξης», στην οποία θα αναπτύσσεται η σημασία αυτού του φυσικού νόμου και της ανακάλυψής του. Εννοείται, δεν είναι δυνατόν να προστεθεί άλλη μια γιορτή στις τόσες πολλές και άχρηστες. Οι Γερμανοί brights προτείνουν λοιπόν στα αρμόδια όργανα του γερμανικού κράτους (ομόσπονδα κράτη) να καταργήσουν ή να περιορίσουν 2-3 άχρηστες και αδιάφορες θρησκευτικές γιορτές, οι οποίες δεν ενδιαφέρουν σημαντικό μέρος του πληθυσμού.

Για παράδειγμα, η λεγόμενη «Πεντηκοστή» και η «Ανάληψη» αποτελούν γιορτές για μαγικές διαδικασίες που επινοήθηκαν από χριστιανούς κόντρα σε άλλες θρησκείες που ισχυρίζονταν για τους δικούς τους μάγους τα ίδια ή πιο εντυπωσιακά πράγματα. Στη Γερμανία αυτή τη στιγμή δηλώνει το 31,2% του πληθυσμού καθολικοί, το 30,8% προτεστάντες, ένα 5% άλλο θρήσκευμα, αλλά το 33% δηλώνει αδέσμευτο από θρησκευτικές επιλογές (άθρησκοι, άθεοι, αγνωστικιστές). Έτσι είναι λογικό, στο πλαίσιο της ελευθερίας επιλογής, να καταργηθούν ως υποχρεωτικές διάφορες θρησκευτικές γιορτές και να εισαχθεί, καταρχάς, ως επίσης προαιρετική η «Ημέρα της Εξέλιξης».
Εννοείται, κανείς δεν περιμένει ότι οι εξαρτημένοι από τις ψήφους του ποιμνίου που ελέγχεται από καρδιναλίους και επισκόπους, θα δεχτούν την καθιέρωση τέτοιων αναμνηστικών γιορτών, οι οποίες στο μέλλον θα πάρουν αμιγώς αντιθρησκευτική μορφή. Όταν γίνει δεκτό αυτό το αίτημα, οι μαθητές θα είναι σε θέση να συγκρίνουν τι συνέβαινε στα χρόνια της θεοκρατίας και τι συμβαίνει με την καθιέρωση της φυσιοκρατικής αντιλήψεως. Αν απορριφθεί το αίτημα -που είναι βέβαιο- από πίσω περιμένει το γερμανικό «συνταγματικό δικαστήριο» και στο βάθος το «ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων»...
Κάτι υποψιαζόταν ο μακαρίτης Χριστόδουλος που έλεγε με κάθε ευκαιρία ότι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν είναι τίποτα μπροστά στις παραδόσεις του γένους και του λαού – παραδόσεις εννοούσε αυτά που βολεύουν την εξουσία και αφήνουν εισπράξεις στους παπάδες… Κρίμα που δεν έζησε για να γιορτάσει κι αυτός την «Ημέρα της Εξέλιξης» και κάποια στιγμή αργότερα την «Ημέρα του Ηλιοκεντρισμού»! Θα έπρεπε όμως προηγουμένως να διαγράψει από τις λατρευτές του γραφές το «στήτω ήλιος κατά Γαβαών...», και άλλες μαγικές εκφωνήσεις...

               

sfrang

2 σχόλια:

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails