Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

2 Ιουλίου 2006

ο βωμός και η σημαία

Καλημέρα από την θεσπέσια Πύλο. Κάθομαι πάνω στα αρχαία τείχη της πόλης του Νέστορα αναλογιζόμενος την εξέλιξη της φιλοσοφίας και των φιλοσόφων αλλά θα κάνω ένα διάλειμμα για να ξαναγυρίσω στα βασικά και μετά συνεχίζω.

Θα κάνω λοιπόν μια προσπάθεια να εξηγήσω (όχι πως ελπίζω πως θα γίνω κατανοητός) τι είναι και τι σημαίνουν (ταυτόσημα) οι βωμοί και οι εστίες ποια η διαφορά από τον αποκλειστικά συμβολισμό των σημαιών και γιατί θεωρώ πως αξίζει να πολεμήσω γι αυτά και όχι για κάποια σημαία. Δεν χρειάζονται πολλές κουβέντες για όλα αυτά. Μόνο καλή διάθεση και όρεξη για σκέψη χρειάζεται.

Εστία λοιπόν είναι ο χώρος όπου ετοιμάζουμε την τροφή μας, όπου κοιμόμαστε και καταφεύγουμε στις αντίξοες (και όχι μόνο) συνθήκες. Είναι το σπίτι μας όπου μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και ζούμε μεγάλο (αν όχι το μεγαλύτερο) μέρος της ζωής μας. Θεωρώ την οικία ως αναγκαίο για την επιβίωση όπως και τον βωμό ως χώρο προσφοράς. Είναι ιερά για εμένα.
Όπως και να τα φτιάξει κανείς, είτε τετράγωνα είτε στρογγυλά είτε πράσινα είτε κόκκινα η αξία αυτών είναι σταθερή όπως και η θέση τους στον χώρο και στην ζωή μας.
Καμμιά σημαία και κανένα σύμβολο δεν έχει αυτές τις πραγματικές ιδιότητες. Η σημαία μπορεί να αλλάξει, να μεταφερθεί, να καταργηθεί να να να χωρίς να κινδυνέψει η επιβίωση κανενός. Όμως χωρίς σπίτι και χωρίς τροφή δεν μένουν και πολλές πιθανότητες ανθρώπινης διαβίωσης.
Μεταφορικά μπορεί ο καθένας να δώσει ότι νόημα θέλει αλλά τούτο δεν σημαίνει πως αλλάζει η χρηστικότητα αυτών.
Αντίθετα, η σημαία δεν έχει κανένα πραγματικό νόημα παρά μόνο συμβολικό. Η έννοια της σημαίας κινείται αποκλειστικά στον χώρο της μεταφοράς και του συμβολισμού. Πρακτικότητα σχεδόν μηδέν και οπωσδήποτε όχι αναγκαία για την επιβίωση.
Δεν θα με σώσει καμμιά σημαία ούτε από την πείνα ούτε από το κρύο.
Καμμιά σημαία δεν μπορεί να δώσει τροφή και καταφύγιο στα παιδιά μου.
Πως μπορείτε λοιπόν αγαπητοί να συγκρίνετε ένα πανί που δεν είναι τίποτα παραπάνω από έναν συμβολισμό (όσο ισχυρός και αν είναι αυτός) με το σπίτι και την λειτουργία του;
Διότι το σπίτι, η εστία είναι μέρος λειτουργικό όπως και ο βωμός, ενώ η σημαία δεν είναι. Δεν προσφέρει παρά μόνο ως σύμβολο. Υποκειμενικά δηλαδή και όχι πραγματικά.



Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσαμε πως η εστία έχει καταρχήν πρακτική και κατά δεύτερον συμβολική ισχύ πάμε να συγκρίνουμε και τους συμβολισμούς για να δούμε ομοιότητες και διαφορές.

Σε επίπεδο συμβολισμών (υποκειμενικά) λοιπόν ο βωμός και η εστία είναι καθαρά αμυντικά σύμβολα ενώ η σημαία (το κρεμάμενο επί ιστού χρωματιστό πανί) είναι σύμβολο καθαρά επιθετικό.
Τα μεν πρώτα εκφράζουν αλληγορικά την βάση την έδρα την ζωή και τους κανόνες κάποιων ενώ η δεύτερη εκφράζει την εύκολη σηματοδότηση και την επεκτατική πολιτική.
Για παράδειγμα έχετε δει ποτέ μάχη όπου οι στρατιώτες να κουβαλούν τα σπίτια τους στην πλάτη;
Έχετε δει κατάληψη εδάφους που να στήνεται εστία; Η σημαία ως καθαρά επιθετικό και επεκτατικό σύμβολο έχει στηθεί παντού. Από την παραλία ως την κορυφή του Έβερεστ και από το μπαλκόνι μας έως στην σελήνη.
Εγώ λοιπόν που πολεμάω υπέρ βωμών και εστιών αποκλείεται να πολεμήσω για την απόκτηση του Έβερεστ ή για την κυριαρχία της σελήνης. Αντίθετα ο ακόλουθος της σημαίας θα πεθάνει για να παραμείνει η σημαία του στο φεγγάρι, πράγμα το οποίο το βρίσκω τουλάχιστον γελοίο.
Σε επίπεδο συμβολισμών λοιπόν έχουμε από την μία τον βωμό και την εστία που μπορούν να επεκταθούν μόνο κατ’ ανάγκη (ουσιαστικά) και αδυνατούν εκ φύσεως να επιβληθούν και κατά δεύτερον την σημαία, η οποία μεταφέρεται κατά βούληση και επιβάλλεται.

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails