Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

4 Ιουλίου 2011

Η πατρίς ευγνωμονούσα

Και να του το είχαν στείλει το ενημερωτικό σημείωμα άλλη χρονιά, δεν το είχε προσέξει. Φέτος, πάντως, το εκκαθαριστικό συνοδευόταν από μια σελίδα με την οποία η πατρίς ευγνωμονούσα τού εξηγούσε ευρώ προς ευρώ ποια ήταν η συνεισφορά του στον κρατικό προϋπολογισμό με τους φόρους που πλήρωσε για τα «κεκτημένα» του 2010. Το εθνόσημο πάνω πάνω, Ελληνική Δημοκρατία αμέσως έπειτα και βέβαια ο αποστολέας: Υπουργείο Οικονομικών. Σαν μισθωτός, και να το ’θελε ακόμα, παρασυρμένος από το βολικό δόγμα «εμένα θα πιάσουν κορόιδο;», δεν θα μπορούσε να κρύψει τίποτα. Και τα δελτία παροχής που κόβει μια στο τόσο για σχετικές δουλειές, κι αυτά, στον δικό του εργασιακό χώρο, είναι υποχρεωτικά· ούτε εκεί μπορείς να πεις ψέματα, αν σου το επέτρεπε η φορολογική του συνείδηση.

Τα ποσά της συνεισφοράς του καταγράφονται σε πίνακα, από τα μεγαλύτερα προς τα μικρότερα. Μια δεκαπεντάδα εισφορών. Με κορυφαία την «Κοινωνική Ασφάλιση και τις Συντάξεις». Σωστά. Επειτα οι «Τόκοι» και τρίτη η «Υγεία και Κοινωνική Αλληλεγγύη». Εδώ ακριβώς αρχίζουν οι ευφημισμοί και τα... καλολογικά στοιχεία. Για την Υγεία του ούτε θυμάται πόσα δαπάνησε τα τελευταία χρόνια, σαν άνθρωπος που υπόκειται κι αυτός στη φθορά, σε εξωνοσοκομειακές εξετάσεις, διότι τα μηχανήματα στα νοσοκομεία είναι χαλασμένα ή δεν έχουν ειδικευμένο χειριστή. Οσο για την «Κοινωνική Αλληλεγγύη», χαρά του και καμάρι του να την προσφέρει, τώρα που το κοινωνικό κράτος αυτοκαταλύεται για να συμμορφωθεί με όσα συμβαίνουν διεθνώς. Αλλά από πού ακριβώς κρατάει η σκούφια της νομιμότητας του καινούργιου κεφαλικού φόρου, που προσχηματικά αποκαλείται «εισφορά αλληλεγγύης»;

Εβδομη στην κάρπωση των φόρων η «Αμυνα» με μερίδιο εξαπλάσιο από του Πολιτισμού. Και πάλι σωστά και δίκαια. Δίχως αλλεπάλληλες αγορές οπλικών συστημάτων, οι μίζες θα ήταν αστείες και οι έμποροι σύμμαχοί μας δεν θα μας υποστήριζαν με το τωρινό τους πάθος. Για να μη δημιουργούνται ωστόσο ψευδαισθήσεις, ο Πολιτισμός δεν παίρνει μόνος το μερίδιό του. Το μοιράζεται, κατά τη σχετική εγγραφή, με τη Θρησκεία και τον Αθλητισμό. Τη θρησκεία; Ποια θρησκεία; Την ορθόδοξη χριστιανική, ποια άλλη. Μα τότε, την Εκκλησία θα εννοούν ότι χρηματοδοτούμε, με τους ιερείς και τους μητροπολίτες της, κι όχι κάποιον διαθρησκειακό διάλογο.

Προτελευταίο το κονδύλι υπέρ Δικαιοσύνης, για έξοδα μνημοσύνου προφανώς, και τελευταίο για το Περιβάλλον. Κι αυτό σωστό, αφού για την προστασία του φροντίζει ήδη το κράτος και δεν χρειάζονται οι φόροι μας. Μήπως αυτό ακριβώς το νόημα δεν είχε η μετακίνηση του κ. Παπακωνσταντίνου στο υπουργείο Περιβάλλοντος; Την ακόμα πιο αποτελεσματική υπεράσπιση των αυθαιρέτων και της δόμησης σε περιοχές Natura, όπως ακριβώς επιτάσσει η μακρά φιλοπεριβαλλοντική μας παράδοση, κοινωνική και πολιτειακή;

Καθημερινή 23-06-11

Tου Παντελη Μπουκαλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails