…με ρώτησε μετά την κραιπάλη και τα μάτια της με γύρισαν μια ζωή πίσω. Τώρα κορίτσι θα περάσουμε μια βόλτα από το παρελθόν τότε που παιδιά τραγουδούσαμε το μέλλον που είναι παρόν! Μην το ψάχνεις, είναι πάνω από μας κι είμαστε μέσα σ’ όλα! Την γαλάζια θάλασσα κοίτα την πλατιά κι άστα τα μαλάκια σου ν’ ανεμίζουνε στην τρελή νοτιά, άκου με και μένα!
Στον τρελό τον δρόμο μας πιάσε μου το χέρι…. που τελειώνει ο δρόμος μας ποιός μπορεί να ξέρει….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!