παντρεύομαι < παθητική φωνή του ρήματος παντρεύω < υπανδρεύω < ύπανδρος (γυνή). Αρχικά η λέξη αφορούσε στη γυναίκα, ενώ για τον άνδρα χρησιμοποιούνταν το ρήμα νυμφεύομαι. Αργότερα και μάλλον επειδή οι άντρες λιγόστεψαν, η σημασία της επεκτάθηκε κι έτσι το ρήμα χρησιμοποιείται πια και για τους “άντρες”. Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα όπου κάποιος μπορεί να παντρεύεται χωρίς καν άντρα!
Ακολουθεί άρθρο που το βρήκα σε όλες τις εφημερίδες με πλήρες φωτογραφικό υλικό και το οποίο με κάνει ν’ αναρωτιέμαι αν και κατά πόσο είναι θεμιτό και ηθικό να περιγελάμε να κοροϊδεύουμε να βρίζουμε και να χλευάζουμε τους άρρωστους τους ανάπηρους και γενικώς τους διαφορετικούς! Διότι τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από κοροϊδία ύψιστου μεγέθους ο δήθεν γάμος μιας ηλίθιας μ’ έναν ανύπαρκτο γαμπρό; Αν αυτό δεν είναι διαπόμπευση της άρρωστης τι άλλο μπορεί να είναι; Αυτή η καταραμένη “φυσιολογική” κοινωνία αφότου περιορίστηκε στην γελοιοποίηση των άρρωστων των αδύναμων και των διαφορετικών όπως έως χθες συνήθιζε (δείξε μας το πουλί σου να γελάσουμε και γέλαγε και ο χαζός δείχνοντας το πουλί του παλιά στο χωριό) βρήκε τώρα νέο τρόπο να τους ξευτιλίζει, πιο… κυριλέ και με παγκόσμια απήχηση! ¨οχι σαν παλιά που μόνο το χωριό ξευτίλιζε τον χαζό! όχι! Τώρα θα τους ξευτιλίζουμε με στυλ και παγκόσμια απήχηση! Τι να πω; Λυπάμαι!
«Οι άνθρωποι νιώθουμε ιδιαίτερα άβολα με ανθρώπους που δεν συμβαδίζουν με τις προσδοκίες που έχουμε για το φυσιολογικό. Πιστεύω ότι η φωτογραφία μας δίνει την δυνατότητα να πούμε με συμπόνια μια ιστορία και μας χαρίζει μια οπτική γωνία σε έναν κόσμο που δεν έχουμε συνηθίσει».
Αυτά είναι τα λόγια της φωτογράφου Λίντσει Μόρις, που ανέλαβε να καλύψει φωτογραφικά ένα πολύ διαφορετικό γαμήλιο πάρτι. Νύφη ήταν η Ριτσίνα, μια 25χρονη γυναίκα με σύνδρομο Ντάουν ενώ γαμπρός δεν υπήρχε, καθώς πρόκειται για ένα θεματικό πάρτι γενεθλίων, που θα έδινε μεγάλη χαρά στη Ριτσίνα.
Εμπνευστής του θεματικού πάρτι ήταν η μητέρα της Ριτσίνα και αφορμή μια επίμονη ερώτηση της 25χρονης. Τα τελευταία χρόνια μητέρα και κόρη πήγαν σε αρκετούς γάμους και η Ριτσίνα διαρκώς ρωτούσε την μητέρα της «γιατί εγώ δεν μπορώ να παντρευτώ;». «Κάθε φορά που μου έκανε την ερώτηση, προτιμούσα να πεθάνω, διότι δεν ήξερα τι να πω» είπε η μητέρα σε πρόσφατη συνέντευξη και τελικά η απόγνωση την οδήγησε στην πραγματοποιήση ένος κανονικού γαμήλιου πάρτι, που έλειπε μόνο ο γαμπρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!