Καλό μου ημερολόγιο. Βρήκα το τέλειο παράδειγμα των όσων
εννοώ. Κοίτα να δεις λοιπόν τι γίνεται.
Ένας κωλόγερος γαμάει και βασανίζει δυο παιδάκια. Ο μεγάλος
του γιός έχει χάσει τον ύπνο του (αν ποτέ κοιμήθηκε ήσυχα αυτός ο δυστυχισμένος
άνθρωπος) διότι θυμάται τι γαμήσια έτρωγε από τον πατέρα του τον ίδιο κωλόγερο
που τώρα γαμάει τα δυο μικρότερα αδερφάκια του.
Οι γείτονες τρεις φορές κατήγγειλαν τον κωλόγερο πως γαμάει
τα παιδάκια του. Το χαμόγελο του παιδιού τρείς φορές ενημέρωσε τον εισαγγελέα
πως ένας κωλόγερος γαμάει τα παιδάκια. Ο εισαγγελέας μπορεί ίσως και να καύλωσε ή μπορεί να ήταν στο ίδιο κόμμα με τον καταγγελλόμενο, αλλά πάντως δεν έκανε τίποτα. Αδιαφόρησε. Αστυνομία, πρόνοια και λοιποί
αδιαφόρησαν. Στο μεταξύ τα χρόνια περναγαν και ο κωλόγερος συνέχιζε να γαμάει
τα παιδάκια κι όσο ο κωλόγερος γάμαγε τα παιδάκια τόσο ο αδερφός τους ο μεγάλος
φρίκαρε.
Κάποια στιγμή ο μεγάλος αδερφός δεν άντεξε άλλο τ’ άδικο και
ντουφέκισε τον κωλόγερο. Αυτοδικία.
Αυτά είναι τα γεγονότα.
Ερώτημα: τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο μεγάλος αδερφός ή
κάποιος γείτονας; Καταγγελίες είχαν ήδη γίνει τρείς. Ό,τι άλλο και να έκανε
κάποιος θα βρισκόταν ένοχος. Να δείρει τον κωλόγερο; ένοχος για ξυλοδαρμό. Να μηνύσει
ή να καταγγείλει επώνυμα τον κωλόγερο; Ένοχος συκοφαντίας ελλείψη αποδείξεων
αφού ο κωλόγερος δεν τα γάμαγε τα παιδάκια στην πλατεία.
Καλό μου ημερολόγιο για να μην τα πολυλογώ. Σ’ ένα κράτος
δικαίου πρώτα θα δικάζαμε τον εισαγγελέα, το αστυνομικό τμήμα και την πρόνοια
και μετά θα δικάζαμε τον δολοφόνο. Πρώτα θα στέλναμε τρις ισόβια τον εισαγγελέα
και μετά τύπεις για κανα δυο χρόνια τον φονιά. Διότι είναι ο εισαγγελέας που
τον έκανε φονιά.
Και βέβαια καλό μου ημερολόγιο είμαι βέβαιος πως κανείς δεν
θα διώξει τον εισαγγελέα. Καταρχήν δεν θα διωχθεί αυτεπάγγελτα από τους συναδέρφους
του. Διότι είναι συνάφι και συντεχνία και κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Αλλά
ούτε και θα βρεθεί κάποιος φορέας ή πρόσωπο-α που θα τολμήσουν να μηνύσουν τον εισαγγελέα.
Διότι όποιος τολμήσει να μηνύσει τον εισαγγελέα θα πέσει όλο το κράτος και το παρακράτος
πάνω του να τον διαλύσουν. Την βγάζει δεν την βγάζει όποιος τολμήσει να αμφισβητήσει
την εξουσία. Ακόμα κι αν έφτανε ποτέ, έτσι, τυπικά, ο εισαγγελέας να δικαστεί,
σίγουρα θα αθωωνόταν ή αν η εξουσία φοβόταν (λέμε τώρα) λαϊκή εξέγερση άντε να
του ΄ρίχνε δυο μήνες με αναστολή. Κι έτσι λοιπόν, σε ό,τι αφορά τους θεσμούς σε αυτή την ιστορία, θα τα κουκουλώσουμε όπως η γάτα τα σκατά της. Μήπως και οι αρσενικές γάτες δεν ξεσκίζουν στον πούτσο τα μικρά γατάκια; Ε, έτσι κι εμείς.
Αυτή είναι η αλήθεια όπως την βλέπω εγώ καλό μου ημερολόγιο.
Το Σύνταγμα δεν λειτουργεί. Οι θεσμοί έχουν σαπίσει έως το μεδούλι. Και οι καταγγέλλοντες
αγνοούνται ή και διώκονται.
Όμως, «'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)
1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική
Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον
προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα
που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις
ένδεκα Iουνίου 1975.
2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με
αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη
υποχρέωση όλων των Eλλήνων.
3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής
κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί
η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των
Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο
εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.» https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-124/
Όταν λοιπόν οι θεσμοί μας οδηγούν στην αυτοδικία (να φαγωθούμε μεταξύ μας δηλαδή) τότε οι θεσμοί επιχειρούν να καταλύσουν το σύνταγμα με την βία. Οι θεσμοί σφετερίζονται την εξουσία προς όφελός τους και αυτό είναι κατάλυση συντάγματος που βγάζει μάτι.
Αλλά καλό μου ημερολόγιο οι ραγιάδες δεν θα κάνουν κάτι ούτε γι αυτό. Όταν έρθει η μέρα των εκλογών θα πάνε να ψηφίσουν σαν καλά πρόβατα και ο εισαγγελέας θα παραμείνει η κοινωνική ελίτ και ο κωλόγερος ένας τυπικός οικογενειάρχης. Αυτός που αυτοδίκησε θα σαπίσει στην φυλακή τα παιδάκια θα μεγαλώσουν και ή θα γίνουν εγκληματίες ή θα καταλήξουν με ψυχοφάρμακα και οι καταγγέλλοντες θα είναι οι ρουφιάνοι της υπόθεσης.
ΥΓ. Εύχομαι να βγω ψεύτης και να δω τον εισαγγελέα με χειροπέδες, κατηγορούμενο και κατάδικο. Επιστημονική φαντασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!