Ο Σπίθας και το Παιδί Φάντασμα την εποχή του Μνημονίου

Η πολιτική δραστηριοποίηση Μίκη Θεοδωράκη και Βασιλείου Μαρκεζίνη

Ο Σπίθας και το Παιδί Φάντασμα την εποχή του Μνημονίου

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης είχε στενή σχέση με έναν μόνο «σερ», τον χαρισματικό «σερ Μπιθί» του λαϊκού πενταγράμμου, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Εδώ και μήνες παρατηρούμε τη σύγκλιση του παλαίμαχου μουσικού με έναν πραγματικό «σερ», έναν Ελληνα δηλαδή που έχει λάβει τον τίτλο αυτό για τις υπηρεσίες του προς τη βασίλισσα Ελισάβετ, τον Βασίλειο Μαρκεζίνη.
Και αν ο Θεοδωράκης δεν έλειψε ποτέ από την ελληνική πολιτική επικαιρότητα τα τελευταία 50 χρόνια, ο Μαρκεζίνης κάνει σήμερα τα πρώτα του βήματα, αλλά με ρυθμούς καταιγιστικούς. Αν δεν υπήρχε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη που με τις παντοειδείς κοινωνικές δραστηριότητές της μονοπωλεί σχεδόν καθημερινά το τελευταίο δεκάλεπτο των ειδήσεων στα μεγάλα κανάλια, ασφαλώς πρωταγωνιστής στο ίδιο τηλεοπτικό χρόνο θα αναδεικνυόταν ο Βασίλειος Μαρκεζίνης. Ο κ. Μαρκεζίνης δεν είναι βέβαια τυχαίος άνθρωπος. Νομικός και ακαδημαϊκός με αναγνωρισμένη ευρυμάθεια και διεθνή καριέρα, αποφάσισε σχετικά πρόσφατα να στρέψει το ενδιαφέρον του στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και με συνεχείς παρεμβάσεις (βιβλία και συνεντεύξεις) να προτείνει λύσεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Το εντυπωσιακό γεγονός είναι ότι όλο το φάσμα των μέσων ενημέρωσης δείχνει ενδιαφέρον για τις προτάσεις του (Mega, Star, ANT1, Βήμα, Εθνος, Ελεύθερος Τύπος, Ελευθεροτυπία, Παρόν, κλπ), όσο κι αν από πρώτη ματιά οι σκέψεις του αποκλίνουν από την πολιτική γραμμή που υποστηρίζει το καθένα απ’ αυτά.
Από την άλλη πλευρά ο Θεοδωράκης εξακολουθεί να απολαμβάνει το δημόσιο θαυμασμό και την τηλεοπτική προβολή για το τεράστιο καλλιτεχνικό του έργο, αλλά τα κανάλια δεν έδωσαν ανάλογη προσοχή στην εξαγγελία του πολιτικού του κινήματος («Σπίθα», Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών). Βέβαια ο Θεοδωράκης δεν έχει λόγους να απογοητεύεται. Την τρίωρη σχεδόν ιδρυτική του Διακήρυξη για τη Σπίθα φιλοξένησε σε δώδεκα σελίδες η Ελευθεροτυπία (4.12.2010), ενώ και την πιο πρόσφατη ομιλία του αναπαρήγαγε σε δυο σελίδες μεγάλου σχήματος η Ελεύθερη Ωρα (19.1.2011).
Ο παραλληλισμός της πορείας των δύο ανδρών δεν είναι αυθαίρετος. Τη σύνδεση κάνουν οι ίδιοι με κάθε ευκαιρία, ενώ ο ένας παρουσιάζει τα βιβλία και τις απόψεις του άλλου με θαυμαστικά σχόλια και επαίνους. Ο Μαρκεζίνης περιλαμβάνει μάλιστα στο βιβλίο του ως «παράρτημα» τους ύμνους που του απευθύνει ο Θεοδωράκης, ο οποίος τον κατατάσσει στους «πνευματικούς θησαυρούς που διαθέτει σήμερα η χώρα μας». Από την πλευρά του ο Θεοδωράκης καλεί τον Μαρκεζίνη να παρουσιάσει το δικό του βιβλίο και εκείνος μαζί με τους ύμνους εξηγεί ότι «παρότι με τον Μίκη ξεκινήσαμε από διαφορετικά σημεία της πυξίδας, με την πάροδο του χρόνου συναντηθήκαμε κάπου στη μέση».
Σημειωτέον ότι και οι δύο πέρα από την προσοχή των μέσων ενημέρωσης έχουν εξασφαλίσει και τη στήριξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων. Ο μεν Μαρκεζίνης του Πάνου Λασκαρίδη που του διαθέτει τη Μεγάλη Βρετανία για τις πολιτικές του συγκεντρώσεις, ενώ ο Θεοδωράκης του ομίλου Κυριακίδη-Λαυρεντιάδη, μέσω της ΜΚΟ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων «Ρωμηοσύνη».
Βέβαια τόσο ο κ. Θεοδωράκης όσο και ο κ. Μαρκεζίνης δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «νέο αίμα» στην πολιτική. Εχουν συγκεκριμένη και πολυσυζητημένη πορεία. Ο πρώτος πέρασε από όλα τα κόμματα του πολιτικού φάσματος έως ότου καταλήξει υπουργός της αλήστου μνήμης κυβέρνησης Μητσοτάκη, ενώ ο δεύτερος άργησε να εμφανιστεί στην πολιτική σκηνή γιατί τον βάραινε το άγος της συμμετοχής του πατέρα του Σπύρου Μαρκεζίνη ως δοτού πρωθυπουργού στην κυβέρνηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου την περίοδο της σφαγής του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973. Φυσικά δεν είναι υπεύθυνος ο ίδιος για τις πολιτικές επιλογές του πατέρα του. Αλλά με δική του απόφαση ο Βασίλειος εμφανίζεται ως συνεχιστής του Σπύρου Μαρκεζίνη και διεκδικεί την πολιτική του αποκατάσταση. Μιλώντας στον Παύλο Τσίμα κ. Μαρκεζίνης θα επικαλεστεί και πάλι τον φίλο του: «Υπάρχουν άνθρωποι όπως ο κ. Θεοδωράκης και ο κ. Κύρκος οι οποίοι έχουν πει ότι η επιχείρηση που έκανε [σ.σ. ο Σπύρος Μαρκεζίνης] με τον Παπαδόπουλο για να επαναφέρει τη δημοκρατία είναι κρίμα –αυτές είναι οι φράσεις του κ. Θεοδωράκη- που δεν επέτυχε. Αλλά είχε και τα λάθη του. Το ένα λάθος ήταν ότι κάλυψε το Πολυτεχνείο ενώ δεν είχε καμία ευθύνη» (Mega, 28.10.2010).
Βέβαια σημασία δεν έχει τόσο η πορεία των πολιτικών ή των στοχαστών παρά το τι ακριβώς λένε σήμερα και αν πραγματικά προτείνουν λύσεις στα κρίσιμα προβλήματα που σωρεύει η κυβερνητική πολιτική τα τελευταία χρόνια. Για το περιεχόμενο των θέσεων που προβάλλει από τα βιβλία του ο κ. Μαρκεζίνης παραπέμπουμε στην εύστοχη (όσο και απελπιστικά μοναχική) κριτική του Νίκου Χρυσολωρά στην Καθημερινή (12.12.2010), όπου επισημαίνονται τα κλισέ, η περιαυτολογία, η ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας και οι επαναλήψεις, ενώ ο αρθρογράφος θεωρεί «δυσερμήνευτο» και αναρωτιέται «για ποιο λόγο τέτοιες απόψεις συνεχίζουν να τυγχάνουν τόσο μεγάλης προβολής από τα ελληνικά μίντια». Προσθέτουμε ότι τα βιβλία αυτά διανθίζονται με έντονες προσωπικές επιθέσεις και προσωπικούς χαρακτηρισμούς για όσους διαφωνούν με τις απόψεις του «σερ» (π.χ. τον κ. Βερέμη), ενώ η υποστήριξή του προς τον Κώστα Καραμανλή φτάνει στο σημείο να χαρακτηρίζει «εξέγερση» την προσέγγισή του με τη Ρωσία και να την παρομοιάζει με την «εξέγερση της επονομαζόμενης Ανοιξης της Πράγας»…
Η Διακήρυξη Θεοδωράκη -ίσως και εξαιτίας του μεγέθους της- δεν έτυχε καμιάς ανάλογης κριτικής, με αποτέλεσμα να της αποδίδει καθένας αυτά που «θα περίμενε» από τον Θεοδωράκη, σύμφωνα με την εικόνα που έχει πλάσει για την προσωπικότητα του μουσικού. Και έτσι εμφανίζονται ως υποστηρικτές της Σπίθας πολιτικά στελέχη που αυτοπροσδιορίζονται σε όλο το φάσμα της πολιτικής σκηνής: από την ακροδεξιά μέχρι την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Αν όμως μπει κανείς στον κόπο να διαβάσει την πολυσέλιδη Διακήρυξη θα διαπιστώσει ότι κι εδώ έχουμε ένα κακογραμμένο κείμενο, το οποίο έχουν ασφαλώς συντάξει περισσότεροι του ενός, με αποτέλεσμα να περιλαμβάνονται αντιφατικές θέσεις, αλληλοσυγκρουόμενες προτάσεις και κακοχωνεμένες αναλύσεις μερίδας του Τύπου. Την ίδια στιγμή που η Σπίθα ζητάει μείωση των αμυντικών δαπανών, απαιτεί και «να οχυρωθούμε σαν αστακοί». Κατά την εκφώνηση της Διακήρυξης ο χαρισματικός Θεοδωράκης το διαπίστωσε σε κάποια στροφή του λόγου του και μιλώντας εκτός κειμένου μουρμούρισε ότι «αυτό έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όσα είπα προηγουμένως» για να προσθέσει αμέσως χαριτολογώντας: «γι’ αυτό είμαι άνθρωπος των αντιθέτων».
Αλλά όλοι αυτοί που τόσο εύκολα σπεύδουν να τον ανακηρύξουν σε νέο Κολοκοτρώνη καλό θα ήταν να προσέξουν ότι μεταξύ των προτάσεών του είναι και η πρόταση της συνεκμετάλλευσης από Ελλάδα και Τουρκία των πετρελαίων του Αιγαίου. Ενα από τα πρώτα μέτρα που εισηγείται είναι να επισκεφτεί ελληνική αντιπροσωπεία την Αγκυρα για «την εξέταση μεμονωμένων ή κοινών προσπαθειών για την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων».
Ταλαντευόμενος μεταξύ της γνωστής του θέσης υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας και της πιο δημοφιλούς τουρκοφοβικής στάσης, ο Θεοδωράκης προσπαθεί να ικανοποιήσει τους πάντες. Όπως ποζάρισε στη βεράντα του σπιτιού του αγκαλιά με τον Ερντογάν και τον Παπανδρέου πριν ξιφουλκήσει κατά των «επίβουλων» Τούρκων και του «κατοχικού» πρωθυπουργού, τώρα εφευρίσκει ότι δεν είναι εχθροί μας οι Τούρκοι, αλλά «οι Αμερικάνοι που τους βάζουν».
Παρασυρμένος από τον ενθουσιασμό του ο Μίκης θα πει από μικροφώνου και ορισμένες ατάκες που δεν περιλαμβάνονται στο επίσημο κείμενο της Διακήρυξης. Μιλώντας για τη μειονότητα στη Θράκη θα ξεπεράσει ακόμα και τον πιο ακραίο εθνικιστή: «Πολλοί λένε ότι πρέπει να σεβόμαστε τη θέληση των ανθρώπων για την καταγωγή τους. Εγώ θα έλεγα: θες να είσαι Τούρκος; Πήγαινε στην Τουρκία». Τη φράση του σκέπασε το χειροκρότημα των παρισταμένων. Και συνέχισε γελώντας: «Τι κάθεσαι και υποφέρεις;» Στο ίδιο μήκος κύματος και ορισμένα κείμενα που προβάλλει η επίσημη ιστοσελίδα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών. Ανάμεσά τους και η θέση ότι «καλός ως αρχή ο φράκτης των 12,5 χλμ., θα χρειαστεί όμως να επεκταθεί σε όλο το μήκος των συνόρων στον Εβρο».
Και βέβαια δεν λείπουν από την επιχειρηματολογία της Διακήρυξης και όλοι οι μεταπολιτευτικοί μύθοι, με πρώτη-πρώτη την (ανύπαρκτη) δήλωση Κίσινγκερ περί «επίθεσης στον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα», για τη χρήση της οποίας έχει ζητήσει συγνώμη ακόμα και ο Γιάννης Μαρίνος. Αλλά ο Μίκης την τροποποιεί και εμφανίζει τον Κίσινγκερ να στρέφει τα βέλη του ειδικά κατά του ελληνικού πολιτιστικού κινήματος της δεκαετίας του ’60, δηλαδή εναντίον του ίδιου. Τώρα πώς συμβιβάζεται το ξαναζέσταμα της πλαστής δήλωσης με τον νεότερο ισχυρισμό του Θεοδωράκη ότι οι Αμερικάνοι την εποχή εκείνη (δηλαδή τον Ιούνιο του 1974) του είχαν αναθέσει την αποστολή να πείσει τον Καραμανλή να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας (ομιλία στο ΡΕΞ, 17.1.2011), αυτό ας αποδοθεί στον «άνθρωπο των αντιθέσεων».
Αυτά όλα ασφαλώς ικανοποιούν το ακροδεξιό ακροατήριο. Αλλά η αριστερά; Αυτή ανακάλυψε στον Θεοδωράκη τον ηγέτη του αντιμνημονιακού αγώνα. Αλλά κανείς δεν πρόσεξε ότι η Διακήρυξη ταυτίζεται απολύτως με την άποψη Σαμαρά για την κρίση; Οτι δηλαδή αποδίδει τη σημερινή κρίση στην κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981 και τη σημερινή του Γιώργου Παπανδρέου, απαλλάσσοντας τις ενδιάμεσες και κυρίως του Κώστα Καραμανλή.
Οσο για τις συγκεκριμένες προτάσεις «ανυπακοής» που εξαγγέλλει ο Θεοδωράκης, εκείνη που βγάζει μάτια είναι η υπόδειξή του προς τους πολίτες να μην πληρώνουν φόρους! Πραγματικά αξιοπρόσεκτη πρόταση για την έξοδο από μια κρίση που οδηγηθήκαμε (μεταξύ άλλων) και εξαιτίας της προκλητικής φοροδιαφυγής και φοροαπαλλαγής των οικονομικά ισχυρών.
Στην πραγματικότητα υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που συνδέει τις αναλύσεις και των δύο προβεβλημένων προσωπικοτήτων (Μαρκεζίνη και Θεοδωράκη). Είναι η πρόταση ότι τη λύση στην κρίση θα τη δώσει η ανάδειξη των «αρίστων», οι οποίοι θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας και οι οποίοι μέχρι σήμερα έχουν μείνει αναξιοποίητοι. «Κατά την άποψή μου», γράφει ο Θεοδωράκης, «το μέγιστο λάθος που μας ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια του ελληνικού έθνους είναι η συστηματική περιφρόνηση από μέρους των πολιτών προς τους αρίστους, με συνέπεια την επιλογή των μετριοτήτων και συχνά ανίκανων στις θέσεις όλων αυτών που αποτελούν την καθηστηκυία τάξη, στην οποία ένα λαός εμπιστεύεται τις τύχες του». Περιττό να πούμε ότι ο ένας προβάλλει ως «άριστο» τον άλλο, ενώ κανείς τρίτος «άριστος» δεν κατονομάζεται.
Ποιοί είναι λοιπόν αυτοί οι άριστοι δεν γνωρίζουμε ακόμα. Το μόνο δεδομένο είναι ότι μεταξύ των «αρίστων» δεν θα βρίσκονται τα σημερινά πολιτικά στελέχη. Αλλά τότε πώς θα προκύψουν οι «άριστοι»; Από ποιες διαδικασίες και με ποιανού την επιλογή; Πρόκειται για μια άποψη που προβάλλει εδώ και πολύ καιρό ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος λειτουργεί πολύ συχνά ως «λαγός» του πολιτικού συστήματος και ως έμπειρος διαφημιστής ρίχνει στην πολιτική αγορά ιδέες και ό,τι πιάσει. Με επιμονή τους τελευταίους μήνες υποστηρίζει τη συγκρότηση κυβέρνηση «αρίστων», ενώ στα πρόσωπα που συγκαταλέγει μεταξύ των αρίστων προβάλλει συστηματικά μόνον ένα, αυτό του σερ Μαρκεζίνη. «Πιστεύω ότι η συνδρομή ικανών, ολοκληρωμένων, φωτεινών και δημιουργικών προσωπικοτήτων όπως του κ. Β. Μαρκεζίνη, θα ήταν καταλυτική για την Ελλάδα», θα δηλώσει στις 27.10.2010. Και λίγες μέρες αργότερα θα συμπληρώσει: «Απαιτείται η δημιουργία οικουμενικής κυβέρνησης, για να βρούμε ικανούς ανθρώπους. Υπάρχουν προσωπικότητες. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είναι ο Βασίλης Μαρκεζίνης» (8.11.2010).
Εδώ βρίσκουμε ίσως και τη λύση του μυστηρίου με την έντονη προβολή των θέσεων αυτών των δύο φίλων από τα μέσα ενημέρωσης. Η «κυβέρνηση των αρίστων» είναι μια από τις εναλλακτικές λύσεις του κυρίαρχου συντηρητικού πολιτικού συστήματος μπροστά στον ορατό κίνδυνο να κινητοποιηθεί μαζικά ο λαϊκός παράγοντας και να επιβάλει αυτός τις δικές του λύσεις. Με την ευγλωττία που τον διακρίνει είχε διατυπώσει αυτό το φόβο ο κ. Μαρκεζίνης. Αποκρούοντας την ιδέα να συγκροτηθεί οικουμενική κυβέρνηση από όλα τα κόμματα (ή συνασπισμός των δύο μεγαλύτερων), αντιπρότεινε την αναζήτηση ανθρώπων με φαντασία για να προκύψει «επανάσταση νοοτροπίας, επανάσταση ιδεών», έτσι ώστε «να μην καταλήξουμε στην πιο οδυνηρή από όλων των ειδών τις επαναστάσεις: την επανάσταση του πεζοδρομίου».
Κατά σύμπτωση αυτά τα λόγια του σερ Μαρκεζίνη εκφωνήθηκαν κατά την παρουσίαση του (αυτό)βιογραφικού βιβλίου του Μίκη Θεοδωράκη (25.11.2010). Τον τρόμο μπροστά στον λαϊκό ξεσηκωμό επιβεβαίωσε ο «σερ» και στη συνέντευξή του στο Mega: «Το πρώτο θέμα είναι να βρεθεί ένας τρόπος ήρεμος και οργανωμένος να αλλάξει το πολιτικό κατεστημένο. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει, αλλά πρέπει να γίνει ήρεμα και μελετημένα για να μη γίνει αλλιώς βίαια, δηλαδή μέσω του πεζοδρομίου».
Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι οι πρώτοι παλιοί πολιτικοί που έσπευσαν να συνταχθούν με το κίνημα των «αρίστων» και να δώσουν το παρών στης εκδηλώσεις της Σπίθας δεν ήταν άλλοι από τον Στέλιο Παπαθεμελή και τον Πάνο Καμμένο.
Γράφτηκε στις 25.1.2011

www.iospress.gr

ΕΝΩΣΗ ΑΘΕΩΝ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ αίτημα εξαίρεσης κληρικών από 1 : 5

Ένωση Άθεων
Τ.Θ. 67609, 15103 Πεύκη
Τηλ. 69 80 78 94 22
http://www.atheia.gr
Δελτίο τύπου - Ανοιχτή επιστολή της Ένωσης Άθεων προς τον Μητροπολίτη Κορινθίας και τους Υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών και Παιδείας για το αίτημα εξαίρεσης των κληρικών από τον κανόνα "1 προς 5"
Σύμφωνα με τον ημερήσιο τύπο, ο Μητροπολίτης Κορινθίας κ. Διονύσιος Μάνταλος απηύθυνε επιστολή στον Βουλευτή Κορινθίας και Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη, την οποία και κοινοποίησε αρμοδίως στην Ιερά Σύνοδο, στους Υπουργούς Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης κ. Ι. Ραγκούση και Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Α. Διαμαντοπούλου, στους Βουλευτές Κορινθίας κ. Α. Μανωλάκη, κ. Αικ. Φαρμάκη και κ. Κ. Κόλλια καθώς και στον κ. Ευαγ. Γιαλεσάκη, Γεν. Δ/ντην Εκκλησιαστικής Διοικήσεως του Υπ. Παιδείας, με την παράκληση να μη προσμετρώνται οι ιερείς στους Δημοσίους Υπαλλήλους διότι είναι Θρησκευτικοί Λειτουργοί, και να μην συμπεριληφθούν στον κανόνα "μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις".

Παρακαλούμε τον Μητροπολίτη Κορινθίας και τους Υπουργούς Οικονομικών, Εσωτερικών και Παιδείας να μας απαντήσουν στα παρακάτω ερωτήματα και αιτήματα:

1. Αν οι ιερείς δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά θρησκευτικοί λειτουργοί, τότε γιατί οι μισθοί τους καταβάλλονται από το ελληνικό δημόσιο και όχι από τον θρησκευτικό οργανισμό στον οποίο ανήκουν;
2. Για ποιο λόγο ο μισθός των ιερωμένων καλύπτεται απο τους φόρους όλων των πολιτών, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι καν χριστιανοί ορθόδοξοι κι επομένως δεν ωφελούνται από τις υπηρεσίες των ιερέων;
3. Με ποια λογική θα πρέπει να γίνουν προσλήψεις ιερέων, οι οποίοι εξυπηρετούν μόνο το τμήμα του πληθυσμού που ανήκει στο αντίστοιχο θρήσκευμα, και να μην γίνουν προσλήψεις στα επαγγέλματα που εξυπηρετούν όλο τον πληθυσμό;
4. Στον κανόνα 1 προς 5 θα συμπεριληφθεί και το ιατρικό καθώς και το εκπαιδευτικό προσωπικό. Με πιο κριτήριο θα πρέπει να προσληφθούν ιερείς και να μην προσληφθούν ιατροί ή εκπαιδευτικοί για να καλύψουν τις κενές θέσεις που θα δημιουργηθούν; Ποια ομάδα επαγγελματιών θα πρέπει να αδικηθεί προκειμένου να συμπεριληφθούν περισσότεροι ιερείς;
5 . Η Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου και η Εκκλησία της Ελλάδος κατέβαλαν φόρους κατά το προηγούμενο έτος με όρους ισότιμους προς όλους τους άλλους πολίτες και οργανισμούς;
6. Παρακαλούμε να δημοσιευτούν αναλυτικά τα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας προκειμένου να εξακριβωθεί αν βρίσκεται πραγματικά σε τόσο δεινή οικονομική θέση ώστε να αδυνατεί να μισθοδοτεί τους υπαλλήλους της.
Η Γραμματεία της Ένωσης Άθεων

forum.atheia.gr

Επιστήμονες και Φιλόσοφοι Εναντίον του Νέου Μεσαίωνα

Γράφει ο Κλεάνθης Γρίβας

H Ελευθερία του Λόγου σε Κίνδυνο

Η Δύση Υποχωρεί στις Απειλές των Σκοταδιστών

• 2005. Βρετανία. Σάλος ξέσπασε στη Βρετανία για τη λογοκρισία που ασκήθηκε ώστε να μην προσβληθούν οι μουσουλμάνοι από ανέβασμα στο Λονδίνο του θεατρικού αριστουργήματος του κορυφαίου δραματουργού Κρίστοφερ Μαρλόυ Ο Ταμερλάνος (1580). Έτσι, κόπηκαν σκηνές (το Κοράνι που καίγεται, όπως προβλέπει ο Μάρλοου) και πολλές αναφορές στον Μωάμεθ (όπως στο απόσπασμα όπου ο Ταμερλάνος λέει ότι ο Μωάμεθ «δεν αξίζει να λατρεύεται» ή ότι «παραμένει στην κόλαση»), επειδή ο σκηνοθέτης Φαρ φοβήθηκε ότι θα πυροδοτούνταν βίαιες αντιδράσεις.

• 2006. Ιανουάριος. Μαχητικές διαδηλώσεις και συγκρούσεις με δεκάδες νεκρούς ξέσπασαν σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο, επειδή η δανέζικη εφημερίδα «Jyllands-Posten» δημοσίευσε (στις 30 Σεπτεμβρίου 2005) 12 σκίτσα με τίτλο Τα Πρόσωπα του Μωάμεθ. Πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες κήρυξαν «πόλεμο στον πόλεμο των φανατικών», αναδημοσιεύοντας από τη Jyllands-Posten τις γελοιογραφίες του Μωάμεθ, υπερασπιζόμενες την ελευθερία λόγου και της έκφρασης.

Σ’ αυτή τη γραμμή κινήθηκαν οι Die Welt, Berliner Zeitung (Γερμανία), France Soir, Charlie-Hebdo (Γαλλία), ABC (Ισπανία), El Periodico (Καταλανία), La Stampa, Il Corriere della Sera (Ιταλία), Blick (Ελβετία), De Volkskrant, De Telegraph, NRC Handelsblad (Ολλανδία), Dnes (Τσεχία). Συνολικά, τα σκίτσα αναδημοσιεύτηκαν σε 143 εφημερίδες 56 χωρών – οι περισσότερες από αυτές στη Δύση.

«Θα παίρναμε τις μουσουλμανικές αντιδράσεις περισσότερο στα σοβαρά αν ήταν λιγότερο υποκριτικές. Όταν η συριακή τηλεόραση μετέδωσε δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ που απεικόνιζαν ραβίνους ως κανίβαλους, οι ιμάμηδες έμειναν σιωπηλοί», έγραψε η γερμανική Die Welt δημοσιεύοντας ένα από τα επίμαχα σκίτσα του Μωάμεθ στο πρωτοσέλιδό της

«Ναι, Έχουμε Δικαίωμα να Γελοιογραφούμε τον Θεό», έγραψε η γαλλική France Soir, δημοσιεύοντας και μία γελοιογραφία που απεικονίζει τον Θεό των χριστιανών, των μουσουλμάνων, των Εβραίων και των βουδιστών παρέα πάνω σε ένα σύννεφο και τον πρώτο να λέει στον δεύτερο: «Μην γκρινιάζεις Μωάμεθ… εδώ μάς έκαναν ΟΛΟΥΣ καρικατούρα».

«Κανένα θρησκευτικό δόγμα δεν μπορεί να επιβάλει εαυτόν σε μια δημοκρατική και κοσμική κοινωνία. Πρέπει κανείς να αποδέχεται ότι κάποιος άλλος μπορεί να θίξει τα θρησκευτικά του πιστεύω, να τον σοκάρει», έγραψε η γαλλική France Soir.

Οι φανατικοί μουσουλμάνοι βρήκαν συμμάχους στους διαχειριστές της εξουσίας στη Δύση: Από τον Μπιλ Κλίντον, τον Ζακ Σιράκ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν μέχρι τη δανέζικη αντιπολίτευση (και στα καθ’ ημάς, τον κ. Χριστόδουλο Παρασκευαϊδη) που, με διάφορες αιτιολγίες, καταδίκασαν τα σκίτσα. Πράγμα που ανάγκασε τον διευθυντής της «Jyllands Posten», Κάρστεν Γιούστεν να δηλώσει: «Οι σκοτεινές δικτατορίες νίκησαν».

• 2006. Σεπτέμβριος. Βατικανό. Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ μιλώντας στο Ρέγκενσμπουργκ (Γερμανία), προκάλεσε την οργή των μουσουλμάνων επειδή χρησιμοποίησε μια φράση του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μανουήλ Παλαιολόγου Β’ (14ος αιώνας) σύμφωνα με την οποία «ο Μωάμεθ έφερε στον κόσμο μονάχα κακά και απάνθρωπα πράγματα». Ύστερα από έντονες αντιδράσεις από μουσουλμανικές χώρες και από εκατομμύρια μουσουλμάνους ανά τον κόσμο, ο Πάπας εξέφρασε τη λύπη του που προσεβλήθησαν οι μουσουλμάνοι από τις δηλώσεις του, σημειώνοντας πως δεν αντανακλούν τις προσωπικές του απόψεις. Το σχετικό κείμενο στην ιστοσελίδα του Βατικανού έχει «διορθωθεί» επτά φορές.

• 2006. Σεπτέμβριος. Γερμανία. Η Διεύθυνση της Όπερας του Βερολίνου προκάλεσε έντονη διαμάχη στη Γερμανία σχετικά με την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, επειδή ακύρωσε την προγραμματισμένη παραγωγή του έργου «Ιδομενέας» του Μότσαρτ, φοβούμενη έντονες αντιδράσεις από τον μουσουλμανικό κόσμο. Ο λόγος; Σε μια σκηνή παρουσιάζονταν τα κομμένα κεφάλια του Βούδα, του Ιησού Χριστού, του Ποσειδώνα και του Μωάμεθ, κάτι που θεωρήθηκε πως μπορεί να προκαλέσει το Ισλάμ.

Αντιδρώντας, Γερμανός υπουργός Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε ότι «η απόφαση είναι παράλογη και μη αποδεκτή. Οταν ο μη-μουσουλμανικός κόσμος ξεπερνά τα όρια, κάνοντας υπερβολικά πολλούς συμβιβασμούς σε τέτοια θέματα, δεν θα καταφέρει να πείσει τους Μουσουλμάνους πως η ελευθερία του λόγου και η ανοχή είναι καλύτερα από τον φονταμενταλισμό». Ο δήμαρχος του Βερολίνου Κλάους Βοβεράιτ διαπίστωσε ότι «η αυτολογοκρισία δίνει σε όσους πολεμούν τις αξίες μας μία εκ των προτέρων επιβεβαίωση πως δεν θα αγωνιστούμε γι’ αυτές». Και ο υπουργός Πολιτισμού της Γερμανίας Μπερντ Νόιμαν, τόνισε ότι «όταν ο φόβος για πιθανές αντιδράσεις οδηγεί σε αυτολογοκρισία, τότε τίθεται σε κίνδυνο η δημοκρατική κουλτούρα της ελευθερίας του λόγου».

«Μαζί Απέναντι στο Νέο Απολυταρχισμό»

Μ’ αυτό το τίτλο κυκλοφόρησε η κοινή, ανοιχτή επιστολή 12 διανοουμένων, στην οποία τονίζεται: «Αφού ξεπέρασε τον φασισμό, τον ναζισμό και τον σταλινισμό, ο κόσμος αντιμετωπίζει τώρα μια νέα απολυταρχική παγκόσμια απειλή: τον ισλαμισμό.

Αξιώνουμε την οικουμενικότητα της ελευθερίας της έκφρασης, ώστε να μπορεί η κριτική σκέψη να εκφράζεται σε όλες τις ηπείρους, ενάντια σε κάθε κακοποίηση και κάθε δόγμα.

Τα πρόσφατα γεγονότα, που συνέβησαν έπειτα από τη δημοσίευση σκίτσων του Μωάμεθ σε ευρωπαϊκές εφημερίδες, αποκάλυψαν την αναγκαιότητα μιας μάχης γι’ αυτές τις οικουμενικές αξίες.

H μάχη αυτή δεν θα κερδηθεί με τα όπλα, αλλά στο ιδεολογικό πεδίο. Αυτό που παρακολουθούμε δεν είναι ούτε σύγκρουση πολιτισμών ούτε ανταγωνισμός μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Είναι μια παγκόσμια μάχη, η οποία αντιπαρατάσσει δημοκράτες και θεοκράτες…

Οι δημοκράτες και τα ελεύθερα πνεύματα όλων των χωρών, πρέπει να διασφαλίσουν πως ο αιώνας μας θα είναι ένας αιώνας Διαφωτισμού και όχι σκοταδισμού».

ΑΘΕΟΛΟΓΙΑ « περιοδικό ΖΕΝΙΘ

39 λιμενικοί σε δίκη για ρατσιστικά συνθήματα σε παρέλαση της 25-3-10

Εντυπωσιακή εξέλιξη: 39 λιμενικοί υπεύθυνοι για τα ρατσιστικά συνθήματα στην παρέλαση της 25/3/2010 παραπέμπονται σε δίκη στο Ναυτοδικείο μέσα στο 2011! Σήμερα, με κατάθεσή του κ. Δημητρά στην Εισαγγελέα στο Ναυτοδικείο Πειραιά, ως εκπροσώπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι που είχε κάνει μήνυση και με υποβολή έγκλησης με παράσταση πολιτικής αγωγής από έναν τούρκο, ένα αλβανό και ένα μακεδόνα ("σκοπιανό") ακτιβιστή ολοκληρώθηκε η προκαταρκτική εξέταση στην οποία εντάχθηκε και η δικογραφία της ΕΔΕ.

___________________________________

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΑ ΟΥΣΙΩΔΗ ΚΕΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ

------------------------------------

Ελευθεροτυπία

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

...Και μίσους

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=145379

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΓΓΕΛΙΔΗ

«Ελληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Αυτό και άλλα παρόμοια ανατριχιαστικά ακούστηκαν χθες στο κέντρο της Αθήνας, όχι από μέλη της Χρυσής Αυγής που διαδήλωναν, αλλά από βατραχανθρώπους των Ειδικών Δυνάμεων που παρήλαυναν στην Πανεπιστημίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο της επίσημης στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου.

Αμέσως μόλις άφησαν τις εξέδρες των επισήμων στο Σύνταγμα κι έστριψαν στην Πανεπιστημίου, τα παλικάρια της ΟΥΚ μετέτρεψαν την παρέλαση σε εκδήλωση που θύμιζε πορεία μίσους ακροδεξιών, με συνθήματα που υπόσχονταν την αιματηρή σφαγή κάθε γειτονικού μας λαού κι αποφάσιζαν ποιος δικαιούται να λέγεται Έλληνας και ποιος όχι.

Οι συνήθεις ύποπτοι «Σκοπιανοί», Αλβανοί και Τούρκοι είχαν την τιμητική τους, σε συνθήματα όπως το ακόλουθο: «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό».

Ή αυτό το ανατριχιαστικό: «Τους λένε "Σκοπιανούς", τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ' απ' αυτούς».

Γραμμή στα συνθήματα έδιναν μάλιστα άντρες με πολιτικά, οι οποίοι ακολουθούσαν την παρέλαση από την πλευρά των θεατών. Ένας από αυτούς πηγαινοερχόταν με άνεση μεταξύ των θεατών και αυτών που παρήλαυναν, φωνάζοντας πρώτος τα συνθήματα που επαναλάμβαναν οι καταδρομείς.

Κι αυτά ενώ την παρέλαση παρακολουθούσαν δεκάδες οικογένειες μεταναστών, που θα κληθούν στη συνέχεια να απαντήσουν στην εύλογη απορία των παιδιών τους «Γιατί τόσο μίσος;». Λες και δεν ψήφισε πρόσφατα η Βουλή τον νόμο για την απόδοση της ιθαγένειας στους μετανάστες. Λες και δεν έχουμε αποφασίσει από καιρό σ' αυτή τη χώρα ότι μετανάστες μπορούν να συμμετέχουν στις αντίστοιχες μαθητικές παρελάσεις, και μάλιστα ως σημαιοφόροι.

Αναρωτιέται κανείς: Πώς είναι δυνατόν ο ελληνικός στρατός, παρελαύνοντας επισήμως και συντεταγμένα στο κέντρο της πόλης, να προσβάλλει την ανθρωπιά μας, να εκθέτει τη χώρα μας και να παραβιάζει κατάφωρα τον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος διώκει αυτεπάγγελτα τη ρητορική μίσους; Ζούμε στο 2010, και μάλιστα με κυβέρνηση σοσιαλιστών, ή σε αλήστου μνήμης εποχές, όπου ο στρατός διεκδικούσε και είχε άλλο ρόλο στα πράγματα της χώρας;

_____________________________

Ο τότε αρμόδιος Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, στις 26 Μαρτίου 2010 δήλωσε: (http://www.ypes-dt.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=3183&Itemid=438&lang) 

«Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στην Αθήνα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, ομάδα της Μονάδας Υποβρύχιων Αποστολών του Λιμενικού Σώματος φώναξε ακραία ρατσιστικά συνθήματα, όπως καταδεικνύει και σχετικό βίντεο. Επαναλαμβάνω κατηγορηματικά ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν αρμόζουν σε κανέναν ένστολο που έχει ορκιστεί στο Σύνταγμα και στους νόμους του κράτους. Κανείς ανεγκέφαλος δεν έχει το δικαίωμα να αμαυρώνει την υπηρεσία του και τον εορτασμό μιας ιστορικής ημέρας μνήμης με ρατσιστικά συνθήματα μίσους και ξενοφοβίας. Προφανώς και εγείρονται σημαντικά ερωτήματα για το επίπεδο της εκπαίδευσης, για τα επικίνδυνα στερεότυπα που εκκολάπτονται ή ενθαρρύνονται σε κάθε Σώμα που είναι επιφορτισμένο με την ασφάλεια της χώρας. Είναι ανάγκη όμως να διαχωριστεί η επιχειρησιακή ετοιμότητα από την ακρότητα, το μίσος και το ρατσισμό σε κάθε έκφρασή τους. Αυτοί οι κύριοι δεν έχουν θέση στο Λιμενικό Σώμα.»

Το αναφερόμενο από τον Υπουργό βίντεο του συντάκτη της Ελευθεροτυπίας Δημήτρη Αγγελίδη είναι διαθέσιμο στην  http://www.youtube.com/watch?v=hslGF-0KRqI. Επίσης ένα άλλο βίντεο είναι διαθέσιμο στην http://www.youtube.com/watch?v=1cnxKxrVXTY.

Ο Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής στις 29 Μαρτίου 2010 δήλωσε (http://www.minpress.gr/minpress/scriptpage-govan.html?id=259286214&ud):

«Β.ΣΚΟΥΡΗΣ: Τώρα τα συνθήματα των βατραχανθρώπων, άναψαν όντως φωτιές, ακόμα και στις σχέσεις της χώρας με τους γειτόνους της. Καταρχήν θα ήθελα ένα σχόλιό σας για τις αντιδράσεις που υπήρχαν στην Αλβανία με κάψιμο, με διαδηλώσεις, κάψιμο ελληνικών σημαιών σε κάποιες περιοχές, επίσημα διαβήματα κ.λ.π.

Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Είναι ένα πολύ θλιβερό γεγονός, αυτό που είδαμε όλοι μέσα από  ένα ερασιτεχνικό βίντεο, το να βλέπουμε ανθρώπους, οι οποίοι πραγματικά κάνουν μια πολύ μεγάλη δουλειά στο λιμενικό, να εμφορούνται από τέτοιου είδους συναισθήματα και αισθήματα, για τα οποία κάποιοι το θεωρούν αυτονόητο. Δηλαδή, να δουλεύει κανείς για την πατρίδα του σε τέτοιο  έντονο βαθμό και με τέτοιο επικίνδυνο τρόπο, όπως είναι οι βατραχάνθρωποι ή κάποιες συναφείς ιδιότητες, να ταυτίζονται με ακραίες τοποθετήσεις και με ρατσιστικού είδους εκφράσεις, τις οποίες εκφράζουν με τον χειρότερο τρόπο, σε ένα χώρο της παρέλασης, που υποτίθεται ότι εκφράζει τιμή σε αγωνιστές, στην ελευθερία, στην δημοκρατία. Είναι άκρως απαράδεκτο, τέτοιου είδους φαινόμενα να υπάρχουν ακόμα στους κόλπους του ελληνικού στρατεύματος ή του ελληνικού λιμενικού και γι’ αυτό ακριβώς υπήρχε και η ανακοίνωση, η κάθετη ανακοίνωση, του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, αλλά και η αποφασιστικότητα, να μην ξαναεπιτρέψουμε τέτοιου είδους ακραία ακροδεξιά και ρατσιστικά στοιχεία να δίνουν το παρόν τους μέσα στις δημοκρατικές παρελάσεις.

Β.ΣΚΟΥΡΗΣ: Να συμπεράνουμε, λοιπόν, ότι οι υπεύθυνοι γι’ αυτό θα βρεθούν εκτός Σώματος;

Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Βεβαίως, αυτό είναι αυτονόητο. Βέβαια, ακολουθείται η δέουσα διαδικασία – η Ε.Δ.Ε., οι πειθαρχικές διώξεις, γιατί πρέπει να αποδεικνύονται και κάποια ζητήματα. Αλλά δεν μπορούμε να διανοηθούμε ότι, σήμερα, κάποιοι «στενοκέφαλοι» και «θερμοκέφαλοι» μας φέρνουν σε τέτοια δύσκολη θέση, αφενός μεν να φαίνεται ότι υπάρχει ένα ρατσιστικό κύμα στην ελληνική κοινωνία, και αφετέρου να δίνουμε δικαίωμα και σε άλλες χώρες –όπως είναι η Αλβανία ή τα Σκόπια- να έχουμε διαβήματα εναντίον της χώρας μας για δήθεν ρατσιστικές αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας.

Β.ΣΚΟΥΡΗΣ: Θεωρείτε υπερβολικές αυτές τις αντιδράσεις των Τιράνων και των Σκοπίων;

Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Στο μέτρο που υπάρχουν αυτού του είδους οι αντιδράσεις από ένα Δημόσιο Σώμα, και στο μέτρο που πραγματικά εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους επ’ αυτού, δεν θα μπορούσα να πω ότι είναι υπερβολικές. Βεβαίως...

Β.ΣΚΟΥΡΗΣ: Το κάψιμο των σημαιών για παράδειγμα;

Γ.ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ: Αντίστοιχα –αυτό θα έλεγα- τα διαβήματα δεν είναι υπερβολικά. Οι αντιδράσεις, όμως, κάποιων αντίστοιχων «θερμοκέφαλων», γιατί κάτι τέτοιο γίνεται και εκεί, είναι απαράδεκτες. Όπου υπάρχει ρατσισμός, θα πρέπει να τον καταδικάζουμε. Είναι ευθύνη της Πολιτείας να δημιουργήσει συνθήκες τέτοιες, που και να μην γεννάται ρατσισμός, αλλά και όπου υπάρχει να απομονώνεται. Όπως καταδικάζουμε τα ρατσιστικά συνθήματα που ακούστηκαν στην παρέλαση εδώ, κατά τον ίδιο έντονο τρόπο καταδικάζουμε και το κάψιμο των σημαιών –όποιας σημαίας και αν είναι αυτή- και μάλιστα, για εμάς τους Έλληνες έχει ιδιαίτερη αξία, όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει στην ελληνική σημαία. Μπορώ να πω ότι μια τέτοια ενέργεια είναι αντίστοιχη των ρατσιστικών διαθέσεων που εκφράστηκαν εδώ ή μπορεί ακόμα και χειρότερη.»

Φωνάζει ο κλέφτης ν' ακούει ο νοικοκύρης…

Ξαφνικά θυμήθηκαν τα δικαιώματα περί ανεξιθρησκίας ενώ τόοοσα χρόνια τα είχαν γραμμένα στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Το αστείο είναι πως δεν τους αρκεί να έχουν τις εκκλησίες τους και την ανεξιθρησκία τους αλλά θελουν στο όνομα της ανεξιθρησκίας να επιβάλουν σε όλους το δόγμα τους ακόμα και στα σχολεία και ειδικά σ' αυτά. Αν όμως ο νόμος απαγόρευε μόνο τα μουσουλμανικά ή όποια άλλα σύμβολα αλλά επέτρεπε κι επέβαλλε τα χριστιανικά τότε δεν θα είχαν πρόβλημα ανεξιθρησκίας οι χριστιανοί. Καταντάει δηλαδή πολύ γελοίο το πράγμα να θέλουν ανεξιθρησκία μόνο για την θρησκεία τους! Το θέμα όμως είναι πως η Αλβανία μας ξεπέρασε σε αυτό τον τομέα ενώ εμείς εδώ…. βυζάντιο ακόμα.   

Την δια νόμου αποκαθήλωση των εικόνων από τα σχολεία της Ελληνικής κοινότητας στην Αλβανία δρομολογεί η κυβέρνηση των Τιράνων. Για το μείζον αυτό ζήτημα, που έχει απασχολήσει δικαστικά την Ιταλία, ενώ έχει συζητηθεί από διάφορους κύκλους και στη χώρας μας, εξέδωσε ανακοίνωση η Εκκλησία της Αλβανίας, εκφράζοντας τη δυσφορία της για την απόφασης της αλβανικής κυβέρνησης.
Σε αυτή σημειώνει μεταξύ άλλων ότι το δικαίωμα της πίστεως, των θρησκευτικών πεποιθήσεων, και κατά συνέπεια και το δικαίωμα της διαθέσεως θρησκευτικών συμβόλων εκ μέρους των μαθητών, είναι σε πλήρη εναρμόνιση με το ρηθέν δικαίωμα και δεν συνιστά σε καμία περίπτωση κώλυμα ή απειλή για τους μαθητές και τα σχολεία μας, διότι η αλβανική κοινωνία, μολονότι πολυθρησκευτική, είναι γνωστή για την αρμονική και ειρηνική συμβίωση των θρησκευτικών κοινοτήτων.

Η ανακοίνωση της Εκκλησίας της Αλβανίας
Η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας, κατόπιν προσεκτικής εξετάσεως του Νομοσχεδίου «Περί του προπανεπιστημιακού εκπαιδευτικού συστήματος στη Δημοκρατία της Αλβανίας», εξέφρασε τις απόψεις και τις ανησυχίες της προς το Υπουργείο Παιδείας για τα θρησκευτικά ζητήματα που περιλαμβάνονται σ’αυτό.
Η εκπεφρασμένη από τα αρμόδια όργανα της Εκκλησίας μας άποψη είναι ότι το άρθρο 36, παράγραφος 4, το οποίο αναφέρεται στην απαγόρευση των θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως, συνιστά παραβίαση του κατοχυρωμένου από το Σύνταγμα για όλους τους Αλβανούς πολίτες δικαιώματος της ελευθερίας σκέψεως, πεποιθήσεων και θρησκείας, αλλά και από αναγνωρισμένες και επικυρωμένες από το Αλβανικό κράτος διεθνείς συμβάσεις και ψηφίσματα.
Το δικαίωμα της πίστεως και θρησκευτικών πεποιθήσεων, και κατά συνέπεια και το δικαίωμα της διαθέσεως θρησκευτικών συμβόλων εκ μέρους των μαθητών, είναι σε πλήρη εναρμόνιση με το ρηθέν δικαίωμα και δεν συνιστά σε καμία περίπτωση κώλυμα ή απειλή για τους μαθητές και τα σχολεία μας, διότι η αλβανική κοινωνία, μολονότι πολυθρησκευτική, είναι γνωστή για την αρμονική και ειρηνική συμβίωση των θρησκευτικών κοινοτήτων. Επιπροσθέτως, στην Αλβανία ουδέποτε προέκυψε ζήτημα σύγκρουσης με αφορμή τα θρησκευτικά σύμβολα. Ως εκ τούτου, φρονούμε ότι η δια νόμου απαγόρευσή τους θα επιφέρει αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα, θέτοντας σε κίνδυνο την ανεξιθρησκία και την ειρηνική συμβίωση.
Για τους ανωτέρω λόγους, στην απαντητική προς το Υπουργείο Παιδείας επιστολή της Εκκλησίας μας, εισηγείται η κατάργηση του αναφερόμενου στην απαγόρευση της εκθέσεως θρησκευτικών συμβόλων παραγράφου 4 του άρθρου 36.

Amen.gr

Η σημαία.

Σαν σημερα το 1822 η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου καθιερώνει τη γαλανόλευκη ως ελληνική σημαία...
Η επιλογή των χρωμάτων και της μορφής της σημαίας του νεοελληνικού κρατιδίου αποτελεί έναν ακόμα μύθο τής Ρωμιοσύνης, οι νεαροί μαθητές της οποίας διδάσκονται στα σχολεία, ότι τα χρώματά της συμβολίζουν δήθεν το γαλάζιο της θάλασσας του Αιγ...αίου και το λευκό των κυμάτων, ενώ οι εννέα λωρίδες της τις συλλαβές της φράσης «ελευθερία ή θάνατος».
Τα χρώματα της σημαίας της σύγχρονης Ελλάδας (μπλέ και άσπρο) καθορίστηκαν από τον Όθωνα, για να ταιριάζουν με τα χρώματα τής σημαίας τής Βαυαρίας, ενώ η μορφή της (πέντε μπλέ και τέσσερις λευκές οριζόντιες λωρίδες με σταυρό επάνω αριστερά) καθορίστηκε από τον αγγλόφιλο Αλ. Μαυροκορδάτο κι αποτελεί απλή αντιγραφή τής σημαίας των Άγγλων αποικιοκρατών στην Ινδία.
Απόφαση καθιέρωσης σημαίας γιά το νέο κράτος
Με το «Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος», που προέκυψε από την Α΄ Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο (Ιανουάριος 1822) καθορίστηκε γιά πρώτη φορά ενιαίος τύπος εθνικής σημαίας με χρώματα γαλάζιο και λευκό, ανατέθηκε δε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.
Στις 15 Μαρτίου 1822 εκδόθηκε η με αριθμό 540 απόφαση τής Προσωρινής Διοίκησης υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, με την οποία καθοριζόνταν η μορφή τής σημαίας. Για την ακρίβεια καθορίστηκαν τρεις τύποι σημαιών: μία πολεμική για την ξηρά (γαλάζια με μεγάλο άσπρο σταυρό) και δύο για τη θάλασσα: εμπορική (γαλάζια με άσπρο τετράγωνο επάνω αριστερά και γαλάζιο σταυρό εντός του) και πολεμική (γαλάζια, και ακριβώς ίδια στη μορφή με τη σημερινή σημαία, που γνωρίζουμε). Από τότε μέχρι σήμερα ακολούθησαν σειρά διαταγμάτων, που επέφεραν διάφορες παραλλαγές στους τύπους και τις διαστάσεις των σημαιών (προσθαφαιρέσεις βασιλικών παρασήμων, στεμμάτων, εικόνας του αγ. Γεωργίου κλπ).
Από τους διάφορους τύπους σημαιών δεν άλλαξε η μορφή (αλλά μόνο το χρώμα) της πολεμικής σημαίας τής θάλασσας. Στο άρθρο αυτό θα ασχοληθούμε ειδικά με αυτή τη σημαία και τους λόγους, που επιλέχθηκε η συγκεκριμένη της μορφή και τα χρώματα, καθ΄ ότι έχει ταυτισθεί απόλυτα με τήν έννοια του νεοελληνικού έθνους / κράτους και αποτελεί σήμερα την επίσημη - ενιαία γιά όλες τις εκδηλώσεις - σημαία της σύγχρονης Ελλάδας.
Ο Όθων αλλάζει τα χρώματα τής ελληνικής σημαίας, για να ταιριάζουν με τα χρώματα τής σημαίας τής Βαυαρίας
Μερικά χρόνια μετά την πρώτη εθνοσυνέλευση, ο νέος βασιλιάς αποφάσισε να αλλάξει το γαλάζιο χρώμα τής σημαίας και να το κάνει πιό σκούρο (λιγότερο γαλάζιο και περισσότερο μπλέ), προκειμένου να ταυτίζεται με τα χρώματα τής σημαίας τής Βαυαρίας, από τον βασιλικό οίκο τής οποίας προερχόταν ο Όθων.
Ο αγγλόφιλος Μαυροκορδάτος αντιγράφει τη σημαία των άγγλων αποικιοκρατών
Περισσότερο ενδιαφέρον όμως, παρουσιάζει ο λόγος, γιά τον οποίο ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος είχε επιλέξει τη συγκεκριμένη μορφή γιά τη σημαία. Ο Μαυροκορδάτος, τόσο κατά τη διάρκεια της επανάστασης, όσο και επί Όθωνα ήταν ο κύριος εκφραστής τής αγγλικής πολιτικής. Επέλεξε λοιπόν ως μορφή τής ελληνικής σημαίας τη σημαία τής περιβόητης αποικιοκρατικής British East India Company, τής -υπό την αιγίδα τού αγγλικού κράτους- εταιρείας των Ανατολικών Ινδιών.
Μιας εταιρείας, η οποία καταλήστευσε τον πλούτο τής Ινδίας (βαμβάκι, αλάτι, τσάι, μπαχαρικά κ.λπ.) κι η οποία, όταν οι Ινδοί εξεγέρθηκαν το 1857, τους κατέπνιξε στο αίμα. Η εταιρεία πλούτισε ακόμα περισσότερο από το λαθρεμπόριο οπίου με την Κίνα. Το όπιο, που παραγόταν στις Ινδίες με ελάχιστο κόστος, διοχετευόταν στην Κίνα μέσω διεφθαρμένων κρατικών μηχανισμών, όπου ανταλλασσόταν κυρίως με τσάι και μετάξι, προϊόντα, που έβρισκαν έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον στην Αγγλία. Η αντίδραση τής Κίνας στο λαθρεμπόριο οπίου της East India Company οδήγησε το 1839 τις δύο χώρες σε πόλεμο.
Η εικονιζόμενη σημαία ήταν της East India Company (1700) της διαβόητης Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, που έζησε από το 1600 μέχρι το 1874 και λύγισε από τη διαφθορά και το βάρος των εθνοαπαλευθερωτικών κινημάτων της Ινδίας. Aποτελείτο αρχικά από έξη κόκκινες και πέντε λευκές οριζόντιες λωρίδες, που αργότερα μειώθηκαν σε πέντε και τέσσερις αντίστοιχα. Ο σταυρός επάνω αριστερά είναι του Αγίου Γεωργίου και συμβολίζει το Βασίλειο τής Αγγλίας. Η σημειολογική πλευρά τής επιλογής της μορφής της σύγχρονης ελληνικής σημαίας, που έγινε από τον εκφραστή τής αγγλικής πολιτικής, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, ήταν η ανάδειξη τής χώρας - πριν ακόμη απελευθερωθεί από τους οθωμανούς - σε προτεκτοράτο των Άγγλων…
Διάφοροι ανατολικοί λαοί έκαναν χρήση σημαιών· όπως γιά παράδειγμα αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη: «Ας στρατοπεδεύωσιν οι υιοί Ισραήλ έκαστος πλησίον τής σημαίας αυτού μετά τού σημείου τού οίκου των πατέρων αυτών κύκλω τής σκηνής του μαρτυρίου». («Αριθμοί», β: 1-2). Οι αρχαίοι Έλληνες τουλάχιστον μέχρι την κλασική εποχή, δεν χρησιμοποιούσαν σημαίες. Αυτό δεν οφειλόταν, στο ότι… οι σημαίες δεν είχαν ακόμη εφευρεθεί - χρησιμοποιούνταν ενίοτε σημαίες, γιά να δηλώνουν όμως, διαταγές κατά τη διάρκεια των μαχών - αλλά, στο ότι διαμόρφωναν οι ίδιοι τα σημαίνοντα και σημαινόμενα των πολιτειών τους. Ευρύτερη χρήση σημαιών εμφανίστηκε σταδιακά από την επικράτηση των Μακεδόνων κι ύστερα οπότε θάφτηκε και η πολιτική αυτονομία των πόλεων, κατά τη ρωμαιοκρατία, ενώ άκμασε κατά το βυζαντινό μεσαίωνα.
Όπως έλεγε κι ο Ινδός φιλόσοφος, Όσσο (βλ. Όσσο: «Θέλω να βγάλω την τρέλα από μέσα σας...»): «Θυσίασε τον εαυτό σου για κάθε ηλίθια ιδέα· για τη σημαία, για ένα κομμάτι ύφασμα. Θυσίασε τον εαυτό σου για το έθνος, που είναι απλώς κάτι φανταστικό, επειδή η γη δεν είναι πουθενά χωρισμένη σε έθνη. Είναι η πονηριά των πολιτικών, που χωρίζει τη γη πάνω στο χάρτη. Θυσιάζεσαι για γραμμές, που είναι ζωγραφισμένες πάνω στο χάρτη!»

http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=1333

Τσιγάρο, ποτό, μουσική, χορός και όμορφα κορίτσια!

Έτσι μάλιστα! Τώρα είναι πιο πραγματικός νόμος και όχι αυτοκρατορικό βυζαντινό διάταγμα όπως πριν! Έτσι ο καθένας ανάλογα τα γούστα του θα επιλέγει και που θα πάει να διασκεδάσει και να πιεί το ποτό του καπνίζοντας ή μη. Βέβαια θα υπάρξουν τώρα κάποιοι μη καπνίζοντες που θα διαμαρτυρηθούν για την… υγεία τους αλλά θα είναι για γέλια διότι απλώς μπορούν να μην πάνε σε μαγαζί καπνιζόντων και αν και πάλι έχουν πρόβλημα ε ας φτιάξουν μια γυάλα κι ας μπουν μέσα να ησυχάσουν και αυτοί κι εμείς.

Νέες ρυθµίσεις για την απαγόρευση του καπνίσµατος ανακοινώνει την προσεχή εβδοµάδα η κυβέρνηση, προκειµένου να σταµατήσει το νόθο καθεστώς που ισχύει, µε τη σχεδόν ολοκληρωτική ακύρωση του ισχύοντος νόµου.

Οπως έγινε γνωστό,η κυβέρνηση προτίθεται να τροποποιήσει τον νόµο για την απαγόρευση του καπνίσµατος επιβάλλοντας φόρο, τον οποίο θα καταβάλλουν τα κέντρα διασκέδασης που θα επιτρέπουν το κάπνισµα για τους πελάτες τους. Σύµφωνα µε όσα µελετά η κυβέρνηση, το κάπνισµα θα επιτρέπεται σε κέντρα όπου σερβίρεται κυρίως αλκοόλ, συγκεκριµένα στα κέντρα διασκέδασης (µπουζούκια, µιούζικ χολ, ντίσκο κ.λπ.), στα µπαρ κάθε µορφής και στα καζίνα.
Ο φόρος θα επιβάλλεται µε βάση τα τετραγωνικά µέτρα που καταλαµβάνουν τα συγκεκριµένα κέντρα διασκέδασης – σύµφωνα µε τις πρώτες εκτιµήσεις, αυτά θα προσδιοριστούν σε 300 ή 400 τ.µ. –και όχι µε βάση τον τζίρο των καταστηµάτων, για να αποφευχθούν περιπτώσεις συναλλαγής µε τους ελεγκτικούς µηχανισµούς που θα αναλάβουν την τήρηση του νόµου. Κάθε κέντρο διασκέδασης που θα εντάσσεται στη ρύθµιση για τη λήψη της ειδικής άδειας µε την οποία θα επιτρέπεται το κάπνισµα, θα καταβάλλει τον αναλογούντα φόρο σε µηνιαία βάση και ανεξάρτητα από τις ώρες ή τις ηµέρες λειτουργίας του.
Σύµφωνα µε τις κυβερνητικές αποφάσεις, θα απαγορεύεται το κάπνισµα σε:
Εστιατόρια, ταβέρνες, καταστήµατα γρήγορου φαγητού.
Κινηµατογράφους, θέατρα, ξενοδοχεία, αίθουσες παιχνιδιών.
Αίθουσες εκδηλώσεων κάθε µορφής.

TA NEA

ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ παράνομος ρατσιστικός και άχρηστος!

Εδώ να δείτε τι γίνεται! Ο δήμος Χαλανδρίου εμ είναι παράνομος εμ ζητάει και τα ρέστα και μάλιστα στο… όνομα της δημοκρατίας!  Και βεβαίως κατα τον δήμο φταίνε οι… Ρομά!!! Οι συνήθεις ένοχοι δηλαδή! Διαβάστε το αριστουργηματικό κάτωθι δελτίο τύπου που ούτε λίγο ούτε πολύ λέει με δυο λόγια πως πρέπει να αφήσουμε ήσυχο τον δήμο να παρανομεί και να ασχοληθούμε με τους Ρομά!!! Σημειώστε πως καμιά σχέση δεν έχουν οι Ρομά με το εν λόγω αμαξοστάσιο σκουπιδιάρικων. Ο καταυλισμός των Ρομά βρίσκεται στην άλλη άκρη του δήμου σε μέρος που δεν ενοχλεί κανέναν πλην των ρατσιστών! Η μοναδική σχέση που μπορεί να υπάρχει είναι στο ρατσιστικό μυαλό του δημάρχου και στο κοτζαμπασιλίκι του δημοτικού συμβουλίου!   

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δυστυχώς, την ώρα που οι πολίτες του Χαλανδρίου οργανώνουν τις ημέρες των εορτών Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, για να ξεχάσουν για λίγο τη δύσκολη συγκυρία που βιώνει η πατρίδα μας, την ώρα που οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες δίνουν μια δύσκολη και άνιση μάχη για να μείνουν όρθιοι, προσβλέποντας σε τόνωση της κίνησης στην αγορά, η «Πράσινη» Πολεοδομία του Ανατολικού Τομέα των Αθηνών επιβεβαιώνει και πάλι πόσο μακριά από την πραγματικότητα βρίσκεται.

Και, με την απόφασή της να σφραγίσει τον χώρο του αμαξοστασίου του Δήμου Χαλανδρίου, ύστερα από την κοινωνικά κατακριτέα απόφαση του ΣΤΕ περιφρονεί την πραγματικότητα, ακυρώνει τον εαυτό της, προσβάλλει τη νοημοσύνη μας, και αδιαφορεί για τους 120.000 κατοίκους ενός εκ των μεγαλύτερων Δήμων του Λεκανοπεδίου της Αττικής.

Κι άλλες φορές στο παρελθόν είχαμε διατυπώσει ενστάσεις για τον ρόλο και τη λειτουργία της Πολεοδομίας, πλέον όμως τα ερωτήματα καθίστανται περισσότερο επιτακτικά. Και ζητούν απαντήσεις, τόσο από τον απερχόμενο Νομάρχη και νέο Περιφερειάρχη Αττικής κ. Γιάννη Σγουρό, όσο και από τον αρμόδιο αντινομάρχη.

Τι συμβαίνει λοιπόν με την Πολεοδομία;

Η οποία «θυμήθηκε» να ασχοληθεί με μια εκκρεμότητα, η οποία χρονίζει, και για την οποία ο Δήμος έχει κινήσει διαδικασίες για την τακτοποίησή της, από το 2006 και επικαλείται την νομιμότητα όταν την παρακάμπτει  για άλλες προκλητικές περιπτώσεις, χωρίς όμως να μας λέει κανείς τους, που θα λειτουργήσουν οι χώροι αυτοί οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία των Δήμων και ποιος Δήμος δεν έχει πρόβλημα;

Η οποία επέδειξε «ενδιαφέρουσα» ευαισθησία για έναν χώρο του Δήμου Χαλανδρίου, όπως είχε πράξει και με τον δημοτικό κινηματογράφο, ενώ δεν ασχολείται με τυχόν παρατυπίες ή και παρανομίες δεκάδων ή και εκατοντάδων κτηρίων στο Δήμο μας. Η πολεοδομία που κωφεύει στις εκκλήσεις των ιδιοκτητών και του Δήμου για τις παράνομες παράγκες και καταυλισμούς των Αθιγγάνων που έχουν καταπατήσει ιδιοκτησίες και στρέφει αλλού το βλέμμα της σε εξόφθαλμες παρανομίες.

Η οποία απ’ότι μαθαίνουμε ασχολείται τώρα και με άλλους Δήμους,  οι οποίοι αντιμετωπίζουν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αφού όλοι γνωρίζουν τη δυσκολία εύρεσης χώρων που πολεοδομικά καλύπτουν  τέτοιες ανάγκες, και το ερώτημα είναι: θα κλείσουν παραμονές Χριστουγέννων όλους  αυτούς τους χώρους υπονομεύοντας τη λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας των Δήμων εν αγνοία των εργαζομένων και των πολιτών;

Και η Πολεοδομία απέδειξε ότι δεν σέβεται τους πολίτες του Χαλανδρίου γιατί με τις ενέργειές της αυτές «προστατεύει» τα δικαιώματα 4 κατοίκων υποβαθμίζοντας τα δικαιώματα δεκάδων χιλιάδων Χαλανδραίων. Άραγε, θα έδειχνε την ίδια σπουδή εάν είχε εκλεγεί άλλος Δήμαρχος;

Δεν σέβεται τους εργαζομένους, που τους μετατρέπει σε θύματα της επιλεκτικής ευαισθησίας της και τους παρεμποδίζει να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, υποβαθμίζοντας τις συνθήκες εργασίας  τους χωρίς τη θέλησή τους κάνοντας τους μέρος ενός προβλήματος το οποίο δεν δημιούργησαν αυτοί και δεν φέρουν καμία ευθύνη.

Δεν σέβεται την αγωνία των επαγγελματιών να σώσουν την επιχείρησή τους, και μαζί τους εργαζομένους που απασχολούν δημιουργώντας τον κίνδυνο συσσώρευσης σκουπιδιών σε όλους τους εμπορικούς δρόμους.

Αναμένουμε οι πολιτικοί προϊστάμενοι της πολεοδομίας, να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους, καθώς είχαν ενημερώσει προεκλογικά τους εκπροσώπους του Δήμου, ότι θα έδιναν παράταση μέχρι και τις αρχές του νέου έτους προκειμένου να εξεταστούν οι αιτήσεις του Δήμου. Ο Δήμος μας έχει καταθέσει αίτηση αποσφράγισης προκειμένου να αποφευχθούν  όλες οι αρνητικές συνέπειες που αναφέραμε.

Δυστυχώς, η Πολεοδομία του Ανατολικού Τομέα της Αθήνας, αποτελεί ένα θλιβερό παράδειγμα των παθογενειών που μας οδήγησαν στην κρίση που βιώνουμε σήμερα.
Παθογενειών που οφείλουμε να αφήσουμε πίσω.

Η πολιτεία οφείλει, και πρέπει να παρέμβει.
Το απαιτούν οι φορολογούμενοι πολίτες.
Το απαιτεί η Δημοκρατία μας.

ΔΗΜΟΣ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ -- ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΠΟΣ / 2010

Οι εθνικοί «σκουπιδιάρηδες» και η αλήθεια για τα σκουπίδια

Εγώ πάντως ως άτομο (αφού ο δήμος δεν λειτουργεί) έχω ήσυχη την συνείδησή μου και πετάω ελάχιστα έως καθόλου μη ανακυκλώσιμα σκουπίδια. Πραγματικά είναι ζήτημα αν πετάω την εβδομάδα κανα δυο κιλά μη ανακυκλώσιμα και ουσιαστικά ο πράσινος κάδος σκουπιδιών του δήμου μου είναι άχρηστος και χρησιμοποιώ μόνο τον μπλε. Πόσοι γείτονές μου το κάνουν επίσης; ΚΑΝΕΝΑΣ! Ο λόγος; Βαριούνται κι αδιαφορούν και ας τους έχω δείξει πολλάκις και κατ' επανάληψη τι και πως ακριβώς γίνεται! Κατά τ' άλλα αρέσκονται όμως να πολιτικολογούν ακατάπαυστα αρκεί να μην χρειαστεί ποτέ να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις. Και φυσικά εγώ είμαι ο γραφικός της γειτονιάς όπως συνήθως…

Διαβάστε επίσης εδώ για να δείτε πως λειτουργώ χωρίς να μου στοιχίζει τίποτα και παράγοντας πολύ και εκλεκτό λίπασμα.  

Συνέντευξη στη Βάλια Μπαζού

Με την πρώτη ανάγνωση αποτελεί σίγουρα παγκόσμια πρωτοτυπία το γεγονός ότι κάθε κυβέρνηση στην Ελλάδα αναθέτει στις δυνάμεις των ΜΑΤ την εφαρμογή του σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Από την πρακτική αυτή δεν ξέφυγε ούτε η σημερινή κυβέρνηση, αφού οι οδομαχίες μεταξύ των κατοίκων της Κερατέας και των δυνάμεων των ΜΑΤ θα μείνουν στην ιστορία.

Με τη δεύτερη ανάγνωση, όμως, η πολιτική αυτή είναι απόλυτα εξηγήσιμη και για πολλούς «χειρουργικά» προσχεδιασμένη. Και είναι εξηγήσιμη, γιατί η επιλογή του σχεδιασμού για τη διαχείριση των απορριμμάτων δεν γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με γνώμονα το κοινό καλό, αλλά την ικανοποίηση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, που εκφράζονται μέσα από συγκεκριμένες τεχνολογίες διαχείρισης. Και όταν ένας κεντρικός σχεδιασμός γίνεται με αυτά τα κριτήρια, τότε ναι, τα ΜΑΤ είναι απολύτως απαραίτητα για την εφαρμογή του.

Ο σχεδιασμός λειτουργεί άψογα όταν δημιουργεί αδιέξοδα, όταν προσπαθεί να πείσει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Είναι, όμως, έτσι, όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων;

Την απάντηση δίνει στο «Πράσινο Ποντίκι» ο Δρ. Φίλιππος Κυρκίτσος, πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης, ο οποίος μιλά για την Κερατέα και την εναλλακτική λύση που υπάρχει. Εξηγεί με ποιον τρόπο τις αποφάσεις δεν τις παίρνει η πολιτεία και η κοινωνία, αλλά ουσιαστικά εκείνοι που έχουν και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και ακόμα αποκαλύπτει για ποιον λόγο η «πράσινη πρόταση» που κατέθεσαν τέσσερις περιβαλλοντικές οργανώσεις δέχθηκε σφοδρή επίθεση από τον όμιλο Μπόμπολα.

Από τους καθ’ ύλην αρμοδίους, η κατασκευή του ΧΥΤΑ στην Κερατέα προβάλλεται ως το κομμάτι του παζλ που απαιτείται για την ολοκλήρωση του περιφερειακού σχεδιασμού για την Αττική. Είναι αυτή η πραγματικότητα; Ποιες πραγματικά ανάγκες θα εξυπηρετεί ο ΧΥΤΑ; Η Αττική θα λύσει το πρόβλημα με τα σκουπίδια ή απλώς βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;

Το εάν χρειάζεται ο ΧΥΤΑ της Κερατέας εξαρτάται από τη φιλοσοφία του περιφερειακού σχεδιασμού (ΠΕΣΔΑ) που θα προτείνεις. Εάν δώσεις την έμφαση στην τελική διαχείριση, τότε πράγματι για να νιώθεις ασφαλής προτείνεις περισσότερους από έναν ΧΥΤΑ γιατί αυτή είναι η στρατηγική σου. Εμείς σαν Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης και σαν οικολογικός χώρος έχουμε προτείνει ολοκληρωμένο στρατηγικό σχεδιασμό για όλη την Ελλάδα, αλλά και στην Αττική, με διαφορετική φιλοσοφία, όπου δίνουμε μεγάλη έμφαση στην πρόληψη - ανακύκλωση - κομποστοποίηση πολύ πριν φθάσουμε στην τελική διάθεση. Οπότε για μας η «μάχη» πρέπει να δοθεί πριν από την τελική διάθεση με δράσεις ευαισθητοποίησης - ενημέρωσης, ώστε να διαλέγονται τα υλικά στην πηγή (ΔσΠ) και να εκτρέπονται από την τελική διάθεση σε όσο πιο αρχικό στάδιο γίνεται. Εάν το προσπαθήσουμε, μπορούμε να το επιτύχουμε και να χρειαζόμαστε μόνο έναν ΧΥΤΑ στην Αττική, που θα δέχεται λίγα υλικά και άρα θα διαρκεί για πολύ.

Αφού λοιπόν η φιλοσοφία του ΠΕΣΔΑ δεν αλλάζει, και εστιάζεται σε πανάκριβη τελική επεξεργασία και διάθεση, είναι βέβαιο ότι και να γίνει ο ΧΥΤΑ Κερατέας σε λίγα χρόνια θα γεμίσει γρήγορα και θα ψάχνουμε για τον επόμενο χώρο, που φυσικά δεν υπάρχει. Άρα, θα πρέπει να σταματήσουμε εδώ και τώρα αυτή την αδιέξοδη λογική.

Σκεφτείτε ότι ο ΠΕΣΔΑ προβλέπει ότι στον χώρο του ΧΥΤΑ Κερατέας θα πηγαίνουν περίπου 167.500 t/y (απορρίμματα και πράσινα υλικά). Εμείς, ακόμη και τώρα, στο και πέντε, λέμε ότι υπάρχει εναλλακτική επιλογή, που είναι η εξής: Να μην γίνει ο ΧΥΤΑ και να δεσμευτούν όλοι οι τοπικοί ΟΤΑ (με αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων) ότι θα δεχθούν άμεσα στην περιοχή τους μία μονάδα κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών υλικών δυναμικότητας τουλάχιστον 300.000 t/y και ένα ΚΔΑΥ δυναμικότητας 100-120.000 t/y. Αυτό σημαίνει ότι εξυπηρετούμε πλήρως τις ανάγκες όλης της Ανατολικής Αττικής σε ανακύκλωση - κομποστοποίηση, ανακουφίζουμε κάπως το λεκανοπέδιο, αυξάνουμε σημαντικά τη ζωή της Φυλής και μπορούμε να δώσουμε λύση και στα νησιά, που συνδέονται με το Λαύριο. Για την τοπική κοινωνία επιπροσθέτως δημιουργούνται θέσεις απασχόλησης και έχουν μία σημαντική και πολύτιμη ποσότητα κομπόστ για αγροτική χρήση και άλλες ανάγκες. Και βέβαια αυτές οι δύο μονάδες είναι μικρής όχλησης εγκαταστάσεις σε σχέση και με τον καλύτερο ΧΥΤΥ και φυσικά πολύ πιο γρήγορες στην κατασκευή τους. Άρα, εάν θέλουμε υπάρχουν καλύτερες λύσεις από αυτές του ΠΕΣΔΑ, που κοστίζουν μάλιστα και πολύ λιγότερο. Άρα, για να λύσουμε το πρόβλημα σκουπίδια θα πρέπει να αλλάξουμε φιλοσοφία στον σχεδιασμό μας, και να εντάξουμε όσο περισσότερο τη ΔσΠ, που δυστυχώς η απερχόμενη ηγεσία του ΕΣΔΚΝΑ, που είχε προτείνει τα συγκεκριμένα έργα, δεν επέλεξε να το κάνει, για λόγους που ποτέ δεν έχει δημόσια εξηγήσει.

Η πολιτική διαχείρισης των απορριμμάτων που έχει επιλεγεί μέχρι σήμερα, περιορίζεται στο τι κάνουμε τα σκουπίδια στην τελική διαδικασία και όχι στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν πριν φθάσουμε στο τελευταίο στάδιο διαχείρισής τους. Για ποιο λόγο η πολιτεία δεν εστιάζει μέχρι σήμερα τις προσπάθειές της στην ανάπτυξη πολιτικών για την πρόληψη και τη μείωση των στερεών αποβλήτων;

Είναι γνωστό ότι η πρόληψη είναι η καλύτερη τακτική για όλα τα θέματα, και φυσικά και στα σκουπίδια. Γιατί λοιπόν δεν δίνουμε την έμφαση σε μέτρα πρόληψης, ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και συνεχώς προτείνουμε και σχεδιάζουμε ακριβές μονάδες τελικής επεξεργασίας και διάθεσης σε ΧΥΤΑ; Η μόνη λογική απάντηση που δίνω σε αυτή την ερώτηση είναι ότι δυστυχώς αφήνουμε ως κοινωνία, ως τοπική αυτοδιοίκηση και ως επίσημη πολιτεία τις ουσιαστικές αποφάσεις να τις παίρνουν αυτοί που έχουν και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, οπότε πολύ λογικά καταλήγουμε στις πιο ακριβές επιλογές, γιατί έτσι μεγιστοποιούνται τα επιχειρηματικά τους κέρδη. Αυτό πρέπει να αλλάξει, αλλά δυστυχώς, ενώ το ΠΑΣΟΚ προεκλογικά έβλεπε πολύ θετικά τις προτάσεις μας, σήμερα ως κυβέρνηση υποκύπτει στη λογική των ακριβών και προβληματικών έργων και επιλογών, κρυπτόμενη πίσω από τον ΠΕΣΔΑ Αττικής και κυρίως πίσω από τη μελέτη της απερχόμενης ηγεσίας του ΕΣΔΚΝΑ, η οποία με αδιαφανή και μη τεκμηριωμένα επιστημονικά δεδομένα επέλεξε το σημερινό μίγμα των πανάκριβων έργων για την Αττική. Πιστεύω ότι είναι θέμα μόλις ελάχιστων ημερών ή βδομάδων για να ανακοινωθούν επίσημα οι τελικές αποφάσεις για την Αττική. Μάλιστα, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός καλεί τον ελληνικό λαό σε τεράστιες θυσίες, δεν μπορεί την ίδια στιγμή να υποχρεωθούμε όλοι να πληρώσουμε ένα δυσβάστακτο κόστος τελικής διαχείρισης, όταν υπάρχει πολύ καλύτερη και οικονομικότερη επιλογή, η οποία δεν εξετάσθηκε καν. Έστω και αυτή την ύστατη στιγμή ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση μπορούν, εάν θέλουν, να ανατρέψουν το κακό που πάει να γίνει.

Ως Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης με τη συνεργασία της Greenpeace, του WWF Ελλάς και του Δικτύου Μεσόγειος SOS, έχετε προτείνει ένα εναλλακτικό ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης. Ποια είναι τα κεντρικά σημεία του και ποια η εκτίμηση για το οικονομικό κόστος που απαιτείται για την υλοποίησή του;

Η «Πράσινη Πρόταση» που παρουσιάσαμε, σχεδόν δύο χρόνια πριν, έχει σαν βασικό άξονα τη Διαλογή στην Πηγή (ΔσΠ). Τέσσερις κάδοι παντού. Ο πρώτος για το χαρτί, οπότε πολύ λογικά μετά την αποκομιδή πάει αμέσως στις χαρτοβιομηχανίες για ανακύκλωση, ο δεύτερος για τα υπόλοιπα ανακυκλώσιμα (χαρτί, γυαλί μέταλλα), οπότε μετά την αποκομιδή πάει στα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) για διαλογή και μετά για ανακύκλωση, ο τρίτος για τα οργανικά, οπότε λογικά μετά την αποκομιδή πάει σε μονάδες κομποστοποίησης προδιαλεγμένων και μετατρέπεται σε κομπόστ, και ο τέταρτος κάδος για τα υπολείμματα, τα οποία πηγαίνουν σε μονάδες μηχανικού διαχωρισμού (π.χ. ΕΜΑΚ στα Άνω Λιόσια), όπου ανακτώνται υλικά και όσα οργανικά υπάρχουν γίνονται κομπόστ ή εναλλακτικά μπορούν να καταλήξουν σε ΧΥΤΥ, ανάλογα την περιοχή. Η «Πράσινη Πρόταση» περιλαμβάνει και πολλά θεσμικά μέτρα, μέτρα ενίσχυσης των εθνικών συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης, την οικιακή κομποστοποίηση και πολλά ακόμη. Μπορεί η «Πράσινη Πρόταση» να έχει την αρχική δυσκολία της ΔσΠ, οπότε πρέπει να ευαισθητοποιήσουμε και ενημερώσουμε τους δημότες να κάνουν τον διαχωρισμό των υλικών, αλλά έχει δυσανάλογα πολλαπλάσια οφέλη, όπως ότι το κόστος της είναι το 1/6 του κόστους της πρότασης του ΕΣΔΚΝΑ, ότι δημιουργούνται πολύ περισσότερες θέσης απασχόλησης, ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη κοινωνική συναίνεση, ότι περιβαλλοντικά είναι πολύ πιο ήπια κ.ά. Συγκεκριμένα το κόστος δρομολόγησης όλων των δράσεων και υποδομών της «Πράσινης Πρότασης» για όλη την Αττική, ακόμη και εάν συμπεριλάβουμε και το δεύτερο ΕΜΑΚ της Φυλής, δεν ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια ευρώ (μαζί με ΦΠΑ). Αντίστοιχα, το κόστος όλων των απαιτούμενων επενδύσεων της πρότασης της απερχόμενης ηγεσίας του ΕΣΔΚΝΑ για την Αττική προβλέπουμε ότι μαζί με την απαραίτητη μονάδα καύσης, πυρόλυσης ή αεριοποίησης, θα κυμανθεί στα 1.000-1.100 εκατομμύρια ευρώ (μαζί με ΦΠΑ). Με βάση την οικονομική ανάλυση που έχουμε εκπονήσει στην ΟΕΑ, οι ΟΤΑ με τη δική μας «Πράσινη Πρόταση» θα πληρώνουν περίπου κατά μ.ό. 70 €/t για τη διαχείριση και τελική διάθεση στους χώρους επεξεργασίας και διάθεσης, ενώ με την πρόταση της απερχόμενης ηγεσίας του ΕΣΔΚΝΑ το «τέλος εισόδου» που θα πληρώνουν θα είναι της τάξης των 180 €/t!!!

Μόνο από τα παραπάνω νούμερα γίνεται αντιληπτό ότι η «Πράσινη Πρόταση», λόγω του πολύ μικρότερου κόστους της, δεν μπορεί να «δώσει» τα υπερκέρδη που κάποιοι ονειρεύονται.

Το σχέδιό σας και η οικονομική του πρόταση δέχθηκαν αυστηρή κριτική από εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο της διαχείρισης των απορριμμάτων και συγκεκριμένα από την εταιρεία ΗΛΕΚΤΩΡ. Έχετε εντοπίσει τον λόγο της «επίθεσης»;

Η ΗΛΕΚΤΩΡ είναι η βασική εταιρεία που πουλάει την τεχνολογία της βιοξήρανσης, τεχνολογία που έχει επιλεγεί (με τον τρόπο που σας ανέφερα παραπάνω) από τον ΕΣΔΚΝΑ για να γίνουν τρεις μονάδες σε Φυλή, Κερατέα και Γραμματικό. Επίσης, η ΗΛΕΚΤΩΡ μπορεί ενδεχομένως να κατασκευάσει και άλλες μονάδες, που προβλέπονται στον ΠΕΣΔΑ Αττικής. Η ΗΛΕΚΤΩΡ μόλις πρόσφατα ανέλαβε να λειτουργήσει και το υπάρχον ΕΜΑΚ των Άνω Λιοσίων και φυσικά η ΗΛΕΚΤΩΡ είναι ο βασικός μέτοχος στην κοινοπραξία που λειτουργεί τον αποτεφρωτήρα των νοσοκομειακών στα Άνω Λιόσια, που χρεώνει τα νοσοκομεία της Αττικής με περίπου 2.200 €/t για να τους τα διαχειριστεί, ενώ στην Ευρώπη τα εκεί εργοστάσια χρεώνουν 700-1.000 €/t!!! Και βέβαια η ΗΛΕΚΤΩΡ υλοποιεί ή διεκδικεί και όλα τα υπόλοιπα έργα διαχείρισης αποβλήτων σε όλη την Ελλάδα. Γίνεται αντιληπτό ότι αυτή η μεγάλη πράγματι εταιρεία είναι ο βασικός παίκτης στη διαχείριση αποβλήτων στη χώρα μας και προσπαθεί να προωθήσει τα συμφέροντά της και να αυξήσει τα κέρδη της. Προσέξτε όμως πώς δημιουργείται η αντίθεση της ΗΛΕΚΤΩΡ με τις δικές μας απόψεις. Η βασική τεχνολογία του ΠΕΣΔΑ, η βιοξήρανση, θέλει να παίρνει σύμμεικτο το σκουπίδι για να το επεξεργάζεται και να παράγει καύσιμο υλικό, που αποτελείται από οργανικά, χαρτί και πλαστικά. Από το οργανικό μέρος και το χαρτί ελπίζει η ΗΛΕΚΤΩΡ να πάρει από όλους μας και επιπλέον επιδότηση από τον νόμο για τις ΑΠΕ, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Με αυτά τα δεδομένα είναι αυτονόητο ότι όταν εμείς μιλάμε για Διαλογή στην Πηγή μειώνονται κατά πολύ οι ποσότητες προς επεξεργασία στη βιοξήρανση και το καύσιμο υλικό χάνει πολύ από τη θερμογόνο αξία του. Άρα, μετά θα καίγεται δύσκολα με αυξημένο κόστος στη μονάδα καύσης, όπου θα πρέπει να πάει. Οπότε είναι πολύ φυσικό κάθε εταιρεία που διαθέτει τέτοια ακριβή τεχνολογία να μην θέλει τη Διαλογή στην Πηγή των απορριμμάτων και φυσικά να θεωρεί αυτές τις οικολογικές απόψεις ότι αντιτίθενται στα συμφέροντά της και να τις πολεμά. Εμείς δεν έχουμε τίποτε με την ΗΛΕΚΤΩΡ, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να διεκδικήσει και να κατασκευάσει και μονάδες κομποστοποίησης ή άλλα χρήσιμα έργα, που προτείνουμε και εμείς στην «Πράσινη Πρόταση», όμως με πολύ μικρότερο κέρδος σε σχέση με τις μονάδες βιοξήρανσης. Γι’ αυτό η κοινωνία, η εκάστοτε κυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση, που στο τέλος θα πληρώνουν, οφείλουν να σταθμίσουν όλα τα δεδομένα και να τοποθετηθούν ξεκάθαρα υπέρ του δημοσίου οφέλους των πολλών και όχι υπέρ του κέρδους των λίγων.

Οι αναμενόμενες κάθε φορά αντιδράσεις των κατοίκων στη χωροθέτηση ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ έχουν λειτουργήσει ως άλλοθι από κεντρικούς φορείς της αυτοδιοίκησης για την υιοθέτηση μεθόδων καύσης των απορριμμάτων. Ποιοι κίνδυνοι εγκυμονούν;

Ναι, το έχουμε δει να συμβαίνει. Για τον λόγο αυτό οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να καταλάβουν ότι η στείρα άρνηση χωρίς προτάσεις μπορεί να οδηγήσει σε πολύ αρνητικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, εάν επιλεγεί η καύση, τότε θα πληρώνουμε πολύ ακριβά για να καίμε, υπάρχουν κίνδυνοι από τις αέριες εκπομπές, υπάρχει πρόβλημα με την παραγόμενη τοξική στάχτη, που πρέπει να ταφεί σε χώρο τοξικών, που δεν υπάρχει στην Ελλάδα, και, τέλος, πάει πίσω η ανακύκλωση. Όλοι λοιπόν οφείλουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και να δίνουμε λύσεις στα προβλήματα της περιοχής μας, αλλιώς μπορεί να μας επιβάλουν πολύ χειρότερες επιλογές.

Ποια είναι η πραγματική κατάσταση με τις παράνομες χωματερές που λειτουργούν ακόμα στη χώρα αλλά και με εκείνες που δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί με αποτέλεσμα να απειλούμαστε με υψηλότατα πρόστιμα από την Ε.Ε.

Τα ακριβή νούμερα μπορεί να μην τα ξέρει και κανείς. Πάντως πράγματι κινδυνεύουμε με απίστευτα υψηλά πρόστιμα της τάξης των 34.000 ευρώ ανά ΧΑΔΑ (Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων) και ανά ημέρα. Εάν το νούμερο των περίπου 260 ΧΑΔΑ είναι σωστό, καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρόστιμο της τάξης των 3,3 δισ. ευρώ ετησίως, που θα πρέπει η κυβέρνηση να κάνει τα πάντα για να αποτραπεί. Βλέπετε τα συσσωρευμένα λάθη δεκαετιών όταν σκάνε μπορούν να μας καταστρέψουν όλους. Αυτό συνέβη με την οικονομική κρίση, που βιώνουμε, και αυτό πάει να συμβεί και με τους ΧΑΔΑ. Πότε όμως θα αρχίσουμε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας; Δυστυχώς στην περίπτωση των μέχρι τώρα επιλογών στα έργα διαχείρισης απορριμμάτων στην Αττική δεν φαίνεται ότι έχουμε διδαχθεί τίποτα

Οι εθνικοί «σκουπιδιάρηδες» και η αλήθεια για τα σκουπίδια | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι…

…αργεί να ξημερώσει. Γνωστή σε όλους μας η παροιμία μου ετέθη τις προάλλες με τον συνήθη… «χαρισματικό» τρόπο ανθρώπων που παπαγαλίζουν χωρίς να καταλαβαίνουν τι εννοεί αυτό που λένε. Απομονωμένος γαρ στον κόσμο μου χρειάστηκε να επισκεφτώ το κατάστημα με τα ήδη κιγκαλερίας για ν’ αγοράσω βίδες καρφιά κι άλλα χρειαζούμενα προς συντήρηση της καλύβας κι έτσι ήρθα σ’ επαφή με το… εορταστικό χριστουγεννιάτικο πνεύμα του κόσμου. Αφού διάλεξα ό,τι ήθελα πήγα στο ταμείο για να πληρώσω κι εκεί ήταν μαζεμένοι 5-6 νοματαίοι και συζητούσαν (τι άλλο) τα περί κρίσης και δομικών αλλαγών στο κράτος. Περιττό να σας πω πως μόνο εορταστικό δεν ήταν το κλίμα! «Θα γίνει επανάσταση» έλεγε ο ένας «θα χυθεί αίμα» ψέλλιζε ανάμεσα στα δόντια κάποιος άλλος ενώ ένας τρίτος αναπολούσε τα… χρυσά χρόνια της χούντας! Τους άκουγα χωρίς να μιλώ κι ενώ καταμετρούσα προς πληρωμή βίδες καρφιά ούπα και τρυπάνια δέχτηκα την ερώτηση: «εσύ τι λες»; Τι να πω μα την αλήθεια, απάντησα. Αν είναι να χυθεί αίμα ας χυθεί αρκεί να μην πάει στράφι δίχως σκοπό και δίχως μέλλον όπως τόσες και τόσες φορές! Η εξουσία πρέπει να περάσει στον λαό σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τα ψήγματα δημοκρατίας που έχουμε τώρα, συμπλήρωσα κι εκεί πετάχτηκε ο χουντικός-φιλομοναρχικός και με πλησίασε λέγοντας πως στην Ελλάδα πρέπει να επανέρθει η μοναρχία ή ακόμα καλύτερα μια επανάσταση όπως εκείνη του Παπαδόπουλου. Του εξήγησα απαντώντας του ακαριαία πως επανάσταση λέγεται όταν ο λαός κατεβαίνει στους δρόμους ενώ όταν κατεβαίνει ο στρατός όπως επί Παπαδόπουλου το λέμε χούντα κι όχι επανάσταση και καμιά σχέση δεν έχει το ένα με το άλλο. Αυτό φαίνεται πως το ήξερε ο χουντικός κι είχε έτοιμη την απάντηση ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. «Την ξέρεις την παροιμία που λέει όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει» μου ανταπάντησε κάνοντας και σχόλιο περί λαϊκής σοφίας που έχει πάντα δίκιο.

Ναι σύμφωνοι, η λαϊκή σοφία έχει συνήθως δίκιο αλλά προϋποθέτει να μπορούμε να καταλάβουμε και τι λέει, τι εννοεί αλλιώς δεν μιλάμε για σοφία αλλά για βλακεία. Ναι πράγματι η ρήση λέει πως όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει αλλά δεν λέει πως ξημερώνει άλλη ώρα! Όσοι κόκορες κι αν υπάρχουν ο ήλιος θα ανατείλει πάντα στην ώρα του αλλά αφού είναι έτσι τότε τι εννοεί αυτή η παροιμία; Μήπως εννοεί πως κάθε χωριό ή κοινότητα πρέπει να έχει έναν μόνο κόκορα; Όχι βέβαια! Δεν υπάρχει πουθενά χωριό μ’ έναν μόνο κόκορα! Όλα τα χωριά έχουν πολλά κοκόρια και πολλά κοτέτσια αλλά ο ήλιος επιμένει να ανατέλλει στην ώρα του χωρίς ποτέ να αργεί έστω και λίγο να ξημερώσει. Συνεπώς κάτι άλλο εννοεί η ρήση αλλά τι;

Φαίνεται πως αυτό δεν το είχε σκεφτεί ο χουντικός και δεν ήξερε τι ν’ απαντήσει και ειλικρινά δεν θα του εξηγούσα και θα προτιμούσα να επιστρέψω στην ησυχία μου να πα να κάνω τις δουλείες μου αλλά ο καταστηματάρχης επέμενε για εξηγήσεις, μου έβγαλε ποτήρι κέρασε τσίπουρο και στρογγυλοκάθισε δίπλα στην στόφα κι αυτός όλος αυτιά. Άδειασα εις υγείαν το πρώτο τσίπουρο ξαναγέμισε και ξεκίνησα να εξηγώ τα αυτονόητα που ναι μεν τα ήξεραν (χωριάτες άνθρωποι είναι μεγαλωμένοι μεσα στα κοτέτσια) αλλά που δεν μπορούσε το μυαλό τους να τα βάλει σε μια τάξη ώστε να βγάλουν συμπέρασμα.

Οι κόκορες κοιμούνται πάντα στο πιο ψηλό σημείο του κοτετσιού, γνωστό αυτό. Το κάνουν για να είναι οι πρώτοι που θα δουν το γλυκοχάραμα και να λαλήσουν το πρώτο λάλημα που λέμε πού νωρίς στο ξημέρωμα με το πρωτο φως ώστε να ξυπνήσουν οι κότες και να γυρίσουν τα’ αυγά που κλωσάνε μέχρι το δεύτερο λάλημα λίγο πριν ανατείλει ο ήλιος και με το τρίτο πια λάλημα όπου έχει φανεί ο ήλιος το κοτέτσι είναι έτοιμο να βγει για βοσκή. Τρείς φορές λαλεί ο κόκορας στο κοτέτσι το πρωί. Όσα κοτέτσια και αν υπάρχουν όσα κοκόρια κι αν είναι τρείς φορές θα λαλήσουν μέχρι να βγεί ο ήλιος. Μέχρι εδώ όλα γνωστά κι όλα ωραία για τους νοματαίους αλλά γιατί λέμε πως όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει; Μα είναι απλό! Ο κόκορας στο κοτέτσι που βρίσκεται ψηλότερα από τα υπόλοιπα κοτέτσια (στο ψηλότερο μέρος ενός χωριού δηλαδή) θα δει το χάραμα αρκετή ώρα πριν τον κόκορα που βρίσκεται στο χαμηλότερο κοτέτσι του χωριού. Ανάλογα δεν με την ιδιομορφία του εδάφους και του χωριού (εκατέρωθεν στις πλαγιές μιας χαράδρας για παράδειγμα) ο πάνω κόκορας θα δει το χάραμα μπορεί και μια ώρα πριν το δει ο κόκορας που βρίσκεται στο βάθος της ίδιας χαράδρας. Ως αποτέλεσμα ο κόκορας που βρίσκεται ψηλότερα θα λαλήσει πολλή πολλή ώρα πριν τον κόκορα που βρίσκεται στα χαμηλότερα. Αν τώρα το σπίτι μου βρίσκεται επίσης στην κάτω μεριά του χωριού τότε τα λαλήματα θα με ξυπνήσουν πολύ πριν ξημερώσει για μένα αλλά όχι και για το σπίτι που είναι στην πάνω μεριά. Εκεί θα ξημερώσει νωρίτερα αλλά μέχρι να ξημερώσει και στην κάτω μεριά τα κοκόρια θα λαλούν για ώρες όσο ο ήλιος ανεβαίνει φωτίζοντας και τα κατώτερα σημεία.

Όσο λοιπόν περισσότερα είναι τα κοκόρια (και άρα καλύπτουν μεγαλύτερη έκταση και υψόμετρο) τόσο περισσότερες ώρες θα λαλούν μέχρις ότου φωτιστεί και το χαμηλότερο κοτέτσι. Ο ήλιος όμως δεν αλλάζει την ώρα που ανατέλλει! Το πρόβλημα λοιπόν του όπου λαλούν πολλοί κοκόροι το έχουμε εμείς οι άνθρωποι αφού το πρώτο λάλημα μπορεί να ακουστεί από ψηλά αρκετή ώρα πριν ξημερώσει με αποτέλεσμα να ξυπνάμε μεν από το λάλημα αλλά ακόμα να αργεί για εμάς το ξημέρωμα κι όσο περισσότερα είναι τα κοκόρια τόσο νωρίτερα θα αρχίζουν το λάλημα και τόσο περισσότερο θα αργεί το ξημέρωμα. Σκεφτείτε πως ο κόκορας που βρίσκεται στην κορυφή του βουνού μπορεί να λαλήσει και δυο ώρες πριν φτάσει το πρώτο φως στο βάθος της χαράδρας αλλά στο μεταξύ οι κόκορες που βρίσκονται στο χαμηλότερο σημείο έχοντας ακούσει στον πάνω κόκορα που λαλεί λαλούν κι αυτοί επίσης μέχρι να ξημερώσει και στα χαμηλά. Γι αυτό λέμε πως αργεί να ξημερώσει όπου λαλούν πολλοί κοκόροι και βέβαια η ρήση δεν εννοεί πως πρέπει να σφάξουμε όλα τα κοκόρια και ν’ αφήσουμε μόνο ένα για να… ξημερώνει γρήγορα αλλά εννοεί την οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα. Άλλη οπτική γωνία έχει ο κόκορας στα ψηλά κι άλλη στα χαμηλά. Αλλιώς βλέπει τα πράγματα ο κόκορας στην κορφή κι αλλιώς στο ρέμα! Ο καθένας από την δική του οπτική γωνία γι αυτό πραγματικά όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει. Είναι θέμα οπτικής γωνίας των πραγμάτων και η λύση δεν είναι να σφάξουμε τους κόκορες αλλά να κατανοήσουμε αυτή ακριβώς της θέαση του κόσμου από την διαφορετική γωνία που βρισκόμαστε ο καθένας μας με απώτερο σκοπό την ολιστική θέαση προς γνώση και συμμόρφωση με το όλον και ουχί με το μέρος του κόσμου.

Αυτά είπα στην εκεί παρέα και πίνοντας το τρίτο τσίπουρο χαιρέτησα κι έφυγα να πάω καλλιά μου. Για να λέω την αλήθεια δεν περιμένω πως ο χουντο-μοναρχικός θα κατάλαβε τίποτα αλλά ελπίζω πως δεν θα ξαναχρησιμοποιήσει αυτή την ρήση για να υποστηρίξει τις αρρωστημένες «πολιτικές του» πεποιθήσεις διότι στην πραγματικότητα αν πράγματι καταλάβουμε τι θέλει αυτή η ρήση να μας πει τότε το νόημά της είναι τόσο δημοκρατικό που δύσκολα θα το αντέξει χωρίς να καταρρεύσει ένα μυαλό με παρωπίδες φιλομοναρχικού.

ΥΓ. Λείπω είμαι εκτός εδώ και αρκετές μέρες οπότε συγχωρέστε με αν δεν απαντώ στα σχόλια σας, θα το κάνω μόλις επιστρέψω, το υπόσχομαι. Όσα έχουν δημοσιευθεί αυτές τις μέρες στο μπλογκ μου είναι εκ προγραμματισμού πλην του παρόντος αλλά δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ παραπάνω ούτε και θέλω προς το παρόν. Τα λέμε αναλυτικότερα άμα τη αφήξει μου στο κλεινόν άστυ. Καλή χρονιά να έχουμε κι όποιος αντέξει!

Άρχισε η τροφοδοσία της λίμνης Κάρλας

Νέα "μετάγγιση" ζωής από τον Πηνειό δέχθηκε την Πέμπτη η λίμνη Κάρλα, καθώς άρχισε η τροφοδοσία της λίμνης από τον ποταμό μέσω αντλιοστασίων.
Η υδροληψία γίνεται από τα 5 αντλιοστάσια του Πηνειού που μπορούν να παρέχουν, σε πλήρη λειτουργία, 14 κυβικά μέτρα νερού το δευτερόλεπτο στη λίμνη Κάρλα. Η λειτουργία των αντλιοστασίων θα συνεχιστεί για περίπου 6 μήνες, έτσι ώστε να παροχετεύονται στη λίμνη οι χειμερινές και εαρινές απορροές του Πηνειού.
Με την πλήρη λειτουργία των αντλιοστασίων θα μπορεί μέχρι το τέλος της ερχόμενης άνοιξης να πληρωθεί ο ταμιευτήρας με 120.000 κυβικά μέτρα καθαρού νερού, που αποτελούν το 75% της χωρητικότητάς του (160.000 κυβικά μέτρα) εφόσον έχουμε ένα ικανοποιητικό υδρολογικό έτος.
Στην παράδοση του έργου παραβρέθηκαν ο υφυπουργός Υποδομών, Γιάννης Μαγκριώτης, και οι τοπικές Αρχές της Θεσσαλίας.
Όπως δήλωσε ο κ. Μαγκριώτης, στην επόμενη χειμερινή περίοδο, έχοντας ολοκληρώσει μέχρι τον προσεχή Ιούνιο και την έμφραξη του φράγματος της Γυρτώνης, θα υπάρχει πλέον η απαιτούμενη ποσότητα υδάτων ώστε η λειτουργία των αντλιοστασίων να γίνεται χωρίς προβλήματα. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου, σε 3 χρόνια θα μπορεί η πλήρωση της Λίμνης Κάρλας να γίνεται με βαρύτητα από το φράγμα της Γυρτώνης, χωρίς να απαιτείται η λειτουργία των αντλιοστασίων.
«Η επανασύσταση της Λίμνης Κάρλας και η ανασυγκρότηση όλων των άλλων υποδομών για την υδροδότηση και άρδευση είναι εξαιρετικά σημαντικές για την περιβαλλοντική και παραγωγική ανασυγκρότηση της ευρύτερης περιοχής. Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο, όχι μόνο για τη Μαγνησία αλλά και για τη Θεσσαλία. Συμβολίζει τη μεγάλη στροφή της χώρας σε έργα επανάκτησης περιβαλλοντικών απωλειών του παρελθόντος», επισήμανε ο υφυπουργός Υποδομών

www.skai.gr

Υπέρ της «Σλαβομακεδονίας» ο Γ.Μπουτάρης

Σύνθετη ονομασία με εθνικό και όχι γεωγραφικό ή άλλο προσδιορισμό προκρίνει ως λύση για το όνομα της ΠΓΔΜ ο Γιάννης Μπουτάρης.
Ο νέος Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης πήρε σαφή θέση για το πρόβλημα σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Utrinski Vesnik των Σκοπίων.

Ο κ.Μπουτάρης σημείωσε πως «Οι Σλάβοι ήρθαν στα Βαλκάνια τον 6ο αιώνα μ.Χ. Στην περιοχή ζούσαν άλλοι λαοί, πολύ πριν απ' αυτούς.Το γεγονός ότι οι Σλάβοι μετακινήθηκαν και ζουν στην περιοχή αιώνες τώρα, σίγουρα τους δίνει τη δυνατότητα να αποκαλούνται Μακεδόνες, όμως είναι απαραίτητο ένα ειδικό χαρακτηριστικό για να υπάρξει μία διάκριση, διότι εδώ, και πριν απ' αυτούς ζούσαν Μακεδόνες. Πρόκειται για δύο διαφορετικά πράγματα και πρέπει να γίνει σαφές σε όλους.
Αυτό που μου φαίνεται παράξενο είναι γιατί ένας Σλάβος ή μία ομάδα που κατάγεται από Σλάβους, οι οποίοι ως λαός έχουν κάνει πάρα πολλά και έχουν μία σημαντική ιστορία, για την οποία πρέπει να είναι υπερήφανοι, ζητούν και θέλουν και άλλα πράγματα και άλλη ιστορία, με την οποία θα υπερηφανεύονται. Κατά την άποψή μου, η καλύτερη ιδέα για το όνομα είναι το Σλαβομακεδονία. Η ονομασία αυτή είναι καλύτερη από το Βόρεια ή Άνω Μακεδονία», όπως αναφέρει η εφημερίδα.
Προέτρεψε την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να προβεί σε υποχωρήσεις στο ζήτημα της ονομασίας και να αλλάξει τη στάση της, ώστε να καταστεί εφικτή η εξεύρεση λύσης με μία σύνθετη ονομασία και θεωρεί ότι πρέπει να μειωθούν οι τόνοι γενικότερα για την εκκρεμότητα, που ταλανίζει τις σχέσεις των δύο χωρών, ενώ επικρίνει την πολιτική, με την οποία προσεγγίζει το ζήτημα ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι.
«Νομίζω ότι μία μεγάλη εστία έντασης θα αποτελέσει το άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου στα Σκόπια (...). Θεωρώ τεράστιο λάθος το άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου, το οποίο θα προκαλέσει οργή στην Ελλάδα και θα χειροτερέψει τα πράγματα (...). Ο Νίκολα Γκρούεφσκι, για προσωπικό όφελος, φαίνεται να επιδιώκει τη διατήρηση μίας κατάστασης, η οποία μας κρατάει όλους, ομήρους ενός εθνικοπατριωτισμού. Ο μοναδικός τρόπος να αλλάξει αυτή η κατάσταση είναι να μειωθούν οι τόνοι στις συνομιλίες για το όνομα», σημειώνει ο κ. Μπουτάρης.
ethnos.gr

ho ho fuckin' ho