Δικαίωμα των γυναικών, η διατήρηση του επωνύμου

 

ΑΛΙΚΗ ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ-ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΥ

«Δικαίωμα των γυναικών, η διατήρηση του επωνύμου»

«Αποσύρατε την προτεινόμενη αναχρονιστική διάταξη για το επώνυμο των γυναικών, τώρα. Διότι συγκρούεται με το Σύνταγμα, τη διεθνή και εθνική νομοθεσία για την ισότητα των φύλων».

Αυτό ζήτησε η Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του ομώνυμου Ιδρύματος και επίτιμη πρόεδρος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας (ΣΔΓ). Και κάλεσε την κυβέρνηση να μην οπισθοδρομήσουμε στα ήδη κεκτημένα δικαιώματα της ισότητας των γυναικών και των φύλων, κατά τριάντα χρόνια πίσω.
Η διάταξη, που προτείνεται, δεν έχει καταστεί υποχρεωτική από καμία οδηγία της Ε.Ε., τόνισε.
Η κ. Μαραγκοπούλου αναφέρθηκε στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης. Και επισήμανε ότι αυτό έχει λόγο ύπαρξης για τη ρύθμιση της συμβίωσης ομοφύλων ζευγαριών και έτσι έχει κατά κανόνα χρησιμοποιηθεί στις ευρωπαϊκές και άλλες χώρες.
Το γεγονός, λοιπόν, ότι απουσιάζει η νομική διευθέτηση των ομοφυλοφιλικών σχέσων στη σχετική ελληνική ρύθμιση, συνιστά άλλη μια νομοθετική αστοχία ρύθμισης οικογενειακών σχέσεων από το υπ. Δικαιοσύνης.
Τέλος, πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση διορθωτικό μέτρο, το οποίο έγκειται στην προσθήκη του συζύγου, της συζύγου στην ταυτότητα και στο διαβατήριο. Το μέτρο αυτό μπορεί να προταθεί από την Ελλάδα στους εταίρους μας στην Ε.Ε.

Ελευθεροτυπία

Κατευόδιο

Μοιρολόι απο το κλαρίνο του Πετρολούκα Χαλκιά στον δίσκο “δρόμοι της ψυχής” για το στερνό το αντίο στον αδερφό του πατέρα μου που απεβίωσε. Ήξερε ν' ακούει κλαρίνο ο μακαρίτης, τ' άρεσε όπως και το λάλημα της πέρδικας. Στην πατρίδα μου τους γλεντάμε τους νεκρούς. Χοή στην μνήμη του θα κάνω με γάλα που τον ανέθρεψε και κρασί που τ' άρεσε και στο τραπέζι που καθόμασταν κατσίκι θα στρώσω, θυσία για όσα ζήσαμε από παιδί.
Αϊ μπάρμπα, καλός ήσουν για μένα, κι έτσι θα σε μολογάω.

Εις ώτα μη ακουόντων

Όπως έλεγα και στην προηγούμενη δημοσίευσή μου αυτοί θα κάνουν το δικό τους ως υπάλληλοι του οικονομικού κεφαλαίου και όλοι οι υπόλοιποι ας πάνε να κουρεύονται.

Το πολύ πολύ να βγεί ο Τσίπρας και να τσιρίξει λίγο για να σηκώσει σκόνη και να συστοιχίσει το... αντίπαλον δέος των αμνών, ήτοι τις αίγες. Περί ποιμνίου πάντως πρόκειται.

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος
Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων (ΠΕΔΔΥ)
Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων
Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ)

Εμείς, οι ανωτέρω οργανώσεις, σε συνέχεια της επιστημονικής κριτικής του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, που έγινε στις 18 Απριλίου '08 (διαβάστε το Δελτίο Τύπου), και του δημοσίου διαλόγου που ακολούθησε, στις 9 Μαΐου '08, εκδίδουμε και υπογράφουμε το εξής ψήφισμα:

»
Η επί 30ετία καθυστέρηση της σύνταξης του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου κατά παράβαση της σχετικής συνταγματικής επιταγής, έχει καταστήσει την περιβαλλοντική αποκατάσταση της χώρας πρωτεύον θέμα εκπλήρωσης βαρύτατου περιβαλλοντικού χρέους. Από το θέμα αυτό ώφειλε να αρχίσει ο χωροταξικός σχεδιασμός. Αντ’ αυτού, το ψευδεπίγραφο Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο νομιμοποιεί πράγματι αμιγώς οικονομικές επιλογές του παρωχημένου μοντέλου της άγριας ανάπτύξης, κατά παράβαση όλων των αρχών του βιώσιμου χωροταξικού σχεδιασμού, που επιτάσσει το Σύνταγμα αλλά και το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Αντί να διασφαλίζει για τις παρούσες και μέλλουσες γενεές την ακεραιότητα και ισορροπία του φυσικού κεφαλαίου και των στοιχείων του (υδάτων, εδάφους, αέρα, οικοσυστημάτων, δασών κλπ.), κατασπαταλά τα στοιχεία αυτού με σειρά περιβαλλοντοκτόνων έργων και δραστηριοτήτων που στην ουσία εξυπηρετούν το σύστημα του διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου.
Η άναρχη οικιστική εξάπλωση νομιμοποιείται με τη διατήρηση της εκτός σχεδίου δόμησης και το νέο μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης με τη μορφή της οργανωμένης τουριστικής κατοικίας και εκμετάλλευσης μεγάλης κλίμακας, ενώ η συρρίκνωση της γεωργικής γης, ακόμα και ψηλής παραγωγικότητας επιδιώκεται χάριν των ανωτέρω πολιτικών.
Η προστασία του πολιτιστικού κεφαλαίου όχι μόνο δεν καθίσταται, ως όφειλε, κριτήριο και όριο κάθε άλλης πολιτικής, αλλά αντιθέτως συρρικνούται και αυτή σε περιορισμένους θύλακες, από τους οποίους μάλιστα έχουν παραλειφθεί σημαντικά στοιχεία αυτού και αγνοούνται παντελώς οι ενάλιες αρχαιότητες, οι οποίες εκτίθενται πλέον σε άμεσο κίνδυνο εν όψει της δραματικής αύξησης του αριθμού των λιμανιών και του θαλάσσιου τουρισμού.

Με τα δεδομένα αυτά, δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, αλλά ανάγκη ριζικής αναμόρφωσης αυτού, η οποία αυτή τη φορά θα πρέπει να στηριχθεί στην γνήσια και τεκμηριωμένη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), την οποία επιτάσσει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
«

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος

Αίσχος δίχως όρια

Έχουν σκοπό να μην αφήσουν τίποτα όρθιο. Δεν πα να λένε και να τάζουν. Στο τέλος ότι θέλουν κάνουν.

Αφού δεν κατόρθωσε να πετύχει άμεσα την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος (που θα νομιμοποιούσε καταπατήσεις τεράστιων δασικών εκτάσεων και θα επέτρεπε την οικοπεδοποίηση και «τσιμεντοποίησή» τους), η κυβέρνηση προσπαθεί να φθάσει στο ίδιο αποτέλεσμα κρατώντας «ζωντανό» και εφαρμόζοντας τον νόμο 3208/03, τον οποίο ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει «αντισυνταγματικό, δασοκτόνο και πελατειακό», δεσμευόμενος ότι θα τον καταργήσει!

Ωστόσο, ξεχνώντας αυτή τη δέσμευση, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αντί να καταργήσουν τον νόμο προσπαθούν τώρα να καταργήσουν και να «κλείσουν» τη δίκη που εκκρεμεί στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά του «δασοκτόνου» ν. 3208/03, για να μην καταρρεύσει ως αντισυνταγματικός και ανίσχυρος! Και τούτο διότι όσα δεν μπόρεσε να πετύχει η κυβέρνηση σε βάρος των δασικών εκτάσεων μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης (αφού απέτυχε), γνωρίζει ότι μπορεί να τα πετύχει μέσω της παρεμφερούς «δασοκτόνας» νομοθεσίας.

Υστερα από 10 συνεχείς αναβολές της δίκης στην Ολομέλεια ΣτΕ την τελευταία 3ετία, η κυβέρνηση έπειτα από σχετική σύσκεψη αποφάσισε να ανακαλέσει τις εγκυκλίους για τους δασικούς χάρτες, οι οποίες είχαν προσβληθεί ως αντισυνταγματικές στο ΣτΕ και εξηγούσαν πώς θα εφαρμοστεί στην πράξη ο αντισυνταγματικός και δασοκτόνος ν. 3208/03 (και ο αντίστοιχος ν. 3147/03), οδηγώντας στον αποχαρακτηρισμό τεράστιων δασικών εκτάσεων.

Η ανάκληση των εγκυκλίων, όπως φαίνεται πλέον καθαρά και καταγγέλθηκε στη χθεσινή δίκη ενώπιον του ΣτΕ, έγινε με μόνο στόχο να εμποδιστεί το δικαστήριο να ασχοληθεί με τη συνταγματικότητα του ν. 3208/03 (και τον νέο «δασοκτόνο» ορισμό των δασικών εκτάσεων).

Πράγματι ο εκπρόσωπος του Δημοσίου ζήτησε να «κλείσει» η σχετική δίκη και να μην κριθεί η συνταγματικότητα του νόμου, αφού ανακλήθηκαν οι εγκύκλιοι εναντίον των οποίων έγιναν οι προσφυγές. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι η ανάκληση έγινε από σεβασμό προς το δικαστήριο (!) και επιθυμία συμμόρφωσης προς αυτό, αφού οι δικαστικές εισηγήσεις εντόπιζαν διάφορα προβλήματα στις εγκυκλίους.

ΕΘΝΟΣ

"Ιερές διδαχές" εν τη απουσία θαυμάτων

Μάλλον κάπου στην "αγία γραφή" τους θα λέει και περί οικονομικής πολιτικής αλλιώς δεν εξηγείται η τόση σπουδή. Τράπεζες, οικονομολόγοι, μητροπολίτες, κληροδοτήματα, μετοχές, ανακατεμένα με αγγέλους, αρχαγγέλους, καντήλια, λιβανιστήρια και θαυματουργές εικόνες.

Οκνηρός και πλούσιος, απατεών εστί.

 

Στον τέταρτο όροφο του εντυπωσιακού συνοδικού μεγάρου, στη Μονή Πετράκη, ένας ανυποψίαστος επισκέπτης θα δυσκολευόταν να καταλάβει ότι βρίσκεται σε εκκλησιαστικό χώρο.

Ο Αντ. Ζαμπέλης επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της Αρχιεπισκοπής με τον Ιερώνυμο στη Σίφνο.

Εκεί έχει εγκατασταθεί μια ομάδα τεχνοκρατών-οικονομολόγων, η νέα «ντριμ τιμ» της Εκκλησίας, η οποία σχεδιάζει την πλήρη αναδιάρθρωση της οικονομικής πολιτικής του Ιερώνυμου. Επικεφαλής, της υπηρεσίας οικονομικών είναι, βέβαια, ένας μητροπολίτης, ο Ιωαννίνων Θεόκλητος.
Δεν είναι, όμως, ένας τυχαίος επίσκοπος: Διαχειρίζεται τα αμύθητης αξίας κληροδοτήματα των ηπειρωτών ευεργετών και μόνο η μητρόπολή του διαθέτει το 0,2% των μετοχών της Τραπέζης της Ελλάδος!
*Ο άνθρωπος που στελεχώνει τον μηχανισμό, με κριτήρια «ιδιωτικού μάνατζμεντ», είναι ο Αντ. Ζαμπέλης, στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας, ο οποίος αντικατέστησε τον Κ. Πυλαρινό, πρώην γενικό διευθυντή της Ν.Δ.
Ο νέος μάνατζερ της Εκκλησίας, στενός φίλος του αρχιεπισκόπου τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια, είναι διευθύνων σύμβουλος και γενικός διευθυντής του «real estate» της Εμπορικής, υπήρξε γενικός διευθυντής του ομίλου του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών και γενικός διευθυντής των Ναυπηγείων Ελευσίνας.
Με αυτές τις «περγαμηνές» υπό μάλης, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Ιερώνυμου, να αναμορφώσει την οικονομική υπηρεσία και να τη στελεχώσει με νέα πρόσωπα.

Ελευθεροτυπία

Ουροβόρος καπιταλισμός

Η αμετάκλητη αντιπροσώπευση έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο για άλλη μια φορά. Η ιστορία εξαναγκάζει σε κίνηση και από εμάς εξαρτάται αν αυτή θα είναι δημιουργική ή καταστροφική.

Ο καπιταλισμός τείνει να κλείσει τον ιστορικό του κύκλο και καλούμαστε πλέον να επιλέξουμε τον δρόμο της αρετής ή της κακίας. Η αιώνια επιλογή του μυθικού αθάνατου Ηρακλή επαναλαμβάνεται για ακόμα μια φορά.

Θα δημιουργηθεί κάτι νέο που θα καλύψει το κενό ή θα επιστρέψουμε σε λύσεις και καταστάσεις από το παρελθόν δοκιμασμένες;

Η δημιουργία κάπου νέου συστήματος πολιτικών αξιών είναι και ριψοκίνδυνο και χρονοβόρο αλλά πραγματικά αξίζει και τον χρόνο και το ρίσκο. Μέχρι όμως να γεννηθεί αυτό το νέο θα πρέπει να έχουμε ένα προσωρινό μεταβατικό τρόπο ούτως ώστε να αποφύγουμε όσο το δυνατόν τους εξελικτικούς κραδασμούς.

Δυστυχώς, σε αυτό το μεταβατικό στάδιο οι επιλογές που υπάρχουν δεν είναι πολλές. Θα οδηγηθούμε είτε ολιγαρχικά είτε δημοκρατικά αλλά και στις δύο των περιπτώσεων αυτό που θα παίξει καθοριστικό ρόλο είναι η αυτοοργάνωση σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών που πλέον θα έχουν όλο και ισχυρότερη παρουσία εξ ανάγκης και πάλι αφού η διεύρυνση των αποφάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι έτοιμη να καλύψει τις όποιες ιδιαιτερότητες σε τοπικό επίπεδο.

Στην επερχόμενη φάση λοιπόν η άποψή μου είναι πως ο καπιταλισμός θα στραφεί εναντίον του εαυτού του αφού κατά πρώτον δεν έχει άλλο αντίπαλο (αλλά χωρίς αντίπαλο ο ίδιος δεν υφίσταται) και κατά δεύτερον ο οικονομικο-πολιτικός έλεγχος που ασκεί έχει αποτελέσματα πάνω στον ίδιο τον καπιταλισμό καταρχήν. Ουροβόρος.

 

Η ανάπτυξη πήρε ξέφρενους ρυθμούς εις βάρος του περιβάλλοντος και η οικολογική καταστροφή υπήρξε το κόστος για την επίτευξή της. Ετσι αναπόφευκτα οι πλούσιοι έγιναν πιο πλούσιοι και οι φτωχοί φτωχότεροι, αφού στον πυρήνα της ανάπτυξης αυτής βρίσκεται η ανισοκατανομή του εισοδήματος. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια παγκόσμια ολιγαρχία, «τυφλή», όπως την αποκαλεί ο συγγραφέας, όπου αυτός που πλουτίζει όχι μόνον αδιαφορεί που κάποιοι φτωχαίνουν, αλλά δαπανά τον πλούτο απομονωμένος από την κοινωνία της φτώχειας, δηλαδή οχυρωμένος στον πύργο του χρήματος, κατ' επέκταση έξω από την κοινωνία των πολιτών. Κατά συνέπεια, και σύμφωνα με τον τίτλο ενός υποκεφαλαίου του βιβλίου, «ο καπιταλισμός δεν έχει πλέον ανάγκη τη δημοκρατία».

Η παγκόσμια οικονομική ολιγαρχία, επικεφαλής της οποίας βρίσκονται οι αμερικανοί κροίσοι, είναι η νέα νομενκλατούρα, που σπαταλά όχι απλώς τον παγκόσμιο πλούτο του σήμερα αλλά και μεγάλα τμήματα των εισοδημάτων του μέλλοντος, του κληροδοτήματος δηλαδή που θα έπρεπε δικαιωματικά να ανήκει στις ερχόμενες γενιές. Αυτή η «παγκόσμια σέκτα των λαίμαργων αδηφάγων» δεν έχει πατρίδα. Διαθέτει όμως τη δύναμη να πιέζει και συχνά να εκβιάζει τις κυβερνήσεις - για να μη μιλήσουμε για τις τοπικές κοινωνίες που το πολιτισμικό και κοινωνικό τους παρόν σαρώνεται κι εξαφανίζεται.

Το ΒΗΜΑ

Πως μ' αρέσει....!

Όταν πλέον η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο τότε οι γραικοί καταλαβαίνουμε πως είμαστε ημιάγριοι.

Ολόκληρο το άρθρο αληθεύει αλλά στο τι μέλει γενέσθαι μου τα χαλάει λίγο. Να μαυρίσουμε λέει όσους πολιτικούς δεν είναι καλοί. Ξέρετε όμως εσείς κάποιον "καλό" πειρατή κύριε Νικολόπουλε; Γιατί εγώ δεν γνωρίζω κανέναν. 

Ο τρόπος λειτουργίας της Ελλάδας σήμερα θυμίζει τον τρόπο λειτουργίας του Νησιού της Χελώνας (Τορτούγα), που ήταν το κρησφύγετο των πειρατών μερικούς αιώνες πριν. Ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, τιμωρία δεν υπάρχει για τίποτα, εκτός αν στηθεί μια τηλεδίκη στα γρήγορα, συλλογική συνείδηση δεν υπάρχει, η αυθαιρεσία καταστρέφει το περιβάλλον, η Παιδεία είναι της πλάκας, οι μόνες αξίες που αναγνωρίζονται είναι το χρήμα και η δημοσιότητα. Ετσι ακριβώς ήταν και στο Νησί της Χελώνας, μέχρις ότου οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής δεν τους άντεξαν άλλο και διέλυσαν τους πειρατές. Ισως αυτή να είναι και η δική μας κατάληξη, αφού στην Ευρωπαϊκή Ενωση πληθαίνουν οι φωνές που αναρωτιούνται «τι θα κάνουμε πια με αυτούς;», δηλαδή με εμάς.

Οσο όμως η σωτήρια καταστροφή μας δεν έρχεται, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μπει μια τάξη, έστω και με πειρατική λογική. Για παράδειγμα, προχθές πενήντα κουκουλοφόροι έκλεισαν τη Σόλωνος μεσημεριάτικα, μπήκαν στο βιβλιοπωλείο του ακροδεξιού βουλευτή Αδωνη Γεωργιάδη, έβγαλαν έξω τους υπαλλήλους και τους πελάτες και το έκαψαν ολοσχερώς. Μετά παρέδωσαν πάλι τη Σόλωνος στην κυκλοφορία και έφυγαν. Στη συνέχεια πήγε επιτόπου η Αστυνομία και διαπίστωσε ότι αυτά όντως έγιναν και αποχώρησε. Αυτό μόνο στην Τορτούγα μπορούσε να γίνει.

Οπως μόνο σε μια πειρατική νήσο μπορεί ο κάθε επιχειρηματίας να πουλάει όσο θέλει - 200% και 300% παραπάνω απ' ό,τι στο εξωτερικό - τα γάλατα, τα ψωμιά, τα αλεύρια, για να μην πούμε για άλλες υπηρεσίες. Στις κανονικές χώρες υπάρχουν έλεγχοι, παρατηρητήρια τιμών, επιτροπές ανταγωνισμού και ποινές.

Μόνο τρελοί πειρατές θα έπιναν μπόμπες ποτά, θα κατανάλωναν λάδια νοθευμένα με ορυκτέλαιο, θα έκαιγαν τα λιγοστά δένδρα στα δάση τους, θα έχτιζαν αυθαίρετα όπου τους γούσταρε και θα κυκλοφορούσαν ασκόπως όλη μέρα με τα αυτοκίνητα παρ' όλο που η τιμή των καυσίμων βρίσκεται σε ιστορικά υψηλό επίπεδο.

Μόνο μια πειρατική διοίκηση θα τολμούσε να πει στο αλλόφρον πλήθος ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για όλα αυτά και την επομένη θα ζήταγε την ψήφο τους, περήφανη για το «μεταρρυθμιστικό» της έργο.

Αυτή δυστυχώς είναι η χώρα που ζούμε και για την κατάντια δεν ευθύνονται μόνο οι κυβερνήσεις μας αλλά και εμείς που τις εκλέγουμε. Ευθυνόμαστε και εμείς που λειτουργούμε σαν πρόβατα και δεν αντιδρούμε σε τίποτα, που δεν έχουμε καταναλωτική συνείδηση, που δεν συμμετέχουμε στα μποϊκοτάζ που οργανώνουν οι ενώσεις καταναλωτών, που συνεχίζουμε να καταναλώνουμε τις μπόμπες και τα ορυκτέλαια μέχρι θανάτου.

Τι πρέπει να κάνουμε; Να υιοθετήσουμε πιο «ακτιβιστική» συμπεριφορά έναντι των κερδοσκόπων. Να μην αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Το μποϊκοτάζ είναι το μεγαλύτερο όπλο του καταναλωτή και στην Ελλάδα δεν χρησιμοποιείται. Καιρός είναι να το χρησιμοποιήσουμε. Να καταγγέλλουμε και να διασύρουμε τους απατεώνες στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στο Internet, αφού οι αρμόδιες αρχές αδιαφορούν. Να απαιτήσουμε από τους πολιτικούς να κάνουν κάτι και να μην πιστεύουμε αυτές τις ανοησίες περί έλλειψης δυνατότητας της κυβέρνησης να παρέμβει στις τιμές. Να μαυρίζουμε τους ανίκανους πολιτικούς. Είναι δύσκολο να το δεχτούμε, αλλά η δημοκρατία μας δεν λειτουργεί, όπως δεν λειτουργεί ούτε η Παιδεία, ούτε η δημόσια διοίκηση, ούτε η Αστυνομία, ούτε η Δικαιοσύνη.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο και εφόσον η κυβέρνηση αδιαφορεί ο πολίτης θα πρέπει να πάρει τα πράγματα στα χέρια του για να επιβιώσει.

Μόνο έτσι θα ξεφύγουμε από τη Χελώνα και τη μοίρα της. Μέχρι στιγμής, το μόνο που κάνουμε είναι να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε χωρίς να αντιδρούμε σε τίποτα.

Το ΒΗΜΑ

ΕΜΠΡΟΣ

Κι εγώ μαζί με όλους όσους θέλουν να είναι λεύτεροι απο τα δεσμά του σκότους!

«Την πλήρη κατάργηση του θρησκευτικού όρκου στα δικαστήρια, στις δημόσιες υπηρεσίες και στο στρατό ζητεί με απόφαση-γνωμοδότησή της η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Προτείνει να αντικατασταθεί, υποχρεωτικά για όλους, με τον πολιτικό όρκο, τη διαβεβαίωση δηλαδή στην τιμή και τη συνείδηση του ατόμου.

Παίρνοντας αφορμή από πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που καταδίκασε την Ελλάδα επειδή ανάγκασε υποψήφιο δικηγόρο να αποκαλύψει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις προκειμένου να πάρει δικηγορική άδεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν είναι συνταγματικά επιτρεπτή η επιβολή υποχρέωσης σε κάποιον να δηλώνει τα θρησκευτικά του πιστεύω.»

Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Ζέρβα στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία».

η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου « Ροΐδη Εμμονές

Πάλι με ψέμματα

 

Μήνυμα του αρχιεπισκόπου για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Το φυσικό περιβάλλον δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο οίκος του Θεού μέσα στον οποίο τοποθέτησε τον άνθρωπο, για να ζήσει και να διαχειρίζεται τα υλικά αγαθά που του προσφέρει. Για να απολαμβάνει αυτά τα αγαθά, πρέπει να ζει μία πνευματική ζωή...», αναφέρει στο μηνυμά του με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος. Κατά τη σημερινή ημέρα,, προσθέτει ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά και κάθε ημέρα, «πρέπει να σκεπτόμαστε πως οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε έναντι του περιβάλλοντος ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί και υπεύθυνοι πολίτες. Συνήθως μιλώντας για το περιβάλλον εννοούμε τους συνανθρώπους μας, την οικογένεια, τους φίλους, την κοινωνία. Είναι κι αυτό ένα σύμπτωμα της εποχής μας, να αγνοούμε το φυσικό περιβάλλον, να υποτιμάμε και να περιφρονούμε την αξία του, να θεωρούμε, ότι είναι όχι φιλικό προς εμάς, αν και όχι εχθρικό, ότι έχει δημιουργηθεί μόνο για να εξυπηρετεί τη βούλησή μας. Ότι δηλαδή είναι αντικείμενο το οποίο μας επιτρέπεται να το αλλοιώνουμε προκειμένου να το προσαρμόζουμε στις δικές μας ανεξέλεγκτες και ατέρμονες ανάγκες και επιθυμίες».

Ο κ. Ιερώνυμος αναφέρει οτι «η αρχή την οποία πρέπει να εφαρμόσει ο άνθρωπος για να σεβασθεί το περιβάλλον, είναι η αρχή της αγάπης. Ο άνθρωπος σήμερα, που δε σέβεται αυτή την αρχή, ρυπαίνει το περιβάλλον. Ρυπαίνει το περιβάλον, διότι δεν σέβεται τον εαυτόν του, αλλά και τον συνάνθρωπό του».

kathimerini.gr

 

Στο σχολείο μας μαθαίνατε πως ο Αδάμ και η Εύα εξορίστηκαν από τον παράδεισο και για τιμωρία βρέθηκαν στην γη. Τώρα γιατί μας τσαμπουνάει ο εκπρόσωπος πως είναι ο οίκος του θεού του; Και τι εννοεί ομιλώντας για πνευματική ζωή; Τους ψαλμούς του Δαυίδ μήπως ή την απαγόρευση των τεχνών, των επιστημών και των γραμμάτων που είχαν επιβάλει οι όμοιοί του όταν μπορούσαν;

Αν θέλεις αρχιεπίσκοπε να κοροϊδέψεις κάποιον κορόιδεψε τον εαυτό σου όχι τους άλλους. Ο κόσμος μας δεν είναι ούτε κτίσμα ούτε οίκος του θεού σου. Ο κόσμος μας είναι οι θεοί μας. Από αυτούς εξαρτιόμαστε είτε σου αρέσει, είτε όχι. Ο άνθρωπος εξαρτιέται απο την φύση και όχι η φύση από τον άνθρωπο.

Αν λοιπόν συνεχίσετε να συμπεριφέρεστε ως χριστιανοί όπως προτρέπεις, τότε απλώς θα συνεχίσετε να αδιαφορείτε για τον κόσμο αυτό, αφού ο σκοπός σας περιορίζεται στον άλλο... κόσμο. Ο άλλος κόσμος δεν είναι το ζητούμενο για εσάς; Έτσι δεν είναι; Που ακούστηκε χριστιανός να λατρέψει τα δέντρα και τις πηγές; Τα βλέπει και αντί να τα λατρεύει δοξάζει τον... μεγαλοδύναμο που δεν τον έχει δει ποτέ.

Εσείς οι χριστιανοί δεν είστε που ξυλεύατε τα ιερά δέντρα των πανθεϊστών; Εσείς οι χριστιανοί δεν είστε που καίγατε τα ιερά δάση της Αρτέμιδος; Γιατί το γυρίσατε το παραμύθι τώρα; Επειδή βλέπετε την φυσική λατρεία να επιστρέφει μήπως;

Για να μην λέτε όμως πως είμαι κακοπροαίρετος, ας υποθέσω πως πράγματι εννοείτε όσα λέτε. Τότε γιατί κύριε αρχιχριστιανέ δεν διαθέτεις την εκκλησιαστική περιουσία κινητή και ακίνητη προς όφελος του περιβάλλοντος; Γιατί το ποίμνιό σου συνεχίζει να καταπατά, να ξυλεύει και να ρημάζει τους εθνικούς δρυμούς; Θες να σου φτιάξω μήπως έναν κατάλογο με τις διεκδικήσεις της εκκλησίας σου επί δασότοπων και αγρών; Τελειωμό δεν θα έχει. Από την Καισαριανή και το δάσος των Μουσών έως την Πάρνηθα και την Βάγια Κάλντα, απαιτείτε με βυζαντινά χρυσόβουλα και οθωμανικά χαΐρια εκτάσεις που αλλιώς θα γίνουν ή είναι ήδη δάση.

Αυτό το χάλι λοιπόν δεν είναι σύμπτωμα της εποχής μας εξυπνούλη αρχιεπίσκοπε. Είναι αποτέλεσμα της παιδείας σας που θέλει τον κόσμο αυτό μισητό ως τόπο εξορίας και αυτό που χρειάζεται δεν είναι η κούφια αγάπη που δολίως διακηρύσσετε. Αυτό που χρειάζεται είναι να λατρέψουμε τον κόσμο μας. Να λατρέψουμε τον αέρα που αναπνέουμε. Αυτόν, όχι τον άλλο.

Καιρός ήτανε

Επιτέλους ξεκουνήσαμε. Χρειάζονται ευρύματα του DNA για να αντιληφθούμε το αυτονόητο. Είναι δυνατόν ένας κόσμος που λάτρεψε το κάλλος, να υποτιμάει την γυναίκα;

Ισχυρή η γυναίκα στην αρχαία Ελλάδα, βάσει νέων ερευνών

The Guardian

Οι γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα είχαν ισχύ και διαδραμάτιζαν, συχνά, σημαντικό ρόλο στις υποθέσεις του κράτους. Αυτό υποστηρίζουν επιστήμονες και ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, ερχόμενοι σε αντίθεση με την κρατούσα μέχρι τώρα άποψη, σύμφωνα με την οποία η αρχαιοελληνική κοινωνία θεωρούσε τις γυναίκες λίγο καλύτερες από τους δούλους. «Εθεωρείτο ότι στην αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες αντιμετωπίζονταν λίγο καλύτερα από δούλους», λέει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ Τέρι Μπράουν. «Η εργασία μας αποδεικνύει ότι η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη»....

...Ωστόσο, τώρα οι γενετιστές προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα, καθώς κατόρθωσαν να απομονώσουν DNA από τα οστά 22 εκ των 35 σκελετών. Για δύο εξ αυτών, οι οποίοι ανήκαν σε έναν άνδρα και μια γυναίκα που μέχρι τώρα εθεωρούντο σύζυγοι, οι επιστήμονες, διά του ελέγχου του DNA, αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για αδελφό και αδελφή. Οπως επισημαίνει ο καθηγητής Μπράουν, παλαιότερα πίστευαν ότι η γυναίκα είχε ταφεί στον συγκεκριμένο τάφο γιατί θεωρούσαν ότι ήταν η σύζυγος ενός ισχυρού άνδρα, άποψη συνάδουσα με τη θεωρία ότι στην αρχαία Ελλάδα οι γυναίκες ασκούσαν ελάχιστη επιρροή στους συζύγους τους.

Η ανακάλυψή μας όμως αποδεικνύει ότι άνδρες και γυναίκες είχαν ίση ισχύ, προσθέτει. Το πρόβλημα, επισημαίνει, είναι ότι μέχρι πρόσφατα η ερμηνεία της αρχαίας Ελλάδας ήταν έργο των αρχαιολόγων της προηγούμενης γενιάς, οι οποίοι ήταν κυρίως άνδρες και ερμήνευαν τα ευρήματά τους από ανδρική ματιά. Αυτό σιγά σιγά αλλάζει και οι γυναίκες και ο ρόλος τους στην αρχαία Ελλάδα επανεξετάζονται.

 

kathimerini.gr