για χρόνια πολλά...

Συνήθως δεν στέλνω ευχετήριες κάρτες αν και αγοράζω μερικά πακέτα φιλανθρωπικών και οικολογικών εκδόσεων, που όμως απλώς συσσωρεύονταν με τα χρόνια στο πατάρι λες και περίμεναν την κατάλληλη συμβολικά στιγμή να πάνε για ανακύκλωση. Ήταν εκείνα τα ανούσια θέματα που απεικόνιζαν όλες εκείνες οι κάρτες, τα οποία με απέτρεπαν να τις αποστείλω αφού δεν είχαν τίποτα να πουν πέρα από συνηθισμένες ανούσιες ευχές και εικόνες ανέκφραστες δίχως όραμα, δίχως ζωή, δίχως μέλλον.

Φέτος όμως έκρινα πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακυκλώσω όλες εκείνες τις ευχετήριες κάρτες που τριάντα χρόνια μαζευόντουσαν. Φέτος για πρώτη φορά βρήκα μια κάρτα που έχει κάτι να πει. Έχει πολλά να πει. Φέτος έχω να στείλω σε όλους μια αυτοσχέδια κάρτα με την φωνή του δεκαεξάχρονου γιού μου σε μια εικόνα.

 

οξυγόνο στην πεθαμένη;

 

Μηδενίστηκαν τα επιτόκια-κλειδιά στις ΗΠΑ. Η κεντρική τράπεζα της χώρας (Fed) μείωσε χθες κατά 75 μονάδες βάσης έως και μία ποσοστιαία μονάδα, από το 1% στο 0%0,25%, τα βασικά επιτόκια δανεισμού, με συνέπεια να διαμορφωθούν στα χαμηλότερα επίπεδα της οικονομικής ιστορίας των ΗΠΑ. Επίσης, ο πρόεδρος της Fed Μπεν Μπερνάνκι και οι συνάδελφοί του διεμήνυσαν ότι ο «στόχος» θα παραμείνει μεταξύ του μηδενός και του 0,25% όσο διάστημα απαιτηθεί ώστε να βγει από την ύφεση όπου έχει πέσει η αμερικανική οικονομία. Το δεύτερο μήνυμα που έστειλαν προς τις αγορές οι ιθύνοντες της Fed είναι ότι θα χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να ξεπαγώσουν τις πιστώσεις και να δώσουν το απαραίτητο οξυγόνο στην πεθαμένη οικονομία.

TO BHMA

Τι να το κάνει καλέ τ' οξυγόνο η πεθαμένη; Πανικός!

Καλό θα ήτανε οι ειδήμονες ν' αρχίσουν να καταθέτουν σχέδια για μια νέα οικονομία. Η οικονομία της αγοράς όπως μέχρι σήμερα την ορίζουμε είναι πλέον κορεσμένη. 

Για περαιτέρω σκέψεις μου,  εδώ κι εδώ.

Τα δακρύβρεχτα άλλοθι των μπάτσων

του ΔΙΟΔΟΤΟΥ

ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία (με αφορμή τις συνεχιζόμενες ταραχές λόγω της παντελώς αναίτιας αστυνομικής δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου) για τις συνθήκες εργασίας των αστυνομικών. Επάνω στο πτώμα του εν ψυχρώ δολοφονημένου (αλλά και των δεκάδων παρόμοιων που έχουν προηγηθεί τις περασμένες δεκαετίες) έχει ξαναστηθεί η συνηθισμένη αναίσχυντη βιομηχανοποιημένη ρητορεία κατασκευής ελαφρυντικών για τους δολοφόνους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι νεκροί δολοφονούνται και ατιμάζονται για μια ακόμα φορά.
Π.χ. προβλήθηκε με ανήκουστο θράσος σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές (πάει να πει με την ανοχή των μπατσοκινούμενων δημοσιογράφων παρουσιαστών) ότι και οι «καημένοι» οι αστυνομικοί ανήκουν κι αυτοί στη «γενιά των 700 ευρώ» και άρα γιατί να τους βρίζουμε και να τους λοιδωρούμε πετώντας τους πέτρες και αυγά; Αφού κι αυτοί είναι …δικά μας παιδιά. Κάποια άλλα άλλοθι αναζητήθηκαν επίσης στην …επικινδυνότητα της δουλειάς τους και στην …ελλιπή εκπαίδευσή τους.
Φαίνεται ότι κάποιοι (οι γνωστοί-άγνωστοι μπατσοδημοσιογράφοι) προτίθενται να συνεχίσουν να ταϊζουν κουτόχορτο τους τηλεκαταναλωτές. Ας κάνουν λοιπόν οι μπατσοδημοσιογράφοι τη δουλειά τους (για την οποία άλλωστε πληρώνονται) και ας κάνουμε κι εμείς τη δική μας (για την οποία όμως δεν πληρωνόμαστε).

Ο ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΟΣ ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΧΑΜΗΛΟΜΙΣΘΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
Σύμφωνα, λοιπόν, με πρόσφατο δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας ( φύλλο 20/5/08, http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=20.05.2008,id=92677560 ) ο μισθός ενός πρωτοδιόριστου αστυνομικού (που μόλις εξήλθε από τη σχολή, ήτοι 21 ετών, που, εννοείται, δεν έχει σπουδάσει, δεν έχει στρατευθεί, δεν έχει ξαναεργαστεί, δεν ξέρει να κάνει τίποτα κλπ.) είναι γύρω στα 1000 ευρώ μικτά, δηλ. περίπου 840 ευρώ καθαρά. Πρόκειται, όπως βλέπουμε, για έναν μισθό, ο οποίος (σε σχέση με τα συγκριτικά ελληνικά δεδομένα) είναι ασύλληπτος για έναν νέο εργαζόμενο της ίδιας (ή και μεγαλύτερης) ηλικίας με πτυχίο ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ εκπαίδευσης, ο οποίος πιθανότατα ήταν αναγκασμένος να εργάζεται ενόσω σπούδαζε (σε αντίθεση με τον δόκιμο αστυνομικό, ο οποίος επιπλέον ΑΜΕΙΒΟΤΑΝ με 282 ευρώ τον μήνα ενόσω ήταν άεργος στη σχολή της αστυνομίας). Ο νέος εργαζόμενος, που είχε την αξιοπρέπεια να μην γίνει μπάτσος, θα αρχίσει την «σταδιοδρομία» του (η λέξη πρέπει να μπαίνει σε εισαγωγικά γιατί στη νεοελλάδα τέτοιες λέξεις έχουν μόνο εικονική «σημασία» και καθόλου ουσία) με περίπου 600-650 ευρώ καθαρά, ενώ θα «εργάζεται» (άλλη λέξη με εικονική, στη νεοελλάδα, σημασία - η σωστή λέξη είναι «δουλεία») πολλές ώρες απλήρωτων υπερωριών, πιθανότατα μισοασφαλισμένος, η και εντελώς ανασφάλιστος. Πιθανότατα ο μή μπάτσος νέος εργαζόμενος θα παραμείνει για όλη του τη ζωή υποβαθμισμένος σε εργασιακές θέσεις, με τις οποίες το αντικείμενο των σπουδών του, ή το επίπεδο των ικανοτήτων του δεν θα έχει απολύτως καμία σχέση (σε αντίθεση με τον –προνομιούχο- μπάτσο, που εξασκεί αυτό το οποίο ΔΙΑΛΕΞΕ και εκπαιδεύτηκε). Επίσης ο μή μπάτσος εργαζόμενος, συνήθως δεν θα έχει καμία εργασιακή ασφάλεια, σταθερότητα, μονιμότητα, δυνατότητα έγκαιρης (δηλ. προτού πεθάνει…) σύνταξης κλπ. σε αντίθεση με τον προνομιούχο μπάτσο/δημόσιο υπάλληλο. Ο μή μπάτσος εργαζόμενος, ανεξαρτήτως τυπικών προσόντων, πτυχίων, ικανοτήτων, εμπειρίας κλπ. είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να φτάσει ποτέ τις μικτές αποδοχές των 1500-1700 ευρώ, τη στιγμή που ο έγγαμος μπάτσος με 18 έτη υπηρεσίας, αμείβεται στη χειρότερη περίπτωση με 1850 ευρώ μικτά. Και λέμε «στη χειρότερη περίπτωση» 1850 ευρώ γιατί, ως γνωστόν, πέφτουν βροχή και τα επιδόματα, αφού αρκετές χιλιάδες αστυνομικοί (επί συνόλου …55000 !) υπηρετούν σε «επικίνδυνες» θέσεις, όπως … στη Βουλή, ή σαν …οδηγοί στην Ε.Υ.Π., ή σε … ελληνικές πρεσβείες στο εξωτερικό (κομματικοί εκλεκτοί πιάνουν αυτό τό τελευταίο πόστο, χωρίς καν να μιλούν ξένη γλώσσα) κλπ. Αρκεί να αναφέρουμε ότι ένας αρχιφύλακας, που υπηρετεί ως οδηγός στην Ε.Υ.Π. και έχει 20 χρόνια υπηρεσίας, παίρνει μεγαλύτερο μισθό από τον υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Κατασκοπίας!
Ως γνωστόν τα μαντρόσκυλα είχαν ανέκαθεν και σε όλα τα ζητήματα, καλύτερες μερίδες από το υπό επιτήρησιν κοπάδι. Και γι’ αυτό αποτελεί προκλητικό θράσος το να βγαίνουν και παραπονούμενοι από πάνω. Ακόμα και οι γιατροί σε αυτή τη χώρα πληρώνονται λιγότερο. Αιδώς, γουρούνια!

Ο ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΟΣ ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΛΙΠΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
Η εκπαίδευση της νεοελληνικής αστυνομίας είναι κάτι παραπάνω από ιδανική για την ποιότητα της κοινωνίας, εντός τής οποίας προορίζεται να δράσει. Σε μια κοινωνία, όπου οργιάζει το ρουσφέτι, το «λάδωμα», η παραοικονομία, η παραϋγεία, η παραπαιδεία, η αναξιοκρατία/βλακοκρατία, η πουστιά, η ρουφιανιά, και προπάντων η υποκρισία/ΣΙΩΠΗ, είναι αναμενόμενο ότι αυτοί που οπλοφορούν θα έχουν αυξημένες, γενικώς ειπείν «δυνατότητες». Π.χ. για να εκτελωνίσουν ηρωίνη, ή για να εξασφαλίζουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα ως μαστρωποί μεταναστριών, να θάβουν στο «αρχείο» υποθέσεις εξαφανίσεως παιδιών από συγγενή τής αστυνομίας «κυκλώματα», να εκφοβίζουν, ή να σκοτώνουν ατιμώρητοι όποιον απλώς τούς στραβοκοιτάξει, και όλα αυτά, τα οποία κάθε λίγο και λιγάκι, είναι αδύνατον να μην διαρρέουν από τον - υπερπλήρη πλέον- κοινωνικό βόθρο. Και τα οποία (φυσικά μόνο όποια διαρρέουν…) πλασάρονται με θράσος – αλλά και γίνονται δεκτά από την κοινωνία με προκλητική υποκρισία- ως… «μεμονωμένα» περιστατικά.
Η ελληνική αστυνομία έχει προσαρμοστεί και κινείται τόσο επιδέξια μέσα στην οργανωμένη εγληματικότητα, ώστε είναι απίθανο για οποιονδήποτε στοιχειωδώς νοήμονα να πιστέψει τα περί «ελλιπούς» εκπαίδευσης. Και λέμε «οργανωμένη εγκληματικότητα», γιατί υπάρχει και η ενστικτώδης, η ανοργάνωτη, η εγκληματικότητα τού τύπου Γιάννη Αγιάννη, ή η αμυντική τύπου Ρόμπιν Χουντ, εναντίον της οποίας οι νεοέλληνες βλαχόμπατσοι δείχνουν έναν ακατανόητο «ζήλο» (πολλώ μάλλον όταν οι ίδιοι αυτοπλασάρονται σαν «παιδιά του λαού»…). Τέτοια «εξοικείωση» και «συνύπαρξη» με τα κάθε είδους οργανωμένα κοινωνικά αποβράσματα (εμπόρους ναρκωτικών, μπράβους, μαστρωπούς, παιδεραστές κλπ) θα την ζήλευαν οι πιο φημισμένες αστυνομίες του πλανήτη και θα την χρησιμοποιούσαν για να καταστείλουν ό,τι απειλεί την εύρυθμη (όπως κι αν εννοεί κάποιος την προηγούμενη λέξη) λειτουργία της κοινωνίας. Κι έτσι, οι νεοέλληνες αστυνομικοί, ενώ έχουν δείξει κατ’ επανάληψιν την σκοπευτική δεινότητά τους επάνω σε κεφάλια και στήθη δεκαπεντάχρονων μαθητών, δείχνονται πολύ «ψυχραιμότεροι», ή «αστοχούν» μονίμως όταν έχουν απέναντί τους π.χ. εμπόρους ναρκωτικών. Οι εν ψυχρώ δολοφονίες πολιτών, λοιπόν, που με τόση δακρύβρεχτη υποκρισία αποδίδονται στην δήθεν «ελλιπή» εκπαίδευση των αστυνομικών, πρέπει να αποδοθούν στην στενή συμπληρωματική σχέση τους με το οργανωμένο έγκλημα και στη νοοτροπία κουτσαβάκη της νύχτας, την οποία (νοοτροπία) έχουν με τόσο νταηλίκι εκδηλώσει. Η ίδια στενή συμπληρωματική σχέση με το έγκλημα πρέπει φυσικά να αποδοθεί και στα δικαστικά (και όχι… «παραδικαστικά») κυκλώματα, που αθωώνουν στη συνέχεια π.χ. τους ναρκοεμπόρους, με τρόπο που να αποδεικνύεται η «συνέχεια» του κράτους (και όχι… «παρακράτους») και των «θεσμών». Αλλά και με τρόπο, που κάνει να πηγαίνει περίπατο η πολυδιαφημισμένη «διάκριση των εξουσιών». Όπως πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι και οι δικαστές που βγάζουν άμμωμες παρθένες τούς εμπόρους της «παραμύθας» είναι …ελλιπώς εκπαιδευμένοι. Και, το χειρότερο, υπάρχουν εκατομμύρια μαλάκες νεοέλληνες που θα το πιστέψουν…
Αλλά η εμπειρία της ελληνικής αστυνομίας λάμπει και στον τομέα της προβοκάτσιας. Είναι δεκάδες οι φωτογραφίες, που έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο, με κουκουλοφόρους ασφαλίτες, οι οποίοι βρίσκονται έτοιμοι για «δράση» ΜΕΣΑ στις διμοιρίες των Μ.Α.Τ.. Ενώ επίσης είναι πλήθος οι αναφορές αυτοπτών μαρτύρων ότι, οι κουκουλοφόροι μπάτσοι έσπαγαν κατ’ επανάληψιν βιτρίνες και μετά έριχναν «σύρμα» στα «βαποράκια»-ρουφιάνους τους, ή και σε περιφερόμενους εδώ κι εκεί εσμούς μεταναστών, να πάνε να λεηλατήσουν τα πληγέντα καταστήματα. Μετά οι αφελείς οι καταστηματάρχες, αλλά και σύμπας ο μαστουρωμένος από την προπαγάνδα «κοινωνικός ιστός» έτρωγαν το κουτόχορτο της προβοκάτσιας.
Ας μην αναφερθούμε και στην αγαστή συνεργασία της αστυνομίας με τις φασιστικές ομάδες κρούσης, δηλ. τους «αγανακτισμένους πολίτες» των διαφόρων ελληνοχριστιανικών οργανώσεων.
Αλλού λοιπόν τα δακρύβρεχτα περί δήθεν «ελλιπούς εκπαίδευσης» των νεοελλήνων μπάτσων, που μηρυκάζουν οι μπατσοδημοσιογράφοι και οι μπατσοπολίτες. Μια χαρά εκπαίδευση έχουν. Οι αστυνομίες άλλων χωρών είναι σαν παιδιά με κοντά παντελονάκια μπροστά στους «δικούς» μας.

Ο ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΟΣ ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
Εδώ το θράσος αγγίζει τα όρια της πρωτόγνωρης προσβολής. Λίγο-πολύ τα περισσότερα επαγγέλματα έχουν κάποιο μικρότερο, ή μεγαλύτερο βαθμό επικινδυνότητας. Οι επαγγελματίες οδηγοί, οι γιατροί, οι εργάτες π.χ. στις ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες, οι πιτσαδόροι, οι ναυτικοί και τόσες άλλες κατηγορίες εργαζομένων που δεν μού έρχονται τώρα στο μυαλό, ζουν σε καθημερινή βάση με το ενδεχόμενο του θανάτου, ή της ανηκέστου βλάβης της υγείας τους. Κάθε λίγο και λιγάκι ακούμε για ακρωτηριασμένους, νεκρούς, αγνοούμενους (χώρια αυτά που περνάνε στα «ψιλά»). Αντίθετα με τα κάθε λογής έμμισθα μαντρόσκυλα, που είναι οπλισμένοι σαν αστακοί, με κράνη, αλεξίσφαιρα γιλέκα, πυρίμαχες στολές, ασπίδες, ρόπαλα, πιστόλια, χημικά όπλα και, αν χρειαστεί, ακόμα βαρύτερο οπλισμό. Και αν ανοίξει καμιά μύτη μπάτσου γίνεται περίπου πρωτοσέλιδο. Οι ελάχιστοι νεκροί, ή τραυματίες που είχε τα τελευταία 180 χρόνια η ελληνική αστυνομία (στην πραγματικότητα μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) οφείλονται αποκλειστικά στο ότι οι ίδιοι οι προϊστάμενοί τους, τούς θεωρούν αναλώσιμους. Χώρια που ποτέ στην Ελλάδα δεν τραυματίστηκε αστυνομικός σε διαδήλωση. Ας διαμαρτυρηθούν λοιπόν εκεί που πρέπει και όχι να κλαψομουνιάζουν στην κοινωνία
Στο κάτω- κάτω δεν τους ανάγκασε κανείς να γίνουν αστυνομικοί. Και στο κάτω-κάτω γι’ αυτό υποτίθεται ότι πληρώνονται. Και μάλιστα τόσο καλά, συγκρινόμενοι, όπως είδαμε, με πολύ καλύτερούς τους.

Ο ΔΑΚΡΥΒΡΕΧΤΟΣ ΜΥΘΟΣ ΠΕΡΙ TOY ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ «ΙΔΙΟΙ»
Τελικά είναι όλοι οι αστυνομικοί, «μπάτσοι», «γουρούνια» και δολοφόνοι; Οι άνθρωποι που έχουν στο συγγενικό, ή φιλικό τους περιβάλλον κάποιον αστυνομικό έρχονται συχνότατα σε δύσκολη θέση. Συχνά τους ακούμε να λένε ότι ο «δικός» τους άνθρωπος δεν είναι κάθαρμα, είναι φωτεινή εξαίρεση κλπ. Φυσικά αυτό αν θέλουμε το πιστεύουμε. Αλλά έστω ότι είναι πράγματι έτσι. Στην περίπτωση όμως που τους κάνετε μια ερώτηση του τύπου «τί θα έκανε ο άνθρωπός σας αν τον έστηναν μπροστά σε μια διαδήλωση συνταξιούχων και τον διέταζαν να τους δείρει; Θα πέταγε κάτω το κλομπ και τα παραφερνάλια , ή θα χτυπούσε;», η στερεότυπη απάντηση που θα πάρετε θα είναι περίπου η εξής: «μα τι να κάνει κι αυτός αφού τον διατάζουν, να μην υπακούσει; Θα μείνει χωρίς δουλειά!». Θα ομολογήσουν δηλ. ότι ο «δικός» τους άνθρωπος θα φερθεί σαν γουρούνι «αν και κατά βάθος δεν είναι». Επειδή όμως οι άνθρωποι πρέπει να αξιολογούνται από τα έργα τους και όχι από τους ισχυρισμούς τους και επειδή μάλλον δεν γεννήθηκε ακόμα ο αστυνομικός που θα παραιτηθεί αν τον διατάξουν κάτι αντίθετο με την συνείδησή του (αυτά μόνο στις αμερικάνικες ταινίες τύπου «Σέρπικο» συμβαίνουν), τότε δικαιούμαστε να συμπεράνουμε ότι όλοι οι μπάτσοι είναι εν δυνάμει γουρούνια και δολοφόνοι. Τουλάχιστον στις κοινωνίες με μεγάλο βαθμό διαφθοράς, όπως η νεοελλάδα.
Αρκεί να υπενθυμίσουμε ότι μετά την πρόσφατη εν ψυχρώ δολοφονία ΚΑΝΕΙΣ φορέας των αστυνομικών δεν βγήκε να ονοματίσει τον συνάδελφό τους ευθέως ως ΔΟΛΟΦΟΝΟ αλλά όλοι εν χορώ συνέχισαν να μηρυκάζουν τα γνωστά περί ενός δήθεν «ανεγκέφαλου» που έκανε «άσκοπη» χρήση του υπηρεσιακού περιστρόφου του (δεν ήταν δολοφόνος το «παιδί», «ανεγκέφαλος» ήταν…). Κι φυσικά δεν πρόκειται παρά για –άλλο ένα- «μεμονωμένο» περιστατικό, το οποίο οφείλεται σε δήθεν «ελλιπή» εκπαίδευση, στους δήθεν «χαμηλούς» μισθούς, στην δήθεν «επικινδυνότητα» της εργασίας των αστυνομικών, οι οποίοι «καμιά φορά» κάνουν και «λάθη», και άλλα δακρύβρεχτα.
Όταν –και- αυτό το αστυνομικό έγκλημα θα συγκαλυφθεί, θα αποδειχθεί η αλήθεια των όσων αναφέρθηκαν παραπάνω. Ο δολοφόνος μπάτσος θα «καταδικαστεί» σε καμιά εξαετία φυλακή (λόγω προτέρου «εντίμου» βίου), θα πουν δηλ. ότι έκανε «λάθος» εκτίμηση του … «κινδύνου», ότι «φοβήθηκε» και πυροβόλησε, θα βάλουν λυτούς και δεμένους να πουν πόσο «καλό παιδί» και «υποδειγματικός οικογενειάρχης» ήταν κλπ. Σε κανέναν χρόνο, όταν δηλ. θα έχει ξεχαστεί το θέμα, θα κάνει αίτηση χάριτος και -στα μουλωχτά χωρίς να δοθεί δημοσιότητα- θα του χαριστεί η μισή ποινή. Ενώ επιπλέον θα αποφυλακιστεί στα μισά αυτής που θα του απομένει λόγω «καλής διαγωγής». Στο μεταξύ και στη φυλακή που θα βρίσκεται οι «δικοί» του, δηλ. οι συνάδελφοί του, θα τον έχουν στα ώπα-ώπα. Ενώ όταν αποφυλακιστεί, θα τον περιμένει η εργασιακή του θέση (μαζί με μια προαγωγή).
Ξέρουμε δα σε τι χώρα ζούμε…

Διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας ζητά με πρόταση νόμου το ΚΚΕ

Ωριμη ανάγκη ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους

Κατατέθηκε στη Βουλή και υπογράφεται από σύσσωμη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, Πρόταση Νόμου περί «ρύθμισης σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας»

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με την Πρόταση Νόμου που κατέθεσε χτες στη Βουλή, με θέμα «Ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, θρησκευτικές ενώσεις και κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας», επαναφέρει με τρόπο τεκμηριωμένο το πάγιο δημοκρατικό αίτημα του διαχωρισμού της Εκκλησίας από το Κράτος, που, όπως επισημαίνεται, στις σημερινές συνθήκες γίνεται ακόμα περισσότερο αναγκαία. Είναι, όπως τονίζεται, προς το συμφέρον του λαού και των ίδιων των θρησκευόμενων, του ίδιου του λαϊκού κλήρου, να αγωνιστούν για τον πλήρη διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Επισημαίνεται ακόμα ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα του διαχωρισμού Εκκλησίας - Κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο κόμματα αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν την πρόταση του ΚΚΕ κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος.

Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο της Αιτιολογικής Εκθεσης της Πρότασης Νόμου του ΚΚΕ.

Η Αιτιολογική Εκθεση επί της Αρχής

Στην Αιτιολογική Εκθεση επί της Αρχής, οι βουλευτές του ΚΚΕ υπογραμμίζουν:

«Το ΚΚΕ επανακαταθέτει την πρόταση Νόμου για το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος, που στις σημερινές συνθήκες γίνεται ακόμα περισσότερο αναγκαία.

1. Ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος αποτελεί πάγιο δημοκρατικό αίτημα. Αποτελεί ώριμη ανάγκη που εκπορεύεται, πρώτα απ' όλα, από την ανάγκη της πλήρους κατοχύρωσης της ελευθερίας συνείδησης (στο πλαίσιο αυτό και της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης), της ισότιμης μεταχείρισης όλων ανεξάρτητα από τα πιστεύω τους και της απαλλαγής από έναν πρόσθετο μηχανισμό ιδεολογικής χειραγώγησης. Προκύπτει ακόμη από την πεποίθηση ότι δεν πρέπει η θρησκευτική πίστη να διασφαλίζεται διά της επιβολής. Επιπρόσθετα να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα μέσω της έλευσης μεγάλου αριθμού μεταναστών, παρουσιάζει μια ποικιλία θρησκευτικών και πολιτιστικών αντιλήψεων.

Είναι προς το συμφέρον του λαού, και των ίδιων των θρησκευόμενων, του ίδιου του λαϊκού κλήρου, να αγωνιστούν για τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους.

Οπως είναι γνωστό στον ελληνικό λαό από τη μακρόχρονη εμπειρία του, το ΚΚΕ ουδέποτε διαχώρισε τους εργαζόμενους σε θρησκευόμενους και μη.Στάθηκε πάντοτε με απόλυτο σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα και στις παραδόσεις του λαού.

Στους αγώνες για βελτίωση της ζωής του λαού, για εθνική ανεξαρτησία, για δημοκρατία και κοινωνική πρόοδο, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην εγχώρια ολιγαρχία, οι κομμουνιστές βρέθηκαν, βρίσκονται και θα βρίσκονται μαζί με τους εργαζόμενους και τους ανέργους ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές ή μη αντιλήψεις τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εθνικής αντίστασης όπου ο λαϊκός κλήρος συμμετείχε μαζικά στον αγώνα μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ.

Η ιστορική εμπειρία του ελληνικού λαού, αλλά και άλλων λαών, αποδεικνύει ότι η διαπλοκή κράτους και εκκλησίας αποφέρει οφέλη και για τις δύο πλευρές. Το αστικό κράτος αξιοποιεί την επιρροή και τους μηχανισμούς της εκκλησίας για να διαιωνίζει την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία του και να καλλιεργεί τη συναίνεση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Από την άλλη, η ηγεσία της εκκλησίας αξιοποιεί τη διαπλοκή για να συμμετέχει και να απολαμβάνει το δικό της μερίδιο στην οικονομική, πολιτική και ιδεολογική ισχύ της κρατικής εξουσίας.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα του διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο κόμματα αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν την πρόταση του ΚΚΕ κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο πρότεινε να καταργηθεί το άρθρο 3 και να αναθεωρηθούν τα υπόλοιπα σχετικά.

Οποιες ρυθμίσεις υπήρξαν κατά το παρελθόν (π.χ. εισαγωγή και του πολιτικού γάμου ως ισόκυρου με το θρησκευτικό, μη αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες) είχαν απολύτως αποσπασματικό χαρακτήρα, δεν εντάσσονταν σε μια γενικότερη πολιτική διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, υπηρετούσαν συχνά άλλες σκοπιμότητες.

Με βάση όλα τα παραπάνω, το ΚΚΕ προτείνει με την παρούσα πρόταση νόμου ένα ενιαίο σύνολο μέτρων που θα προωθήσουν το διαχωρισμό. Σημαντική ήταν η συμβολή των επεξεργασιών της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τις οποίες το ΚΚΕ αξιοποίησε.

2. Η παρούσα πρόταση νόμου δεν περιλαμβάνει βέβαια ζητήματα που άπτονται του Συντάγματος, καθώς γι' αυτό απαιτείται αναθεώρησή του. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας οφείλει να προσαρμοστεί στην ανάγκη αυτή και να απαλείψει ή να τροποποιήσει τις σχετικές διατάξεις και αναφορές. Ετσι, πρέπει να καταργηθούν:

α. Η εισαγωγική αναφορά του Συντάγματος «στο όνομα της Αγίας Τριάδας».

β. Το άρθρο 3 που ορίζει ότι κρατούσα θρησκεία είναι η ορθόδοξη.

γ. Το άρθρο 14 παρ. 3^α που επιτρέπει την κατάσχεση εντύπου με εισαγγελική εντολή για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας.

δ. Το άρθρο 16 παρ. 2 που αναγορεύει σε σκοπό της εκπαίδευσης την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.

ε. Το άρθρο 18 παρ. 8 που ορίζει ότι δεν μπορούν να απαλλοτριωθούν αγροτικές εκτάσεις και περιουσία ορισμένων μονών και πατριαρχείων.

στ. Να τροποποιηθεί το άρθρο 33 παρ. 2 που ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ορκίζεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας.

ζ. Το ίδιο πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 59 περί ορκωμοσίας βουλευτών, έτσι ώστε οι βουλευτές να επικαλούνται τη συνείδησή τους χωρίς θρησκευτικό όρκο.

η. Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 13 του Συντάγματος, έτσι ώστε να κατοχυρώνει πλήρως την ελευθερία συνείδησης, δηλαδή το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία ή να είναι άθεος. Το κράτος δεν αναμειγνύεται στα ζητήματα αυτά, που είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση, αλλά φροντίζει μόνο την τήρηση των νόμων.

Με την παρούσα πρόταση νόμου ωστόσο, αναμένοντας τη συνταγματική αναθεώρηση, αντιμετωπίζονται κατά βάση πολλά σημαντικά ζητήματα που αφορούν το διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.

3. Είναι προφανές ότι το μέγιστο ακανθώδες θέμα είναι εκείνο της εκκλησιαστικής περιουσίας για το οποίο βέβαια απαιτείται μια καλύτερη ουσιαστική, νομική και πολιτική, προετοιμασία.

Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ θεωρεί σημαντικό να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία καθώς και συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης των κληρικών, ιδιαίτερα των κατώτερων βαθμίδων, του λεγόμενου δηλαδή λαϊκού κλήρου. Αυτό, προοπτικά μπορεί να γίνει και με ευθύνη της ίδιας της εκκλησίας με την προϋπόθεση βέβαια ότι η τελευταία θα έχει τα αναγκαία προς τούτο οικονομικά μέσα».

Τι προβλέπουν τα άρθρα

Στην Αιτιολογική Εκθεση επί των Αρθρων, στην πρόταση νόμου αναφέρεται:

«Το άρθρο 1 της πρότασης έχει έντονα διακηρυκτικό χαρακτήρα, κατοχυρώνοντας το απαραβίαστο της θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 13 παρ. 1 Σ).

Διευκρινίζει ποιες είναι οι επί μέρους πτυχές της θρησκευτικής ελευθερίας. Μεταξύ αυτών, αναγνωρίζεται και η ελευθερία του να μην πιστεύει κάποιος σε οποιαδήποτε θρησκεία και να εκδηλώνει αυτή του την πεποίθηση.

Σε μια δεύτερη παράγραφο, το ίδιο άρθρο επιχειρεί να προσδιορίσει την υποχρέωση του κράτους, αφ' ενός μεν να σέβεται όλες τις θρησκευτικές κοινότητες και τους λειτουργούς τους και αφ' ετέρου να εξασφαλίζει την απαγόρευση κάθε είδους διακρίσεων σε βάρος των πολιτών, με βάση τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η υποχρέωση του κράτους για εξασφάλιση της απόλαυσης και των κοινωνικών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθένα (Πρόκειται για διατύπωση που απουσιάζει από τη σχετική απαρίθμηση του Συντάγματος).

Θρησκευτικά νομικά πρόσωπα

Με το άρθρο 2 της πρότασης προβλέπεται ως θεσμικό πρότυπο για την οργάνωση και λειτουργία όλων ανεξαίρετα των αυτοτελών θρησκευτικών κοινοτήτων - δηλαδή, όσων αντιστοιχούν σε ξεχωριστά θρησκεύματα - η "θρησκευτική ένωση", ως ιδιότυπο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.Προτείνεται, δηλαδή, για πρώτη φορά η θεσμοθέτηση ενός "θρησκευτικού νομικού προσώπου" ως μοναδικού φορέα της συλλογικής θρησκευτικής δράσης, με ταυτόχρονη αναγνώριση στα μέλη του της ελευθερίας να καθορίζουν κατά το δοκούν τα οργανωτικά τους ζητήματα. Για την απόκτηση της νομικής προσωπικότητας από τη θρησκευτική ένωση δεν απαιτείται προηγούμενη άδεια (η οποία, ακόμη και αν η χορήγησή της περιβαλλόταν από δικαστικές εγγυήσεις, θα αντέκειτο πιθανότατα στις εγγυήσεις της θρησκευτικής ελευθερίας) αλλά απλή εγγραφή σε ενιαίο δημόσιο βιβλίο που θα τηρείται για ολόκληρη τη χώρα στο Εφετείο Αθηνών, ύστερα από αίτηση είκοσι (20) τουλάχιστον ενδιαφερομένων. Η αίτηση εκδικάζεται κατά την εκούσια διαδικασία και, για να αποτραπούν πιθανές απόπειρες παραπλάνησης από επιτήδειους, προβλέπεται υποχρεωτική κοινοποίησή της στον Εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος παρίσταται κατά τη συζήτηση. Για τη διάγνωση του θρησκευτικού χαρακτήρα και της αυτοτέλειας της ένωσης αναφέρονται ως ενδεικτικά κριτήρια η διάρκεια και η ύπαρξη συγκροτημένου θρησκευτικού δόγματος προσιτού σε κάθε ενδιαφερόμενο. Για την προστασία των πιστών αλλά και κάθε ενδιαφερόμενου γενικότερα, προβλέπεται ότι το καταστατικό της ένωσης κατατίθεται υποχρεωτικά στη Γραμματεία του Εφετείου Αθηνών, είναι προσιτό στον καθένα, και ότι καμιά διάταξή του δεν μπορεί να τροποποιηθεί ή να καταργηθεί με απόφαση της ένωσης που δεν περιβάλλεται τον τύπο της δημοσιότητας. Τέλος, σε ξεχωριστή παράγραφο ρυθμίζεται κατ' ανάλογο τρόπο και η διαγραφή των θρησκευτικών ενώσεων από το οικείο βιβλίο, η οποία δεν έχει ως συνέπεια την απαγόρευση της δράσης τους, αλλά μόνον την απώλεια της νομικής τους προσωπικότητας. Για την εφαρμογή των βασικών ρυθμίσεων του άρθρου, εξουσιοδοτείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκδώσει κανονιστικό διάταγμα, ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης.

Το άρθρο 3 επαναλαμβάνει κατ' ουσία τις ισχύουσες και σήμερα φορολογικές απαλλαγές των θρησκευτικών κοινοτήτων, συμπεριλαμβάνοντας πλέον ρητά και τα εισοδήματα που αυτές πραγματοποιούν κατά την επιδίωξη των θρησκευτικών σκοπών τους. Από την απαλλαγή εξαιρούνται τα εισοδήματα που πραγματοποιούν οι θρησκευτικές ενώσεις από εμπορικές δραστηριότητες, από χρεόγραφα και από την εκμετάλλευση ακινήτων. Με την τελευταία αυτή ρύθμιση αντιμετωπίζεται με τρόπο σύμφωνο προς την αρχή της ισότητας ένα δυσεπίλυτο ζήτημα, η εκκρεμότητα του οποίου έχει ως γνωστόν προκαλέσει σοβαρές τριβές στο παρελθόν. Ενόψει της σημασίας των χορηγούμενων απαλλαγών, σε ξεχωριστή παράγραφο ορίζεται ότι θρησκευτικές ενώσεις δημοσιεύουν κάθε χρόνο τον ισολογισμό τους, μαζί με έκθεση (σε περίληψη) που συντάσσει, για την ειλικρίνεια και αρτιότητα του τελευταίου, ορκωτός ελεγκτής. Για τον καθορισμό ειδικού λογιστικού προτύπου των θρησκευτικών ενώσεων και τη ρύθμιση των λεπτομερειών για την εφαρμογή του άρθρου, εξουσιοδοτείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκδώσει κανονιστικό διάταγμα, ύστερα από πρόταση του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών.

Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου

Με το άρθρο 4, η Εκκλησία της Ελλάδος και τα εξαρτώμενα από αυτήν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ενορίες, κ.ά.) μετατρέπονται σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου. Μέχρις ότου εγγραφεί στο ειδικό δημόσιο βιβλίο του Εφετείου Αθηνών και υπαχθεί στο προβλεπόμενο ενιαίο καθεστώς των θρησκευτικών ενώσεων των άρθρων 2 και 3, προβλέπεται ότι η οργάνωσή της θα εξακολουθήσει να διέπεται από τις ρυθμίσεις που ήταν σε ισχύ κατά την έναρξη της ισχύος του ψηφισθησομένου νόμου, με εξαίρεση εκείνες που αναγνωρίζουν αρμοδιότητα σε όργανα της ελληνικής Πολιτείας και οι οποίες καταργούνται. Οι ρυθμίσεις αυτές, όπως ορίζεται, θα επέχουν θέση καταστατικού και θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζονται για την εσωτερική λειτουργία της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθώς και των κάθε είδους Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου που εξαρτώνται από αυτήν. Η παράγραφος 2 του άρθρου 4 ορίζει ότι τα αυτά επίσης ισχύουν για την Εκκλησία της Κρήτης, τις Μητροπόλεις της Δωδεκανήσου, το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο και τις ισραηλιτικές κοινότητες, που μετατρέπονται επίσης σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου.

Με την παράγραφο 3 αντιμετωπίζεται το αναχρονιστικό καθεστώς που διέπει τις σχέσεις κράτους και μουσουλμανικής μειονότητας. Παύουν οι μουφτήδες να ασκούν δικαιοδοτικές αρμοδιότητες και οι μουσουλμάνοι απευθύνονται για τις οικογενειακές διαφορές τους μόνο στην τακτική Δικαιοσύνη. Οι μουσουλμάνοι θα επιλέγουν οι ίδιοι τον μουφτή τους, ο οποίος δεν έχει, πλέον, λόγο να είναι δημόσιος υπάλληλος και πολύ περισσότερο δεν έχει λόγο η μουφτεία να παραμένει δημόσια υπηρεσία. Τέλος, η παράγραφος 4 ορίζει ότι η εγγραφή της Εκκλησίας της Ελλάδος και των λοιπών ΝΠΔΔ του άρθρου αυτού στο ειδικό δημόσιο βιβλίο της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου, καθώς και η εν γένει υπαγωγή τους στο καθεστώς των θρησκευτικών ενώσεων του ίδιου άρθρου, θα γίνει με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου μέσα σε εύλογο χρόνο και πάντως, το αργότερο, έως την 31η Δεκεμβρίου 2010.

Το άρθρο 5 της πρότασης νόμου είναι αφιερωμένο στο ζήτημα της ανέγερσης ναών και κάθε είδους χώρων λατρείας όλων των θρησκειών και δογμάτων, με κατάργηση των σχετικών ρυθμίσεων της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 - οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - καθώς και του Γραφείου Ναοδομίας. Αντί των απαρχαιωμένων - και κραυγαλέα αντισυνταγματικών - ρυθμίσεων αυτών - οι οποίες, υπενθυμίζεται, εμπλέκουν τον επιχώριο ορθόδοξο μητροπολίτη στην ανέγερση ναού κάθε δόγματος - οι προτεινόμενες ορίζουν ότι την άδεια οικοδομής (καθώς και την αναθεώρησή της) εκδίδει η αρμόδια πολεοδομία, ύστερα από γνώμη της ΕΠΑΕ και, προκειμένου περί θρησκευτικών μνημείων, του Κεντρικού Συμβουλίου Νεοτέρων Μνημείων. Ισχύουν κατ' αρχάς οι γενικές πολεοδομικές διατάξεις και οι τυχόν ειδικές της εκάστοτε περιοχής και εφαρμόζονται οι διατάξεις του κτιριοδομικού κανονισμού που αφορούν κτίρια της κατηγορίας συνάθροισης κοινού.

Μάθημα θρησκευτικών

Με το άρθρο 6 προβλέπεται η μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών, από ομολογιακό σε θρησκειολογικό. Και τούτο γίνεται, α) μέσω της αλλαγής των σκοπών της εκπαίδευσης στις αντίστοιχες βαθμίδες, β) μέσω της παροχής εξουσιοδότησης για τον επανακαθορισμό της ύλης του αναλυτικού προγράμματος, έτσι ώστε το μάθημα των θρησκευτικών να συμπεριλάβει την εισαγωγή στην ιστορία, την κοινωνιολογία και τη δογματική όλων των θρησκειών και γ) μέσω της μετονομασίας του μαθήματος των θρησκευτικών σε "θρησκειολογία".

Η προτεινόμενη ρύθμιση είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα, αφού το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών προσδιορίζεται ενόψει της συνταγματικής κατοχύρωσης της θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 13 Σ.).

Στο άρθρο 7 της πρότασης επέρχεται μια σημαντική αλλαγή στη λεγόμενη εκκλησιαστική εκπαίδευση.

Η λεγόμενη εκκλησιαστική εκπαίδευση δεν πρέπει να ανήκει στη δομή και λειτουργία της εκπαίδευσης, όπως αυτή καθορίζεται από τον νόμο (βλ. ν. 1566/1985), με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Προβλέπεται, επομένως, τα υπάρχοντα εκκλησιαστικά ιδρύματα να περιέλθουν, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, στην ευθύνη, την εποπτεία και την οικονομική στήριξη της εκκλησίας και να πάψουν να εντάσσονται στη δομή και τη λειτουργία της εκπαίδευσης.

Φυσικά υπάρχει μέριμνα για τους φοιτούντες στα υπάρχοντα σήμερα εκκλησιαστικά ιδρύματα, εφόσον δεν επιλέξουν να παραμείνουν σ' αυτά με τη νέα τους μορφή, να μπορούν να μετεγγραφούν σε δημόσιους εκπαιδευτικούς φορείς. Μέριμνα υπάρχει ακόμη και για το προσωπικό των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων, που δεν επιλέξει να μείνει σ' αυτά με τη νέα τους μορφή, να τοποθετείται σε ειδικά συνιστώμενες προσωπικές οργανικές θέσεις του υπουργείου Παιδείας.

Θρησκευτικός όρκος

Με το άρθρο 8, καταργείται ο θρησκευτικός όρκος, με τροποποίηση των σχετικών διατάξεων του Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 408), του Κ.Ποιν. Δ. (άρθρα 218, 194, 236 και 398), του ν. 1558/1985 "Κυβέρνηση και κυβερνητικά όργανα" (όρκος μελών του υπουργικού συμβουλίου), του υπαλληλικού κώδικα (ν. 2683/1999) και του Γενικού Κανονισμού Υπηρεσίας στον Στρατό (π.δ. 130/1984). Διατηρείται προσωρινά ο θεσμός του όρκου, με περιεχόμενο ωστόσο βεβαίωσης του ορκιζομένου στην τιμή και τη συνείδησή του. Τέλος, σε ξεχωριστή παράγραφο ορίζεται ότι σε ορκωμοσίες που πραγματοποιούνται σε δημόσιες αρχές και υπηρεσίες δεν συμμετέχουν θρησκευτικοί λειτουργοί.

Οικογενειακό δίκαιο

To άρθρο 9 της πρότασης τερματίζει μιαν εκκρεμότητα που χρονολογείται από τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου, το 1982: Θεσμοθετεί ως μόνο έγκυρο τρόπο τέλεσης του γάμου τον πολιτικό (ενώπιον του αρμόδιου δημάρχου ή προέδρου κοινότητας), τροποποιώντας προς τούτο τα άρθρα 1367, 1368 και 1369 ΑΚ, και καταργώντας το άρθρο 1371 ΑΚ. Οσοι το επιθυμούν, σε οποιοδήποτε θρήσκευμα και αν ανήκουν, θα έχουν το δικαίωμα να τελέσουν και θρησκευτικό γάμο, όπως και σήμερα.

Στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου ως υποχρεωτικού προσαρμόζονται με το άρθρο 10 οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας για τις ληξιαρχικές πράξεις. Περαιτέρω, με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, καθιερώνεται ως μοναδικός τύπος ονοματοδοσίας η από κοινού δήλωση των γονέων του παιδιού στον ληξίαρχο. Βεβαίως, δεν περιορίζεται με οποιονδήποτε τρόπο το δικαίωμα των τελευταίων να τελούν και βάπτιση, εάν το επιθυμούν, σύμφωνα με τους κανόνες της θρησκείας ή του δόγματός τους.

Με το άρθρο 11, καταργούνται μια σειρά ειδικών ρυθμίσεων του Εισ. Ν.Α.Κ. και του Κ.Πολ.Δ. για τους κληρικούς και αρχιερείς, οι οποίες, μετά τον προτεινόμενο χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας, δεν δικαιολογούνται, ως αντικείμενες προς την αρχή της ισότητας.

Αναγραφή θρησκεύματος - σύμβολα

Το άρθρο 12 απαγορεύει την αναγραφή του θρησκεύματος σε δημόσια έγγραφα, τίτλους σπουδών ή βεβαιώσεις δημόσιας αρχής.

Θεωρούμε ότι βεβαιώσεις που εκδίδουν σήμερα τα ληξιαρχεία για παράδειγμα, ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων, για νόμιμη χρήση (όπως π.χ. για υπαγωγή στο καθεστώς του αντιρρησία συνείδησης, ή για είσοδο σε ΑΕΙ με ποσοστώσεις), μπορεί να αντικατασταθούν με άλλα αποδεικτικά στοιχεία.

Με το άρθρο 13, στο πλαίσιο των διακριτών ρόλων εκκλησίας και κράτους, ενόψει της συνταγματικής κατοχύρωσης της θρησκευτικής ελευθερίας (άρθρο 13 Σ.), αλλά και των πτυχών της έννοιας της θρησκευτικής ελευθερίας, όπως αυτές καθορίζονται στο άρθρο 1 της παρούσας πρότασης, προτείνεται η απαγόρευση της ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων στις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς επίσης και της υποχρεωτικής προσευχής, αλλά και του υποχρεωτικού εκκλησιασμού.

Θεωρούμε ότι το θρησκευτικό συναίσθημα κάθε ανθρώπου είναι ένα προσωπικό του θέμα, που θα πρέπει να το εκδηλώνει ατομικά και με όποιον τρόπο και όποτε το επιθυμεί και δε θα πρέπει να εξαναγκάζεται κάποιος να εκφράσει το θρησκευτικό του συναίσθημα. Πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατόν να εξαναγκάζεται ή να πιέζεται κανείς να προσευχηθεί ή να εκκλησιασθεί, όταν αρνείται να έχει θρησκευτικές πεποιθήσεις ή να πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία.

Προσηλυτισμός

Ενόψει της κατάργησης των απαρχαιωμένων διατάξεων της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 για τον προσηλυτισμό (βλ. άρθρο 21), το άρθρο 14της πρότασης επαναπροσδιορίζει την αντικειμενική υπόσταση της αξιόποινης αυτής πράξης, απειλώντας τους υπαίτιους με την ποινή του προστίμου (αν ο προσηλυτισμός επιχειρείται σε βάρος ενηλίκου) ή της φυλάκισης έξι (6) μηνών (αν επιχειρείται σε βάρος ανηλίκων). Το αδίκημα του προσηλυτισμού θα έπρεπε υπό τις σημερινές συνθήκες να είχε απλώς καταργηθεί, μια και θα ήταν ορθότερο η κάθε θρησκεία να μεριμνά με τα δικά της μέσα για την προστασία των πιστών της που γίνονται αντικείμενο αθέμιτων πιέσεων από οπαδούς άλλων θρησκειών. Παρά ταύτα, προκρίθηκε η προσωρινή διατήρηση του εγκλήματος του προσηλυτισμού με τη νέα διατύπωση, ενόψει της συνταγματικής απαγόρευσής του (άρθρο 13 παρ. 2β΄ Σ.) και της γνωστής νομολογίας ότι δεν είναι επιτρεπτή η κατάργηση εκτελεστικού νόμου του Συντάγματος, χωρίς ταυτόχρονα να προτείνεται νέα ρύθμιση.

Κοιμητήρια - αποτεφρωτήρια

To άρθρο 15της πρότασης επιβάλλει στους οικείους ΟΤΑ την υποχρέωση να διαμορφώσουν στα κοιμητήρια που τους ανήκουν διακεκριμένο χώρο πένθους και περισυλλογής, για τον αποχαιρετισμό των νεκρών προτού ενταφιασθούν, σε περίπτωση που αυτοί είχαν εκφράσει την επιθυμία να αποφύγουν τη θρησκευτική κηδεία. Διευκολύνεται, κατ' αυτόν τον τρόπο, η πολιτική κηδεία. Οσον αφορά το περιεχόμενο της πολιτικής κηδείας, ορθότερο είναι ο καθορισμός του να αφεθεί στην ελεύθερη βούληση των αποδημούντων και των οικείων τους.

Με το άρθρο 16 παρέχεται εξουσιοδότηση για τη ρύθμιση με κανονιστικό διάταγμα των όρων και των προϋποθέσεων για την ίδρυση και λειτουργία αποτεφρωτηρίων αποκλειστικά από Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για την καύση των νεκρών (παράγρ. 2). Και τούτο, υπό τον όρο ότι υπήρχε γι' αυτό δήλωση του αποδημήσαντος, ή δήλωση των πλησιέστερων συγγενών του ότι ο νεκρός - όσο ζούσε - δεν είχε εκφράσει ρητά σχετική αντίρρηση. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ συγγενών του ίδιου βαθμού, ορίζεται ότι αποφαίνεται ο εισαγγελέας (παράγρ. 1).

Μισθοδοσία - ασφάλιση κληρικών

Στο άρθρο 17 της πρότασης, αντιμετωπίζεται το ειδικότερο ζήτημα της μισθοδοσίας των κληρικών.

Το ζήτημα τόσο της εκκλησιαστικής περιουσίας, όσο και το ζήτημα της μισθοδοσίας των κληρικών όλων των θρησκειών και δογμάτων, ενόψει της μετατροπής του θεσμικού πλαισίου των εκκλησιών (μετατροπή τους σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου), είναι ένα σύνθετο θέμα, που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη.

Ωστόσο, μέχρι να υπάρξει οριστική και συνολική ρύθμιση, πρέπει, για τους κληρικούς της επικρατούσας θρησκείας, να εξασφαλιστεί η διατήρηση των μισθολογικών τους δικαιωμάτων, ώστε να μη βρεθούν σε δυσμενή θέση, λόγω της προτεινόμενης μεταβολής του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις εκκλησίες (μετατροπή τους σε ΝΠΙΔ).

Γι' αυτό, στο άρθρο 17 προτείνεται η παράταση του ισχύοντος καθεστώτος μισθοδοσίας των κληρικών της επικρατούσας θρησκείας με δαπάνες του κράτους, με μέριμνα όμως της εκκλησίας.

Ανάλογη ρύθμιση προτείνεται και για το καθεστώς μισθοδοσίας των μουφτήδων.

Στο άρθρο 18 ρυθμίζεται το συναφές ζήτημα της ασφάλισης των κληρικών της επικρατούσας θρησκείας.

Σύμφωνα και με τα όσα αναπτύξαμε αμέσως πιο πάνω για το θέμα της μισθοδοσίας τους, ότι θα πρέπει να διατηρηθεί το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς που ισχύει και σήμερα για τους κληρικούς της επικρατούσας θρησκείας, γιατί αλλιώς θα βρεθούν σε δυσμενή θέση, λόγω της μεταβολής του νομικού καθεστώτος των εκκλησιών (μετατροπή τους σε ΝΠΙΔ).

Εξάλλου, ανάλογες ρυθμίσεις διατήρησης του συνταξιοδοτικού και ασφαλιστικού καθεστώτος υπήρξε και κατά το παρελθόν για το προσωπικό και άλλων ΝΠΔΔ που μετατράπηκαν σε ΝΠΙΔ, όπως, π.χ., του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (ν.3082/2002, άρθρ. 6), ή του Οργανισμού Υδρεύσεως Θεσσαλονίκης (ΟΥΘ) και του Οργανισμού Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΟΑΘ) (ν. 2592/1998).

Αλλες ρυθμίσεις

Με το άρθρο 19, το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μετονομάζεται σε υπουργείο Παιδείας, ενώ καταργούνται η Γενική Γραμματεία και η Γενική Διεύθυνση Θρησκευμάτων. Το προσωπικό των τελευταίων, όπως προβλέπεται, τοποθετείται σε ειδικώς συνιστώμενες προσωπικές οργανικές θέσεις του υπουργείου Παιδείας, του ίδιου βαθμού.

Με το άρθρο 20 της πρότασης καταργούνται οι οργανικές θέσεις ιερέων - και οι αντίστοιχες υπηρεσιακές μονάδες - στις Ενοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας και τα σωφρονιστήρια, και λαμβάνεται ειδική μέριμνα για την απορρόφηση σε άλλες υπηρεσίες των υπηρετούντων σήμερα σε αυτές. Ταυτόχρονα, προβλέπεται ότι, για τους υπηρετούντες στο στράτευμα και την Ελληνική Αστυνομία, καθώς και για τους κρατουμένους στις φυλακές της χώρας, οι οικείοι διοικητές οφείλουν να διασφαλίζουν δυνατότητα ατομικού εκκλησιασμού, κατόπιν αιτήματος των ενδιαφερομένων και, σε περίπτωση αντικειμενικής αδυναμίας μετακίνησης των τελευταίων, να μεριμνούν για την προσέλευση στις μονάδες και τα κρατητήρια θρησκευτικών λειτουργών όλων των θρησκειών και δογμάτων, προκειμένου να παράσχουν υπηρεσίες σε ατομικό επίπεδο, υπό συνθήκες πλήρους διακριτικότητας. Για την εφαρμογή αυτών των ρυθμίσεων, παρέχονται σχετικές εξουσιοδοτήσεις.

Το άρθρο 21 απαριθμεί τις καταργούμενες ή τροποποιούμενες διατάξεις, των α.ν. 1363/1938, 1369/1938, του β.δ. 20.5/2.6.1939, καθώς και των άρθρων 196, 198, 199 και 175-2 ΠΚ. Με το ίδιο άρθρο καταργούνται ο ν. 590/1977 "περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος", όπως ισχύει σήμερα, ο ν. 5383/1932 "περί των Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων και της προ αυτών διαδικασίας", όπως ισχύει σήμερα, ο ν. 4149/1961 "περί καταστατικού Νόμου της εν Κρήτη Ορθοδόξου Εκκλησίας και άλλων τινών διατάξεων", όπως ισχύει σήμερα, ο ν. 476/76 "περί Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως", όπως ισχύει σήμερα, και το ν.δ. 90/1973 "περί του Θρησκευτικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων", όπως ισχύει σήμερα, το άρθρο 4 του ν. 147/1914 "περί της εν ταις προσαρτωμέναις χώραις εφαρμοστέας νομοθεσίας και της δικαστικής αυτών οργανώσεως", ο ν. 1920/1991 περί κυρώσεως της από 24ης Δεκεμβρίου 1990 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου "περί Μουσουλμάνων Θρησκευτικών Λειτουργών", καθώς και ο ν. 2456/1920 "περί ισραηλιτικών κοινοτήτων" και ο α.ν. 367/1945 "περί ανασυγκροτήσεως ισραηλιτικών κοινοτήτων", όπως ισχύουν σήμερα.

Τέλος, το άρθρο 22 ορίζει ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αρχίζουν να ισχύουν με τη δημοσίευση του σχετικού νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν άλλως ορίζεται στις επιμέρους διατάξεις του».

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ