Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

7 Δεκεμβρίου 2010

Θηλυκές Φιλοσοφίες: Το STRING μας μέσα

Στο “Le Café de l'Art” φιλοξενείται η mini θεατρική παράσταση
«Θηλυκές Φιλοσοφίες: Το STRING μας μέσα».

Κάθε Δευτέρα στις 21.30 το βράδυ.
Θέμα της η σχέση μεταξύ αντρών και γυναικών, οι έρωτες και τα παρελκόμενά τους.




Διαβάζουμε στην ενημέρωση που μας έστειλαν:
«Το μέλι δεν το βάζεις μόνο στο ψωμί...κάνει και για άλλες χρήσεις...
όταν δε, το χρησιμοποιείς με λάθος τρόπο και δεν το γεύεσαι, τρελαίνεσαι ...
κολλάς και δε μπορείς να φύγεις...αν φύγεις από εκεί,
ψάχνεις να βρεις που ανθίζει ένας βασιλικός για να φουντώσει μέσα σου ...
να μοσχοβολήσει και να σε μεθύσει.

Οι ώρες φεύγουν και φεύγεις μαζί τους ...
τρέχεις να προλάβεις το γιατρό, το μανικιούρ, τον κουμπάρο, το Σωτήρη ...
μείνε μέσα σου ... μη χάνεσαι.
Χωρίς το άγχος τα πρόσωπα της καθημερινότητάς σου καλά περνάς.
Μια γυναίκα περνάει καλά και μόνη της.
Όταν μπερδευτεί ... βρίσκει τη λύση ...
τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα είναι ταυτόχρονα αναγκαία ...
κάποια μέρα όλοι θα βρεθούμε.
Διαφορετικά «δεν τον θέλω!».
«Θέλω να είμαι ελεύθερη».
«Τον θέλω»...

’Όμως να δίνεις και να γεμίζεις.
Το σήμερα είναι σήμερα.
Το αύριο είναι ο Κώστας, ο Γιώργος, ο Λευτέρης ... ο άγνωστος έρωτας.
Ότι σου αρέσει ... αρκεί να αγκαλιάσει και όχι να φυλακίσει αυτό που είναι η μορφή του θηλυκού.
Η ίδια να μην το κάνει.
Άντρες ... ένας ... δύο ... πολλοί μαζί.
Έξοχοι εραστές ... υπέροχοι σύντροφοι ... που γίνονται ηδονή,
τρέλα, αγάπη, έρωτας, απέχθεια, ζήλια ... παθολογικές νευρώσεις.
Γυναίκα προς Άντρα. Άντρας προς Γυναίκα.
Ένας γάμος δεσμός ζωής ... όχι πάντα τελευταίος σταθμός.
Δε φταις εσύ. Δεν το αποφάσισες ... χάθηκε.
Να θες απεγνωσμένα να γίνεις μάνα για να ολοκληρωθείς.
Για να δώσεις και να χαρίσεις ότι έχεις μέσα σου.

Τι είναι αυτό που μας ολοκληρώνει τελικά;
Μια αέναη πορεία;
Μέχρι που φτάνεις στα όρια της φυγής, της παραίτησης, της αναζήτησης,
της ανεξέλεγκτης ίντριγκας;
Μια γυναίκα στέκεται και προχωρά, με κίνητρο –αν όχι πάντα, έναν άντρα!
Όποιο ρόλο και αν παίζει στη ζωή της.
Γιατί; Γιατί χωρίς αυτούς δε κάνουμε και χώρια δε μπορούμε.»

Με τις Μαριλένα Ράδου και Μαρίνα Γεωργοπούλου.
Κείμενο: Μαρίνα Γεωργοπούλου και σκηνοθεσία: Μαριλένα Ράδου. 
Η διάρκεια της παράστασης είναι 90 λεπτά.


Το «Le Café de l'Art» βρίσκεται στην πλατεία Μεσολογγίου 6, στο Παγκράτι
Το εισιτήριο στα 12 ευρώ, μαζί με το ένα ποτό.

Environment.gr

1 σχόλιο:

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails