Τη στιγµή που όλα έµοιαζαν ζοφερά για τον Μπαράκ Οµπάµα, µια νοµοθετική του νίκη - για την ελευθερία των γκέι στον στρατό να δηλώνουν ανοικτά τις προτιµήσεις τους - δηµιουργεί ελπίδες στον Λευκό Οίκο. Χάρη σε αυτό και σε κάποιες ενθαρρυντικές δηµοσκοπήσεις, µάλλον θα περάσει καλές γιορτές...
Την περασµένη εβδοµάδα δέχτηκε έντονη κριτικήγια τον συµβιβασµ όπου έκανε µε τους Ρεπουµπλικανούς σε σχέση µε τη φορολογία των πλουσίων και είχε αντιπαραθέσεις στο Κογκρέσο για το θέµα της συµφωνίας για τα στρατηγικά όπλα µε τη Ρωσία. Οµως µια αναπάντεχη και ιδιαίτερα πολύτιµη νοµοθετική νίκη, καθώς και µια σειρά νέων δηµοσκοπήσεων, έφεραν σε αυτήν την προεδρία – που πολλοί ήδη είχαν αρχίσει να χαρακτηρίζουν «χαµένη» – και πάλι την ελπίδα.
Το Σάββατο η Γερουσία των ΗΠΑ, µε ψήφους 65 υπέρ και 31 κατά, αποφάσισε ότι οι οµοφυλόφιλοι που υπηρετούν στον αµερικανικό Στρατό είναι ελεύθεροι να δηλώνουν ανοικτά τον σεξουαλικό τους προσανατολισµό βάζοντας οριστικά τέλος στον νόµο του 1993, ο οποίος είχε γίνει γνωστός µε τη φράση «Don’t ask, don’t tell» (µη ρωτάς, µη λες). «Από εδώ και στο εξής δεν θα χρειάζεται να ζητάµε από χιλιάδες ανθρώπους να ζουν µέσα σε ένα ψέµα για να υπηρετήσουν την πατρίδα που τόσο αγαπούν» δήλωσε ο Οµπάµα, ο οποίος κατόρθωσε να εξασφαλίσει και την υποστήριξη οκτώ Ρεπουµπλικανών προκειµένου να υλοποιήσει µία από τις βασικές προεκλογικές του υποσχέσεις. Με τη νίκη αυτή, πολλοί στην Ουάσιγκτον, αλλά και αρθρογράφος των «Sunday Times» άρχισαν να µιλούν για την «επιστροφή του Οµπάµα» και την αυξηµένη πιθανότητα να µπορέσει να µετατρέψει, όπως και ο Κλίντον παλαιότερα, µια δύσκολη πρώτη θητεία σε εύκολη επανεκλογή.
Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.
26 Δεκεμβρίου 2010
Ελευθερία των γκέι στον στρατό να δηλώνουν ανοικτά τις προτιµήσεις τους
1 σχόλιο:
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!
Αναγνώστες
Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους
Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...
Tσαρλς Μπουκόφσκι
Ωραίο νέο... Βέβαια, ήταν αναμενόμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφή