Λοιπόν συστήνω ανεπιφύλακτα πλέον (αφού έχει ανέβει εδώ και αρκετό καιρό και με σεβαστό αριθμό δημοσιεύσεων ώστε να μπορώ να έχω μια γενική εικόνα), την κάτωθι ιστοσελίδα-ηλεκτρονικό περιοδικό όπου μπορείτε να βρείτε πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις και αρκετή τροφή για σκέψη προς την αποβυζαντινοποίηση της Ελλάδας. Είτε συμφωνεί κάποιος είτε διαφωνεί με κάποια από τα κείμενα που με καταιγιστικό ρυθμό δημοσιεύονται στο εν λόγω διαδικτυακό περιοδικό, έχει πάντα το προνόμιο της ευρύτερης οπτικής. Είναι γνωστό πως πετυχημένο θεωρείται ένα περιοδικό που δίνει νέες πάντα οπτικές γωνίες, βοηθώντας τους αναγνώστες του στην διαμόρφωση ασφαλούς κρίσης στα θέματα που αυτό καταπιάνεται και ομολογουμένως η “ελεύθερη έρευνα” το καταφέρνει αυτό πολύ καλά. Βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα εκεί και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που γράφω το παρόν κείμενο. Διότι θα φέρω εδώ κάποια κείμενα προς συζήτηση είτε επειδή συμφωνώ, είτε επειδή διαφωνώ, είτε επειδή προσαυξάνω, αλλά γενικώς επειδή θέλω να εκφέρω γνώμη σε κάποια από αυτά που γράφονται εκεί.
Τις προάλλες λοιπόν δημοσιεύτηκε ένα άρθρο του κ. Στάθη Νελλόπουλου για τον Νίκο Βεργίδη (Διονύσιος Κατσαρός) και πραγματικά εξεπλάγην διότι τον νόμιζα ξεχασμένο από τον κόσμο. Τον είχα διαβάσει πριν 20 χρόνια και όντως έχει σκέψη πρωτοποριακή και άκρως ερευνητική μόνο που κατά την γνώμη μου κάποιες φορές παρασύρεται σε βαθμό συνομωσιολογίας. Το καλό με τα βιβλία του όμως είναι πως καταφέρνει να δείξει έναν τρόπο σκέψης χωρίς καμία σχεδόν παρωπίδα σε σημείο που καλύπτεται τόσο η φωτεινή όσο και η σκοτεινή πλευρά, τόσο δηλαδή η γνωστή όσο και η άγνωστη ιστορία, αρκετά για να διευρυνθεί αναλόγως και η οπτική του αναγνώστη.
Εκεί που θα διαφωνήσω είναι πως αντίθετα με την δική του άποψη είμαι της γνώμης πως πολλές φορές τα ιστορικά πρόσωπα δεν είναι αυτόβουλα αλλά γίνονται πιόνια της εξέλιξης χωρίς να μπορούν να κάνουν ούτε μπρός ούτε πίσω. Υπό μία έννοια θα μπορούσε να πει κανείς πως γίνονται έρμαια των αποτελεσμάτων που οι δικές τους πράξεις δημιούργησαν, αλλά ακόμα κι έτσι βρίσκονται στην θέση όπου δεν μπορούν να αντιδράσουν και μένουν να παρασύρονται από την ιστορία. Συνήθως αν όχι πάντα, τούτο οδηγεί στην απώλεια της εξουσίας εκ μέρους τους αλλά όχι μόνο. Το σημαντικότερο είναι πως χάνουν πλήρως και το έλεγχο μετάβασης αυτής της εξουσίας με αποτέλεσμα να επικρατούν χαοτικές καταστάσεις με την εξέλιξη να τίθεται ως φυσική πλέον επιλογή.
Με λίγα λόγια νομίζω πως ΚΑΙ η ιστορική εξέλιξη πολλές φορές ξεπερνάει τα ανθρώπινα δεδομένα της λογικής και λειτουργεί σε καταστάσεις χαοτικές όπου κάθε πρόβλεψη όπως και κάθε προσπάθεια τοποθέτησης είναι αδύνατον να προσδιορισθεί. Τούτο αν ειδωθεί υπό το πρίσμα της λογικής πολλές φορές οδηγεί σε σενάρια συνομωσιολογικά και γίνεται αυτό ακριβώς επειδή η λογική δεν μπορεί να απαντήσει οπότε έρχεται η συνομωσιολογία να δώσει υποθετικές ως επί το πλείστο, απαντήσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!