Του κιοφτέ με το μουστάκι…

Με είχαν καλέσει (τονίζω το «καλέσει») σε μια σύναξη του ΣΥΡΙΖΑ σ’ ένα ξενοδοχείο της Ομόνοιας. Όταν έφτασα και μπαίνοντας στην αίθουσα καταρχήν αρπάχτηκα με τους όσους πολλούς συριζαίους είχαν τα πόδια με τα βρωμοπάπουτσα πάνω στις υφασμάτινες καρέκλες κι όταν τους είπα ότι κάποιος μαλάκας μεροκαματιάρης θα πρέπει να τρίβει απλήρωτες υπερωρίες για να τις καθαρίσει μετά πήρα την απάντηση: «γι αυτό πληρώνονται…» Το κλίμα εκεί μέσα ήταν αρχής εξ’ αρχής μίζερο! Μύριζε μούχλα του περασμένου αιώνα! Το θέμα της συζήτησης ήταν που θα βρεθούν λεφτά για την υγεία κι επειδή μετά από μια ώρα συζήτησης κι ανταλλαγής απόψεων του στυλ «θα αυξήσουμε μισθούς, θα μειώσουμε έξοδα, θα πατάξουμε τις πολυεθνικές» κλπ ανεφάρμοστα συμπέρασμα δεν έβγαινε είπα κι εγώ ν’ ανοίξω το στόμα μου να ρίξω την ιδέα: «να δημευθεί η εκκλησιαστική περιουσία να μοιραστούν τα χωράφια και τα λιβάδια των μοναστηριών σε φτωχούς ακτήμονες…» και μέχρι εκεί έφτασα. Από το βάθος στην γαλαρία ακούστηκε ένα αυταρχικό ΕΕΕ που με ανάγκαζε να σταματήσω και γυρίζοντας να κοιτάξω ποιος ήταν ο λογοκριτής μου είδα έναν τύπο με μια μπεζ καπαρντίνα κι ένα τεράστιο κόκκινο φουλάρι, έναν κοντό που η καπαρντίνα και το φουλάρι του έφταναν μέχρι τον αστράγαλο. ‘Έναν ζουμπά με μια τεράστια φαλάκρα μια ακόμα πιο τεράστια κοιλιά και στην κορυφή ένα παχύ βρωμερό μουστάκι. Ένα κεφτέ με… χέρια πόδια και μουστάκι. Έναν κεφτέ που απαιτούσε να σταματήσω κι ένα κοινό που τον σιγοντάρισε με κλασσικά αντανακλαστικά ποιμνίου. Ο κεφτές ήταν ο αρχηγός τους, η στελεχάρα και τ’ όνομα αυτού Βούτσης. Νίκος Βούτσης! Κομματόσκυλο από τότε που θυμάται τον εαυτό του! ΟΚ αηδία λέμε κι ήταν η τελευταία φορά που πήγα σε «συζήτηση» του ΣΥΡΙΖΑ! Διάβασα κατόπιν και το βιογραφικό του (κλικ) για να δω μήπως κάνω λάθος αλλά δεν, όλη του η ζωή ένα κομματικό γραφείο. Καλύτερα να μου κοπούν τα χέρια ΣΥΡΙΖΑ!!!