Σήμερα είναι μέρα γιορτής!!!

Ψόφησε σε ηλικία 92 ετών ο τελευταίος χουντικός ισοβίτης Νικόλαος Ντερτιλής.

Ζωντάνεψαν οι μνήμες κι ο χλευασμός μου βγήκε αρχέτυπος. Volume 10!!!

Νυχτερινή διατάραξη κοινής ησυχίας, καλημέρα!

 

Επιτέλους! Το ΕΔΑΔ συνεδριάζει για το σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα

Με το στανιό οι ελληναράδες αφού δεν καταλαβαίνουν θ’ αναγκαστούν να παραδεχτούν πως ΟΛΟΙ οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Με το στανιό οι ελληναράδες θα πάψουμε ν’ ασχολούμαστε με το τι κάνει στο κρεβάτι του ο άλλος. Με το στανιό θα γίνουμε (λίγο πιο) άνθρωποι! 

Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξετάζει την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου αν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος της ιδιωτικής ζωής το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει προχωρήσει στη νομοθετική κατοχύρωση του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
Οι εξεταζόμενες προσφυγές έχουν κατατεθεί στο Δικαστήριο στις 6 Μαΐου 2009 από τους Γρηγόρη Βαλιανάτο και Νικόλαο Μυλωνά και στις 25 Μαΐου 2009 από άλλα άτομα και τη ΜΚΟ «Σύνθεση», αλλά ύστερα από απόφαση του Δικαστηρίου, στις 11 Σεπτεμβρίου 2012, η εκδίκαση τους παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου.
Οι δύο πρώτοι θα εκπροσωπηθούν στο Δικαστήριο από το «Παρατηρητήριο του Ελσίνκι» στην Ελλάδα και οι δεύτεροι από το δικηγορικό γραφείο των Αλεβιζάτου - Μάλλιου.
Οπως διευκρινίζεται στις προσφυγές, οι δύο πρώτοι ενάγοντες ζουν ως ζευγάρι στην Αθήνα. Οι υπόλοιποι ενάγοντες ζουν, επίσης, είτε πολύ καιρό ως ζευγάρι στην Αθήνα, είτε διατηρούν σχέση χωρίς να συζούν.
Οσον αφορά τη «Σύνθεση» πρόκειται για σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με σκοπό την ψυχολογική και ηθική στήριξη των ομοφυλοφίλων.
Ενώπιον της Ολομέλειας του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υποστηρίχθηκε ότι ο νόμος 3719/2008, που τέθηκε σε ισχύ το Νοέμβριο του 2008 στην Ελλάδα και αφορά τη δυνατότητα σύναψης «συμφώνου συμβίωσης» μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου, αποκλείει τη δυνατότητα σύναψης συμφώνου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου και η εφαρμογή του συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή και της απαγόρευσης των διακρίσεων.
Οι προσφεύγοντες υποστήριξαν ακόμη ότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα η δυνατότητα αποτελεσματικής προσφυγής στα εθνικά δικαστήρια, προκειμένου να διερευνηθεί το βάσιμο των καταγγελιών τους, ότι η υπάρχουσα νομοθεσία προκαλεί διακρίσεις και παραβίαση στο δικαίωμα της ιδιωτικής ζωής.
Το Δικαστήριο, μετά τη σημερινή δημόσια ακρόαση, δεν πρόκειται να εκδώσει απόφαση αυθημερόν, αλλά, ως είθισται, ύστερα από κάποιο εύλογο χρονικό διάστημα.

ΤΟ ΒΗΜΑ

Κι άλλος αντεξουσιαστής στην εξουσία!

Κι εγώ επίσης! Κι ακόμα είμαι πρώτα παπάς στην ενορία του αγίου μπιρμπιλόματος και μετά πανθεϊστής. Επίσης είμαι πρώτα πλατωνικός και μετά κυνικός. Μια χαρά φυσιολογικά πράγματα δηλαδή που τα συναντάς κάθε μέρα σε κάποια ιδρύματα.

Διαμαντόπουλος: Είμαι πρώτα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μετά αναρχικός

Σε διευκρινιστική δήλωση προέβη ο βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ευάγγελος Διαμαντόπουλος, έπειτα από τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του σε ραδιοφωνικό σταθμό περί αναρχίας.

Ο κ. Διαμαντόπουλος σε ανακοίνωσή του τονίζει ότι από τη στιγμή που είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει το «πρόγραμμα και τις ιδέες της ριζοσπαστικής αριστεράς» και προσθέτει « Για μένα απολύτως συμβατές με αυτή την ιδιότητα είναι οι αξιακές αναφορές μου στην άμεση δημοκρατία και στους κοινωνικούς χώρους».

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Ως βουλευτής και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στηρίζω το πρόγραμμα και τις ιδέες της ριζοσπαστικής αριστεράς και τους μαζικούς και ειρηνικούς αγώνες του ελληνικού λαού για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτοπροσδιορίζομαι από αυτήν την ιδιότητά μου και μόνο. Για μένα απολύτως συμβατές με αυτή την ιδιότητα είναι οι αξιακές αναφορές μου στην άμεση δημοκρατία και στους κοινωνικούς χώρους».

Διαμαντόπουλος: Είμαι πρώτα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και μετά αναρχικός | iefimerida.gr

Ψέματα Εισαγγελίας... αλλά ο κύβος ερρίφθη, θρησκευτικοί όρκοι ΤΕΛΟΣ!

Εντάξει, ήταν αναμενόμενο ότι θα σκούξουν και οι… αδέκαστοι εισαγγελείς αλλά έφτασαν στο άκρον άωτον του γελοίου ως προφανώς ανίκανοι ν’ αποδεχτούν την… πτώση του βυζαντίου. Το καλό είναι όμως ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα εκτός αν… ξανακατέβει ο τζίσους στην γή (λέμε και καμιά μαλακία να περάσει η ώρα). Το ζητούμενο λοιπόν επιτεύχθηκε κι έτσι θρησκευτικοί όρκοι τέλος στα ελληνικά δικαστήρια. Σειρά έχουν τα είδωλα και οι εικόνες. Καιρός να γίνουμε άνθρωποι!

Ψέματα Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για θρησκευτικό όρκο
[άρθρο του Panayote Dimitras στο The Books' Journal του Απριλίου 2012 - αναρτάται λόγω επικαιρότητας μετά από άδεια του Elias Kanellis]
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εξετάζει αυτή την εποχή τέσσερις προσφυγές κατά της Ελλάδας από οκτώ μέλη της Ένωσης Ουμανιστών Ελλάδας (ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε.), τους Παναγιώτη Δημητρά, Andrea Gilbert, Νίκο Μυλωνά, Γρηγόρη Βαλλιανάτο, Ευαγγελία Βλάμη, Αντωνία Παπαδοπούλου, Ναυσικά Παπανικολάτου και Δημήτρη Τσαμπρούνη. Τα προσφεύγοντα πρόσωπα έδωσαν 49 καταθέσεις κατά το 2009 και κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010. Θεωρούν πως η καταγραφή σε αυτές του θρησκεύματος (ακόμα και του χριστιανικού) μεταξύ των προσωπικών στοιχείων (με βάση το Άρθρο 217 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας - ΚΠΔ) και ο θρησκευτικός όρκος στις ένορκες καταθέσεις που συνήθως καλούνται οι μάρτυρες να δώσουν χωρίς καν να εξακριβωθούν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τους (με βάση τα Άρθρα 218 και 220 παρ. 1 ΚΠΔ), παραβιάζουν το Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας) και το Άρθρο 13 (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής).
Η Ελλάδα έχει ήδη καταδικαστεί από το ΕΔΔΑ τρεις φορές για το θέμα αυτό: στις 21 Φεβρουαρίου 2008 στην Υπόθεση Αλεξανδρίδης κατά Ελλάδας, στις 3 Ιουνίου 2010 στην Υπόθεση Δημητράς και λοιποί κατά Ελλάδας (μετά από πέντε προσφυγές των μελών της ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε. Παναγιώτη Δημητρά, Θεόδωρου Αλεξανδρίδη, Ναυσικάς Παπανικολάτου και Andrea Gilbert) και στις 3 Νοεμβρίου 2011 στην Υπόθεση Δημητράς και Λοιποί (Νο. 2) (μετά από δύο προσφυγές των μελών της ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε. Παναγιώτη Δημητρά, Γρηγόρη Βαλλιανάτου και Ναυσικάς Παπανικολάτου). Για το λόφο αυτό, το ΕΔΔΑ, στην τρέχουσα συνεξέταση τριών από τις τέσσερις προσφυγές, υπενθύμισε πως, στην τελευταία απόφασή του, είχε αποφανθεί ότι η ισχύουσα νομοθεσία δεν είναι συμβατή με το Άρθρο 9 της ΕΣΔΑ και ζήτησε από την Ελλάδα να το ενημερώσει αν συμμορφώθηκε τροποποιώντας τη νομοθεσία της.
Στις απαντήσεις που έστειλε η Ελλάδα στο ΕΔΔΑ, στις 23 Ιανουαρίου 2012, αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά η διπροσωπία αλλά και το θράσος των ελληνικών αρχών. Από τη μία, το ΕΔΔΑ ενημερώθηκε πως αναμενόταν η τροποποίηση της νομοθεσίας. Την έχει άλλωστε προτείνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους από το 2010 αμέσως μετά τη δεύτερη καταδίκη της Ελλάδας, αλλά είχε αγνοηθεί από τους (σοσιαλιστές) υπουργούς δικαιοσύνης, μέχρι τη στιγμή που το ΕΔΔΑ ζήτησε ενημέρωση. Από την άλλη, όμως, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών με έγγραφο της 25 Νοεμβρίου 2011 παραπληροφορούσε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους πως «Στην πρακτική των ελληνικών ποινικών δικαστηρίων ο μάρτυρας κατά την εξέτασή του δεν αποκαλύπτει ούτε υποχρεώνεται να δηλώσει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις προκειμένου να ορκισθεί για να καταθέσει αλλά απλώς επιλέγει με δήλωσή του είτε να δώσει τον θρησκευτικό όρκο, είτε να δώσει διαβεβαίωση στην τιμή και συνείδησή του… Το ίδιο ισχύει και για την εξέταση του μάρτυρα στο στάδιο της προδικασίας. Η διαδικασία αυτή όπως έχει διαμορφωθεί με βάση το νόμο και την πρακτική των δικαστηρίων εξασφαλίζει την προστασία της ελευθερίας της θρησκείας και δεν οδηγεί στην παραβίασης αυτής.»
Οι αναγνώστες και αναγνώστριες που έχουν δώσει καταθέσεις σε πταισματοδίκες ή σε δίκες γνωρίζουν πως μόλις δώσουν τα προσωπικά τους στοιχεία τους ζητείται να ορκισθούν στο Ευαγγέλιο και μετά βλέπουν στην κατάθεσή τους να αναφέρονται ως χριστιανοί/ές ορθόδοξοι/ες. Εκτός αν δηλώσουν άλλη ή καμιά θρησκεία οπότε συνήθως δίνουν διαβεβαίωση στην τιμή και στη συνείδησή τους, στοιχεία που αναγράφονται με διόρθωση στα συνήθως προτυπωμένα έντυπα καταθέσεων που αναγράφουν «χριστιανός ορθόδοξος» και «ορκίστηκε αφού έβαλε το δεξί του χέρι στο ευαγγέλιο». Για το υπόλοιπο αναγνωστικό κοινό δημοσιεύονται εδώ μερικά παραδείγματα, που περιλήφθηκαν και στην απάντηση των προσφευγόντων προσώπων στο ΕΔΔΑ στις 20 Μαρτίου 2012. Δείχνουν πόσο θρασύτατο ήταν το ψεύδος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών σε μια χωρίς ελπίδα προσπάθεια να πείσει παραπλανώντας το ΕΔΔΑ πως στην Ελλάδα οι νόμοι που παραβιάζουν την ΕΣΔΑ δεν εφαρμόζονται καθώς δήθεν επικρατεί μια (εικονική) πραγματικότητα συμβατή με την ΕΣΔΑ.
Στο ενδιάμεσο μεταξύ της απάντησης των ελληνικών αρχών και της απάντησης των προσφευγόντων προσώπων, ο Υπουργός Δικαιοσύνης κατέθεσε στις 14 Φεβρουαρίου 2012 τροπολογία της τελευταίες στιγμής στο πολυνομοσχέδιο για τη δίκαιη δίκη με την οποία, από τις 2 Απριλίου 2012 που τίθεται σε ισχύ, αφαιρείται από το Άρθρο 217 ΚΠΔ η υποχρέωση καταγραφής του θρησκεύματος, τροποποιείται το Άρθρο 218 ΚΠΔ ώστε ο ορκιζόμενος να ερωτάται αν προτιμά να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο και καταργείται το Άρθρο 220 ΚΠΔ. Τα προσφεύγοντα πρόσωπα ζήτησαν από το ΕΔΔΑ να κρίνει πως η τροποποίηση αυτή ουσιαστικά διατηρεί την έμμεση αποκάλυψη του θρησκεύματος. Κατ’ αρχή, επισήμαναν πως ανάλογα με τη μορφή θρησκευτικού όρκου που θα δοθεί, αποκαλύπτεται η θρησκεία του ορκιζόμενου προσώπου. Επικαλέστηκαν επίσης σχετική γνωμοδότηση της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου της 29 Μαΐου 2008:
«Δεδομένης της μεγάλης πλειοψηφίας των πιστών της «επικρατούσας» θρησκείας, η επιλογή του πολιτικού όρκου και όχι του θρησκευτικού θα ερμηνευόταν αυτομάτως ως παραδοχή από την πλευρά του πολίτη ότι δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε προκατάληψη σε βάρος της ακεραιότητάς και κύρους του. Η ίδια συλλογιστική, άλλωστε, οδήγησε και στη μη προαιρετική αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες… Λόγω, λοιπόν, των κοινωνικών στερεοτύπων που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία η εναλλακτική ορκοδοσία ισοδυναμεί κατά κάποιον τρόπο με αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων ενός ατόμου ότι δηλαδή δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος. Συνιστά, λοιπόν, μία πρακτική που μπορεί να επιτρέψει να συναχθούν συμπεράσματα για τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός ατόμου, κατά τη λογική του ΕΔΔΑ. Συνεπώς προς απάλειψη τυχόν διακρίσεων στη βάση του εναλλακτικού πολιτικού όρκου και για την επίτευξη απόλυτης προστασίας της αρνητικής ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης η μόνη ενδεδειγμένη λύση είναι η αντικατάσταση του θρησκευτικού όρκου εξ ολοκλήρου από τον πολιτικό.»
Στην απόφαση, που μάλλον θα εκδοθεί το 2013, θα υπάρχει προφανέστατα καταδίκη για τις καταθέσεις του 2009-2010 ενώ αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον αν η νέα νομοθεσία θα κριθεί συμβατή με την ΕΣΔΑ. Παράλληλα, η ΕΝΩ.ΟΥΜ.Ε. θα παρακολουθήσει αν οι δικαστικοί λειτουργοί θα εφαρμόσουν το νέο νόμο ή θα συνεχίσουν να καλούν τους/τις μάρτυρες να ορκιστούν στο ευαγγέλιο. Όσο για την ψευδή βεβαίωση της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών, η Εισαγγελία του Άρειου Πάγου έχει κληθεί να αποφασίσει αν θα επιβάλει κυρώσεις ή για άλλη μια φορά θα κυριαρχήσει η ατιμωρησία.

Ψέματα Εισαγγελίας... | Facebook

Τσίπ(ρ)α ντιπ για ντιπ

 

Ο κ.Τσίπρας και το θρησκευτικό τμήμα της Χρυσής Αυγής

 

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Μετά τους επαίνους του κ.Τσίπρα (“θερμού” φίλου του Αρχιεπισκόπου Τσοχατζόπουλου, Λαυρεντιάδη και VIPs Κορυδαλλού) στον μητροπολίτη κ.Νίκο Χατζηνικολαου, τον πρώτο δεσπότη που (λίγο μετά) έστειλε ιερείς (τέσσερις!) να ευλογήσουν το ορμητήριο της Χ.Α. στη Λούτσα (ήταν να μη γίνει η αρχή, ύστερα οι αγιασμοί αυτοί έγιναν πανελλήνιος θεσμός), ακολούθησε συγχρωτισμός με άλλους δυο μητροπολίτες της ίδιας ποιότητας. Θα μπορούσε κάποιος να τον δικαιολογήσει για το πρώτο ατόπημα, αφού ο δεσπότης της Λούτσας δεν βαρυνόταν ακόμη παρά μόνο με την υπεράσπιση του Εφραίμ Βατοπεδινού και μερικά άλλα δευτερεύοντα, απλά πταίσματα, κατά πως φαίνεται, για τη ηθική του ΣΥΡΙΖΑ. Η δουλοφροσύνη όμως που εκδήλωσε ο κ.Τσίπρας μόλις έβηξε ο δεσπότης των Καλαβρύτων είναι ολότελα αδικαιολόγητη.
—–Τρίτο κρούσμα αυτό της Αργεντινής. Η μάταιη αναμονή του κ.Τσίπρα να γίνει δεκτός από τη συναγωνίστρια (;) πρόεδρο της χώρας, που τελικά τον αγνόησε (update, 29.12: Η “Εφημερίδα των Συντακτών”, γράφει περιφραστικά πως παρατείνει την παραμονή του, μήπως και επιτευχθεί αυτή η συνάντηση), τον οδήγησε να σκοτώσει την ώρα του με επίσκεψή του στον άγιο Ταράσιο, μητροπολίτη Νότιας Αμερικής, φερόμενο ως μάρτυρα (2006 δημοσίευμα Ιού Ελευθεροτυπίας, “μητροπολίτης Ν.Αμερικής”, “νονός” του Περίανδρου χωρίς να αναφέρεται το όνομά του) υπεράσπισης του Χρυσαυγίτη μαχαιροβγάλτη Περίανδρου (Αντώνη Ανδρουτσόπουλου), ανιψιού του πρωθυπουργού της Χούντας Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου, που κόντεψε να δολοφονήσει τον φοιτητή Χ.Κουσουρή: «Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, ξεναγήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου». Ομολογώ ότι η καινοτομία με εκπλήσσει, γιατί μέχρι τώρα μόνο οι αρχηγοί της ΝΔ και του Λάος ζητούσαν ακρόαση από τον Επίσκοπο της πόλης που επισκέπτονταν, αλλά βέβαια εδώ δεν μιλάμε για μια απλή περίπτωση Αρχιερέα. Να προσθέσω ότι η υπερασπιστική ρητορεία του μητροπολίτη στη δίκη του ροπαλοφόρου, δεν περιορίστηκε στα συνηθισμένα, αλλά εκτράπηκε από τον μητροπολίτη Ν.Αμερικής και σε επίρριψη ευθυνών στο άτυχο θύμα. Μιλάμε για κανονική ψευδομαρτυρία, που δεν ελήφθη υπ’όψιν από το δικαστήριο.

—–Θα αποφύγω κάθε σχολιασμό γιατί μου είναι αδύνατον να μην ξεφύγω από τα όρια της ευπρέπειας. Δίνω το λόγο στον ‘Ιό’ (Ελευθεροτυπία, 8/10/2006):
«ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ-Ο Περίανδρος που έγινε Αντωνάκης.
Με καθυστέρηση οχτώ χρόνων ο Περίανδρος καταδικάστηκε για την επίθεση δολοφονίας του Δημ. Κουσουρή και των δύο συντρόφων του. Οι συνεργοί του παραμένουν ατιμώρητοι, όμως το δικαστήριο κατέληξε ότι πρόκειται για την ομάδα κρούσης της ναζιστικής συμμορίας Χρυσή Αυγή.….Μοναδικοί μάρτυρες που επελέγησαν για την υπεράσπισή του ήταν δύο ηλικιωμένοι οικογενειακοί φίλοι, ο γιατρός των γονιών του και ο μητροπολίτης Νοτίου Αμερικής που τον είχε βαφτίσει στη Βενεζουέλα πριν από τέσσερις δεκαετίες……Οσο για τους δύο μάρτυρες υπεράσπισης, άθελά τους, αποκάλυψαν όσα έπρεπε να κρύψουν. Μιλούσαν κι οι δύο για «αντιπαράθεση» ομάδων και για συγκρούσεις, επιβεβαιώνοντας έμμεσα τη συμμετοχή του κατηγορούμενου. «Είναι θλιβερό να γίνονται συμπλοκές αντιφρονούντων», θα πει ο οικογενειακός γιατρός. Και θα προσθέσει ότι δεν είναι σε θέση να επιλέξει «υπέρ της μιας ή της άλλης μερίδος». Οσο για τον μητροπολίτη, αυτός θεώρησε ότι πρόκειται για ένα «λάθος» και επέμενε ότι «σε μια σύγκρουση είναι αμφοτεροβαρείς οι συνθήκες. Ξέρετε ότι σε μια σύγκρουση δεν φταίει μόνο ο ένας».

—–Υποχρεώθηκε τότε να παρέμβει ένας δικαστής:

Δικαστής: «Εχετε υπόψη σας στη συγκεκριμένη σύγκρουση τι συνέβη;» Μητροπολίτης: «Εχω ακούσει…» Δικαστής: «Η μια ομάδα κρατούσε ξύλα και ρόπαλα και η άλλη έπινε καφέ. Δεν είναι αμφοτεροβαρής σύγκρουση». Μητροπολίτης: [επιμένει στα δικά του] «Εγώ νομίζω ότι υπήρχε μία ομάδα νέων -τέτοια εικόνα έχω- και μια άλλη ομάδα, με διαφορετικές αντιλήψεις και συγκρουστήκανε».

—–Αυτά του είπανε του ανθρώπου, αυτά κατέθετε. Αλλά ενδιαφέρον είχε και η περιγραφή της παιδικής ηλικίας του Περίανδρου από τον ρασοφόρο νονό του: «Ο Αντωνάκης ήταν ένα παιδί που το καμαρώναμε, όπως και τον αδελφό του. Ηταν μια μεγάλη οικογένεια, η οποία ήταν στην εκκλησία μέσα. Καμαρώναμε τον Αντώνη με τον αδελφό του το Νίκο. Θυμάμαι που είχε πέσει ο Νίκος και έβγαινε λίγο αίμα. Του λέω, μην κλαις. Κι αυτός απαντάει, δεν κλαίω θείε μου γιατί χτύπησα το γόνατο, κλαίω γιατί χάνεται ελληνικό αίμα».

—–Προφανώς, το αίμα του Κουσουρή και των συντρόφων του δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Αλλά ο μητροπολίτης εξέθεσε κι άλλους ενδιαφέροντες συλλογισμούς:

Μητροπολίτης: «Με εκπλήττει το γεγονός. Πώς είναι δυνατόν, εκ της οικογενείας αυτής, ένα παιδί με τέτοια προαγωγή πνευματική και μυϊκή, πώς μπλέχτηκε και βρέθηκε σε μια τέτοια σύγκρουση».
Πρόεδρος: «Μυϊκή; Γιατί το λέτε;»
Μητροπολίτης: «Ηταν πάντοτε δυνατό παιδί. Επαιζε, γυμναζόταν και λοιπά. Ηταν ένα παιδί με δύναμη».

—-Διαβάστε επίσης: Α). “Βαθύ Κόκκινο”: «Το αυγό του φιδιού στη μητρόπολη Μεσογαίας»

Β). RedNotebook-”Εκκλησία: το έθνος, η αιμομιξία και η κρίση”: “… κάθε συζήτηση για τον περιορισμό των προκλητικών εκκλησιαστικών προνομίων αποτελεί ταμπού που δεν το αγγίζει κανείς, εξαιρουμένης της αριστεράς, σε κάποιο βαθμό. ….. παρατηρούμε μια δειλή λεκτική εναντίωση μέρους της εκκλησίας στην Χρυσή Αυγή, … από έναν θεσμό που στις τάξεις του υπάρχουν αρκετά σταγονίδια που έχουν ιδεολογική συγγένεια μαζί της (σημ: το «προνόμιο» δεν είναι αποκλειστικά εγχώριο, όπως έδειξε και ο ορθόδοξος μητροπολίτης Αργεντινής Ταράσιος, που είχε καταθέσει ως μάρτυρας υπεράσπισης του χρυσαυγίτη Περίανδρου στη δίκη για την δολοφονική επίθεση εναντίον του Κουσουρή). …η προσπάθεια της εκκλησίας μέχρι σήμερα είναι προβληματική για δύο κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι ότι απουσιάζει εντελώς η κάθε αυτοκριτική … Και ο δεύτερος …να μην καταδικάζει ακραίους μητροπολίτες σαν τον Αμβρόσιο, που υμνούν την Χρυσή Αυγή λέγοντας ότι «αποτελεί γλυκιά ελπίδα για τον τόπο».

—–Ο κ.Γκιβίσης είναι πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να καταδικάσει τον αρχηγό του, που δεν καταδικάζει αλλά τιμά ακριβώς τους δυο μητροπολίτες που αναφέρει, τον Αμβρόσιο σαν ακροατής του και σαν υπάκουο μαθητούδι και το Ταράσιο σαν άξιο της επίσκεψής του.

***

Update
Σε σχόλιο του ο επισκέπτης μας κ.Γ.Γιαννόπουλος μας επισημαίνει άλλο δημοσίευμα, ενός μπλογκ, όχι εφημερίδας, που αναφέρεται σε τ.μητροπολίτη Ν.Αμερικής, οπότε ο μάρτυρας του Περίανδρου θα ήταν ο μητροπολίτης Μπουένος Άιρες Γεννάδιος και όχι ο Ταράσιος. Ο Ιός της Ελευθεροτυπίας από το οποίο αντλήσαμε την πληροφορία δεν αναφερόταν σε τέως μητροπολίτη Ν.Αμερικής, αλλά στον μητροπολίτη Ν.Αμερικής χωρίς να τον κατονομάζει [αλλά στην εποχή που αναφέρεται (2006) μητροπολίτης ήτα ο Ταράσιος], και μάλιστα νονό του δράστη, γεγονός που σχεδόν αποκλείει το Γεννάδιο, που ως ιερωμένος την εποχή της βάπτισης είχε κώλυμα να είναι ανάδοχος. Αν ισχύει το δεύτερο ενδεχόμενο, ζητώ συγνώμη, παρ’όλο που βασίστηκα σε αδιάψευστο δημοσίευμα έγκυρης εφημερίδας, που ο θιγόμενος Ταράσιος, ο “ενεχόμενος” (;) Γεννάδιος και το πατριαρχείο, δεν είχαν την τόλμη και την ευαισθησία να διαψεύσουν δίνοντας διευκρινίσεις, αλλά είναι ενδεχόμενο που δεν είμαι σε θέση να το ξέρω. Η διάψευση-διευκρίνηση έπρεπε να είχε γίνει στον Ιό, μπορούσε-έπρεπε-να είχε γίνει και σε εμάς, όταν πριν από καιρό είχαμε καταγγείλει το γεγονός. Μακάρι να διαψευστεί για το καλό της Αριστεράς και του κ.Τσίπρα, ειλικρινά το ελπίζουμε. Κρατάμε κάθε επιφύλαξη και ελπίζουμε πως η νεοπαγής Μητρόπολη Ν.Αμερικής της οποίας ένας εκ των δυο μητροπολιτών, ο τωρινός ή ο τέως, κατέθεσε στη δίκη, να μπει στον κοπο να διευκρινίσει ποιός από τους δυο, από τη στιγμή που έχουν εκφραστεί αμφισβητήσεις.

*

Update II (2.1.2012)
Στο left.gr δημοσιεύτηκε σήμερα το εξής:
“Κατ’ αρχάς ο Τσίπρας δεν είχε κάποιο ραντεβού με τον μητροπολίτη, αλλά συμμετείχαν από κοινού στην εκδήλωση των Ελλήνων της Αργεντινής. Το βασικό όμως είναι ότι ο μητροπολίτης που είχε υπερασπιστεί τον Περίανδρο δεν ήταν ο Ταράσιος, αλλά ο Γεώργιος Γεννάδιος Χρυσουλάκης. Όπως μάλιστα προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης του Περίανδρου, ο Γεννάδιος ήταν ήδη από τότε μόνιμος κάτοικος Αθηνών.
Εν ολίγοις, για μια ακόμα φορά το διαδίκτυο έκανε την πατάτα του. Ευτυχώς που υπάρχουν δημοσιογράφοι ερευνητές σαν τον Δημήτρη Ψαρρά (του Ιού) που κρατάνε καλά αρχεία…”
http://www.left.gr/article.php?id=19398
Θέλω να κάνω τέσσερις παρατηρήσεις:
1. Το left.gr, στο απαντητικό δημοσίευμα του οποίου δεν υπάρχει η δυνατότητα σχολιασμού-ελπίζω να αναδημοσιεύσει τη απάντησή μου-αποφεύγει να αναφερθεί ότι το λάθος μας δεν ήταν κακόπιστο, ή αυθαίρετο, αλλά οφειλόταν στο ότι ο Ιός της Ελευθεροτυπίας”, είχε γράψει μητροπολίτης Ν.Αμερικής και όχι τέως μητροπολίτης Ν.Αμερικής, όπως ήταν το σωστό. Το πρώτο οδηγούσε στον κ.Ταράσιο το δεύτερο στον άγιο Γεννάδιο.
2. Το οτι ο κ.Τσίπρας δεν είχε ραντεβού, δεν ήταν δυνατόν να το ξέρουμε, δεν γράφτηκε πουθενά. Παντού γράφτηκε ότι συναντήθηκε με το δεσπότη και ξεναγήθηκε κλπ. Αντιγράφω από το ίδιο το left.gr: “, ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Μητροπολίτη Νοτίου Αμερικής Ταράσιο, ξεναγήθηκε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και στη συνέχεια παραβρέθηκε σε εκδήλωση της ελληνικής κοινότητας στο Μπουένος Άιρες”.
3.Το left.gr αποφεύγει να σημειώσει ότι με μοναδικό υλικό παρατηρήσεις σχολιαστή μας χωρίς τεκμηρίωση, αμέσως δημοσιεύσαμε τις επιφυλάξεις μας ζητώντας μάλιστα προκαταβολικά συγνώμη, αν αυτές αποδειχθούν σωστές.
4.Να σημειωσω ότι η διάψευση του left που καλόπιστα τη δέχομαι ως σωστή, δεν βασίζεται σε κανένα δημοσίευμα του Τύπου, αλλά στην επίκληση του αρχείου του κ.Ψαρρά (του Ιού), στο οποίο δεν έχω καμία πρόσβαση και επομένως δεν μπορούσα να γνωρίζω, αυτά που δεν είχαν δημοσιευθεί.

*

Ροΐδη Εμμονές