Πιασ' τ' αβγό και κούρευτο.

Νέος όνομα και πράγμα, υπουργός παιδείας και θρησκευμάτων (παρακαλώ δώστε βάση στο «θρησκευμάτων») αλλά με μυαλά περασμένων αιώνων. Με το που ανέλαβε ο Σπηλιωτόπουλος το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να βάλει τον Μπαμπινιώτη υπεύθυνο για την «αναμόρφωση» της… παιδείας δείχνοντας με αυτή του την επιλογή, το είδος της «αναμόρφωσης» που επιθυμεί. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε ο υπουργός για την παιδεία δήθεν, αλλά αφορά το «θρησκευμάτων» μόνο και όχι το «παιδείας» η επιλογή του αυτή, αφού ο κ. Μπαμπινιώτης ήδη συμμετέχει μια παιδείας της οποίας και ο ίδιος έχει ευθύνες στην ήδη υπάρχουσα κατάντια της και τις απόψεις του περί ελληνοχριστιανικής παιδείας και… ανεξιθρησκίας δεν τις έκρυψε ποτέ:

Υπάρχουν δηλ. σήμερα, στις αρχές τού 21ου αιώνα, συμπατριώτες μας, ελάχιστοι ευτυχώς, μερικοί από τους οποίους αποτελούν γραφικές μάλλον φιγούρες, που υποστηρίζουν ότι εχθρός τού Ελληνισμού υπήρξε και είναι ακόμη και σήμερα ο Χριστιανισμός και ότι όποιος πιστεύει στις αξίες και τα ιδανικά τού Ελληνισμού είναι αυτομάτως αντίθετος προς τον Χριστιανισμό, που ως θρησκεία υπέσκαψε και έβλαψε τον Ελληνισμό! Το αποκορύφωμα αυτής τής φαεινής «σύλληψης» είναι ότι η αποδοχή τού Ελληνισμού συνδέεται αυτομάτως με την απόρριψη τής χριστιανικής θρησκείας... (απο το BHMA)

αλλά αφού είναι φανατικός πιστός του Ιαχβέ τι αλήθεια μπορεί να κάνει για την παιδεία πέρα απ’ όσα ήδη έχει κάνει; Μήπως να επαναφέρει το κατηχητικό στα υποχρεωτικά μαθήματα; Θα δούμε πάλι παπάδες καθηγητές στα σχολεία; Είναι δυνατόν να μεγαλώσουμε ανεξίθρησκους πολίτες όταν ο... αναμορφωτής δηλώνει πως:

Οταν όμως ταυτίζεται στο μυαλό κάποιων με την απόδοση τιμής προς τον Ελληνισμό και με την ανιστόρητη παραδοχή ότι Ελληνισμός και Χριστιανισμός υπήρξαν δύο αγεφύρωτα εχθρικοί κόσμοι, τότε πρόκειται για έμμονη ιδέα που καταλήγει σε επικίνδυνη έως ύποπτη πολιτισμική παραχάραξη μιας ιστορικής πραγματικότητας. H πραγματικότητα είναι ότι ο Ελληνισμός και ο Χριστιανισμός, δύο μεγάλα πολιτισμικά μεγέθη, που ξεκίνησαν πράγματι με σύγκρουση κατόρθωσαν να περάσουν ήδη από τους πρώτους μεταχριστιανικούς χρόνους σε μια θαυμαστή, ιστορικά τεκμηριωμένη, συμπόρευση, η οποία στηρίχθηκε σε αναγνώριση τού συμπληρωματικού χαρακτήρα των δύο πολιτισμικών μεγεθών από τους ίδιους ανθρώπους, τους Ελληνες χριστιανούς. Αυτό επιτεύχθηκε με πρωτοβουλία μεγάλων Πατέρων τής Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, οι οποίοι είχαν σπουδάσει στη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών και γνώριζαν εις βάθος τη σημασία των ελληνικών γραμμάτων, τής ελληνικής γλώσσας και τής ελληνικής σκέψης και οι οποίοι πίστευαν και δίδασκαν ότι ο Χριστιανός έχει πολλά να κερδίσει από τη μελέτη των ελληνικών κειμένων. H διδασκαλία περί αθανασίας τής ψυχής, καθώς και οι ηθικές αξίες που αναδύονταν μέσα από τα κείμενα των μεγάλων τραγωδών, ακόμη και μέσα από την ποίηση (μην ξεχνάμε πως ο Γρηγόριος ο Θεολόγος ήταν και μεγάλος ποιητής) δεν διέφευγαν την προσοχή των Πατέρων που είναι γνωστό ότι γνώριζαν βαθιά την ελληνική φιλοσοφία, τη ρητορική και την ελληνική σκέψη και παιδεία γενικότερα. Τιμούν και διδάσκονται οι Πατέρες από τον ορθό λόγο των αρχαίων Ελλήνων, ενώ προσπερνούν τη μυθολογία τους όσο αντανακλά τις ανθρώπινες αδυναμίες τού Δία ή τής Ηρας ή διαφόρων μυθολογικών ηρώων. (απο το BHMA)

Τέτοια και χειρότερα είναι αναμενόμενα από τον κ. Μπαμπινιώτη, τέτοιος είναι τέτοια θα πράξει. Ειλικρινά επαφίεμαι στην Ε.Ε. να μην πάθουμε τα χειρότερα, αλλά ωστόσο τα παιδιά μας θα συνεχίσουν να κάνουν την πρωινή προσευχή στα προαύλια και τα σταυρωμένα ομοιώματα του νεκρού «θεανθρώπου» δικαστή θα συνεχίσουν να κρέμονται απειλητικά πάνω από τους πίνακες και τα κεφάλια των μαθητών και των καθηγητών. Με τον ελληνοχριστιανό κ. Μπαμπινιώτη το μάθημα των θρησκευτικών θα συνεχίσει να υφίσταται ως υφίσταται για να μην πω πως θα αναβαθμιστεί κιόλας.

Όμως του νέου υπουργού παιδείας δεν του αρκούσε μόνο αυτό. Ως πλήρης υποτακτικός, ως ποίμνιο έπρεπε να δώσει και τα προσωπικά του διαπιστευτήρια. Έπρεπε να δηλώσει εγγράφως την υποταγή του και πραγματικά ήταν το δεύτερο πράγμα που έκανε. Ήταν η δεύτερη υπογραφή που έβαλε για την... αναμόρφωση της παιδείας όπως την ονειρεύεται (διότι με τ’ όνειρο θα μείνει). Ιδού ο δούλος του θεού και αν αυτό λέγεται μήνυμα υπουργού εν έτη 2009 τότε κλάψτε την παιδεία για άλλη μια φορά:

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ
ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ 2009

Σήμερα στρέφουμε τη σκέψη και τη μνήμη μας στους τρεις μεγάλους Ιεράρχες, οι οποίοι τίμησαν και καταξίωσαν με τη ζωή και τη δράση τους τα ελληνικά γράμματα. Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών που τιμάται κάθε χρόνο στα σχολεία μας ως η Ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων και της παιδείας γενικότερα, μας υπενθυμίζει τους πρωταρχικούς σκοπούς που οφείλει να υπηρετεί κάθε εκπαιδευτική διαδικασία, που δεν περιορίζονται μόνο στην απόκτηση γνώσεων και στη συνεχή βελτίωση της προσωπικότητας του κάθε μαθητή, αλλά επεκτείνονται σε ένα ευρύτερο φάσμα θεμελιωδών κοινωνικών αξιών και αρετών, όπως είναι η ανιδιοτελής προσφορά προς το συνάνθρωπο, ο αυτοσεβασμός και ο αλληλοσεβασμός, ο αλτρουισμός και η κοινωνική ευαισθητοποίηση.

Οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός με επίκεντρο την αγάπη τους για τα παιδιά και με στόχο την πρόοδο και την προκοπή τους, υπηρέτησαν μέσα από το λόγο και το έργο τους το πολύτιμο αγαθό της παιδείας, δίνοντας ένα απαράμιλλο παράδειγμα της άρρηκτης σύζευξης ανάμεσα στην υψηλή καλλιέργεια και την κοινωνική δράση. Και οι τρεις έδειξαν υποδειγματική προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία κι η ζωή τους ήταν γεμάτη από τους αγώνες τους γι’ αυτή. Τα συγγράμματά τους, αλλά και η προφορική τους διδασκαλία έδωσαν δόξα και αίγλη στη χριστιανική παιδεία.

Γαλουχημένοι με τα βαθιά νοήματα της θρησκείας και άριστοι γνώστες της αρχαίας ελληνικής σοφίας, συνδυάζουν τις γνώσεις τους αυτές και προσφέρουν τις πρώτες βάσεις στη διαμόρφωση της ελληνοχριστιανικής παιδείας και του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Για τη μεγάλη προσφορά τους στα γράμματα ανακηρύχτηκαν άγιοι προστάτες των γραμμάτων, των μαθητών και γενικά της σπουδάζουσας νεολαίας.

Σε μία εποχή που οι νέοι αναζητούν το δρόμο τους σε μια περίπλοκη και διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα, οι βασικές αρχές ζωής και δράσης των Τριών Ιεραρχών μπορούν να τους προσφέρουν υγιή πρότυπα προς μίμηση, να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν με σθένος τις όποιες δυσκολίες και να τους γεμίσουν με την αισιοδοξία του ανθρώπου που διαθέτει ανοικτούς πνευματικούς ορίζοντες, ευγένεια ψυχής και κοινωνική αλληλεγγύη.

Με το ασήκωτο βάρος της παρακαταθήκης των Τριών Ιεραρχών η σημερινή εποχή απαιτεί απ’ όλους μας να ενώσουμε δυνάμεις και προσπάθειες για να υλοποιήσουμε το όραμά μας για μια ποιοτικότερη, σύγχρονη ελληνική παιδεία. Μια παιδεία που θα συνάδει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και τις ανάγκες των παιδιών και των νέων μας και θα αποκτά δυναμικό και πρωτοποριακό χαρακτήρα, ώστε να αναδειχτούν τα καλύτερα στοιχεία κάθε Έλληνα και Ελληνίδας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση και με γνώμονα το διάλογο και τη συνεννόηση με όλες τις πλευρές εργαζόμαστε ακατάπαυστα με όλες μας τις δυνάμεις. Διότι είναι χρέος μας να επενδύσουμε στους νέους, να επενδύσουμε στην παιδεία, να επενδύσουμε στο μέλλον της πατρίδας μας.

Τελικά όπως φαίνεται η "αναμόρφωση" της παιδείας σημαίνει άνοιγμα του κρυφού σχολειού. Έτσι θα γίνει και πραγματικότητα η ιστορική ύπαρξη των κρυφών σχολειών και δεν θα υπάρχουν αντιρρήσεις για τα περί μύθου ύπαρξής τους. Εμπρός για το κρυφό σχολειό του 2009!

Φεγγαράκι μου λαμπρό

φέγγε μου να περπατώ

να πηγαίνω στο σχολειό

να μαθαίνω γράμματα

γράμματα σπουδάγματα

του θεού τα πράγματα

τα κολλυβογράμματα

Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά…

μαύρη μαυρίλα πλάκωσε

μαύρη σαν καλιακούδα.