Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι που ξέρουν να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές. Ως ο πρόεδρος που θα παραδεχτεί την αθλιότητά του περιγράφεται πολύ καλά στην παρακάτω ανάλυση της πρώτης μέρας.
O Μπαράκ Ομπάμα εξελέγη εν μέσω ενός κύματος ενθουσιασμού και ελπίδας. Παρά το πασίγνωστο σύνθημά του «Ναι, μπορούμε!» («Υes we can!»), πιστεύω ότι οι μελλοντικές γενιές ενδέχεται να τον θυμούνται ως τον πρόεδρο που είπε ρεαλιστικά «Οχι, δεν μπορούμε!». Στην ομιλία αμέσως μετά την ορκωμοσία ο νέος πρόεδρος μίλησε για « μια εξασθενημένη αυτοπεποίθηση στη χώρα,έναν φόβο ότι η παρακμή της Αμερικής είναι αναπόφευκτη και ότι η νέα γενιά πρέπει να χαμηλώσει τις απαιτήσεις της ». Είπε ότι αυτό αποτελεί πρόκληση την οποία σκοπεύει να αντιμετωπίσει.
Κάτω όμως από τις αισιόδοξες βεβαιώσεις υπήρχε ένα υφέρπον μήνυμα. Ο Ομπάμα περιέγραψε ένα έθνος σε πόλεμο, μια αποδυναμωμένη οικονομία, μια συλλογική αποτυχία να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις. Και ενώ υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει αυτές τις δυσκολίες, ήταν εξαιρετικά προσεκτικός ώστε να μην υποσχεθεί ότι θα τις εξαλείψει.
Η στάση του απέναντι στο κράτος συνοψίζεται ως εξής: « Το ζήτημα δεν είναι αν η κυβέρνησή μας είναι μικρή ή μεγάλη,αλλά αν λειτουργεί ». Με άλλα λόγια, προσέφερε στο κοινό του έναν ανηλεή ρεαλισμό. Ο λόγος του ήταν συγκρατημένος και όσο για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής έδωσε έμφαση περισσότερο στις ποιητικές φράσεις πάρα στις εντυπωσιακές νέες ιδέες.
TO BHMA - Από το «Ναι, μπορούμε!» στο ρεαλιστικό «Οχι, δεν μπορούμε!»
Και να θέλει, δεν μπορεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρκεί κάποιος να δει ποιους διάλεξε για συνεργάτες και υπουργούς!
Η ΗΠΑ και ο Ομπάμα, μου θυμίζουν τη φράση της Παπαρήγα: "...και λίφτινγκ να κάνει η εβδομηντάρα τα αρθριτικά της θα πονάνε."
σειρά της Κίνας αλλά πως θα το χωνέψουν οι Αμερικάνοι θα μας το πει ο Ομπάμα μάλλον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας πολιτικός που σέβεται την απάτη, στης οποίας την υπηρεσία ώρισε τον εαυτό του, δεν λέει ποτέ «όχι δεν μπορούμε».
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη χειρότερη περίπτωση θα πει: «Άλλο η εικόνα και άλλο η πραγματικότητα», με άλλα λόγια «δεν ξέρετε τι βλέπετε, επομένως είστε ηλίθιοι όσοι μας κατηγορείτε για ανεπάρκεια ή ανικανότητα».
Η Ελλάδα χάραξε το δρόμο. Πρώτα με την «Αλλαγή» (Changement We Want) και μετά με το «ο Λαός θέλει το κόμμα μας μπορεί» (τουτέστιν: "Yes, We Can" ). Επικίνδυνα πράγματα αυτές οι αντιγραφές των συνθημάτων μιας καταστροφικής πολιτικής ενός δήθεν χαρισματικού πολιτικού, πλην όμως στην πραγματικότητα περαβρεχιστή, εκ των ΗΠΑ ορμωμένου.
____________
Και καλύτερα ας μην υποπτευθούμε για άλλη μια φορά ότι απορρέουν από το ίδιο κέντρο αποφάσεων.
Αναμοχλευτή, με όποιον τρόπο και αν το πει το ίδιο θα εννοεί και σαφώς το κόλπο έχει επαναληφθεί πολλάκις και στα εν Ελλάδι τεκταινόμενα. Άλλωστε είμαστε ή δεν είμαστε τα πειραματόζωά τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήειμαι πολυ ωραίος, ιδιως το βράδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήμε λένε Ανδρεαδη με λέν' Θεμιστοκλή
Δημήτρης Δανίκας , ddanikas@dolnet.gr
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ η ενθρόνιση του Μπαράκ Ομπάμα του Α΄ Επιπέδου «Τιτανικού» και βάλε για να έχεις εικόνα σωστή. Σκηνοθετημένη μέχρι την τελευταία γραμμή. Πορεία Αβραάμ Λίνκολν ακολούθησε πριν ορκιστεί. Δηλαδή, παιδιά, θα βαδίσω στην ίδια πατριωτική γραμμή. Μαζί μου όλη η Οικουμένη η προοδευτική. Επιτέλους ένας Μαύρος στην εξουσία την ποθητή. Επομένως όλα ταιριάζουν με την Αυτοκρατορία τη Ρωμαϊκή. Άρτος και θεάματα για τα πλήθη. Αυτοκράτωρ ο πλανητάρχης. Η χλιδή να ταιριάζει στη δύναμη τη ρωμαϊκή. Ένα πράγμα έλειπε απ΄ όλο αυτό το κατακλυσμιαίο θέαμα της μαύρης ελπίδας της μοναδικής. Τα λιοντάρια να καταβροχθίζουν Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν και κάθε λευκή, μαύρη, κίτρινη ανυπάκουη ψυχή. Η οφθαλμαπάτη είναι γνωστή. Ο ρόλος μετράει. Το χρώμα απαραίτητο μέρος μιας τρισδιάστατης εικόνας κινηματογραφικής. Πώς λέμε έγχρωμη επική περιπέτεια 3D; Αυτό ακριβώς. Έγχρωμη, τρισδιάστατη η Αλλαγή. Εικονική πραγματικότητα, όπως συμβαίνει με κάθε αμερικανική υπερπαραγωγή!