Δεν είναι ο μοναδικός. Είναι χιλιάδες συνάνθρωποι στην ίδια μοίρα με αυτόν τον ΑΝΩΝΥΜΟ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται, ούτε εμείς ούτε κανείς άλλος και κυρίως δεν ενδιαφέρονται αυτοί που πληρώνονται για να ενδιαφέρονται. Για παράδειγμα: Έχετε δει ποτέ κάποια διαμαρτυρία, μία απεργία, κάποια διαδήλωση, καμιά κατάληψη της Ακρόπολης γι’ αυτούς τους ανθρώπους; ‘Οχι! Και ούτε πρόκειται να δούμε. Έχετε δει κάποιον από τους χιλιάδες που πληρώνουμε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο να κάνει κάτι πέρα από κανα συσσίτιο της κακιάς ώρας και της συμφοράς; Εθελοτυφλούμε, στρουθοκαμηλίζουμε διότι ξέρουμε πως φταίμε όλοι μας. Είμαστε ένοχοι αμέλειας και απανθρωπιάς.
Μεθαύριο Κυριακή που θα πάτε να ψηφίσετε θυμηθείτε αυτόν τον Άνθρωπο.
Είχε και αυτός δικαίωμα ψήφου ξέρετε… μπορεί να πίστευε και στον θεό… τίποτα από τα δύο όμως δεν τον έσωσε επειδή τίποτα από τα δύο δεν μπορούσε να τον σώσει. Εμείς που πραγματικά μπορούσαμε να τον σώσουμε τον πετάξαμε στα σκουπίδια, του πετάξαμε κι ένα πιάτο φαγητό και θα πάμε με καμάρι να ψηφίσουμε και να προσκυνήσουμε αυτά που πραγματικά δεν μπορούν να μας σώσουν.
Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΚΑΤΑΛΥΜΑ ΣΕ ΚΑΔΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΕ ΣΤΟ ΜΥΛΟ ΤΟΥ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΟΥ
Πέθανε στη χωματερή της κοινωνίας
Της ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ
Μέσα από έναν κάδο απορριμμάτων -σαν αυτούς όπου πετάμε καθημερινά τα σκουπίδια μας- αποκαλύφθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής ένα ανθρώπινο δράμα. Για μια ζωή αδέσποτη, που έμελλε να λήξει όσο άδοξα υπήρξε... με το «γύρισμα» του κάδου αυτού στο απορριμματοφόρο!
Κανείς δεν γνωρίζει πώς βρέθηκε μέσα στον κάδο των σκουπιδιών. Αν τον χρησιμοποίησε ως πρόχειρο κατάλυμα για να προστατευθεί από το τσουχτερό κρύο. «Προφανώς κοιμόταν», αναφέρει και η επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας. Ισως γι' αυτό να μην άκουσε το απορριμματοφόρο που είχε πλησιάσει για την αποκομιδή στη διασταύρωση των οδών Παναγίτσας Πλατάνας και Ειρήνης, στον Ταύρο.
Οι υπάλληλοι καθαριότητας δεν είχαν αντιληφθεί το παραμικρό. Πώς μπορούσε να πάει εκεί το μυαλό τους; Τσούλησαν τον κάδο και τον τοποθέτησαν στο απορριμματοφόρο, που τον γύρισε για να τον αδειάσει. Παρά το δυνατό θόρυβο του μηχανισμού που αλέθει τα σκουπίδια, οι εργαζόμενοι -χάρη στην εμπειρία τους- άκουσαν τη φωνή του άτυχου άνδρα. Φώναξαν αμέσως στον οδηγό να σταματήσει το άλεσμα. Ειδοποίησαν τον επόπτη και αμέσως κάλεσαν σε βοήθεια.
Εννέα πυροσβέστες έσπευσαν στην περιοχή για να τον απεγκλωβίσουν μέσα από το βαρύ όχημα. Ο άτυχος άνδρας μεταφέρθηκε αμέσως με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο. Λίγα λεπτά αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του.
Σήμερα αναμένεται να ξεκαθαρίσουν και τα αίτια θανάτου από την ιατροδικαστική εξέταση.
Τις επόμενες ημέρες από τις εξετάσεις DNA θα ταυτοποιηθούν τα στοιχεία του. Δεν αποκλείεται ο άνθρωπος αυτός να αντιμετώπιζε σοβαρό παθολογικό πρόβλημα, συνέπεια του οποίου έπεσε ημιθανής στον κάδο.
Ο Ελληνας κλοσάρ, περίπου 50 ετών, δεν ήταν άγνωστος στην περιοχή. Κάτοικοι και εργαζόμενοι τον ήξεραν. Τον έβλεπαν να ζει στο δρόμο. «Ζούσε στο δρόμο τα τελευταία 5 με 6 χρόνια. Συνήθιζε να κοιμάται στη διασταύρωση της οδού Πόντου με την Πέτρου Ράλλη», σχεδόν πέντε παράλληλους δρόμους από το σημείο που βρήκε τραγικό θάνατο, λένε στην «Ε».
Κανείς δεν γνωρίζει την ιστορία του. Αν έχει οικογένεια, τι του συνέβη, πώς βρέθηκε στο δρόμο. «Του δίναμε φαγητό και εμείς και οι εργαζόμενοι στο δήμο. Αλλα εκείνος δεν το έπαιρνε. Ντρεπόταν! Εψαχνε στα σκουπίδια... άλλοτε για να βρει φαγητό, άλλοτε για κούτες για να τις βάλει πάνω του και να σκεπαστεί», περιγράφουν. Οπως λένε, δεχόταν με ευχαρίστηση τα τσιγάρα που του έδιναν και λίγα χρήματα για να αγοράσει κρασί.
Ο άτυχος άνδρας -λένε- δεν συνήθιζε να κοιμάται στους κάδους απορριμμάτων. Παρ' ότι κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με βεβαιότητα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε μέσα στον κάδο των σκουπιδιών, οι άνθρωποι που τον γνώριζαν και τον βοηθούσαν εκτιμούν πως ή ήταν μεθυσμένος και στην προσπάθειά του να βρει φαγητό ή κάποια κούτα για να ξεγελάσει τον εαυτό του από το κρύο έπεσε μέσα στον κάδο, ή χτύπησε το κεφάλι του και λιποθύμησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!