Εβδομάδα χωρίς αυτοκίνητο

Και όταν λέμε χωρίς αυτοκίνητο δεν εννοούμε φυσικά πως ξεχνάμε την χρήση του για μια ολόκληρη εβδομάδα αλλά πως την περιορίζουμε μόνο για τις περιπτώσεις που δεν γίνεται αλλιώς.

Μέσα μαζικής μεταφοράς δεν χρησιμοποιώ παρά σπανίως όταν θέλω να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας όπου επίσης σπανίως πάω. Ωστόσο δεν χρησιμοποιώ ούτε το αυτοκίνητο. Για αποστάσεις έως δεκαπέντε χιλιόμετρα χρησιμοποιώ ποδήλατο το οποίο παρεμπιπτόντως ουδέποτε εγκατέλειψα από την παιδική μου ηλικία.

Δυστυχώς στην Ελλάδα ουδεμία μέριμνα υπάρχει για την χρήση ποδηλάτου σε καθημερινή βάση. Κι όμως παρ’ όλη την απουσία ακόμα και στοιχειωδών υποδομών μπορώ με βεβαιότητα να πω πως το ποδήλατο είναι η απάντηση σε πολλά προβλήματα που καταδυναστεύουν την καθημερινότητά μας. Εκτός του ότι η μετακίνηση γίνεται πολύ γρηγορότερα απ’ ότι με το αυτοκίνητο ή τα μέσα μαζικής μεταφοράς, η κίνηση με το ποδήλατο προσφέρει και μια σειρά άλλων ευκολιών αλλά και απολαύσεις που αλλιώς δεν γίνονται γνωστές. Έχω ξεχάσει τι πάει να πει ανεύρεση χώρου στάθμευσης όπως έχω ξεχάσει τι πάει να πει καθυστέρηση σε ραντεβού. Μια κλειδαριά ασφαλείας και ένας απλός υπολογισμός της απόστασης αρκούν για να μην έχω τέτοιου είδους άγχη. Το σημαντικότερο όμως είναι πως με το ποδήλατο γνωρίζω την πόλη μου όπως αυτή είναι, γειτονιές που αλλιώς δεν θα ήξερα ούτε την ύπαρξή τους. Διαδρομές που με το αυτοκίνητο χρειάζομαι τουλάχιστον μισή ώρα τις κάνω με το ποδήλατο στον μισό ή και λιγότερο χρόνο και αν το μετρό επέτρεπε την επιβίβαση ποδηλατών τότε πραγματικά θα ξεχνούσα σχεδόν τι πάει να πει αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως για κάποιον ανεξήγητο λόγο το μετρό στην Αθήνα αδιαφορεί για τους ποδηλάτες σε αντίθεση με άλλες μεγαλουπόλεις όπου θεωρείται αυτονόητος ο συνδυασμός.

Σαφώς ως μέσο μεταφοράς έχει και το ποδήλατο τις ιδιαιτερότητές του και τα προβλήματά του με κυριότερο αυτών τις καιρικές συνθήκες. Πάλι η λύση βρίσκεται στον σωστό εξοπλισμό και εκ πείρας διαβεβαιώνω πως το κυρίως πρόβλημα είναι μόνο η βροχή αλλά είναι λίγες οι βροχερές μέρες στην Αθήνα τόσο που μ’ ένα διαπνέων αδιάβροχο αντιμετωπίζονται πολύ εύκολα. Όταν με πιάνει βροχή συνήθως κάνω στάση για έναν καφέ μέχρι που να σταματήσει ή αν βρίσκομαι κοντά στον προορισμό μου φοράω το αδιάβροχο. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που η καταιγίδα με στέλνει για καφέ τις περισσότερες φορές φτάνω στον τελικό μου προορισμό γρηγορότερα απ’ ότι με το αυτοκίνητο που σε περίπτωση βροχόπτωσης όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει. Μένουμε απλώς ακούνητοι για ώρες μέσα σε μποτιλιάρισμα χωρίς καμία έξοδο διαφυγής.

Για να μην τα πολυλογώ όσοι τυχόν ενδιαφέρεστε επισκεφτείτε την ιστοσελίδα των ποδηλατών όπου θα σας λυθούν όλες οι απορίες. Εγώ πάντως δεν αλλάζω το ποδήλατό μου με τίποτα και για κανένα λόγο. Και μην μου πει κανείς πως δεν μπορεί να κάνει κάποιος τις αγορές του με το ποδήλατο! Σας πληροφορώ πως στο δικό μου φορτώνω μισό καρότσι του σούπερ μάρκετ. Και φυσικά μια βόλτα με τα ποδήλατα οικογενειακώς είναι ότι καλύτερο για τα απογεύματα της Κυριακής έστω και αν μετά τα… των εφήβων χρειάζονται ακτινολόγηση.

 

ΥΣ όπως συνήθως ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι μήνες με πολύ πίεση για μένα γι αυτό και οι δημοσιεύσεις μου έχουν περιορισθεί και να βρήκα χρόνο να γράψω στα γρήγορα αυτή την δημοσίευση το οφείλω στο ποδήλατο.