Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ' όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με τον χαρακτηρισμό
-μην τους πιστέψεις!-
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣΚ
Κ. Γώγου. Γώγου
ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!
Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους
Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...
Tσαρλς Μπουκόφσκι
Πολύ με συγκίνησε το βιντεάκι σας παιδιά σε συνδυασμό με τούς στίχους της Γώγου. Δάκρυσα. Μου θύμισε μιαν άλλη εποχή, που αψηφούσαμε τους εφιάλτες μας, τους ακυρώναμε με συζητήσεις, προθέσεις, δράσεις, ενώ τώρα είναι παρόντες και μας πνίγουν ακόμα και στον ύπνο μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρά τα όσα σωστά γράφονται και κοινωνούνται εδώ, εγώ νοιώθω πνευματικά μόνος μεσα σ΄ αυτό το πολύχρωμο πλήθος...
φίλε μου όπως έγραφε και ο Πιραντέλλο (αν θυμάμαι καλά)
ΑπάντησηΔιαγραφή"όταν είμαι μόνος μου έχω παρέα τις σκέψεις μου και δεν νοιώθω μόνος ενώ όταν βρίσκομαι ανάμεσα στο πλήθος νοιώθω εντελώς μόνος αφού ούτε να σκεφτώ δεν μπορώ"
"Καλή" η απάντηση, όμως τα πράγματα ειναι πολύ πιό περίπλοκα... όταν ξεπεράσεις το επίπεδο "εγώ και οι σκέψεις μου".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι πρέπει να κάνουμε παιδιά...
Εδώ δε χανόμαστε εμείς μόνο...
ΕΔΩ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ!!!
όσοι περισσότεροι σκέφτονται τόσο περισσότερα θα γίνονται. Αν λοιπόν νοιώθεις μόνος είναι επιδή είσαι μόνο επειδή δεν σκέφτονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνε λοιπόν πράξη τις ιδέες σου για να σκεφτούν και οι άλλοι. Με το να λέμε πως κάτι πρέπει να κάνουμε δεν αλλάζει τίποτα. "Εγώ τι κάνω" είναι το ερώτημα.