Γενικά κι αόριστα (ειδικά ορισμένα)

Είμαι καλά, πολύ καλά, ευχαριστώ. Δεν έχω τίποτα να πω, δεν έχω τίποτα να γράψω. Στο κεφάλι μου μέσα χιλιάδες πράγματα μυριάδες σκέψεις άπειρες αισθήσεις και αισθήματα έντονα συναισθήματα, πληρότητα αυτάρκεια γαλήνη κι ηρεμία. Δεν νοιώθω πως μου λείπει κάτι. Δεν θέλω κάτι παραπάνω ούτε και κάτι παρακάτω. Η σιωπή μου σημαίνει (όπως πάντα όταν σιωπώ) δημιουργία. Όταν θα πάψω να σιωπώ σημαίνει πως θα έχω πάλι κατασταλάξει. Σημαίνει πως μετά θα ψάξω να βρω κάτι νέο να με ενθουσιάσει. Έτσι είμαι εγώ. Όταν δημιουργώ σιωπώ και όταν μιλάω σημαίνει πως έχω τελειώσει το δημιούργημα.

Τι μου έκανε εντύπωση όλες αυτές τις μέρες της σιωπής; Η φασαρία. Δεν υπάρχει σιωπή. Ούτε μια στιγμή δεν υπάρχει σιωπή. Ακόμα και όταν τίποτα δεν ακούγεται η καρδιά μου σπάει τα τύμπανα από την φασαρία και το αίμα στις φλέβες ακούγεται ποτάμι ολάκερο να με ξεκουφαίνει σαν να μου λέει. Άκου, έτσι είναι η ζωή. Φασαριόζικη σ’ αρέσει δεν σ’ αρέσει. Και μ’ αρέσει. Μ’ αρέσει αυτή η φασαρία της σιωπής. Είναι καθαρή είναι άδολη είναι αγνή και ατόφια. Υπάρχει χωρίς να ενοχλεί.

Άνθρωποι; Ποιοι άνθρωποι; Ανθρώπους μήτε βλέπω μήτε ακούω μήτε θέλω. Μια στιγμή πολύβουης ησυχίας αξίζει όσο ένας χρόνος συζητήσεων και δραστηριοτήτων ανθρώπινων. Σκέφτομαι πως μόνο οι άνθρωποι μιλούν ακόμα και όταν δεν έχουν τίποτα να πουν. Άλλη μια περίεργη ιδιαιτερότητα κι αυτή.

Έπιασα ρυθμό. Τον δικό μου ρυθμό τώρα που κανείς δεν με αναγκάζει να συμβιβαστώ με τον ρυθμό του. Μ’ αρέσει ο δικός μου ρυθμός. Όχι επειδή είναι δικός μου αλλά επειδή συμφωνεί με όλους τους άλλους ρυθμούς της φύσης. Μόνο με τον ρυθμό των ανθρώπων δεν συμφωνεί. Ίσως αυτό να σημαίνει πως δεν είμαι άνθρωπος.

Τι είμαι; Θα αναθεωρήσω πάλι το τι είμαι! Βαριέμαι να είμαι συνέχεια αυτό που είμαι. Θέλω πάλι να είμαι αυτό που θέλω να είμαι και όχι αυτό που πρέπει να είμαι.

Για ποιον είμαι αυτό που είμαι; Για τους άλλους και μόνο για αυτούς. Διότι για μένα ποτέ δεν είμαι αυτό που είμαι. Μόλις είμαι κάτι αυτόματα το παρατάω για να γίνω κάτι άλλο που θέλω να είμαι. Δύσκολο πράγμα όταν σε πιέζουν να είσαι αυτό που πρέπει να είσαι αλλά εύκολο όταν αποτινάξει κανείς τα πρέπει. Εύκολο πράγμα να είμαι αυτό που πρέπει να είμαι και δύσκολο να είμαι αυτό που θέλω να είμαι. Η δυσκολία έγκειται στους άλλους. Στα δεύτερα και στα τρίτα πρόσωπα ενικού και πληθυντικού.

Εξελίσσομαι ακλουθώντας την εξέλιξη. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Μόνο οι νεκροί δεν εξελίσσονται κι αυτό όχι πάντα. Το ωραίο είναι πως μπορώ να επιλέξω σε τι και πως κάθε φορά θα εξελιχθώ. Μπορώ ακόμα και να επηρεάσω την εξέλιξη. Το μεγαλείο και η συμφορά του ανθρώπου είναι αυτή. Εγώ τι να κάνω; Να αφήσω την εξέλιξή μου στην τύχη; Ναι, γιατί όχι; Αλλά και πάλι μπορώ αν θέλω να εξελιχθώ σε ό,τι θέλω. Τι να διαλέξω; Ωραία ερώτηση. Σκέφτομαι να αφήσω την τύχη να μου δείχνει δρόμους κι εγώ να αποφασίσω ποιον θ’ ακολουθήσω.

Πόσες φορές μπορεί ένας άνθρωπος να είναι τυχερός; Ανάλογα τι θέλει. Αν τα θέλω του είναι λίγα τότε θα είναι τυχερός πολλές φορές. Αν οι επιθυμίες του είναι πολλές τότε η τύχη λίγες φορές θα εμφανιστεί. Άτυχος όποιος θέλει πολλά.

Να φύγω ή να μείνω; Περίεργο πράγμα. Έχω φύγει από εκεί που μένω και τώρα βρίσκομαι να μένω εκεί που κατέφυγα και αν φύγω και από εδώ πάλι το ίδιο θα συμβεί. Οπότε δεν μου μένει παρά να μένω κάπου μέχρι να φύγω.

Τι κάνω τώρα; Κάνω αυτό που μου αρέσει. Δηλαδή τίποτα. Τελικά το τίποτα δεν υπάρχει διότι κάνω τόσα πολλά που το καθένα ξεχωριστά αλλά και όλα μαζί μου αποδεικνύουν πως είναι αδύνατον να μην κάνω τίποτα. Μπορώ μόνο να νομίζω πως δεν κάνω τίποτα αλλά περιέργως όταν νομίζω πως δεν κάνω τίποτα γίνονται τα περισσότερα.

Προσπαθώ να βρω γύρω μου μια εικόνα στατική. Αδύνατον. Όλα γυρίζουν συνεχώς. Τίποτα στατικό. Έβγαλα μια φωτογραφία αλλά την πέταξα μόλις την είδα. Σαν δολοφόνος ένοιωσα. Σκότωσα φωτογραφίζοντας την εικόνα κάνοντάς την στατική.

Η κάθε στιγμή κρατάει μια αιωνιότητα και η αιωνιότητα όσο μια στιγμή. Γιατί τότε να σκάω για στιγμές και αιωνιότητες αφού το ίδιο πράγμα είναι; Αυτή την στιγμή είμαι ευτυχισμένος και την επόμενη ίσως να είμαι. Αυτό συμβαίνει μόνο και μόνο για να χαίρομαι τις στιγμές της ευτυχίας μου. Μόνο έτσι θα κρατήσουν αιώνια. Όπως ακριβώς ο θάνατος φταίει για την ζωή και η ζωή για τον θάνατο. Ωραίο παιχνίδι αυτό! Δεν με αφήνει καθόλου να βαρεθώ!

Βλέπω από μακριά μαύρα σύννεφα να έρχονται. Θα βρέξει. Το ξέρω διότι είμαι μάντης. Μόνο ένας μάντης μπορεί να προβλέψει βροχή βλέποντας τα σύννεφα. Τι είπατε; Αυτό το κάνουν όλοι; Μα ναι, φυσικά, όλοι έχουν μάθει αυτό το μάθημα μαντικής. Πως είπατε; Αυτό δεν είναι μαντική αλλά λογική; Και ποιος σας είπε πως αυτά τα δύο διαφέρουν; Όποιος νομίζει κάτι τέτοιο χρειάζεται κι άλλα μαθήματα μαντικής και λογικής φυσικά. Το ίδιο είναι.

Τσιμπάν τα ψάρια αλλά όχι εμένα. Το δόλωμα τσιμπούν. Το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι. Η εξουσία δολώνει και οι άνθρωποι τσιμπούν.

Πράσινο και μπλε τα βασικά χρώματα. Ταιριάζουν; Βεβαίως! Όποιος θεωρεί πως δεν ταιριάζουν τότε είναι αυτός που δεν ταιριάζει με αυτά και όχι αυτά μεταξύ τους.

Η μεγάλη ανακάλυψη. Τα ξυραφάκια που χρησιμοποιούν οι γυναίκες για να ξυρίζουν το μουνί τους είναι ό,τι καλύτερο έχει φτιαχτεί σε ξυραφάκι. Δεν στομώνουν ποτέ έχουν απίστευτα μεγάλη διάρκεια ζωής και δεν κόβεσαι με τίποτα. Το καλύτερο δε απ’ όλα είναι πως σχεδόν όλες έχουν μαζί τους τουλάχιστον από δύο τέτοια ξυραφάκια και συνεπώς δεν πρόκειται ποτέ να ξεμείνω από ξυράφια. Τι βλακεία να μην το έχω ανακαλύψει τόσα χρόνια! Ευχαριστώ κορίτσια!