Αφού ο κόσμος δεν είναι γραμμικός αλλά σπειροειδής σε ποιο βαθμό μπορούν να ισχύσουν ιδέες που ίσχυαν έπαψαν να ισχύουν και επανέρχονται σε ισχύ;
Για παράδειγμα: Είχε πει πολύ πολύ παλιά ο Δημόκριτος αν δεν απατώμαι, πως είναι σφάλμα να κάνουμε παιδιά. Εξετάζοντας την τότε ιστορική περίοδο αυτή ήταν μια βάσιμη άποψη που όμως μετέπειτα (στην εξέλιξη) κατέστη αβάσιμη, αλλά να που σήμερα είμαστε τόσοι πολλοί σε αυτόν τον πλανήτη που είτε μας αρέσει είτε όχι η σκέψη του τίθεται ξανά. Πως όμως τίθεται; Δεν ζούμε στο τότε αλλά στο σήμερα που έχει απίστευτες εξελικτικές διαφορές. Ουφ θα καταλήξω πάλι (!!!) στο ότι έχουν αφήσει τον κόσμο αγράμματο και πεινασμένο ακριβώς για να μην σκέφτεται τέτοια πράγματα αλλιώς πως θα είχαν κρεας για τις μηχανές τους; Και πάλι όμως μένει το ερώτημα σε ποιο βαθμό μπορεί να επαν-ισχύσει κάτι κι ελπίζω ειλικρινά κι εύχομαι να μην είναι στον μέγιστο βαθμό της Ανάγκης.
Σύντροφε δίκιο είχε ο Δημόκριτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς κάποιο έκτρωμα της Φύσης είναι το ανθρώπινο είδος!
Κι όμως οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν θεοποιήσει την Ανάγκη και την έθεσαν και υπεράνω των ολύμπιων, δίπλα στις Μοίρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι αλλά τι θεότητα ήταν η ανάγκη; Ανηλεής. Καλύτερα να μην την χρειαστείς σε οριμένες περιπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χειρότερο ήταν, ότι δεν είπαν λέξη για Τουρκία, αλλά τα "έβαλαν" με κρατίδια με ανύπαρκτο στρατό. Η καλύτερη τιμωρία, θα ήταν να τους στείλουν σε κάποιο διεθνές σώμα, μαζί με Αλβανούς και Σκοπιανούς ΟΥΚάδες για κάποιο χρόνο. Μετά, μαζί με Αγγλοαμερικανογάλλους. Και στην επόμενη παρέλαση, να δούμε εναντίον ποιων θα φωνάζουν
ΑπάντησηΔιαγραφή@rigo, που κολλάει το σχόλιο; για βοήθα...
ΑπάντησηΔιαγραφή