Εκτός πραγματικότητας

Καθόμασταν προχθές η ομήγυρη και κουβεντιάζαμε κουτσοπίνοντας μετά από ένα ακόμα λουκούλλειο γεύμα όπως συνηθίζουμε, οπότε σε κάποιο σημείο της κουβέντας γυρίζει ο καρδιακός μου («καρδιακό» λέμε στην πατρίδα μου τον καλό φίλο που είναι σαν αδερφός) και μου λέει με ύφος βαρβάτο: Κλείτορα επιμένεις να είσαι εκτός πραγματικότητας. Μάλιστα. Συνεχίζω να είμαι εκτός πραγματικότητας και ο φίλος μου συνεχίζει να το διαπιστώνει επί δυόμιση δεκαετίες τώρα. Ποσώς με απασχολεί αν το να βρίσκομαι εκτός πραγματικότητας είναι κατανοητό ή ακόμα και κοινωνικώς αποδεκτό. Όλα τούτα επηρεάζουν όσους ζουν εντός πραγματικότητας και συνεπώς εμένα με αφήνουν αδιάφορο. Θέλω όμως πλέον να έχω γραμμένα και στο χαρτί αυτά που λέω με τους φίλους μου εδώ και πολλά χρόνια εξ’ ου και προέκυψε ετούτο το κείμενο.

Πράγματι λοιπόν είμαι εκτός πραγματικότητας. Ζω εντός της αλλά είμαι εκτός της. Τούτο ακούγεται ολίγον τι κι εξηγούμαι. Στην πραγματικότητα συμβαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν και που όλοι μας γνωρίζουμε και βιώνουμε. Εκτός πραγματικότητας συμβαίνουν ακριβώς τα ίδια με μόνη διαφορά πως αλλάζει η θέση του παρατηρητή. Εγώ ο παρατηρητής εν προκειμένω, κατανοώ καλύτερα τι ακριβώς συμβαίνει όταν απομακρυνθώ από αυτό και το δω απ’ έξω σφαιρικά και χωρίς να με επηρεάζει στο ελάχιστο ή έστω να μ’ επηρεάζει όσο το δυνατόν λιγότερο. Είναι μάλιστα τόσο διαφορετική η οπτική ενός εξωτερικού παρατηρητή που πολλές φορές και σε πολλές περιπτώσεις η θέαση ενός που είναι εντός πραγματικότητας με κάποιον που είναι εκτός πραγματικότητας απέχει παρασάγγας ή ακόμα είναι κι εντελώς διαφορετική. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι που μεταξύ των δύο παρατηρητών ακούγονται τα λόγια τα βαρβάτα. «Είσαι εκτός πραγματικότητας».

Ναι είμαι κι επειδή ακριβώς είμαι βλέπω τα πράγματα όπως δεν μπορεί να τα δει κάποιος που δεν είναι εκτός πραγματικότητας. Διότι η πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη και πολυπλοκότερη απ’ όσο εμείς μπορούμε άμεσα να αντιληφθούμε. Ο στρατιώτης για παράδειγμα γνωρίζει τι κάνει ο διπλανός του αλλά δεν μπορεί να γνωρίζει τι γίνεται σε όλο το μέτωπο. Αυτό το γνωρίζει μόνο ο στρατηγός που όμως είναι εκτός μάχης. Όπως ακριβώς ο στρατηγός δεν γνωρίζει τι κάνει ο κάθε στρατιώτης ανά πάσα στιγμή και δεν τον ενδιαφέρει ούτε τον επηρεάζει άμεσα αν τραυματίστηκε ο διπλανός του έτσι και ο εκτός πραγματικότητας δεν ενδιαφέρεται ούτε επηρεάζεται αν η μάνα του πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής της για τέλη κυκλοφορίας ενός σαράβαλου που πάει μόνο σούπερ μάρκετ. Για τους ανθρώπους λοιπόν που είναι εκτός πραγματικότητας τα πράγματα έχουν και μια άλλη οπτική πολύ σφαιρικότερη.

Παιδιόθεν είχα αυτή την τάση να είμαι εκτός πραγματικότητας. Έβαζα τον εαυτό μου έξω από το σπίτι, έξω από την πόλη, ακόμα κι έξω από τον πλανήτη και καθόμουν εκεί στο απώτερο διάστημα μια φατσούλα παραξενεμένη να βλέπω τον κόσμο και πότε να γελάω, πότε να κλαίω, πότε να θυμώνω, να αναρωτιέμαι, να διαμαρτύρομαι και όλα όσα γενικώς συμβαίνουν εντός πραγματικότητας, μόνο που εμένα μου συνέβαιναν και στην εκτός. Πολύ σωστά βέβαια τίθεται εδώ το ερώτημα. Μα καλά αφού τα ίδια είναι τότε γιατί όλο αυτό το ταξίδι για να βγεις εκτός πραγματικότητας; Διότι φίλοι μου ναι μεν είναι τα ίδια αλλά όχι ακριβώς τα ίδια. Ο άνθρωπος που μπορεί να είναι εκτός πραγματικότητας και να περιφέρει την φατσούλα του από δω και από κει μπορεί να θυμώσει, να χαρεί, να λυπηθεί, να κλάψει και να γελάσει με μια ολόκληρη πόλη, χώρα, ακόμα και μ’ ολόκληρο τον πλανήτη αλλά σπανίως θα τσακωθεί με τον γείτονά του. Ο άνθρωπος που είναι εκτός πραγματικότητας ουδέποτε θα κουτσομπολέψει και ουδεπόποτε θα γίνει οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας ή ψηφοφόρος κόμματος. Οι άνθρωποι που είναι εκτός πραγματικότητας βουτάνε (κυριολεκτικά) εντός πραγματικότητας μόνο αν κρίνουν πως κάτι αξίζει τον κόπο. Δεν είναι η πραγματικότητα που δεν τους αρέσει. Η πραγματικότητα είναι αυτή που είναι. Τους εκτός πραγματικότητας δεν μας αρέσουν οι παρωπίδες που η εντός πραγματικότητας θέαση επιβάλει. Μην ξεχνάμε πως όλες οι εξουσίες το πρώτο πράγμα που θέλουν να ελέγχουν είναι η ενημέρωση ώστε να έχουν τον έλεγχο του μικρόκοσμου. Το δεύτερο που οι εξουσίες απαιτούν να ελέγχουν είναι η παιδεία ώστε να μην διδαχθούν τα στρατιωτάκια τι εστί μέτωπο και το τρίτο την ενέργεια ώστε να είναι ελεγχόμενες και οι δυνατότητες.

Γι αυτά και γι αυτά λοιπόν λέω σε όλους όπως λέω και στον καρδιακό μου φίλο. Μην παρεξηγάτε όσους βρισκόμαστε εκτός πραγματικότητας και δώστε λίγη σημασία σε αυτά που λένε. Αν δεν είχαν κάτι να πουν θα προτιμούσαν να παραμείνουν εκτός πραγματικότητας για πάντα, να είστε βέβαιοι γι αυτό. Από την στιγμή όμως που βρίσκονται εντός της πραγματικότητας σημαίνει πως κάτι έχουν να πουν. Ας τους ακούσουμε, δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και κυρίως ας ακούσουμε τα παιδιά. Αυτά είναι εκ φύσεως μονίμως εκτός πραγματικότητας και μπορεί μεν να μην έχουν αναπτύξει πλήρως την λογική αλλά έχουν μια σφαιρική οπτική άλλο πράγμα!Ας αφουγκραστούμε την ζωή με τα δικά τους μάτια και ας την ρυθμίσουμε με την δική μας λογική. Την κοινή λογική.

Μακρολόγησα. Σας χαιρετώ, εύχομαι σε όλους δημιουργικό και με υγεία το νέο έτος και πάω να ετοιμαστώ. Σε λίγο θα μαζευτούμε πάλι η παρέα θα κάτσουμε ο καθένας μας πάνω σ’ ένα αστέρι και όλοι μαζί* θα ταξιδέψουμε στους γαλαξίες της σκέψης και του Λόγου.

*Σημ. Μετά το φουρνιστό και μαριναρισμένο σε μέλι κατσικάκι.