Προσωπικής ευθύνης το ανάγνωσμα {αγανακτώντας με τους αγανακτισμένους II}

Έχω ήδη επιστρέψει σε όλα αυτά που μου αρέσουν και με κόπο έχω κατακτήσει αλλά τούτο δεν σημαίνει πως έπαψα να παρακολουθώ την… αγανάκτηση. Δεν θέλω να αρχίσω να ασχολούμαι με την αγανακτισμένη λέρα γι αυτό και δεν θα πλατειάσω ούτε για τον αγανακτισμένο Άνθιμο ούτε για τον αγανακτισμένο γερο-σπίθα Μίκη ούτε με τον αγανακτισμένο Καρατζαφύρερ ούτε με το αγανακτισμένο Τσιπρόπουλο ούτε με την αγανακτισμένη θρησκεία πατρίδα οικογένεια ούτε με κανένα από δαύτους. Προτιμώ να γράψω δυο λόγια για το αγανακτισμένο σύνολο έστω κι αν μέσα σ’ αυτό εμπεριέχονται και τα προαναφερθέντα γλοιώδη υποκείμενα.

Αφορμή της επαναληπτικής αυτής δημοσίευσης στάθηκε το σχόλιο του Taz Maniac στην προηγούμενη δημοσίευση όπου μου θέτει κάποιες ερωτήσεις στις οποίες νοιώθω υποχρέωση ν’ απαντήσω. Γράφει λοιπόν το σχόλιο:

«Καταρχήν τι πίστευες ότι θα συναντήσεις κατεβαίνοντας στο Σύνταγμα; Τον Σωκράτη να ρητορεύει και τον Πλάτωνα για μπυρίτσα και για να τα πείτε; Στον όχλο κατέβηκες. Λογικό ότι πολλοί απο αυτούς να κατέβηκαν γιατί με τόσο κόσμο μπορεί να βρούν γκόμενα... Αλλά δεν είναι τόσο μαύρα όσο τα περιγράφεις. Υπάρχουμε και εμείς που δεν είμαστε βολεμένοι, δεν τα φάγαμε, δεν χρωστάμε, πληρώνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας στο κράτος. Παρόλα αυτά χάνουμε τις δουλειές μας, κλείνουν τα μαγαζιά μας, χάνουμε τα νοσοκομεία μας, τα σχολεία μας και το κόστος ζωής είναι στο θεό με τους μισθούς (όταν υπάρχουν) στην κόλαση. Με τέτοιους αγανακτισμένους πρέπει να μιλήσεις και όχι με όποιον να ‘ναι...»

Λοιπόν όχι, δεν περίμενα να βρω ούτε τον Σωκράτη ούτε τον Πλάτωνα στο Σύνταγμα να ρητορεύουν. Περίμενα να δω συνηδειτοποιημένους πολίτες που αντί να φασκελώνουν τους εκλεγμένους τους να φασκελώνουν ο ένας τον άλλο για τις επιλογές τους. Όχι δεν είναι εντελώς μαύρα τα πράγματα, είναι γκρίζα. Η κατάσταση έχει και τα θετικά της σημεία (άλλωστε τίποτα δεν είναι μόνο καλό ή μόνο κακό) αλλά αυτά τα θετικά δεν είναι δυστυχώς η ατμομηχανή, η κινητήρια δύναμη του θέματος παρά μόνο τα απόνερα αυτού. Έλεγα ότι θα δω τους γονείς να έχουν την αξιοπρέπεια να δεχτούν τα λάθη τους και να δέχονται αυτοί τα φάσκελα των παιδιών τους. Νόμιζα, έλπιζα πως όλο τούτο το ξεβόλεμα θα ήταν αρκετό να μας ταρακουνήσει τόσο ώστε να κάτσουμε να σκεφτούμε και με παρρησία να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη. Φευ συνάντησα πράγματι όχλο και αν και μίλησα και με απολυμένους και με μαγαζάτορες και με διάφορους γενικά, όταν μιλάμε για όχλο τότε είτε μ’ έναν μιλήσεις είτε με όλους το ίδιο πράγμα είναι. Διότι είναι όχλος κι εγώ απεχθάνομαι και τον όχλο και την οχλοκρατία. Βαρέθηκα συνάνθρωποι, βαρέθηκα να φταίνε μόνο οι άλλοι και πάντα οι άλλοι. Βαρέθηκα να μην φταίμε ποτέ εμείς. Σιχάθηκα την παντελή έλλειψη προσωπικής ευθύνης του καθένα μας και όλων μας μαζί και για να καταλάβετε τι εννοώ θα παραθέσω αποσπάσματα από δυο δημοσιεύσεις που όταν συγκριθούν μεταξύ τους δίνουν απαντήσεις. Στην πρώτη (δεν την γλύτωσα την λέρα αλλά όποιος ασχολείται με τα πίτουρα…) ο επίσης αγανακτισμένος καραγκιοζης παπα-χωροφύλακας μητροπολίτης Καλαβρύτων καλεί με απύθμενο θράσος το ποίμνιο να κατέβει στις πλατείες για την Ελλάδα και το καλό μας κι αυτός βεβαίως βεβαίως…

και προτρέπει τους Έλληνες πολίτες να ξεφύγουν από την ραστώνη και να κάμουν μία ειρηνική επανάσταση, με τα εξής λόγια: «Έλληνες και Ελληνίδες. Αδελφοί μου και παιδιά μου. Η Ελλάδα χάνεται! Η Ελλάδα καταποντίζεται! Η Ελλάδα πωλείται! Σε λίγο θα είμαστε ξένοι μέσα στο σπίτι μας. Ξεσηκωθείτε λοιπόν! Γιατί κάθεσθε; Διώξτε τη ραστώνη. Αφήστε τον καναπέ του σπιτιού σας. Αφήστε τα μπαρ και τα καφενεία. Βγείτε και σεις στους δρόμους. Για μια ειρηνική διαμαρτυρία. Και μείνετε εκεί για μερικά εικοσιτετράωρα! Κάμετε μία ειρηνική επανάσταση». Θα πρέπει να διευκρινήσουμε ότι η προτροπή αυτή του Ποιμενάρχου μας και η κίνηση πηγάζει από την αγάπη για την Ελλάδα και δεν έχει οιοδήποτε κομματικό η γενικότερα πολιτικό χαρακτήρα. ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ! Κατόπιν των ανωτέρω επισημάνσεων ανακοινούται ότι η Ιερά Μητρόπολη θα συμμετάσχει στον αγώνα και την αγωνία των δοκιμαζόμενων Ελλήνων συμπολιτών μας, καθώς κλήρος και λαός μαζί αποτελούν το σώμα της Εκκλησίας ενωμένοι, με τους εξής τρόπους:

1. Στα πλαίσια της προσπάθειας να ξυπνήσουν οι συνειδήσεις όλων, ώστε να αντιληφθούν την κρισιμότητα της καταστάσεως και να κινητοποιηθούν, πριν να είναι αργά, το Σάββατο 4.06.2011 θα κτυπήσουν οι καμπάνες όλων των Ιερών Ναών της περιοχής της Αιγιάλειας από 12.00΄-12.30΄ το μεσημέρι. Αυτό θα είναι «το ξυπνητήρι» της Εκκλησίας.

2. Kαλεί τους ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, να κατέβουν στις πλατείες , είτε μόνοι τους, είτε με την οικογένειάς τους, είτε με την ενορία τους, για να συμμετάσχουν και να συμπαρασταθούν στην ειρηνική διαμαρτυρία των αγανακτισμένων συμπολιτών μας. Ας το αποφασίσουν όμως μόνοι τους. Ας ακούσουν την φωνή της συνειδησεώς των. Στα θέματα αυτά δεν χωράνε εντολές της Διοικήσεως.

3. Ένα πούλμαν με Εφημερίους θα μεταβεί στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα το βράδυ της Παρασκευής 03.06.2011 για να μετάσχουν στην διαμαρτυρία των αγανακτισμένων πολιτών.

4. Καταβάλλεται προσπάθεια να κληθεί στο Αίγιο μία προσωπικότητα του πνευματικού και επιστημονικού χώρου, προκειμένου να μας ομιλήσει περί της οικονομικής κρίσεως, της μνημονιακής πολιτικής και των αδιεξόδων της, της αντισυνταγματικότητάς της, της υπονόμευσης και υποθήκευσης των εθνικών και κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

http://mkka.blogspot.com/2011/06/blog-post.html

και στο καπάκι η δεύτερη δημοσίευση που απαντά στην ερώτηση ποια Ελλάδα εννοεί ο τραγόπαπας και τι είναι αυτό που θέλει να σώσει. Απολαύστε το και μετά ελάτε να πούμε για απολυμένους για φτωχούς για άστεγους για μαγαζάτορες που κλείνουν τα μαγαζιά τους και για οικογενειάρχες που ανησυχούν για το μέλλον το δικό τους και των παιδιών τους:

Εκκλησιαστική περιουσία – λεφτά υπάρχουν!

Όταν σήμερα σύσσωμος ο ελληνικός λαός, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κόμματα, φορείς…ψάχνουν να βρουν χρήματα για την αποφυγή της χρεοκοπίας, ουδείς διανοείται να θίξει το καυτό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Πιθανόν κάποιοι να νομίζουν πως δεν είναι και τόσο μεγάλη που να αξίζει να ασχοληθούμε και που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της χώρας.

Αν όμως μαθαίνατε πως αυτή μπορεί να ανέρχεται ως και δέκα φορές το ελληνικό χρέος;

Όχι η εκτίμηση δεν είναι υπερβολική και είναι απορίας άξιο γιατί κανείς από τους φύλαρχους της αριστεράς δεν ξεσηκώνει τον κόσμο να απαιτήσει αυτά που η εκκλησία εδώ και αιώνες του έχει κλέψει!!!

Αναλώνονται σε ψευτοεπαναστατικές ανούσιες δράσεις που κανένα αποτέλεσμα δεν φέρουν παρά μόνον δημιουργούν προβλήματα σε άλλους πολίτες ή ενθαρρύνουν κατάπτυστες νοοτροπίες που μας οδήγησαν στην κοινωνική κατάρρευση όπως το «κίνημα» της Κερατέας και ποιούν την νύσσα για ένα τόσο σοβαρό θέμα που ουσιαστικά λύνει το πρόβλημα χρέους της χώρας μια και καλή!

H εκκλησιαστική περιουσία καλύπτεται από ένα αδιαφανές πλέγμα που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα). Ο ιστός αυτών των ΝΠΔΔ, κρύβει αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών». Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να έχει εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων.

Κάθε ένα από αυτά τα ΝΠΔΔ έχει δική του ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα για την καταμέτρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας λίγο-πολύ ανέφικτο. Εξάλλου και για τη γνωστή ιδιοκτησία της Εκκλησίας δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα, διότι ουδείς μπορεί να αποτιμήσει, λόγου χάρη, την αξία των δασών, των χορτολιβαδικών εκτάσεων αλλά και των δεσμευμένων από δήμους και κράτος οικοπέδων.

Το οργανόγραμμα της Εκκλησίας χωρίζεται σε τέσσερις ομάδες. Την κεντρική διοίκηση, τις ιερές μητροπόλεις, τις ιερές μονές και τους ενοριακούς ναούς. Οι ομάδες αυτές διοικούνται από συλλογικά όργανα. Οι ιερές μητροπόλεις από τα μητροπολιτικά συμβούλια, οι ιερές μονές από τα ηγουμενοσυμβούλια και οι ενοριακοί ναοί από τα εκκλησιαστικά συμβούλια. Με εξαίρεση τα ηγουμενοσυμβούλια που απαρτίζονται μόνο από μοναχούς, όλα τα άλλα όργανα διοίκησης περιλαμβάνουν ως μέλη και «λαϊκούς».

Πολύ πρόχειροι υπολογισμοί, φέρουν την περιουσία του ΝΠΔΔ της Εκκλησίας της Ελλάδος να ανέρχεται σε τουλάχιστον δεκαπέντε δισεκατομμύρια (15.000.000.000) ευρώ. Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου δυόμισι χιλιάδων (2.500) μοναστηριών. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά.

Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ. Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Mόνον η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 2,5 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 6-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος

Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η συνολική έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Απ΄ αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές. Και περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα» αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Έχει, επίσης, σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει παράλληλα και ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες (!) σε νησιωτικά συμπλέγματα, όπως π.χ στις Σποράδες και στις Κυκλάδες. Η Εκκλησία της Ελλάδος φέρεται μεταξύ άλλων να διαθέτει περίπου οκτακόσια (800) κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα. Όσον αφορά δε την ρευστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπολογίζεται σε μερικές δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες) εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα η Εκκλησία της Ελλάδος έχει συστήσει δύο Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.), μία για την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, με την επωνυμία «Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Έργων, Ανώνυμη Εταιρία» και μία για την διαχείριση της περιουσίας της.

Η μισθοδοσία των κληρικών γίνεται από το τον κρατικό προϋπολογισμό. Το ετήσιο κονδύλι φτάνει στο ύψος του 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως.

Συνεπώς στο σύνολό της η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να ξεπερνά τα 5 τρις ευρώ δηλαδή δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος!

Επίσης είναι μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα στην Εμπορική και σε άλλες που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος με τοκογλυφικά επιτόκια 6% και έχουν στα χέρια τους περίπου το 40 % του ελληνικού χρέους

«Η δυναμική πορεία της Εκκλησίας της Ελλάδος – ΕΚΥΟ επιβεβαιώθηκε και με την αγορά “1.600.000”μετοχών της Εθνικής Τράπεζας η οποία καλύφθηκε με την συμμετοχή των διαθεσίμων της Εκκλησίας της Ελλάδος – ΕΚΥΟ (Αποφ. ΔΙΣ 31-07-2008).Ήτοι το σύνολο των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας της Εκκλησίας της Ελλάδος –ΕΚΥΟ την 31-12-2008 ανήλθε εις το ύψος των 7.785.405 τεμαχίων».

ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΕΧΟΥΝ; http://ecosmopolis.wordpress.com/2011/05/15/%CE%B5%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%BB%CE%B5%CF%86%CF%84%CE%AC-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%87%CF%81/#more-232

Μετά απ' όλα αυτά θέλετε τώρα να μιλήσουμε και λίγο γι αυτό που λέμε προσωπική ευθύνη; Μμμ; Θέλετε να κοιταχτούμε αναμεταξύ μας και να αλληλοφασκελωθούμε μέχρι τελικής πτώσης; Διότι κατα την γνώμη μου αν θέλουμε να ξελασπώσουμε αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε πρώτα πρώτα. Θα γίνουμε καλύτεροι όταν καταλάβουμε ο καθένας μας τα δικά του λάθη κι όταν αρχίσουμε να αλληλοφασκελωνόμαστε στις γειτονιές. Όταν αρχίσουμε να φασκελώνουμε αυτόν που παρκάρει παράνομα, αυτόν που πετάει το αποτσίγαρο και το σκουπίδι του στον δρόμο, αυτόν που λουφάρει κοπροσκυλιάζοντας στην δουλειά, αυτόν που κλωτσάει το αδέσποτο στον δρόμο, αυτόν που ψήφισε τον εθνοσωτήρα, αυτόν που γεμίζει τα παγκάρια δήθεν για να σώσει την ψυχή του, αυτόν που έχει ανασφάλιστους εργάτες, αυτόν που πουλάει την ψήφο του για μια θέση στο δημόσιο, αυτόν που πάει στο σχολείο μόνο για να πάρει το μηνιάτικο, αυτόν που διδάσκει στο πανεπιστήμιο πως να κάνεις καριέρα χωρίς να κάνεις τίποτα, αυτόν που αισχροκερδεί, αυτόν που ζητάει φακελλάκι στο νοσοκομείο, αυτόν απεργεί για να γίνει βουλευτής, αυτόν που παίρνει τις επιδοτήσεις κι αγοράζει μερσεντές και για να μην τα πολυλογώ όλοι πρέπει να αλληλοφασκελωθούμε διότι άλλος λίγο άλλος πολύ είμαστε συνυπεύθυνοι για τα χάλια μας. Έχουμε λοιπόν το θάρρος την αυτογνωσία την παρρησία και την συνείδηση ώστε να φασκελώσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και μετά τον γείτονά μας τον συνάδερφό μας αλλά και να δεχτούμε κι εμείς τα αντίστοιχα φάσκελα από αυτούς; Αν δεν, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας αυτό έχω μόνο να πω. μας φταίει ο γάιδαρος και βαράμε το σαμάρι οοο εεε!

Πάμε τώρα σ' ένα άλλο θέμα σχετικό μεν αλλά ίσως και άσχετο αφού είναι απλώς μια δική μου απάντηση στο τι θέλω εγώ σε επίπεδο θεσμών. 

η δική μου πρόταση είναι αντί να καεί το μπουρδέλο η βουλή να ανοίξουν κι άλλα κοινοβούλια. Θέλω συνταγματική αναθεώρηση προς το δημοκρατικότερο και κάθε περιφέρεια να έχει το δικό της κοινοβούλιο που θα αποφασίζει για τον τόπο του με εκπρόσωπους (όχι αντιπρόσωπους) αιρετούς και ανακλητούς ανά πάσα στιγμή. Θέλω ένα πολιτικό σύστημα αυτοδιοικούμενων και αυτοδύναμων περιοχών εντός της ελληνικής επικράτειας όπου ο καθένας μας θα είναι υπεύθυνος. Θέλω μια Ελλάδα ομοσπονδιακή ή ακόμα καλύτερα συνομοσπονδία. θέλω πλήρη δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας και αναδιανομή της στον λαό. θέλω κατάργηση των κρατικών μονοπωλείων, θελω να επιλέγω τον δάσκαλο του παιδιού μου και την παιδεία του, θέλω να επιλέγω τον γιατρό μου θέλω ανεξάρτητη δικαιοσύνη με συμμετοχή και των πολιτών, θέλω κατάργηση του στρατού ως έχει, θέλω να πληρώνω μόνο για τις υπηρεσίες που μου παρέχονται θέλω υπεύθυνους πολίτες και τελικά μάλλον θέλω αυτά που δεν θέλει κανείς άλλος και που φοβάται μόνο στην σκέψη τους. Θέλω δηλαδή τα αντίθετα ακριβώς από αυτά που θέλει ο μητροπολίτης Καλαβρύτων, ο συνδικαλιστής, ο μέχρι τώρα πανεπιστημιακός, ο μέχρι τώρα πολιτικός και ο νυν αγανακτισμένος. Και η κυρίως διαφορά μας είναι ακριβώς αυτή. Ότι δηλαδή ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΘΕΛΩ!

αυτά και χαίρετε!