Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

5 Φεβρουαρίου 2009

Η μοναξιά δεν είναι ποτέ μαζί σας.

                                            

Για σας τι θα πει να είστε μόνοι; Να κάνετε παρέα με τον εαυτό σας και μόνο, χωρίς την παρουσία κανενός ξένου. Α, ναι, σας βεβαιώνω πως είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να μένετε μόνος….

Εγώ θα ήθελα να είμουνα μόνος κατά ένα παράξενο εντελώς καινούργιο τρόπο. Όλως διόλου το ενάντιο απ’ ότι νομίζετε εσείς: δηλ. χωρίς εμένα κι ακριβώς με κάποιον ξένο στο περιβάλλον. Ίσως αυτό να το εκλάβετε για ένα πρώτο σημάδι τρέλας. Ίσως γιατί δεν σκέπτεστε καλά. Μπορεί ήδη να μου έχει στρίψει δεν το αρνούμαι, αλλά σας παρακαλώ να πιστέψετε ότι ο μόνος τρόπος για να μείνουμε μόνοι είναι ακριβώς αυτός που σας υποδεικνύω.

Η μοναξιά δεν είναι ποτέ μαζί σας. Πάντα βρίσκεται ξέχωρα από εσάς, ενδεχόμενα δε μόνο σ’ ένα ξένο περιβάλλον τόπου ή προσώπου όπου οι πάντες σε αγνοούν και τους πάντες αγνοείς, έτσι που η θέληση και το αίσθημά σου να μένουν ξεκάρφωτα σαν μια φευγαλέα και γεμάτη αγωνία αβεβαιότητα, που να παραλύει κάθε θέλησή σου και να παύει κάθε στενή επικοινωνία με την συνείδησή σου. Η πραγματική μοναξιά βρίσκεται σ’ έναν τόπο όπου η ζωή υπάρχει για σένα και μόνο, χωρίς ατραπούς ούτε και φωνές κι όπου ο μόνος ξένος είσαι εσύ….

…κι οι άλλοι; Οι άλλοι δεν αφορούν κατά τίποτα το είναι μου. Για τους άλλους που κοιτούν απ’ έξω οι ιδέες μου, τα αισθήματά μου έχουνε μια μύτη. Τη μύτη μου. Κι έχουνε ένα ζευγάρι μάτια. Τα μάτια μου, που εγώ δεν τα βλέπω αλλά εκείνοι τα βλέπουν. Τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στις ιδέες μου και τη μύτη μου; Για μένα καμία. Εγώ δεν σκέφτομαι με την μύτη ούτε και την περιποιούμαι την ώρα της σκέψης. Αλλά οι άλλοι; Εκείνοι που δεν μπορούνε να εισχωρήσουνε στο είναι μου για να λάβουνε γνώση απ’ τις ιδέες μου και μόνο εξωτερικά βλέπουνε την μύτη μου. Για τους άλλους οι ιδέες μου και η μύτη μου βρίσκονται σε άμεση σχέση ώστε αν υποθέσουμε ότι αυτές είναι βαθυστόχαστες κι εκείνη, εξ’ αιτίας του σχήματός της αρκετά κωμική θα προκαλούσε αναμφίβολα το γέλιο.

ΠΙΡΑΝΤΕΛΛΟ «Ένας κανένας»

8 σχόλια:

  1. Ναι, είναι ένα μικρό αριστούργημα που αφιέρωσα σε όλους εκείνους που δεν μπορούνε να εισχωρήσουνε στο είναι μου για να λάβουνε γνώση απ’ τις ιδέες μου και μόνο εξωτερικά βλέπουνε την μύτη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Κλείτορα
    Αντιπαρέρχομαι τις προσωπικές επιθέσεις προς το πρόσωπό μου. Σε διαβεβαιώνω ότι είμαι τακτικός επισκέπτης της ιστοσελίδας σου εδώ και πολύ καιρό. Μπορεί να διαφωνώ σε πολλά από τα γραφόμενά σου, όμως βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα την ελευθεροφροσύνη σου και πολύ επιδέξιο τον τρόπο που εκφράζεσαι.
    Φρονώ πως αξιολύπητοι είναι μόνο εκείνοι που δεν σκέπτονται και δεν προβληματίζονται. Η διαφορετικότητα δε σημαίνει αναγκαστικά και εχθρότητα (τουλάχιστον από την πλευρά μου). Τα γράφω αυτά, διότι κάποιοι επισκέπτες της ιστοσελίδας σου άγγιξαν στα όρια της χυδαιότητας αναφορικά με το πρόσωπο του Ιησού Χριστού, ο Οποίος, μπορεί γι’ αυτούς να μην είναι τίποτε, για μας είναι η Υπέρτατη Προσωπικότητα, το Υπέρ Παν Όνομα, ο αιώνιος Θεός Λόγος, ο μοναδικός και ανεπανάληπτος ευεργέτης της ανθρωπότητας!
    Φαίνεται ότι η φιλοσοφική τους σκέψη και τα ενδιαφέροντά τους (δυστυχώς για εκείνους) εξαντλούνται στα υπολείμματα της αφόδευσης. Έχουν την αγωνία να μάθουν (δε μπορώ να καταλάβω γιατί) αν ο Χριστός ασκούσε αυτή την φυσική για την ανθρώπινη φύση ανάγκη. Τους διαβεβαιώνω απερίφραστα και κατηγορηματικά, ναι! Και μάλιστα αυτό το θεμελιώνω και θεολογικά, αν θέλουν. Ο Ιησούς Χριστός ήταν εκτός από τέλειος Θεός, ήταν και τέλειος άνθρωπος. Δεν μπορώ να καταλάβω πόσο κακό είναι να … πηγαίνει κανείς στην τουαλέτα!
    Σίγουρα κακό θα ήταν να είναι μοιχός, βιαστής θεαινών και θνητών, αιμομίκτης, παιδεραστής, κίναιδος, φονιάς, κτηνοβάτης, βίαιος, οργίλος, παθιασμένος, ανθρωποπνίχτης, ερωτύλος, κλέφτης, ψεύτης, απατεώνας, μισάνθρωπος, πολεμοχαρής και αιμοχαρής, ανελέητος, ζηλόφθων, μέθυσος, απαιτητής ζωοθυσιών και το χειρότερο και φρικτότερο, ζητητής ανθρωποθυσιών, όπως ήταν οι «θεοί» του εφιαλτικού προχριστιανικού παρελθόντος, σε παγκόσμιο επίπεδο! Ανοίξτε οποιαδήποτε μυθολογία, οποιουδήποτε λαού και θα διαπιστώσετε το ποιόν τους και τις ολέθριες επιδράσεις που είχαν στις κοινωνίες. Δείτε το μαύρο το χάλι στις σύγχρονες πολυθεϊστικές κοινωνίες της νοτιοανατολικής Ασίας, στις οποίες αναγκάζονται από τη θρησκεία τους, συν τοις άλλοις, να τρώνε ακόμα και κουφάρια – αποκαΐδια των νεκρών γκουρού, για να ενωθούν δήθεν με τον τρόπο αυτό με τον ... Βράχμα!
    Ο μειλίχιος Ιησούς Χριστός ουδεμία σχέση έχει με την ικανοποίηση ζωωδών ορμέμφυτων, σαν και αυτά των παγανιστικών «θεών». Κανένας μέχρι σήμερα από τους ορκισμένους εχθρούς Του δεν τόλμησε να αμφισβητήσει (τουλάχιστον με σοβαρότητα και πειστικότητα) την απόλυτη ηθική Του τελειότητα! Και μη καταφύγετε στις ατελείς εικόνες και αντιλήψεις για το Θεό της Παλαιάς Διαθήκης που είχαν οι νομάδες Ισραηλίτες του 14ου π. Χ. αιώνα, ούτε εμείς οι Χριστιανοί τις δεχόμαστε, διότι υπάρχει η περί Θεού τέλεια έννοια στην Καινή Διαθήκη. Η Παλαιά Διαθήκη, χωρίς την πληρότητα της Καινής Διαθήκης είναι άχρηστη! Το τονίζω αυτό διότι είμαι σίγουρος πως πάλι στις ατελείς παλαιοδιαθηκικές αντιλήψεις θα καταφύγουν να «αντικρούσουν» τα γραφόμενά μου.
    Το να προσπαθεί κάποιος να σπιλώσει το Χριστό, είναι σαν να προσπαθεί να πετάξει λάσπη στον ήλιο. Το μόνο που κατορθώνει όμως είναι να γυρίζει η λάσπη στα μούτρα του…
    Φιλικά
    Ξενοφάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Ξενοφάνη, κατά πρώτον δεν είδα κάπου επίθεση προς το πρόσωπό σου.
    Κατά δεύτερον, ναι πράγματι κι εγώ κρίνω τον τον Χριστό σου όπως και την Παναγία σου χαρακτηρίζοντας αυτούς κατά την γνώμη μου κάθε φορά και αυτό το κάνω για έναν και μοναδικό λόγο. Διότι κι εσύ βρίζεις τους δικούς μου. Μόνο που εσύ όταν μπορούσες μ’ έκαψες κιόλας και δεν μιλώ για 2000 χρόνια πριν, όχι, για 50-100 χρόνια πριν μιλώ. Για τον πατέρα μου και τον παππού μου μιλώ και για την δύστυχη (κυριολεκτικά) την γιαγιά μου μιλώ που την διαπομπεύατε καβάλα στο γαϊδούρι ανάποδα επειδή… ήταν αστεφάνωτη.
    Γνωρίζω τι είναι ο Χριστός για σένα και δεν έχω κανέναν λόγο ούτε δικαίωμα για το ποιόν θεό θα έχεις. Έχε όποιον σου αρέσει, αρκεί να μην ενοχλείς εμένα και θα σεβαστώ του δικαιώματός σου να μην αντέχεις στην κριτική του θεού σου, ΌΤΑΝ σεβαστείς το αντίστοιχο δικό μου. Δεν θα κάτσω να σου εξηγήσω τα περί συμβολισμών, τεχνών, επιστημών των ΦΥΣΙΚΩΝ εικόνων που προσλαμβάνει ο άνθρωπος. Δεν είσαι φυσιο-ΛΑΤΡΗΣ και δεν θα καταλάβεις ή θα κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις, συνεπώς άσκοπη η συζήτηση. Άλλωστε ο θεός σου τ’ απαγορεύει αυτά δια ποινής… θανάτου. Είμαι πλέον βιωματικά βέβαιος πως ένας πανθεϊστής-υλοζωιστής δεν γίνεται να συνεννοηθεί* μ’ έναν μονοθεϊστή-πνευματιστή. Και μόνο οι λέξεις δηλώνουν το μέγεθος της απόστασης, στο μέγιστο δυνατόν λεκτικώς. «Παν» - «μονό», από το όλα στο ένα. Πάντως είσαι ελεύθερος να λατρεύεις ότι θέλεις, ακόμα και τα παραμύθια περί παράδεισου ή κόλασης και ότι άλλο θες. Αρκεί να μην τα επιβάλεις και στα παιδιά μου.
    Κατά τρίτον, εδώ στον τόπο που επισκέπτεσαι βρίσκεσαι σ’ έναν προσωπικό χώρο, σ’ ένα ηλεκτρονικό δημόσιο ημερολόγιο όπου καταγράφω τις σκέψεις μου. Εάν οι σκέψεις μου νομίζεις πως προσβάλουν τον θεό σου, μην έρχεσαι εδώ. Αγνόησέ με όπως θα έκανες στον δρόμο ή στο καφενείο ή στην δουλειά σου. Το να έρχεσαι και να προσβάλεις την ελληνική μυθολογία (ναι μύθοι είναι, αλληγορίες) που εγώ την λατρεύω (όπως και άλλες) καθόλου μα καθόλου δεν σε τιμά. Εμένα μου αρέσουν τα ζωώδη ορμέμφυτά μου, εσένα τι σε πειράζει; Γράφεις από την μια πως η διαφορετικότητα δεν σημαίνει αναγκαστικά και εχθρότητα και στην επόμενη παράγραφο κατατάσσεις ολόκληρες ηπείρους στην κατηγορία των…. κανίβαλων. Ποιος; Εσύ! Ένας χριστιανός, δογματικά δηλαδή λάτρης και πιστός της πτωματολαγνείας και της νεκροφιλίας!
    Αν λοιπόν (για να τελειώνουμε) εσύ θεωρείς τον τράγο…. μοιχό και αιμομίκτη ή τον άνεμο παιδεραστή, είναι πρόβλημά σου Ξενοφάνη. Έχεις κάθε δικαίωμα να θεωρείς την θάλασσα βίαιη, τον κεραυνό οργίλο, το λουλούδι ερωτύλο, τον ήλιο βιαστή, την φωτιά απαιτητή ζωοθυσιών, (καλή όρεξη) τον ποταμό ανθρωποπνίχτη, το δάσος ανελέητο, το αμπέλι μέθυσο, το μουλάρι κίναιδο, την αλεπού απατεώνα, τα φίδια μισάθρωπα, τον σκύλο πολεμοχαρή, την γάτα αιμοχαρή, το άγνωστο απαιτητή ανθρωποθυσιών, τον θάνατο ζητητή ανθρωποθυσιών και γενικά ότι άλλο σου αρέσει. Εγώ είπαμε, τα βλέπω αλλιώς τα πράγματα. Εγώ σε όλα αυτά μαζί όσα ανέφερες βλέπω μόνο τον έναν δικό σου ανύπαρκτο θεό να τα ανάγει και να τα επιβάλει πάνω μου. Ε δεν έχω καμία όρεξη να γίνω τράγος. Τον λατρεύω μεν τον τράγο ποικιλοτρόπως αλλά είμαι άνθρωπος. Γι αυτό Ξενοφάνη σου λέω, μόνο σε σχέση με την μύτη μου μπορείς να με αντιληφθείς οπότε αν θέλεις να πεις την δική σου οπτική άνοιξε ένα μπλογκ και γράψε τις απόψεις σου. Μην λερώνεις το δικό μου.
    *Ελπίζω να συνεννοηθήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συνηθίζουμε να λέμε πως η Μοναξιά είναι η αρρώστια της εποχής μας. Πως το αίσθημα της μοναξιάς είναι καρπός μιας εποχής, όπου ή κοινωνία ογκώθηκε κι απλώθηκε τόσο πολύ, ώστε οι άνθρωποι έχασαν την έπαφή αναμεταξύ τους και, οδηγημένοι από έναν απάνθρωπο αγώνα αυτοσυντήρησης, περιχαρακώθηκαν στο άτομό τους και κηρύχθηκαν σε κατάσταση «ψυχρού πολέμου» μ’ όλους τους γύρω τους.
    Αλλά ή Μοναξιά δεν είναι εφεύρημα του καιρού μας. Από πάντα — και, θαρρώ, για Πάντα — συντροφεύει τον άνθρωπο.Μόνο που κάθε εποχή της δίνει το δικό της νόημα.Στις μεγάλες ώρες της ανθρώπινης πορείας, η Μοναξιά αγγίζει το μεγαλείο. Στις μικρές, φτάνει ως την αθλιότητα.

    ΥΓ.«Ο πιο δυνατός άνθρωπος στον κόσμο, είναι ο πιο μοναχικός».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. από τα πλέον μεστά σχόλια που έχουν γραφτεί στο μπλογκ μου. Ευχαριστώ καραβάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Φίλε Κλείτωρ,
    σού απαντώ εδώ, έστω καί λίγο καθυστερημένα λόγω βάρους ασχολειών, διότι δέν θάλω νά καταχρώμαι τόν χώρο τού Ροϊδη Λασκαράτου γιά προσωπικά αλληλομηνύματα. Δηλώνω κι εγώ ΠΑΡΩΝ καί συμμετέχω κι εγώ στίς απόψεις σου περι μοναξιάς καί άλλων ιδεών καί χαίρομαι που σέ συνάντησα. Η μοναξιά είναι επινόηση αδύναμων ανθρώπων τού κοπαδιού καί τής αγέλης οί οποίοι έχουν ανάγκη από κάποιον αρχηγό. Δέν γνωρίζουν πόσο δημιουργική είναι αυτό που αποκαλούν μοναξιά καί δέν γνωρίζουν πως τέτοιο πραγμα δέν υπάρχει όταν γύρω σου υπάρχουν οί σκέψεις σου, μούσες έργων τέχνης καί ποιήσης. Τελειώνω μέ τό αγαπημένο μου ρητό από τόν Τζόν Γεμπστερ "Οί αετοί πετούν μόνοι. Είναι μόνο τά κοινά πτηνά που πετούν σέ κοπάδια"
    Ευχαριστώ,
    Κώστας Κοροβίλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι επίσης που συναντηθήκαμε. Ελπίζω να κατάλαβες πως το "καθυστερημένα" το δικό σου είναι καλύτερο του δικού μου! Συμφωνώ με όσα γράφεις, τόσο που επιστρέφω τάχιστα στην κοσμάρα Μου παίρνοντας όμως και Γουέμπστερ μαζί μου που δεν τον έχω διαβάσει!

      Διαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails