Ξεκίνησαν έτσι απλά ως μια παρέα ανθρώπων με κοινό ενδιαφέρον τους την επικούρεια φιλοσοφία. Πέρασαν από χίλια κύματα. Κάποιοι αυτοαποκαλούμενοι αρχαιολάτρες κι ελληνοκεντρικοί ή επανελληνιστές και λοιπά τέτοια περίεργα τους λοιδόρησαν ή και τους χλεύασαν. Κάποιοι άλλοι ελληναράδες «πατριώτες» εθνικοί ή εθνικιστές τους απείλησαν ή και τους εκδίωξαν. Κάποιοι άλλοι δωδεκαθεούσοι μύστες κάποιας απροσδιόριστης και κατά φαντασίαν «ελληνικής εθνικής θρησκείας» (έτσι κι άκουγε κανας αρχαίος πως οι έλληνες είχαν θρησκεία θα γέλαγε 20 αιώνες) τους έβρισαν τους λοιδόρησαν και τους κατασυκοφάντησαν. Αυτοί όμως ακολουθώντας τις προτροπές του Επίκουρου συνέχισαν απτόητοι προς αναζήτηση γνώσης και ηδονής και τελικά τα κατάφεραν. Δεν πρόκειται για θαύμα! Δεν πρόκειται για νικητήριο πόλεμο! Δεν συνέβη καμιά επανάσταση ούτε τίποτα καινοφανές. Πρόκειται απλά για το αποτέλεσμα εργασίας ανθρώπων φρονίμων που ξέρουν τι ζητούν ξέρουν ποιοι είναι τι θέλουν και πως θα το αποκτήσουν. Και τα κατάφεραν. Τα κατάφεραν έτσι απλά χωρίς φανφάρες βούκινα θεϊκές βοήθειες και δεν ξέρω γω τι άλλο. Τα κατάφεραν κι έτσι η φιλοσοφία του Eπίκουρου μετά από πολλούς αιώνες άγριου πανταχόθεν αλλά κυρίως χριστιανικού κυνηγητού ξαναβρίσκει τον κήπο της εν Ελλάδι στον 21ο αιώνα. Εύγε και πολλά συγχαρητήρια στους επικούρειους. Τ’ αξίζουν κι ελπίζω να γίνουν μάθημα προς όλους. Μάθημα πολιτισμού.
Δελτίου Τύπου Κοινωφελούς Επιχείρησης Γέρακα
Ένα ξεχωριστό ιστορικό και πολιτισμικό γεγονός συνέβη το περασμένο Σαββατοκύριακο 12-13 Φεβρουαρίου 2011, στο Πολιτιστικό Κέντρο Γέρακα του Δήμου Παλλήνης. Πραγματοποιήθηκε το Πρώτο Πανελλήνιο Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας στον τόπο καταγωγής του Αθηναίου φιλοσόφου, τον αρχαίο Δήμο Γαργηττού, από τους Φίλους Επικούρειας Φιλοσοφίας, «Κήπος Αθηνών» και «Κήπος Θεσσαλονίκης», το φιλοσοφικό περιοδικό «Κήπος του Επίκουρου» και με τη συνδιοργάνωση του Δήμου Παλλήνης.
Το συμπόσιο στέφθηκε με επιτυχία, όπως φαίνεται από την ενθουσιώδη συμμετοχή των φίλων της φιλοσοφίας από όλη την Ελλάδα, καθώς και από το υψηλό επίπεδο όλων των ομιλητών οι παρουσιάσεις των οποίων έγιναν σε λόγο άμεσο με στόχο την επικοινωνία, και όχι σε ελιτίστικη διάλεκτο με στόχο την επίδειξη και τον πνευματικό αποκλεισμό των πολλών.
Με αυτό το φιλοσοφικό συμπόσιο, οι Φίλοι της Επικούρειας Φιλοσοφίας θέλησαν να τιμήσουν το μεγάλο διαφωτιστή και ανθρωπιστή φιλόσοφο, και ταυτόχρονα να προσφέρουν μια διαχρονική πρόταση πνευματικής θωράκισης απέναντι στα σημερινά αδιέξοδα.
Καθώς τα ευρήματα της σύγχρονης Επιστήμης έχουν αναδείξει την εγκυρότητα των βασικών σημείων της Φυσικής και Ηθικής φιλοσοφίας του μεγαλοφυούς Επίκουρου, ο οποίος είχε αντιληφθεί τη φύση του σύμπαντος και του ανθρώπου, αξίζει ίσως να αφουγκραστούμε το διαχρονικό ανθρωπιστικό μήνυμά του. Ένα μήνυμα, που εκφράζει με τον απλούστερο αλλά και αρτιότερο τρόπο το νόημα της ευτυχισμένης ζωής, την οποία μπορεί να επιτύχει ο καθένας από εμάς εφόσον συνδυάσει την προσωπική αρετή της φρόνησης με το συμμετοχικό αγαθό της φιλίας.
Μετά από πρόταση του Δημάρχου Παλλήνης Κου Αθανασίου Ζούτσου, το Συμπόσιο Επικούρειας Φιλοσοφίας καθιερώνεται ως θεσμός και θα διοργανώνεται σε ετήσια βάση στον τόπο καταγωγής του φιλοσόφου Επίκουρου και σε αντίστοιχη ημερομηνία. Επίσης μετά από πρόταση των Φίλων Επικούρειας Φιλοσοφίας «Κήπος Αθηνών», την οποία αποδέχθηκε ο Δήμαρχος, θα ονομαστεί και διαμορφωθεί ένας κοινόχρηστος χώρος πρασίνου της περιοχής ως Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, προς τιμήν του.
Σύνδεσμοι επικούρειων:
http://www.verettasbooks.gr/index.php
ΥΓ. ακόμα ηχούν τα λόγια του στ' αυτιά μου:
"Εγώ θα συνεχίσω τον δικό μου δρόμο (…) Θα πάμε αλλού. Μακριά από υστερικούς εθνικόφρονες και «εμπαθείς βραδύνοες» (…) Εγώ θα επιμείνω να καλλιεργώ τον δημοκρατικό, τον φιλελεύθερο, τον υλιστικό, τον άθεο, τον ανεξάρτητο φιλοσοφικό στοχασμό, ακλουθώντας τα διδάγματα του Επίκουρου, παρέα με τους φίλους μου, μέσα από το περιοδικό μου και τις περιστασιακές πανελλαδικές συναθροίσεις μας".
Μάριος Βερέττας περιοδικό «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ» ΤΕΥΧΟΣ ΙΔ σελ. 08
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!