Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

7 Φεβρουαρίου 2011

Κατάλαβες κυρά Τασούλα;

Tης Τασουλας Καραϊσκακη

Το ερώτημα είναι αν το άτομο σε εποχή κρίσης μπορεί να ολοκληρωθεί, όπως άλλοτε, στην ιδιώτευση. Η ισχυρή τάση της φυγάδευσης κεφαλαίων στο εξωτερικό δείχνει ότι δεν έχει συντελεστεί κάποια μεγάλη αλλαγή. Παραμένουμε ατομιστές, προσκολλημένοι στο σήμερα. Ομως, κάποιος, αποδεσμευμένος από κάθε συλλογικότητα και κάθε ιδεώδες, αποβαίνει ο κατεξοχήν μη χρήσιμος άνθρωπος (ακόμη κι αν διαθέτει εκατομμύρια σε καταθέσεις σε τράπεζα του εξωτερικού). Οριστικά μακριά από τη διανοητική εγρήγορση που χρειαζόμαστε όλοι για να αντισταθούμε στο κυνήγι των προσωπικών, μόνο, στόχων.

kathimerini.gr

Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει η κυρία Καραϊσκάκη και πολύ ευχαρίστως να της απαντήσω κατάμουτρα διότι με δουλεύει κανονικά. Κατηγορεί λοιπόν ευθέως πως ο ατομισμός μου και η προσκόλλησή μου στις σημερινές μου ανάγκες με καθιστά άχρηστο για το κράτος και πως στερούμαι διανοητικής εγρήγορσης (;!) επειδή κρύβω τα χρήματα μου. Το αστείο είναι πως ακριβώς γι αυτούς τους λόγους για τους οποίους με κατηγορεί η κυρία εγώ σήμερα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια έχοντας εξασφαλίσει την οικογένειά μου. Επειδή είμαι ατομιστής κι επειδή κρύβω τα εισοδήματά μου από τους φορομπήχτες που θέλουν να μου παίρνουν τα μισά κάθε φορά λες και τους τα χρωστάω ή τα βγάλαμε μαζί σήμερα μπορώ ακόμα να ζω αξιοπρεπώς χωρίς να χρωστάω σε καμιά τράπεζα και κανέναν τραπεζίτη τοκογλύφο. Φρίττω και μόνο στην σκέψη τι θα γινόταν και που θα βρισκόμουν σήμερα αν δεν ήμουν ατομιστής. Τα χρέη θα με είχαν πνίξει θα έμενα στο ενοίκιο θα έβλεπα μπιγκ μπράδερ τα βράδια, θα χτυπούσα κάρτα στο αφεντικό πρωί κι απόγευμα, θα έτρωγα θα έχεζα θα κοιμόμουν μ' εφιάλτες και θα περίμενα πότε θα έρθει η ώρα να πεθάνω να ησυχάσω από τα χρέη και την μιζέρια. Έτσι θα ήμουν σήμερα αν πλήρωνα κανονικά τους φόρους μου. Αλλά ας υποθέσουμε πως πλήρωνα κανονικά φόρους κι ενδιαφερόμουν για το κοινό καλό. Τι θα γινόταν τότε; Θα περνούσα εγώ καλύτερα; θα είχα καλύτερη ποιότητα ζωής; Η απάντηση βρίσκεται σε διπλανό δημοσίευμα.

Δρόμοι στρωμένοι με ευρώ, βεβαίως για τους εργολάβους, αποδεικνύονται οι αυτοκινητόδρομοι, είτε κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης είτε ως κλασικά δημόσια έργα. Διόδια για την πρώτη κατηγορία, υπερβάσεις και συμπληρωματικές συμβάσεις για τη δεύτερη, αποδεικνύουν απλώς ότι «μονά-ζυγά» είναι οι κερδισμένοι, αλλά και... διαμαρτυρόμενοι. Την Τρίτη οι ανάδοχοι και των πέντε αυτοκινητόδρομων έχουν προαναγγείλει συνέντευξη Τύπου για να πουν και επίσημα ότι τα έργα δεν βγαίνουν!

12 ΦΟΡΕΣ ΑΚΡΙΒΟΤΕΡΟΙ

Πληρώνουμε μέχρι 65 εκατ. € το χιλιόμετρο όταν η Ισπανία με ίδιο γεωγραφικό ανάγλυφο πληρώνει 12 φορές λιγότερο

ΜΟΝΑ-ΖΥΓΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ

Είτε κατασκευάζονται με συμβάσεις παραχώρησης είτε ως κλασικά δημόσια έργα οι σίγουρα κερδισμένοι είναι οι εργολάβοι

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=248403

Αυτό θα γινόταν! Θα δούλευα εγώ για να πλουτίζουν οι εργολάβοι κι όχι μόνο οι εργολάβοι. Θα δούλευα εγώ για να πληρώνω παπάδες, στρατιωτικούς, όπλα, φρεγάτες, κανόνια, και τανκς. Θα μοιραζόμουν την δουλειά μου για να τρώνε οι πολιτικοί τις μίζες τους, οι τραπεζίτες τις τοκογλυφίες τους, οι βιομήχανοι τις υπεραξίες τους, και οι δημόσιοι υπαλληλο-κοπρίτες (τσιράκια και γλύφτες διορισμένοι από τους Πάγκαλους) τα δώρα πάσχα και χριστουγέννων τους. Θα δούλευα για να έχω δήθεν ασφάλεια στο ΙΚΑ που ποτέ δεν λειτουργεί, για να έχω συγκοινωνίες που δεν λειτουργούν, για να έχω στρατό να με… φυλάει και μπάτσο να με βαράει. Για να έχω βατοπαίδια siemens χρηματιστήρια Κοσκωτάδες σκάνδαλα και δάνεια δάνεια δάνεια… Και να ήταν μόνο αυτό; Ακόμα και να πλήρωνα τα πράγματα δεν θα ήταν και τόσο εύκολα ούτε στο να πληρώσω. Ακολουθεί έτερο διπλανό δημοσίευμα:

Ησυχη και ανακουφισμένη που οι εργαζόμενοι στο μετρό ανέστειλαν για λίγο τις κινητοποιήσεις, κατευθύνθηκα χθες το πρωί στον σταθμό της Πανόρμου. Πάρκαρα ύστερα από δεκάδες κύκλους στη γύρω περιοχή και κατέβηκα γρήγορα τις σκάλες για να μπω στον σταθμό, γιατί έβρεχε καταρρακτωδώς. Στη βιασύνη μου, δεν πρόσεξα τις δύο ανθρώπινες αλυσίδες που είχαν σχηματιστεί και συνεχίζονταν ακόμη κι εκεί που δεν έβλεπε το μάτι, δηλαδή, πίσω από το γκισέ των πληροφοριών. Στάθηκα μπροστά στην πρώτη μηχανή αυτόματης έκδοσης εισιτηρίου και αναζήτησα τη σχετική ένδειξη για τον τύπο του εισιτηρίου που ήθελα. Δεν τη βρήκα, αλλά και πάλι δεν κατάλαβα τι συνέβαινε, γιατί βιαζόμουν πολύ. Μετακινήθηκα, λοιπόν, στο δεύτερο εκδοτήριο. Ούτε εκεί δεν υπήρχε φωτεινή ένδειξη. Το ίδιο και στο επόμενο και στο μεθεπόμενο. Τότε μόλις συνειδητοποίησα ότι μπροστά από το πέμπτο εκδοτήριο ξεκινούσε μια απίστευτη ουρά ανθρώπων, η οποία ξεπερνούσε τα σαράντα άτομα. Δύο μέτρα πιο πέρα, στο γκισέ έκδοσης εισιτηρίων, άλλη μία ανθρώπινη αλυσίδα, σχεδόν διπλάσια από την προηγούμενη.

Στάθηκα στο τέλος της πρώτης, αυτής για την αυτόματη έκδοση, διότι τη διπλανή εξυπηρετούσε υπάλληλος -ένας και μοναδικός- και ήλπισα ότι θα τελειώσω πιο γρήγορα. Προσπαθούσα να καταλάβω τον λόγο για τον οποίον πέντε από τα έξι εκδοτήρια δεν λειτουργούσαν, ώσπου άκουσα τον νεαρό κύριο που στο μεταξύ είχε συνεχίσει την ουρά πίσω μου, να «εκρήγνυται» μιλώντας στο κινητό του. «Θ’ αργήσω πολύ! Μπες μέσα να μη βρέχεσαι. Χρειάζομαι τουλάχιστον είκοσι λεπτά με μισή ώρα μόνο για να βγάλω το εισιτήριο! Αύξησαν την τιμή τους, αλλά δεν μπήκαν στον κόπο να ρυθμίσουν τις αυτόματες μηχανές και προτίμησαν να τις απενεργοποιήσουν. Ούτε φυσικά σκέφτηκαν να βάλουν δεύτερο υπάλληλο για να καλύψουν τις ανάγκες. Μας αντιμετωπίζουν ως κάφρους. Δεν αντέχω άλλο....». Η περιγραφή του νεαρού... μίλησε απευθείας στην ψυχή της κυρίας που ήταν δύο θέσεις πίσω. «Κι εγώ έχω να πάρω το εγγόνι μου από το σχολείο στη μία και κατεβαίνω μέχρι τα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ. Τα τελευταία φάρμακα που μου έχουν γράψει οι γιατροί του ΙΚΑ μού τελειώνουν και γύρευε πότε θα ξαναπάρω συνταγή.. Εσείς, μήπως έχετε καταλάβει γιατί απεργούν οι γιατροί του ΙΚΑ;» Στο ερώτημα βάλθηκε να απαντήσει κύριος από τη διπλανή ουρά. «Γιατί δεν θέλουν τον νόμο που προβλέπει τη δημιουργία ενιαίου μηχανισμού Πρωτοβάθμιας Υγείας, για να δημιουργήσει έναν υποτυπώδη, έστω, μηχανισμό ελέγχου των δαπανών». «Ναι, αλλά αυτό ήταν πάγιο αίτημα των ιατρικών συλλόγων. Τώρα, γιατί ακριβώς αντιδρούν;» παρεμβαίνει ξανά ο νεαρός που στέκεται πίσω μου.

«Tι τα θέλεις... Οπου φτωχός και η μοίρα του. Αλίμονο σε όσους από μας δεν τα φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο», πετάγεται ο παππούς από απέναντι. Η ολιγόλεπτη συζήτηση τελειώνει και όλοι αναχωρούν βυθισμένοι στις σκέψεις και στα προβλήματά τους.

Καθημερινές, πια, οι ιστορίες χιλιάδων μη προνομιούχων ανθρώπων που βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες είτε της συντήρησης ανορθολογικών συστημάτων διοίκησης είτε των καθυστερημένων και φαύλων καθεστώτων είτε των αποφάσεων που λαμβάνονται και δεν υλοποιούνται.

kathimerini.gr | Ιστορίες καθημερινής τρέλας

Ε λοιπόν όχι!!! Μαζί μου δεν θα παίξουν τα καθάρματα το λατρεμένο τους παιχνίδι του "όπου φτωχός και η μοίρα του"! Δεν έχω καμιά διάθεση να κάτσω να με κλέβουν για να τους είμαι αρεστός και καλός πολίτης και δεν θα παίξω το παιχνίδι τους . Διότι αυτοί δεν θέλουν πολίτες! Δούλους θέλουν αλλά δούλο δεν θα βρούν σ' εμένα όποιο κόστος κι αν πληρώσω. Τρείς φορές μ' εχει καλέσει φέτος η εφορία για να μου κάνει τρεις φορές την ίδια ερώτηση: "τα εισοδήματά σας κύριε είναι μικρά. Πως ζείτε;" Τον έπιασε η συμπόνια τον εφοριακό… Βεβαίως απάντηση δεν πήραν ούτε πρόκειται να πάρουν αλλά κάθε φορά που ο χοντρός ξασπρουλιάρης φαλακρός -όμοιος με γουρούνι- εφοριακός με ρωτούσε αναρωτιόμουν από μέσα μου πόσο μαλάκας μπορεί να είναι αφού δεν καταλαβαίνει πως είκοσι αιώνες σκλάβος έχω μάθει να κρύβομαι από τους εφοριακούς τόσο καλά που είναι αδύνατον να με βρει. Είκοσι αιώνες! Πέρασαν από δω όλες οι αυτοκρατορίες και όλοι οι κατακτητές του κόσμου και όλοι επί είκοσι αιώνες περνούσαν για να εισπράξουν φόρους. Είκοσι αιώνες μου ήταν αρκετοί για να μάθω να κρύβομαι απέναντι στον όποιον κατακτητή που ζητούσε βιός από το βιός μου κι αν αυτοί οι είκοσι αιώνες δεν μου είχαν μάθει το μάθημα δεν θα ήμουν άξιος να υπάρχω ακόμα.

Ο Προπάππος μου στην επανάσταση του '21 ήταν κλέφτης και δεν πολέμησε για να γλυτώσει τους φόρους του Πατριαρχείου αλλά να πληρώνει φόρους στον μητροπολίτη. Δεν πολέμησε για να γλυτώσει το χαράτσι του Οθωμανού και να πληρώνει χαράτσι στον τραπεζίτη! Πολέμησε για να είναι λεύτερος και να μην πληρώνει φόρους κι όσο εγώ δεν είμαι ελεύθερος φόρο δεν πληρώνω. Διότι ελεύθερος σημαίνει να παίρνω αυτό για το οποίο πληρώνω κι εγώ σήμερα πρέπει να πληρώνω χωρίς να παίρνω τίποτα. Εγώ σήμερα δεν είμαι ελεύθερος διότι πληρώνω παπάδες που δεν τους χρειάζομαι, μπάτσους που βαράνε τον διαδηλωτή κι αγνοούν τον δολοφόνο, με πάνε φαντάρο με το ζόρι κι αμισθί να υπηρετώ τεμπέληδες καραβανάδες, πληρώνω τραίνα και τραίνα δεν έχω, καράβια και καράβια δεν έχω, λεωφορεία και λεωφορεία δεν έχω, γιατρούς και γιατρό δεν έχω, φάρμακα και φάρμακα δεν έχω, δρόμους και δρόμους δεν έχω, κυβέρνηση και κυβέρνηση δεν έχω, δικαστές και δίκιο δεν μπορώ να βρώ, τραπεζίτες και λεφτά δεν έχω, βιομήχανους και δουλειά δεν έχω! Πληρώνω για όλα και δεν έχω τίποτα. Ό,τι έχω είναι μόνο όσα έχω καταφέρει ΜΟΝΟΣ μου όπως ακριβώς και οι πρόγονοί μου εδώ και είκοσι αιώνες! Εδώ ακόμα ζουν και βασιλεύουν όλοι οι κατακτητές μαζί! Ρωμαίοι βυζαντινοί Οθωμανοί, βενετοί, άγγλοι γάλλοι πορτογάλοι γερμανοί αμερικάνοι όλοι εδώ ακόμα, να με φορολογούν και να θέλουν να εισπράξουν!  

Ε λοιπόν κάποιοι πρέπει να το πάρουν επιτέλους χαμπάρι και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους πως για όσο εγώ δεν είμαι λεύτερος αυτοί δεν πρόκειται να πάρουν φράγκο. Δεν πρόκειται να πληρώσω εισιτήριο αν δεν έχω συγκοινωνίες, δεν πρόκειται να πληρώσω διόδια αν δεν έχω δρόμους δεν πρόκειται να πληρώσω εφορία αφού δεν έχω τίποτα. Όπως όταν πάω στον φούρνο και δίνω χρήματα αλλά παίρνω ψωμί έτσι και με αυτούς. Αφού διατείνονται πως δεν είναι κατακτητές φορομπήχτες τότε θα πληρώσω διόδια όταν θα έχω δρόμο, ΙΚΑ όταν θα έχω γιατρό και φάρμακα, εισιτήριο όταν θα έχω συγκοινωνίες και πάει λέγοντας. Αλλιώς θα παραμείνω κλέφτης όπως και ο προπάππος μου. Και αν χρειαστεί θα γίνω και αρματωλός όπως ο προπάππος μου. 

Διότι κυρία Καραϊσκάκη για να έχω αύριο πρέπει να επιβιώσω σήμερα. Εγώ! Για σας δεν με νοιάζει. Είναι δικό σας πρόβλημα κι αφού θέλετε να πληρώσετε τους απατεώνες πληρώστε τους εσείς, εγώ ιδιωτεύω! Διότι η έννοια της συλλογικότητας που υπερασπίζεστε μου θυμίζει την πανάρχαια ελληνική παροιμία. "στον αγώνα όλοι μαζί και στην μάσα χώρια" και εν κατακλείδι αν θέλετε να με πείσετε να αναρωτηθώ περί ιδιωτείας και "κοινού καλού" τότε φροντίστε κι εσείς πριν θέσετε το επόμενο ερώτημα να αποσαφηνίσετε τι εστί για εσάς "κοινό καλό" διότι μάλλον άλλο πράγμα θεωρείτε εσείς κοινό καλό κι άλλο πράγμα εγώ.

«Κοινό καλό» και ατομικότητα

Yπάρχει σήμερα μια μεγάλη πλάνη στην έννοια του πολιτικού ανθρώπου. Μιλώντας για Πολιτική ξεχνάμε, πως αυτή την κάνει ο άνθρωπος όχι ως απρόσωπο μέρος ενός συνόλου, αλλά ως μονάδα που επηρεάζει το σύνολο. Ακούμε συνεχώς τριγύρω μας για συμμετοχή στα κοινά. Διερωτώμαι, ποιό είναι αυτό το κοινό όφελος, αν αυτό δεν ωφελεί πρώτα απ’ όλα τον καθένα από εμάς ξεχωριστά; Σε τι αλήθεια χρησιμεύει ένα κοινό όφελος, που όμως βλάπτει τα πρόσωπα; Τούτες οι σκέψεις με κάνουν να καταλήγω στο συμπέρασμα, πως, όταν τελικά μιλάμε για κοινό όφελος, δεν εννοούμε τίποτα άλλο από το όφελος της εκάστοτε εξουσίας.

Οι εξουσίες, όλες οι εξουσίες, θέλουν να είναι ολοκληρωτικές, για να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στις μάζες. Ο τρόπος, για να επιτύχουν τον έλεγχο αυτό, είναι απλός αλλά δυσδιάκριτος στους πολλούς λόγω ελλειμματικής παιδείας. Το μυστικό κρύβεται σε δύο μικρές λέξεις: κοινό καλό.

Τι σημαίνει αυτό το κοινό καλό; Κατά την κρατούσα αντίληψη σημαίνει, πως θα περιορίσουμε τα προσωπικά μας ή τα οικογενειακά μας οφέλη προς όφελος όλων. Κατ’ αρχήν αυτή η σκέψη φαίνεται πράγματι σωστή, όμως και πάλι τίθεται ένα ερώτημα. Αν όλοι περιορίσουμε τα οφέλη μας, τότε ποιός πραγματικά ωφελείται, αφού όλοι είμαστε σε κατάσταση περιορισμού; Αν δηλαδή κανείς δεν έχει όφελος, τότε πως είναι δυνατόν να ωφελείται το σύνολο;

Σε αυτή την περίπτωση και αφού κανένα πρόσωπο δεν έχει όφελος, τότε το όφελος αυτό θα πρέπει να μεταβιβάζεται σε κάτι απρόσωπο, που όμως θα επηρεάζει είτε άμεσα είτε έμμεσα το κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο απρόσωπο πλην ενός· την εξουσία, η οποία, με την μορφή που έχει σήμερα, είναι πράγματι απρόσωπη μεν, αλλά επηρεάζει και άμεσα και έμμεσα τα εκτός αυτής πρόσωπα.

Πολλές φορές, όταν αυτή η απεμπόληση του προσωπικού οφέλους γίνεται δυσβάσταχτη, η ανθρωπότητα οδηγείται σε επανάσταση. Πραγματικά τότε νομίζουμε, πως κάτι πετύχαμε, αλλά και πάλι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν πετύχαμε. Εν καιρώ ο,τι κερδίζεται με τις επαναστάσεις θα αυτοκαταργηθεί από τους ίδιους τους επαναστατημένους, για να γίνει καθεστώς πολλές φορές χειρότερο του προηγούμενου. Η επανάσταση λοιπόν δεν είναι αυτή που φέρνει την αλλαγή στο σύστημα εξουσίας, αλλά είναι αυτή που δίνει την εξουσία αλλού. Επανάσταση σημαίνει αλλαγή νομής ή αλλαγή νόμων, αλλά οπωσδήποτε όχι κατάλυση της εξουσίας. Ας μην θεωρούμε λοιπόν, πως με την επανάσταση μπορεί ν’ αλλάξει κάτι σε σχέση με την όποια εξουσία. Συνεπώς και η κάθε επανάσταση δεν έχει σκοπό την προσωπική βελτίωση του υποκειμένου αλλά και πάλι το όφελος της εξουσίας κρυμμένο καλά πίσω από αυτές τις δύο μαγικές λέξεις, που τόσο δύσκολα αποκωδικοποιούνται: «Κοινό καλό».

Εάν παρατηρήσουμε λίγο πιο προσεκτικά όλες τις πολιτικές θεωρίες περί κοινού καλού, θα δούμε, ότι έχουν όλες μία βασική προϋπόθεση και απαίτηση: αυτή της υποταγής του προσώπου στο απρόσωπο. Η υποταγή είναι το βασικό ζητούμενο, διότι μόνο μέσα από αυτήν θα μπορέσει να επιτευχθεί ο στόχος του «κοινού καλού». Όμως ο πραγματικός στόχος δεν είναι άλλος από την ενδυνάμωση του συστήματος απρόσωπης εξουσίας.

* * *

Ας σκεφτούμε ελεύθερα και χωρίς κανέναν περιορισμό, ας επιλέξουμε αυτό που πραγματικά θέλει ο καθένας μας, χωρίς να επηρεαζόμαστε από το αν αρέσει ή όχι στους άλλους, ας ταξιδέψουμε σε σκέψεις, που δεν ανήκουν σε κανέναν, και ας εφαρμόσουμε ο καθένας στην ζωή του όλα, όσα νομίζει πως θα τον κάνουν καλύτερο. Μόνο έτσι, μέσω της αυτοβελτίωσης δηλαδή, θα επιτύχουμε την καλύτερη και αξιώτερη εξέλιξη μακρυά από «πολιτικές συνταγές» και καλούπια περιορισμών, που μόνο για το κοινό καλό δεν είναι. Διότι εν τέλει το κοινό καλό βρίσκεται στο να γίνουμε ως άτομα ένας έκαστος χωριστά καλύτερος και όλοι όσο καλύτεροι μπορούμε. Αυτό είναι ανθρωπισμός κατά την γνώμη μου.

                                                                                                               Κλείτωρ

           Freeinquiry.gr-Ελεύθερη Έρευνα

Σκοτίστηκα λοιπόν αν θα σας είμαι χρήσιμος και κατά πόσο. Κρέας στην μηχανή σας δεν θα γίνω! Μου αρκεί να είμαι ασφαλής εγώ και η οικογένειά μου και πιστέψτε με, αυτοί με βρίσκουν και ιδιαιτέρως χρήσιμο! Κι όσο για τον σχεδιασμό του μέλλοντος ελπίζω να κατάλαβες πως ιδιωτεύω επειδή ακριβώς σχεδιάζω το μέλλον μου. Κατάλαβες κυρά Τασούλα;

7 σχόλια:

  1. Κάτι τέτοια διαβάζεις και μετά μένεις καραφλός. Ή για να το πω αλλιώς, αυτή δηλαδή δεν κοιτάει τον εαυτό της αλλά κοιτάει το κοινό καλό; Πώς να στέκομαι αριστερά όταν ακούω τέτοια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η κυρία Τασούλα ομιλεί απταίστως τη διεθνή γλώσσα των βολεμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το πρόβλημα είναι πως οι φόροι που πληρώνουμε δεν πληρώνουν τις υπηρεσίες για τις οποίες προορίζονται.
    Κι επειδή δεν έχουμε όλοι μαγαζάκι να πουλάμε κινέζικα του 1 ευρώ 30 και καβάντζα κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώπουλα στην άκρη ώστε να απευθυνόμαστε σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας, φύλαξης, εκπαίδευσης κλπ κλπ, όσο κι αν δεν σου αρέσει, χρειαζόμαστε αυτές τις υπηρεσίες να τις παρέχει το κράτος.
    Λογικό είναι λοιπόν, να συμμετέχουμε με κάποιες εισφορές για να πληρωθούν αυτές οι υπηρεσίες.
    Είναι άλλο πράγμα το να συμμετέχουμε με άδικες επιβαρύνσεις και να μην συμμετέχουν οι περισσότερο έχοντες κι απολαμβάνοντες αυτές τις υπηρεσίες κι άλλο το να το παίζουμε εγώ κι η οικογένειά μου κι οι άλλοι να πάτε να γαμηθείτε.
    Σώπα ρε μεγάλε!
    Το ίδιο λένε κι αυτοί που τα κάνανε κατά Ελβετία μεριά.
    Πολύ θάθελα να σε δώ να σκούζεις "που είναι η αστυνομία" όταν σου ανοίξουνε το μαγαζάκι που θεωρητικά έχεις, "που είναι οι γιατροί και τα ασθενοφόρα", όταν ό μη γένοιτο σκάσεις σε κανένα τοίχο με το τζίπ, ή γιατί δεν φτάνουν οι υπάλληλοι για να μου βγάλουν τη σύνταξη και κάνουν 5 χρόνια.
    Κάπως πρέπει να πληρωθούν όλοι αυτοί, οι οποίοι λέγονται δευτερογενής παραγωγή. Παράγουν υπηρεσίες.
    Δεν παράγουν τίποτα, μα τι να κάνουμε, είναι απαραίτητοι.
    Το σύστημα που θεοποιείς, το σύστημα του εαυτούλη που τόχεις κάνει και ιδεολογία τρομάρα σου, είναι που κάνει γαργάρα το οτι τα χρήματα δεν πάνε εκεί που προορίζονται, μα για μάσα άλλων εαυτούληδων πιο γάτων και πιο αρπακτικών από σένα.
    Τώρα πως συμβιβάζεται η κουτοπονηριά με την τάχα μου αναρχική ιδεολογία που πρώτη φορά βλέπω να περιορίζεται στο τομάρι του καθενός, μόνο εσύ μπορείς να το εξηγήσεις.
    Παρεπιπτόντως, το ιδιωτεύω έχει κι άλλη ερμηνεία, η οποία κακώς ατόνησε τα νεότερα χρόνια.

    mbiker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το πρόβλημα είναι οι φόροι και όχι σε ποιους τους πληρώνουμε. Όλοι φόρους ζητούσαν και ζητούν από τον κατακτητή έως τον εκλεγμένο κυβερνήτη. Το μόνο που αλλάζει είναι ο αποδέκτης των φόρων. Δεν έχετε μαγαζάκι και αποταμιεύσεις διότι σας τα τρώνε οι φόροι αλλιώς θα είχατε, άσχετα το που θα τα διαθέτατε πράγμα που κανονικά θα αφορούσε αποκλειστικά εσάς και μόνο εσάς. Αφού θέλετε ένα κράτος να σας παρέχει υπηρεσίες τότε ταΐστε το κράτος χωρίς να διαμαρτύρεστε. Αν εσείς το βρίσκετε λογικό να πληρώνετε υπηρεσίες που είτε δεν θα χρειαστείτε ποτέ είτε δεν λειτουργούν είτε λειτουργούν κατά το δοκούν τότε να τις πληρώσετε εσείς που τις θέλετε, δεν θα πληρώνω εγώ για εσάς. Είναι άλλο πράγμα να πληρώνω για κάτι που χρειάζομαι που λειτουργεί και που δεν επιλέγει όπως του αρέσει κι άλλο πράγμα είναι να πληρώνω για όλα (είτε θέλω είτε όχι) και να μην έχω τίποτα. Είναι άλλο πράγμα να πληρώνω για υπηρεσίες που χρειάζομαι κάθε φορά κι άλλο να πληρώνω χαράτσι υπηρεσίες που δεν έχω και μάλιστα εις βάρος της οικογένειάς μου. Εσύ μπορεί να αρέσκεσαι να μην έχουν τα παιδιά σου σπίτι για να πληρώνεις τους φόρους αλλά αυτό είναι δικό σου πρόβλημα μεγάλε. Αυτοί που τα πήγαν στην ελβετία από σένα τα πήρανε εσύ τους τα έδωσες κρατικοδίαιτοι αξιωματούχοι είναι οι περισσότεροι και τώρα πίνουν στην υγεία του κορόιδου. Όλοι αυτοί έγιναν πλούσιοι με τους φόρους.
    Θα ήθελες να με δεις να σκούζω; ΘΑ!!!! Εμένα μ’ αρέσει ΤΩΡΑ που σε βλέπω να σκούζεις, που είναι η αστυνομία που πληρώνεις, που είναι οι γιατροί που πληρώνεις, γιατί σου παίρνει η τράπεζα το τζιπ και το σπίτι και γιατί δεν παίρνεις την σύνταξη για την οποία πληρώνεις 40 χρόνια. Σκούξε λοιπόν μ’ αρέσει να σε βλέπω να σκούζεις για την παιδεία που πληρώνεις και δεν έχεις για το μέλλον των παιδιών σου που πληρώνεις αλλά δεν έχουν, έχουν όμως υποβρύχια πολλά και φρεγάτες και κανόνια και θα πάει ο γιος σου τσάμπα κι αμισθί να τα υπηρετήσει ενόσω εσύ θα συνεχίσεις να πληρώνεις φόρους για να συντηρούνται και ο γιος σου ως φαντάρος και τα υποβρύχια! Θα πληρώνεις φόρο για να είσαι υπάλληλος και υπήκοος αυτών στους οποίους πληρώνεις τον φόρο και όσο πιο πολύ σκούζεις τόσο περισσότερο θα σ’ αρμέγει το αφεντικό κράτος. Όλοι αυτοί των δευτερογενών παραγωγών θα έπρεπε να πληρώνονται όπως και οι της πρωτογενούς παραγωγής. Όπως ο αγρότης αν δεν δώσει σιτάρι κι αρίστης ποιότητας δεν πληρώνεται έτσι θα ήταν το σωστό για όλους αλλά μάλλον αυτά είναι ψιλά γράμματα για κρατιστές. Σε αφήνω να το σκεφτείς αυτό…
    Μου λες για το «σύστημα του εαυτούλη μου»! Δες την αντίφαση! Όταν λέμε την λέξη σύστημα τότες εννοούμε ένα ΣΥΝΟΛΟ υπομονάδων που λειτουργεί (θέλει να) ως μονάδα. Η λέξη σύστημα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν μιλάμε αυστηρά για μονάδα όπως ο εαυτούλης μου. Η λέξη σύστημα προϋποθέτει σύνολο μονάδων που δεν λειτουργούν ως μονάδες αλλά ως μέρη του συστήματος παύοντας να είναι μονάδες-προσωπικότητες. Είναι τέτοιου τεραστίου μεγέθους η αντίφαση που χρησιμοποιείς που αναρωτιέμαι αν αξίζει να συνεχίσω να σου απαντώ. Το αστειότερο όλων είναι πως στηρίζεσαι πάνω στην τραγικά παράλογη αντίφαση του «συστήματος του εαυτού μου» για να με κατηγορήσεις για κουτοπονηριά περί αναρχικής μου ιδεολογίας όταν φαίνεται πεντακάθαρα εξ ‘όσων γράφεις πως είτε αγνοείς είτε σκοπίμως ξεχνάς την έννοια του όρου «ανοιχτή κοινωνία». Αφού λοιπόν με αυτή σου την σαθρή θέση με χαρακτηρίζεις κουτοπόνηρο τότε δικαιούμαι να σε αντι-χαρακτηρίσω κομματόσκυλο κρατιστή και παρεμπιπτόντως η λέξη ιδιωτεύω είχε άλλο νόημα όταν άλλο νόημα είχαν επίσης κι άλλες λέξεις όπως εκκλησία στρατός δημοκρατία βουλή θεσμοθέτες χορηγός κλπ. αλλά μάλλον κι αυτά είναι για σας τους κρατιστές επίσης ψιλά γράμματα αφού λειτουργείτε ως απολογητές της κρατικής εξουσίας ήτοι των «κλειστών κοινωνιών». Αυτά και χαιρετίσματα στην εξουσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πάμε πάλι απ την αρχή.

    "..Είναι άλλο πράγμα να πληρώνω για κάτι που χρειάζομαι που λειτουργεί και που δεν επιλέγει όπως του αρέσει κι άλλο πράγμα είναι να πληρώνω για όλα (είτε θέλω είτε όχι) και να μην έχω τίποτα. Είναι άλλο πράγμα να πληρώνω για υπηρεσίες που χρειάζομαι κάθε φορά κι άλλο να πληρώνω χαράτσι υπηρεσίες που δεν έχω και μάλιστα εις βάρος της οικογένειάς μου..."

    Το οτι δεν έχεις τίποτα, δεν φταίει το κράτος, μα αυτοί που είτε ψηφισες, είτε απείχες (το πιθανότερο φαντάζομαι) όταν έπρεπε να ψηφίσεις κάτι (όπως και το υπόλοιπο 75-80% των αφελών ή ιδιωτών ή κομματόσκυλων και σου επιστρέφω τον χαρακτηρισμό, διότι μόνο τέτοιος δεν είμαι), που ίσως έδινε μια κάποια λύση, ή ένα νέο ξεκίνημα σε μια πολύ κακοποιημένη και κατασυκοφαντημένη θεωρία που μιλάει για ισότητα, σοσιαλισμό, κατοχή των μέσων παραγωγής και κυρίως, όλοι για όλους.
    Αν ως τώρα δεν κατάλαβες οτι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ακριβώς λόγω του ατομικισμού και του εαυτούλη πολλών εξ υμών, δεν είμαι ο αρμόδιος εγώ να σου το μάθω.
    Γράφεις που γράφεις και πολλά θέματα, είναι όντως ενδιαφέροντα και σωστά.
    Τουλάχιστον μην εκτίθεσαι προπαγανδίζοντας μια κοινωνία όπου ο κάθε πονηρός, με το πρόσχημα του, "γιατί να συμμετέχω στα κοινά έξοδα, αφού θα μου τα φάνε οι άλλοι", κάνει αυτό ακριβώς.
    Εμφανίζεται για να φάει των αλλονών, επιννοώντας μάλιστα και σχετική θεωρία.
    Εν κατακλείδι, αν θέλεις σωστή δημόσια υγεία, παιδεία, κουλτούρα, συγκοινωνίες και φροντίδα εφ όρου ζωής, πρέπει να πληρώσεις κι εσύ το κάτι τις σου.
    Για να τα έχεις πράγματι αυτά κι όχι δήθεν,
    φρόντισε όταν μαθαίνεις πως γίνονται εκλογές, να μην θεωρείς πως είναι ευκαιρία για εκδρομή χωρίς διόδια, μα να συμμετέχεις με την ψήφο σου.
    Κι αν πράγματι δεν είσαι όπως σε κόβω (αυτόνομος αλλά εντάξει, νάχουμε και τις άκρες μας στα κόμματα εξουσίας - πως σκατά με τόσους αντίθετους μαζεύουν πάντα ποσοστό για σχηματισμό κυβέρνησης), δεν χάνεις και τίποτα να δοκιμάσεις και τον απαγορευμένο καρπό.
    Μην φοβάσαι μην σου πάρουν το σπίτι ή το χωράφι, δεν θα προλάβουν.
    Στο παίρνουν οι άλλοι ήδη και φροντίζεις κι εσύ με τον τρόπο σου γι αυτό.
    Γείτσες

    mbiker

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όχι δεν πάμε πάλι από την αρχή! Αυτό το κόλπο του πάμε πάλι από την αρχή φταίει εν πολλοίς για την κατάντια μας αφού κι εξαιτίας του βρισκόμαστε συνεχώς στην αρχή! Καιρός λοιπόν να ξεκολλήσουμε από την αρχή και τας αρχάς για να πάμε παραπέρα!
    Και ποιοι νομίζεις πως είναι το κράτος αν όχι οι εκλεγμένοι που είτε ψήφισα είτε δεν ψήφισα; Μήπως έχεις την εντύπωση πως το κράτος είναι οι υπήκοοί του; Σε γελάσανε αν νομίζεις έτσι. Όταν πάλι λες πως έπρεπε να ψηφίσω κάτι πως ακριβώς το εννοείς αυτό το κάτι; Να ψηφίσω κάτι έτσι για πλάκα έστω κι αν δεν το προτιμώ έστω κι αν είναι για μένα αθλιότερο του αθλίου; Να ψηφίσω κάτι έτσι απλά μόνο και μόνο για να λέω πως ψήφισα; Πόσο περισσότερο μπορεί να εξευτελιστεί το δικαίωμα της ψήφου πιά;! Αν πάλι συμβαίνει να γνωρίζεις κάποιον άξιο της ψήφου μου τότε να μου πεις ποιόν εννοείς για να δω ποιος είναι ο άξιος που μου διαφεύγει και δεν τον ψήφισα! Αλλιώς αυτό το κάτι έτσι γενικά κι αόριστα δεν το καταλαβαίνω.
    Εδώ που φτάσαμε δεν φτάσαμε λόγω του ατομισμού αλλά λόγω έλλειψης ατομισμού. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε όχι επειδή είμαστε ατομιστές αλλά επειδή ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΙΜΝΙΟ και δεν κοιτάζουμε το συμφέρον μας αλλά το συμφέρον του κάθε ποιμενάρχη. Λυπάμαι αλλά είναι τόσο στρεβλή η οπτική σου που καταντάει επικίνδυνη για την κοινωνία και μην βιάζεσαι να μου επιστρέψεις τον χαρακτηρισμό, κράτα τον θα σου χρειαστεί με την οπτική που έχεις. Πρέπει λοιπόν να καταλάβεις πως όταν γίνονται εκλογές εγώ θα πάω να ψηφίσω αυτόν ή αυτούς ή αυτό που με εκφράζει κι αν δεν με εκφράζει κανείς τότε ως υπεύθυνο άτομο δεν θα ψηφίσω κανένα κι όχι να ψηφίσω κάτι έτσι για να λέω πως κάτι ψήφισα. Κάτι ψηφίζει το κομματικό ποίμνιο κι όχι το υπεύθυνο άτομο-πρόσωπο.
    Εν κατακλείδι αν δεν καταλαβαίνεις αυτό που γράφω στο κυρίως δημοσίευμα πως δηλαδή θα πληρώσω διόδια όταν θα έχω δρόμο, ΙΚΑ όταν θα έχω γιατρό και φάρμακα, εισιτήριο όταν θα έχω συγκοινωνίες και πάει λέγοντας αλλά επιμένεις πως πρέπει να επιλέξω για τα ΘΑ που μου τάζουν και να πληρώνω για τα ΘΑ που θα κάνουν τότε αν δεν καταλαβαίνεις αυτό το απλό δύσκολα θα συνεννοηθούμε.
    ΥΓ δεν φοβάμαι να μου πάρουν τίποτα αφού δεν έχω σχέσεις με αυτό το κύκλωμα των απατεώνων και με προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα που τόσο αίμα χύθηκε για να αποκτηθούν και που σήμερα έρχεσαι εσύ και οι όμοιοί σου να με προτρέπετε να τ’ απεμπολήσω ψηφίζοντας κάτι, ο,τιδήποτε βρε αδερφέ, αρκεί να μην θιχτούν τα παράσιτα του παρασιτικού κράτους. Αρκεί βεβαίως να πληρώνω το κάτι τις μου κι εγώ….
    Περαστικά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ή ΝΙΩΘΟΥΝ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ:
    http://www.freeinquiry.gr/pro.php?id=735

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails