Θέλω να γεράσω…

…φυσιολογικά. Όχι πως μ’ αρέσουν τα γηρατειά. Γενικό σακάτεμα είναι και συνειδητή αναμονή θανάτου αλλά ούτε ο χειμώνας μου αρέσει πλην όμως δεν σκέφτομαι να τον εξαφανίσω επειδή δεν μπορώ το κρύο. Θέλω να γεράσω φυσιολογικά, να προλάβω πριν πεθάνω να δω τα μέλη μου να κρεμάνε, τις ρυτίδες ν’ αυλακώνουν το πρόσωπό μου, τα μαλλιά μου ν’ ασπρίζουν και τις αισθήσεις μου να υποτονούν. Θέλω να είμαι από εκείνους τους τυχερούς που θα προλάβουν να βιώσουν τα γεράματα ως μια φυσιολογική διαδικασία του αιώνιου κύκλου της ζωής και του θανάτου. Αρνούμαι να μετασκευαστώ σε βιομηχανικό προϊόν.Σιχαίνομαι την ιδέα πως στα ογδόντα μου θα κυκλοφορώ με μεταλλικό χέρι, πλαστικό πόδι, κεραμικό εγκέφαλο, ηλεκτρική καρδιά, ημισυνθετική ουρήθρα, γαλβανιζέ νεφρό, σιλικονούχο πνεύμονα και πτυσσόμενο πέος. Θέλω όταν πεθάνω να καώ στον κλίβανο και να σκορπιστεί η στάχτη μου στο χωράφι που έσπερνα ζωντανός και στ’ αμπέλι που τρυγούσα και όχι να ανακυκλωθώ στο χυτήριο για να φτιαχτούν κατσαρόλες και πλαστικά παιχνίδια. Δεν μ’ αρέσουν τα γηρατειά αλλά δεν τα φοβάμαι. Δεν μου αρέσει ο θάνατος αλλά δεν τον φοβάμαι. Έτσι έμαθα. Προτιμώ να πηγαίνω στον γιατρό παρά στο συνεργείο έστω και αν ζήσω πενήντα κι εκατό χρόνια… λιγότερα. Γεννήθηκα έφτασα στην ακμή μου και θέλω να βιώσω και την παρακμή μου φυσιολογικά και να πεθάνω όπως γεννήθηκα. Άνθρωπος όχι μηχανή. Καλές οι μηχανές για όσο με εξυπηρετούν αλλά αν είναι να γίνω μηχανή καλύτερα να λείπει το βύσσινο. Οι μηχανές δεν ζουν κι εγώ θέλω να ζήσω. Οι μηχανές δεν πεθαίνουν κι εγώ θέλω να πεθάνω. Φυσιολογικά ως άνθρωπος.    

Για αιωνόβιους με σώματα πενηντάχρονων, χάρη στην επιστημονική πρόοδο, κάνει λόγο βρετανική επιστημονική έρευνα.

Απώτερος στόχος του Ινστιτούτου είναι η επίτευξη «50 αποδοτικών χρόνων ζωής μετά την ηλικία των 50» - και για αυτό έχουν δαπανηθεί 50 εκατομμύρια λίρες μέσα σε διάστημα πέντε ετών. Σε πρώτη φάση, ο σκοπός του Ινστιτούτου είναι η δημιουργία βιώσιμων μοσχευμάτων, τα οποία θα διαρκούν για όλη τη ζωή του λήπτη- γοφούς, γόνατα, βαλβίδες καρδιάς θα αποτελέσουν τα πρώτα δείγματα, καθώς σταδιακά η επιστήμη θα βρίσκεται σε θέση να αντικαταστήσει όλο και περισσότερα τμήματα του ανθρωπίνου σώματος.
Ήδη, το Ινστιτούτο έχει καταφέρει να δημιουργήσει ένα εμφύτευμα γοφού του οποίου η διάρκεια ζωής του θα είναι αντίστοιχη αυτού που το φέρει, εν αντιθέσει με τα 20 χρόνια που αποτελούσαν τη συνήθη διάρκεια αυτών που χρησιμοποιούνται σήμερα. Είναι κατασκευασμένο από κράμα κοβαλτίου- χρωμίου και κεραμικού, που εκτιμάται ότι είναι αρκετά ανθεκτικό για να αντέξει τα 100 εκατομμύρια βήματα που υπολογίζονται ως ο μέσος όρος των βημάτων που θα κάνει ένας άνθρωπος από τα 50 μέχρι τα 100 του, σύμφωνα πάντα με τον καθηγητή Τζων Φίσερ, ένα εκ των ενεργών μελών του Ινστιτούτου.
Σε άλλο επίπεδο, η συνάδελφός του, Αϊλήν Ίνγκαμ και η ομάδα της εργάζονται πάνω σε μεθόδους αυτοβελτίωσης/ αυτοεπισκευής του σώματος: στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η δημιουργία μεταμοσχεύσιμων ιστών, και μετέπειρα ολόκληρων οργάνων, τα οποία το σώμα θα μπορεί να ενσωματώσει εύκολα- εξαφανίζοντας έτσι τον κίνδυνο της απόρριψης από τον οργανισμό, που συνόδευε κλασικά μία μεταμόσχευση. Μέχρι τώρα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσει καρδιακές βαλβίδες.
Όπως είπε η καθηγήτρια Κριστίνα Ντόιλ της Xeno Medical, εταιρείας ιατρικών συσκευών η οποία δραστηριοποιείται επίσης στο χώρο, το «Άγιο Δισκοπότηρο» αυτού του ερευνητικού τομέα είναι η εξάλειψη της εξάρτησης από όργανα δοτών. «Σε εκείνο το σημείο θα μας οδηγήσει εν τέλει η τεχνολογία» είπε σχετικά, συμπληρώνοντας ότι «η ανάπτυξη τεχνολογίας που θα εξαφανίζει τον ιστό του δότη (εξαλείφοντας έτσι τον κίνδυνο απόρριψης μοσχευμάτων) θα κρατήσει 30-50 χρόνια. Κάθε όργανο θα πρέπει να σχεδιάζεται και να δοκιμάζεται ξεχωριστά».
http://www.kathimerini.gr/ με πληροφορίες από BBC

Κάποιος άγνωστος σ’ εμένα, αλλά καλή του ώρα, πρότεινε την δημοσίευσή μου “θέλω να γεράσω” στον διαγωνισμό που οργανώνει η LG. Έτσι χθες έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ένα μήνυμα που μου ανακοίνωνε αυτή την υποψηφιότητα στον τομέα “τεχνολογία”. Όποιος θέλει συμμετέχει.