Τι είναι λοιπόν αυτό που μας δίνει ταυτότητα, αφού προφανώς όλα αυτά δεν είναι παρά δευτερεύοντα χαρακτηριστικά που μπορούν αν ανιχνευτούν σε οποιοδήποτε κομμάτι της κοινωνίας;
Νομίζω πως αυτό που μας δίνει ταυτότητα πέρα από κάθε αμφιβολία είναι η ΠΙΣΤΗ στην θρησκεία των προγόνων μας. Και μην ακούσω τα γνωστά σχόλια για την λέξη πίστη, συνήθως απλά δείχνουν την έλλειψη ταυτότητας για την οποία μιλάω.
Λατρευτική Κοινότητα « Λ Α Β Ρ Υ Σ »
Από την μια θλίψη στην άλλη. Θ’ ακούσεις φίλε μου Πανδίων και τα γνωστά σχόλια και τ’ άγνωστα σχολιανά. Για ποιά ακριβώς πίστη μιλάς; Για ποιά θρησκεία; Σε τι με καλείς να πιστέψω; μπορείς να μου το από δείξεις; Αν όμως φαίνεται δεν χρήζει πίστης. Αν φαίνεται δεν χρειάζεται θρησκεία. Ξεκολλάτε με τις θρησκείες.
Δεν λείπει η ταυτότητα. Αυτή υπάρχει. Εμείς αρνούμαστε αυτή μας την ταυτότητα ακολουθόντας τις θρησκείες. Δεν πρόκειται για άγνοια ταυτότητας αλλά άρνηση αυτής. Και εντάξει, συμφωνώ πως έχει κάθε δικαίωμα όποιος θέλει να αρνείται αυτή την ταυτότητα αλλά το να κάνει πως την αγνοεί είναι αστείο τουλάχιστον. Διότι αν θέλει να την αγνοεί τότε συμβαδίζει με τους συνήθεις διώκτες αυτής έστω δια της σιωπής του.
Αν τώρα αναρωτιέστε γιατί αρνιόμαστε την ταυτότητά μας, πολύ ευχαρίστως να σας πω. Διότι είμαστε ξένοι με τους θεούς. Δεν τους γνωρίζουμε δεν τους αντιλαμβανόμαστε ως έχουν και ενώ είναι μπροστά μας τους αγνοούμε. Τους πατάμε και δεν γυρίζουμε καν να τους κοιτάξουμε. Διότι η παιδεία μας έχει φορέσει παρωπίδες κι εμείς δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να τις βγάλουμε. Διότι αν τις βγάλουμε φοβόμαστε μήπως η πραγματικότητα είναι τόσο απλή που θα σκοτώσει τ’ όνειρο που μας φύτεψαν στο κεφάλι. Αρνούμαστε να δούμε τον θεό στο δέντρο διότι τότε θα νοιώσουμε πόσο μικροί είμαστε στην πραγματικότητα. Αρνούμαστε να δεχτούμε το θεϊκό άγγιγμα του ήλιου διότι τότε θα πάψουμε να είμαστε οι… εκλεκτοί του παραμυθιού και γι αυτό κάνουμε πως το αγνοούμε και το λέμε… ηλιοθεραπεία. Διότι αν πούμε την ανάσα μας τελετή και ιεροπραξία τότε θα ξυπνήσουν οι δαίμονες και η μαμά μας είπε πως αυτό είναι κακό. Πολύ κακό. Φόβος ανθρώπων που ούτε την τροφή τους δεν είναι ικανοί να θυσιάσουν στην πραγματικότητα κι έτσι έγινε ο χασάπης ιερέας και το σούπερ μάρκετ ναός. Ναός ανθρώπων παρασιτικών χωρίς ταυτότητα χωρίς παρελθόν και μέλλον. Μακριά από την πραγματικότητα, μακριά από τους θεούς. Ένα χαμένο μυαλό στο υπερπέραν κάποιου άλλου κόσμου. Νοητού με φορά αντίστροφη, μηδενιστική.
Εύχομαι να βρείτε την ταυτότητα που ζητάτε. Μέχρι τότε πάρτε ένα δείγμα της δικής μου και αν σας αρέσει κάτι… ελεύθερη είναι, κρατήστε ότι θέλετε.
Πήγαινε στην διεύθυνση http://www.gfcdigital.gr/gfc/index.html?locale=el# πάνω δεξιά έχει το ψηφιακό αρχείο με αλφαβητική σειρά. Επέλεξε το γράμμα Ε και δες αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ιωάννου, “Έστιν ουν τραγωδία”. Μετά συζητάμε με όποιον θέλει για την δική μου ταυτότητα και τι σημαίνει αυτή.
Έξοχος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να λέμε ότι η θρησκεία πρωτίστως, μου ΔΙΝΕΙ ταυτότητα, είναι σαν να λέμε ότι μου δίνει ταυτότητα η... ΑΕΚ.
Θλίψη. (Ακόμα και για έναν ΑΕΚτζή)
Έχω αρχίσει να πιστεύω πως όσοι ψάχνουν τόσο απελπισμένα μια ταυτότητα σε θεούς, στο παρελθόν κλπ έχουν πρόβλημα με τον εαυτό τους (αχ καλέ ωραία ιδέα για άρθρο είναι αυτή!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων δεν είχε την ίδια έννοια που είχαν στη συνέχεια οι θρησκείες.
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον Κατ' αρχάς οι θεοί είναι ενδοκοσμικοί και υπόκεινται στις δυνάμεις τις φύσης. Τίποτα δεν είναι πάνω από τη φύση. Συνεπώς ο άνθρωπος σέβεται τη φύση πάνω από τους θεούς.
2ον Ο θάνατος ως κεντρικό σημείο της παρακμής των άλλων θρησκειών δείχνει ότι στην αρχαιότητα δεν έπαιζε το ρόλο που παίζει σήμερα. Ο θάνατος για τους αρχαίους ήταν κακός και άσχημος, μαύρος και σκοτεινός, υγρός και μάταιος. Συνεπώς στην αρχαιότητα οι άνθρωποι δεν καταδεχόταν μάταιες ελπίδες (που λέει και ο Καβάφης).
Αυτή η θρησκεία λοιπόν δεν είχε δύο βασικά χαρακτηριστικά που έχουν όλες οι θρησκείες, την μεταφυσική επιβίωση (γιατί ο κάτω κόσμος δεν έδινε ελπίδα) και της μεταφυσικής ανωτερότητας του θεού, αφού στην αρχαιότητα οι θεοί ήταν μέσα στη φύση και όχι μεταφυσικοί....
Αυτά όλα δείχνουν ότι δεν ήταν ακριβώς θρησκεία με την έννοια που νομίζουν οι πολλοί αλλά κάτι άλλο πολύ πιο ευγενές.
Προφανώς ο συντάκτης του κειμένου δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι άνθρωποι με τόσες πολιτικές και άλλες διαφορές (όπως αυτοί που περιγράφει και στους οποίους απευθύνεται) δεν μπορούν να λατρεύουν τους ΙΔΙΟΥΣ θεούς, παρά απλώς θεούς με ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΟΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύει ότι η θρησκεία μπορεί να λειτουργεί ενοποιητικά επί ανθρώπων με σοβαρές διαφορές σε άλλα ζητήματα (κλασική ελληνοχριστιανική άποψη) και δεν κατανοεί ότι αυτός είναι απλά ο εξωραϊσμένος από τη σχολική προπαγάνδα ισοπεδωτικός ρόλος της θρησκείας.
Η μόνη στιγμή (καθυστερημένης κάτι χρόνια) επίγνωσης σε αυτό το κείμενο είναι όταν λέει : "Τώρα τολμώ να πώ πως μοιάζει να βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ύφεσης, υπάρχει μια εμφανής πτώση σθένους στο «κίνημα»”
Τώρα αν πώ «άιντε και καλό τριέσπερο» θα είμαι κακεντρεχής;
Greek Rider είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτά όλα δείχνουν ότι δεν ήταν ακριβώς θρησκεία με την έννοια που νομίζουν οι πολλοί αλλά κάτι άλλο πολύ πιο ευγενές."
Δηλ. τί πολύ πιό ευγενές ήταν;
Η θρησκεία είχε και τα περσόφιλα, σπαρτιατόφιλα μακεδονόφιλα (και γενικώς κατά πού φύσαγε ο άνεμος) ιερατεία της (βλ. Δελφοί) και τα κληρονομικά ιερατεία της (βλ. Ελευσίνα) και τα παγκάρια της (βλ. θρησκευτικά κέντρα-θησαυροφυλάκια, Δελφοί, Επίδαυρος, Αμφιαράειο κλπ.) και επίσης ήταν βουτηγμένη στη δεισιδαιμονία και στην πρόληψη (μαντική κλπ). Αλλά και ευλογούσε και τα "όπλα" πριν από κάθε πόλεμο (και ειδικά μεταξύ Ελλήνων).
Αλλά οχλοποιούσε και τον λαό, τόσο ώστε να παίρνει με τις πέτρες τους άθεους επιστήμονες (βλ. φυγή των Σοφιστών από την Αθήνα).
Ποδηγετούσε και την επιστημονική έρευνα και πέταγε ό,τι δεν της άρεσε (ο ηλιοκεντρισμός κυνηγήθηκε πρώτα από το "δωδεκάθεο" και μετά από τους χριστιανούς).
Ήταν και τόσο υποκριτική ώστε να απαιτεί να παριστάνεις δημοσίως τον πιστό, ενώ τις προσωπικές σου απόψεις περί μή ύπαρξης θεών έπρεπε να τις κρατάς για τον στενό σου κύκλο.
Θρησκεία με τα όλα της δηλαδή. Δεν βλέπω σε τί την χρειαζόμαστε σήμερα.
Ούτε είναι τυχαίο που η "αναβίωσή" της από τους σημερινούς cargo cultists αναπαράγει τα ίδια ακριβώς εγγενή φαινόμενα, από τα οποία οι ίδιοι τώρα προσπαθούν (μάταια) να απαλλαγούν.
Τό ότι
"Τίποτα δεν είναι πάνω από τη φύση"
και το ότι
"Ο θάνατος για τους αρχαίους ήταν κακός και άσχημος, μαύρος και σκοτεινός, υγρός και μάταιος. Συνεπώς στην αρχαιότητα οι άνθρωποι δεν καταδεχόταν μάταιες ελπίδες "
δεν είναι αποκλειστικές αξίες της ελληνικής θρησκείας αλλά του ελληνικού πολιτισμού εν γένει.
Κι αυτός ο πολιτισμός είναι ο πρώτος που επιχείρησε το Ξεπέρασμα της Θρησκείας και την απομάγευση της ανθρώπινης ματιάς. Ο πρώτος πολιτισμός που ανακάλυψε την αθεϊα και την ελευθερία από θεούς κι αφέντες. Η θρησκεία δεν είχε την παραμικρή συμμετοχή σε αυτή την κοσμοϊστορική εξέλιξη.
Συμφωνώ με τον Διόδοτο (ίσως για πρώτη φορά). Αυτό το τερατούργημα που ονομάζεται «Αρχαία Ελληνική Θρησκεία» δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την Ελλάδα, τον ελληνικό πολιτισμό και πάνω απ’ όλα με την ευγενή ψυχοσύνθεση του Έλληνα. Η εισαγόμενη από την Αίγυπτο και την Ασία βάρβαρη αυτή θρησκευτική παράδοση (Ηρόδοτος), η οποία ποτέ στο χώρο και το χρόνο δεν είχε σταθερή μορφή στη χώρα των προγόνων μας, καλλιέργησε και κληροδότησε στην ανθρωπότητα την πιο μαύρη δεισιδαιμονία και τον πρωτογονισμό. Οι ατέλειωτες «θεϊκές» ορδές της ήταν ΟΛΟΙ τους ηθικά πρότυπα προς αποφυγή. Αλλοίμονο αν οι άνθρωποι προσάρμοζαν τη ζωή τους με τη «θεϊκή» κοινωνία των Ολυμπίων και όχι μόνο, η ανθρώπινη κοινωνία θα γινόταν ζούγκλα! Το πιο μαύρο και σκοταδιστικό ιερατείο της, που έχει υπάρξει ποτέ, καλλιεργούσε την αγυρτεία και τη δεισιδαιμονία σε υπερθετικό βαθμό. Η αρχαιόπληκτη εκπαίδευσή μας δε μας μίλησε ποτέ για το ότι το δελφικό «ιερό» είχε συμμαχήσει με τους Πέρσες εισβολείς κατά τους περσικούς πολέμους και πίεζε τους Έλληνες να υποταχθούν στους βάρβαρους ασιάτες εισβολείς.! Δε μας μίλησε για το ότι αυτό υποκίνησε τους τέσσερις φονικότατους «Ιερούς Πολέμους» (695-332 π.Χ.), οι οποίοι αποδεκάτισαν τους μισούς Έλληνες και σήμαναν την παρακμή της Ελλάδος! Δε μας μίλησε για το ότι αυτό ευθύνεται για τον έχθιστο πελοποννησιακό πόλεμο (για τους εκατέρωθεν χρησμούς του) που έδωσε τη χαριστική βολή στην αρχαία Ελλάδα! Δε μας μίλησε ποτέ για τους ανδριάντες που έστηνε στους διεφθαρμένους ρωμαίους κατακτητές της Ελλάδος! Δεν είναι τυχαίο ότι η αρχαία θρησκεία ξεψυχώντας στους ύστερους χρόνους, συμπαρέσυρε στον τάφο της και την παρακμασμένη, εξ’ αιτίας της, αρχαία Ελλάδα!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτσε τώρα, γιατί νομίζω ότι είναι άλλο πράμα η έννοια "η ταυτότητά μου" και άλλο πράμα η έννοια "η ταυτότητά μας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ "ταυτότητά μου" είναι κάτι απλό και ψιλοαντικειμενικό: Εγώ είμαι εγώ.
Η "ταυτότητά μας" (των όποιων "μας") δεν είναι κάτι τόσο απλό, εξαρτάται από το ποιοί είμαστε "εμείς".
Η ταυτότητα των οικοδόμων έχει να κάνει με την οικοδομική μαστοράτζα, η ταυτότητα των μουσικών έχει να κάνει με τη μουσική τέχνη, η ταυτότητα των αθηναίων έχει να κάνει με καταγωγή από την (ή διαμονή στην) Αθήνα, κλπ.
Το να δηλώνω αθηναίος και να είμαι βέρος Μοσχοβίτης -και μόνιμος κάτοικος Μόσχας- θα ήτο παράλογον.
Σωστά?
Ε, τι έγινε εκεί?
Έγινε μια εκδήλωση με θέμα "Δράσεις καὶ στόχοι τοῦ κινήματος ἐπανελληνίσεως σήμερα".
Ωραία. Επομένως όποιος ασχολήθηκε, προφανώς αισθάνεται πως είναι επανελληνιστής -ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό.
Και αυτό το "επαν" δεν προκύπτει από το "επάνω" αλλά από το "επί+ανά", από το "ξανά", ας πούμε: Ξαναελλήνιση.
Άρα, αυτοί που συζήτησαν εκεί, αισθάνονται οπαδοί της "τότε-ελληνίσεως" και θέλουν να την "επαναλάβουν" σήμερα ως "επανελλήνιση".
Θέλουν να επαναλάβουν ό,τι γινόταν τότε.
Ε, τι γινόταν τότε? Μπάχαλο γινόταν, ιδέες εσυγκρούοντο, πόλεις εσυγκρούοντο, φιλοσοφίες εσυγκρούοντο, χαμός. Ένα ατέλειωτο τζέρτζελο, που ιστορικά αποδείχτηκε (νομίζω) γόνιμο.
Σε όλο αυτό το τζέρτζελο, ενοποιητικά επιδρούσαν 2-3 πραματάκια, όπως η γλώσσα, και η πίστη στην καταγωγή από κοινούς προγόνους, και οι κοινές παραδόσεις, ήθη και έθιμα, αλλά και αυτό που σήμερα ονομάζεται "πίστη" και "θρησκεία" ελλείψει καλύτερων σύγχρονων λέξεων.
"το Ελληνικόν εόν όμαιμον τε και ομόγλωσσον,
και Θεών ιδρύματα κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα"
που έλεγε κι ο έτσι -ο οποίος ήταν γάτος και δεν μίλησε για πίστη και θρησκεία -φαίνεται πως δεν είχαν πέραση αυτές οι λέξεις τότε.
(Και ο Πανδίων, αν και χρησιμοποιεί τη λέξη "πίστη", τη χρησιμοποιεί δευτερευόντως: βασικά κυριαρχεί η έκφραση "λατρευτική παράδοση", νομίζω).
Αν κάποιος την έχει δει αμέτι-μουχαμέτι να επέλθει η "επανελλήνιση", αναμφίβολα θα πρέπει να συμπεριλάβει και αυτή τη λατρευτική παράδοση -τα ιδρύματα των θεών και τις θυσίες- ανάμεσα στα βασικά χαρακτηριστικά της.
Αλλιώς θα μιλάει για κάτι άλλο. Το οποίο μπορεί να είναι αξιοσέβαστο, όμορφο, ποθητό, γλυκό και τρυφερό, αλλά "επανελλήνιση" δεν θα είναι, υπό την έννοια ότι δεν θα έχει καμιά σχέση με την "τότε-ελλήνιση".
Όμως το υπό εξέταση κείμενο, είχε γραφτεί ως συμμετοχή για μια εκδήλωση με θέμα "Δράσεις καὶ στόχοι τοῦ κινήματος ἐπανελληνίσεως σήμερα", έτσι δεν είναι?
Φίλε πρκλς
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα είχαμε. Το μόνο που μας έλειπε είναι, με το πρόσχημα της «επανελληνήσεως», να αρχίσουμε να προσκυνάμε τα παπάρια του Δία, τα βυζιά της Αφροδίτης, τον πισινό του «άντρα» Διόνυσου και το πέος – τέρας του Πρίαπου! Για να μη βουτήξουμε στα πιο βαθειά: Να αναβιώσουμε την «Ιερή Πορνεία», τις φρικτές ανθρωποθυσίες, την επαίσχυντη ανθρωπολατρία, τις γελοίες μαντείες και φυσικά τις σκοτεινές μαγικές τελετουργίες των άθλιων και ελεεινών νεοπλατωνικών (Ιάμβλιχου, Πρόκλου, κλπ). Ώρα είναι να παραδώσουμε την πνευματική μας πορεία στους μάντεις, τους πυθαϊστές, τους μητραγύρτες, τους ορφιολετεστές, τους μιασμακαθαρτές. Ώρα είναι να προσκυνάμε τους «αργούς λίθους», τους «βετύλους λίθους» (θραύσματα μετεωρόλιθων) και φυσικά τα άμορφα ξόανα (ακατέργαστοι κορμοί δένδρων). Ώρα είναι να πλακώσουν οι διώξεις από μέρους των αδίστακτων ιερέων εναντίον των σύγχρονων επιστημόνων και επιστημών, που γινόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας και όχι μόνο στην Αθήνα! Ώρα είναι…… (δε θα τελειώσουμε εύκολα με την αθλιότητα της αρχαίας θρησκείας)!!!!!!!
Πρωταγόρας
Εγώ δεν είπα ότι η θρησκεία είναι καλή. Ανέφερα όμως 2 συγκεκριμένες διαφορές από τις τυπικές θρησκείες που έχουμε υπόψη μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιο ευγενές που υπονοώ είναι η τέχνη και η ποίηση.
Ανώνυμος 8.29 π.μ. είπε:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Συμφωνώ με τον Διόδοτο (ίσως για πρώτη φορά)".
Ανώνυμε, κατηγορείς την ελληνική θρησκεία για πράγματα που ο χριστιανισμός τα έκανε στο εκατονταπλάσιο. Μου κάνει εντύπωση που "ξεχνάς" να τον αναφέρεις.
Μάλλον δεν είναι μόνο η πρώτη, αλλά και η τελευταία φορά που "συμφωνείς" μαζί μου.
"Πρωταγόρα", μια από τα ίδια και σε σένα, όπως με τον "Ανώνυμο 8.29".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν πολλοί κρυφοχριστιανοί μαζευτήκατε εδώ. Τα ράσα σας δεν κρύβονται όσο και να τα μαζεύετε.
Όπως και να το κάνουμε σ’ έναν λαό που μόλις πριν δυο αιώνες ξεσκλαβώθηκε (μερικώς) μετά από είκοσι αιώνες δουλείας, τέτοιες συζητήσεις έχουν πάντα ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑεί σεβόμενος το πρόσωπο δεν θα απαντήσω γενικά αλλά ειδικά, σ’ έναν προς έναν δηλαδή τους σχολιαστές.
@pølsemannen, δίκιο έχεις μεν αλλά τα γήπεδα πλήρη οπαδών δε.
@Ιοκάστη, εννοείς πως είναι ικανοί να πιστέψουν οτιδήποτε πλην του εαυτού τους; Αν ναι τότε θα πρέπει να εξετάσουμε και το θέμα της πεποίθησης.
@Greek Rider, οι Έλληνες είχαν σκεφτεί σχεδόν για όλα πλην το θέμα της θρησκείας όπου δεν χρησιμοποιούσαν καν την λέξη. Η λέξη θρησκεία υπήρχε μεν αλλά δεν την χρησιμοποιούσαν δε και συνεπώς έχεις δίκιο. Ναι δεν ήταν θρησκεία, ήταν λατρεία.
1 Οι θεοί είναι οι δυνάμεις της φύσης. Απ’ όποια πλευρά και να το δούμε έτσι είναι και το μοναδικό που μπορεί να αλλοιώσει αυτόν τον συσχετισμό είναι η δεισιδαιμονία. Μακριά από εμάς.
2 πράγματι τότε για την ανθρωπότητα ίσχυε αυτό το: θέλουμε τον κόσμο και τον θέλουμε τώρα. Εξ’ ου και το πολιτισμικό θαύμα που νίκησε τον θάνατο.
Δεν ήταν ξαναλέω θρησκεία και τα χαρακτηριστικά της διέφεραν όσο δυο δακτυλικά αποτυπώματα. Σχεδόν όλα διέφεραν πλην ίσως κάποια τελετουργικά που κλάπηκαν αλλοιώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν από τον χριστιανισμό.
@Διόδοτε, το βλέπεις κι εσύ από την άποψη της θρησκείας. Αντιμετωπίζεις την λατρεία σαν θρησκεία και αυτό είναι λάθος. Σκέψου το αλλιώς και αν κάνω λάθος διόρθωσέ με. Όλοι, απαξάπαντες ότι ιδέα κι αν έχουμε, ότι και αν είμαστε, ότι και αν πρεσβεύουμε, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό. Εξαρτιόμαστε από την ίδια φύση. Τρώμε το ίδιο ψωμί αναπνέουμε τον ίδιο αέρα ζεσταινόμαστε στον ίδιο ήλιο. Αφού λοιπόν ζούμε μαζί σημαίνει πως κάποια στιγμή θα συναντηθούμε. Ο βλάκας με τον έξυπνο, ο φασίστας με τον δημοκράτη, ο γεωργός με τον εργάτη και πάει λέγοντας. Εδώ επεμβαίνει ο αντιδογματισμός των ελλήνων και τότε ναι μεν όλοι έχουμε τον ίδιο ήλιο αλλά ο καθένας έχει τον οίκο Του και άμα Του αρέσει έχει τους δικούς Του θεούς να λατρεύει. Εκεί αρχίζουν τα ωραία, διότι ο δαίμονας του δικού μου οίκου είναι σε αντιπαράθεση με τον δαίμονα του δικού σου οίκου ήτοι σημαίνει πως παίζονται συμφέροντα, υπάρχουν επιδιώξεις και τότε μιλάμε για πανήγυρη και ναι μεν συμφωνώ πως εκεί συμβαίνουν απίθανα πράγματα αλλά εμένα όμως μ’ αρέσει. Είμαι για τα πανηγύρια; Ναι και την βρίσκω φίλε στα πανηγύρια. Κυνικός γαρ…
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλληνική θρησκεία λοιπόν ποτέ δεν υπήρξε επισήμως. Σαφώς κάποιοι αρκετοί έπαιξαν με την δεισιδαιμονία των αδαών και εξουσίασαν και πλούτισαν αλλά τούτο όταν ο πολιτισμός μεταδόθηκε κινδύνεψε να εξαφανιστεί μέχρι που η δεισιδαιμονία επιβλήθηκε με την μορφή του χριστιανισμού και έπαψε κάθε πολιτισμική πρόοδος για πολλούς αιώνες. Σκοτάδι. Οι πρώτοι που έγιναν χριστιανοί ήταν οι δεισιδαίμονες.
@πρκλς, το εγώ δεν γίνεται εσύ, γίνεται εμείς. Το εσύ δεν γίνεται αυτός, γίνεται εσείς και το αυτός δεν γίνεται τίποτα, γίνεται αυτοί. Ένας άνθρωπος μόνο αν είναι χριστιανός ή φασίστας (ή και τα δύο μαζί) μπορεί να έχει μια ταυτότητα. Άλλως κατέχει αρκετές. Είμαι πεπεισμένος δε πως όσο περισσότερες κατέχει τόσο καλύτερα και γι αυτόν και για όλους. Έτσι πάει.
Επειδή ευτυχώς και σήμερα το ίδιο και χειρότερο μπάχαλο γίνεται, καλό θα ήταν μέσα στο μπάχαλο να μην ξεχνάμε ποιοι είμαστε. Για μένα το λέω. Στο μπλογκ μου. Να καταλάβουμε πως το θέμα είναι όχι πως δεν έχουμε ταυτότητα αλλά πως κάποιοι δεν θέλουν να την εκφράσουμε.
Ήθελα να ήξερα που την βρήκες την έλλειψη λέξεων. Γιατί δηλαδή να μην το πούμε τώρα όπως το λέγαν τότε αντί να ψάχνουμε σύγχρονους όρους ή να τ’ ονομάζουμε με όρους ξένους προς αυτό; Άλλες κι άλλες βλακείες ξέρουν να τα κρατάνε, τα σοβαρά γιατί αγνοούνται; Τεςπα εγώ πιστός δεν είμαι ούτε θα γίνω ποτέ. Για τα περί επανελληνίσεως δεν τα σχολιάζω καθόλου. Δεν ασχολούμαι με βλακείες αλλά σχολιάζω αυτό που με αφορά και ως πανθεϊστή με αφορά όταν μιλούν για την ταυτότητά μου και την λατρεία μου. Πίστη στην θρησκεία τον αρχαίων. Αυτή η πρόταση από μόνη της είναι ανέκδοτο. Όπως λέμε οργανωμένος αναρχικός ή ελληνοχριστιανός ή γατόσκυλο και πάει λέγοντας.
Ανώνυμε & Πρωταγόρα οκ το βγάλατε το μηνιάτικο. Αφήστε μας τώρα να μιλήσουμε σοβαρά. Εδώ δεν είναι πανηγύρι. Να ξέρουμε που βρισκόμαστε κάθε φορά ε;
Όπα,Κλείτωρ, να εξηγηθώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήη "επανελλήνιση" μου είναι εντελώς άγνωστη λέξη. Δεν ξέρω τι σημαίνει.
Επίσης, δεδομένου ότι οι αρχαίοι ημών είχαν μια λέξη για το καθετί, το γεγονός ότι δεν είχαν λέξη για αυτό που σήμερα λέμε "θρησκεία", μετράει γερά. Ήξεραν.
(Εντάξει,είχαν στην καβάτζα τη λέξη "δεισιδαιμονία" για να ονομάσουν αυτό που σήμερα λέμε θρησκεία-θρησκευτική άποψη,αλλά επειδή σήμερα έχει ξεπέσει η λέξη, δε λέει...)
Αλλά το βασικό είναι αν κάποιος (όχι εγώ) θέλει την επανελλήνιση.
Κι άμα δεν τη θέλει, τι τον κόφτει να σχολιάζει όσους την θέλουν.
Ο Ελληνικός Κόσμος δεν είχε όντως αυτό που σήμερα ονομάζεται (και του αποδίδεται) ως "θρησκεία". Και αυτό γιατί ήταν ένας Κόσμος σύμφωνος με την Φύση και ταυτόχρονα ένα πεδίο ελεύθερης αναζήτησης, που ανέδειξε το ακαταμάχητο κριτήριο-εργαλείο της Λογικής ως το κατεξοχήν χαρακτηριστικό της Φύσεως, ιδιαίτερα στο ανώτερο επίπεδο των ενεργειών & δυνάμεων που είναι διαρκώς υπεύθυνες για την ευταξία και συνοχή του Κόσμου ("θεότητες")
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς, στον "μετα"χριστιανικό μας κόσμο επιτρέπεται εως κάποιο βαθμό και η καθαρά φιλολογική ενασχόληση με την αρχαιότητα. Δυστυχώς σήμερα η "ταυτότητα" είναι συνώνυμο της "υπηκοότητας" στις τοπικές παραλλαγές ενός αφύσικα και προσωρινώς ομογενοποιημένου κόσμου. Ο υποταγμένος ελληνόφωνος ρωμιός έχει το δικαίωμα να συγκροτεί "λατρευτικούς" συλλόγους για να διοχετεύει την πλήξη του στις αργίες. Ανώδυνο είναι αυτό, όταν περιορίζεται μόνο σε αναπαραστάσεις και μάλιστα ντεκαφεινέ!
Κατα την περίοδο μετά τον εμφύλιο, ως "επανελλήνισις" οριζόταν η διαδικασία "ελληνο"χριστιανικής διαπλάσεως των εκτοπισμένων αριστερών στα ξερονήσια-στρατόπεδα συγκέντρωσης!
Είναι όντως η συστηματική εκπαίδευση της διαστροφής, που απομακρύνουν τον σύγχρονο άνθρωπο από το Φως, τη Λογική και τα επιτεύγματα του προχριστιανικού "κατά φύσην" κόσμου.
Αν δεν γίνει ο λεγόμενος διαχωρισμός της "Πολιτείας" από την "εκκλησία" και η σταδιακή εκκοσμίκευση της πρώτης, δεν μπορεί να υπάρξει κανένα ορατό μέλλον για τους κατοίκους αυτού του τόπου που κάποτε συμπεριλαμβάνονταν στην χώρα των Ελλήνων.
Της (αυθεντικής" επανελληνίσεως, προηγείται η (δυσκολότατη) απορωμιοποίηση.
"ήταν ένας Κόσμος σύμφωνος με την Φύση και ταυτόχρονα ένα πεδίο ελεύθερης αναζήτησης, που ανέδειξε το ακαταμάχητο κριτήριο-εργαλείο της Λογικής ως το κατεξοχήν χαρακτηριστικό της Φύσεως, ιδιαίτερα στο ανώτερο επίπεδο των ενεργειών & δυνάμεων που είναι διαρκώς υπεύθυνες για την ευταξία και συνοχή του Κόσμου ("θεότητες")"
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα η η ελεύθερη αναζήτηση ανέδειξε τη Λογική, όχι ως αξία αφ' εαυτήν, αλλά ως ... "κατεξοχήν χαρακτηριστικό των ενεργειών & δυνάμεων που είναι διαρκώς υπεύθυνες για την ευταξία και συνοχή του Κόσμου"
Καλό τριέσπερο κι από μένα.
@πρκλς, κι αν κάποιος δεν θέλει τον φασισμό τι τον κόφτει να σχολιάζει όσους τον θέλουν; Κι αν κάποιος δεν θέλει τον ρατσισμό τι τον κόφτει να σχολιάζει όσους τον θέλουν; Κι αν κάποιος δεν θέλει τον χριστιανισμό τι τον κόφτει να σχολιάζει όσους τον θέλουν; Κι αν κάποιος δεν θέλει την εξουσία τι τον κόφτει να σχολιάζει όσους την θέλουν; Μούγκα στην στρούγκα; Όχι φίλε μου. Το μπλογκ αυτό υπάρχει επειδή οι σκέψεις Μου είναι ελεύθερες όπως θα έπρεπε να είναι και οι άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΣ. Δεν έχει ξεπέσει η λέξη δεισιδαιμονία. Ο άνθρωπος έχει ξεπέσει σε σχέση με αυτήν. Ο υπερθετικός βαθμός της δεισιδαιμονίας είναι η θρησκεία. Υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν δεισιδαίμονες φυσιολάτρες αλλά τούτο δεν σημαίνει πως η φυσιολατρία είναι θρησκεία. Υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν φυσιολάτρες χριστιανοί αλλά τούτο δεν σημαίνει πως ο χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία. Η εξαίρεση δεν δημιουργεί τον κανόνα, απλώς τον επιβεβαιώνει. Ο κανόνας είναι που δημιουργεί την εξαίρεση. Τον δε κανόνα τον δημιουργεί η Ανάγκη. Η οποία παρεμπιπτόντως, δεν κάνει εξαιρέσεις.
@Ανώνυμε 12:39, ο πολιτισμός (αυτό που εσύ λες κόσμος) μπορεί και να διαφωνεί με την φύση αλλά αυτό που δεν μπορεί είναι να λειτουργεί παρά φύση, μεταφυσικά, υπερφυσικά και οτιδήποτε άλλο τέτοιο απροσδιόριστο. Η συμφωνία με την φύση δεν είναι αναγκαία. Ο σεβασμός όμως είναι και η λατρεία κρίνεται ως συνειδητοποίηση τούτου. Άλλως μιλάμε για ύβρη και τούτη πληρώνεται αργά ή γρήγορα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω τι εννοείς «ανώτερες δυνάμεις». Τι μέτρο χρησιμοποιείς; Προσωπικά δεν αισθάνομαι κάποια δύναμη ανώτερη. Συνειδητοποιώ όμως μυριάδες δυνάμεις διαφορετικές. Στην διαφορετικότητα βρίσκεται το κλειδί της εξέλιξης και όχι στην ανωτερότητα. Η δική μου ταυτότητα ορίζεται από την μάνα γη και τον πατέρα ουρανό. Ορίζεται από το δάσος την βροχή την θάλασσα τον κεραυνό το όρος και το βουνό τους ποταμούς και τον ωκεανό. Ορίζεται από την βελανιδιά της προηγούμενης ανάρτησης. Όλα τούτα δεν είναι ανώτερα από εμένα ούτε εγώ φυσικά ανώτερος από αυτά. Ο ήλιος ο άνεμος ο κεραυνός και οι ωκεανοί έχουν τιθασευτεί εν μέρη από τον άνθρωπο αλλά και ο άνθρωπος είναι ανέκαθεν και θα είναι άμεσα εξαρτημένος από αυτά. Τούτο σημαίνει πως είμαι αναγκασμένος, είναι η φύση μου να ζήσω μαζί τους και όχι εις βάρος τους αλλιώς είναι σαν να τρώω τις σάρκες μου. Όλα τούτα είναι συγκριτικά αθάνατα και θα πεθάνω πριν προλάβω να τα σκοτώσω. Διότι σκοτώνοντάς τα σκοτώνω την διαφορετικότητα, σκοτώνω αυτό που με θρέφει πράγμα που σημαίνει πως αυτοκτονώ.
Η ενασχόληση με την αρχαιότητα και την ιστορία γενικότερα δεν με αφορά πέραν των διδαγμάτων της. Μ’ ενδιαφέρει πρωτίστως σήμερα τι κάνουμε και με ποια προοπτική για αύριο. Ότι και να ήταν οι αρχαίοι (έλληνες και μη) δεν μπορούν πια να προσφέρουν τίποτα παραπάνω από κάποια διδάγματα. Καλά και κακά. Το θέμα είναι κατά πόσο εγώ κατανοώ αυτά τα διδάγματα. Πέραν τούτου, ουδέν. Θρησκεία λοιπόν δεν δίδαξαν. Ούτε πίστη δίδαξαν. Δίδαξαν χορό τραγούδι θέατρο αγωνίσματα τέχνες και επιστήμες όλα αυτά με συνείδηση του τι κάνουν. Αυτή ήταν η διαφορά του ελληνικού πολιτισμού. Η συνείδηση. Δεν ξέρω ανώνυμε κατά πόσο αυτά που σου γράφω είναι κατανοητά. Θα προσπαθήσω και δίνοντας ένα παράδειγμα.
Στο ντοκιμαντέρ “Έστιν ουν τραγωδία” όπου παρέπεμψα, σε κάποια σκηνή δείχνει δύο γεωργούς που ο ένας σπέρνει και ο άλλος φορώντας κουδούνια χορεύει τριγύρω για να διώξει τα κακά δαιμόνια. Βλέποντας αυτή την σκηνή ένας δεισιδαίμων θα σκεφτεί πως τα κουδούνια είναι υπερφυσικά ο γεωργός μάγος και τα δαιμόνια μεταφυσικά αόρατα τερατάκια. Από την άλλη ένας πραγματιστής θα πει πως αυτά είναι απλώς χαζά έθιμα από τότε που οι άνθρωποι ήταν ακόμα ημιάγριοι και πως κανένα πρακτικό αποτέλεσμα δεν έχουν. Θα τα χαρακτηρίσει λοιπόν δεισιδαιμονία. Για κάποιον όμως φυσιολάτρη και οι δύο προηγούμενες απόψεις είναι παρα φύση. Και ο δεισιδαίμων και ο πραγματιστής σκέφτονται παρά φύση. Αφύσικα. Ας δούμε το γιατί και το διότι.
Ζητούμενο της σποράς είναι μια καλή σοδιά. Για να γίνει τούτο πρέπει πρώτα απ’ όλα να γλυτώσουν οι σπόροι ώστε να μείνουν θαμμένοι κάτω από το χώμα. Οι σπόροι κινδυνεύουν από τα πουλιά και τα ζώα που αν δεν προσέξουμε δεν θα αφήσουν ούτε έναν σπόρο στο χώμα άρα δεν θα έχουμε σοδειά άρα πρώτο μέλημα πρέπει να είναι αυτά. Φοράει λοιπόν ο μπάρμπας τις κουδούνες και τρέχει γύρω από το χωράφι την ώρα που ο άλλος σπέρνει. Τι κάνει; Διώχνει τα πουλιά και τα ζώα να μην δουν πως κάποιος εκεί ρίχνει σπόρους. Όσο πιο δυνατά ακούγονται οι κουδούνες τόσο μακρύτερα φεύγουν τ’ άγρια ζώα. Και γιατί πολλές κουδούνες και όχι μία; Διότι κάθε ζώο ακούει διαφορετικές συχνότητες. Άλλη συχνότητα φοβίζει τον λαγό και άλλη το κοτσύφι. Ανάλογα με την τοπική πανίδα χρησιμοποιούνται και ανάλογες κουδούνες. Και γιατί ο γεωργός γυρίζει γύρω γύρω το χωράφι και δεν δένει τις κουδούνες στην μέση του χωραφιού να μην κουράζεται τόσο; Διότι αν τις έχει σε ένα σημείο τα ζώα θα το καταλάβουν και θα πλησιάσουν όσο γίνεται για να δουν τι είναι ενώ κινούμενος τα φοβίζει περισσότερο και μένουν μακριά για ασφάλεια. Αυτό λέγεται ιεροπραξία και έχει νόημα και σκοπό ιερό. Την τροφή μου. Αλλιώς θα κατέβουν το βράδυ οι… δαίμονες από το ρέμα και θα μου ξεκάνουν το χωράφι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, τι κάνει στην ανάλογη περίπτωση ένας δεισιδαίμων; Λιτανείες. Τι κάνει ο πραγματιστής; Δηλητηριάζει την πανίδα ή την κυνηγάει με το δίκανο. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε ύβρη.
Αυτά είναι τα κλειδιά, κάτι τέτοια μελέτησαν οι έλληνες και έφτιαξαν τον ελληνικό πολιτισμό. Ήταν οι πρώτοι που έκαναν την κουδούνα επιστήμη και την κατασκευή της τέχνη κι ας επιβλήθηκαν οι καμπάνες της δεισιδαιμονίας που βαράνε χωρίς λόγο και αιτία. Αν εγώ δεν καταλαβαίνω τον γάμο της Δήμητρας και γιατί το χωράφι οργώνεται τρεις φορές τότε φταίει ο απομάκρυνσή μου από την φύση και όχι η ταυτότητα.
Συμφωνώ πως επείγει κατά προτεραιότητα ο διαχωρισμός εκκλησίας πολιτείας αλλά περί… επανελλήνισης όπως είπα δεν κουβεντιάζω. Ούτε περί αυθεντικής ούτε περί απομίμησης, με βλακείες δεν ασχολούμαι. Δεν αγωνίζομαι για το χθες. Αγωνίζομαι για το αύριο. Προσπαθώ για να γίνει ο κόσμος μας ένα παγκόσμιο χωριό με συνείδηση της ζωής και του θανάτου. Σπέρμα του σύμπαντος και όχι καρκίνωμα. Και για να γίνει αυτό προϋποθέτει αυτογνωσία και λατρεία του σύμπαντος κόσμου. Τα υπόλοιπα για ανώτερες και κατώτερες μυστηριώδεις δυνάμεις εγώ τ’ ακούω βερεσέ. Κοινές δεισιδαιμονίες. Όπως ξαναείπα η αλήθεια είναι μπροστά μας αλλά είμαστε τυφλοί και δεν την βλέπουμε.
Ανώνυμε 6:28, δυστυχώς βουτηγμένοι όπως είμαστε μέσα στην θρησκεία κάποιοι δεν μπορούμε να δούμε πέρα από την μύτη μας. Φυσικό επόμενο όταν παιδιόθεν μας μαθαίνουν πως την ζωή μας και την τροφή μας τα χρωστάμε στο υπερπέραν.
ΑπάντησηΔιαγραφή