πέρασαν έξι χρόνια; Κάποιοι θα το φυσάνε και δεν θα κρυώνει…!!!
Τι γίνεται λοιπόν όταν σε καιρό κρίσης υπάρχει κάτι που αξίζει; Αυτό επιβιώνει και βγαίνει ισχυρότερο!
Τι γίνεται όταν κάποιος-κάτι είναι αυτάρκες, ανεξάρτητο, πλουραλιστικό κι αυτόνομο; Εξελίσσεται συστηματικά!
Τι γίνεται όταν κάποιος έχει πραγματικά κάτι να πει; Υπάρχουν πολλοί που ακούνε!
Εν τέλει ισχύει σταθερά: ουδέν κακό αμιγές καλού και το αντίστροφο, οπότε αγαπητοί συναναγνώστες φιλοσοφήστε ασυστόλως, θυμηθείτε την πνευματική τροφή που είχαμε ξεχάσει όντας πνιγμένοι στα σουβλάκια.
ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ Ο΄ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ τόσο στους εκδότες όσο και στους αναγνώστες ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ! Προσωπικά σας διαβάζω στο πιθάρι μου τα μεσημέρια.
ΥΓ. Και μην ξεχνάτε να ξεβοτανίζετε συχνά τον κήπο από τα παράσιτα διότι άλλο παράσιτο κι άλλο αγριάδα (το ξέρω ότι το ξέρετε αλλά εγώ το ξαναλέω...)
Έξι χρόνια Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ
Με τούτο το τεύχος συμπληρώνονται έξι χρόνια κυκλοφορίας του περιοδικού
μας. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, όπως συνηθίζουν όλοι να λένε, εμείς
καταφέραμε να επιβιώσουμε χάρη στο σωστό σχεδιασμό της έκδοσης, αλλά προπά-
ντων χάρη στην φιλία και την υποστήριξη μερικών εκατοντάδων αναγνωστών, οι
οποίοι χρόνο με το χρόνο τείνουν αυξανόμενοι.
Η αλήθεια είναι ότι η λεγόμενη κρίση, που στην ουσία αποδεικνύεται ένα τερά-
στιο κόλπο των απανταχού πλουσίων για την απογύμνωση και την εξαθλίωση των
φτωχών, ώθησε αρκετούς ανθρώπους προς την αναζήτηση της ουσίας της ζωής, και
καμία άλλη φιλοσοφική διδασκαλία δεν εξυπηρετεί καλύτερα αυτό τον σκοπό πέρα
από την επικούρεια φιλοσοφία.
Έτσι η «κρίση» όχι μόνον δεν έβλαψε τούτο το περιοδικό, ως φορέα διάδοσης
των απόψεων του Κήπου όπως και της επικοινωνίας μεταξύ των φίλων της επικού-
ρειας φιλοσοφίας, αλλά μάλλον το ωφέλησε, ειδικά από τότε που απεγκλωβίστηκε
τόσο από τις νοσηρές παρέες των «αρχαιόφιλων», όσο κι από τις πληκτικές
συντροφιές των «οργανωμένων» επικουριζόντων.
Σήμερα λοιπόν, με μερικές εκατοντάδες αναγνώστες από όλο τον κόσμο, ανθρώ-
πους που σκέπτονται ελεύθερα, που δεν «μαντρώνονται» σε οργανώσεις και συλ-
λόγους, και που εφαρμόζουν ατομικά ή με τους δικούς του φίλους ο καθένας τα
επικούρεια διδάγματα, για την απόλαυση του μοναδικού και ανεπανάληπτου βίου
τους, καμαρώνουμε που συμπληρώσαμε έξι χρόνια κυκλοφορίας, ευχαριστούμε
τους φίλους αναγνώστες για την υποστήριξη, και υποσχόμαστε άμεσα, ακόμη
καλύτερα και ηδονικότερα τεύχη.
Όταν είπες "σας διαβάζω στο πιθάρι μου τα μεσημέρια" ξέρεις σε τί "πιθάρι" πήγε ο νους μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά θυμήθηκα το πιθάρι του Διογένη και κατάλαβα.
Ευχαριστούμε Κλέιτορα για τα καλά σου λόγια! Είσαι αληθινός φίλος και όσο για το ξεβοτάνισμα γίνεται συνεχώς.... δεν ξεχνιόμαστε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθούλα