Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

10 Ιουνίου 2013

Έξι χρόνια Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ τεύχος 24

πέρασαν έξι χρόνια; Κάποιοι θα το φυσάνε και δεν θα κρυώνει…!!!

Τι γίνεται λοιπόν όταν σε καιρό κρίσης υπάρχει κάτι που αξίζει; Αυτό επιβιώνει και βγαίνει ισχυρότερο!

Τι γίνεται όταν κάποιος-κάτι είναι αυτάρκες, ανεξάρτητο, πλουραλιστικό κι αυτόνομο; Εξελίσσεται συστηματικά!

Τι γίνεται όταν κάποιος έχει πραγματικά κάτι να πει; Υπάρχουν πολλοί που ακούνε!

Εν τέλει ισχύει σταθερά: ουδέν κακό αμιγές καλού και το αντίστροφο, οπότε αγαπητοί συναναγνώστες φιλοσοφήστε ασυστόλως, θυμηθείτε την πνευματική τροφή που είχαμε ξεχάσει όντας πνιγμένοι στα σουβλάκια.

ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ Ο΄ΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ τόσο στους εκδότες όσο και στους αναγνώστες ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ! Προσωπικά σας διαβάζω στο πιθάρι μου τα μεσημέρια.

ΥΓ. Και μην ξεχνάτε να ξεβοτανίζετε συχνά τον κήπο από τα παράσιτα διότι άλλο παράσιτο κι άλλο αγριάδα (το ξέρω ότι το ξέρετε αλλά εγώ το ξαναλέω...)

Έξι χρόνια Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ

Με τούτο το τεύχος συμπληρώνονται έξι χρόνια κυκλοφορίας του περιοδικού

μας. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, όπως συνηθίζουν όλοι να λένε, εμείς

καταφέραμε να επιβιώσουμε χάρη στο σωστό σχεδιασμό της έκδοσης, αλλά προπά-

ντων χάρη στην φιλία και την υποστήριξη μερικών εκατοντάδων αναγνωστών, οι

οποίοι χρόνο με το χρόνο τείνουν αυξανόμενοι.

Η αλήθεια είναι ότι η λεγόμενη κρίση, που στην ουσία αποδεικνύεται ένα τερά-

στιο κόλπο των απανταχού πλουσίων για την απογύμνωση και την εξαθλίωση των

φτωχών, ώθησε αρκετούς ανθρώπους προς την αναζήτηση της ουσίας της ζωής, και

καμία άλλη φιλοσοφική διδασκαλία δεν εξυπηρετεί καλύτερα αυτό τον σκοπό πέρα

από την επικούρεια φιλοσοφία.

Έτσι η «κρίση» όχι μόνον δεν έβλαψε τούτο το περιοδικό, ως φορέα διάδοσης

των απόψεων του Κήπου όπως και της επικοινωνίας μεταξύ των φίλων της επικού-

ρειας φιλοσοφίας, αλλά μάλλον το ωφέλησε, ειδικά από τότε που απεγκλωβίστηκε

τόσο από τις νοσηρές παρέες των «αρχαιόφιλων», όσο κι από τις πληκτικές

συντροφιές των «οργανωμένων» επικουριζόντων.

Σήμερα λοιπόν, με μερικές εκατοντάδες αναγνώστες από όλο τον κόσμο, ανθρώ-

πους που σκέπτονται ελεύθερα, που δεν «μαντρώνονται» σε οργανώσεις και συλ-

λόγους, και που εφαρμόζουν ατομικά ή με τους δικούς του φίλους ο καθένας τα

επικούρεια διδάγματα, για την απόλαυση του μοναδικού και ανεπανάληπτου βίου

τους, καμαρώνουμε που συμπληρώσαμε έξι χρόνια κυκλοφορίας, ευχαριστούμε

τους φίλους αναγνώστες για την υποστήριξη, και υποσχόμαστε άμεσα, ακόμη

καλύτερα και ηδονικότερα τεύχη.

2 σχόλια:

  1. Όταν είπες "σας διαβάζω στο πιθάρι μου τα μεσημέρια" ξέρεις σε τί "πιθάρι" πήγε ο νους μου...
    Μετά θυμήθηκα το πιθάρι του Διογένη και κατάλαβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστούμε Κλέιτορα για τα καλά σου λόγια! Είσαι αληθινός φίλος και όσο για το ξεβοτάνισμα γίνεται συνεχώς.... δεν ξεχνιόμαστε!
    Ανθούλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails