Η λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά

Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε συμβαίνουν ανάμεσα στα όσα μεγάλα τραγικά και κάποια πράγματα που διαφεύγουν της προσοχής μας όχι τόσο επειδή δεν είναι σημαντικά αλλά ίσως διότι είναι τόσο κοινά και επαναλαμβανόμενα που υποσυνείδητα τα θεωρούμε αναμενόμενα και φυσιολογικά. Κι όμως όλα τούτα τα μικρά είναι τις περισσότερες φορές και ειδικά τώρα μέσα στην αναμπουμπούλα, αυτά τα οποία δίνουν το στίγμα της κοινωνίας μας.

Πριν λίγο καιρό λοιπόν κάποιοι έλληνες πολυθεϊστές τόλμησαν να σηκώσουν επιτέλους κεφάλι μετά από 16 αιώνες περίπου συνεχούς κατατρεγμού και διώξεων. Κάποιοι πολυθεϊστές λοιπόν αφού κατάφεραν να απεμπλακούν όπως όπως και κακήν κακώς από την μέγγενη του φασισμού που με δόλο και προβοκατόρικα τους έσφιγγε από παντού (και με δική τους ευθύνη πολλές φορές), προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα πράττοντας το αυτονόητο δικαίωμά τους και σήκωσαν έναν βωμό για να λατρεύουν τους θεούς τους έτσι όπως αυτοί τέλος πάντων τους εννοούν.

Οι απόψεις μου για τον χώρο των πολυθεϊστών είναι γνωστές και έχουν εκφραστεί πολλάκις από τούτο το μπλογκ. Είναι γεγονός πως στην πλειοψηφία τους ρέπουν δυνατά προς τον φασισμό και γνωστές ομάδες τους είναι άκρως φασιστικές. Όπως έχω επίσης εξηγήσει πως τούτο μου είναι ιδιαζόντως απεχθές και συμβαίνει κυρίως προβοκατόρικα. Ομολογουμένως οι φασιστο-προβοκάτορες τα έχουν καταφέρει καλά στην προσπάθειά τους να φασιστοποιήσουν τον πολυθεϊσμό με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που κάποιοι κουκουλοφόροι έχουν καταφέρει να γκετοποιήσουν την αναρχία. Πάλι όμως ως γνωστό όπως ο κάθε κανόνας έτσι κι αυτός έχει τις εξαιρέσεις του. Δεν είναι όλοι οι πολυθεϊστές φασίστες σαφώς, ακόμα όμως και να είναι δεν παύουν να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχουμε όλοι.

Σήκωσαν λοιπόν έναν βωμό οι άνθρωποι για να λατρεύουν τους θεούς τους. Χωρίς να ενοχλούν κανέναν χωρίς φανφάρες και συνθήματα, χωρίς μισαλλοδοξία και κομπορρημοσύνη, χωρίς αποκλεισμούς και κυρίως χωρίς ταμπέλες μαζεύονται εκεί μια στο τόσο και κάνουν ό,τι κάνουν. Τίποτα παραπάνω απ’ ό,τι έχει δικαίωμα ο καθένας υποτίθεται να κάνει.

Μόνο υποτίθεται όμως. Τα μαντάτα μόλις προχθές έφτασαν στ’ αυτιά μου. Κάποιοι συνεχιστές μιας παράδοσης αιώνων πήγαν βρήκαν τον βωμό και τον διέλυσαν! Τον έκαναν κομμάτια και θρύψαλα. Με σφυριά και με τσάπες με νύχια και με δόντια έπεσαν πάνω του τα κτήνη και δεν άφησαν τίποτα. Σκόνη τον έκαναν, κυριολεκτικά σκόνη. Το «ιερό» εγκληματικό τους μένος δεν περιορίστηκε όμως μόνο στις πέτρες και τα μάρμαρα του βωμού. Με μίσος και μανία ξεπάτωσαν ξερίζωσαν και σκότωσαν και μερικά δεντράκια που με έρωτα προς την φύση είχαν αυτοί οι πολυθεϊστές φυτέψει και πρόσεχαν.

Το ποιοι κακούργοι εγκληματίες τα έκαναν όλα αυτά δεν είναι δύσκολο να το υποθέσει κάποιος. Λίγο αν διαβάσουμε ιστορία και λίγο να σκεφτούμε το μένος ανθρώπων που σκοτώνουν δέντρα είναι εύκολο να υποθέσουμε με ποιανού θεού τις εντολές λειτούργησαν τα βάνδαλα υποκείμενα, τα σιχάματα της ανθρώπινης υπόστασης. Ξέρουμε δα ποιοι στους αιώνες των αιώνων καίνε δέντρα και ανθρώπους. Ξέρουμε δα ποιοι στους αιώνες των αιώνων εξαφανίζουν ο,τιδήποτε δεν προσκυνά το δόγμα τους. Αυτά είναι γνωστά και δεν αξίζει παραπάνω μελάνι. Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό και θεωρώ απαραίτητο να καταγγελθεί είναι πως ακόμα σήμερα αυτοί οι ίδιοι πράττουν ακριβώς τα ίδια που ανέκαθεν έπρατταν και τούτο είναι πλέον θέμα της κοινωνίας. Τούτο ξεφεύγει από τα στενά περιθώρια οποιασδήποτε θρησκείας ή λατρείας και πλέον αποδίδει τα της κοινωνίας στην κοινωνία.

Είναι θέμα ανεξιθρησκίας και αυτό μας αφορά όλους. Σήμερα είναι (πάλι) οι πολυθεϊστές και μετά; Αν αυτό το επιτρέψουμε τώρα μετά έχουν σειρά οι μουσουλμάνοι οι ινδουϊστές οι ταοϊστές οι άθεοι και γενικά όλοι όσοι δεν αρέσκονται να προσκυνούν σταυρούς και καντήλια; Η λαίλαπα που έχει λύσει τα οικονομικά της προβλήματα, η λαίλαπα που άεργη πάμπλουτη αφορολόγητη και καλοθρεμμένη δεν έχει τι άλλο να κάνει βγήκε πάλι παγανιά να καταστρέψει και να εξοντώσει. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Θα το επιτρέψουμε κι αυτή την φορά;

Προσωπικά δηλώνω δημόσια από αυτό εδώ το προσωπικό ημερολόγιο πως θα υπερασπιστώ τα δικαιώματα των πολυθεϊστών μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός μου, όπως άλλωστε κάνω για τα δικαιώματα όλων όσων κατατρέχονται από εξουσίες είτε πολιτικές είτε θρησκευτικές. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα τα καθάρματα, τα όποια καθάρματα να καταστρέφουν τα ιερά των άλλων. Κανείς δεν έχει τέτοιο δικαίωμα! Με την ίδια θέρμη που θα φυλάξω τους χριστιανικούς ναούς από τυχόν βάνδαλους με την ίδια και περισσότερη θέρμη θα διαφυλάξω και τους βωμούς και τα ιερά δέντρα των πολυθεϊστών. Αν κάποιοι νομίζουν πως ζούμε ακόμα στον μεσαίωνα και στο βυζάντιο κάνουν λάθος και τούτο το λάθος όχι μόνο θα τους υποδειχτεί αλλά αν συνεχίσουν έτσι θα υποστούν και τις συνέπειες. Του νόμου εννοείται.

Οι ίδιοι που σήκωσαν τον βωμό δεν κατήγγειλαν τίποτα. Δεν ξέρω γιατί. Ούτε μ’ ενδιαφέρει. Μπορεί να φοβούνται, μπορεί να έχουν συνηθίσει πιά, μπορεί να μην είναι σε θέση να κατανοήσουν πως εδώ δεν διακυβεύονται μόνο τα ιερά τους αλλά ολόκληρη η κοινωνία και η ανοχή σε εγκληματίες, μπορεί ακόμα και να τους αρέσει… πολλά τα «μπορεί» που δεν τα ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως η σιωπή τους είναι λάθος και υποθάλπει το έγκλημα. Εγώ για άλλη μια φορά δεν θα σιωπήσω. Και δεν θα μιλήσω φυσικά ως αυτόκλητος δικηγόρος αλλά ως πολίτης που βλέπω και κρίνω. Δεν μ’ ενδιαφέρει αν οι ίδιοι θέλουν να υπερασπιστούν τα ιερά τους και τα δικαιώματά τους. Δεν μ’ ενδιαφέρει διότι αυτά ανήκουν σε όλους και καθένας που νοιώθει λίγο άνθρωπος οφείλει να τα υπερασπιστεί άσχετα αν τον επηρεάζουν άμεσα ή όχι. Καταγγέλλω λοιπόν! Καταγγέλλω και ας είμαι ο μοναδικός και μόνος διότι «η λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά» όπως σωστά είπε ο σοφός Δημόκριτος. Κι εγώ δεν ξεχνώ…!!!