Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

16 Σεπτεμβρίου 2006

ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ Ε.Α.Ρ.

Σε άλλη μου δημοσίευση είχα πει γιατί διαφωνώ με την δημιουργία κόμματος από τις ομάδες των πολυθεϊστών. Άκουσα διάφορα. Μεχρι που κατηγορήθηκα για προβοκάτορας και σαμποτέρ.

Δεν πειράζει. Έκανα τουμπεκί ψιλοκομμένο μέχρι να δημοσιοποιηθεί το καταστατικό μήπως και έκανα λάθος και δεν το κατάλαβα.

Το καταστατικό λοιπόν αναρτήθηκε στην σελίδα του ΕΑΡ. Ας το σχολιάσω τώρα μια και μου έτυχε στην ζωή μου να κινούμαι σε αυτόν τον χώρο.

Καταρχήν ξεκίνησα την ανάγνωση του καταστατικού περιμένοντας να βρω θέσεις που θα συμφωνήσω ή θα διαφωνήσω. Περίμενα να διαβάσω πολιτικό λόγο.

Με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψα πως δεν έβρισκα τίποτα σοβαρό. Δεν βρήκα απολύτως τίποτα, το απόλυτο κενό.

Υποτίθεται πως έχουμε με αυτό το καταστατικό τους σκοπούς και τις λύσεις που προτείνει και για τους οποίους δημιουργήθηκε ένα κόμμα.

Ε, εγώ δεν είδα απολύτως τίποτα. Κάτι σκόρπια ρητά που πολύ εύκολα μπορούν να αναιρεθούν με κάποια άλλα και μια βασική οργανωτική δομή τύπου 1950.

Ποιά είναι η θέση του ΕΑΡ για την ειρήνη;

ΕΙΡΗΝΗ: «Ό µεν γαρ της ειρήνης έρως θείος ην ως αληθώς, και το λύσαι τόν πόλεμον ελληνικώτατον πολίτευμα», δηλαδή: «Ό έρωτας για την ειρήνη είναι βέβαια πραγματικά θειος, και η προσπάθεια για την κατάλυση του πολέμου πράξη Ελληνικότατη» (Πλούταρχος).

Και… τέλος. Με μια πρόταση λύθηκε το θέμα. Πάει και το Ιράκ και το Αφγανιστάν και το μεσανατολικό και οι όπου γης πόλεμοι τελείωσαν. Τους έλυσε το ΕΑΡ με μια μόνο φράση του Πλούταρχου. Game over.

Για την Δημοκρατία άλλη ρήση:

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: «Ή εν δηµοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστηισι καλουμένης εύδαιμονίης τοσουτόν εστι αίρετωτέρη όκόσον ελευθερίη δουλείης», δηλαδή, «Ή φτώχεια στην δημοκρατία είναι τόσο πολύ προτιμότερη απ' αύτη πού ονομάζεται ευδαιμονία στους τυράννους, όσο είναι προτιμότερη η ελευθερία από την δουλεία» (Δημόκριτος).

Πάει και το θέμα της δημοκρατίας. Τσάμπα χύθηκε τόσο αίμα ανά τους αιώνες. Το όλο μυστικό είναι μια πρόταση.

Αλλά έλα μ’ που δεν έχουν όλοι τις ίδιες προτιμήσεις….!

Αυτό δεν είναι καταστατικό κόμματος. Δεν ξέρω τι είναι και πώς να το χαρακτηρίσω αλλά πάντως καταστατικό κόμματος δεν είναι.

Που είναι οι θέσεις για την εξωτερική πολιτική, το περιβάλλον, την οικονομία, την ανάπτυξη και ένα σωρό άλλα θέματα;

Αλλά να μου πεις, εδώ καθαρίσαμε με ελευθερία, δημοκρατία και παιδεία με τρεις προτάσεις στις λεπτομέρειες θα κολλήσουμε;

Αμ άμα φτιάχνονταν έτσι τα κόμματα και τα καταστατικά τους να φτιάξω κι εγώ κάνα δυό να ‘χω ωρέ!

Για παράδειγμα για την οικονομία η θέση του κόμματος μου είναι: «Η αγορά και το νόμισμα θα είναι το σύμβολο της αλλαγής που θα γίνει» Πλάτων Πολιτεία 564α.

Για την δημόσια υγεία, «ο νεκρός δεν έχει καμμία αίσθηση κανενός πράγματος» Πλάτων

Για το δημόσιο χρέος, «Αν δεν επιθυμείς πολλά τα λίγα θα σου φαίνονται πολλά» Δημόκριτος

Για το δημογραφικό, «σφάλμα το να κάνεις παιδιά» Δημόκριτος

Για την ακρίβεια, «η φειδώ και η στέρηση ωφελούν» Δημόκριτος

Για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία, «τους δούλους να τους συμπεριφέρεσαι σαν να είναι κομμάτι του εαυτού σου» Δημόκριτος.

Για την ισότητα των φύλων, «στολίδι στην γυναίκα να είναι λιγομίλητη» Δημόκριτος

Για την τρίτη ηλικία, «τα γηρατειά είναι γενικό σακάτεμα» Δημόκριτος

Για τα σώματα ασφαλείας, «τα σκυλιά γαβγίζουν όσους δεν γνωρίζουν» Ηράκλειτος

Για τον πολιτισμό, «Έλεγε πως δεν είναι τίποτα ούτε η τέχνη χωρίς μελέτη ούτε η μελέτη χωρίς τέχνη» Πρωταγόρας

Για το συνταξιοδοτικό, «Το πιο πολύτιμο αγαθό είναι ο χρόνος που σπαταλάμε» Αντιφών

Για την εγκληματικότητα, «το να μην ζει λοιπόν κανείς δεν είναι καλύτερο από το να ζει κακά;» Κριτίας

Για την ισονομία, «το δίκαιο είναι το συμφέρον του ισχυρότερου» Θρασύμαχος

Ορίστε, αράδιασα κι εγώ μερικές ρήσεις σοφών ελλήνων. Τώρα δηλαδή τα έλυσα όλα τα προβλήματα;

Ρε, πόσα θέλετε να με τρελάνετε;

Και καλά, ας πούμε πως οι συντάκτες τούτου του πονήματος που σερβιρίστηκε για καταστατικό κόμματος κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου όταν το έγραφαν.

Αμ οι άλλοι που πήγαν και το υπέγραψαν; Τι ακριβώς υπέγραψαν ξέρουν; Το διάβασαν πριν το υπογράψουν; Και αν το διάβασαν ως τι το υπέγραψαν; Ως καταστατικό κόμματος ή ως άλλο ένα επεισόδιο της κλασσικής σειράς του Disney με τον Ντόναλντ και τα ανιψάκια;

Ή μήπως πήγαν σαν τα πρόβατα και υπέγραψαν χωρίς να το διαβάσουν; Διότι αν το διάβασαν και υπέγραψαν τότε η πολιτική τους αντίληψη και αντιληπτικότητα είναι κενές περιεχομένου όπως και το δήθεν καταστατικό που μας παρουσίασαν.

Αν είναι έτσι οι μετέχοντες την ελληνική παιδεία, αν τέτοια είναι η σοφία των ελλήνων στο έθος ώστε να λύνουν τα παγκόσμια προβλήματα με μια πρόταση και μάλιστα ηλικίας 2500 χιλιάδων ετών, τότε κι εγώ είμαι εξωγήινος διαστημικός τσιγγάνος.

Αν νομίζουν πως με το να ξεκινούν στο προοίμιο λέγοντάς μας πως κατέχουν τον ελληνικό τρόπο και αραδιάζοντάς μας κατόπιν μερικές ελάχιστες σελίδες με τίποτα κι ελπίζουν να έχουν μέλλον γελιούνται οικτρά.

Να τους υποστηρίξω γιατί; για τα ωραία τους τα μάτια ή επειδή κάνουν σωστή αντιγραφή από αρχαίους έλληνες φιλοσόφους;

Αυτά και ένα δεκάχρονο παιδί μπορεί να τα κάνει.

Εγώ δεν θα κινδυνέψω να χαρακτηριστώ υποστηρίζοντας το απόλυτο τίποτα.

Μπαρούφες ακούω ήδη εδώ και σαράντα χρόνια από τα ήδη υπάρχοντα πολιτικά κόμματα. Δεν χρειάζομαι να ακούσω και νεότερες από νεότευκτα.

Όταν έμαθα για την δημιουργία του ΕΑΡ μίλησα για κόμμα πολυθεϊστών.

Τώρα που διάβασα και την επίσημη θέση των δύο προτάσεων του καταστατικού αντιγραφή από τον Ευριπίδη και τον Πρωταγόρα, μπορώ να ολοκληρώσω την πρόταση.

Το κόμμα είναι φτιαγμένο από πολυθεϊστές για ανεξίθρησκους.

Το κόμμα δηλώνει άγνοια περί θεών. (δυό προτάσεις κι εγώ)

Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, δεν προλαβαίιιιιιιινω καλοίιιιι μου άνθρωποι.

Ήθελα να ξέρω τι γνώμη έχουν γι αυτή την πρόταση του Πρωταγόρα οι συμπαθούντες τον Πλάτωνα. Αστείες καταστάσεις.

Προσωπικά το ερώτημα το έχω απαντήσει όσο βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει και να δύει. Για όσο ο ουρανός και η γη είναι στην θέση τους και τα ποτάμια κυλούν στις κοίτες, ξέρω, βλέπω, ακούω, οσμίζομαι, αγγίζω, ζω, βιώνω πως οι θεοί υπάρχουν και αφήνω τους… άλλους να αναρωτιούνται.

Το πρόβλημα για μένα είναι πως θα γίνει όλοι οι άνθρωποι να καταλάβουν και να κατανοήσουν ποια πραγματικότητα έχουν να λατρέψουν. Να πάψουν να πιστεύουν σε παραμύθια και να νοιώσουν την ιερότητα της ζωής και του σύμπαντος κόσμου. Να λατρέψουν αυτά από τα οποία πραγματικά εξαρτιούνται και που τώρα βλακωδώς τα απορρίπτουν.

Και πως θα γίνει αυτό; Αυτό αναρωτιέμαι και θα ήθελα μια απάντηση. Γνώμη μου είναι πως μέσω της παιδείας μπορεί να γίνει μακροπρόθεσμα αλλά η παιδεία είναι πολύυυυ μεγάλο θέμα και οπωσδήποτε δεν τελειώνει με δυό προτάσεις όσο σοφές και αν είναι.

Οι έννοιες αυτές όπως η δημοκρατία και παιδεία, είναι έννοιες ιερές που χρήζουν συνεχών και παντοτινών συζητήσεων επί συζητήσεων και θέσεων και αποφάσεων σωστών στις σωστές στιγμές.

Για κανένα θέμα δεν είδα στο καταστατικό ούτε εντοπισμό προβλημάτων, ούτε πιθανές λύσεις (για να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω) ούτε τους τρόπους.

Πως θα λυθούν όλα τα όσα προβλήματα δεν μου λέει το καταστατικό. Γι αυτό λέω πως αυτό δεν είναι καταστατικό κόμματος διότι δεν υποδεικνύει λύσεις ούτε έχει κάποια πολιτική υπόσταση.

Συμπέρασμα λοιπόν:

Δεν είναι όλοι οι έλληνες πολυθεϊστές και πανθεϊστές υπέρ της ανυπαρξίας θέσεων και του στρουθοκαμηλισμού όπως αυτά εκφράζονται στο καταστατικό του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ για την πολιτική ζωή αυτής της χώρας.

Υπάρχουν έλληνες που αναζητούν λύσεις πρακτικές και πραγματικές και ένας είμαι εγώ.

Ξύλινο λόγο χόρτασα, δεν θέλω άλλο.

Και κρίνω πως είναι άδικο να κινδυνεύσουμε όλοι οι πολυθεϊστές να παρασυρθούμε ή να χαρακτηρισθούμε στην πολιτική μας δράση με αυτή την κίνηση.

Αυτή είναι η άποψή μου. Σαφώς διαφοροποιημένη από το Ε.Α.Ρ. διαφορετική από την άποψη ίσως πολλών αλλά αυτή είναι. Σε όποιον δεν αρέσει είναι δικό του πρόβλημα.

Αν όμως υπάρχουν απόψεις που τεκμηριωμένα αναιρούν την δική μου ευχαρίστως να τις ακούσω και ας μην είμαι υποχρεωμένος να τις αποδεχτώ. Διότι ξέρω να ακούω όπως ξέρω και να διαβάζω. Πρώτα έμαθα να ακούω μετά έμαθα να διαβάζω και κατόπιν να κρίνω. Και ας προσπάθησαν τότε να μην μου μάθουν να κρίνω εγώ έμαθα, σε πείσμα των καιρών.

Ό,τι λοιπόν εκδίδεται και είναι των ενδιαφερόντων μου, θα το κρίνω κιόλας και είτε θα επικρίνω είτε θα κατακρίνω. Δικαίωμα.

Και για τέλος περιμένοντας να δω πως θα κατέβετε στις εκλογές και μια και αρέσουν τόσο πολύ οι ρήσεις, σας χαιρετώ με μια ακόμα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας (χωρίς δηλαδή).

«Επεί κινδυνεύει πόλις ανδρών αγαθών ει γένοιτο, περιμάχητον αν είναι το μη άρχειν, ώσπερ νυνί το άρχειν.» Πλάτων, πολιτεία.

2 σχόλια:

  1. Μάλλον για συλλογή αποφθεγμάτων φιλολογικού κύκλου συζητήσεων μοιάζει.

    Ποιος θα πάει με αυτά να αντιμετωπίσει το λαϊκισμό των κομμάτων, την ατμόσφαιρα "δεύτερης παρουσίας" που θα επικαλούνται τα επαγγελματικά επιτελεία, ιδίως των δύο μεγάλων κομμάτων? Αν βγουν αυτοί, θα χαθούμε, αν βγουν οι άλλοι θα εξαφανιστούμε...

    Πού πα ρε Καραμήτρο... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αμ τον καημένο τον Καραμήτρο θυμήθηκα κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails