Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

1 Νοεμβρίου 2013

Αναμνήσεις αλληλεγγύης…

Το άκουγα κάποια ξημερώματα περνώντας κάτω από ανοικτά παράθυρα νυχτερινών και μεταμεσονύχτιων πάρτυ, ζωσμένος ζεμπίλι κασμά και φτυάρι να σέρνω τα πόδια μου στα βρώμικα πεζοδρόμια τυλιγμένος με μια παλιά χλαίνη του πεθαμένου πατέρα μου την ίδια στιγμή που αγκαλιασμένα ζευγάρια κουρασμένα από τον ολονύχτιο χορό ξεκουράζονταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου χορεύοντας την Francoise. Κι εγω απ εξω στο νυχτοκάματο του τρόμου για ένα κομμάτι ψωμί να με βλέπουν και να γελάνε συγκαταβατικά σαν να με λυπούνται από το παράθυρο οι συνομήλικοί μου. ¨ηταν πολλές οι φορές που στην στροφή του τετραγώνου γονάτιζα στο πεζοδρόμιο και μ’ έπιανε το παράπονο. Ήμουν δεκαεφτά χρονώ καριόληδες, δεκαεφτά χρονώ και παρακάλαγα να ξεπετρώσω χωράφι όταν ΕΣΕΙΣ πίνατε βερμουτάκια με ξηρούς καρπούς κι αγκαλιαζόσασταν χορεύοντας κι ερωτευόσασταν και τραγουδάγατε και πίνατε.

Εχθες αργά το βράδυ είδα τον γείτονα που πια δεν έχει μερσεντές να ψάχνει στα σκουπίδια, γνωστός από παιδιά ο γείτονας, ποτέ δεν του είχε λείψει απολύτως τίποτα. Τον λυπήθηκα όπως τον είδα αλλά μου είχε πέσει αρκετά το ζάχαρο από την κούραση και βλέποντας αυτόν είδα σαν σε παραίσθηση τον εαυτό μου ΤΟΤΕ. Για μια στιγμή κλονίστηκα αλλά μόνο για μια στιγμή. Θες το πεσμένο ζάχαρο, θες οι εικόνες του εαυτού μου πριν τριάντα χρόνια να ψάχνω για να φάω όταν οι άλλοι χόρευαν, μ’ έστειλαν στην δισκοθήκη. Το βρήκα, έβγαλα τον δίσκο τον καθάρισα τον χάιδεψα τον έβαλα στο πικάπ και βγήκα στο μπαλκόνι άνετος μέσα στην τωρινή ευμάρειά μου. Την είδα την φάτσα του. Ήταν ακριβώς η ίδια έκφραση που πρέπει να είχα κάποτε κι εγώ. Μόνο που τώρα ήμουν εγώ στην θέση του κι αυτός στην δική μου. Francoise λοιπόν, για την πείνα του άλλου. Μία σας και δέκα μου, καριόληδες, ψοφήστε όπως παραλίγο να ψοφήσω κάποτε εγώ.

2 σχόλια:

  1. Δεν είσαι σε καλό δρόμο φιλαράκι. Η εκδίκηση είναι κακό ποτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έχω πάρει τον κακό τον δρόμο κι όχι τον καλό όπως οι άλλοι ε; χαχαχα οκ, άσε με λοιπόν να πάρω τον δρόμο μου και τράβα κι εσύ τον δικό σου τον καλό, έτσι κι αλλιώς είπαμε, εγώ έχω πάντα λάθος κι όλοι οι άλλοι δίκιο, στάνταρ πράγματα.
    Δεν είναι εκδίκηση. Δεν έκανα κάτι για να εκδικηθώ στην προκειμένη περίπτωση. Χαιρεκακία είναι και πολύ την χαίρομαι. Κρέσσων γαρ οικτιρμού φθόνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails