Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

7 Ιανουαρίου 2014

Σκοτώνετε αυτό που αγαπάτε, αλλά όταν το καταλάβετε θα είναι αργά.

Κι εκεί μαζευτήκαμε, στο κατώι του Γιάννη εκεί που μαζευόμαστε αφού μας κόψαν οι μπάτσοι το φουμάρισμα στα μαγαζιά, εκεί μαζευτήκαμε και φέτος. Στο κατώι με την στόφα στην μέση ένα μικρό τραπέζι με πέντε καρέκλες και χτισμένοι σοφάδες ένα γύρω στους τοίχους τους καλυμμένους με κουβέρτες και υφαντά. Καλό κρασί καλοί μεζέδες καλή παρέα πιάσαμε τα όργανα από το σωρό στην γωνία αλλά σήμερα ήταν διαφορετικά. Είχαμε φαίνεται όρεξη για γλέντι ελληνικό, φάνηκε το πράγμα όταν πιάσαμε να θυμόμαστε όλοι τα παιδικά μας χρόνια και πόσο δύσκολα ήταν τότε. Μπουζούκια και μπαγλαμάδες, λαούτα και κανονάκια βρέθηκαν σαν από μόνα τους στα χέρια μας κι άρχισαν σαν μόνα τους να παίζουν μόλις ο Διόνυσος έδωσε το σήμα.

Ο κόσμος μαζευτηκε, ανοίξανε τις πόρτες οι γείτονες, βγήκαν στα παράθυρα, γέμισε η καλυμμένη πυλωτή του διπλανού και χαμπάρι δεν θα παίρναμε αν οι ρεφενέδες δεν μας χτύπαγαν την πόρτα.

Στο αριστερό χέρι κράταγε μια πιατέλα με κεφτεδάκια και τυροπιτάκια και στο δεξί του που κρεμόταν κρατούσε μια μπουκάλα κρασί, κόκκινο διαμάντι αλλά αυτό που με σοκάρισε ήταν τα βουρκωμένα μάτια του. Ξαναπαίξτε το – ξαναπείτε το σας εκλιπαρώ! Ήταν ο γείτονας και ήταν το «χάθηκε το φεγγάρι». Απίθωσε τους ρεφενέδες στην πόρτα και γύρισε να φύγει σκουπίζοντας με την ανάστροφη του χεριού του τα βουρκωμένα μάτια του.

Α ρε ελληναράδες, σας μισώ τόσο όσο και σας αγαπώ και σας λυπάμαι τόσο όσο σας χαίρομαι. Α ρε ελληναράδες, δεν φταίτε εσείς ρε, θύματα είστε κι εσείς. Θύματα της παιδείας σας κι εκείνου του γαμημένου καθωσπρεπισμού που σας έμαθαν.

Δικό σας!!! Έτσι κι αλλιώς, όλο δικό σας!!!

2 σχόλια:

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails