Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

26 Φεβρουαρίου 2012

ΝΑ ΚΑΕΙ, ΝΑ ΚΑΕΙ ΤΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

                     

Εδώ http://www.antinews.gr/2011/10/22/129148/ μπορεί κάποιος να διαβάσει ένα κείμενο ΚΑΤΑ του αναρχικού χώρου, το οποίο όμως κατά παράδοξο τρόπο διέπεται από σωστή (δηλαδή επιστημονική) μεθοδολογία.

Για του λόγου το αληθές αντιγράφω δυο απολύτως εύστοχα αποσπάσματα:

 

α)«Υπάρχουν δυο βασικές αντιλήψεις για την Ιστορία :

Η μια αναφέρεται σε ανθρωπολογικά, οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα για να εξηγήσει τις ιστορικές εξελίξεις, τις ανατροπές, την φαινομενικά χαοτική Ιστορία της ανθρωπότητος.

Η άλλη, η αντίληψη των πάσης φύσεως συντηρητικών ομάδων, μηχανισμών και γραφειοκρατιών είναι εξαιρετικά γραμμικότερη και απλοϊκή : Όλα τα κάνουν υποκινητές, πράκτορες, αρχηγοί και τα τσιράκια τους !

Αυτή η αντίληψη κάνει καταρχήν καλό στους διάφορους “μηχανισμούς” : Δικαιολογεί την αυτονόμηση τους από την κοινωνία, τον ασφυκτικό έλεγχο της και την εξασφάλιση παχυλών απολαβών και συνεχούς παρουσίας

 

β) Ομοθυμαδόν λοιπόν, ΚΚΕ, λοιπά κόμματα, ανιστόρητοι δημοσιογράφοι και εσχάτως ιστοσελίδες μπουρδολογούν για τους «γνωστούς – αγνώστους», για προβοκάτορες, για «αστυνομικούς σε ειδικές αποστολές».

Όμως η προβοκάτσια γίνεται …από μόνη της ! Αφού συσσωρευμένα πάθη τριάντα χρόνων όπου το ΚΚΕ επιβάλλεται manu military σε  Άκρα Αριστερά / Αναρχικούς, αφού 65 χρόνια δίψας για εκδίκηση στοιχειώνουν θολά ανιστόρητα μυαλά τί χρειάζεται ο αστυνομικός – προβοκάτορας ;

Ας γίνει λοιπόν αντιληπτό ότι ο αυτόνομος, αναρχικός η ελευθεριακός η αντεξουσιαστικός η όπως αλλιώς λέγεται  χώρος ΥΠΑΡΧΕΙ και λειτουργεί με τις δικές του ορίζουσες.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν δίνουν δεκάρα για δημοκρατίες, συντάγματα και συλλογικές συμβάσεις. Δεν δίνουν δεκάρα για εκπροσωπήσεις, «κοινωνικούς εταίρους», «διαλόγους» και …παραμονή στο Ευρώ !

Τα θέλουν όλα τώρα, θέλουν ανατροπή και «ξέσπασμα της βίας των μαζών». Ποσώς τους ενδιαφέρει εάν φάνε μερικές ψιλές αγανακτισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχασαν 200 – 300 € από τα 4,000 που έπαιρναν η καθημερινά φασίζοντες λόγω και τρόπω ταξιτζήδες χάνουν τα προνόμια τους

 

Τα παραπάνω θα έπρεπε να τα διαβάσουν προσεκτικά  οι πιστοί που προσέρχονται καθ’ εκάστην  στον ειδησεογραφικό εσπερινό των «μνημονιακών», ή «αντιμνημονιακών» μπατσοκάναλων και μπατσοκαναλαρχών.

Άλλωστε για ΔΕΥΤΕΡΗ φορά μετά την εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008, ακούσαμε τους γνωστούς εξαγορασμένους δημοσιογραφιάδες να παραδέχονται ότι τις ταραχές τής βραδιάς ψήφισης του Μνημονίου νο.2 (12-2-2012), δεν τις προκάλεσαν οι πολυφορεμένοι «γνωστοί-άγνωστοι» (της γνωστής δημοσιογραφικής μπατσοπροπαγάνδας), αλλά ότι επρόκειτο για … δύο χιλιάδες τουλάχιστον εξαγριωμένους «κουκουλοφόρων».

Τώρα λοιπόν που παραδέχτηκαν ότι ο αναρχικός χώρος υπάρχει,  δεν φαίνεται να είναι  πολύ μακριά η εποχή όπου θα ακολουθήσουν κι άλλες παραδοχές. Όπως για παράδειγμα ότι τα χτυπήματα των αναρχικών στις διαδηλώσεις είναι στοχευμένα. Ας πούμε στις τελευταίες ταραχές χτυπήθηκαν τράπεζες, εισπρακτικές εταιρείες, και πολυκαταστήματα. Στα τελευταία μάλιστα έγινε και «λεηλασία» από άνεργους πολίτες, ή εξαθλιωμένους μετανάστες.

Φυσικά μέσα στην αναμπουμπούλα έδρασε και η παραδοσιακή αστυνομική προβοκάτσια, την οποία εδώ και καιρό ούτε οι εξαγορασμένοι δημοσιογραφιάδες μπορούν να προσποιηθούν ότι δεν υπάρχει και την οποία κάθε λίγο και λιγάκι απολαμβάνουμε σε ερασιτεχνικά βιντεάκια στο διαδίκτυο. Έδρασε επίσης και η νεοεμφανιζόμενη στις κοινωνικές κινητοποιήσεις κλίκα των «κατασκευαστών» και άλλων προσφιλών στην κυβέρνηση μαφιοζοεπενδυτών. Οι εν λόγω φιλοδοξούν να εξαφανίσουν μερικά οικοδομικά «φιλέτα» στο κέντρο της Αθήνας για να χτίσουν εμπορικά κέντρα και άλλες «επενδύσεις», που θα φέρουν ανάπτυξη, δουλειά για όλους, ευημερία και εθνική υπερηφάνεια.

 

Φυσικά οι αναρχικοί δεν δείχνουν –και πολύ καλά κάνουν- καμία διάθεση να απολογηθούν  για τις παραπάνω παρενέργειες. Ας γίνει αντιληπτό σε κάθε ανίδεο, ότι ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχει κάποιος για τον αναρχισμό, η ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ συνιστά την βασική πολιτική πρακτική του από ιδρύσεώς του. Η απαλλοτρίωση του καπιταλιστικού εμπορεύματος και η μετατροπή του σε κοινωνικό αγαθό –και ειδικά σε εποχές σαν αυτή- είναι επίσης πολιτική πρακτική του αναρχισμού. Η αστυνομική, ή άλλη προβοκάτσια είναι φυσικά αναμενόμενη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αναρχικοί θα αλλάξουν τον πολιτικό τρόπο τους για να μην γίνονται προβοκάτσιες, ή/και  για να μπορεί  η καταγέλαστη γραφική αριστερά να διοργανώνει ανενόχλητη τις κομματοσυνδικαλιστικές ξεπέτες της, ή να παρατάσσει τα ποίμνιά της στο Σύνταγμα σε ανέξοδους λεονταρισμούς και επιδείξεις εκλόγιμης δύναμης. Ή ακόμα για να μπορούν οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι να έρχονται στις διαδηλώσεις με τα παιδιά και τα σκυλιά τους, να εκτονώνονται και μετά να επιστρέφουν σπίτι τους για να δούνε το ποδόσφαιρο.

Ειδικά οι τελευταίοι, αν φοβούνται την προβοκάτσια, ας πάρουν ένα μαδέρι, ή μια πέτρα στο χέρι και ας βγουν να δηλώσουν έμπρακτα την αντίδρασή τους στον εξευτελισμό που θεωρούν ότι δέχονται. Γιατί η μόνη πιθανότητα να αποδυναμώσεις την προβοκάτσια είναι να αφαιρέσεις από το Κράτος το μονοπώλιο της βίας, πληρώνοντας με το ίδιο νόμισμα και κάνοντας την κοινωνική αυτοδικία συλλογική πολιτική πρακτική. Αλλιώς ας κάτσουν να πεθάνουν εν σιωπή, όπως άλλωστε τους υπέδειξε υπό μορφή διλήμματος ο τραπεζοϋπάλληλος που έχει ντυθεί πρωθυπουργός της χώρας τους («ή κάποιοι δεν θα έχουν γάλα για τα παιδιά τους, ή δεν θα έχει κανένας»).

Ένας στοχευμένος γενικευμένος εμπρησμός από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες (αντί  από μόνο δύο -δημοσιογραφικώς εκτιμώμενες- χιλιάδες) των τραπεζικών καταστημάτων της χώρας, των πολυκαταστημάτων, των κομματικών γραφείων, των αστυνομικών τμημάτων, των εφημερίδων, των ραδιοτηλεκαναλιών και κάθε πράγματος που συνιστά πλέον πρόκληση και κοροϊδία στη δεδομένη κοινωνική κατάσταση, θα καθιστούσε όχι μόνο αμελητέα και απαρατήρητη κάθε προβοκάτσια, αλλά και παντελώς άχρηστη.

Και τότε κανένα δημοσιογραφικό παπαγαλάκι, κανένας Sky, Mega, Πρετεντέρης, ή Μανδραβέλης δεν θα μπορούν να παίζουν τις  γατούλες που  λιποθυμούν μπροστά στα καμένα (από τους μαφιοζοεπενδυτές) νεοκλασσικά του αθηναϊκού κέντρου.  

Θα είναι μια όμορφη μέρα όπου οι εξαγορασμένοι  γραφιάδες και τηλεπαρλαπίπες θα το έχουν επιτέλους  βουλώσει μπροστά στα καπνίζοντα ερείπια  του καθεστώτος που στήριζαν, όσο δεν μπόρεσε  να στηρίξει καμιά αστυνομία και κανένα κόμμα. Και το καλύτερο: θα έχουν μείνει μακροχρόνια άνεργοι. Και τότε θα δούμε αν θα ακολουθήσουν το δίλημμα που υποδεικνύει σήμερα στους τηλεθεατές τους ο τραπεζοϋπάλληλος πρωθυπουργός τους.

                                                                                                                       Θ.Λ.

 

 

 

 

 

 

 

 

8 σχόλια:

  1. Εμ, δεν είναι ακριβώς έτσι. Η βία συχνά λειτουργεί ως λαϊκίστικη προβολή των ομάδων τούτων και συχνά υπό τη σκέπη του φανατισμού και της εκμετάλλευσης της λαϊκής οργής. Η βία τούτη των αντιεξουσιαστών δεν πρόκειται ούτε να συμβάλει στη γιγάντωση του κινήματος (μάλλον αντίθετα το "χτυπά" κι αποθαρρύνει κόσμο με μικροαστικές φοβίες) ούτε και να διαλύσει το "δημοκρατικό" κράτος. Αντίθετα, δίνει λαβές στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς.

    Βλέπεις, φίλε, άλλο η επαναστατική οργανωμένη βία κι άλλο η αναρχική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tο πώς λειτουργεί η βία (στη βία της εξουσίας) ουδέποτε απασχόλησε τους αναρχικούς και νομίζω ότι πολύ καλά κάνουν. Αυτή είναι η πρακτική τους και σ' όποιον αρέσουν.
    Ούτε έχουν σκοπό να συμβάλλουν -ή να μην συμβάλλουν- στη "γιγάντωση" κάποιου "κινήματος", ούτε να διαλύσουν -ή να μην διαλύσουν- το κράτος. Επαναλαμβάνω ότι αυτή η βία -στη βία της εξουσίας- είναι η πολιτική πρακτική τους απέναντι στην εξουσία. Και δεν τους καίγεται καρφί αν δίνει λαβή στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, που ούτως ή άλλως θα βρουν αποδεδειγμένα "λαβή" όπως κι αν αντιδράσει ο κόσμος (πότε γιατί κλείνουν οι δρόμοι με τις διαδηλώσεις, πότε γιατί "δυσφημείται" τουριστικά η χώρα με τις απεργίες εν μέσω καλοκαιριού κλπ.). Ούτε φυσικά τους ενδιαφέρει αν "αποθαρρύνεται" ο κάθε παχύσαρκος νεοέλληνας κι ο κάθε ξεβολεμένος "αγανακτισμένος" και δεν ξαναπάει σε κομματική φιέστα της ΓΣΕΕ, ή του ΠΑΜΕ.

    Ποια είναι η "η επαναστατική οργανωμένη βία";

    Θ.Λ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτούς που αποκαλείς "αναρχικούς" και που σωστά λες ότι δεν τους ενδιαφέρει το πως λειτουργεί η βία προσωπικά τους αποκαλώ τραμπούκους και σε τίποτα δεν διαφέρουν από αντίστοιχα γκρουπούσκουλα χούλιγκανς των γηπέδων. Με την ίδια λοιπόν δική τους λογική κι εγώ θα τους κυνηγάω με το ρόπαλο και σ' όποιον αρεσει και άστους μετά να σκούζουν και να γράφουν εξυπνάδες στους τοίχους και πες μου τώρα εσύ σε τι διαφέρουν οι δύο αυτές "πολιτικές" πρακτικές. Από την μια οι ένστολοι και από την άλλη οι τραμπούκοι (δήθεν "αναρχικοί") οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος ίσα ίσα για να μην γέρνει ο ζυγός και να διατηρηθεί το σύστημα. αν λοιπόν αυτά είναι "πολιτικές πρακτικές" τότε οι βανδαλισμοί τι θα πρέπει να είναι; μήπως να στηθούν κρεμάλες στις πλατείες; και ποιοι θα κρεμαστούν; Οι μεν θα κρεμάμε τους δε και πάει λέγοντας; Λες φίλε πως έτσι κι αλλιώς οι ένστολοι τραμπούκοι θα βρούν αφορμή και σε ρωτώ: Αν στις κάλπες δεν μετρηθεί ούτε μία ψήφος πια ακριβώς λες ότι θα είναι η προβοκατόρικη αφορμή; θα βγούν με τα ντουφέκια να μας στείλουν με το ζόρι για ψήφο; καταλαβαίενςι πως εννοώ ότι λύσεις υπάρχουν και έχε υπόψιν σου ότι όλα αυτά τα μούσμουλα που αρέσκονται να καίνε περιουσίες άλλων είναι επειδή δεν τους ανήκουν. πολύ θα ήθελαν όμως να τους ανήκουν και να' ναι αυτοί οι "νοικοκυραίοι". Σου ξαναλέω και σου εφιστώ την προσοχή, πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και είναι οι ίδιες νοοτροπίες που σακάτεψαν όλες τις επαναστάσεις από την γαλλική μέχρι την ισπανική.

      Διαγραφή
    2. Αν ήσαν τραμπούκοι, τότε ο συλλογισμός σου θα ήταν σωστός. Δεν είναι όμως. Αυτό που κάνουν εδώ δεν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν οι αναρχικοί στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, ακόμα και στη Βιέννη πρόσφατα. Και δεν καίνε περιουσίες, εκτός και εννοούμε ως περιουσίες τα κτίρια των τραπεζών και των εισπρακτικών εταιρειών, τα πολυκαταστήματα του life style, τις κλούβες της αστυνομίας, ή τις εφημερίδες του Αλαφούζου και του Λαμπράκη.

      Όσο για την εκλογική αποχή (πάγια αναρχική στάση) γιατί να την αντιδιαστέλλουμε από τη βία στη βία της εξουσίας; Νομίζω ότι μια χαρά μπορούν να λειτουργήσουν συμπληρωματικά και να φέρουν πιο γρήγορα το επιθυμητό αποτέλεσμα.

      Εξάλλου, όπως καμία κοινωνική αλλαγή δεν προήλθε ποτέ από εκλογές, έτσι δεν θα προέλθει κι από την εκλογική αποχή, η οποία μόνο σαν «μήνυμα» μπορεί να λειτουργήσει. Πιστεύεις ότι ακόμα κι αν δεν πάει κανείς να ψηφίσει (πράγμα ουτοπικό) δεν θα σοφιστούν τρόπους να μας κυβερνήσουν;
      Ενώ, αν ακόμα και το εν τρίτον μόνο του πληθυσμού πάρει στο χέρι του μια πέτρα, ή ένα μαδέρι οι συσχετισμοί δυνάμεων θα έχουν αλλάξει με τρόπο που δεν θα επιδέχεται «παρεξηγήσεις» (από την εξουσία)

      Θ.Λ.

      Διαγραφή
    3. Ποιος είπε πως σε Λονδίνο Βερολίνο ή Βιέννη κι όπου αλλού θες δεν υπάρχουν τραμπούκοι; Βεβαίως καίνε περιουσίες και όχι μόνο τις καίνε αλλά μάλιστα αφού τις λεηλατήσουν πριν. Με τα μάτια μου τις είδα και κανείς δεν μπορεί να διαψεύσει αυτό που είδα. Η δε «λογική δικαιολογία» τους επίσης είναι ίδια με αυτήν της εξουσίας, πως δηλαδή οι περιουσίες που κάηκαν είναι… παράπλευρες απώλειες. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος γι άλλη μια φορά λοιπόν.
      Την εκλογική αποχή την αντιδιαστέλουμε και οφείλουμε να την αντιδιαστέλουμε με την βία διότι: πρώτον είναι δικαίωμα κατακτημένο με πολύ αίμα που σημαίνει πως εκείνοι που το σκέφτηκαν και πέθαναν γι αυτό είχαν τους λόγους τους οι οποίοι με βρίσκουν σύμφωνο, δεύτερον η εκλογική ετυμηγορία είναι απολύτως αμετάκλητη κι επίσης απολύτως οχυρωμένη από προβοκάτσια και τρίτον μπορεί να λειτουργήσει και μόνη της μη χρήζουσα οποιουδήποτε συμπληρώματος και παρελκόμενου. Το θέμα λοιπόν κατ’ εμέ δεν είναι οι εκλογές αλλά το δικαίωμα της εκλογής άμεσα ανακλητών όποτε κριθεί, εκπροσώπων κι όχι μόνιμων αντιπροσώπων. Εάν όμως ανακατέψουμε την βία (έστω και συμπληρωματικά) τότε τι θα μ’ εμποδίσει να στηθώ μ’ ένα πολυβόλο έξω από το εκλογικό τμήμα και να ντουφεκάω όποιον δεν ψηφίζει αυτό που εγώ θέλω;

      Κοινωνικές αλλαγές λόγω εκλογών έχουν γίνει πάμπολλες παντού όπου γίνονται εκλογές. Αντίθετα καμιά κοινωνική αλλαγή δεν έγινε ποτέ όπου δεν γίνονται εκλογές. Σοφιστείες λοιπόν θα υπάρχουν πάντα όπως και σοφιστές και καλώς κατά την γνώμη μου. Δημοκρατία δεν σημαίνει κοινωνία χωρίς προβλήματα αλλά διαχείρηση των προβλημάτων από την κοινωνία στην οποία κοινωνία πάντα θα υπάρχουν και μαλάκες που θα σοφίζονται τρόπους για να μας κυβερνήσουν. Το θέμα είναι κατά πόσο γίνονται αντιληπτές ή όχι οι σοφιστείες τους και είναι βέβαιο ότι αυτές οι σοφιστείες έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να ευδοκιμήσουν εν μέσω αγορών παρά στα κλειστά σαλόνια.
      Όταν λοιπόν έγινε η επανάσταση (βάλε όποια επανάσταση θες, όλες το ίδιο έπαθαν) και πήρε ο κόσμος τα όπλα ναι μεν άλλαξαν οι συσχετισμοί δυνάμεων αλλά άλλξε και η εξουσία. Από τον τρομοκράτη βασιλιά στον τρομοκράτη αστό και από τον τρομοκράτη τσάρο στον τρομοκράτη εργάτη. Το αποτέλεσμα ένας ακόμα χειρότερος του προηγούμενου εξουσιαστικός μηχανισμός. Γνώμη μου λοιπόν είναι πως εφόσον γίνονται εκλογές οι οποίες έχουν απόλυτη ισχύ την όποια επιλογή μας οφείλουμε να την κάνουμε μέσω ψηφοδελτίου. Αν μας απαγορέψουν να ψηφίσουμε ή μας επιβάλλουν τι θα ψηφίσουμε τότε ναι κι εγώ συμφωνώ, στάχτη και μπούλμπερη, να μην μείνει ρουθούνι, αλλά εφόσον η ψήφος μου έχει ισχύ δεν χρειάζομαι βία. Αυτό που χρειάζομαι και είναι η μάχη που σήμερα πρέπει να δοθεί, είναι βουλές εκπροσώπων κι όχι αντιπροσώπων. Έτσι γινόμαστε μέρος της ιστορίας και συνέχεια αυτής. Διότι έτσι δεν θα πάει χαμένο όλο εκείνο το αίμα που χύθηκε για να έχει η ψήφος μου ισχύ.

      Διαγραφή
  3. Φυσικά διαφωνώ με κάθε λέξη σου :)
    Αλλά το θέμα μου δεν είναι εκεί.
    Αυτό που ήθελα να δείξω ήταν ότι ο αναρχικός χώρος δεν είναι αυτό που παρουσίαζαν τόσα χρόνια, δηλαδή 50-100 "γνωστοί άγνωστοι" που κάνουν "προβοκάτσιες". Τώρα σιγά-σιγά άρχισαν να παραδέχονται την ύπαρξή του.
    Εξάλλου δεν μπορούν να κάνουν και διαφορετικά. Στις 12/2/2012 το βράδυ, δεκάδες χιλιάδες του αποκαλούμενου ειρηνικού κόσμου πνιγμένου στα χημικά υποχωρούσαν προς την Ομόνοια. Την ίδια στιγμή οι αναρχικοί είχαν καθηλώσει τα γουρούνια στην αρχή περίπου της Σταδίου και της Πανεπιστημίου και δεν τους άφηναν να καταδιώξουν, ή να ρίξουν άλλα χημικά στον κόσμο που υποχωρούσε. Τις ευχαριστίες του κόσμου μπορείς ίσως να τις δεις ακόμα στα fora του tvxs και αλλού.

    Θ.Λ.

    Ανεξάρτητα με τη γνώμη που έχει κάποιος για τους αναρχικούς, ή την αναρχία, το γεγονός είναι ότι ο αναρχικός χώρος είναι πλέον εκεί για κάθε ενδιαφερόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ διαφωνώ ακόμα και με τα σημεία στίξης σου :)
    Αυτοί που εσύ αποκαλείς αναρχικούς (κι εγώ τραμπούκους) έχουν τόση σχέση με την αναρχία όση ο Στάλιν με την κομμούνα.

    Δεν το γνωρίζω αλλά λυπάμαι πολύ αν καλύψατε τον κόσμο που υποχωρούσε. Ίσως αυτή ήταν η αιτία που τα πρόβατα δεν ξεσηκώθηκαν. Έπρεπε να τους αφήσουν να φάνε στην μούρη όλα τα χημικά του πλανήτη, εγώ πολύ το χάρηκα να βλέπω τους (πρώην;) ψηφοφόρους να κλαίνε από τα χημικά των εκλεγμένων τους.

    ΥΣ θα συνεχίσω να επιμένω ότι η αναρχία είναι η πεμπτουσία της πολιτικής και όχι η λεηλασία και ο εμπρησμός του μαγαζιού του γείτονα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails