Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

30 Νοεμβρίου 2008

HELLO, GOODBYE (ένα μη αποχαιρετιστήριο σημείωμα)

                                                                         ΤΟΥ ΔΙΟΔΟΤΟΥ

Όπως αναγγέλεται στο εξώφυλλο του τρέχοντος τεύχους του Δαυλού (τ. 319, Δεκέμβριος 2008) «αναστέλλεται η έκδοση του Δαυλού», μετά από 27 χρόνια μηνιαίας κυκλοφορίας. Τούς λόγους (οι οποίοι δεν είναι οικονομικοί) μπορεί κάποιος να τούς διαβάσει στο ίδιο το περιοδικό. Ωστόσο, όποιοι κι αν θα ήσαν αυτοί, πάντα υπάρχουν κάποιοι λόγοι για να σταματήσει να εκδίδεται ένα περιοδικό. Απλώς και μόνο, επειδή τίποτα δεν μπορεί να διαρκέσει για πάντα. Και στο κάτω – κάτω ο Δαυλός δεν είχε την υποχρέωση να συνεχίσει …μέχρι να «σώσει» την Ελλάδα. Το αίσθημα «ιερής αποστολής» ανέκαθεν διακατείχε μόνο τους κάθε είδους Ταλιμπάν, γραφικούς, εθνοσωτήρες, ιδεολογικούς εργολάβους κ.α.. Και ο Δαυλός επιδίωξε όσο κανείς, να μείνει μακριά από την νοοτροπία των σωτηροαπατεώνων, ή των γραφικών.

Κατά τη γνώμη μου, ο Δαυλός ήρθε για να θέσει στην νεοελληνική κοινωνία κάποια ζητήματα, που αφορούν στον ιστορικό και πολιτισμικό προσανατολισμό της. (τουλάχιστον αυτό αντελήφθην από τα σχολικά μου χρόνια, εκεί στις αρχές της δεκαετία τού ’80, όταν άρχισα να τον διαβάζω). Ο προσανατολισμός αυτός είχε να κάνει (κατά τη γνώμη μου πάντα) με την αποβυζαντινοποίηση της χώρας, δηλ. την ουσιαστική (και όχι μόνο την τύποις) έξοδό της από τον ελληνοχριστιανικό Μεσαίωνα, τον απεγκλωβισμό της από τον ρωμηοσυνικό τριτοκοσμισμό (που η νεοελλάδα νομίζει ότι αποκρύπτει πίσω από ανεκδιήγητες δυτικοφανείς «μόστρες»), την ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ (και όχι την ετοιματζίδικη συνταγή) εκείνων τών, κατεξοχήν ψυχοπνευματικών, προϋποθέσεων, οι οποίες όταν περνούν στη συλλογική νοοτροπία, δημιουργούν τό εκάστοτε κοινωνικό και πολιτισμικό άλμα. Χωρίς να το διατυμπανίσει ποτέ, ο Δαυλός αποτέλεσε την μοναδική (δυστυχώς), στην μετεπαναστατική Ελλάδα, αναλαμπή τού ανεκπλήρωτου Νεοελληνικού Διαφωτισμού.

Αντίπαλος κάθε έννοιας ιερατείου, φιλοξενούσε μονίμως στις σελίδες του διαφορετικές -και συχνά αντικρουόμενες- απόψεις, με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί από τους μπερδεμένους και αφελείς, πότε για … ανυπαρξία «ενιαίας» γραμμής, πότε για έλλειψη… «επίσημης» άποψης, πότε για «φασισμό», πότε για «αριστερισμό» και πότε για κυνήγι εμπορικότητας (μιλάμε για ένα περιοδικό, που ποτέ δεν δημοσίευσε διαφημίσεις!).

Φυσικά ο Δαυλός έκανε και λάθη. Τα λάθη, στα οποία εκτίθενται συνήθως οι αληθινοί αναζητητές και πρωτοπόροι. Περιττό να πω ότι, πολλά κείμενά του τά έβρισκα τόσο αντιεπιστημονικά, όσο επιστημονικά έβρισκα ορισμένα άλλα.

Π.χ. στα πλαίσια της πολυφωνίας του, φιλοξενήθηκαν στις σελίδες του ακόμα και οι εν σπέρματι απόψεις όλων σχεδόν τών μετέπειτα πρωταγωνιστών και κομπάρσων τού σύγχρονου («χλαμυδοφόρου») γραφικού νεοελληνικού φολκλόρ. Οι οποίοι μεταλλάχθηκαν στους εθνικιστές, ή νεοφασίστες, που λυμαίνονται τον χώρο της «ελληνικότητας». Αυτό το φολκλόρ (που παραπέμπει εξώφθαλμα στο cargo cult τών Παπούα της Μελανησίας) αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, παραπροϊόν της πνευματικής ζύμωσης, που προκάλεσε το περιοδικό. Και είναι κάτι από το οποίο ο Δαυλός έσπευσε γενναιότατα να αποστασιοποιηθεί με εκείνο το –διάσημο πιά- εκδοτικό σημείωμα («Όταν το Ελληνικό Πνεύμα γίνεται... Θεοκρατία και η Ελλάδα... Κόμμα!», τ. 301, Απρίλιος 2007, http://www.davlos.gr/pdf/07-03-07.doc). Λέω «γενναιότατα» γιατί η κατάδειξη της «ελληνοπρεπούς» γραφικότητας και γελοιότητας, αντενδείκνυται από «επικοινωνιακής» πλευράς, όπως γνωρίζουν καλά οι ελλαδέμποροι εκδότες, θρησκευτικοί ποιμένες και κομματάρχες. Αλλά, το ξεμπρόστιασμα τής βυζαντινοθρεμμένης νεοελληνικής υποκρισίας και μαϊμουδιάς (τμήμα της οποίας αποτελεί και ο «χώρος» των αποκαλουμένων «ελληνοπρεπών») ήταν ανέκαθεν σημείο αιχμής για τον Δαυλό και για όσους από τους αναγνώστες του τόν κατανοούσαν. Γιατί, ο Δαυλός μπορεί – κατά γενική ομολογία- να δημιούργησε μια νέα πνευματική κατάσταση, αλλά ουδέποτε επιχείρησε να την χειραγωγήσει, αντιμετωπίζοντάς την ως εμπορική αγορά, ή ως ιδεολογικοθρησκευτική στρούγκα, της οποίας θα κρατούσε το «κόπυράιτ». Γι’ αυτό δεν χαρίστηκε ποτέ σε κανέναν βυζαντινοθρεμμένο «ελληνοπρεπή», ακόμα κι αν αυτός βρίσκονταν στο αναγνωστικό του κοινό. Ο Δαυλός ήταν πάντα ένα έντυπο που διάλεγε τους αναγνώστες του και όχι το αντίστροφο.

Ήταν τιμή μου που συμπορεύθηκα στη διαδρομή του Δαυλού, αρχικά σαν αναγνώστης και εν συνεχεία σαν συντάκτης του. Άλλωστε όλοι οι συντάκτες του Δαυλού, αρχικά υπήρξαν αναγνώστες του. Αυτό είναι κάτι σπάνιο, που φανερώνει μια διαρκώς ανανεώσιμη και γονιμοποιό σχέση και καταργεί τούς διαχωρισμένους ρόλους τού παθητικού αναγνώστη και τού πνευματικού «καθοδηγητή». Αν και στην πραγματικότητα το βαθύτερο κίνητρό μου δεν ήταν τόσο το να συμμετάσχω στην προσπάθεια του Δαυλού, όσο το να τού ανταποδώσω ό,τι τού όφειλα: όταν έστειλα το πρώτο μου άρθρο στον Δαυλό, το έκανα από ένα αίσθημα προσωπικής οφειλής προς αυτόν. Και ήταν ακόμα μεγαλύτερη τιμή μου, που βρέθηκα να είμαι κι εγώ, στο αποχαιρετιστήριο τεύχος του.

Ο Δαυλός άναψε μια φωτιά, που εδώ και 27 χρόνια ζεσταίνει, φωτίζει και «πυρπολεί». Αλλά η κατάσταση που δημιούργησε –με τα προϊόντα της και τα παραπροϊόντα της- έχει κλείσει τον κύκλο της. Ωστόσο, το αν και τί κατάφερε ο Δαυλός είναι, νομίζω, ένα ηλίθιο ερώτημα. Το ζήτημα είναι τί θα καταφέρουμε, όσοι ενδιαφερόμαστε, από εδώ και πέρα. Θα κρατήσουμε τον δαυλό-σκυτάλη αναμμένο; Και με ποιόν τρόπο; Καθ’ ότι συνταγές γι’ αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν.

Διάλεξα τον τίτλο ενός γνωστού τραγουδιού των Beatles για να μιλήσω για την αναστολή της έκδοσης του «Δαυλού». Αλλά, τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να έχω διαλέξει και το αντίθετο, το Goodbye And Hello του Tim Buckley –το ίδιο θα ήταν. Και ο νοών νοείτο….

ΥΓ. Η διακοπή της έκδοσης του Δαυλού δεν σημαίνει και διακοπή της κυκλοφορίας του: «Ανακοινώνεται ότι από 1/1/2009 στην ιστοσελίδα του "Δαυλού" ( http://www.davlos.gr ) εισάγονται και είναι προσβάσιμα όλα ανεξαιρέτως τα άρθρα, οι έρευνες, οι αναλύσεις, οι ειδήσεις, η γενική κριτική, τα σχόλια, οι συνεντεύξεις, οι διάλογοι, ακόμη και οι επιστολές, τα οποία έχουν δημοσιευθή από το πρώτο τεύχος του Ιανουαρίου του 1982 μέχρι και το παρόν 319ο τελευταίο τεύχος του Δεκεμβρίου του 2008, όπως τέλος και τα σημαντικώτερα βιβλία, που έχουμε εκδώσει. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη και δωρεάν. Υπάρχει θεματικό ευρετήριο, ώστε οι επισκέπτες πολύ εύκολα να βρίσκουν και να διαβάζουν τα κείμενα που τους ενδιαφέρουν. Πρόκειται για το Ψηφιακό Μουσείο "Ο Δαυλός", το οποίο θα είναι πάντοτε ανοικτό για πολλά χρόνια σε κάθε επισκέπτη και γενικά σ' όσους ενδιαφέρονται να μυηθούν στον ιδιαίτερο τρόπο σκέψης με τον οποίο ειδώθηκε και αρθρώθηκε σε λόγο η πραγματικότητα στην Ιστορία, τη Γλώσσα, τον Πολιτισμό, την Πολιτική, την Θεοκρατία, το τραγελαφικό ιδεολόγημα "Ελληνοχριστιανισμός", την Ελλάδα, την Ελληνικότητα και τον Κόσμο από το περιοδικό "Δαυλός" στα 27 ακριβώς χρόνια που κυκλοφορούσε» (από εδώ: www.davlos.gr )

22 σχόλια:

  1. Η είδηση, που διάβασα εδώ, έπεσε σαν "κεραυνός εν αιθρία", αλλά δεν το εξέλαβα σαν μοιρολόϊ ή σαν επικήδειο!
    Αλλού έπεσε η ταφόπλακα...
    Ίσως κάποιοι να πουν πως το πεδίο τώρα είναι ανοικτό και να ξεσαλώσουν...
    Στο χέρι μας , όσων (ανα)τραφήκαμε από τον ΔΑΥΛΟ όλα αυτά τα χρόνια, να τον κρατήσουμε άσβεστο και να μεταλαμπαδεύσουμε τη φλόγα του.
    Δεν είχα την τιμή να είμαι συνεργάτης, ούτε αρθρογράφος του. Κάτι λίγες επιστολές είχα στείλει με απόψεις μου...
    Σ' ευχαριστώ κ. Λάμπρου , γιατί το ασήμαντο φως ενός Δαυλού φώτισε τη νύχτα των κοιμισμένων μου απόψεων και μου έδειξε το μονοπάτι της Έρευνας για το κάθε τι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. bilsot όπως το λες είναι. Αλλού έπεσε η ταφόπλακα και είναι ο "Δ" με αυτή ακριβώς την παύση κίνησης που έγινε η ταφόπλακα του σκοταδισμού πράγμα που εν τέλει το δικαιούται.
    Μαζί με τον "Δ" κλείνει και επισημα ένας ιστορικός κύκλος τριών δεκαετιών. Μιας γενιάς. Ώρα για απολογισμό και πάμε παραπέρα. Κάτι νέο γεννιέται. Ας κρατήσουμε τα θετικά και ας γίνουμε λίγο καλύτεροι, ας διδαχθούμε. Αυτό άλλωστε νομίζω ήταν και το ζητούμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ ΖΗΤΩ Ο ΒΛΑΣΗΣ ΡΑΣΣΙΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ Ο ΔΑΥΛΟΣ ΕΣΒΗΣΕ ΒΑΛΤΕ ΤΟΝ ΤΩΡΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΨΕΙΣ ΑΛΛΑ ΧΕΣΤΗΚΑ ΑΡΚΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΔΕΣ ΧΟΥΑΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να προσθέσω και κάτι που μού διέφυγε.
    Τον Δαυλό τον έχουν κατααντιγράψει συστηματικά όλοι οι καπεταναίοι της "επανελλήνισης", συνήθως χωρίς να τον αναφέρουν στις βιβλιογραφίες τους. Μιλάμε ότι, δεν έχουν γράψει απλώς κάποια άρθρα τους βασισμένοι εξ' ολοκλήρου στον Δαυλό αλλά, ολόκληρα βιβλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μαζί με τον "Δ" κλείνει και επισημα ένας ιστορικός κύκλος τριών δεκαετιών. Μιας γενιάς. Ώρα για απολογισμό και πάμε παραπέρα. Κάτι νέο γεννιέται. Ας κρατήσουμε τα θετικά και ας γίνουμε λίγο καλύτεροι, ας διδαχθούμε. Αυτό άλλωστε νομίζω ήταν και το ζητούμενο.

    ΓΕΝΟΙΤΟ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kλείτορα,
    την είδηση δεν την εχει αναρτήσει
    άλλο blog,
    ούτε καν ο Δαυλός
    έχει κυκλοφορήσει ακόμη.
    Με εντυπωσιάζει το πόσο έγκαιρα
    μας ενημερώνεις από το blog σου!
    Εύγε!

    Νικόλαος Τζήμας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το δικό μου "ευχαριστώ"
    http://kafeneio-gr-art.blogspot.com/2008/12/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οπως είπε ο blisot, κάποιοι θα προσπαθήσουν να το χρησιμοποιήσουν. Και ήδη το κάνουν: http://oodegr.com/neopaganismos/syxrono_xali/meiwsi_1.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Από συνεργάτη της ΟΟΔΕ:

    Όσον αφορά την αναφορά σας στο άρθρο μας, η αλήθεια είναι ότι όταν γράφαμε το εν λόγω άρθρο της ΟΟΔΕ, δεν γνωρίζαμε ότι κλείνει ο Δαυλός. (Γνωρίζαμε μόνο ότι έχει πτώση αναγνωστών). Εμείς αναφερόμασταν σε άλλα παρόμοια περιοδικά του ειδωλολατρικού χώρου, που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

    Όπως και αν έχει, χαιρετίζουμε με χαρά το τέλος ενός από τα χειρότερα και πιο σκοταδιστικά περιοδικά που βρώμιζαν τα Ελληνικά περίπτερα με αντιεπιστημονικά και ανιστόρητα ψεύδη, συκοφαντίες και φανατικές εμμονές της Δυτικόφερτης Φράγκικης σκέψης.

    Ευχόμαστε και τα υπόλοιπα κατάλοιπα της ειδωλολατρίας να ακολουθήσουν το παράδειγμά του σύντομα, και να απαλλάξουν από την αισχρή παρουσία τους τη χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν είναι απαραίτητα κακό να σε υποτιμούν ανώνυμε 2:28 και ειδικά από τα τσιράκια της Αρχιεπισκοπής του ΟΟΔΕ. Ίσα ίσα σου δίνει χρόνο και άνεση να κάνεις την δουλειά σου...
    Όσο για τον Δαυλό μας αφήνει βαριά κληρονομιά...

    Μέτρον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Aπ' ότι φαίνεται
    περισσότερο από τους μαυρορασιάδες
    επιχαίρουν οι ασπρορασιάδες,
    θεοκράτες κι αυτοί βέβαια
    κι ο Δαυλός τους χάλαγε τη σούπα
    ξυπνώντας το ποίμνιο,
    που πάσχιζαν να μαζέψουν στις στρούγκες τους.

    Η χαρά τους δεν θα κρατήσει για πολύ όμως, γιατί, όπως μαθαίνω, σύντομα θα σκάση το follow up...
    και το σάρωθρο θα σαρώσει όλους τους πατέρες, τόσο τους επουράνιους, όσο και τους επίγειους ...

    Παναγιά η Δωδεκαθεούσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Be aware that most of the media is controlled by just a few. Use discernment! Look for the hidden agendas. Why is this information being presented to you? What is "their" real agenda? Is it a case of problem¬reaction¬solution? Do "they" create a problem so that "we" react and ask for a fix, then "they" offer their solution? The "solution is what "they" really wanted in the first place.

    Remember almost nothing happens by accident. Almost all "events" are planned by some agency or other. Despite this, it is a very exciting time to be alive!

    "zeitgeist"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Υπήρξα αναγνώστης του Δαυλού και μάλιστα έχω αναρτήσει κάποια άρθρα που μου φάνηκαν ενδιαφέρον (αναφέροντας φυσικά την πηγή). Λυπάμαι για το τέλος της έκδοσής του, από την άλλη χαίρομαι που δημιουργείται ένα πρόσφορο έδαφος για άλλους ανθρώπους με μεράκι να καλύψουν το κενό.
    Βέβαια τώρα πια έχει δημιουργηθεί μια "λέσχη" ανθρώπων που αγάπησαν την ελληνική γραμματεία (κι εγώ οφείλω να ομολογήσω πως πολλά έμαθα από τον Δ) και αυτό είναι έτσι κι αλλιώς ένα επίτευγμα με τον συνεχιζόμενο πόλεμο παραπληροφόρησης εκ μέρους της εκκλησίας.
    Ένα ευχαριστώ θα θελα να πω σε όλους τους συντελεστές του για την ενημέρωση που μας προσέφεραν όλα αυτά τα χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κλείτορα, πολύ καλά έκανες και έβγαλες σε κοινή θέα τα άναρθρα «ζήτω» και τις χουλιγκανικές κραυγές τών παραπροϊόντων της επίδρασης του Δαυλού. Όπως προέβλεψε και ο Bilsot, «κάποιοι θα ξεσαλώσουν». Πρέπει κι αυτοί να ξεσπάσουν κάπου την πίκρα τους, που ο Δαυλός δεν τους αναγνώρισε ποτέ, ούτε καν σαν τερατογεννημένα νόθα του. Άλλωστε πού αλλού θα μπορούσαν να το κάνουν; Στην… κλειστή «αγορά» της «ύπατης» «δωδεκαθεϊστικής» ποδοσφαιρικής θύρας; Ποιός θα τους άκουγε εκεί;

    Πάντως αυτό που μέσα στην πρόωρη χαιρεκακία τους δεν αντελήφθησαν, είναι ότι δεν ήταν ο Δαυλός που έκλεισε τον κύκλο του αλλά, οι ίδιοι. Γιατί τώρα πια δεν έχουν λόγο ύπαρξης, αφού πάντα τα παράσιτα πεθαίνουν εκλειπόντος του ξενιστή τους. Και αυτοί δεν είναι ικανοί να υπάρξουν έξω από τον πνευματικό κορμό, που θέρμαινε επί τρεις δεκαετίες ο Δαυλός και επί του οποίου (κορμού) παρασιτοζωούσαν.
    Αλλά, κυρίως, δεν έχουν αντιληφθεί ότι, ο Δαυλός δεν ήταν απλώς άλλο ένα περιοδικό που σταμάτησε. Σύντομα θα διαπιστώσουν, πρώτοι αυτοί, ότι, η φωτιά του Δαυλού έχει πάει σε μέρη, στα οποία δεν θα τους «παίρνει» να μετοικήσουν και να παρασιτοζωίσουν.
    Έχει σπείρει καλά ο Δαυλός…

    Άιντε και καλό… «τριέσπερο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Έχει "πλάκα" μσγάλη διαβάζοντας τα σχόλια για το ΔΑΥΛΟ. Από τη μια οι αναγνώστες του (σεμνοί και υποχρεωμένοι, στις γνώσεις που τρύγησαν) κι από την άλλη τα καλλικαντζαράκια να χοροπηδάνε και να προσπαθούνε με τα νύχια τους να γκρεμίσουν το "δέντρο" του Δ. (το ποιόν των σχολίων ας μη το λάβουμε και σοβαρά υπ' 'όψιν , γιατί θα του δώσουμε και αξία).
    Αυτό που ακούστηκε ήταν ένα τεράστιο "ουφφφφφ" το ξεφορτωθήκαμε το "κωλοπεριοδικό", που μας έκανε τόση χαλάστρα...!!!
    Και δεν υπολογίζουν πόσα παρακλάδια έβγαλε το δέντρο και πόσες ρίζες άπλωσε γύρω του και πόσο καρπό έβγαλε.
    Άντε, ρασοφόροι, άσχοληθείτε με το real estate της γης, που σας ταιριάζει, και αφήστε ήσυχο το real estate των ανθρώπων να ξαναβρούν το δρόμο της γνώσης που τους στερείτε!
    Όσο για τους ελλαδέμπορους, έτσι κι αλλιώς στην εποχή που ζούμε, άλλοι πουλάνε και τη μάννα τους , στην Ελλάδα θα κολλήσουμε τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Σα δεν ντρέπεστε. Τι χοντροκομμένη προβοκάτσια είναι αυτή; Ο Ρασιάς ποτέ δεν υπήρξε εχθρικός προς τον Δαυλό, άσε που μάλλον εσείς οι ίδιοι τα χετε γράψει αυτά. Όλοι βλέπουμε ότι πάνω από τις μισές εγγραφές σας είναι κείμενα μίσους κατά του συγκεκριμένου ανθρώπου. Μας θυμίζετε εκείνους από την περιβόητη ΟΟΔΕΓΡ που είχαν γράψει οι ίδιοι ένα υποτιθέμενο μήνυμα και μετά κατέληγαν από αυτό ότι οι οπαδοί του Ρασιά είχαν ρίξει το ελικόπτερο του πατριάρχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @ανώνυμε 11:08 κρίνεις εξ' ιδιων τ' αλλότρια ή ο ποιμένας έχασε τον έλεγχο των υπολοιμάτων του ποιμνίου του. Ή και τα δύο (το πιθανότερο). Ρωτήστε λοιπόν το ποίμνιό σας ποιός αλλαλάζων έστειλε τα σχόλια και αν έχει ψίγματα έστω ήθους θα το παραδεχτεί.
    Στου χουριό μ, έχουμε μια παροιμία γι αυτές τις περιπτώσεις. "ένας οβριός έδερνε και φώναζε βοήθεια".
    Τα υπόλοιπα ας τα κρίνουν οι αναγνώστες. Εμένα όπως προείπα η λάσπη δεν μ' ενοχλεί. Ρίξτε όση θέλετε, θα κάτσω στον ήλιο θα την στεγνώσω και μ' ένα τίναγμα καθάρισα.

    @οοδε, κλάψτε διότι είναι βαριά η ταφόπλακα που σας πλάκωσε και βγείτε μια βόλτα στα περίπτερα. Στα μανταλάκια είναι αναρτημένα καθημερινά χιλιάδες "βρωμερά" έντυπα των ΜΜΕ που ξεσκεπάζουν την αθλιότητα της θρησκείας σας. +ευλόγησον+

    @στους νοώντες:
    Μαζί με τον "Δ" κλείνει και επισημα ένας ιστορικός κύκλος τριών δεκαετιών. Μιας γενιάς. Ώρα για απολογισμό και πάμε παραπέρα. Κάτι νέο γεννιέται. Ας κρατήσουμε τα θετικά και ας γίνουμε λίγο καλύτεροι, ας διδαχθούμε. Αυτό άλλωστε νομίζω ήταν και το ζητούμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Τα πράγματα είναι σοβαρά.

    Γιατί κλείνει ο ΔΑΥΛΟΣ;

    Μήπως ο κος Λάμπρου δεν βρήκε άξιους συνεργάτες-συνεχιστές;

    Είναι οικονομικό το πρόβλημα; Αν ναί, υπάρχουν πολλοί να βοηθήσουν.

    Συμβαίνει κάτι βαθύτερο;

    Κάποιοι κακοήθεις λένε πως "μπορεί και να εξαγοράστηκε, ή να πιέστηκε" (από ποιούς; δεν μας το λένε)

    Το περιοδικό μας είχε μια ποιότητα, σοβαρότητα και συνέπεια που δεν τα βρίσκεις εύκολα.

    Τώρα ο δρόμος μένει ανοικτός για τους διάφορες αιθεροβάμονες, που δεν τους αρκεί ο έτσι & αλλιώς δύσκολος Διαφωτισμός (της τελευταίας ευρωπαικής θεοκρατίας), αλλά ζητάνε λέει "παλινόρθωση"!!!

    Είπαμε να στρέψουμε τη ματιά μας προς την αρχαιότητα για να διδαχθούμε, αλλά να μη γινόμαστε και γραφικοί!

    (Μας αρέσει δεν μας αρέσει η σύγχρονη Ελλάδα είναι συνδεδεμένη με την Ορθοδοξία. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί να μη θίγουμε και προκαλούμε τους συμπολίτες μας.)

    Οραματιζόμαστε ένα σύγχρονο κοσμικό κράτος, όχι μια μαριονέττα της θεοκρατίας.

    Πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι και να εκσυγχρονιστούμε πρώτα από όλα.

    Οι αρχαίοι θεοί μπορούν να περιμένουν. Δεν είναι καιρός για τέτοια, δεν ήταν ούτε το 21.

    Όποιος γνωρίζει κάτι για το τι μέλλει γενέσθαι, ας ενημερώσει. Ελάχιστες ιστοσελίδες έχουν ασχοληθεί με το θέμα. Οι υσεεδες καιροφυλακτούν. Θα το χάσουμε το παιχνίδι. Συνεργάτες και φίλοι του Δαυλού μην επαναπαύεστε!

    Ιων ΦΟΥΦΟΥΚΟΣ,
    έμπορος ωδικών πτηνών,
    ΒΕΡΟΙΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. καλή η μπλόφα με το όνομα του Ράσια αλλά δεν πιάνει, και όσο αν χαλάει μερικούς το ΥΣΕΕ είναι αυτόνομος οργανισμός και πλέον πολύ υγιής. Το ζήτημα του Δαυλού είναι τελείως διαφορετικό το οποίο το γνωρίζουν οι ίδιοι, απλά πράγματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Διαβάζοντας τα σχόλια, πιστεύω οτι οι άνθρωποι που εκφράστηκαν τόσα χρόνια μέσα από τον Δαυλό, θα νιώθουν λίαν δικαιωμένοι από την πολεμική, που εξακολουθεί να μένεται κατά του "νεκρού" περιοδικού. "Πολεμική" κομπλεξικών, που εκπορεύεται όχι μόνο από την βυζαντινοκρατία αλλά και από το παραπροϊόν του, την νεόκοπη θρησκευάμενη "ελληνικότητα".
    Προσωπικά ανυπομονώ να ολοκληρωθεί η ψηφιοποίηση του αρχείου τού Δαυλού ώστε, να έχω σταθερά κάτι ενδιαφέρον να διαβάζω για τα επόμενα χρόνια.

    ΥΓ.Κάποιος πρέπει να πει στη "φυλακισμένη βασιλοπούλα" που θέλει να κρατιέται στο απυρόβλητο, να μαζέψει τις κυρίες επί των τιμών της και τις διάφορες υπηρετριούλες της γιατί, την εκθέτουν ακόμα περισσότερο από όσο είναι ήδη εκτεθειμένη.

    Μανώλης Ηλιάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails