Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

25 Ιουλίου 2011

Οι βωµοί και το παγκάρι

Ριχάρδος Σωμερίτης

Ωραία λοιπόν...Η Ορθόδοξη Εκκλησία «που στάθηκε πάντα κοντά στον λαό» θα παραµείνει χώρια και µακριά από τις θυσίες του. Το κράτος θα συνεχίσει να µισθοδοτεί τον κλήρο της,περιλαµβανοµένων και όσων νέων θα προσληφθούν (κουβέντα, φυσικά,για απολύσεις...), αλλά δεν θα προχωρήσει σε καµία πραγµατική φορολόγηση της περιουσίας και των εσόδων της. Και δεν θα εκποιηθεί κανένα περιουσιακό στοιχείο από τα τόσα αχρησιµοποίητα και µη «φιλέτα»που διαθέτει για να µειωθεί το εθνικό χρέος.
Αυτά προσυπέγραψε τις προάλλες, περιχαρής µάλιστα, ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος _ που πρέπει να τρέµει τον Ανθιµο της Θεσσαλονίκης περισσότερο και απότην τρόικα _ ύστερα από µια προσωπική συνεργασία του µε τον Αρχιεπίσκοπο. Που υποσχέθηκε µεγαλύτερη κοινωνική προσφορά της Εκκλησίας. Με πιο απλά λόγια: ένα βελτιωµένο (ίσως)
πινάκιο φακής στα όποια συσσίτια. Ο καθένας µπορεί να καταλάβει ότι η κυβέρνηση, που δεν µπορεί εύκολα να τα βγάλει πέρα, ταυτόχρονα, µε τους ιδιοκτήτες ταξί, µε την ΠΝΟ, µε τους πανεπιστηµιακούς, µε τους συνδικαλιστές της ∆ΕΗ, µε τους εκπροσώπους κάθε λογής συντεχνιών, µε τους «Αγανακτισµένους» που οργίζονται µόνο το βραδάκι, µε το που πέφτει ο ήλιος, ενώ πριν το Σύνταγµα είναι ο παράδεισος κάθε παρεµπορίου, µε τουςκουκουλοφόρους και µε πολλούςάλλους, δεν µπορεί να τα βγάλει πέρα και µε τους παπάδες. Αυτό µόνο ο Σηµίτης το πέτυχε, µε τις ταυτότητες.
Αν ήταν συνεπής µε όσα διατείνεται ότι πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία, θα έπρεπε να είναι το στήριγµα του λαού και να συµµερίζεται τις τύχες και τους πόνους του. Πέρα από τα µεγάλα λόγια, δενσυµβαίνει όµως κάτι τέτοιο. Και αυτό είναι προκλητικό. Κυρίως που ορισµένοι εφηµέριοι (αλλά και Μητροπολίτες)
δεν διστάζουν να λαϊκίζουν ασύστολα από άµβωνος και να δηλώνουν και αυτοί «αγανακτισµένοι» (π.χ. ο εκ γενετής αγανακτισµένος Ανθιµος), µερικοί µάλιστα µε το ύφος του δήθεν οσιοµάρτυρα διωκόµενου από την «ξενόδουλη» εξουσία.
Η αλήθεια είναι ότιη Πολιτεία έχει αποδεχθεί σιωπηρά µια πολύ παράδοξη και συνταγµατικά ανορθόδοξη (!) κατάσταση: δεν προχωρεί στον χωρισµό της από την Εκκλησία, της επιτρέπει να παρεµβαίνει πολύ συχνά σε θέµατα πολιτικής, όπως η Παιδεία, αλλά ταυτόχρονα της αναγνωρίζει ένα καθεστώς «ετεροδικίας» και «ετερονοµίας» που θυµίζει λεόντειο εταιρεία. Ή πιο απλά: «τα δικά σου δικά µου και τα δικά µου δικά µου»: Για ποιον λόγο το καθεστώς της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας είναι από κάθε άποψη τόσο διαφορετικό από το καθεστώς της περιουσίας του κάθε πολίτη και της κάθε συλλογικότητας,κυρίως όταν το Κράτος (εµείς όλοι) καλείται να µισθοδοτεί τους λειτουργούς της; Ολα αυτά είναι πονηρά, χαµερπή, τιποτένια. Και δεν αρµόζουν σε κανέναν.

ΤΟ ΒΗΜΑ  10/7/11

1 σχόλιο:

  1. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΚΛΕΙΤΩΡΑ.
    Ας μην ξεχνάμε πως στην Ελλάδα υπάρχει(;) ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ και το κράτος πληρώνει ΜΟΝΟ τους κληρικούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Οι άλλοι κληρικοί άλλων δογμάτων ή θρησκειών; ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ....

    МОРЕ СОКОЛ, СОЛУН

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails