Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

23 Φεβρουαρίου 2011

2459 ή 148 μΑΟ

                                                                                      Κρυφά χωμένος σε μία τρύπα στο υπόγειο του σπιτιού του άναψε το τσιγάρο. Με απόλαυση, σχεδόν ηδονική, "έπαιξε" με τον καπνό στο στόμα του και αμέσως "τον κατέβασε". Συνωμοτικά κοίταξε πίσω του και έβγαλε από το βαλιτσάκι τον υπολογιστή. Είχε συνεννοηθεί με την κεντρική μονάδα, τη Νταίζη όπως την αποκαλούσε, να κρατήσουν προς το παρόν τα πάντα ως μυστικό, αλλά να καταγράφονται στην αιώνια μνήμη της μονάδας.

Άνοιξε τον υπολογιστή και πλοηγήθηκε. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Τώρα όμως μπήκε γρήγορα στη σελίδα που τον εντυπωσίασε. Με εξαιρετική προσοχή διάβαζε εκείνα τα αρχαία κείμενα. Η ανακάλυψή του θα άλλαζε τον τρόπο που έβλεπαν τον κόσμο και την Ιστορία ως τότε. Οι αρχαίοι πρόγονοι είχαν ανακαλύψει πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστεύονταν την ηλεκτρονική επικοινωνία.

Το… web όπως το έλεγαν τότε, το διαδίκτυο, ήταν πολύ παλαιότερο και αυτό θα άλλαζε τα πάντα. Γρήγορα κατάλαβε ότι η εξέλιξη, μοναδικής σφοδρότητας και ταχύτητας για μία καθυστερημένη πολιτισμικά κοινωνία όπως η ανθρώπινη τον ΚΑ΄ αιώνα, έκανε τους ανθρώπους να μιλούν, να βλέπουν και να γράφουν για πρώτη φορά με τέτοιο τρόπο.

       Στην αρχή προβληματίστηκε από τον όρο “keyboard” ή “ clavier " ή  "Tastatur" ή πληκτρολόγιο. Είχε κάνει αναζήτηση του όρου σε όλες τις αρχαίες γλώσσες. Είχε βρει τη μετάφραση του όρου, αλλά τα ίχνη της έννοιας της λέξης είχαν χαθεί. Ούτε μία φωτογραφία δεν είχε βρει. Του έμοιαζε να σημαίνει κάτι το οποίο είχε κλειδιά ή πλήκτρα και βοηθούσε στο γράψιμο. "Θα ήταν σαν εκείνο το πιάνο που είδα στο μουσείο ή σαν κλειδοθήκη που μας έδειχναν όταν ήμασταν παιδιά στο σχολείο. Αλλά πώς έγραφαν με αυτό;"

Με τέτοιες σκέψεις πέρασαν οι πρώτοι μήνες μελέτης πάνω στην πρωτόγονη επικοινωνία. Όλα τα ιστορικά βιβλία έγραφαν ότι η ηλεκτρονική επικοινωνία εμφανίστηκε για πρώτη φορά 150 χρόνια νωρίτερα, όταν έκανε την εμφάνισή του και το πρώτο "αυτόνομο ολόγραμμα". Κι όμως, εκείνος ήξερε ότι έκαναν λάθος. Ένα λάθος σχεδόν τριών αιώνων.

"Κύριε, κάποιος έρχεται…", ακούστηκε η Νταίζη. Ήταν η γυναίκα του που άνοιξε την πόρτα. Διέκρινε την όψη της, φανερά ενοχλημένη από τον καπνό του τσιγάρου.

-Θες να μας εντοπίσει κανείς και να έχουμε τρεχάματα; Δεν είπαμε μόνο στο βουνό που δεν έχουν ανιχνευτές;

-Έλα, μωρέ, ένα τσιγάρο μόνο. Κοίτα, προχωράω πολύ καλά. Στις αρχές του ΚΑ΄ αιώνα έκαναν το λεγόμενο web 2. Επικοινωνούσαν με κινούμενες εικόνες, με ήχο και κείμενα. Τώρα εξετάζω τα κείμενα κάποιου τύπου που κατηγορούσε την κυβέρνηση. Μάλλον τρομοκράτης, αλλά φαίνεται πολλοί να συμμερίζονταν τις θέσεις του. Ίσως το διαδίκτυο τότε να ήταν μέσο επικοινωνίας των παρανόμων.

-Ενδιαφέρον πολύ, όντως. Προφανώς βρήκες έναν όμοιό σου στις παρανομίες.

-Αν καταλαβαίνω καλά, η κυβέρνηση επιλέγονταν με ψήφο. Θυμάσαι τότε στο σχολείο στην Ιστορία που μας έλεγαν για τη δημοκρατία; Οι άνθρωποι επέλεγαν μια κυβέρνηση κι εκείνη έκανε ό,τι ήθελε. Μετά την άλλαζαν, έβγαινε μια άλλη κι έκανε κι εκείνη ό,τι ήθελε κ.ο.κ. Επειδή όμως δεν έμενε κανείς ευχαριστημένος άρχισαν να "τρώγονται" μεταξύ τους οι πολιτικοί και ο λαός αντέδρασε…

-Α, ναι, η εποχή της Τρομοκρατίας...

-Ακριβώς. Φαίνεται ότι από νωρίς κάποιοι αντιδρούσαν…

-Κύριε, ακούστηκε η μελωδική φωνή του μελαχρινού ολογράμματος…

-Ναι, Νταίζη…

-…μην ξεχνάτε την ανακάλυψη που κάνατε πριν  από λίγες μέρες. Έχω καταγράψει μερικά στοιχεία που σας έκαναν εντύπωση. Μονολογούσατε ότι έκλεβε ο ένας από τον άλλο κείμενα ή φράσεις και τις δημοσίευαν ως δικές τους. Προφανώς, είπατε, αυτό γινόταν πριν την αυτόματη αντιλογοκλοπή

-Έχει δίκιο... Κάπου στον ΚΑ΄ αιώνα (λίγες δεκαετίες μετά το web 3) ένα ειδικό πρόγραμμα, πρόγονος του Αυτόνομου Ολογράμματος και της Νταίζης μας, σκάναρε όλα τα κείμενα και ανακάλυπτε όλες τις περιπτώσεις λογοκλοπής. Τότε φαίνεται άρχισαν οι μεγάλες δίκες για το δικαίωμα στη γραφή και τη δημοσίευση. Έχω την εντύπωση ότι τότε απαγορεύτηκε και το διαδίκτυο. Μόνο οι επαγγελματίες είχαν το δικαίωμα να γράφουν.

-Είσαι βέβαιος; Αν ανακοινώσεις κάτι τέτοιο, θα σε συλλάβουν αμέσως. Κι εγώ φοβόμουν μόνο το τσιγάρο…

-…κάποιο ιστορικό κείμενο -με ημερομηνία στο 2086- αφηγείται ότι το διαδίκτυο σταμάτησε, απαγορεύτηκε, για τον πολύ κόσμο. Για να είναι σίγουροι όμως ότι δε θα μπορούν να γράφουν, σταμάτησαν τη λειτουργία των ηλεκτρονικών σχολείων και άρχισε ο κόσμος να γράφει μόνο με το χέρι. Όλα γίνονταν χειρόγραφα. Κάθε χρήση ηλεκτρονικής γραφής απαγορεύονταν εκτός αν κάποιος είχε ειδική άδεια. Τέτοιοι ήταν πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, πολιτικοί και δημοσιογράφοι. ..

-Και το κράτος πώς δούλευε;

-Επειδή η μεσαία τάξη -που είχε και τα κρατικά όργανα- σχεδίαζε ηλεκτρονική επανάσταση για να καταρρεύσουν τα μηχανήματα (ακόμα τότε μπορούσε κάποιος να τα καταστρέψει με ιούς), η ευρωπαϊκή πρώτα -και μετά η αμερικανική κι αργότερα κι η ασιατική- κυβέρνηση απαγόρευσαν  τα ηλεκτρονικά μηχανήματα στις κρατικές υπηρεσίες και τα σχολεία. Όλα χειρόγραφα. Μετά έκαιγαν τα χαρτιά που μάζευαν για να παράγουν ενέργεια…

Εκείνη γεμάτη απορία κι έκπληξη (δεν πίστευε τίποτα από όσα άκουγε, αλλά δεν ήθελε να φέρει αντίρρηση στις χαζομάρες του) άρχισε να κινείται προς την πόρτα. Ήθελε να πάει στο σπίτι. Εκεί ένιωθε ασφάλεια. Δίπλα στο ολόγραμμα όπου μπορούσε να συζητά στα σοβαρά για τις αστρονομικές προβλέψεις, τον καιρό, τους τρισδιάστατους καλλιτέχνες. Αναζητούσε με κάθε τρόπο να κάτσει δίπλα στους ανιχνευτές καπνίσματος που την προστάτευαν, μπροστά από τις κάμερες της κυβέρνησης που της επιβεβαίωναν την ασφάλεια που αναζητούσε από τους Τρομοκράτες του Καπνού και του αντικυβερνητικούς Τρομοκράτες του Λόγου.

Διαφωνούσε μαζί του, αλλά τον αγαπούσε. Φοβόταν για το μέλλον τους. Η σύλληψή του, όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν όλο και πιο βέβαιη.  Κάπου κι εκείνη ήθελε να πει τον πόνο της, να κατηγορήσει την κυβέρνηση που άφηνε ελεύθερους τόσους τρομοκράτες να καπνίζουν και να γράφουν. Αλλά ήταν κι εκείνος που… τόσο τον αγαπούσε.

Μόνος πια, γύρισε στον υπολογιστή. Κάποτε έγραφαν με πληκτρολόγιο αλλά ευτυχώς εμείς έχουμε το Αυτόνομο Ολόγραμμα που γράφει τα πάντα. Αν βέβαια, έπεφτε στα χέρια κάποιου πράκτορα η Νταίζη, αυτό θα κατέληγε σε κάποιο Απομνημονευτή. Αξίζει τον κόπο και την απώλεια μνήμης μια τέτοια ανακάλυψη.

- Νταίζη, φρόντισε σε παρακαλώ να αντιγραφούν σε τρία σημεία όσα καταγράφεις. Ίσως κάποιοι κάποτε ανακαλύψουν τη μνήμη σου και αντιληφθούν καλύτερα το παρελθόν. Η Κυβέρνηση θέλει να ξεχάσουμε με κάθε τρόπο την Περίοδο του Λόγου. Στείλε κωδικοποιημένες όλες τις σημειώσεις μας στους Τρομοκράτες για να ενημερώσουν τα μέλη τους.

Επέστρεψε ξανά στις σκέψεις του που καταγράφονταν στη μνήμη του Ολογράμματος.

"Ο κόσμος πρέπει να μάθει. Κάποτε όλοι έγραφαν κι επικοινωνούσαν. Σίγουρα δεν ήταν μόνο Τρομοκράτες. Ίσως η μεσαία τάξη από τότε να είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί τη δύναμή της και αντιδρώντας στην Κυβέρνηση και να επικοινωνούσαν όλοι για να ανταλλάσσουν ιδέες και πληροφορίες. Αν άκουγαν κάτι τέτοιο σήμερα…"

ο δείμος του πολίτη: 2459 ή 148 μΑΟ

3 σχόλια:

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails