Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

18 Αυγούστου 2009

Περί ροής της εξέλιξης ή ρε πως τα φέρνει η ζωή…!

Σκέφτομαι καμιά φορά πόσο πολύ αλλάζουν τα πράγματα, πόσο ξαφνικά και πόσο γρήγορα. Οι αλλαγές ποτέ δεν έπαψαν να γίνονται. Το μόνο αμετάβλητο είναι η μεταβλητότητα ή όπως το είπε ο Ηράκλειτος τα πάντα ρει. Ρεί ναι, αλλά πως ρεί;

Η ταχύτητα των μεταβολών έχει αλλάξει και τα πάντα γύρω μας μεταβάλλονται ταχύτερα απ’ ότι παλιότερα. Ταχύτερος όμως είναι και ο τρόπος ζωής μας. Δηλαδή σκέφτομαι πως φαινόμαστε σαν να τρέχουμε για ν’ αλλάξουμε αυτό που έτσι και αλλιώς θ’ αλλάξει κι εμείς απλώς θα το αλλάξουμε πιο γρήγορα. Αυτή όμως η αλλαγή ταχύτητας επηρεάζει το αποτέλεσμα; Θέλω να πω πως αφού αλλάζουμε την ταχύτητα κατά πόσο αυτή επηρεάζει το αποτέλεσμα; Πως το επηρεάζει και πόσο το επηρεάζει αν το επηρεάζει;

Ας φέρω ένα παράδειγμα. Η τεχνολογία εξελίσσεται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο οι κοινωνίες μπορούν να αφομοιώσουν. Τούτο δημιουργεί ένα χάσμα μεταξύ του «χρησιμοποιώ» και του «γνωρίζω». Πολλοί δηλαδή χρησιμοποιούν υπολογιστή αλλά οι λιγότεροι γνωρίζουν τι είναι αυτό που χρησιμοποιούν. Πολλοί πάνε στο χειρουργείο αλλά λίγοι γνωρίζουν τι ακριβώς κάνει ο χειρούργος, όπως και ο χειρούργος από την πλευρά του χρησιμοποιεί υπερσύγχρονες μηχανές που όμως λίγοι χειρούργοι γνωρίζουν τι είναι και πως λειτουργούν.

Τώρα θα μου πείτε… πως μου ήρθαν όλα αυτά. Είδα τον γείτονά μου που πέταγε μια λάμπα χαμηλής κατανάλωσης στον κάδο ανακύκλωσης και φρίκαρα. Ότι θα σπάσει εκεί μέσα είναι δεδομένο αλλά πως θα χυθεί υδράργυρος στον χώρο δεν το ήξερε ο γείτονας. Δεν ήξερε καν πως οι λάμπες αυτές περιέχουν υδράργυρο και το σημαντικότερο δεν ήξερε καν τι σημαίνει υδράργυρος στο περιβάλλον. Τις λάμπες τις χρησιμοποίει και πολύ σωστά κάνει, όμως εμένα όλο αυτό μ’ έβαλε σε σκέψεις.

Η ταχύτητα λοιπόν της μεταβλητότητας επηρεάζει την ποιότητα της μεταβολής; Επηρεάζει και το αποτέλεσμα αυτής της μεταβολής;

Γνώμη μου είναι πως ναι επηρεάζει και όλες τις άλλες παραμέτρους. Πράγμα που σημαίνει πως συν τοις άλλοις πρέπει να ελέγξουμε και την ταχύτητα της εξέλιξης και όχι μόνο την εξέλιξη.

Προσοχή τώρα! Ο έλεγχος της εξέλιξης οδηγεί σε ολοκληρωτισμό το βλέπουμε άλλωστε στην γενική μας συμπεριφορά προς το περιβάλλον. Καταναλώνουμε την Γη μέχρι που να αυτοκαταναλωθούμε. Ολοκληρωτισμό όμως μπορεί να εμπεριέχει και ο έλεγχος της ταχύτητας στην μεταβολή. Δεν γίνεται να απαγορευτεί η έρευνα μέχρι που οι κοινωνίες να εμπεδώσουν τα νέα δεδομένα και κατόπιν να συνεχισθούν. Δεν γίνεται όμως και να αγνοεί κάποιος τι είναι ατό που χειρίζεται και τους κινδύνους που εγκυμονούν.

Που καταλήγω λοιπόν; Φυσικά πάλι στην παιδεία. Έχουν αναλάβει κάποιοι την εκλαΐκευση των επιστημών αλλά τούτο είναι πολύ λίγο σε σύγκριση με τις πραγματικές ανάγκες. Πρέπει αυτή η εκλαΐκευση να λάβει μαζικές διαστάσεις άλλως θα οδηγηθούμε είτε η επιστημονική κοινότητα να καταντήσει ελίτ είτε η άγνοια να οδηγήσει το πλήθος σε καταστροφικές κατευθύνσεις.

Αυτό όλο το μπέρδεμα ημερολογιάκι μου συνέβη διότι η εξουσία θέλησε να κρατήσει όσο το δυνατόν την δύναμη της γνώσης προς αποκλειστικό της όφελος αντιμετωπίζοντας την κοινωνία μόνο ως καταναλωτή και ως χειρωνάκτη. Γι αυτό δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην εξειδίκευση ώστε κατά κάποιον τρόπο να μην ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά. Κοίτα όμως που η εξέλιξη δημιουργεί την ανάγκη μεταβολής και αυτού. Πλέον η απόλυτη εξειδίκευση θα καταργηθεί αλλά τούτο αναγκαστικά οδηγεί σε περισσότερη κοινωνική συμμετοχή σε όλα τα πεδία. Πως θ’ αντιδράσει η εξουσία; Τι μπορεί να κάνει ώστε ο «νέος διαφωτισμός» να μην της στερήσει τον έλεγχο; Εμείς από την άλλη ως πολίτες τι πρέπει να κάνουμε; Υπάρχουν παγίδες; Ποιες; Πως μπορούμε να τις ξεπεράσουμε;

Μέχρι τώρα οι κοινωνίες ακολουθούν χωρίς να μπορούν να επέμβουν ενεργητικά παρά μόνο σε θέματα κατανάλωσης και είπαμε πως. Πως όμως μπορούμε να επηρεάσουμε ενεργητικά την εξέλιξη και την ταχύτητα αυτής χωρίς τον κίνδυνο μιας παγκόσμιας δικτατορίας ή μιας εξοντωτικής για το ανθρώπινο είδος παγκόσμιας επανάστασης;

4 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Κλείτωρ,
    επειδή είμαι πεπεισμένος ότι ζούμε εδώ και αιώνες μία παγκόσμια δικτατορία και επειδή ποτέ δεν πίστεψα στην ευφυία της πλειοψηφίας του ανθρωπίνου είδους, μόνο οι καθημερινές ατομικές αντιστάσεις ίσως κάποια στιγμή να φέρουν τα πράγματα εκεί που θα έπρεπε να είναι: Γνώση για την εξέλιξη και εξέλιξη για την γνώση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ναι simple man συμφωνώ πως μόνο οι ατομικές αντιστάσεις μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.

    Ξέρεις βλέπω σε αυτό το θέμα πως ενώ έχει υπερ αρκετές αναγνώσεις ωστόσο τα σχόλια είναι περιορισμένα και αναρωτιέμαι: Ερευνούμε τους εαυτούς μας πριν απ' όλα ή ξεχνάμε αυτούς και ερευνούμε τα κοινωνικά μην μπορώντας όμως να τα επηρεάσουμε από την στιγμή που δεν επηρεάζουμε (αγνοώντας) τον εαυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλώς σε βρήκα ΚΛΕΙΤΩΡ.
    Δες και μια προέκταση του παραδείγματός σου (με το γείτονα).
    Προφανώς την ίδια συμπεριφορά με το γείτονά σου θα έχουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι γείτονές μας.
    Όταν και εάν, κάποια στιγμή αυτοί οι "γείτονες" ερωτηθούν εάν έχουν οικολογική συνείδηση, όλοι θα απαντήσουν ΝΑΙ σκεπτόμενοι πως έπραξαν ορθά όταν πετούσαν τη λάμπα στο κάδο.
    Εάν υποθέσουμε πως απο τα αποτελέσματα αυτής της ερώτησης θα κριθεί εάν θα γίνουν κάποια σεμινάρια "οικολογικής συνείδησης" στην περιοχή τους, τα αποτελέσματα (βάσει των απαντήσεων των γειτόνων μας) θα δείξουν πως η περιοχή όπου γίνεται η έρευνα δε χρήζει τέτοιων σεμιναρίων μιας και η περισσότεροι θα απαντούσαν πως ΝΑΙ έχω οικολογική συνείδηση (αφού πέταξαν την παλιά λάμπα σε κάδο ανακύκλωσης).
    Έτσι θα ζουν πεποισμένοι (μέσα στην άγνοιά τους) οτι πράττουν το σωστό ενώ στην ουσία δηλητηριάζουν τη φύση και κατ' επέκταση το κόσμο...
    Με λίγα λόγια θέλω να πω οτι ζούμε σε έναν κόσμο οπου γίνεται αυτό που επιβάλλει η άγνοια και η βλακεία των πολλών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλύτερε καλώς ήρθες :)
    Στο παράδειγμά σου αν η δημοσκόπηση ρωτούσε πως κρίνουμε τον εαυτό μας τότε σημαίνει πως είναι στημένη άρα αποτέλεσμα ουδέν. Αν όμως ρώταγε που πετάμε την λάμπα τότε το αποτέλεσμα της δημοσκόπησης θα έδινε πως όλοι χρειαζόμαστε οικολογικά μαθήματα. Όχι απλώς σεμινάρια. Τα σεμινάρια δεν λένε τίποτα. Μαθήματα ζωής χρειαζόμαστε.

    Δεν επιβάλλεται λοιπόν η άγνοια και η βλακεία των πολλών αλλά στους πολλούς επιβάλλονται η άγνοια και η βλακεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails