Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

22 Απριλίου 2009

Ποιός ανέστη;

Με πρήξανε πάλι αυτές τις μέρες. Ανέστη ο ένας ανέστη ο άλλος… βαρέθηκα να τους ακούω. Για τους χριστιανούς αναστήθηκε ο Χριστός για άλλους ο Μίθρας για κάποιους ο Άδωνης και πάει λέγοντας. Η αλήθεια είναι πως όλες οι θρησκείες έχουν κάποιον για να αναστήσουν. Παραπλανητικό κόλπο των θρησκειών. Παραπλανητικό διότι στρέφουν την σκέψη των ανθρώπων σε μια κάποια απροσδιόριστη ανάσταση κάποιων ανύπαρκτων θεών στερώντας την κατανόηση της ουσίας και την προαγωγή του πνεύματος προς όφελος της πίστης. Της όποιας πίστης. Είναι γνωστό πως η πίστη σε όλες τις περιπτώσεις σκοτώνει το πνεύμα εκτός αν σαν πνεύμα εννοείται η άβουλη αδρανής κατάσταση που οι θρησκείες επιθυμούν.

Ένα κλασσικό παράπτωμα (ας μου επιτραπεί ο όρος) των θρησκειών προς την επιβολή της πίστης είναι η εκμετάλλευση των τεχνών. Οι τέχνες καπηλεύτηκαν άγρια από τις θρησκείες για να υποτάξουν την ελευθερία οπτικής που τις διέπει στην υπηρεσία δογματικών και άρα αναπόδεικτων αξιών των λεγόμενων και θέσφατων.

Συνήθως δεν ανοίγω συζητήσεις με τους συνανθρώπους μου αν νοιώθω πως δεν έχω τίποτα να πω μαζί τους αλλά τις προάλλες (κατά την διάρκεια του ελληνικού πεσάχ) έτυχε να έχω μια συζήτηση όπου ρωτήθηκα ποια εν τέλει είναι η ανάσταση που εγώ πρεσβεύω αφού ναι μεν δέχομαι πως υπάρχει ανάσταση αλλά την επικεντρώνω αυστηρά στα φυσικά και δη αμέσως αντιληπτά όρια, του κόσμου μας μιλώντας για ανάσταση της φύσης, άνοιξη-άνοιγμα της φύσης μετά τον λήθαργο-θάνατο του χειμώνα. Πολύ σωστά ο συνομιλητής μου σημείωσε πως ακόμη και πριν τον χριστιανισμό λατρεύονταν η ανάσταση διάφορων θεών και μου επίστησε την προσοχή στην ανάσταση του Βάκχου στην λατρεία του ελληνικού πολιτισμού. Πήρε και ύφος ο συνομιλητής μου, ύφος χιλίων καρδιναλίων πως αφού και οι Έλληνες ανέσταιναν τον Βάκχο τότε πράγματι η ανάσταση εκ νεκρών έχει μια κάποια ισχύ και συνεπώς μόνο περί του ποιού θεού ανασταίνεται μπορούμε να συζητήσουμε και να διαφωνήσουμε και όχι περί ανάστασης.

Εδώ όμως είναι το παράπτωμα. Η οπτική του συνομιλητή μου περνούσε μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της παιδείας του. Αν βγάλουμε αυτούς τους φακούς αφήνοντας όλα όπως ακριβώς είναι τότε η πραγματικότητα φαίνεται τόσο κοινή που αρνούμαστε να την δούμε κατάματα προτιμώντας τους παραμορφωτικούς φακούς μας.

Πράγματι οι Έλληνες εόρταζαν την ανάσταση του Βάκχου ο οποίος Βάκχος είναι η καλλιτεχνική-φαντασιακή απεικόνιση-έκφραση του αμπελιού. Θεός ο Διόνυσος του αμπελιού και του κρασιού και συνεπώς την ανάστασή του θα την δούμε στ’ αμπέλια και στους αμπελώνες σε όλο τους το μεγαλείο.

Αναφέρει λοιπόν η ελληνική μυθολογία πως ο Διόνυσος ή Βάκχος είναι γιός του Δία και της Περσεφόνης. Το τι συμβολίζουν στην μυθολογία-τέχνες ο Ζεύς-Δίας και η Περσεφόνη είναι επίσης γνωστό. Δεδομένου λοιπόν του συμβολισμού καλλιτεχνική αδεία, έχουμε στον μεν Δία την ζεύξη και την διάσπαση στην δε Περσεφόνη τον σπόρο {κόρη της Δή-μητρας (γης) που κατεβαίνει στα σκοτάδια του Άδη για να ξαναβγεί την Άνοιξη στο φως του ήλιου και ν’ ανθίσει ξανά η γη} που θα φυτρώσει. Μέχρι εδώ καμία ανάσταση νεκρού αφού ο σπόρος είναι γέννηση και όχι ανάσταση. Γεννητούρια είναι τ’ ανθεστήρια, για να ‘χουμε να λέμε….

Εικόνα χωρίς τίτλοΣυνεχίζοντας ο μύθος αναφέρει πως η Ήρα, η γνωστή θεά σύμβολο της οικογένειας έστειλε τους Τιτάνες οι οποίοι συνέλαβαν τον Διόνυσο ο οποίος κατατεμαχίστηκε και μόνο η καρδιά του έμεινε. Ο οποιοσδήποτε αμπελοκαλλιεργητής θα έχει θέσει ήδη τον εαυτό του στην θέση των τιτάνων αναλογιζόμενος τον τεμαχισμό σε βαθμό ακρωτηριασμού, που υφίστανται τ’ αμπέλια με το λεγόμενο κλάδεμα. Τ’ αμπέλια πρέπει κυριολεκτικά να θανατωθούν και να μείνει μόνο η καρδιά τους για να αναστηθούν του χρόνου και να δώσουν καρπό, ήτοι ζωή.

 

bakxos sto stayroΑναφέρεται επίσης ο Διόνυσος στην ελληνική μυθολογία ως εσταυρωμένος. Πράγματι έτσι είναι. Το αμπέλι χρειάζεται τον σταυρό του για να μπορέσει να αναστηθεί ωφελώντας τους ανθρώπους, δίνοντας δηλαδή καλύτερη και μεγαλύτερη παραγωγή. Πίσω από τους παραμορφωτικούς φακούς του χριστιανισμού τούτο εξελίσσεται σε κάποιο βασανιστήριο όπως συνηθίζονταν επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας δια της σταύρωσης να θανατώνονται οι κατάδικοι. Όμως η σταύρωση του Διόνυσου προηγείται κατά πολύ όλων τούτων αλλά ακολουθεί την εξέλιξη στην καλλιέργεια του αμπελιού και κατ’ επέκταση στην εξέλιξη της ιστορίας του Διόνυσου.

 

ampeli-stavros

Έτσι πάνω στον σταυρό ανασταίνονται τ’ αμπέλια και οι άνθρωποι αυτό το γνωρίζουν εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Μπορεί σήμερα για εμάς αυτό να είναι πολύ κοινότυπο αλλά για τότε ήταν ζήτημα ευζωίας ολόκληρων των οίκων. Όταν τ’ αμπέλια μετά τον τεμαχισμό τους και την σταύρωσή τους ανασταίνονται ήταν (και είναι στην πραγματικότητα) για τους ανθρώπους τα καλύτερα ευαγγέλια. Μαζί με την φύση που αναγεννιέται, μαζί με την Περσεφόνη που λίγο καιρό πριν ανέβηκε στην μάνα της αναστήθηκε και η άμπελος. Η ζωή αρχίζει χαρούμενη ξανά τον αιώνιο κύκλο της και τούτα τα σημάδια χαράς εορτάζονταν και θα εορτάζονται παντοτινά από τους ανθρώπους για όσο υπάρχουν άνθρωποι. Η ανάσταση του Διόνυσου είναι κατά την γνώμη μου λοιπόν ένα πραγματικό γεγονός που συμβαίνει κάθε τέτοια εποχή σε όλους τους αμπελώνες και ναι παραδέχομαι πως την εορτάζω ιδιαίτερα τιμώντας την αναλόγως.

Τώρα βέβαια όλα αυτά είναι η δική μου οπτική, ίσως μέσα από τους δικούς μου παραμορφωτικούς φακούς αλλά από την άλλη… ότι φακούς και να φορέσω μόλις τους βγάζω βλέπω πάλι το αμπέλι να θανατώνεται από τους τιτάνες προμηθείς οίνου, για το καλό της Ήρας οικογένειας να σταυρώνεται και ν’ ανασταίνεται και πάλι με την δύναμη του Ζηνός, πείτε το φωτοσύνθεση ή όπως αλλιώς θέλετε από τις τόσες ενώσεις-ζεύξεις που γίνονται.

Η συζήτηση έκλεισε όταν ο συνομιλητής μου με αποκάλεσε «κυνικό για τις απόψεις μου» και «άθεο ειδωλολάτρη που λατρεύω αμπέλια», χωρίς να γνωρίζει πως παραδέχομαι εαυτόν ως τέτοιον, οπότε και τον καληνύχτισα και πήγα για ύπνο. Είχα δουλειά στ’ αμπέλι την άλλη μέρα με την αυγούλα, να βεβαιωθώ για την ανάστασή του να το φουσκώσω και μετά να πάω να δω τον κόσμο από ψηλά. Όπως κι έκανα.

9 σχόλια:

  1. Χρήστος, Ανέστης!
    Εύγε Ειδωλολάτρη!
    ...και μετά μας λες ότι δεν μπορείς τους ελληνολάτρεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. - Χριστός Ανέστη!
    - Αληθώς ο Κύριος!

    ENAΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

    - Χριστός ανέστη!
    - Επίσης!

    - Χριστός ανέστη!
    - Και στα δικά σας!

    - Χριστός ανέστη!
    - Αν συνεχίσετε να το επαναλαμβάνετε αυτό, μου φαίνεται πως σε λίγο θ’ αρχίσω να πείθομαι.

    - Χριστός ανέστη!
    - Άττις – Όσιρις - Μίθρας ανέστη!

    - Χριστός Ανέστη!
    - Αν δεν το πει ο Μάκης, δεν ξέρω τίποτα…

    - Χριστός Ανέστη!
    - Ναι, το είδα στις ειδήσεις.

    - Χριστός Ανέστη!
    - Α! Είπα κι εγώ γιατί πυροβολούν στον ουρανό…

    - Χριστός Ανέστη!
    - Δεν σε πιστεύω… τα ίδια έλεγες και πέρυσι.

    - Χριστός Ανέστη!
    - Εσυ, ποτε με το καλό;

    - Χριστός Ανέστη!
    - Είσαι σίγουρος;

    - Χριστός Ανέστη!
    - Ο ιατροδικαστής τι είπε γι αυτό;

    - Χριστός Ανέστη!
    - Για δες τι σκαρφίζονται!

    - Χριστός ανέστη
    - Σε ποιό κανάλι;

    - Χριστός ανέστη
    - Πάαααλι;

    - Χριστός Ανέστη!
    - Τι κρίμα. Δεν ζει κανένας από τους γνωστούς του για να χαρεί!

    Από εδώ: http://freeinquiry.gr/webfiles/prod.php?id=11

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @άθεε η ελληνική μυθολογία μου αρέσει και μέχρι εκεί. Πως λατρέυω την φύση είναι γεγονός αλλά δεν ξέρω πολλούς με την ίδια άποψη όπως και αν αυτοί ονομάζονται. όσο για τους "ελληνολάτρες" αν κάνεις μια έρευνα στο ίντερνετ θα διαπιστώσεις πως οι περισσότεροι μιλούν για θρησκεία πράγμα που σε μένα είναι απεχθές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πράγματι, άπειρος ο κατάλογος των ψευδοαναστημένων! Και όμως οι σύγχρονοί μας, εκεί, κολλημένοι ότι ο δικός τους είναι αληθινότερος των άλλων!

    Στη λίστα με τους αναστημένους μπορείς να προσθέσεις και τον Σάλμοξη για τον οποίο μας γράφει ο Ηρόδοτος και μπορείς να διαβάσεις στο blog μου εδώ: http://spithes.wordpress.com/2009/04/30/herodotus-salmoxis/
    Οι ομοιότητες με τον χριστιανισμό εντυπωσιακές!

    Καλή ανάσταση της φύσης να έχουμε, καλή πρωτομαγιά Κλείτορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κλείτορα ενώ συμφωνώ εν μέρει ως προς την προσέγγιση της διονυσιακής αναγέννησης όπως αυτή συμβαίνει στη φύση, θα διαφωνήσω με τον ξεκάθαρα υλιστικό αποσυμβολισμό του μύθου. Ο Αναγέννηση (κι όχι ανάσταση) του θεού, δεν έχει να κάνει μόνο με την φυσική διαδοχή των εποχών, αλλά και με την αληθινή ψιχική αναδημιουργία που υφίσταται ο διονυσιακός ΄΄θεάνθρωπος'', μέσα από την τραγικότητα της επανάληψης. Το νόημα της αναγέννησης λοιπόν έγκειται, στο ότι ο διόνυσος συμβολίζει το πρωταρχικότερο σπέρμα της ζωής, όπως αυτό φανερώνεται από τις πράξεις ενός ανθρώπου (Εξού και το γλέντι, η αγάπη για το άλογο, το πάθος και το ζωικό σθένος). Ο Διόνυσος ανασταίνεται κάθε στιγμή, αποδεικνύοντας πως η ζωή είναι όντως αιώνια, όταν μπορεί κανείς να την γευτεί, υπό τους όρους της χρονικής κυκλικότητας και όχι της γραμμικότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Διόνυσε, όλα όσα λες (άσχετα αν διαφωνώ ή συμφωνώ και θέλω να το προσέξεις αυτό) περί ψυχικής αναδημιουργίας συμβολισμούς κλπ όλα αυτά είναι υποκειμενικά και εξαρτιούνται από την αντίληψη την αντιληπτικότητα την παιδεία την ωριμότητα την φαντασία τις εμπειρίες τις δοξασίες κλπ που ασπάζεται ο καθένας. Είναι με λίγα λόγια στο μυαλό των ανθρώπων και βεβαίως δεν αποδεικνύονται παρά μόνο ως δοξασίες. Αντίθετα η καλλιέργεια της αμπέλου είναι απτό πραγματικό και κοινώς αποδεκτό απ' όλους αλλά κυρίως είναι φυσικό και το αποδέχονται άπαντες είτε θέλουν είτε όχι διότι απλά συμβαίνει μπροστά στα μάτια ολων μας ανεξάρτητα από το πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας από κει και πέρα. Τούτη η "υλιστική" όπως την λες άποψη δεν επιδέχεται αμφισβήτησης αφού συμβαίνει περιοδικά μπροστά στα μάτια όλων μας και απαιτεί την συμμετοχή μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο Ανέστης εδώ απέναντι δεν έχει ιδέα γιατί λένε όλοι το όνομά του. Και λέγεται Γιώργος Ανέστης, όχι Χρίστος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails