Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

Τώρα που φορέσαμε όλοι μάσκες θα φανεί το πραγματικό πρόσωπο καθενός.

12 Νοεμβρίου 2008

"Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ" προδημοσίευση

Προδημοσίευση από το τεύχος Στ του περιοδικού Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Δεκεμβρίου.

                                 «Ζητούνται βλάκες»

Από τον ιστότοπο του αυτοαποκαλούμενου ΥΣΕΕ αντιγράψαμε το εξής χαριτωμένο:

«Οι τωρινοί καιροί ζητούν ΕΠΙΛΕΚΤΟΥΣ που όμως να είναι περισσότερο χαρακτήρες παρά ευφυΐες, που να χαρακτηρίζονται περισσότερο από γερές σπονδυλικές στήλες παρά από γερά μυαλά».

Με άλλα λόγια – εάν καταλάβαμε καλά - ζητούνται χειροδύναμοι βλάκες, πρόθυμοι να υπακούουν στα κελεύσματα της ηγεσίας του ΥΣΕΕ;

Με κάτι τέτοια ακούει κανείς «Ελλάδα» και «Ελληνικός Πολιτισμός» και το βάζει στα πόδια. Κουβέντα για Ελευθερία, Δημοκρατία, Τέχνη, Ευτυχία, Ηδονή εκ μέρους της ηγεσίας του ΥΣΕΕ. Τι κρίμα…

Πάντως αυτοί οι «Επίλεκτοι» με τις «γερές σπονδυλικές στήλες» που δεν είναι αναγκαίο να είναι «ευφυΐες» και «γερά μυαλά», δεν σας θυμίζουν τους… «φτωχούς τω πνεύματι» των ευαγγελικών μακαρισμών;

Αχ καημένη Ελλαδίτσα, τι έχεις να τραβήξεις ακόμη από τους επίδοξους Σωτήρες σου…

ΥΓ1 Υπογραμμίζουμε ότι το περιοδικό Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το Ύπατο Συμβούλιο Ελλήνων Εθνικών, για δυο απλούς λόγους. Δεν νιώθει ούτε «Ύπατο», ούτε «Εθνικό». Η λέξη «ύπατος» δεν αρμόζει με την σεμνότητα που επιβάλλει ο αυτοσεβασμός κάθε εχέφρονα ανθρώπου, ενώ η λέξη «Εθνικός» αποτελεί μετάφραση μιας βρισιάς (Γκόι) που συνήθιζαν να εκσφενδονίζουν οι Εβραίοι εναντίον των μη-Εβραίων και ειδικά των «αλλοφύλων» Ελλήνων. Το να επιλέγει λοιπόν κανείς να αυτοχαρακτηρίζεται με μια αλλότρια βρισιά, κρίνεται τουλάχιστον ως ανόητο και αφελές …

ΥΓ2 Μέχρι να δημοσιευτεί το παρόν, πληροφορηθήκαμε ότι η ηγεσία του ΥΣΕΕ πρόλαβε κι άλλαξε την παραπάνω… αγγελία στρατολόγησης βλακών. Τι έγινε; Συμπληρώθηκαν οι θέσεις ή και οι τελευταίοι καλοπροαίρετοι το έβαλαν στα πόδια, αφήνοντας τον ύπατο μόνο του στον πάτο;

Σχολιάζω τώρα εγώ και λέω. Δεν είναι κρίμα. Δεν πρόκειται καθόλου περί κρίματος. Είναι απλά η αλήθεια που χρόνια και χρόνια μας έκρυβαν με τρόπο δόλιο. Είναι η μεγάλη προβοκάτσια, το αυγό της έχιδνας που τόσο καιρό εκκολάπταμε στον κόρφο μας. Η Ελλάδα ο τόπος αυτός που κάποτε έδωσε φως και άστραψε το Πνεύμα της γνώσης, ο τόπος αυτός που σμίλεψε έργα αθάνατα, που έδωσε χρώμα στην ζωή και εμφύσησε στον άνθρωπο την ελευθερία, ο τόπος αυτός όπου όλοι καλούνταν να έχουν Λόγο, για κάποιους δεν πρέπει να ξανασηκώσει ποτέ κεφάλι. Μόνο δούλους να γεννάει με γερές πλάτες. Υποζύγια ανεγκέφαλα με ζεμένα στα σβέρκα τους ύπατους, τους όποιους ύπατους και να εκτελούν είτε εντολές είτε ότι άλλο. Αρκεί να εκτελούν και μόνο να εκτελούν, απρόσωπα όντα χωρίς προσωπικότητα χωρίς αυτοσεβασμό δίχως αιδώ. Καρικατούρες του ανθρώπινου είδους με χλαμυδο-ράσα λευκού χρώματος. Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.

Ο Βερέττας τα έχει πει και τα έχει ξανα-ματα-πει και αυτός. Δυστυχώς κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν και πάνε ά-πατοι. Ας πάνε αλλά μόνοι τους. Οι υπόλοιποι θα σηκώσουμε τον ήλιο ψηλά να φέξει ο τόπος.

Ααααχ καημένη Ελλαδίτσα μας……

4 σχόλια:

  1. "Μάριος Βερέττας: Βλάσης Ρασσιάς, συνέντευξη από έναν φίλο".
    Αυτό δημοσιεύτηκε στο αμέσως προηγούμενο τεύχος Σεπτεμβρίου του "Κήπου του Επίκουρου ( http://www.verettas.gr/product_info.php?products_id=2199 ).

    Η συνέντευξη έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του κ. Ύπατου ( http://www.rassias.gr/1073.html ), στην εισαγωγή της οποίας έγραφε τότε (μόλις προ διμήνου !) ο κ. Βερέτας:

    «...Ο πολυγραφότατος συγγραφέας και υπερδραστήριος αγωνιστής, παραμένει για πολλούς μια άγνωστη προσωπικότητα, συχνά παρεξηγημένος από κακοήθεις, οι οποίοι αδυνατούν να εκτιμήσουν την στωική φιλοσοφική επιλογή και προπάντων την φυσική ευγένεια που χαρακτηρίζουν τον Βλάση Ρασσιά. Το περιοδικό «Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ» όφειλε στον Βλάση Ρασσιά μια συνέντευξη, ως ελάχιστο φόρο τιμής και αναγνώρισης για το τεράστιο έργο του. Στο κάτω – κάτω, ο Βλάσης Ρασσιάς ήταν και παραμένει ένας καλός φίλος και εις το όνομα της πολύχρονης φιλίας μας δημοσιεύω με ιδιαίτερη χαρά την παρακάτω συνέντευξη»
    Μάριος Βερέττας.-

    κ. Βερέτα,
    όταν πολλοί εδώ και χρόνια αγωνίζονταν κατά των τακτικών και των αυθαιρεσιών του κ. Ύπατου, εσύ είχες πολύχρονη φιλία μαζί του και του αναγνώριζες τεράστιο έργο, μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο, που τον αποκαλούσες επί πλέον "καλό φίλο". Τώρα ξαφνικά άρχισες να του τα χώνεις.

    Κωμωδία κατάντησες, κ. Βερέτα...
    Από τις πλέον αξιοθρήνητες προσωπικότητες του χώρου.

    Άντε πήγαινε να τα ξαναφτιάξεις με το κολλητάρι σου, γιατί έρχεται και το Τριέσπερο και πώς θα το γιορτάσεις μόνος σου;

    ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΥΣΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H αγγελία για πρόσληψη "πραγματικών επιλέκτων, που να είναι περισσότερο χαρακτήρες παρά ευφυϊες, που να χαρακτηρίζονται περισσότερο από γερές σπονδυλικές στήλες παρά από γερά μυαλά" μπορεί να αφαιρέθηκε από τη στήλη τών μικρών αγγελιών τής ιστοσελίδας τού "Υ"ΣΕΕ αλλά, έχει ξεμείνει εδώ:
    http://www.rassias.gr/HEC3.html


    Το ερώτημά μου προς τόν -επί έτη- μέχρι χθες φίλο του και σημερινό αποστασιοποιημένο επικριτή του, είναι: γιατί TΩΡΑ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Aυτή ήταν η πιό σωστή κουβέντα!

    Για την ακρίβεια είναι χειρότεροι από τους χριστιανούς, γιατί έχουν φορέσει και το φερετζέ της ψευτοελληνικότητας...

    Παναγιά η Δωδεκαθεούσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις. Διαβάζεις ένα διαδικτυακό προσωπικό ημερολόγιο του οποίου η ανάγνωση ΔΕΝ είναι υποχρεωτική. Βαριέμαι τ' ανούσια μπλα μπλα και δαγκώνω όταν μου χαλάνε την ησυχία. Θα μπορούσα να έχω κλείσει τον σχολιασμό αλλά ακόμα νομίζω πως υπάρχουν κάποιοι που όντως έχουν κάτι να πουν κι εύχομαι να είσαι ένας από αυτούς αλλά οι πιθανότητες είναι λίγες και γι αυτό σου λέω: Για να μην σε φάει η μαρμάγκα σκέψου δυο φορές πριν σχολιάσεις, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αλλιώς άστο καλύτερα!

Αναγνώστες

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα. Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του. Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη. Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό. Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη. Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες, προσοχή στους γνώστες, προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία, προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια, είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα, προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν, προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους, προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα, η αγάπη τους είναι μέτρια, ψάχνει το μέτριο. Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν θέλουν μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά, θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε διαφέρει από το δικό τους. Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης, δεν θα καταλάβουν την τέχνη, θα εξετάσουν την αποτυχία τους, ως δημιουργών, μόνο ως αποτυχία του κόσμου. Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως, θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής και τότε θα σας μισήσουν και το μίσος τους, θα είναι τέλειο... Σαν ένα λαμπερό διαμάντι, σαν ένα μαχαίρι, σαν ένα βουνό, σαν μια τίγρη. Όπως το κώνειο. Η καλύτερη τέχνη τους...

Tσαρλς Μπουκόφσκι

Related Posts with Thumbnails